Come i re di un tempo,

La disuguaglianza non è inevitabile

Con Joseph E. Stiglitz

Dichiarazione sottolineato da me.

La seguente è una continuazione del capitolo precedente.

Il sistema politico americano è invasa dal denaro. La disuguaglianza economica si traduce in ineguaglianza politica, e la disuguaglianza politica produce crescente disuguaglianza economica. In realtà, come egli riconosce, l'argomento del signor Piketty si basa sulla capacità di ricchezza titolari per mantenere il loro tasso di rendimento elevato rispetto alla crescita economica al netto delle imposte. Come fanno questo? Progettando le regole del gioco per garantire questo risultato; cioè, attraverso la politica.

Benessere aumenta Così aziendali come abbiamo restringono benessere per i poveri. Congresso mantiene sussidi per gli agricoltori ricchi come abbiamo tagliato indietro su supporto nutrizionale per i bisognosi. Le aziende farmaceutiche sono state date centinaia di miliardi di dollari come limitiamo benefici Medicaid. Le banche che hanno portato alla crisi finanziaria globale ottenuto miliardi, mentre una miseria è andato ai proprietari di case e le vittime di pratiche di prestito predatorio le stesse banche. Quest'ultima decisione è stata particolarmente stupido. C'erano alternative a buttare i soldi presso le banche e sperando che sarebbe circolare attraverso un aumento dei prestiti. Avremmo potuto aiutato i proprietari di abitazione subacquee e le vittime di comportamenti predatori direttamente. Questo non solo avrebbe aiutato l'economia, che ci avrebbe messo sulla strada della robusta ripresa.

Le nostre divisioni sono profonde. La segregazione economica e geografica hanno immunizzato quelli al vertice dai problemi di chi in basso. Come i re di un tempo, sono venuti a percepire le loro posizioni privilegiate essenzialmente come un diritto naturale. Come spiegare altrimenti le recenti osservazioni del venture capitalist Tom Perkins, che ha suggerito che la critica del 1 per cento era simile al nazifascismo, o quelli provenienti dal titano private equity Stephen A. Schwarzman, che ha paragonato chiedendo finanzieri a pagare le tasse presso l'stesso tasso di coloro che lavorano per vivere all'invasione di Hitler della Polonia.

La nostra economia, la nostra democrazia e la nostra società hanno pagato per queste iniquità. La vera prova di una economia non è quanta ricchezza dei suoi principi possono accumularsi nei paradisi fiscali, ma come ben fuori il tipico cittadino è - ancora di più in America, dove la nostra auto-immagine è radicata nella nostra pretesa di essere la grande classe media società. Ma i redditi medi sono più bassi rispetto a un quarto di secolo fa. La crescita è andato molto, molto in alto, la cui quota è quasi quadruplicato dal 1980 Denaro che doveva essere colato giù ha invece evaporato nel clima mite delle Isole Cayman.

Wie die Könige von einst,

Ungleichheit ist nicht unvermeidlich

Von Joseph E. Stiglitz

Statement von mir hervorgehoben.

Das Folgende ist eine Fortsetzung des vorhergehenden Kapitels.

Das amerikanische politische System ist durch Geld zu überrennen. Wirtschaftliche Ungleichheit führt zu politischer Ungleichheit und politische Ungleichheit ergibt zunehmende wirtschaftliche Ungleichheit. In der Tat, als er erkennt, ruht Herr Piketty Argument von der Fähigkeit der Vermögensbesitzer, ihre Nach-Steuer-Rendite hoch im Vergleich zu Wirtschaftswachstum zu halten. Wie machen sie das? Durch die Gestaltung der Regeln des Spiels, um dieses Ergebnis zu gewährleisten; das heißt, durch die Politik.

So Unternehmenswohlfahrt steigt, wenn wir beschneiden Wohlfahrt für die Armen. Kongress hält Subventionen für reiche Bauern, wie wir zurück geschnitten auf Nahrungsmittelhilfe für Bedürftige. Pharmaunternehmen gegeben wurden Hunderte von Milliarden Dollar, wie wir begrenzen Medicaid Vorteile. Die Banken, die auf die globale Finanzkrise gebracht habe, während ein Hungerlohn Milliarden ging an die Hausbesitzer und Opfer von räuberischen Kreditvergabe der gleichen Banken. Diese letzte Entscheidung war besonders töricht. Es gab Alternativen zu Geld zu den Banken und der Hoffnung, es würde durch eine verstärkte Kreditvergabe zu zirkulieren. Wir könnten Unterwasser-Hausbesitzer und die Opfer von räuberischen Verhalten direkt geholfen haben. Dies würde nicht nur die Wirtschaft geholfen haben, es würde uns auf dem Weg zur robuste Erholung gelegt haben.

Unsere Geschäftsbereiche sind tief. Wirtschaftlichen und geografischen Trennung haben die an der Spitze von den Problemen von denen unten immunisiert. Wie die Könige von einst, sind sie gekommen, ihre privilegierte Stellung im Wesentlichen als ein natürliches Recht wahrzunehmen. Wie sonst sollte man die jüngsten Äußerungen des Venture Capitalist Tom Perkins, der vorschlug, dass die Kritik der 1 Prozent ähnlich Nazifaschismus, oder diejenigen, die von der Private-Equity-Stephen A. Schwarzman Titan, der im Vergleich zu fragen Finanziers, um Steuern zu zahlen, die war zu erklären gleichen Rate wie diejenigen, die für ein Leben Hitlers Einmarsch in Polen zu arbeiten.

