It, in turn, reveals where the CCP regime's "Achilles heel" lies.

The following is from Mr. Sekihei's regular column in today's Sankei Shimbun. 

It is a must-read for Japanese citizens and people worldwide.

The way the Sankei Shimbun is reporting on the LDP presidential election is not something that can be read.

The issue is so clear that even a kindergarten child can understand that Ms. Sanae Takaichi is the prime minister Japan needs right now.

However, for reasons unknown, the Sankei Shimbun repeatedly reports in favor of Koizumi and Ishiba, to the extent that it is no exaggeration to say that it is fake reporting.

When I first saw the report, I thought about canceling my subscription.

However, I'm putting it off for the time being because checking the sports section would be inconvenient, and I would no longer be able to read Mr. Sekihei's and Ms. Sakurai Yoshiko's regular columns.

The Impact of the US Taiwan Conflict Prevention Act

On the 9th of this month, the US House of Representatives unanimously passed the Taiwan Conflict Prevention Act.

The Act includes sanctions that would allow the US to disclose the illicit assets held by senior Chinese officials around the world, block access to the US financial system by the officials and their families, and freeze their assets in the event of a Chinese invasion of Taiwan.　

Speaking about the purpose of the bill, one of the co-sponsors, Congressman French Hill, said:

"The bill is intended to let the Chinese Communist Party know that if they put Taiwan at risk, their financial situation will be known to the Chinese public, and they and their relatives will be subject to severe financial sanctions."

In other words, if this bill is passed, if the Chinese Communist Party government decides to invade Taiwan, not only will the hidden assets of the CCP officials and their relatives in the US be exposed to the light of day, but there is also a possibility that they will be subject to sanctions and frozen or confiscated.

The bill aims to prevent the CCP regime from invading Taiwan, and it would be a robust "anti-war bill" against the CCP regime.

It is an "open secret" that most (or almost all) of the high-ranking officials supporting the CCP regime have hidden assets in the United States.

If there is a risk that these assets will be frozen or confiscated under US law, it will be a matter of life or death for the group of CCP officials. 

In 2021, it was revealed that China's then-Foreign Ministry Vice-Minister Xie Feng met with then-US Deputy Secretary of State Richard L. Sherman in Tianjin and handed over a "list of things they wanted to be stopped."

The top item on the list was "restrictions on entry visas for Chinese Communist Party members and their relatives". 

In other words, the top priority on the list of things they wanted the US to stop doing was restricting the entry of senior CCP officials and their relatives into the US because the CCP's senior officials have their "treasure" in the US, and restrictions on their entry into the US would be a major problem for the entire regime.

It, in turn, reveals where the CCP regime's "Achilles heel" lies.

Once this "Taiwan Conflict Suppression Act" is passed, high-ranking officials of the Chinese Communist Party, including military officers, will have to sabotage and prevent the "Taiwan annexation war" that President Xi Jinping is plotting to protect their assets.

It is precisely what the bill is aiming for.　

If this happens, President Xi and his administration's planned invasion of Taiwan will become more complicated.

Suppose they force through a war of annexation of Taiwan. In that case, they will turn almost all of the Communist Party's senior officials, including military leaders, against them, and they can expect to face various forms of obstruction.

In extreme cases, there is even the possibility of a mass rebellion by the senior officials, and even President Xi's resolve may waver.　

On the 13th, immediately after the bill was passed, an important change in the Chinese side's comments was seen at the Xiangshan Forum, an international security conference held in Beijing.

In his keynote speech, Defense Minister Dong Jun stressed "mutual respect" and "peaceful coexistence" with other countries but did not mention Taiwan even once.

It is in contrast to last year's forum, when Zhang Yuchang, the head of the Chinese military uniformed forces, gave a keynote speech in which he declared in an assertive tone of voice his determination to "never allow Taiwan to be separated from China" and his commitment to "annexing Taiwan." 

On the other hand, the Taiwanese side has welcomed the bill's passage.

Lin Chia-lung, Minister of Foreign Affairs of Taiwan, said on the 10th that "With such a law, we can more clearly prevent the expansion of the Chinese Communist Party and protect the peace of the Indo-Pacific region, especially the stability and security of the Taiwan Strait," expressing his confidence in the defense of Taiwan.　

How can we prevent a Taiwan contingency from occurring, including the legalization of this bill?

It is an essential issue for the international community, and Japan should also consider enacting a "Japanese version of the Taiwan Conflict Deterrence Act."

2024/9/26 in Umeda

それが、国際社会にとっての重要課題であり、日本としても、「日本版の台湾紛争抑止法」の制定を考えるべきであろう。

以下は今日の産経新聞に掲載された石平さんの定期連載コラムからである。
日本国民のみならず世界中の人たちが必読である。

自民党総裁選についての産経新聞の報道は読めたものではない。
今、日本に必要な首相は高市早苗を措いて他にはいないのは、幼稚園児レベルでも分かる問題である。
ところが、産経新聞は、どういう了見か知らぬが、もはや捏造報道と言っても過言ではない程に、小泉や石破を推す報道を繰り返している。
最初に、その報道を見た時、もはや、これまでと購読を止めようかと思ったのだが。
スポーツ欄のチェックが不便になる事と、石平さんや、櫻井よしこさんの定期連載コラムが読めなくなる事等の理由からペンディングしている。

米「台湾紛争抑止法」の衝撃
今月９日、米議会下院は、台湾紛争抑止法案を全会一致で可決した。
中国が台湾へ侵攻した際、中国高官が世界中に持つ不正資産の公開や本人とその家族による米金融システムヘのアクセス遮断、資産凍結などができる制裁措置が盛り込まれている。　
法案の目的について、共同提出者の一人、フレンチ・ヒル下院議員はこう語った。　
「法案は中国共産党に次のことを知らせようとしている。台湾を危険にさらし出したら、彼らの財産状況が中国公衆の知るところとなり、彼らと親族は厳しい金融制裁を受けるであろう」と。
つまり、この法案が成立すれば、中国共産党政権が台湾侵攻に踏み切った場合、中共幹部とその親族たちの米国での隠し資産が白日のもとにさらされるだけでなく、制裁の対象となり凍結、没収される可能性もある。
これをもって中共政権の台湾侵攻を阻止するのが法案の狙いで、中共政権に対する威力のある「戦争阻止法案」となろう。　
中共政権を支える高官たちの大半（あるいはほとんど）が米国に隠し資産を持っていることは「公然の秘密」である。
それが米国の法律によって凍結、没収される危険性が生じると、共産党幹部集団にとって死活問題となる。　　
2021年、中国の謝鋒外務次官（当時）は天津でシャーマン米国務副長官（同）と会談し、「やめてほしいことのリスト」を米国側に手渡したことが明らかになっている。
リストの筆頭にあったのが「中国共産党員と親族に対する入国ビザの制限」だ。　　
つまり、中共の幹部たちは米国に「虎の子」の財産を持ち、彼らと親族の米国入国に対する制限が政権全体にとっての大問題となるため、「やめてほしいこと」のリストの筆頭に挙げたわけだ。
このことは逆に、中国共産党政権の″アキレス腱”がどこにあるのかを暴露している。
この「台湾紛争抑止法」が成立した暁には、軍幹部を含めた中国共産党政権の高官たちは自分の財産を守るために習主席がたくらむ「台湾併合戦争」を内部から妨害し、阻止しなければならなくなる。
それがまさしく「法案」の狙うところであろう。　
そうなれば、習主席と政権がたくらむ台湾侵攻は以前より難しくなる。
台湾併合戦争を強行すれば、軍幹部を含めた共産党政権の幹部集団のほぼ全員を敵に回してしまうし、さまざまな形での妨害を受けることが予想される。
極端な場合、幹部たちの集団的反乱を招く可能性もあり、習主席にしても決意が鈍ってくるのではないか。　
法案可決直後の13日、北京で開かれた安全保障分野の国際会議「香山フォーラム」で、中国側の発言に重要な変化が生じている。
董軍国防相が行った基調演説の中で各国との「相互尊重」や「平和共存」を強調する一方、「台湾」について一言も触れなかったのだ。
それは、昨年の同フォーラムの際、中国軍制服組トップの張又侠氏が同じ基調演説で「台湾を中国から引き雕すことを中国軍は絶対に許さない」と、大変強い口調で「台湾併合」への決意を表明したのと対照的だ。　　
一方、台湾側は法案の可決を大変歓迎している。　　
台湾外交部（外務省）の林佳龍部長（外相）は10日、「このような法律により、われわれは中国共産党の拡大をより明確に阻止し、インド太平洋地域の平和、特に台湾海峡の安定と安全を守ることが’できる」と、台湾防衛への自信を深めている。　
この法案の法律化を含めて、いかにして台湾有事を未然に防ぐのか。　
それが、国際社会にとっての重要課題であり、日本としても、「日本版の台湾紛争抑止法」の制定を考えるべきであろう。

 

2024/9/26 in Umeda

These are the top 10 real-time search numbers as of 16:55 on 2024/9/26.

1

These are the top 10 real-time search numbers as of 12:06 on 2024/9/26.

2

But leave your women and children behind.

3

Repost! It was in the top 50 searches for the past week of 2024/9/26.

4

Repost! It was a popular page yesterday, 2023/9/26.

5

Amenințarea noii strategii nucleare a Chinei planează asupra țării noastre

6

Kína új nukleáris stratégiájának veszélye fenyegeti hazánkat

7

The threat of China's new nuclear strategy looms over our country

8

Nad naší zemí se vznáší hrozba nové jaderné strategie Číny

9

Nad naszym krajem wisi widmo nowej chińskiej strategii nuklearnej

10

Çin'in yeni nükleer stratejisinin tehdidi ülkemizi tehdit ediyor

 

2024/9/26 in Umeda

Ancaman strategi nuklear baru China semakin melanda negara kita

Berikut adalah petikan dari ruangan bersiri Yoshiko Sakurai yang muncul pada akhir edisi Mingguan Shincho hari ini.
Makalah ini juga membuktikan bahawa dia adalah khazanah negara tertinggi, seperti yang ditakrifkan oleh Saicho.
Ia mesti dibaca bukan sahaja untuk orang Jepun tetapi juga untuk orang di seluruh dunia.

Ancaman strategi nuklear baru China semakin melanda negara kita
Analisis situasi ketenteraan China oleh badan pemikir "Institut Isu Asas Negara" telah mendedahkan bahawa China secara asasnya telah mengubah strategi nuklearnya.
Maksudnya ialah perubahan ketara dalam keseimbangan kuasa dalam masyarakat antarabangsa, iaitu dalam hubungan AS-China, kini tidak dapat dielakkan.
Ini juga bermakna bahawa perubahan struktur yang mengerikan dalam keselamatan bermula untuk negara seperti Jepun, yang bergantung pada apa yang dipanggil strategi pencegahan lanjutan di bawah perlindungan payung nuklear AS.
Dalam edisi 2019 Kertas Putih Pertahanan Negaranya, China mentakrifkan strategi nuklearnya sebagai salah satu pertahanan diri dan perlindungan dan membentangkan tiga dasar khusus.
(1) Dalam keadaan apa pun China tidak akan menggunakan senjata nuklear terlebih dahulu,
(2) China tidak akan menggunakan atau mengancam untuk menggunakan senjata nuklear terhadap negara atau wilayah bukan nuklear, dan
(3) China akan mengekalkan keupayaan nuklearnya pada tahap minimum yang diperlukan untuk keselamatan negara.
Masyarakat antarabangsa telah menggelar strategi nuklear China sebagai "strategi pencegahan minimum."
Seperti yang dinyatakan dengan jelas dalam Kertas Putih Pertahanan China, ciri strategi ini ialah China memiliki senjata nuklear sebagai penghalang untuk mempertahankan diri daripada serangan atom atau ancaman nuklear dari negara lain.
Atas sebab ini, telah ditafsirkan bahawa China mempunyai bilangan minimum senjata nuklear dan telah mengisytiharkan bahawa ia tidak akan menggunakan senjata nuklear terlebih dahulu.
Hakikat bahawa Tentera Pembebasan Rakyat (PLA) telah menyimpan hulu peledak nuklearnya selama bertahun-tahun dan peluru berpandu yang membawanya di lokasi berasingan juga ditafsirkan sebagai menunjukkan penekanannya terhadap keselamatan nuklear dan kehematannya berhubung penggunaan senjata atom.
Ia jelas berubah.
Di barisan hadapan PLA, senjata nuklear dan peluru berpandu telah mula dikerahkan di lokasi yang sama.
Pada Mei 2004, saya melaporkan dalam ruangan ini bahawa kapal selam peluru berpandu balistik berkuasa nuklear (SSBN) PLA telah dimuatkan dengan peluru berpandu dan kepala peledak nuklear dan bahawa strategi nuklear China telah mula berubah, sekurang-kurangnya mulai masa ini.
Perubahan dalam strategi nuklear China jelas muncul pada Julai tahun ini.
Pada 28hb, China menentang keras langkah itu apabila Jepun dan A.S. mengadakan mesyuarat peringkat menteri pencegahan yang diperluaskan pertama mereka bersama-sama dengan mesyuarat menteri luar dan pertahanan (2+2).
Mereka memanggil duta Jepun ke Kementerian Luar Negeri, Encik Akira Yokochi.
Mereka memberi amaran kepada Jepun supaya berhenti bersekutu dengan "beberapa negara" untuk menentang China dan bergerak ke arah yang sama dengan China.

