Kōjin Karatani (柄谷 行人 Karatani Kōjin, Doğum 6 Ağustos, 1941, Amagasaki) Japon filozof ve edebiyat eleştirmeni
Ekonomi Lisans ve İngiliz Edebiyatı Yüksek Lisans derecelerini Tokyo Üniversitesinden aldı. Natsume Sōseki hakkındaki denemesi ile 27 yaşında edebiyat eleştirmeni olarak Gunzo Edebiyat Ödülünü kazandı. Hosei Üniversitesinde eğitim verirken ağırlıkla modernlik ve post-modernlik üzerine yazan Karatani, kendisinin ana kitaplarından olan Metafor Olarak Mimari'nin konseptini biçimlendiren dil, sayı ve para kavramlarına önem verdi.
Karatani 2000 yazında Japonya'da Yeni Birlikçi Hareket'İ (NAM) kurdu.[2] NAM, LETS (Local Exchange Trading Systems, piyasa dışı para birimine dayalı Yerel Borsa Ticaret Sistemleri) sistemi deneyinden esinlenerek anti-kapitalist / ulus-devlet birliği olarak tasarlandı. Ayrıca üç aylık Japon gazetesi Hihyōkūkan'da ( Critical Space ) Akira Asada ile birlikte editör olarak çalıştı.
가라타니 고진(일본어: 柄谷行人 1941년 8월 6일 ~ )은 일본의 문예평론가, 사상가이다. 본명은 가라타니 요시오(柄谷善男)로, 효고현 아마가사키시 출신이다. 필명은 일반적으로는 나쓰메 소세키의 소설《행인》(行人, 고진)과 관계가 있을 것이라고 이야기되고 있으나, 본인은 그 설을 부정하고 화장실에서 「kojin」이라는 어감과 울림에서 우연히 떠올린 것이라고 말했다.[1] 최근에는 「국가」「자본」「네이션(nation)」과는 구별되는 것으로 「어소시에이션(アソシエーション, association)」이라는 말을 강조하고 있다. 그 개념에 기초하여 2000년 6월에는 NAM（New Associationist Movement）의 활동을 시작한다.（2003년 1월 해산） 한국에서 가장 인기가 있는 일본비평가로 많은 저작이 여러 곳에서 번역되었으나 절판된 책이 적지 않다. 최근에는 <가라타니 고진 컬렉션>(기획:조영일)의 형태로 체계적으로 소개되고 있다.
Haruki Murakami (jap. 村上春樹, Murakami Haruki, s. 12. tammikuuta 1949 Kioto) on japanilainen kirjailija. Hänen teoksilleen on tunnusomaista länsimaisten vaikutteiden yhdistäminen japanilaistyyppiseen surrealismiin.
Sisällysluettelo
1 Elämä
2 Teoksista
3 Teokset
3.1 Suomennetut teokset
4 Lähteet
5 Aiheesta muualla
Elämä[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]
Murakami syntyi Kiotossa Japanissa. Hän vietti lapsuutensa Kōbessa. Hän luki nuorena runsaasti kirjallisuuden klassikoita, kuten Kurt Vonnegutin, Fjodor Dostojevskin, Charles Dickensin, Gustave Flaubertin, Franz Kafkan ja Jack Kerouacin teoksia.
Haruki Murakami (jap. 村上 春樹 Murakami Haruki; ur. 12 stycznia 1949 w Kioto) – japoński pisarz, eseista i tłumacz literatury amerykańskiej.
Spis treści
1 Życiorys
2 Twórczość
2.1 Powieści
2.2 Zbiory opowiadań
2.3 Eseje i literatura faktu
2.4 Ekranizacje
3 Przypisy
4 Linki zewnętrzne
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Kioto, lecz dorastał w Kobe. Jego dziadek był buddyjskim duchownym.
Murakami studiował w latach 1968–1975 na Wydziale Literatury tokijskiego Uniwersytetu Waseda teatrologię, w tym pisanie scenariuszy. W latach 1974–1981, razem z żoną Yoko (pobrali się w 1971), prowadził klub jazzowy "Peter Cat" w mieście Kokubunji wchodzącym w skład metropolii Tokio.