Unsere Wirtschaft, unsere Demokratie und unsere Gesellschaft haben für diese Brutto Ungleichheiten bezahlt. Der wahre Test einer Wirtschaft ist nicht, wie viel Reichtum seiner Fürsten in Steueroasen anzuhäufen, sondern wie gut die typische Bürger ist - mehr noch in Amerika, wo unser Selbstbild ist in unserem Anspruch verwurzelt die große Mittelklasse sein Gesellschaft. Aber mittlere Einkommen sind geringer als noch vor einem Vierteljahrhundert waren. Wachstum hat zu der sehr, sehr oben gegangen, deren Anteil hat sich seit 1980 Geld, das dazu bestimmt war, rieselte haben stattdessen in der lauen Klima der Cayman-Inseln verdampft vervierfacht.

Al igual que los reyes de antaño,

La desigualdad no es inevitable

Por Joseph E. Stiglitz

Declaración enfatizado por mí.

La siguiente es una continuación del capítulo anterior.

El sistema político estadounidense es invadida por dinero. La desigualdad económica se traduce en desigualdad política, y la desigualdad política produce el aumento de la desigualdad económica. De hecho, como él reconoce, el argumento del Sr. Piketty descansa en la capacidad de los tenedores de riqueza para mantener su tasa después de impuestos de retorno alto en relación con el crecimiento económico. ¿Cómo lo hacen? Mediante el diseño de las reglas del juego para asegurar este resultado; es decir, a través de la política.

Aumentos de bienestar Así corporativos como reducen el bienestar de los pobres. Congreso mantiene subsidios para los agricultores ricos a medida que reducimos el apoyo nutricional para los necesitados. Las compañías farmacéuticas se han dado cientos de miles de millones de dólares como limitamos los beneficios de Medicaid. Los bancos que llevaron a la crisis financiera mundial pusieron miles de millones, mientras que una miseria fue a los propietarios de viviendas y las víctimas de las prácticas abusivas de financiamiento de los mismos bancos. Esta última decisión fue particularmente tonto. Había alternativas a tirar el dinero en los bancos y la esperanza de que circular por el aumento de los préstamos. Podríamos haber ayudado a los propietarios de viviendas bajo el agua y las víctimas de prácticas abusivas directamente. Esto no sólo habría ayudado a la economía, que habría puesto a nosotros en el camino de la recuperación robusta.

Nuestras divisiones son profundas. La segregación económica y geográfica han inmunizado los que están arriba de los problemas de los de abajo. Al igual que los reyes de antaño, han llegado a percibir sus posiciones privilegiadas en esencia como un derecho natural. ¿Cómo explicar los recientes comentarios del capitalista de riesgo Tom Perkins, quien sugirió que las críticas al 1 por ciento era similar al fascismo nazi, o los que vienen desde el titán de capital privado Stephen A. Schwarzman, quien comparó pidiendo financieros para pagar los impuestos en el mismo ritmo que los que trabajan para ganarse la vida con la invasión de Polonia por Hitler.

Nuestra economía, nuestra democracia y nuestra sociedad han pagado por estas grandes desigualdades. La verdadera prueba de una economía no es la cantidad de riqueza de sus príncipes se pueden acumular en los paraísos fiscales, pero lo bien que el ciudadano típico es - más aún en América, donde nuestra imagen está arraigada en nuestra pretensión de ser la gran clase media la sociedad. Pero los ingresos medios son más bajos de lo que eran hace un cuarto de siglo. El crecimiento ha ido a la muy, muy superior, cuya participación casi se ha cuadruplicado desde 1980 Dinero que pretendía haber goteado hacia abajo en vez se ha evaporado en el clima suave de las Islas Caimán.

Comme les rois d'autrefois,

L'inégalité n'est pas une fatalité

Par Joseph E. Stiglitz

Déclaration souligné par moi.

Ce qui suit est une continuation du chapitre précédent.

Le système politique américain est envahie par l'argent. L'inégalité économique se traduit par l'inégalité politique, et l'inégalité politique donne l'accroissement des inégalités économiques. En fait, comme il le reconnaît, l'argument de M. Piketty repose sur la capacité des titulaires de richesse pour maintenir leur taux de rendement élevé par rapport à la croissance économique après impôt. Comment font-ils cela? En concevant les règles du jeu pour assurer ce résultat; c'est, par la politique.

Bien-être augmente, de sorte que l'entreprise nous réduisent le bien-être des pauvres. Congrès maintient les subventions pour les agriculteurs riches que nous réduisons le soutien nutritionnel pour les nécessiteux. Les compagnies pharmaceutiques ont reçu des centaines de milliards de dollars que nous limitons prestations de Medicaid. Les banques qui ont provoqué la crise financière mondiale ont eu des milliards en une bouchée de pain est allé aux propriétaires et aux victimes de pratiques de prêts prédatrices des mêmes banques. Cette dernière décision a été particulièrement stupide. Il y avait des alternatives à jeter de l'argent dans les banques et dans l'espoir qu'il serait circuler à travers l'augmentation des prêts. Nous aurions pu aider les propriétaires sous-marins et les victimes de comportements abusifs directement. Cela permettrait non seulement ont permis à l'économie, il nous aurait mis sur le chemin de la reprise robuste.

Nos divisions sont profondes. La ségrégation économique et géographique ont immunisé ceux d'en haut les problèmes de ceux en bas. Comme les rois d'autrefois, ils sont venus à percevoir leurs positions privilégiées essentiellement comme un droit naturel. Comment expliquer autrement les commentaires récents de l'entreprise capitaliste Tom Perkins, qui a suggéré que la critique de la 1 pour cent était apparenté au fascisme nazi, ou ceux qui viennent de l'équité titan privé Stephen A. Schwarzman, qui a comparé demandant financiers de payer des impôts à l'même taux que ceux qui travaillent pour gagner leur vie à l'invasion de la Pologne par Hitler.