Pada tahun 1935, 1,500 pusingan
Nota khusus adalah kenyataan yang dibuat oleh jurucakap Kementerian Pertahanan Negara China.
Beliau berkata bahawa Jepun sedang mengejar pencegahan nuklear oleh Amerika Syarikat dan ia meningkatkan keupayaannya untuk percambahan nuklear dan konflik nuklear.
Beliau juga berkata bahawa senjata nuklear tidak akan mengancam negara dari China melainkan ia menggunakan atau mengancam untuk menggunakan senjata nuklear terhadap China. Kiyofumi Iwata, bekas Ketua Staf Pasukan Pertahanan Diri Darat, menjelaskan maksud kenyataan ini.
"Maksud sebenar kenyataan ini ialah jika China menilai bahawa Jepun menggunakan senjata nuklear AS sebagai ancaman kepada China melalui pakatan Jepun-AS, maka Jepun akan dilihat berada pada tahap yang sama dengan kuasa nuklear. Dengan kata lain, piawaian yang dinyatakan dalam titik 2 Kertas Putih Pertahanan Negara China 2019, "Kami tidak akan menggunakan atau mengancam untuk menggunakan senjata nuklear terhadap negara atau wilayah bukan nuklear tanpa syarat," mungkin tidak lagi digunakan untuk Jepun."
Perubahan strategi China terhadap Jepun secara semula jadi berkait rapat dengan strategi nuklearnya terhadap Amerika Syarikat.
Sehingga kini, China telah memiliki senjata nuklear sebagai penghalang minimum, tetapi mungkin betul untuk mengatakan bahawa ia telah meninggalkan pendirian ini dan mula menerima pakai strategi atom dan strategi pemusnahan yang saling terjamin yang wujud antara A.S. dan Kesatuan Soviet pada masa lalu. .
Khususnya, China akan mempercepatkan penempatan peluru berpandu balistik antara benua (ICBM) dengan pelbagai kepala peledak untuk mengukuhkan keupayaannya menyerang pasukan nuklear yang ditempatkan di tanah besar AS.
Kita juga mesti mengharapkan China untuk mempercepatkan pembangunan peluru berpandu balistik anti-kapal jarak jauh baharu dan peluru berpandu luncur hipersonik baharu (DF-27), yang mana A.S. masih perlu membuat tindakan balas.
Dalam erti kata lain, kita harus mengharapkan China meningkatkan lagi keupayaan nuklearnya untuk melaksanakan dasar pemerasan atomnya, termasuk penggunaan senjata nuklear terlebih dahulu.
Sikap China terhadap Jepun adalah dingin dan tidak mengalah.
Negara kita tidak boleh memandang rendah perkara ini.
Background kepada perubahan China kepada strategi nuklear yang lebih agresif adalah pergerakan dalam beberapa tahun kebelakangan ini untuk meningkatkan bilangan kepala peledak nuklear pada kadar yang luar biasa.
Kepala peledak nuklear China hampir tidak meningkat sehingga 2015, tetapi selepas 2015, ia mula meningkat dengan pesat, dan pada 2019 dan 2023, ia mula meningkat pada kadar yang berbeza.
Kini dianggarkan bahawa China akan mempunyai 500 kepala peledak nuklear, 700 menjelang 2027, dan 1500 menjelang 2035.
Biasanya, pasukan nuklear terdiri daripada tiga tiang: (1) peluru berpandu yang digunakan di darat, (2) peluru berpandu yang digunakan pada kapal selam, dan (3) peluru berpandu yang digunakan pada pengebom.
Dalam kes China, kuasa utama adalah (1) peluru berpandu yang digunakan di darat.
Ia ditambah dengan peluru berpandu balistik (SLBM) yang dilancarkan kapal selam yang menyelam jauh ke dalam lautan (No. 2).
Keupayaan serangan nuklear pengebom No. 3 dianggap masih dalam pembangunan.
Analisis imej satelit adalah kunci untuk memahami situasi mengenai peluru berpandu berasaskan darat China.
Analisis imej Institut Kebangsaan untuk Kajian Pertahanan telah mendedahkan situasi yang menakutkan bagi Jepun.

Peluru berpandu disasarkan ke Jepun
DF-21A dan DF-21E adalah peluru berpandu China yang disasarkan ke Jepun.
Jurnal tentera British "Military Balance" melaporkan bahawa China masing-masing mempunyai 23 dan 40 peluru berpandu.
Kini, bagaimanapun, bilangannya telah menurun kepada sifar.
Mereka mungkin telah ditamatkan perkhidmatan kerana penuaan dan digantikan dengan peluru berpandu baru.
Peluru berpandu baru yang muncul ialah DF-26 dan DF-17.
DF-26 berkisar antara 3,000 hingga 4,000 km dan boleh sampai ke Guam, jadi ia dipanggil Pembunuh Guam.
Ciri pertama DF-26 ialah ia boleh bertukar antara membawa kepala peledak konvensional dan nuklear dan sebaliknya.
Ia adalah salah satu daripada banyak perkara yang boleh dianalisis daripada imej satelit.
Status latihan setiap briged menunjukkan bahawa mereka bertanggungjawab untuk kedua-dua misi nuklear dan bukan nuklear.
Sebagai contoh, dapat dilihat bahawa mereka sentiasa berselang seli antara kesediaan tempur dan berjaga-jaga tinggi.
Tambahan pula, telah disahkan bahawa semasa operasi barisan hadapan, mereka juga dilatih untuk menukar kepala peledak nuklear dan kepala peledak konvensional dengan cepat.
Latihan yang betul, yang pakar memanggil pertukaran panas, sedang dijalankan mengenai DF-26, yang bermaksud bahawa dasar China untuk menyimpan peluru berpandu dan kepala peledak nuklear secara berasingan tidak lagi wujud.
Ia juga harus diingat bahawa beberapa briged DF-26 sudah mempunyai beberapa kepala peledak nuklear yang dimuatkan pada peluru berpandu mereka pada setiap masa, mengekalkan keadaan kesediaan.
Satu lagi peluru berpandu yang ditujukan kepada Jepun, DF-17, ialah peluru berpandu luncur hipersonik.
Ia kini dilengkapi dengan kepala peledak konvensional, tetapi ia difikirkan bahawa ia akan dinaik taraf secara teknikal pada masa akan datang untuk mampu membawa hulu peledak nuklear.
China kini sedang memperluaskan penempatan DF-17.
Seperti yang dinyatakan di atas, A.S. tidak mempunyai cara untuk memintas peluru berpandu ini.
Apabila China yakin bahawa ia telah mencapai persamaan dengan A.S. mengenai keupayaan nuklear, dasar luarnya akan menjadi jauh lebih agresif daripada sekarang.
Ia akan menjadi dasar untuk menukar status quo secara paksa.
Kita mesti bersedia untuk ini, mengukuhkan kuasa negara kita, dan menjadikan kerjasama dengan Amerika Syarikat sebagai bahagian asas kepentingan negara kita, menjadikannya sesuatu yang benar-benar berkesan.
Pilihan raya presiden Parti Liberal Demokratik sedang berlangsung.
Adakah calon-calon mempunyai pemahaman yang jelas tentang keadaan semasa?
Saya bertanya kepada mereka sama ada mereka sedar tentang ancaman dari China.