W wieku 30 lat wydał swoją pierwszą powieść Słuchaj pieśni wiatru (Hear the Wind Sing, 1979). Po napisaniu wysłał ją na konkurs literacki, zajmując pierwsze miejsce i zdobywając nagrodę magazynu literackiego Gunzō (ang. Gunzo New Writers' Prize, jap. Gunzō Shinjin Bungakushō). Kolejnymi utworami Murakamiego były: Flipper roku 1973 (1980) i Przygoda z owcą (1982). Te trzy utwory nazywane są Trylogią "Szczura", od przydomka jednego z bohaterów.
Następne książki: Koniec świata i hard-boiled wonderland (1985, nagroda Jun’ichirō Tanizaki), Tańcz, tańcz, tańcz (1988) i Na południe od granicy, na zachód od słońca (1992) ugruntowały jego pozycję jako pisarza, a także przyniosły mu sławę na Zachodzie, głównie w Stanach Zjednoczonych.
ჰარუკი მურაკამი (იაპონ. 村上春樹 — მურაკამი ჰარუკი; დ. 12 იანვარი, 1949) — თანამედროვე იაპონელი მწერალი და მთარგმნელი. მისი ნამუშევრები ზოგადად ხასიათდება, როგორც „ადვილად ხელმისაწვდომი, თუმცა ღრმად კომპლექსური“.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მურაკამი დაიბადა კიოტოში 1949 წელს, თუმცა მთელი ახალგაზრდობა კობეში გაატარა. მამამისი ბუდისტი მღვდლის შვილი იყო; დედამისი კი ოსაკელი ვაჭრის ქალიშვილი. ორივე იაპონურ ლიტერატურას ასწავლიდა.
ბავშვობიდან მურაკამი დასავლური კულტურის გავლენას განიცდის, განსაკუთრებით კი დასავლური მუსიკისა და ლიტერატურის. ის გაიზარდა ისეთ ამერიკელ მწერალთა ნაწარმოებებზე, როგორებიც იყვნენ კურტ ვონეგუტი და რიჩარდ ბრაუტიგანი, რის გამოც ხშირად გამოიკვეთება მის თანამემამულეთაგან დასავლური ზეგავლენით. იაპონური ლიტერატურა ხშირად ხაზს უსვამს ენის სილამაზეს, რამაც შესაძლოა კომპოზიცია შეზღუდოს, მაშინ როცა მურაკამის სტილი შედარებით თავისუფალი და სხარტია.
Sk
Haruki Murakami (jap. 村上 春樹 – Murakami Haruki, * 12. január 1949, Kjóto) je významný japonský autor románov a poviedok.
Životopis[upraviť | upraviť zdroj]
Murakami študoval od roku 1968 na univerzite Waseda dejiny divadla. Od roku 1974 do roku 1981 mal Murakami v Tokiu jazzový bar Peter Cat, v osemdesiatych rokoch 20. storočia začal písať, cestoval do Európy, do Talianska a Grécka. V roku 1991 sa stal na Princetonskej univerzite v New Jersey hosťovským docentom, neskôr profesorom. V júli 1993 ho volajú do William Howard Taft University (Santa Ana/CA), od roku 2001 žije zasa v japonskom Oiso.
Myanmar
မြန်မာဘာသာစကားသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ရုံးသုံး ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ဗမာလူမျိုးနှင့် ဗမာနွယ်ဝင်(ဓနု၊ အင်းသား၊ တောင်ရိုးနှင့် ယော)တို့၏ ဇာတိစကားဖြစ်သည်။ ဗမာလူမျိုးတို့သည် တိဘက်-ဗမာနွယ် ဘာသာစကားများ (Tibeto-Burman Languages) ပြောဆိုသည့် လူမျိုးနွယ်စုကြီးမှ အကြီးဆုံးသော လူမျိုးဖြစ်သည်။ လူဦးရေ ၃၆သန်းခန့်သည် မြန်မာဘာသာစကားကို မိခင်ဘာသာစကား အနေဖြင့် သုံး၍ မြန်မာတိုင်းရင်သားများသည် ဒုတိယဘာသာစကား အနေဖြင့် သုံးသည်။
မြန်မာဘာသာစကားသည် တိဘက်-ဗမာနွယ် ဘာသာစကားများ အုပ်စုတွင် ပါဝင်သည်။ တိဘက်-ဗမာနွယ် ဘာသာစကားများ အုပ်စုသည် တရုတ်-တိဗက်နွယ် ဘာသာစကားများ မိသားစု (Sino-Tibetan Languages Family) ထဲတွင် ပါသည်။ မြန်မာဘာသာသည် တက်ကျသံရှိသော (tonal) ၊ နိမ့်မြင့်အမှတ်အသားရှိ (pitch-register) ဖြစ်သော၊ ဧကဝဏ္ဏစကားလုံး (monosyllabic) အလွန်များသော ဘာသာစကား ဖြစ်သည်။ ကတ္တား-ကံ-တြိယာ စကားလုံးအစီအစဉ်ဖြင့် ရေးသော သရုပ်ခွဲဘာသာစကား (analytic language) လည်းဖြစ်သည်။ မြန်မာအက္ခရာများသည် ဗြာဟ္မီအက္ခရာ သို့မဟုတ် ဗြာဟ္မီအက္ခရာမှ ဆက်ခံထားသော မွန်အက္ခရာတို့မှ ဆင်းသက်လာသည်။
Ka
ქართული ენა — იბერიულ-კავკასიურ ენათა ოჯახის ქართველურ ენათა ჯგუფის ენა. ქართველების მშობლიური ენა, საქართველოს სახელმწიფო ენა (აფხაზეთის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, მასთან ერთად სახელმწიფო ენად აღიარებულია აფხაზური ენა). ქართულ ენაზე 5 მილიონზე მეტი ადამიანი ლაპარაკობს.