Notre économie, notre démocratie et notre société ont payé pour ces inégalités flagrantes. Le vrai test d'une économie n'est pas combien la richesse de ses princes peuvent s'accumuler dans des paradis fiscaux, mais comment bien hors du citoyen typique est - encore plus en Amérique, où l'image de soi est ancrée dans notre prétention à être la grande classe moyenne société. Mais les revenus médians sont inférieurs à ce qu'ils étaient il ya un quart de siècle. La croissance est allé à la très, très haut, dont la part a presque quadruplé depuis 1980, de l'argent qui devait avoir lieu a rejailli sur évaporée dans le doux climat des îles Caïmans.

Como os reis de antigamente,

A desigualdade não é inevitável

Por JOSEPH E. STIGLITZ

Declaração enfatizado por mim.

O seguinte é uma continuação do capítulo anterior.

O sistema político americano é invadido por dinheiro. A desigualdade econômica se traduz em desigualdade política e desigualdade política gera o aumento da desigualdade econômica. De fato, como ele reconhece, o argumento do Sr. Piketty repousa sobre a capacidade dos titulares de riqueza para manter sua taxa de retorno elevado em relação ao crescimento econômico após os impostos. Como eles fazem isso? Ao projetar as regras do jogo para garantir esse resultado; isto é, através da política.

Aumenta o bem-estar de modo corporativos como reduzir o bem-estar para os pobres. Congresso mantém subsídios para fazendeiros ricos como nós cortar em suporte nutricional para os necessitados. As empresas farmacêuticas foram dadas centenas de bilhões de dólares como nós limitamos os benefícios do Medicaid. Os bancos que trouxeram sobre a crise financeira global tem bilhões enquanto uma ninharia foi para os proprietários e vítimas de práticas predatórias de empréstimos 'os mesmos bancos. Esta última decisão foi particularmente tolo. Havia alternativas para injetar dinheiro em bancos e esperando que circulam através de um aumento dos empréstimos. Poderíamos ter ajudado os proprietários subaquáticas e as vítimas do comportamento predatório diretamente. Isso não só ajudou a economia, teria nos colocou no caminho para a recuperação robusta.

Nossas divisões são profundas. Segregação econômica e geográfica foram imunizados aqueles no topo dos problemas das pessoas lá embaixo. Como os reis de antigamente, eles passaram a perceber suas posições privilegiadas, essencialmente, como um direito natural. Como explicar as recentes declarações do investidor Tom Perkins, que sugeriu que as críticas ao 1 por cento era semelhante ao fascismo nazista, ou aqueles que vêm do titan private equity Stephen A. Schwarzman, que comparou pedindo financiadores de pagar impostos no mesma taxa que aqueles que trabalham para viver a invasão da Polônia por Hitler.

Nossa economia, nossa democracia e da nossa sociedade pagaram por essas desigualdades flagrantes. O verdadeiro teste de uma economia não é o quanto de riqueza os seus príncipes podem se acumular em paraísos fiscais, mas quão bem o cidadão típico é - ainda mais na América, onde a nossa auto-imagem está enraizada na nossa pretensão de ser a grande classe média sociedade. Mas a renda média é menor do que há um quarto de século atrás. Crescimento foi para o muito, muito superior, cuja participação quase quadruplicou desde 1980 Dinheiro que deveria ter escorreu tem vez evaporado no clima ameno das Ilhas Cayman.

就像當年的國王，

不平等並非不可避免

約瑟夫·E·斯蒂格利茨

聲明由我強調。

以下是延續了以往的篇章。

美國的政治制度是由金錢溢出。經濟上的不平等轉化為政治不平等，政治不平等產生了越來越多的經濟不平等。事實上，他承認，Piketty先生的論點建立在財富的擁有者，以保持其稅後收益率相對較高的經濟長的能力。他們是如何做到這一點？通過設計的遊戲規則，以確保這一結果;即通過政治。

因此，企業福利加，因為我們削減福利差。國會保持豐富農民的補貼，因為我們削減為有需要的營養支持。製藥公司已獲得數千億美元，因為我們限制了醫療補助。在全球金融危機所帶來的銀行得到了數十億美元，而微薄到同一銀行的掠奪性貸款行為的房主和受害者。這最後的決定是特別愚蠢的。有替代砸錢的銀行，並希望它會通過加貸款循環。我們可以幫助水下房主和掠奪行為的直接受害者。這不僅有助於經濟，它會令我們的道路強勁復甦。

我們的分歧是深刻的。經濟和地理隔離已免疫的頂部從這些樓下的問題。就像當年的國王，他們都來基本上認為他們的特權地位作為一種自然權利。否則怎麼解釋風險投資家湯姆·珀金斯，誰建議的1％的批評是類似於納粹法西斯主義，或來自私募股權投資巨頭斯蒂芬·施瓦茨曼，誰比要求金融機構要在納稅來的最新評論同樣的速度為那些誰為生希特勒入侵波蘭的工作。

我們的經濟，我們的民主和我們的社會已經支付這些嚴重的不平等。一個經濟體的真正考驗不是財富的多少及其諸侯會積聚在避稅天堂，而是如何富裕典型的公民 - 更是讓美國在那裡我們的自我形象植根於我們算得上是偉大的中產階級社會。但收入中位數是低於他們是25年前。長已經到了非常非常頂級，其份額從1980年的錢本來是已經流淌下來反而蒸發於開曼群島溫和的氣候幾乎翻了兩番。

就像当年的国王，

不平等并非不可避免

约瑟夫·E·斯蒂格利茨

声明由我强调。

以下是延续了以往的篇章。

美国的政治制度是由金钱溢出。经济上的不平等转化为政治不平等，政治不平等产生了越来越多的经济不平等。事实上，他承认，Piketty先生的论点建立在财富的拥有者，以保持其税后收益率相对较高的经济长的能力。他们是如何做到这一点？通过设计的游戏规则，以确保这一结果;即通过政治。