2024/9/26 in Umeda

चीन की नई परमाणु रणनीति का खतरा हमारे देश पर मंडरा रहा है

निम्नलिखित योशिको सकुराई के धारावाहिक कॉलम का एक अंश है जो साप्ताहिक शिंचो के आज के अंक के अंत में दिखाई देता है।
यह पत्र यह भी साबित करता है कि वह सर्वोच्च राष्ट्रीय खजाना है, जैसा कि सैचो ने परिभाषित किया है।
यह न केवल जापानी लोगों के लिए बल्कि दुनिया भर के लोगों के लिए भी अवश्य पढ़ा जाना चाहिए।
चीन की नई परमाणु रणनीति का खतरा हमारे देश पर मंडरा रहा है
थिंक टैंक "नेशनल इंस्टीट्यूट फॉर बेसिक इश्यूज" द्वारा चीन की सैन्य स्थिति के विश्लेषण से पता चला है कि चीन ने अपनी परमाणु रणनीति में मौलिक रूप से बदलाव किया है।
इसका मतलब यह है कि अंतर्राष्ट्रीय समुदाय में शक्ति संतुलन में एक महत्वपूर्ण बदलाव, अर्थात् यू.एस.-चीन संबंधों में, अब अपरिहार्य है।
इसका यह भी मतलब है कि जापान जैसे देश के लिए सुरक्षा में एक भयावह संरचनात्मक बदलाव शुरू हो रहा है, जो अमेरिकी परमाणु छत्र के संरक्षण में तथाकथित विस्तारित निरोध रणनीति पर निर्भर करता है।
अपने राष्ट्रीय रक्षा श्वेत पत्र के 2019 संस्करण में, चीन ने अपनी परमाणु रणनीति को आत्मरक्षा और सुरक्षा के रूप में परिभाषित किया और तीन विशिष्ट नीतियां प्रस्तुत कीं।
(1) किसी भी परिस्थिति में चीन पहले परमाणु हथियारों का इस्तेमाल नहीं करेगा,
(2) चीन गैर-परमाणु देशों या क्षेत्रों के खिलाफ परमाणु हथियारों का इस्तेमाल नहीं करेगा या करने की धमकी नहीं देगा, और
(3) चीन अपनी परमाणु क्षमता को राष्ट्रीय सुरक्षा के लिए आवश्यक न्यूनतम स्तर पर बनाए रखेगा।
अंतर्राष्ट्रीय समुदाय ने चीन की परमाणु रणनीति को "न्यूनतम निवारक रणनीति" कहा है।
जैसा कि चीनी रक्षा श्वेत पत्र में स्पष्ट रूप से कहा गया है, इस रणनीति की विशेषता यह है कि चीन के पास परमाणु हमलों या अन्य देशों से परमाणु खतरों के खिलाफ खुद का बचाव करने के लिए निवारक के रूप में परमाणु हथियार हैं।
इस कारण से, यह व्याख्या की गई है कि चीन के पास न्यूनतम संख्या में परमाणु हथियार हैं और उसने घोषणा की है कि वह पहले परमाणु हथियारों का इस्तेमाल नहीं करेगा।
यह तथ्य कि पीपुल्स लिबरेशन आर्मी (पीएलए) ने कई वर्षों तक अपने परमाणु हथियारों और उन्हें ले जाने वाली मिसाइलों को अलग-अलग स्थानों पर रखा था, इसकी भी व्याख्या परमाणु सुरक्षा पर इसके जोर और परमाणु हथियारों के उपयोग के बारे में इसकी समझदारी को दर्शाने के रूप में की गई थी।
यह स्पष्ट रूप से बदल गया है।
पीएलए की अग्रिम पंक्ति में, परमाणु हथियार और मिसाइलों को एक ही स्थान पर तैनात किया जाना शुरू हो गया है।
मई 2004 में, मैंने इस कॉलम में रिपोर्ट की थी कि पीएलए की परमाणु ऊर्जा से चलने वाली बैलिस्टिक मिसाइल पनडुब्बी (एसएसबीएन) मिसाइलों और परमाणु हथियारों से भरी हुई थी और चीन की परमाणु रणनीति में बदलाव आना शुरू हो गया था, कम से कम इस समय से। चीन की परमाणु रणनीति में बदलाव इस साल जुलाई में स्पष्ट रूप से सामने आया। 28 तारीख को, जब जापान और अमेरिका ने विदेश और रक्षा मंत्रियों की बैठक (2+2) के साथ अपनी पहली विस्तारित निरोध मंत्रिस्तरीय बैठक आयोजित की, तो चीन ने इस कदम का कड़ा विरोध किया। उन्होंने विदेश मंत्रालय में जापानी राजदूत श्री अकीरा योकोची को बुलाया। उन्होंने जापान को चेतावनी दी कि वह चीन का विरोध करने के लिए "कुछ देशों" के साथ गठबंधन करना बंद करे और चीन के समान दिशा में आगे बढ़े। 1935 में, 1,500 राउंड चीनी राष्ट्रीय रक्षा मंत्रालय के प्रवक्ता द्वारा की गई टिप्पणी विशेष रूप से उल्लेखनीय थी। उन्होंने कहा कि जापान संयुक्त राज्य अमेरिका द्वारा परमाणु निरोध का अनुसरण कर रहा था और यह परमाणु प्रसार और परमाणु संघर्ष के लिए अपनी क्षमताओं को बढ़ा रहा था। उन्होंने यह भी कहा कि परमाणु हथियार चीन से किसी भी देश को तब तक खतरा नहीं पहुँचाएँगे जब तक कि वह चीन के खिलाफ़ परमाणु हथियारों का इस्तेमाल न करे या करने की धमकी न दे। ग्राउंड सेल्फ डिफेंस फोर्स के पूर्व चीफ ऑफ स्टाफ़ कियोफुमी इवाता ने इस कथन का अर्थ समझाया।
"इस कथन का वास्तविक अर्थ यह है कि यदि चीन यह मानता है कि जापान जापान-अमेरिका गठबंधन के माध्यम से चीन के लिए अमेरिकी परमाणु हथियारों का इस्तेमाल कर रहा है, तो जापान को परमाणु शक्तियों के समान ही देखा जाएगा। दूसरे शब्दों में, चीन के 2019 राष्ट्रीय रक्षा श्वेत पत्र के बिंदु 2 में निर्धारित मानक, "हम बिना शर्त गैर-परमाणु देशों या क्षेत्रों के खिलाफ़ परमाणु हथियारों का इस्तेमाल नहीं करेंगे या करने की धमकी नहीं देंगे," अब जापान पर लागू नहीं हो सकता है।"
जापान के प्रति चीन की रणनीति में बदलाव स्वाभाविक रूप से संयुक्त राज्य अमेरिका के प्रति उसकी परमाणु रणनीति से जुड़ा हुआ है।
अब तक, चीन के पास न्यूनतम निवारक के रूप में परमाणु हथियार थे, लेकिन यह कहना शायद सही होगा कि उसने इस रुख को त्याग दिया है और अतीत में अमेरिका और सोवियत संघ के बीच मौजूद परमाणु रणनीति और पारस्परिक रूप से सुनिश्चित विनाश की रणनीति को अपनाना शुरू कर दिया है।
विशेष रूप से, चीन अमेरिकी मुख्य भूमि पर तैनात परमाणु बलों पर हमला करने की अपनी क्षमता को मजबूत करने के लिए कई वारहेड्स के साथ अंतरमहाद्वीपीय बैलिस्टिक मिसाइलों (ICBM) की तैनाती में तेजी लाएगा। हमें यह भी उम्मीद करनी चाहिए कि चीन नई लंबी दूरी की एंटी-शिप बैलिस्टिक मिसाइलों और नई हाइपरसोनिक ग्लाइड मिसाइल (DF-27) के विकास में तेजी लाएगा, जिसके लिए अमेरिका को अभी भी एक जवाबी उपाय स्थापित करने की आवश्यकता है। दूसरे शब्दों में, हमें उम्मीद करनी चाहिए कि चीन अपनी परमाणु क्षमताओं को और बढ़ाएगा ताकि वह अपनी परमाणु ब्लैकमेल नीति को आगे बढ़ा सके, जिसमें पहले परमाणु हथियारों का इस्तेमाल शामिल है। जापान के प्रति चीन का रवैया ठंडा और अड़ियल है। हमारे देश को इसे कम नहीं आंकना चाहिए।चीन के अधिक आक्रामक परमाणु रणनीति में बदलाव का कारण हाल के वर्षों में परमाणु हथियारों की संख्या में जबरदस्त गति से वृद्धि करना है। 2015 तक चीन के परमाणु हथियारों में शायद ही कोई वृद्धि हुई थी, लेकिन 2015 के बाद, वे तेजी से बढ़ने लगे और 2019 और 2023 में, वे एक अलग दर से बढ़ने लगे। अब अनुमान है कि चीन के पास 500 परमाणु हथियार होंगे, 2027 तक 700 और 2035 तक 1500। आमतौर पर, परमाणु बल तीन स्तंभों से बने होते हैं: (1) जमीन पर तैनात मिसाइलें, (2) पनडुब्बियों पर तैनात मिसाइलें और (3) बमवर्षकों पर तैनात मिसाइलें। चीन के मामले में, मुख्य बल (1) जमीन पर तैनात मिसाइलें हैं। इसे पनडुब्बी से लॉन्च की जाने वाली बैलिस्टिक मिसाइलों (SLBM) द्वारा पूरक किया जाता है जो समुद्र में गहराई तक गोता लगाती हैं (नंबर 2)। माना जाता है कि नंबर 3 बमवर्षकों की परमाणु हमला करने की क्षमता अभी भी विकास के अधीन है।
चीन की ज़मीनी मिसाइलों के बारे में स्थिति को समझने के लिए उपग्रह चित्रों का विश्लेषण महत्वपूर्ण है।
नेशनल इंस्टीट्यूट फॉर डिफेंस स्टडीज के चित्र विश्लेषण ने जापान के लिए भयावह स्थिति का खुलासा किया है।

जापान को निशाना बनाने वाली मिसाइलें
DF-21A और DF-21E जापान को निशाना बनाने वाली चीनी मिसाइलें थीं।
ब्रिटिश सैन्य पत्रिका "मिलिट्री बैलेंस" ने बताया कि चीन के पास क्रमशः 23 और 40 मिसाइलें थीं।
लेकिन अब यह संख्या शून्य हो गई है।
संभवतः पुरानी होने के कारण उन्हें सेवामुक्त कर दिया गया था और उनकी जगह नई मिसाइलें लगाई गई थीं।
नई मिसाइलें जो सामने आई हैं, वे DF-26 और DF-17 हैं।
DF-26 की मारक क्षमता 3,000 से 4,000 किलोमीटर तक है और यह गुआम तक पहुँच सकती है, इसलिए इसे गुआम किलर कहा जाता है।
DF-26 की पहली विशेषता यह है कि यह पारंपरिक और परमाणु हथियार ले जाने के बीच स्विच कर सकता है और इसके विपरीत।
यह उन कई चीजों में से एक है जिसका विश्लेषण उपग्रह चित्रों से किया जा सकता है।
प्रत्येक ब्रिगेड की प्रशिक्षण स्थिति से पता चलता है कि वे परमाणु और गैर-परमाणु दोनों मिशनों के लिए जिम्मेदार हैं।
उदाहरण के लिए, यह देखा जा सकता है कि वे लगातार युद्ध की तत्परता और उच्च सतर्कता के बीच बारी-बारी से काम कर रहे हैं।
इसके अलावा, यह पुष्टि की गई कि फ्रंटलाइन ऑपरेशन के दौरान, उन्हें परमाणु वारहेड और पारंपरिक वारहेड को जल्दी से बदलने के लिए भी प्रशिक्षित किया जाता है।
सही प्रशिक्षण, जिसे विशेषज्ञ हॉट स्वैपिंग कहते हैं, DF-26 के संबंध में किया जा रहा है, जिसका अर्थ है कि मिसाइलों और परमाणु वारहेड को अलग-अलग संग्रहीत करने की चीन की नीति अब मौजूद नहीं है।
यह भी याद रखना चाहिए कि कुछ DF-26 ब्रिगेड के पास पहले से ही हर समय अपनी मिसाइलों पर कुछ परमाणु वारहेड लोड होते हैं, जो तत्परता की स्थिति बनाए रखते हैं।
जापान पर लक्षित एक और मिसाइल, DF-17, एक हाइपरसोनिक ग्लाइड मिसाइल है।
यह वर्तमान में एक पारंपरिक वारहेड से सुसज्जित है, लेकिन ऐसा माना जाता है कि भविष्य में इसे तकनीकी रूप से उन्नत किया जाएगा ताकि यह परमाणु वारहेड ले जाने में सक्षम हो सके।
चीन वर्तमान में DF-17 की तैनाती का विस्तार कर रहा है।
जैसा कि ऊपर बताया गया है, अमेरिका के पास इस मिसाइल को रोकने का कोई साधन नहीं है।
जब चीन को भरोसा हो जाएगा कि वह परमाणु क्षमता के मामले में अमेरिका के बराबर पहुंच गया है, तो उसकी विदेश नीति अब की तुलना में कहीं अधिक आक्रामक होगी।
यह बल द्वारा यथास्थिति को बदलने की नीति होगी।
हमें इसके लिए तैयार रहना चाहिए, अपनी राष्ट्रीय शक्ति को मजबूत करना चाहिए, और संयुक्त राज्य अमेरिका के साथ सहयोग को अपने राष्ट्रीय हितों का एक मूलभूत हिस्सा बनाना चाहिए, ताकि यह वास्तव में काम करे।
लिबरल डेमोक्रेटिक पार्टी के राष्ट्रपति चुनाव पूरे जोरों पर हैं।
क्या उम्मीदवारों को वर्तमान स्थिति की स्पष्ट समझ है?
मैं उनसे पूछता हूं कि क्या वे चीन से खतरे के बारे में जानते हैं।

2024/9/26 in Umeda

Mối đe dọa từ chiến lược hạt nhân mới của Trung Quốc đang đe dọa đất nước chúng ta

Sau đây là trích đoạn từ chuyên mục nhiều kỳ của Yoshiko Sakurai xuất hiện ở cuối ấn bản Weekly Shincho ngày hôm nay.
Bài báo này cũng chứng minh rằng bà là báu vật quốc gia tối cao, theo định nghĩa của Saicho.
Đây là bài báo không chỉ dành cho người dân Nhật Bản mà còn cho mọi người trên toàn thế giới.