Khmer
ភាសាខ្មែរគឺជាភាសារបស់ប្រជាជាតិខ្មែរ។ ភាសាសំស្ក្រឹត និងភាសាបាលីបានជួយបង្កើតខេមរភាសា ព្រោះភាសាខ្មែរបានខ្ចីពាក្យច្រើនពីភាសាអស់នោះ ។ មានអក្សរក្រមវែងជាងគេនៅលើពិភពលោក ។ វាជាភាសាមួយដ៏ចំណាស់ ដែលប្រហែលជាមានដើមកំណើតតាំងតែពី ២០០០ ឆ្នាំមុនមកម៉្លេះ ។ mឆ្នាំមុនមកម៉ ភាសាខ្មែរមានឥទ្ធិពលទៅលើភាសាថៃនិងភាសាឡាវ ។ ភាសាពីរនេះបានខ្ចីពាក្យជាច្រើន ពីភាសាខ្មែរដែល នាំឲ្យពួកអឺរ៉ុបស្មានថាវានៅក្នុងក្រុមភាសាដូចគ្នា ។ ភាសាថៃ និង ភាសាឡាវ គឺជាក្រុមភាសាថៃក្រាដៃ ឯភាសាខ្មែរស្ថិតនៅក្រុមភាសាមនខ្មែរ ដែលស្ថិតនៅក្នុងក្រុមភាសាអូស្ត្រូអាស៊ីទិក ជាមួយភាសាមននិងភាសាវៀតណាម ដែលទាក់ទងភាសាសំស្ក្រឹត ។ ភស្តុតាងមួយដែលបង្ហាញអំពីការប្រើតួអក្សរខ្មែរ គឺនៅក្នុងសិលាចារឹកវ៉ូកាញ់ វៀតណាមខាងត្បូងដែលក្នុងសិលាចារឹកនោះ
Thai
ภาษาไทย หรือ ภาษาไทยกลาง เป็นภาษาราชการและภาษาประจำชาติของประเทศไทย ภาษาไทยเป็นภาษาในกลุ่มภาษาไทซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของตระกูลภาษาขร้า-ไท สันนิษฐานว่า ภาษาในตระกูลนี้มีถิ่นกำเนิดจากทางตอนใต้ของประเทศจีน และนักภาษาศาสตร์บางส่วนเสนอว่า ภาษาไทยน่าจะมีความเชื่อมโยงกับตระกูลภาษาออสโตร-เอเชียติก ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน และตระกูลภาษาจีน-ทิเบต
ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีระดับเสียงของคำแน่นอนหรือวรรณยุกต์เช่นเดียวกับภาษาจีน และออกเสียงแยกคำต่อคำ
ภาษาไทยปรากฏครั้งแรกในพุทธศักราช 1826 โดยพ่อขุนรามคำแหง และปรากฏอย่างสากลและใช้ในงานของราชการ เมื่อวันที่ 31 มีนาคม พุทธศักราช 2476 ด้วยการก่อตั้งสำนักงานราชบัณฑิตยสภาขึ้น และปฏิรูปภาษาไทย พุทธศักราช 2485
Malaysia
Bahasa Melayu (Tulisan Jawi: بهاس ملايو) ialah sejenis bahasa Melayu-Polinesia di bawah keluarga bahasa Austronesia yang telah digunakan di wilayah Indonesia, Malaysia, dan persekitarannya sejak melebihi 1,000 tahun lalu. Walaupun asal usul bangsa Melayu (dalam pengertian yang khusus) yang paling asal belum diketahui secara pasti tetapi pertumbuhan bahasa Melayu dapatlah dikatakan berasal dari Sumatera Selatan di sekitar Jambi dan Palembang.[1] Rekod terawal bahasa Melayu Kuno ialah sebuah batu bersurat bertarikh 682 Masihi yang dijumpai di Sumatera Selatan.