因此，企业福利加，因为我们削减福利差。国会保持丰富农民的补贴，因为我们削减为有需要的营养支持。制药公司已获得数千亿美元，因为我们限制了医疗补助。在全球金融危机所带来的银行得到了数十亿美元，而微薄到同一银行的掠夺性贷款行为的房主和受害者。这最后的决定是特别愚蠢的。有替代砸钱的银行，并希望它会通过加贷款循环。我们可以帮助水下房主和掠夺行为的直接受害者。这不仅有助于经济，它会令我们的道路强劲复苏。

我们的分歧是深刻的。经济和地理隔离已免疫的顶部从这些楼下的问题。就像当年的国王，他们都来基本上认为他们的特权地位作为一种自然权利。否则怎么解释风险投资家汤姆·珀金斯，谁建议的1％的批评是类似于纳粹法西斯主义，或来自私募股权投资巨头斯蒂芬·施瓦茨曼，谁比要求金融机构要在纳税来的最新评论同样的速度为那些谁为生希特勒入侵波兰的工作。

我们的经济，我们的民主和我们的社会已经支付这些严重的不公平。一个经济体的真正考验不是财富的多少及其诸侯会积聚在避税天堂，而是如何富裕典型的公民 - 更是让美国在那里我们的自我形象植根于我们算得上是伟大的中产阶级社会。但收入中位数是低于他们是25年前。长已经到了非常非常顶级，其份额从1980年的钱本来是已经流淌下来反而蒸发于开曼群岛温和的气候几乎翻了两番。

옛날의

불평등은 불가피되지 않음

조지프 E. 스티글리츠으로

나 강조 문.

다음은 앞의 장의 연속이다.

미국의 정치 시스템은 돈에 의해 오버런. 경제적 불평등은 정치적 불평등으로 변환, 정치적 불평등이 경제적 불평등을 증가 산출한다. 그가 인식으로 사실, 씨 피케 티의 주장은 경제 성장에 반환 높은 상대의 자신의 세후 속도를 유지하기 위해 자산 보유자의 능력에 달려있다. 그들은이 어떻게해야합니까? 이 결과를 보장하기 위해 게임의 룰을 설계하는 단계; 즉 정치를 통해입니다.

그래서 기업 복지의 증가는 우리는 가난한 사람들을위한 복지를 축소로. 우리는 가난한 사람들에 대한 영양 지원을 삭감으로 의회는 부자 농부들에게 보조금을 유지합니다. 우리는 메디 케이드 혜택을 제한으로 제약 회사는 수십억 달러의 수백을 제공하고있다.얼마 안되는 수입이 같은 은행의 약탈 적 대출 관행의 주택 소유자와 피해자에가는 동안 글로벌 금융 위기에 가져온 은행들은 수십억을 얻었다. 이 마지막 결정은 어리 석고이었다.은행에서 돈을 내면서하고 증가 대출을 통해 순환 바라고 대안이 있었다. 우리는 수중 주택 소유자와 직접 약탈 행위의 피해자를 도왔다 수 있습니다. 이것은, 경제를 도움이되지 것입니다 그것은 강력한 회복의 경로에 넣어 것입니다.

우리 부서는 깊은입니다. 경제 지리적 분리는 아래로 아래 사람들의 문제를 상단에 사람들을 접종했다. 옛날의 왕처럼, 그들은 자연적인 권리로 기본적으로 자신의 특권 위치를 인식하게되었다.1% 비판 나치 파시즘, 또는에 세금을 납부하는 금융업자를 요구 비해 사모 타이탄 스티븐 A. 슈워츠,에서 오는 그와 유사한 것을 제안 벤처 자본가 톰 퍼킨스의 최근 코멘트를 설명하는 방법 밖에 폴란드의 히틀러의 침공에 생계를 위해 일하는 사람들과 같은 속도입니다.

우리의 경제, 우리의 민주주의와 우리 사회는 이러한 심한 불평등을 지불했다. 경제의 진정한 테스트는 왕자가 조세 피난처에 축적하지만, 얼마나 잘 일반 시민이 꺼져있을 수 있습니다 얼마나 많은 재산 아니다 - 더욱 더 미국에있는 우리의 자기 이미지가 우리의 주장에 뿌리를두고 어디 위대한 중산층으로 사회. 그러나 평균 소득은 반세기 전보다 더 낮다. 성장, 누구의 주 거의 대신 케이맨 제도의 온화한 기후에서 증발 내려온 것으로 의미되었다 1980 년 돈 때문에 4 배 매우 상단에왔다.

Как царей древности,

Неравенство не является неизбежным

По Джозеф Стиглиц

О себе подчеркнул мной.

Ниже является продолжением предыдущей главе.

Американская политическая система наводнен деньгами. Экономическое неравенство выражается в политического неравенства, и политическое неравенство дает увеличение экономического неравенства. На самом деле, как он признает, аргумент г-на Piketty опирается на способность богатства владельцев, чтобы держать их после уплаты налогов нормы прибыли высоки по сравнению с экономическим ростом. Как они это делают? При проектировании правила игры для обеспечения этого результата; то есть, через политику.

Увеличивается Так корпоративные благосостояния как мы свернуть благосостояния для бедных. Конгресс поддерживает субсидии для богатых фермеров, как мы сократили для оказания продовольственной помощи нуждающимся. Фармацевтические компании получили сотни миллиардов долларов, как мы ограничиваем Медикейд. Банки, которые привели к глобальным финансовым кризисом получил миллиарды в то время как гроши пошел на домовладельцев и жертв хищнической практики кредитования тех же банков. Это последнее решение было особенно глупо. Были альтернативы бросать деньги в банках и надеясь, что это циркулировать через увеличению объемов кредитования. Мы могли бы помочь подводных домовладельцев и жертв хищнического поведения непосредственно. Это не только помогли экономику, это было бы поставить нас на пути к надежной восстановления.