Mối đe dọa từ chiến lược hạt nhân mới của Trung Quốc đang bao trùm đất nước chúng ta
Một phân tích về tình hình quân sự của Trung Quốc do nhóm chuyên gia "Viện Các vấn đề cơ bản quốc gia" thực hiện đã tiết lộ rằng Trung Quốc đã thay đổi cơ bản chiến lược hạt nhân của mình.
Điều này có nghĩa là một sự thay đổi đáng kể trong cán cân quyền lực trong cộng đồng quốc tế, cụ thể là trong quan hệ Hoa Kỳ-Trung Quốc, hiện là điều không thể tránh khỏi.
Điều này cũng có nghĩa là một sự thay đổi cấu trúc đáng sợ về an ninh đang bắt đầu đối với một quốc gia như Nhật Bản, quốc gia dựa vào cái gọi là chiến lược răn đe mở rộng dưới sự bảo vệ của ô hạt nhân Hoa Kỳ.
Trong ấn bản Sách trắng Quốc phòng năm 2019, Trung Quốc đã định nghĩa chiến lược hạt nhân của mình là tự vệ và bảo vệ và đưa ra ba chính sách cụ thể.
(1) Trong mọi trường hợp, Trung Quốc sẽ không sử dụng vũ khí hạt nhân trước,
(2) Trung Quốc sẽ không sử dụng hoặc đe dọa sử dụng vũ khí hạt nhân chống lại các quốc gia hoặc khu vực không có vũ khí hạt nhân, và
(3) Trung Quốc sẽ duy trì năng lực hạt nhân ở mức tối thiểu cần thiết cho an ninh quốc gia.
Cộng đồng quốc tế đã gọi chiến lược hạt nhân của Trung Quốc là "chiến lược răn đe tối thiểu".
Như đã nêu rõ trong Sách trắng Quốc phòng Trung Quốc, đặc điểm của chiến lược này là Trung Quốc sở hữu vũ khí hạt nhân như một biện pháp răn đe để tự vệ trước các cuộc tấn công hạt nhân hoặc các mối đe dọa hạt nhân từ các quốc gia khác.
Vì lý do này, người ta đã giải thích rằng Trung Quốc có số lượng vũ khí hạt nhân tối thiểu và tuyên bố rằng họ sẽ không sử dụng vũ khí hạt nhân trước.
Việc Quân đội Giải phóng Nhân dân (PLA) trong nhiều năm đã giữ đầu đạn hạt nhân và tên lửa mang chúng ở các địa điểm riêng biệt cũng được giải thích là cho thấy sự nhấn mạnh của họ vào an toàn hạt nhân và sự thận trọng của họ đối với việc sử dụng vũ khí nguyên tử.
Rõ ràng là đã thay đổi.
Ở tuyến đầu của PLA, vũ khí hạt nhân và tên lửa đã bắt đầu được triển khai ở cùng một địa điểm.
Vào tháng 5 năm 2004, tôi đã đưa tin trong chuyên mục này rằng tàu ngầm tên lửa đạn đạo chạy bằng năng lượng hạt nhân (SSBN) của PLA đã được trang bị tên lửa và đầu đạn hạt nhân và chiến lược hạt nhân của Trung Quốc đã bắt đầu thay đổi, ít nhất là từ thời điểm này.
Sự thay đổi trong chiến lược hạt nhân của Trung Quốc đã rõ ràng xuất hiện vào tháng 7 năm nay.
Vào ngày 28, Trung Quốc đã phản đối mạnh mẽ động thái này khi Nhật Bản và Hoa Kỳ tổ chức cuộc họp bộ trưởng răn đe mở rộng đầu tiên cùng với cuộc họp của các bộ trưởng ngoại giao và quốc phòng (2+2).
Họ đã triệu tập đại sứ Nhật Bản tại Bộ Ngoại giao, ông Akira Yokochi.
Họ cảnh báo Nhật Bản ngừng liên minh với "một số quốc gia" để chống lại Trung Quốc và hành động theo hướng tương tự như Trung Quốc.

Năm 1935, 1.500 viên đạn
Đặc biệt đáng chú ý là những phát biểu của người phát ngôn Bộ Quốc phòng Trung Quốc.
Ông nói rằng Nhật Bản đang theo đuổi mục tiêu răn đe hạt nhân của Hoa Kỳ và rằng nước này đang tăng cường khả năng phổ biến vũ khí hạt nhân và xung đột hạt nhân.
Ông cũng nói rằng vũ khí hạt nhân sẽ không đe dọa bất kỳ quốc gia nào từ Trung Quốc trừ khi họ sử dụng hoặc đe dọa sử dụng vũ khí hạt nhân chống lại Trung Quốc. Kiyofumi Iwata, cựu Tham mưu trưởng Lực lượng Phòng vệ Mặt đất, đã giải thích ý nghĩa của tuyên bố này.
"Ý nghĩa thực sự của tuyên bố này là nếu Trung Quốc phán đoán rằng Nhật Bản đang sử dụng vũ khí hạt nhân của Hoa Kỳ như một mối đe dọa đối với Trung Quốc thông qua liên minh Nhật Bản-Hoa Kỳ, thì Nhật Bản sẽ được coi là ngang hàng với các cường quốc hạt nhân. Nói cách khác, tiêu chuẩn nêu trong điểm 2 của Sách Trắng Quốc phòng Quốc gia năm 2019 của Trung Quốc, "Chúng tôi sẽ không sử dụng hoặc đe dọa sử dụng vũ khí hạt nhân chống lại các quốc gia hoặc khu vực không có vũ khí hạt nhân vô điều kiện", có thể không còn áp dụng cho Nhật Bản nữa".
Sự thay đổi chiến lược của Trung Quốc đối với Nhật Bản tất nhiên gắn liền chặt chẽ với chiến lược hạt nhân của nước này đối với Hoa Kỳ.
Cho đến nay, Trung Quốc đã sở hữu vũ khí hạt nhân như một biện pháp răn đe tối thiểu, nhưng có lẽ đúng khi nói rằng họ đã từ bỏ lập trường này và bắt đầu áp dụng chiến lược nguyên tử và chiến lược hủy diệt lẫn nhau đã tồn tại giữa Hoa Kỳ và Liên Xô trong quá khứ.
Cụ thể, Trung Quốc sẽ đẩy nhanh việc triển khai tên lửa đạn đạo xuyên lục địa (ICBM) với nhiều đầu đạn để tăng cường khả năng tấn công các lực lượng hạt nhân được triển khai trên đất liền Hoa Kỳ.
Chúng ta cũng phải mong đợi Trung Quốc đẩy nhanh việc phát triển tên lửa đạn đạo chống hạm tầm xa mới và tên lửa lướt siêu thanh mới (DF-27), mà Hoa Kỳ vẫn cần phải thiết lập một biện pháp đối phó.
Nói cách khác, chúng ta nên mong đợi Trung Quốc sẽ tăng cường hơn nữa khả năng hạt nhân của mình để thực hiện chính sách tống tiền nguyên tử của mình, bao gồm cả việc sử dụng vũ khí hạt nhân trước.
Thái độ của Trung Quốc đối với Nhật Bản là lạnh lùng và không khoan nhượng.
Đất nước chúng ta không được đánh giá thấp điều này.
BaBối cảnh cho sự thay đổi của Trung Quốc sang chiến lược hạt nhân hung hăng hơn là động thái trong những năm gần đây nhằm tăng số lượng đầu đạn hạt nhân với tốc độ chóng mặt.
Đầu đạn hạt nhân của Trung Quốc hầu như không tăng cho đến năm 2015, nhưng sau năm 2015, chúng bắt đầu tăng nhanh chóng và vào năm 2019 và 2023, chúng bắt đầu tăng với tốc độ khác.
Hiện tại, ước tính Trung Quốc sẽ có 500 đầu đạn hạt nhân, 700 vào năm 2027 và 1500 vào năm 2035.
Thông thường, lực lượng hạt nhân bao gồm ba trụ cột: (1) tên lửa triển khai trên bộ, (2) tên lửa triển khai trên tàu ngầm và (3) tên lửa triển khai trên máy bay ném bom.
Trong trường hợp của Trung Quốc, lực lượng chính là (1) tên lửa triển khai trên bộ.
Được bổ sung bằng tên lửa đạn đạo phóng từ tàu ngầm (SLBM) lặn sâu xuống đại dương (Số 2).
Khả năng tấn công hạt nhân của máy bay ném bom số 3 được cho là vẫn đang được phát triển.
Phân tích hình ảnh vệ tinh là chìa khóa để hiểu tình hình liên quan đến tên lửa mặt đất của Trung Quốc.
Phân tích hình ảnh của Viện Nghiên cứu Quốc phòng Quốc gia đã tiết lộ một tình huống đáng sợ đối với Nhật Bản.

Tên lửa nhắm vào Nhật Bản
DF-21A và DF-21E là tên lửa Trung Quốc nhắm vào Nhật Bản.
Tạp chí quân sự Anh "Military Balance" đưa tin rằng Trung Quốc có lần lượt 23 và 40 tên lửa.
Tuy nhiên, hiện tại, con số đã giảm xuống còn 0.
Có khả năng chúng đã ngừng hoạt động do lỗi thời và được thay thế bằng tên lửa mới.
Các tên lửa mới xuất hiện là DF-26 và DF-17.
DF-26 có tầm bắn từ 3.000 đến 4.000 km và có thể vươn tới Guam, vì vậy nó được gọi là Guam Killer.
Đặc điểm đầu tiên của DF-26 là nó có thể chuyển đổi giữa việc mang đầu đạn thông thường và đầu đạn hạt nhân và ngược lại.
Đây là một trong nhiều thứ có thể được phân tích từ hình ảnh vệ tinh.
Tình trạng huấn luyện của mỗi lữ đoàn cho thấy họ chịu trách nhiệm cho cả nhiệm vụ hạt nhân và phi hạt nhân.
Ví dụ, có thể thấy rằng họ liên tục thay đổi giữa trạng thái sẵn sàng chiến đấu và cảnh báo cao.
Hơn nữa, đã xác nhận rằng trong các hoạt động tiền tuyến, họ cũng được huấn luyện để trao đổi đầu đạn hạt nhân và đầu đạn thông thường một cách nhanh chóng.
Quá trình huấn luyện phù hợp, mà các chuyên gia gọi là trao đổi nóng, đang được thực hiện liên quan đến DF-26, điều này có nghĩa là chính sách lưu trữ tên lửa và đầu đạn hạt nhân riêng biệt của Trung Quốc không còn tồn tại nữa.
Cũng cần nhớ rằng một số lữ đoàn DF-26 đã có một số đầu đạn hạt nhân được nạp vào tên lửa của họ mọi lúc, duy trì trạng thái sẵn sàng.
Một tên lửa khác nhắm vào Nhật Bản, DF-17, là tên lửa lướt siêu thanh.
Hiện tại, nó được trang bị đầu đạn thông thường, nhưng người ta cho rằng về mặt kỹ thuật, nó sẽ được nâng cấp trong tương lai để có khả năng mang đầu đạn hạt nhân.
Trung Quốc hiện đang mở rộng triển khai DF-17.
Như đã đề cập ở trên, Hoa Kỳ không có phương tiện nào để đánh chặn tên lửa này.
Khi Trung Quốc tự tin rằng họ đã đạt được sự ngang bằng với Hoa Kỳ về năng lực hạt nhân, chính sách đối ngoại của họ sẽ hung hăng hơn nhiều so với hiện tại.
Đó sẽ là chính sách thay đổi nguyên trạng bằng vũ lực.
Chúng ta phải chuẩn bị cho điều này, củng cố sức mạnh quốc gia và biến hợp tác với Hoa Kỳ thành một phần cơ bản trong lợi ích quốc gia của chúng ta, biến nó thành thứ thực sự hiệu quả.
Cuộc bầu cử tổng thống của Đảng Dân chủ Tự do đang diễn ra sôi nổi.
Các ứng cử viên có hiểu rõ về tình hình hiện tại không?
Tôi hỏi họ rằng họ có nhận thức được mối đe dọa từ Trung Quốc không.

