Kohyu Nishimura
@kohyu1952
Tak to jest.
W Japonii, od okresu Muromachi, wielki samuraj ma dwóch pięknych młodych mężczyzn zwanych „Koshō”, którzy siedzą obok niego na górnym siedzeniu.
Ranmaru Mori, męczennik Nobunagi podczas incydentu w Honnoji, jest zbyt sławny.
W okresie Edo (1603-1867) styl śródziemnomorskiej wyspy Lesbos powiewał w wewnętrznych komnatach okresu Edo, a ponieważ LGBT jest częścią kultury japońskiej, w ostatnich latach powszechnie akceptowano onnagata w kabuki i Takarazuka .
W okresie Edo burdele miały „herbacianie Kagema” dla klientów szukających mężczyzn, a nie prostytutek.
Junichiro Tanizaki, który napisał „Manji” (swastykę), napisał „Himitsu” (sekret) w Chuo Koron pod koniec okresu Meiji (1868-1912), w którym „ja” nauczyłem się przyjemności przebierania się i spacerowania Asakusa i wszedł do kina.
Chodzi po Asakusie i idzie do kina, gdzie zostaje zawiązanymi oczami i rikszą do domu kobiety przez kobietę, którą spotkał przypadkowo.
Jak widać, zrozumienie i akceptacja LGBTQ w Japonii jest znacznie bardziej rozpowszechniona i akceptowana od średniowiecza niż w Europie czy Stanach Zjednoczonych.
Jest to bezpośrednie przeciwieństwo Chicago, miasta ambasadora Emanuela i Obamy, gdzie wciąż dochodzi do dyskryminacyjnych masakr.
Stany Zjednoczone mają przed sobą długą drogę w procesie ewolucji.
Kot z Cheshire.
@CheshireCat2828
19 czerwca
Odpowiedz @kohyu1952.
Jeśli spojrzę na przepisy dotyczące sodomii (przepisy kryminalizujące homoseksualizm), Japonia egzekwowała je tylko przez siedem lat we wczesnej erze Meiji i uchyliła je w 1880 roku.
Inne kraje zareagowały w XX wieku lub najpóźniej 100 lat po uchyleniu japońskiego prawa o sodomii.
Za zakrętem stoi Zachód.
Co więcej, Japonia jest najbardziej zaawansowana, ponieważ ma dodatkową ochronę dla kobiet.