Наши подразделения находятся глубоко. Экономико-географическое разделение уже иммунизированных те, кто наверху от проблем тех, внизу. Как царей древности, они пришли к воспринимают свое привилегированное положение по существу как естественное право. Как иначе объяснить недавние комментарии венчурным капиталистом Том Перкинс, который предположил, что критика в адрес 1 процента было сродни нацистской фашизма, или тех, кто прибывает из частного титана долевого Стивен А. Шварцман, который по сравнению с просьбой финансистов платить налоги на же скоростью, как тех, кто работает для жизни на вторжение Гитлера в Польшу.

Наша экономика, наша демократия и наше общество заплатили за эти грубые несправедливости. Настоящей проверкой экономике не сколько богатства ее князья могут накапливаться в налоговых гаванях, но, насколько хорошо у типичного гражданина - тем более в Америке, где наша самооценка коренится в нашем претензии быть великим среднего класса общество. Но средние доходы ниже, чем они были четверть века назад. Рост пошел в очень, очень лучших, доля которых почти в четыре раза с 1980 года деньги, который должен был в свою очередь сказывается вместо этого выпаривают в мягкий климат Каймановых островов.

La fel ca regii de odinioară,

Inegalitatea nu este inevitabil

De Joseph E. Stiglitz

Declarația a subliniat de mine.

Ceea ce urmează este o continuare a capitolului anterior.

Sistemul politic american este depășit de bani. Inegalitatea economică se traduce în inegalitate politic, și inegalitate politic produce creșterea inegalității economice. De fapt, așa cum recunoaște, argumentul domnului Piketty se bazează pe capacitatea de deținătorii de avere pentru a menține rata lor de după-impozit de relativ randament ridicat de creștere economică. Cum se face acest lucru? Prin proiectarea regulile jocului pentru a asigura acest rezultat; că este, prin politica.

Duce la creșterea bunăstării Deci corporative ca ne-am reduce bunăstare pentru cei săraci. Congresul menține subvențiile pentru agricultori bogați ca ne taie din nou pe suport nutritional pentru cei nevoiași. Companii de droguri s-au dat sute de miliarde de dolari, așa cum ne-am limita beneficii Medicaid. Băncile care au adus cu privire la criza financiară globală are de miliarde în timp ce un salariu dus la proprietarii de case și victime ale practicilor de creditare de ruinare aceleași băncilor. Această ultimă decizie a fost deosebit de prost. S-au alternative la aruncarea de bani de la bănci și speranța că va circula prin creșterea creditării. Am fi putut ajuta proprietarii de case subacvatice și victime ale comportamentului agresiv direct. Acest lucru nu s-ar fi doar a ajutat economia, ne-ar fi pus pe calea de recuperare robustă.

Diviziile noastre sunt profunde. Segregarea economică și geografică-au imunizat cei de la partea de sus din problemele cele mai jos. La fel ca regii de odinioară, ei au ajuns să perceapă pozițiile lor privilegiate, în esență, ca un drept natural. Cum altfel să explice recentele comentarii ale capitalist de risc Tom Perkins, care a sugerat că critica de 1 la suta a fost înrudită cu fascismul nazist, sau cei care provin din titan de private equity Stephen A. Schwarzman, care a comparat cere finanțatori să plătească impozite la același ritm ca cei care lucrează pentru o viață la invazia lui Hitler din Polonia.

Economia noastră, democrația și societatea noastră au plătit pentru aceste inechități brute. Adevăratul test al unei economii nu este cât de mult bogăția prinți sale se pot acumula în paradisuri fiscale, dar cât de bine de pe cetățeanul tipic este - cu atât mai mult în America, unde ne imaginea de sine își are rădăcinile în cererea noastră de a fi mare, clasa de mijloc societate. Dar veniturile medii sunt mai mici decât erau în urmă cu un sfert de secol. Creșterea economică a dus la foarte, foarte de sus, a căror pondere a crescut de patru ori aproape de 1980 Money, care a fost menit a fi prelingea în jos a evaporat loc în climatul tămăduitor din Insulele Cayman.

Kaip ir iš senų laikų karalių,

Nelygybė nėra neišvengiama

Joseph E. Stiglitz

Pareiškimas pabrėžė mane.

Žemiau yra ankstesniame skyriuje tąsa.

Amerikos politinė sistema viršyta pinigus. Ekonominė nelygybė virsta politine nelygybe ir politinė nelygybė duoda didinant ekonominę nelygybę. Iš tiesų, kaip jis pripažįsta, pono Piketty argumentas remiasi į turto savininkų gebėjimas išlaikyti savo po mokesčių grąžos normos aukštos, lyginant su ekonomikos augimu. Kaip jie tai daro? Kurdami žaidimo taisykles, siekiant užtikrinti šio rezultato; tai yra, per politiką.

Taigi įmonių gerovės padidėjimas, kaip mes apriboti gerovę prasta. Kongresas palaiko subsidijas turtingose ūkininkams, kaip mes sumažinti dėl pagalbos maistu skurstantiems. Vaistų kompanijos buvo suteikta šimtus milijardų dolerių, kaip mes apriboti Medicaid naudą. Bankai, kad skundas dėl pasaulinės finansų krizės gavo milijardus, o išmalda išvyko į namų ir nukentėjusiųjų tos pačios bankų grobuoniškos skolinimo praktiką. Šis paskutinis sprendimas buvo itin kvaila. Nebuvo alternatyvų mesti pinigus į bankus ir tikėdamasi, kad būtų išplatinti didinant paskolų. Galėtume padėjo povandeninių namų savininkai ir grobuoniško elgesio aukomis tiesiogiai. Tai ne tik padėjo ekonomiką, būtų įmušęs mus ant tvirtos atsigauna.

