Awit ng Pagsamba | Ang Pag-iral ng Sangkatauha'y Nakasalalay sa Diyos

Awit ng Pagsamba
Ang Pag-iral ng Sangkatauha'y Nakasalalay sa Diyos

I
Di basta parusa ang huling gawa ng Diyos,
ito'y para hantungan ng tao'y isaayos,
para rin kilalanin ng lahat ang Kanyang ginawa.
Nais Niyang makita ng tao na lahat ng 'to ay tama,
at pahayag ng likas Niyang disposisyon.
Kung walang D'yos, tao'y maglalaho at sasalutin ng kalamidad;
luntiang mundo'y 'di na muling makikita,
pati kagandahan ng araw at buwan.
Kung walang Diyos, tao'y 'di susulong;
kung walang Diyos, tao'y magdurusa
aapakan lang ng lahat ng uring espiritu,
kahit walang nakikinig sa Kanya.
II
Tao'y haharap sa gabing malamig
sa 'di-matakasang libis ng lilim ng kamatayan.
Diyos ang tanging kaligtasan at pag-asa,
pag-iral ng tao'y nakasalalay sa Kanya.
Hindi 'to gawa ng tao, ni tao'y likha ng kalikasan.
Kung 'di Diyos ang nagbibigay-buhay sa bawa't kaluluwa sa buong sangnilikha.
Kung walang D'yos, tao'y maglalaho at sasalutin ng kalamidad;
luntiang mundo'y 'di na muling makikita,
pati kagandahan ng araw at buwan.
Kung walang Diyos, tao'y 'di susulong;
kung walang Diyos, tao'y magdurusa
aapakan lang ng lahat ng uring espiritu,
kahit walang nakikinig sa Kanya.
III
Ang nagáwâ ng Diyos 'di kayang gawin ng kahit sino.
Umaasa S'yang mabayaran ng tao ng mabuting gawa,
ng mabubuting mga gawa.
Kung walang Diyos, tao'y 'di susulong;
kung walang Diyos, tao'y magdurusa
aapakan lang ng lahat ng uring espiritu,
kahit walang nakikinig,
kahit walang nakikinig sa Kanya.
mula sa Sumunod sa Cordero at Kumanta ng mga Bagong Awitin

Magrekomenda nang higit pa: Tagalog Christian Songs with Lyrics