Bahasa Melayu ialah bahasa kebangsaan Malaysia, Indonesia, Brunei dan Singapura. Di Indonesia, bahasa Melayu kini dipanggil bahasa Indonesia, dan walaupun kerajaan Malaysia berhasrat menamakan bahasa kebangsaan sebagai bahasa Malaysia namun ianya bertentangan dengan nama bahasa kebangsaan yang termaktub dalam perlembagaan persekutuan Malaysia. Selain daripada keempat-empat negara tersebut, bahasa Melayu juga ditutur oleh penduduk-penduduk Melayu di Selatan Thailand, Filipina, Kemboja, Vietnam, Sri Lanka dan Afrika Selatan.
Ang wikang Tagalog[1] (Baybayin: ᜏᜒᜃᜆᜄᜎᜓ), o ang Tagalog, ay isa sa mga pinakaginagamit na wika ng Pilipinas. Ito ang nangingibabaw na katutubong wika sa mga lalawigan ng ika-4 na rehiyon ng Pilipinas (CALABARZON at MIMAROPA), sa Bulacan, Nueva Ecija at Kalakhang Maynila.
Ginagamit din ang Tagalog sa Hilagang Kapuluang Mariana kung saan ang mga Pilipino ang may pinakamaraming bilang ayon sa lahi at wika. Ito ang batayan na de facto ("ayon sa totoong kagawian"), at hindi de jure, ("ayon sa batas"), ng pambansang wika ng Pilipinas na Filipino (tinawag na "Pilipino" mula taóng 1961 hanggang 1987).[1]
Ekonomi Lisans ve İngiliz Edebiyatı Yüksek Lisans derecelerini Tokyo Üniversitesinden aldı. Natsume Sōseki hakkındaki denemesi ile 27 yaşında edebiyat eleştirmeni olarak Gunzo Edebiyat Ödülünü kazandı. Hosei Üniversitesinde eğitim verirken ağırlıkla modernlik ve post-modernlik üzerine yazan Karatani, kendisinin ana kitaplarından olan Metafor Olarak Mimari'nin konseptini biçimlendiren dil, sayı ve para kavramlarına önem verdi.
Karatani 2000 yazında Japonya'da Yeni Birlikçi Hareket'İ (NAM) kurdu.[2] NAM, LETS (Local Exchange Trading Systems, piyasa dışı para birimine dayalı Yerel Borsa Ticaret Sistemleri) sistemi deneyinden esinlenerek anti-kapitalist / ulus-devlet birliği olarak tasarlandı. Ayrıca üç aylık Japon gazetesi Hihyōkūkan'da ( Critical Space ) Akira Asada ile birlikte editör olarak çalıştı.
가라타니 고진(일본어: 柄谷行人 1941년 8월 6일 ~ )은 일본의 문예평론가, 사상가이다. 본명은 가라타니 요시오(柄谷善男)로, 효고현 아마가사키시 출신이다. 필명은 일반적으로는 나쓰메 소세키의 소설《행인》(行人, 고진)과 관계가 있을 것이라고 이야기되고 있으나, 본인은 그 설을 부정하고 화장실에서 「kojin」이라는 어감과 울림에서 우연히 떠올린 것이라고 말했다.[1] 최근에는 「국가」「자본」「네이션(nation)」과는 구별되는 것으로 「어소시에이션(アソシエーション, association)」이라는 말을 강조하고 있다. 그 개념에 기초하여 2000년 6월에는 NAM（New Associationist Movement）의 활동을 시작한다.（2003년 1월 해산） 한국에서 가장 인기가 있는 일본비평가로 많은 저작이 여러 곳에서 번역되었으나 절판된 책이 적지 않다. 최근에는 <가라타니 고진 컬렉션>(기획:조영일)의 형태로 체계적으로 소개되고 있다.