MŪSŲ skyriai yra gilus. Ekonomikos ir geografinis pasiskirstymas yra paskiepyti tie viršuje iš tų žemyn žemiau problemų. Kaip ir iš senų laikų karalių, jie atėjo suvokti savo privilegijuotą padėtį iš esmės, kaip prigimtinė teisė. Kaip kitaip paaiškinti neseniai komentarus rizikuojantis kapitalistas Tomas Perkins, kuris pasiūlė, kad kritika 1 proc buvo panašus į nacių fašizmo ar tiems, kurie atvyksta iš privataus kapitalo titan Stephen A. Schwarzman, kuris, palyginti paklausti finansininkai mokėti mokesčius Ta pati norma, kaip tie, kurie dirbti į Hitlerio invazijos Lenkijoje gyvenimo.

Mūsų ekonomika, mūsų demokratija ir mūsų visuomenė moka už šių bendrųjų nelygybės.Tiesa testas ekonomika yra ne tai, kiek turto jo kunigaikščiai gali kauptis mokesčių rojų, bet kaip gerai išjungti tipiškas pilietis yra - tuo labiau, kad Amerikoje, kur mūsų įvaizdis yra įsišaknijusi mūsų reikalavimo būti puikus viduriniosios klasės visuomenė. Tačiau vidutinė pajamos yra mažesnės nei jos buvo prieš ketvirtį amžiaus. Augimą atvyko į labai, labai viršus, kurio dalis yra beveik keturis kartus nuo 1980 pinigų, kad buvo reiškė, kad trickled vietoj to išgaruoja į kvepiantis klimato Kaimanų salos.

Tāpat kā karaļi senos laikos,

Nevienlīdzība nav nenovēršams

Joseph E. Stiglitz

Paziņojums uzsvēra manis.

Turpmāk ir turpinājums iepriekšējā nodaļā.

Amerikāņu politiskā sistēma ir pārsniegts par naudu. Ekonomiskā nevienlīdzība pārvēršas politiskā nevienlīdzība, un politiskā nevienlīdzība iegūst palielinātu ekonomisko nevienlīdzību. Faktiski, kā viņš atzīst, Mr Piketty arguments balstās uz spēju bagātības īpašnieku, lai saglabātu savu pēc nodokļu likmi atgriešanās augstas attiecībā pret ekonomisko izaugsmi. Kā viņi to dara? Nosauktajos spēles noteikumus, lai nodrošinātu šo rezultātu; tas ir, izmantojot politiku.

Tā korporatīvo sociālās labklājības pieaugums, kā mēs samazinātu labklājību nabadzīgajiem. Kongress uztur subsīdijas turīgāko zemnieku, kā mēs apcirpt uztura atbalstu trūcīgajiem. Narkotiku uzņēmumi ir dota simtiem miljardu dolāru, jo mēs ierobežojam Medicaid priekšrocības. Bankas, kas celta par globālo finanšu krīzi ieguva miljardiem, bet pittance devās uz māju īpašniekiem un cietušajiem uz to pašu banku agresīvu kreditēšanas praksi. Šis pēdējais lēmums bija īpaši muļķīgi. Tur bija alternatīvas throwing naudu bankās, un cerot, ka tas izplata, palielinot aizdevumu. Mēs varētu būt palīdzējuši zemūdens māju īpašniekiem un upuriem cenu nosišanas tieši. Tas būtu ne tikai palīdzēja ekonomikai, tas būtu nodot mums ceļā uz stabilu atveseļošanos.

MŪSU nodaļas ir dziļi. Ekonomisko un ģeogrāfisko segregāciju, ir vakcinēti tiem augšpusē no problēmām tiem lejā. Tāpat kā karaļi senos laikos, viņi ir ieradušies, lai uztvert savu priviliģēto stāvokli būtībā kā dabas tiesības. Kā gan citādi izskaidrot jaunākos komentārus par riska kapitālistam Toms Perkins, kurš ierosināja, ka kritika par 1 procentu bija līdzīgs nacistu fašismu, vai tiem, kas nāk no privātā kapitāla titan Stephen A. Schwarzman, kurš salīdzinājumā lūdzot finansētājiem maksāt nodokļus pati kā tiem, kas strādā, lai dzīvo uz Hitlera iebrukuma Polijā.

Mūsu ekonomika, mūsu demokrātija un mūsu sabiedrība ir samaksājuši par šiem bruto nevienlīdzību.Patiess tests tautsaimniecībā nav, cik daudz bagātību tās vadoņi var uzkrāties nodokļu oāzēs, bet cik labi off tipisks pilsonim ir - vēl jo vairāk tāpēc, Amerikā, kur mūsu paštēlu sakņojas mūsu prasība, lai būtu liels vidusšķiras sabiedrība. Bet vidēji ienākumi ir zemāki, nekā tie bija pirms ceturtdaļgadsimta. Izaugsme ir devusies uz ļoti, ļoti top, kuru īpatsvars ir gandrīz četrkāršojies kopš 1980. Money, kas bija paredzēts, ka trickled noteikti ir vietā iztvaikojis ir maigs klimats Kaimanu salām.

Zoo li tej vajntxwv yore,

Tsis sib xws Tsis inevitable

By YAUXEJ E. STIGLITZ

Statement hais txog ntawm kuv.

Cov nram qab no yog ib tug continuation ntawm yav tas los tshooj.