2024/9/26 in Umeda

ภัยคุกคามจากกลยุทธ์นิวเคลียร์ใหม่ของจีนกำลังคุกคามประเทศของเรา

ต่อไปนี้คือข้อความบางส่วนจากคอลัมน์ต่อเนื่องของโยชิโกะ ซากุไร ซึ่งปรากฏในตอนท้ายของ Weekly Shincho ฉบับวันนี้
บทความนี้ยังพิสูจน์อีกด้วยว่าเธอคือสมบัติล้ำค่าของชาติตามที่ไซโชได้ให้คำจำกัดความไว้
บทความนี้เป็นสิ่งที่ต้องอ่านไม่เพียงแต่สำหรับชาวญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้คนทั่วโลกด้วย
ภัยคุกคามจากกลยุทธ์นิวเคลียร์ใหม่ของจีนคุกคามประเทศของเรา
การวิเคราะห์สถานการณ์ทางทหารของจีนโดยสถาบันวิจัย "สถาบันแห่งชาติเพื่อประเด็นพื้นฐาน" เผยให้เห็นว่าจีนได้เปลี่ยนกลยุทธ์นิวเคลียร์ไปอย่างสิ้นเชิง
นั่นหมายความว่าการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในดุลอำนาจในชุมชนระหว่างประเทศ โดยเฉพาะในความสัมพันธ์ระหว่างสหรัฐฯ และจีน เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในขณะนี้
นอกจากนี้ยังหมายความว่าการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างความมั่นคงที่น่าสะพรึงกลัวกำลังเริ่มต้นขึ้นสำหรับประเทศอย่างญี่ปุ่น ซึ่งพึ่งพากลยุทธ์ที่เรียกว่าการยับยั้งขยายเวลาภายใต้การคุ้มครองของร่มนิวเคลียร์ของสหรัฐฯ ในเอกสารไวท์เปเปอร์ว่าด้วยการป้องกันประเทศฉบับปี 2019 จีนได้กำหนดกลยุทธ์นิวเคลียร์ของตนว่าเป็นกลยุทธ์การป้องกันตนเองและการปกป้องตนเอง และได้นำเสนอนโยบายเฉพาะสามประการ
(1) ไม่ว่าในกรณีใด จีนจะไม่ใช้อาวุธนิวเคลียร์ก่อน
(2) จีนจะไม่ใช้หรือขู่ว่าจะใช้อาวุธนิวเคลียร์กับประเทศหรือภูมิภาคที่ไม่มีอาวุธนิวเคลียร์ และ
(3) จีนจะรักษาขีดความสามารถด้านนิวเคลียร์ให้อยู่ในระดับต่ำสุดที่จำเป็นสำหรับความมั่นคงของชาติ

ชุมชนนานาชาติเรียกกลยุทธ์นิวเคลียร์ของจีนว่าเป็น "กลยุทธ์การยับยั้งขั้นต่ำ"
ตามที่ระบุไว้อย่างชัดเจนในเอกสารไวท์เปเปอร์ว่าด้วยการป้องกันประเทศของจีน ลักษณะเฉพาะของกลยุทธ์นี้คือ จีนมีอาวุธนิวเคลียร์เพื่อยับยั้งตนเองจากการโจมตีด้วยอาวุธนิวเคลียร์หรือภัยคุกคามจากนิวเคลียร์จากประเทศอื่น
ด้วยเหตุนี้ จีนจึงตีความว่าจีนมีอาวุธนิวเคลียร์จำนวนน้อยที่สุด และประกาศว่าจะไม่ใช้อาวุธนิวเคลียร์ก่อน
ข้อเท็จจริงที่ว่ากองทัพปลดแอกประชาชน (PLA) เก็บหัวรบนิวเคลียร์และขีปนาวุธที่บรรทุกหัวรบนิวเคลียร์ไว้ในสถานที่แยกกันเป็นเวลาหลายปีนั้นยังได้รับการตีความว่าเน้นย้ำถึงความปลอดภัยของนิวเคลียร์และความรอบคอบในการใช้อาวุธนิวเคลียร์
การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวได้เกิดขึ้นอย่างชัดเจน
ในแนวหน้าของกองทัพปลดแอกประชาชน อาวุธนิวเคลียร์และขีปนาวุธได้เริ่มถูกนำไปใช้ในสถานที่เดียวกัน
ในเดือนพฤษภาคม 2547 ฉันได้รายงานในคอลัมน์นี้ว่าเรือดำน้ำขีปนาวุธพิสัยไกลพลังงานนิวเคลียร์ของกองทัพปลดแอกประชาชน (SSBN) บรรทุกขีปนาวุธและหัวรบนิวเคลียร์ และกลยุทธ์นิวเคลียร์ของจีนก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป อย่างน้อยก็ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
การเปลี่ยนแปลงในกลยุทธ์นิวเคลียร์ของจีนปรากฏชัดเจนในเดือนกรกฎาคมปีนี้
เมื่อวันที่ 28 จีนคัดค้านการเคลื่อนไหวดังกล่าวอย่างหนักเมื่อญี่ปุ่นและสหรัฐฯ จัดการประชุมรัฐมนตรีด้านการยับยั้งที่ขยายขอบเขตเป็นครั้งแรกพร้อมกับการประชุมรัฐมนตรีต่างประเทศและกลาโหม (2+2)
พวกเขาได้เรียกเอกอัครราชทูตญี่ปุ่นประจำกระทรวงการต่างประเทศ นายอากิระ โยโกจิ เข้าพบ พวกเขาเตือนญี่ปุ่นให้หยุดเป็นพันธมิตรกับ "บางประเทศ" เพื่อต่อต้านจีนและเคลื่อนไหวไปในทิศทางเดียวกันกับจีน

ในปี 1935 กระสุน 1,500 นัด
ข้อสังเกตที่น่าสังเกตเป็นพิเศษคือคำพูดของโฆษกกระทรวงกลาโหมของจีน
เขากล่าวว่าญี่ปุ่นกำลังแสวงหาการยับยั้งนิวเคลียร์จากสหรัฐอเมริกาและกำลังเพิ่มขีดความสามารถในการแพร่กระจายอาวุธนิวเคลียร์และความขัดแย้งทางนิวเคลียร์
เขายังกล่าวอีกว่าอาวุธนิวเคลียร์จะไม่คุกคามประเทศใดจากจีน เว้นแต่จะใช้หรือขู่ว่าจะใช้อาวุธนิวเคลียร์กับจีน คิโยฟูมิ อิวาตะ อดีตเสนาธิการกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินอธิบายความหมายของคำกล่าวนี้ “ความหมายที่แท้จริงของคำกล่าวนี้ก็คือ หากจีนตัดสินว่าญี่ปุ่นกำลังใช้อาวุธนิวเคลียร์ของสหรัฐเป็นภัยคุกคามต่อจีนผ่านพันธมิตรญี่ปุ่น-สหรัฐ ญี่ปุ่นก็จะถูกมองว่าอยู่ในระดับเดียวกับมหาอำนาจนิวเคลียร์ กล่าวอีกนัยหนึ่ง มาตรฐานที่กำหนดไว้ในข้อ 2 ของหนังสือปกขาวด้านการป้องกันประเทศประจำปี 2019 ของจีนที่ว่า “เราจะไม่ใช้หรือขู่ใช้อาวุธนิวเคลียร์กับประเทศหรือภูมิภาคที่ไม่มีอาวุธนิวเคลียร์โดยไม่มีเงื่อนไข” อาจใช้ไม่ได้กับญี่ปุ่นอีกต่อไป”
การเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์ของจีนที่มีต่อญี่ปุ่นนั้นเชื่อมโยงอย่างแยกไม่ออกกับกลยุทธ์นิวเคลียร์ที่มีต่อสหรัฐ
จนถึงขณะนี้ จีนมีอาวุธนิวเคลียร์เป็นอาวุธขู่ขวัญขั้นต่ำ แต่คงจะถูกต้องหากจะกล่าวว่าจีนได้ละทิ้งจุดยืนนี้แล้ว และเริ่มนำกลยุทธ์นิวเคลียร์และกลยุทธ์การทำลายล้างที่ทั้งสองฝ่ายรับรองซึ่งมีอยู่ระหว่างสหรัฐและสหภาพโซเวียตในอดีตมาใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จีนจะเร่งติดตั้งขีปนาวุธข้ามทวีป (ICBM) พร้อมหัวรบหลายหัวรบเพื่อเพิ่มความสามารถในการโจมตีกองกำลังนิวเคลียร์ที่ประจำการในแผ่นดินใหญ่ของสหรัฐฯ
นอกจากนี้ เราต้องคาดหวังให้จีนเร่งพัฒนาขีปนาวุธต่อต้านเรือพิสัยไกลรุ่นใหม่และขีปนาวุธร่อนความเร็วเหนือเสียงรุ่นใหม่ (DF-27) ซึ่งสหรัฐฯ ยังต้องกำหนดมาตรการตอบโต้
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เราควรคาดหวังให้จีนเพิ่มขีดความสามารถด้านนิวเคลียร์ต่อไปเพื่อดำเนินนโยบายแบล็กเมล์นิวเคลียร์ ซึ่งรวมถึงการใช้อาวุธนิวเคลียร์ก่อน
ทัศนคติของจีนต่อญี่ปุ่นนั้นเย็นชาและไม่ยอมลดละ
ประเทศของเราไม่ควรประมาทเรื่องนี้การเปลี่ยนแปลงของจีนไปสู่กลยุทธ์นิวเคลียร์ที่ก้าวร้าวมากขึ้นคือการเคลื่อนไหวในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเพื่อเพิ่มจำนวนหัวรบนิวเคลียร์ในอัตราที่สูงมาก
หัวรบนิวเคลียร์ของจีนแทบจะไม่ได้เพิ่มขึ้นเลยจนกระทั่งปี 2015 แต่หลังจากปี 2015 หัวรบนิวเคลียร์ก็เริ่มเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว และในปี 2019 และ 2023 หัวรบนิวเคลียร์ก็เริ่มเพิ่มขึ้นในอัตราที่แตกต่างกัน
ปัจจุบันคาดว่าจีนจะมีหัวรบนิวเคลียร์ 500 หัวรบ 700 หัวรบในปี 2027 และ 1,500 หัวรบในปี 2035
โดยปกติแล้ว กองกำลังนิวเคลียร์ประกอบด้วยเสาหลักสามประการ ได้แก่ (1) ขีปนาวุธที่ติดตั้งบนบก (2) ขีปนาวุธที่ติดตั้งบนเรือดำน้ำ และ (3) ขีปนาวุธที่ติดตั้งบนเครื่องบินทิ้งระเบิด
ในกรณีของจีน กองกำลังหลักคือ (1) ขีปนาวุธที่ติดตั้งบนบก
เสริมด้วยขีปนาวุธพิสัยไกลที่ยิงจากเรือดำน้ำ (SLBM) ที่ดำดิ่งลงไปในมหาสมุทรลึก (อันดับที่ 2) ความสามารถในการโจมตีด้วยนิวเคลียร์ของเครื่องบินทิ้งระเบิดหมายเลข 3 เชื่อกันว่ายังอยู่ในระหว่างการพัฒนา
การวิเคราะห์ภาพถ่ายดาวเทียมเป็นกุญแจสำคัญในการทำความเข้าใจสถานการณ์เกี่ยวกับขีปนาวุธภาคพื้นดินของจีน
การวิเคราะห์ภาพของสถาบันแห่งชาติเพื่อการศึกษาด้านการป้องกันประเทศได้เปิดเผยสถานการณ์ที่น่ากลัวสำหรับญี่ปุ่น