Haruki Murakami (jap. 村上春樹, Murakami Haruki, s. 12. tammikuuta 1949 Kioto) on japanilainen kirjailija. Hänen teoksilleen on tunnusomaista länsimaisten vaikutteiden yhdistäminen japanilaistyyppiseen surrealismiin.
Sisällysluettelo
1 Elämä
2 Teoksista
3 Teokset
3.1 Suomennetut teokset
4 Lähteet
5 Aiheesta muualla
Elämä[muokkaa | muokkaa wikitekstiä]
Murakami syntyi Kiotossa Japanissa. Hän vietti lapsuutensa Kōbessa. Hän luki nuorena runsaasti kirjallisuuden klassikoita, kuten Kurt Vonnegutin, Fjodor Dostojevskin, Charles Dickensin, Gustave Flaubertin, Franz Kafkan ja Jack Kerouacin teoksia.
Haruki Murakami (jap. 村上 春樹 Murakami Haruki; ur. 12 stycznia 1949 w Kioto) – japoński pisarz, eseista i tłumacz literatury amerykańskiej.
Spis treści
1 Życiorys
2 Twórczość
2.1 Powieści
2.2 Zbiory opowiadań
2.3 Eseje i literatura faktu
2.4 Ekranizacje
3 Przypisy
4 Linki zewnętrzne
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Kioto, lecz dorastał w Kobe. Jego dziadek był buddyjskim duchownym.
Murakami studiował w latach 1968–1975 na Wydziale Literatury tokijskiego Uniwersytetu Waseda teatrologię, w tym pisanie scenariuszy. W latach 1974–1981, razem z żoną Yoko (pobrali się w 1971), prowadził klub jazzowy "Peter Cat" w mieście Kokubunji wchodzącym w skład metropolii Tokio.
W wieku 30 lat wydał swoją pierwszą powieść Słuchaj pieśni wiatru (Hear the Wind Sing, 1979). Po napisaniu wysłał ją na konkurs literacki, zajmując pierwsze miejsce i zdobywając nagrodę magazynu literackiego Gunzō (ang. Gunzo New Writers' Prize, jap. Gunzō Shinjin Bungakushō). Kolejnymi utworami Murakamiego były: Flipper roku 1973 (1980) i Przygoda z owcą (1982). Te trzy utwory nazywane są Trylogią "Szczura", od przydomka jednego z bohaterów.
Następne książki: Koniec świata i hard-boiled wonderland (1985, nagroda Jun’ichirō Tanizaki), Tańcz, tańcz, tańcz (1988) i Na południe od granicy, na zachód od słońca (1992) ugruntowały jego pozycję jako pisarza, a także przyniosły mu sławę na Zachodzie, głównie w Stanach Zjednoczonych.
ჰარუკი მურაკამი (იაპონ. 村上春樹 — მურაკამი ჰარუკი; დ. 12 იანვარი, 1949) — თანამედროვე იაპონელი მწერალი და მთარგმნელი. მისი ნამუშევრები ზოგადად ხასიათდება, როგორც „ადვილად ხელმისაწვდომი, თუმცა ღრმად კომპლექსური“.
ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
მურაკამი დაიბადა კიოტოში 1949 წელს, თუმცა მთელი ახალგაზრდობა კობეში გაატარა. მამამისი ბუდისტი მღვდლის შვილი იყო; დედამისი კი ოსაკელი ვაჭრის ქალიშვილი. ორივე იაპონურ ლიტერატურას ასწავლიდა.
ბავშვობიდან მურაკამი დასავლური კულტურის გავლენას განიცდის, განსაკუთრებით კი დასავლური მუსიკისა და ლიტერატურის. ის გაიზარდა ისეთ ამერიკელ მწერალთა ნაწარმოებებზე, როგორებიც იყვნენ კურტ ვონეგუტი და რიჩარდ ბრაუტიგანი, რის გამოც ხშირად გამოიკვეთება მის თანამემამულეთაგან დასავლური ზეგავლენით. იაპონური ლიტერატურა ხშირად ხაზს უსვამს ენის სილამაზეს, რამაც შესაძლოა კომპოზიცია შეზღუდოს, მაშინ როცა მურაკამის სტილი შედარებით თავისუფალი და სხარტია.
Sk
Haruki Murakami (jap. 村上 春樹 – Murakami Haruki, * 12. január 1949, Kjóto) je významný japonský autor románov a poviedok.
