4. Ano ang tunay na panalangin?

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

Ano ang ibig sabihin ng manalangin nang tunay? Nangangahulugan ito ng pagsasabi ng mga salita sa loob ng iyong puso sa Diyos, at pakikipagniig sa Diyos na mayroong pagkaunawa sa Kanyang kalooban at batay sa Kanyang mga salita; nangangahulugan ito ng pakiramdam na talagang malapit sa Diyos, nadaramang Siya ay nasa harap mo, at na mayroon kang isang bagay na gustong sabihin sa Kanya; at nangangahulugan ito ng pagiging talagang masigla sa loob ng iyong puso, at damdamin na ang Diyos ay sadyang kaibig-ibig. Madarama mo na ikaw ay sadyang pinukaw, at pagkatapos marinig ang iyong mga salita ang iyong mga kapatid ay malulugod, madadama nila na ang mga salita na iyong sinabi ay ang mga salita sa loob ng kanilang mga puso, mga salitang gusto nilang sabihin, at kinakatawan ng iyong sinasabi kung ano ang gusto nilang sabihin. Ito ang ibig sabihin ng nananalangin nang tunay. Pagkatapos mong manalangin nang tunay, ang iyong puso ay mapapayapa, at malulugod; ang lakas para ibigin ang Diyos ay tataas, at madadama mo na walang anumang bagay sa kabuuan ng iyong buhay ang higit na karapat-dapat o mahalaga kaysa sa pag-ibig sa Diyos—at mapatutunayan nitong lahat na ang iyong mga panalangin ay naging mabisa.


—mula sa “Tungkol sa Pagsasagawa ng Panalangin” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Paminsan-minsan, ang pananangan sa Diyos ay hindi nangangahulugan ng paghingi sa Diyos na gawin ang isang bagay gamit ang tiyak na mga salita, o paghingi sa Kanya ng tiyak na paggabay o pag-iingat. Sa halip, ito ay yaong kapag nakakasagupa ang mga tao ng ilang usapin, nagagawa nilang tumawag sa Kanya nang taimtim. Kaya, ano ang ginagawa ng Diyos kapag tumatawag ang mga tao sa Kanya? Kapag ang puso ng isang tao ay naaantig at naiisip nila ito: “O Diyos, hindi ko ito magagawang mag-isa, hindi ko alam kung paano ito gagawin, at ako ay nanghihina at negatibo,” kapag sumaisip nila ang mga bagay na ito, alam ba ito ng Diyos? Kapag naiisip ng mga tao ang ganito, ang mga puso ba nila ay taimtim? Kapag sila ay taimtim na tumatawag sa Diyos sa ganitong paraan, pumapayag ba ang Diyos na tulungan sila? Sa kabila ng katunayan na maaaring hindi sila nakapagsabi kahit isang salita, nagpapakita sila ng kataimtiman, at kaya sumasang-ayon ang Diyos na tulungan sila. Kapag ang isang tao ay nakakasagupa ng isang napakamasalimuot na paghihirap, kapag wala silang sinumang malalapitan, at kapag nadarama nila ang lalong kawalang-pag-asa, nagtitiwala sila sa Diyos bilang kanilang tanging pag-asa. Paano sila nananalangin? Ano ang kalagayan ng kanilang pag-iisip? Sila ba ay taimtim? Mayroon bang anumang di-dalisay sa panahong iyon? Kapag nagtitiwala ka sa Diyos na parang Siya ang huling hibla na makakapitan upang iligtas ang iyong buhay, umaasang tutulungan ka Niya, na taimtim ang iyong puso. Bagama’t maaaring hindi ka gaanong nagsasalita, ang iyong puso ay naaantig na. Ibig sabihin, ibinibigay mo ang iyong taimtim na puso sa Diyos, at ang Diyos ay nakikinig. Kapag nakikinig ang Diyos, nakikita Niya ang iyong mga paghihirap, liliwanagan ka Niya, gagabayan ka, at tutulungan ka.


—mula sa “Ang Mga Mananampalataya ay Dapat Munang Makaaninag sa Masasamang Kalakaran ng Mundo” sa Mga Talaan ng mga Pananalita ni Cristo

May ilang resulta na dapat ibunga ng tunay na pakikipagniig sa Diyos: Una, sa pakikipagniig sa Diyos, maaari nating malaman ang katotohanan ng ating katiwalian at ang diwa ng ating kalikasan, nakakamit ang resulta ng pagkilala sa ating sarili. Sa presensya ng Diyos, dapat madalas tayong magnilay-nilay sa mga bagay na nagawa natin para makita kung ang mga ito ay tunay na umaayon sa kalooban ng Diyos, para makita kung ano itong ating sinandalan para mabuhay. Kung nabuhay tayo sa pamamagitan ng salita ng Diyos, kung gayon iyon ang patotoo sa pagpasok sa buhay. Kung nabuhay tayo sa pilosopiya ni Satanas, iyon ay pagpapahayag ng kalikasan ni Satanas, na itinuturing na isang paglabag. Pangalawa, kapag nakikipagniig sa Diyos, hindi lang natin nakakamit ang tunay na kaalaman sa ating mga sarili kundi nakakamit din natin ang tunay na kaalaman sa Diyos, na resulta ng pakikipagniig sa Diyos. Matapos ang pagkakamit ng tunay na kaalaman sa Diyos, sisimulan nating igalang ang Diyos sa ating mga puso, susundin ang Diyos sa ating mga puso, at mamahalin ang Diyos sa ating mga puso, na sa huli’y magdadala sa atin ng kapasyahan para maglingkod sa Diyos. Ito ang resulta na nakamit sa pagkilala sa Diyos, at ito rin ang resulta na nakamit sa pakikipagniig sa Diyos. Kung hindi natin nakakamit ang mga resultang ito sa pakikipagniig sa Diyos, iyon ay sapat para patunayan na hindi tayo nakapasok sa tamang landas sa ating mga panalangin, at sa katunayan ay hindi tayo nakipagniig sa Diyos. Sinasabi ng ilang tao: “Buweno, nanalangin ako nang maraming taon, kaya ibig bang sabihin noon na ako’y nakikipag-isa sa Diyos sa mga panalangin?” Kung gayon kailangan mo itong sukatin ayon sa mga resultang ito. Mayroon ka bang resulta ng pagkilala sa iyong sarili sa iyong mga panalangin? Mayroon ka bang resulta ng paghahanap sa kalooban ng Diyos at sa katotohanan? Mayroon ka bang resulta ng pagsunod sa Diyos? Mayroon ka bang resulta ng paggalang sa Diyos? Mayroon ka bang resulta ng pagmamahal sa Diyos? Kung wala ka ni isa man sa mga resultang ito, kung gayon ang iyong mga panalangin ay walang laman, ang mga ito’y walang-saysay, at ikaw ay hindi tunay na nakikipag-isa sa Diyos.


—mula sa Mga Sermon at Pagbabahagi Tungkol sa Pagpasok sa Buhay

Pinagmumulan: https://tl.kingdomsalvation.org/truly-pray.html

——————————————————————

Ang tamang paraan ng panalangin ay makatutulong sayo na agad makakuha ng tugon mula sa Diyos. Basahin itong napiling mga artikulo tungkol sa panalangin. Alamin kung paano ang tamang pananalangin sa Diyos nang matamo ang papuri ng  Diyos.