ขีปนาวุธที่เล็งเป้าไปที่ญี่ปุ่น
DF-21A และ DF-21E เป็นขีปนาวุธของจีนที่เล็งเป้าไปที่ญี่ปุ่น
วารสารการทหารของอังกฤษ "Military Balance" รายงานว่าจีนมีขีปนาวุธ 23 และ 40 ลูกตามลำดับ
อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันจำนวนดังกล่าวลดลงเหลือศูนย์แล้ว
ขีปนาวุธเหล่านี้น่าจะถูกปลดประจำการเนื่องจากมีอายุมากแล้วและถูกแทนที่ด้วยขีปนาวุธใหม่
ขีปนาวุธใหม่ที่ปรากฏขึ้นคือ DF-26 และ DF-17
DF-26 มีระยะยิงตั้งแต่ 3,000 ถึง 4,000 กม. และสามารถยิงไปถึงเกาะกวมได้ จึงเรียกกันว่า Guam Killer
คุณสมบัติแรกของ DF-26 คือสามารถสลับระหว่างการบรรทุกหัวรบนิวเคลียร์ธรรมดาและนิวเคลียร์ได้ และในทางกลับกัน นับเป็นหนึ่งในหลายสิ่งที่สามารถวิเคราะห์ได้จากภาพถ่ายดาวเทียม
สถานะการฝึกของแต่ละกองพลแสดงให้เห็นว่าพวกเขาต้องรับผิดชอบทั้งภารกิจนิวเคลียร์และไม่ใช่นิวเคลียร์
ตัวอย่างเช่น จะเห็นได้ว่ามีการสลับระหว่างความพร้อมรบและความพร้อมรบสูงอยู่ตลอดเวลา
นอกจากนี้ ยังได้รับการยืนยันว่าระหว่างปฏิบัติการแนวหน้า พวกเขายังได้รับการฝึกอบรมให้เปลี่ยนหัวรบนิวเคลียร์และหัวรบธรรมดาได้อย่างรวดเร็วอีกด้วย
การฝึกอบรมที่ถูกต้อง ซึ่งผู้เชี่ยวชาญเรียกว่าการสลับสับเปลี่ยนแบบร้อน กำลังดำเนินการเกี่ยวกับ DF-26 ซึ่งหมายความว่านโยบายของจีนในการจัดเก็บขีปนาวุธและหัวรบนิวเคลียร์แยกกันไม่มีอยู่อีกต่อไป
ควรจำไว้ด้วยว่ากองพล DF-26 บางกองพลมีหัวรบนิวเคลียร์บรรจุอยู่ในขีปนาวุธของตนอยู่แล้วตลอดเวลา เพื่อรักษาสถานะความพร้อมรบ
ขีปนาวุธอีกชนิดหนึ่งที่เล็งเป้าไปที่ญี่ปุ่นคือ DF-17 ซึ่งเป็นขีปนาวุธร่อนความเร็วเหนือเสียง
ปัจจุบันขีปนาวุธดังกล่าวติดตั้งหัวรบธรรมดา แต่คาดว่าจะมีการปรับปรุงทางเทคนิคในอนาคตเพื่อให้สามารถบรรทุกหัวรบนิวเคลียร์ได้ ปัจจุบันจีนกำลังขยายการใช้งาน DF-17
ดังที่ได้กล่าวไปแล้วว่า สหรัฐฯ ไม่มีวิธีการสกัดกั้นขีปนาวุธนี้
เมื่อจีนมั่นใจว่าสามารถบรรลุความเท่าเทียมกับสหรัฐฯ ในด้านขีดความสามารถด้านนิวเคลียร์แล้ว นโยบายต่างประเทศของจีนจะก้าวร้าวมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
จะเป็นนโยบายในการเปลี่ยนแปลงสถานะเดิมด้วยกำลัง
เราต้องเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งนี้ เสริมสร้างพลังแห่งชาติของเรา และทำให้ความร่วมมือกับสหรัฐฯ เป็นส่วนพื้นฐานของผลประโยชน์ของชาติของเรา ทำให้เป็นสิ่งที่ได้ผลจริง
การเลือกตั้งประธานาธิบดีของพรรคเสรีประชาธิปไตยกำลังดำเนินไปอย่างเต็มที่
ผู้สมัครมีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันหรือไม่
ฉันถามพวกเขาว่าพวกเขารู้หรือไม่ถึงภัยคุกคามจากจีน

2024/9/26 in Umeda

Die bedreiging van China se nuwe kernstrategie dreig oor ons land

Die volgende is 'n uittreksel uit Yoshiko Sakurai se reekskolom wat aan die einde van vandag se uitgawe van Weekly Shincho verskyn.
Hierdie artikel bewys ook dat sy die hoogste nasionale skat is, soos deur Saicho gedefinieer.
Dit is 'n moet-lees, nie net vir die Japannese mense nie, maar ook vir mense wêreldwyd.

Die bedreiging van China se nuwe kernstrategie dreig oor ons land
’n Ontleding van China se militêre situasie deur die dinkskrum “Nasionale Instituut vir Basiese Kwessies” het aan die lig gebring dat China sy kernstrategie fundamenteel verander het.
Wat dit beteken, is dat 'n beduidende verandering in die magsbalans in die internasionale gemeenskap, naamlik in die verhouding tussen die VSA en China, nou onvermydelik is.
Dit beteken ook dat 'n koue strukturele verandering in veiligheid begin vir 'n land soos Japan, wat staatmaak op die sogenaamde uitgebreide afskrikkingstrategie onder die beskerming van die Amerikaanse kernsambreel.
In die 2019-uitgawe van sy Nasionale Verdedigingswitskrif het China sy kernstrategie gedefinieer as een van selfverdediging en beskerming en drie spesifieke beleide voorgelê.
(1) China sal onder geen omstandighede eers kernwapens gebruik nie,
(2) China sal nie kernwapens teen nie-kernkraglande of streke gebruik of dreig om te gebruik nie, en
(3) China sal sy kernkragvermoë handhaaf op die minimum vlak wat nodig is vir nasionale veiligheid.
Die internasionale gemeenskap het China se kernstrategie 'n "minimum afskrikkingstrategie" genoem.
Soos duidelik gestel in die Chinese Verdedigingswitskrif, is die kenmerk van hierdie strategie dat China oor kernwapens beskik as 'n afskrikmiddel om homself teen atoomaanvalle of kernbedreigings van ander lande te verdedig.
Om hierdie rede is dit geïnterpreteer dat China 'n minimum aantal kernwapens het en het verklaar dat hy nie eers kernwapens sal gebruik nie.
Die feit dat die People's Liberation Army (PLA) vir baie jare sy kernplofkoppe en die missiele wat dit gedra het op aparte plekke gehou het, is ook geïnterpreteer dat dit sy klem op kernveiligheid en sy omsigtigheid met betrekking tot die gebruik van atoomwapens toon.
Dit het duidelik verander.
Op die voorste linie van die PLA het kernwapens en missiele op dieselfde plek begin ontplooi word.
In Mei 2004 het ek in hierdie rubriek berig dat die PLA se kernaangedrewe ballistiese missielduikboot (SSBN) met missiele en kernplofkoppe gelaai is en dat China se kernstrategie ten minste van hierdie tyd af begin verander het.
Die verandering in China se kernstrategie het duidelik in Julie vanjaar na vore gekom.
Op die 28ste het China die stap ten sterkste gekant toe Japan en die VSA hul eerste uitgebreide ministeriële vergadering van afskrikking gehou het saam met die vergadering van die ministers van buitelandse sake en verdediging (2+2).
Hulle het die Japannese ambassadeur by die Ministerie van Buitelandse Sake, mnr. Akira Yokochi, ontbied.
Hulle het Japan gewaarsku om op te hou om met “sommige lande” te allieer om China teë te staan en om in dieselfde rigting as China te beweeg.

In 1935, 1 500 rondtes
Van besondere belang was die opmerkings wat deur 'n Chinese woordvoerder van die Ministerie van Nasionale Verdediging gemaak is.
Hy het gesê dat Japan kernafskrikking deur die Verenigde State nastreef en dat dit sy vermoëns vir kernverspreiding en kernkonflik vergroot.
Hy het ook gesê dat kernwapens geen nasie van China sal bedreig nie, tensy dit kernwapens teen China gebruik of dreig om te gebruik. Kiyofumi Iwata, voormalige stafhoof van die grond-selfverdedigingsmag, het die betekenis van hierdie stelling verduidelik.
"Die werklike betekenis van hierdie stelling is dat as China oordeel dat Japan Amerikaanse kernwapens gebruik as 'n bedreiging vir China deur die Japan-VSA-alliansie, dan gesien sal word dat Japan op dieselfde vlak as kernmoondhede is. Met ander woorde, die standaard uiteengesit in punt 2 van China se 2019 Nasionale Verdediging Witskrif, "Ons sal nie gebruik of dreig om kernwapens teen nie-kernkrag lande of streke onvoorwaardelik te gebruik nie," mag nie meer op Japan van toepassing wees nie.
China se verandering in strategie teenoor Japan is natuurlik onlosmaaklik gekoppel aan sy kernstrategie teenoor die Verenigde State.
Tot nou toe het China kernwapens as 'n minimum afskrikmiddel besit, maar dit is waarskynlik korrek om te sê dat dit hierdie standpunt laat vaar het en die atoomstrategie en wedersyds versekerde vernietigingstrategie begin aanvaar het wat in die verlede tussen die VSA en die Sowjetunie bestaan het. .
Spesifiek, China sal die ontplooiing van interkontinentale ballistiese missiele (ICBM's) met veelvuldige plofkoppe versnel om sy vermoë te versterk om die kernkragte wat op die Amerikaanse vasteland ontplooi is, aan te val.
Ons moet ook verwag dat China die ontwikkeling van nuwe langafstand anti-skip ballistiese missiele en die nuwe hipersoniese gly missiel (DF-27) sal versnel, waarvoor die VSA nog 'n teenmaatreël moet tref.
Met ander woorde, ons moet verwag dat China sy kernkragvermoë verder sal verbeter om sy atoomafpersingsbeleid uit te voer, insluitend die gebruik van kernwapens eerste.
China se houding teenoor Japan is koud en onversetlik.
Ons land moet dit nie onderskat nie.
Die baGrond vir China se verandering na 'n meer aggressiewe kernstrategie is die beweging in onlangse jare om die aantal kernplofkoppe teen 'n geweldige tempo te vermeerder.
China se kernplofkoppe het skaars toegeneem tot 2015, maar ná 2015 het hulle vinnig begin toeneem, en in 2019 en 2023 het hulle teen 'n ander tempo begin toeneem.
Daar word nou beraam dat China 500 kernplofkoppe sal hê, 700 teen 2027 en 1500 teen 2035.
Gewoonlik bestaan kernkragte uit drie pilare: (1) missiele wat op land ontplooi word, (2) missiele wat op duikbote ontplooi word, en (3) missiele wat op bomwerpers ontplooi word.
In die geval van China is die hoofmag (1) missiele wat op land ontplooi word.
Dit word aangevul deur duikbootgelanseerde ballistiese missiele (SLBM's) wat diep in die see duik (nr. 2).
Die kernaanvalvermoë van nr. 3-bomwerpers is vermoedelik nog in ontwikkeling.
Ontleding van satellietbeelde is die sleutel om die situasie rakende China se grondgebaseerde missiele te verstaan.
Die Nasionale Instituut vir Verdedigingstudies se beeldontleding het 'n skrikwekkende situasie vir Japan aan die lig gebring.

Vuurpyle op Japan geteiken
Die DF-21A en DF-21E was Chinese missiele wat op Japan geteiken is.
Die Britse militêre tydskrif "Military Balance" het berig dat China onderskeidelik 23 en 40 missiele het.
Nou het die getal egter tot nul gedaal.
Hulle is waarskynlik uit diens gestel weens veroudering en vervang met nuwe missiele.
Die nuwe missiele wat verskyn het, is die DF-26 en DF-17.
Die DF-26 wissel van 3 000 tot 4 000 km en kan Guam bereik, dus word dit die Guam Killer genoem.
Die eerste kenmerk van die DF-26 is dat dit kan wissel tussen die dra van konvensionele en kernplofkoppe en omgekeerd.
Dit is een van baie dinge wat van satellietbeelde ontleed kan word.
Die opleidingstatus van elke brigade toon dat hulle verantwoordelik is vir beide kern- en nie-kernmissies.
Daar kan byvoorbeeld gesien word dat hulle voortdurend wissel tussen gevegsgereedheid en hoë gereedheid.
Verder is bevestig dat hulle tydens frontlinie-operasies ook opgelei word om kernplofkoppe en konvensionele plofkoppe vinnig uit te ruil.
Die regte opleiding, wat kenners hot swapping noem, word uitgevoer rakende die DF-26, wat beteken dat China se beleid om missiele en kernplofkoppe afsonderlik te stoor nie meer bestaan nie.
Daar moet ook onthou word dat sommige DF-26 brigades reeds 'n paar kernplofkoppe te alle tye op hul missiele gelaai het, wat 'n toestand van gereedheid handhaaf.
Nog 'n missiel wat op Japan gerig is, die DF-17, is 'n hipersoniese glymissiel.
Dit is tans toegerus met 'n konvensionele plofkop, maar daar word gedink dat dit in die toekoms tegnies opgegradeer sal word om in staat te wees om 'n kernplofkop te dra.
China brei tans die ontplooiing van die DF-17 uit.
Soos hierbo genoem, het die VSA geen manier om hierdie missiel te onderskep nie.
Wanneer China vol vertroue is dat hy pariteit met die VSA bereik het met betrekking tot kernkragvermoë, sal sy buitelandse beleid baie meer aggressief wees as wat dit nou is.
Dit sal 'n beleid wees om die status quo met geweld te verander.
Ons moet voorbereid wees hiervoor, ons nasionale mag versterk en samewerking met die Verenigde State 'n fundamentele deel van ons nasionale belange maak, wat dit iets maak wat werklik werk.
Die presidentsverkiesing van die Liberaal-Demokratiese Party is in volle swang.
Het die kandidate 'n duidelike begrip van die huidige situasie?
Ek vra hulle of hulle bewus is van die bedreiging van China.