Cov American nom tswv system yog kov yeej los ntawm cov nyiaj. Economic inequality translates rau hauv nom tswv tsis sib xws, thiab nom tswv yeej pab tsis sib xws nce nyiaj txiag inequality. Nyob rau hauv qhov tseeb, raws li nws paub, Mr. Piketty lub sib cav rests nyob rau hauv lub peev xwm ntawm muaj nyiaj-tuav kom ua raws li lawv tom qab-se nqi ntawm rov qab los siab txheeb ze mus rau nyiaj txiag txoj kev loj hlob. Yuav ua li cas lawv ua li no? By tsim cov cai ntawm qhov kev ua si los xyuas kom meej qhov no tshwm sim; uas yog, los ntawm nom kev tswv,.

Yog li ntawd neeg welfare nce raws li peb curtail welfare rau cov neeg pluag. Congress tswj subsidies rau nplua nuj ua liaj ua teb li peb txiav rov qab on khoom noj khoom haus pab rau cov tus hais. Yeeb tshuaj tuam txhab uas muag tau muab pua pua ntawm billions nyiaj raws li peb tsis txhob Medicaid cov kev pab. Cov tsev txhab nyiaj uas coj nyob rau hauv lub ntiaj teb no nyiaj txiag teebmeem tau txais billions thaum ib tug pittance tau mus rau lub tsev thiab cov neeg raug ntawm tib tsev nyiaj 'predatory txais kev xyaum. Qhov no kawg kev txiav txim yog tshwj xeeb yog ruam. Muaj lwm txoj kev mus rau ntuav nyiaj nyob rau ntawm lub tsev nyiaj thiab vam nws yuav circulate los ntawm nce txais. Peb yuav tau pab underwater tswv tsev thiab tus neeg uas raug tus cwj pwm ncaj qha predatory. Qhov no yuav tsis tau tsuas yog tau pab kev khwv nyiaj txiag, nws yuav tau muab tso rau peb ntawm txoj kev mus rau robust rov qab.

PEB pawg yog sib sib zog nqus. Nyiaj txiag thiab chaw nyob ntxaug tau txhaj tshuaj tiv thaiv cov neeg nyob rau sab saum toj ntawm cov teeb meem ntawm cov neeg down hauv qab no. Zoo li tej vajntxwv yore, lawv tau tuaj mus rau perceive lawv privileged haujlwm yeej tseem zoo raws li ib tug natural txoj cai. Yuav ua li cas lwm tus neeg los mus piav qhia cov tsis ntev los no comments ntawm lub capitalist mus tom ntej Tom Perkins, leej twg hais tias thuam ntawm lub 1 feem pua yog akin rau Nazi kev siab phem, los yog cov neeg tuaj ntawm lub private tshej titan Stephen A. Schwarzman, uas muab piv nug financiers them se nyob rau tib tus nqi raws li cov neeg uas ua hauj lwm rau ib tug nyob rau Hitler lub invasion ntawm Poland.

Peb kev khwv nyiaj txiag, peb kev tswj hwm thiab peb cov zej zog tau them rau cov tas nrho inequities. Qhov tseeb xeem ntawm ib tug kev khwv nyiaj txiag tsis yog muaj nyiaj ntau npaum li cas nws yuav princes ntxiv nyob rau hauv tej chaw ua se, tab sis zoo li cas tawm raug pej xeem yog - txawm ntau li ntawd nyob rau America qhov chaw uas peb tus kheej-daim duab yog rooted nyob rau hauv peb thov nyiaj mus yuav tus poj nruab nrab-chav kawm ntawv zej zog. Tab sis nruan nrab nyiaj yog qis dua lawv ib tug peb lub hlis twg ib puas xyoo dhau los lawm. Txoj kev loj hlob tau ploj mus rau lub heev, heev to top, uas nws qhia tawm tau yuav luag quadrupled txij thaum 1980. Nyiaj uas tau meant tau trickled down tau es tsis txhob nyob rau hauv lub evaporated balmy kev nyab xeeb ntawm lub Cayman Islands tuaj.

Yore хаадын нэгэн адил,

Тэгш бус байдал нь өөрчлөгдөшгүй зүйл биш

Штиглиц гэхэд

Намайг онцлон мэдэгдэл.

Дараах нь өмнөх бүлгийн үргэлжлэл юм.

АНУ-ын улс төрийн тогтолцоо нь мөнгөөр бялхах болно. Эдийн засгийн тэгш бус байдал нь улс төрийн тэгш бус байдал руу орчуулбал, улс төрийн тэгш бус байдал, эдийн засгийн тэгш бус байдал нэмэгдэж гарч байна. Тэрээр хүлээн зөвшөөрдөг шиг Үнэндээ, ноён Piketty-ийн утга нь эдийн засгийн өсөлтөд өгөөж харьцангуй өндөр нь тэдний дараа татварын хувь хэмжээг хадгалах баялаг-эзэмшигчийн чадвар дээр тулгуурладаг. Яаж хийх вэ? Энэ үр дүнг баталгаажуулахын тулд тоглоомын дүрмийг боловсруулах нь; гэж улс төрийн замаар юм.

Тиймээс аж ахуйн нэгжийн нийгмийн халамжийн нэмэгдэж бид ядуу халамжийн хязгаарлаж байна. Бид тусламж хэрэгтэй нь хоол тэжээлийн дэмжлэг үзүүлэх буцааж бууруулах талаар Конгресс баян фермерүүдэд татаас арчилж байдаг. Бид Medicaid ашгийг хязгаарлах зэрэг эмийн компаниуд доллар хэдэн зуун тэрбум өгсөн байна. Pittance нь ижил банкуудын махчин зээлийн практик орон гэрийн болон хохирогчдод явж байхад нь дэлхийн санхүүгийн хямралын дээр авчирсан банк тэрбум тэрбумаар нь авсан. Энэ нь эцсийн шийдвэр нь ялангуяа тэнэг байсан юм. Банкинд мөнгө шидэж, энэ өссөн зээлийн дамжуулан тараана гэж найдаж өөр серверүүд байдаг байсан. Бид усан доорх орон гэрийн болон шууд махчин зан хохирогчид тусалсан юм. Энэ нь зөвхөн эдийн засгийг нь тусалсан байх байсан нь хүчирхэг сэргээх зам дээр биднийг тавьж байсан юм.

