今朝、目を覚めたら日本に居る後輩のメールを見た。
メールの内容を読んでみたら、ため息しかできなかった。
やっと夏コンサートが発表されたよね。
私の友達たちも知り合いもドキドキしていることなのに、
私は沈黙に堕ちて頭が真っ黒になっちゃった。
どんなに行きたくても行ける可能性がマイナス。
情けない。
ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่รู้สึกอะไรแล้วเชียว
สุดท้ายน้ำตาก็ไหลจนได้
คนอย่างฉันไม่เหลืออะไรจะให้หวังได้สักอย่าง
ต้องเจอเรื่องแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จะต้องรู้สึกผิดหวังจนหัวเราะตายไปเลยหรือไง
ทุกอย่างมันถึงจะได้เลิกซ้ำเติมสักที
บ้าชัด ๆ โชคชะตาแบบนี้มันบ้าชัด ๆ
メールの内容を読んでみたら、ため息しかできなかった。
やっと夏コンサートが発表されたよね。
私の友達たちも知り合いもドキドキしていることなのに、
私は沈黙に堕ちて頭が真っ黒になっちゃった。
どんなに行きたくても行ける可能性がマイナス。
情けない。
ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่รู้สึกอะไรแล้วเชียว
สุดท้ายน้ำตาก็ไหลจนได้
คนอย่างฉันไม่เหลืออะไรจะให้หวังได้สักอย่าง
ต้องเจอเรื่องแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จะต้องรู้สึกผิดหวังจนหัวเราะตายไปเลยหรือไง
ทุกอย่างมันถึงจะได้เลิกซ้ำเติมสักที
บ้าชัด ๆ โชคชะตาแบบนี้มันบ้าชัด ๆ