Životopis[upraviť | upraviť zdroj]
Murakami študoval od roku 1968 na univerzite Waseda dejiny divadla. Od roku 1974 do roku 1981 mal Murakami v Tokiu jazzový bar Peter Cat, v osemdesiatych rokoch 20. storočia začal písať, cestoval do Európy, do Talianska a Grécka. V roku 1991 sa stal na Princetonskej univerzite v New Jersey hosťovským docentom, neskôr profesorom. V júli 1993 ho volajú do William Howard Taft University (Santa Ana/CA), od roku 2001 žije zasa v japonskom Oiso.
Myanmar
မြန်မာဘာသာစကားသည် မြန်မာနိုင်ငံ၏ ရုံးသုံး ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ဗမာလူမျိုးနှင့် ဗမာနွယ်ဝင်(ဓနု၊ အင်းသား၊ တောင်ရိုးနှင့် ယော)တို့၏ ဇာတိစကားဖြစ်သည်။ ဗမာလူမျိုးတို့သည် တိဘက်-ဗမာနွယ် ဘာသာစကားများ (Tibeto-Burman Languages) ပြောဆိုသည့် လူမျိုးနွယ်စုကြီးမှ အကြီးဆုံးသော လူမျိုးဖြစ်သည်။ လူဦးရေ ၃၆သန်းခန့်သည် မြန်မာဘာသာစကားကို မိခင်ဘာသာစကား အနေဖြင့် သုံး၍ မြန်မာတိုင်းရင်သားများသည် ဒုတိယဘာသာစကား အနေဖြင့် သုံးသည်။
မြန်မာဘာသာစကားသည် တိဘက်-ဗမာနွယ် ဘာသာစကားများ အုပ်စုတွင် ပါဝင်သည်။ တိဘက်-ဗမာနွယ် ဘာသာစကားများ အုပ်စုသည် တရုတ်-တိဗက်နွယ် ဘာသာစကားများ မိသားစု (Sino-Tibetan Languages Family) ထဲတွင် ပါသည်။ မြန်မာဘာသာသည် တက်ကျသံရှိသော (tonal) ၊ နိမ့်မြင့်အမှတ်အသားရှိ (pitch-register) ဖြစ်သော၊ ဧကဝဏ္ဏစကားလုံး (monosyllabic) အလွန်များသော ဘာသာစကား ဖြစ်သည်။ ကတ္တား-ကံ-တြိယာ စကားလုံးအစီအစဉ်ဖြင့် ရေးသော သရုပ်ခွဲဘာသာစကား (analytic language) လည်းဖြစ်သည်။ မြန်မာအက္ခရာများသည် ဗြာဟ္မီအက္ခရာ သို့မဟုတ် ဗြာဟ္မီအက္ခရာမှ ဆက်ခံထားသော မွန်အက္ခရာတို့မှ ဆင်းသက်လာသည်။
Ka
ქართული ენა — იბერიულ-კავკასიურ ენათა ოჯახის ქართველურ ენათა ჯგუფის ენა. ქართველების მშობლიური ენა, საქართველოს სახელმწიფო ენა (აფხაზეთის ავტონომიურ რესპუბლიკაში, მასთან ერთად სახელმწიფო ენად აღიარებულია აფხაზური ენა). ქართულ ენაზე 5 მილიონზე მეტი ადამიანი ლაპარაკობს.