БИДНИЙ хэлтэс гүн байна. Эдийн засаг, газар зүйн тусгаарлах доош нь доор байгаа хүмүүсийн асуудлыг авч дээд хэсэгт буй вакцинжуулалтад хамрагдсан байна. Yore хаадын нэгэн адил, тэд байгалийн эрхийн гол нь тэдгээрийн эрх бүхий албан тушаал гэж үзэж ирсэн юм. 1 хувь нь шүүмжлэл нацист фашизм, эсвэл татвар төлөх санхүүжүүлэгч асууж харьцуулж буй хувийн өмчийн Титан Стефен A. Шварцман, ирж буй хүмүүст нэгэн адил байсан гэж санал болгосон хэн нэгэн хөрөнгө оруулалтын Том Перкинс, сүүлийн үеийн санал тайлбарлахад хэрхэн өөр Польшийн Гитлерийн цөмрөн нь амьд ажиллах хүмүүсийн адил хувь.

Манай эдийн засаг, бидний ардчилал, манай нийгмийн тэгш бус байдал нь эдгээр нь нийт төлсөн байна. Эдийн засгийн жинхэнэ туршилтын түүний ноёд нь татварын диваажин хуримтлагдаж, харин хэр сайн ердийн иргэн унтраах нь хичнээн баялаг биш юм - бүр ч илүү Америк дахь бидний дүр төрх бидний нэхэмжлэлийн тулгуурласан бол их дунд зэрэг байх нь нийгэм. Харин дундаж орлого нь улирлын зууны өмнө байснаасаа доогуур байна. Өсөлт нь эзлэх хувь бараг оронд Кайманы арлуудын balmy уур амьсгалын уурших доош эссе нэмж ирсэн байна гэсэн үг гэж 1980 оноос хойш мөнгөний дөрөв дахин нэмэгдсэн нь маш их, дээд явсан байна.

Seperti raja-raja dahulu kala,

Ketidaksamaan Tidak dapat dielakkan

Oleh JOSEPH E. Stiglitz

Penyata ditekankan oleh saya.

Berikut adalah kesinambungan daripada bab sebelumnya.

Sistem politik Amerika ditakluki oleh wang. Ketidaksamaan ekonomi diterjemahkan ke dalam ketidaksamaan politik dan ketidaksamaan politik menghasilkan peningkatan ketidaksamaan ekonomi. Malah, kerana dia mengakui, hujah Encik Piketty ini terletak pada keupayaan kekayaan pemegang untuk mengekalkan kadar mereka selepas cukai pulangan relatif tinggi kepada pertumbuhan ekonomi. Bagaimana mereka melakukannya? Dengan mereka bentuk peraturan permainan bagi memastikan keputusan ini; iaitu, melalui politik.

Peningkatan kebajikan Jadi korporat seperti yang kita mengurangkan kebajikan untuk golongan miskin. Kongres mengekalkan subsidi untuk petani kaya seperti yang kita kurangkan sokongan pemakanan bagi golongan yang memerlukan. Syarikat ubat telah diberikan beratus-ratus bilion dolar kerana kami menghadkan faedah Medicaid. Bank-bank yang membawa kepada krisis kewangan global mendapat berbilion-bilion manakala jumlah sedikit yang pergi ke pemilik rumah dan mangsa amalan pinjaman pemangsa bank yang sama. Ini keputusan lalu amat bodoh. Terdapat alternatif untuk membuang wang di bank dan berharap ia akan beredar melalui pinjaman meningkat. Kami boleh membantu pemilik rumah di bawah air dan mangsa-mangsa tingkah laku pemangsa secara langsung. Ini tidak akan hanya membantu ekonomi, ia akan meletakkan kami di atas jalan untuk pemulihan yang mantap.

KAMI adalah bahagian dalam. Pengasingan ekonomi dan geografi telah imunisasi mereka yang berada di atas dari masalah-masalah mereka ke bawah di bawah. Seperti raja-raja dahulu kala, mereka telah datang untuk melihat kedudukan istimewa mereka pada dasarnya sebagai hak asli. Bagaimana lagi untuk menjelaskan komen baru-baru ini kapitalis usaha Tom Perkins, yang mencadangkan bahawa kritikan daripada 1 peratus itu adalah serupa dengan fasisme Nazi, atau orang-orang yang datang dari titan ekuiti swasta Stephen A. Schwarzman, yang berbanding meminta pembiaya untuk membayar cukai pada kadar yang sama seperti mereka yang bekerja untuk hidup kepada pencerobohan Hitler Poland.

Ekonomi kita, demokrasi kita dan masyarakat kita telah membayar untuk ini ketidaksamaan kasar. Ujian sebenar ekonomi tidak berapa banyak kekayaan puteranya boleh berkumpul di dalam kawasan-kawasan perlindungan cukai, tetapi bagaimana off warganegara biasa adalah - lebih-lebih lagi di Amerika di mana imej diri kita berakar dalam tuntutan kami untuk menjadi kelas pertengahan yang besar masyarakat. Tetapi pendapatan median adalah lebih rendah daripada mereka adalah suku abad yang lalu. Pertumbuhan telah pergi ke sangat, paling atas, yang saham telah hampir empat kali ganda sejak tahun 1980 Wang yang sepatutnya telah menitis ke bawah dan bukannya telah sejat dalam iklim yang nyaman di Kepulauan Cayman.