2024/9/26 in Umeda

Nad našo državo preži nova kitajska jedrska strategija

V nadaljevanju je objavljen odlomek iz serijske kolumne Yoshiko Sakurai, ki je objavljena na koncu današnje izdaje tednika Weekly Shincho.
Tudi ta članek dokazuje, da je največje nacionalno bogastvo, kot ga je opredelil Saičo.
Je obvezno branje ne le za Japonce, temveč tudi za ljudi po vsem svetu.

Nad našo državo visi grožnja nove kitajske jedrske strategije
Analiza kitajskega vojaškega položaja, ki jo je opravil možganski trust „National Institute for Basic Issues“, je razkrila, da je Kitajska temeljito spremenila svojo jedrsko strategijo.
To pomeni, da je bistvena sprememba razmerja moči v mednarodni skupnosti, zlasti v odnosih med ZDA in Kitajsko, zdaj neizogibna.
To pomeni tudi, da se za državo, kot je Japonska, ki se zanaša na tako imenovano strategijo razširjenega odvračanja pod zaščito ameriškega jedrskega dežnika, začenja mrzlična strukturna sprememba na področju varnosti.
Kitajska je v beli knjigi o nacionalni obrambi iz leta 2019 svojo jedrsko strategijo opredelila kot strategijo samoobrambe in zaščite ter predstavila tri posebne politike.
(1) Kitajska v nobenem primeru ne bo prva uporabila jedrskega orožja,
(2) Kitajska ne bo uporabila jedrskega orožja ali zagrozila z njegovo uporabo proti državam ali regijam, ki nimajo jedrskega orožja, in
(3) Kitajska bo svojo jedrsko zmogljivost ohranjala na najnižji ravni, ki je potrebna za nacionalno varnost.　
Mednarodna skupnost je kitajsko jedrsko strategijo poimenovala „strategija minimalnega odvračanja“.
Kot je jasno navedeno v kitajski beli knjigi o obrambi, je značilnost te strategije, da ima Kitajska jedrsko orožje kot odvračilno sredstvo za obrambo pred atomskimi napadi ali jedrskimi grožnjami drugih držav.
Zato se razlaga, da ima Kitajska minimalno število jedrskega orožja in da je izjavila, da ne bo prva uporabila jedrskega orožja.
Tudi dejstvo, da je Ljudska osvobodilna vojska (PLA) svoje jedrske bojne glave in rakete, ki jih nosijo, dolga leta hranila na ločenih lokacijah, se je razlagalo kot dokaz, da poudarja jedrsko varnost in preudarnost glede uporabe jedrskega orožja.
To se je očitno spremenilo.
Na frontni črti PLA so jedrsko orožje in rakete začeli nameščati na isti lokaciji.
Maja 2004 sem v tej kolumni poročal, da je bila podmornica PLA na jedrski pogon z balističnimi raketami (SSBN) naložena z raketami in jedrskimi bojnimi glavami ter da se je kitajska jedrska strategija vsaj od takrat začela spreminjati.
Sprememba kitajske jedrske strategije se je jasno pokazala julija letos.
Ko sta Japonska in ZDA 28. aprila organizirali prvo ministrsko srečanje o razširjenem odvračanju skupaj s srečanjem zunanjih in obrambnih ministrov (2+2), je Kitajska tej potezi odločno nasprotovala.
Poklicali so japonskega veleposlanika na Ministrstvu za zunanje zadeve, g. Akiro Yokochija.
Opozorili so Japonsko, naj se preneha povezovati z „nekaterimi državami“, da bi nasprotovala Kitajski, in naj gre v isto smer kot Kitajska.

Leta 1935 je bilo izstreljenih 1 500 nabojev
Posebej pomembne so bile pripombe tiskovnega predstavnika kitajskega ministrstva za nacionalno obrambo.
Dejal je, da si Japonska prizadeva za jedrsko odvračanje s strani Združenih držav ter da povečuje svoje zmogljivosti za širjenje jedrskega orožja in jedrske spopade.
Dejal je tudi, da jedrsko orožje ne bi grozilo nobeni kitajski državi, razen če bi uporabila ali grozila z uporabo jedrskega orožja proti Kitajski. Kiyofumi Iwata, nekdanji načelnik štaba kopenskih sil za samoobrambo, je pojasnil pomen te izjave.
„Pravi pomen te izjave je, da če bo Kitajska presodila, da Japonska uporablja ameriško jedrsko orožje kot grožnjo Kitajski prek japonsko-ameriškega zavezništva, potem bo Japonska veljala za enako raven kot jedrske sile. Z drugimi besedami, standard iz 2. točke kitajske bele knjige o nacionalni obrambi iz leta 2019: „Brezpogojno ne bomo uporabili jedrskega orožja ali zagrozili z njegovo uporabo proti nejedrskim državam ali regijam,“ morda ne bo več veljal za Japonsko.“
Sprememba kitajske strategije do Japonske je seveda neločljivo povezana z njeno jedrsko strategijo do Združenih držav.
Kitajska je do zdaj posedovala jedrsko orožje kot minimalno odvračilno sredstvo, vendar je verjetno pravilno reči, da je to stališče opustila in začela prevzemati atomsko strategijo in strategijo medsebojno zagotovljenega uničenja, ki sta v preteklosti obstajali med ZDA in Sovjetsko zvezo.
Kitajska bo zlasti pospešila nameščanje medcelinskih balističnih raket (ICBM) z več bojnimi glavami, da bi okrepila svojo sposobnost napada na jedrske sile, nameščene na ameriški celini.
Prav tako moramo pričakovati, da bo Kitajska pospešila razvoj novih protiladijskih balističnih raket dolgega dosega in nove hipersonične drsne rakete (DF-27), za katero morajo ZDA še vedno vzpostaviti protiukrep.
Z drugimi besedami, pričakovati moramo, da bo Kitajska še naprej krepila svoje jedrske zmogljivosti za izvajanje politike atomskega izsiljevanja, vključno s prvo uporabo jedrskega orožja.
Kitajski odnos do Japonske je hladen in nepopustljiv.
Naša država tega ne sme podcenjevati.
Ozadje kitajskega prehoda na agresivnejšo jedrsko strategijo je gibanje v zadnjih letih za izjemno hitro povečevanje števila jedrskih bojnih glav.
Do leta 2015 se število kitajskih jedrskih bojnih glav skoraj ni povečevalo, po letu 2015 pa se je začelo hitro povečevati, v letih 2019 in 2023 pa se je začelo povečevati z drugačno hitrostjo.
Zdaj se ocenjuje, da bo imela Kitajska 500 jedrskih bojnih glav, do leta 2027 700 in do leta 2035 1500.
Običajno so jedrske sile sestavljene iz treh stebrov: (1) rakete, nameščene na kopnem, (2) rakete, nameščene na podmornicah, in (3) rakete, nameščene na bombnikih.
V primeru Kitajske so glavne sile (1) rakete, nameščene na kopnem.
Dopolnjujejo jo balistične rakete, izstreljene iz podmornic (SLBM), ki se potopijo globoko v ocean (št. 2).
Zmogljivost jedrskega napada bombnikov št. 3 naj bi bila še v fazi razvoja.
Analiza satelitskih posnetkov je ključna za razumevanje razmer v zvezi s kitajskimi raketami na zemlji.
Analiza posnetkov Nacionalnega inštituta za obrambne študije je razkrila zastrašujoče razmere za Japonsko.

Rakete, usmerjene proti Japonski
DF-21A in DF-21E sta bili kitajski raketi, usmerjeni proti Japonski.
Britanska vojaška revija „Military Balance“ je poročala, da je imela Kitajska 23 oziroma 40 raket.
Zdaj pa se je njihovo število zmanjšalo na nič.
Verjetno so jih zaradi staranja razgradili in nadomestili z novimi raketami.
Novi raketi, ki sta se pojavili, sta DF-26 in DF-17.
Raketa DF-26 ima doseg od 3 000 do 4 000 km in lahko doseže Guam, zato se imenuje Guamski ubijalec.
Prva značilnost rakete DF-26 je, da lahko preklaplja med nošenjem konvencionalnih in jedrskih bojnih glav ter obratno.
To je ena od mnogih stvari, ki jih je mogoče analizirati na podlagi satelitskih posnetkov.
Iz statusa usposabljanja posamezne brigade je razvidno, da so odgovorne za jedrske in nejedrske naloge.
Tako je na primer razvidno, da nenehno izmenično prehajajo med bojno pripravljenostjo in visoko stopnjo pripravljenosti.
Poleg tega je bilo potrjeno, da so med frontnimi operacijami usposobljene tudi za hitro izmenjavo jedrskih in konvencionalnih bojnih glav.
Pravo usposabljanje, ki ga strokovnjaki imenujejo vroča zamenjava, se izvaja v zvezi z DF-26, kar pomeni, da kitajska politika ločenega skladiščenja raket in jedrskih bojnih glav ne obstaja več.
Prav tako se je treba zavedati, da imajo nekatere brigade DF-26 na svojih raketah že ves čas naložene nekatere jedrske bojne glave in tako vzdržujejo stanje pripravljenosti.
Še ena raketa, usmerjena proti Japonski, DF-17, je hipersonična drsna raketa.
Trenutno je opremljena s konvencionalno bojno glavo, vendar naj bi jo v prihodnosti tehnično nadgradili tako, da bo lahko nosila jedrsko bojno glavo.
Kitajska trenutno širi uporabo rakete DF-17.
Kot je navedeno zgoraj, ZDA nimajo sredstev za prestrezanje te rakete.
Ko bo Kitajska prepričana, da je dosegla enakopravnost z ZDA glede jedrskih zmogljivosti, bo njena zunanja politika veliko bolj agresivna kot zdaj.
To bo politika spreminjanja statusa quo s silo.
Na to se moramo pripraviti, okrepiti svojo nacionalno moč in sodelovanje z Združenimi državami narediti za temeljni del naših nacionalnih interesov, tako da bo dejansko delovalo.
Predsedniške volitve Liberalno-demokratske stranke so v polnem teku.
Ali kandidati jasno razumejo trenutne razmere?
Sprašujem jih, ali se zavedajo grožnje s strani Kitajske.

2024/9/26 in Umeda

Над нашей страной нависла угроза новой ядерной стратегии Китая

Ниже приводится отрывок из сериализованной колонки Ёсико Сакурай, опубликованной в конце сегодняшнего выпуска «Weekly Shincho».
Эта статья также доказывает, что она является высшим национальным сокровищем, как определяет Сайхо.
Это обязательное чтение не только для японского народа, но и для людей во всем мире.