Khmer
ភាសាខ្មែរគឺជាភាសារបស់ប្រជាជាតិខ្មែរ។ ភាសាសំស្ក្រឹត និងភាសាបាលីបានជួយបង្កើតខេមរភាសា ព្រោះភាសាខ្មែរបានខ្ចីពាក្យច្រើនពីភាសាអស់នោះ ។ មានអក្សរក្រមវែងជាងគេនៅលើពិភពលោក ។ វាជាភាសាមួយដ៏ចំណាស់ ដែលប្រហែលជាមានដើមកំណើតតាំងតែពី ២០០០ ឆ្នាំមុនមកម៉្លេះ ។ mឆ្នាំមុនមកម៉ ភាសាខ្មែរមានឥទ្ធិពលទៅលើភាសាថៃនិងភាសាឡាវ ។ ភាសាពីរនេះបានខ្ចីពាក្យជាច្រើន ពីភាសាខ្មែរដែល នាំឲ្យពួកអឺរ៉ុបស្មានថាវានៅក្នុងក្រុមភាសាដូចគ្នា ។ ភាសាថៃ និង ភាសាឡាវ គឺជាក្រុមភាសាថៃក្រាដៃ ឯភាសាខ្មែរស្ថិតនៅក្រុមភាសាមនខ្មែរ ដែលស្ថិតនៅក្នុងក្រុមភាសាអូស្ត្រូអាស៊ីទិក ជាមួយភាសាមននិងភាសាវៀតណាម ដែលទាក់ទងភាសាសំស្ក្រឹត ។ ភស្តុតាងមួយដែលបង្ហាញអំពីការប្រើតួអក្សរខ្មែរ គឺនៅក្នុងសិលាចារឹកវ៉ូកាញ់ វៀតណាមខាងត្បូងដែលក្នុងសិលាចារឹកនោះ
Thai
ภาษาไทย หรือ ภาษาไทยกลาง เป็นภาษาราชการและภาษาประจำชาติของประเทศไทย ภาษาไทยเป็นภาษาในกลุ่มภาษาไทซึ่งเป็นกลุ่มย่อยของตระกูลภาษาขร้า-ไท สันนิษฐานว่า ภาษาในตระกูลนี้มีถิ่นกำเนิดจากทางตอนใต้ของประเทศจีน และนักภาษาศาสตร์บางส่วนเสนอว่า ภาษาไทยน่าจะมีความเชื่อมโยงกับตระกูลภาษาออสโตร-เอเชียติก ตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน และตระกูลภาษาจีน-ทิเบต
ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีระดับเสียงของคำแน่นอนหรือวรรณยุกต์เช่นเดียวกับภาษาจีน และออกเสียงแยกคำต่อคำ
ภาษาไทยปรากฏครั้งแรกในพุทธศักราช 1826 โดยพ่อขุนรามคำแหง และปรากฏอย่างสากลและใช้ในงานของราชการ เมื่อวันที่ 31 มีนาคม พุทธศักราช 2476 ด้วยการก่อตั้งสำนักงานราชบัณฑิตยสภาขึ้น และปฏิรูปภาษาไทย พุทธศักราช 2485
Malaysia
Bahasa Melayu (Tulisan Jawi: بهاس ملايو) ialah sejenis bahasa Melayu-Polinesia di bawah keluarga bahasa Austronesia yang telah digunakan di wilayah Indonesia, Malaysia, dan persekitarannya sejak melebihi 1,000 tahun lalu. Walaupun asal usul bangsa Melayu (dalam pengertian yang khusus) yang paling asal belum diketahui secara pasti tetapi pertumbuhan bahasa Melayu dapatlah dikatakan berasal dari Sumatera Selatan di sekitar Jambi dan Palembang.[1] Rekod terawal bahasa Melayu Kuno ialah sebuah batu bersurat bertarikh 682 Masihi yang dijumpai di Sumatera Selatan.
Bahasa Melayu ialah bahasa kebangsaan Malaysia, Indonesia, Brunei dan Singapura. Di Indonesia, bahasa Melayu kini dipanggil bahasa Indonesia, dan walaupun kerajaan Malaysia berhasrat menamakan bahasa kebangsaan sebagai bahasa Malaysia namun ianya bertentangan dengan nama bahasa kebangsaan yang termaktub dalam perlembagaan persekutuan Malaysia. Selain daripada keempat-empat negara tersebut, bahasa Melayu juga ditutur oleh penduduk-penduduk Melayu di Selatan Thailand, Filipina, Kemboja, Vietnam, Sri Lanka dan Afrika Selatan.
Ang wikang Tagalog[1] (Baybayin: ᜏᜒᜃᜆᜄᜎᜓ), o ang Tagalog, ay isa sa mga pinakaginagamit na wika ng Pilipinas. Ito ang nangingibabaw na katutubong wika sa mga lalawigan ng ika-4 na rehiyon ng Pilipinas (CALABARZON at MIMAROPA), sa Bulacan, Nueva Ecija at Kalakhang Maynila.
Ginagamit din ang Tagalog sa Hilagang Kapuluang Mariana kung saan ang mga Pilipino ang may pinakamaraming bilang ayon sa lahi at wika. Ito ang batayan na de facto ("ayon sa totoong kagawian"), at hindi de jure, ("ayon sa batas"), ng pambansang wika ng Pilipinas na Filipino (tinawag na "Pilipino" mula taóng 1961 hanggang 1987).[1]