Угроза новой ядерной стратегии Китая нависла над нашей страной
Анализ военной ситуации в Китае, проведенный аналитическим центром «Национальный институт фундаментальных проблем», показал, что Китай кардинально изменил свою ядерную стратегию.
Это означает, что теперь неизбежно значительное изменение баланса сил в международном сообществе, а именно в американо-китайских отношениях.
Это также означает, что для такой страны, как Япония, которая полагается на так называемую стратегию расширенного сдерживания под защитой американского ядерного зонтика, начинаются леденящие душу структурные изменения в сфере безопасности.
В опубликованной в 2019 году «Белой книге национальной обороны» Китай определил свою ядерную стратегию как стратегию самообороны и защиты и изложил три конкретных принципа.
(1) Ни при каких обстоятельствах Китай не будет применять ядерное оружие первым,
(2) Китай не будет применять или угрожать применением ядерного оружия против неядерных стран или регионов, и
(3) Китай будет поддерживать свой ядерный потенциал на минимальном уровне, необходимом для обеспечения национальной безопасности.　
Международное сообщество называет ядерную стратегию Китая «стратегией минимального сдерживания».
Как четко сказано в китайской Белой книге по обороне, характерной чертой этой стратегии является то, что Китай обладает ядерным оружием в качестве средства сдерживания для защиты от атомных атак или ядерных угроз со стороны других стран.
По этой причине было принято считать, что Китай обладает минимальным количеством ядерного оружия и заявил, что не будет применять его первым.
Тот факт, что Народно-освободительная армия (НОАК) в течение многих лет хранила свои ядерные боеголовки и ракеты с ними в разных местах, также интерпретировался как свидетельство того, что Китай уделяет особое внимание ядерной безопасности и проявляет осторожность в отношении применения атомного оружия.
Очевидно, что ситуация изменилась.
На передовой НОАК ядерное оружие и ракеты начали размещать в одном месте.
В мае 2004 года я сообщал в этой колонке, что атомная подводная лодка с баллистическими ракетами (ПЛАРБ) НОАК была загружена ракетами и ядерными боеголовками и что ядерная стратегия Китая начала меняться, по крайней мере, с этого времени.
Изменения в ядерной стратегии Китая отчетливо проявились в июле этого года.
28 числа Китай решительно выступил против этого шага, когда Япония и США провели свою первую министерскую встречу по расширенному сдерживанию, а также встречу министров иностранных дел и обороны (2+2).
Они вызвали японского посла в Министерство иностранных дел г-на Акиру Йокочи.
Они предупредили Японию прекратить союз с «некоторыми странами», чтобы противостоять Китаю, и двигаться в том же направлении, что и Китай.

В 1935 году было выпущено 1 500 патронов.
Особого внимания заслуживают высказывания представителя Министерства национальной обороны Китая.
Он заявил, что Япония стремится к ядерному сдерживанию Соединенных Штатов и что она наращивает свой потенциал для распространения ядерного оружия и ядерного конфликта.
Он также заявил, что ядерное оружие не будет угрожать ни одной стране из Китая, если только она не применит или не пригрозит применить ядерное оружие против Китая. Киёфуми Ивата, бывший начальник штаба Сухопутных сил самообороны, объяснил смысл этого заявления.
«Реальный смысл этого заявления заключается в том, что если Китай решит, что Япония использует американское ядерное оружие в качестве угрозы Китаю через японо-американский альянс, то Япония будет рассматриваться как находящаяся на одном уровне с ядерными державами». Другими словами, стандарт, изложенный в пункте 2 Белой книги по национальной обороне Китая 2019 года: «Мы не будем безоговорочно применять или угрожать применением ядерного оружия против неядерных стран или регионов», может больше не применяться к Японии».
Изменение стратегии Китая в отношении Японии, естественно, неразрывно связано с его ядерной стратегией в отношении Соединенных Штатов.
До сих пор Китай обладал ядерным оружием в качестве минимального средства сдерживания, но, вероятно, правильнее будет сказать, что он отказался от этой позиции и начал принимать атомную стратегию и стратегию взаимного гарантированного уничтожения, которые существовали между США и Советским Союзом в прошлом.
В частности, Китай ускорит развертывание межконтинентальных баллистических ракет (МБР) с несколькими боеголовками, чтобы укрепить свою способность атаковать ядерные силы, размещенные на материковой части США.
Мы также должны ожидать, что Китай ускорит разработку новых противокорабельных баллистических ракет большой дальности и новой гиперзвуковой глиссадной ракеты (DF-27), для которой США еще предстоит создать контрмеры.
Другими словами, следует ожидать дальнейшего наращивания Китаем своего ядерного потенциала для проведения политики атомного шантажа, включая применение ядерного оружия первыми.
Отношение Китая к Японии холодное и непреклонное.
Наша страна не должна недооценивать это.
Предпосылкой перехода Китая к более агрессивной ядерной стратегии стало движение последних лет по наращиванию количества ядерных боеголовок огромными темпами.
До 2015 года количество ядерных боеголовок в Китае практически не увеличивалось, но после 2015 года оно стало быстро расти, а в 2019 и 2023 годах начало увеличиваться с другой скоростью.
Сейчас предполагается, что у Китая будет 500 ядерных боеголовок, к 2027 году - 700, а к 2035 году - 1500.
Обычно ядерные силы состоят из трех компонентов: (1) ракеты, размещенные на суше, (2) ракеты, размещенные на подводных лодках, и (3) ракеты, размещенные на бомбардировщиках.
В случае Китая основными силами являются (1) ракеты, развернутые на суше.
Их дополняют баллистические ракеты подводных лодок (БРПЛ), погружающиеся в глубины океана (№ 2).
Ядерный ударный потенциал бомбардировщиков № 3, как считается, все еще находится в стадии разработки.
Анализ спутниковых снимков - ключ к пониманию ситуации с китайскими ракетами наземного базирования.
Анализ снимков, проведенный Национальным институтом оборонных исследований, выявил пугающую для Японии ситуацию.

Ракеты, нацеленные на Японию
Китайские ракеты DF-21A и DF-21E были нацелены на Японию.
Британский военный журнал «Military Balance» сообщал, что Китай располагал 23 и 40 ракетами соответственно.
Однако теперь их количество сократилось до нуля.
Скорее всего, они были выведены из эксплуатации из-за старения и заменены новыми ракетами.
Новые ракеты, которые появились, - это DF-26 и DF-17.
DF-26 имеет дальность от 3 000 до 4 000 км и может достичь Гуама, поэтому ее называют «убийцей Гуама».
Первая особенность DF-26 заключается в том, что она может переключаться между обычными и ядерными боеголовками и наоборот.
Это одна из многих вещей, которые можно проанализировать по спутниковым снимкам.
Статус подготовки каждой бригады показывает, что они отвечают как за ядерные, так и за неядерные миссии.
Например, видно, что они постоянно чередуются между боевой готовностью и повышенной боевой готовностью.
Кроме того, было подтверждено, что во время фронтовых операций их также обучают быстрому обмену ядерными и обычными боеголовками.
Подобная подготовка, которую эксперты называют «горячей заменой», проводится и в отношении DF-26, что означает, что китайская политика раздельного хранения ракет и ядерных боеголовок больше не существует.
Не стоит забывать и о том, что некоторые бригады DF-26 уже постоянно имеют на своих ракетах несколько ядерных боеголовок, поддерживая их в состоянии боевой готовности.
Другая ракета, нацеленная на Японию, DF-17, является гиперзвуковой глиссадной ракетой.
В настоящее время она оснащена обычной боеголовкой, но предполагается, что в будущем она будет технически модернизирована и сможет нести ядерную боеголовку.
В настоящее время Китай расширяет развертывание DF-17.
Как уже говорилось выше, у США нет средств перехвата этой ракеты.
Когда Китай будет уверен, что достиг паритета с США по ядерному потенциалу, его внешняя политика станет гораздо более агрессивной, чем сейчас.
Это будет политика изменения статус-кво с помощью силы.
Мы должны быть готовы к этому, укреплять нашу национальную мощь и сделать сотрудничество с Соединенными Штатами основополагающей частью наших национальных интересов, превратив его в то, что действительно работает.
Президентские выборы Либерально-демократической партии в самом разгаре.
Есть ли у кандидатов четкое понимание текущей ситуации?
Я спрашиваю их, знают ли они об угрозе со стороны Китая.

2024/9/26 in Umeda

Amenințarea noii strategii nucleare a Chinei planează asupra țării noastre

Următorul este un extras din articolul în serie al lui Yoshiko Sakurai, care apare la sfârșitul numărului de astăzi al săptămânalului Shincho.
Acest articol dovedește, de asemenea, că ea este comoara națională supremă, așa cum este definită de Saicho.
Este o lectură obligatorie nu numai pentru poporul japonez, ci și pentru oamenii din întreaga lume.

Amenințarea noii strategii nucleare a Chinei planează asupra țării noastre
O analiză a situației militare a Chinei realizată de grupul de reflecție „National Institute for Basic Issues” a arătat că China și-a schimbat fundamental strategia nucleară.
Aceasta înseamnă că o schimbare semnificativă a raportului de forțe în comunitatea internațională, și anume în relațiile dintre SUA și China, este acum inevitabilă.
Aceasta înseamnă, de asemenea, că începe o schimbare structurală înfricoșătoare în domeniul securității pentru o țară precum Japonia, care se bazează pe așa-numita strategie de descurajare extinsă sub protecția umbrelei nucleare a SUA.
În ediția 2019 a Cărții sale albe privind apărarea națională, China și-a definit strategia nucleară ca fiind una de autoapărare și protecție și a prezentat trei politici specifice.
(1) În niciun caz China nu va folosi arme nucleare în primul rând,
(2) China nu va utiliza și nu va amenința cu utilizarea armelor nucleare împotriva țărilor sau regiunilor nenucleare și
(3) China își va menține capacitatea nucleară la nivelul minim necesar pentru securitatea națională.　
Comunitatea internațională a numit strategia nucleară a Chinei o „strategie de descurajare minimă”.
După cum se afirmă în mod clar în Cartea albă chineză privind apărarea, caracteristica acestei strategii este că China deține arme nucleare ca mijloc de descurajare pentru a se apăra împotriva atacurilor atomice sau a amenințărilor nucleare din partea altor țări.
Din acest motiv, s-a interpretat că China dispune de un număr minim de arme nucleare și a declarat că nu va utiliza arme nucleare în primul rând.
Faptul că Armata Populară de Eliberare (APL) și-a păstrat timp de mulți ani focoasele nucleare și rachetele care le transportau în locații separate a fost, de asemenea, interpretat ca o dovadă a accentului său pe siguranța nucleară și a prudenței sale în ceea ce privește utilizarea armelor atomice.
Acest lucru s-a schimbat în mod clar.
Pe linia de front a APL, armele nucleare și rachetele au început să fie desfășurate în același loc.
În mai 2004, am raportat în această rubrică că submarinul cu rachete balistice cu propulsie nucleară (SSBN) al APL a fost încărcat cu rachete și focoase nucleare și că strategia nucleară a Chinei a început să se schimbe, cel puțin din acest moment.
Schimbarea strategiei nucleare a Chinei a apărut în mod clar în luna iulie a acestui an.
La 28 iulie, China s-a opus vehement mișcării atunci când Japonia și SUA au organizat prima lor reuniune ministerială privind descurajarea extinsă, împreună cu reuniunea miniștrilor de externe și de apărare (2+2).
Aceștia l-au convocat pe ambasadorul japonez la Ministerul Afacerilor Externe, dl Akira Yokochi.
Ei au avertizat Japonia să înceteze să se alieze cu „unele țări” pentru a se opune Chinei și să se îndrepte în aceeași direcție cu China.

În 1935, 1 500 de cartușe
De remarcat au fost remarcile făcute de un purtător de cuvânt al Ministerului chinez al Apărării Naționale.
Acesta a declarat că Japonia urmărește descurajarea nucleară de către Statele Unite și că își sporește capacitățile de proliferare nucleară și conflict nuclear.
El a mai spus că armele nucleare nu ar amenința nicio națiune din China, cu excepția cazului în care aceasta ar folosi sau ar amenința să folosească arme nucleare împotriva Chinei. Kiyofumi Iwata, fost șef al Statului Major al Forțelor Terestre de Autoapărare, a explicat semnificația acestei declarații.
„Adevăratul sens al acestei declarații este că, dacă China consideră că Japonia folosește armele nucleare americane ca o amenințare la adresa Chinei prin alianța Japonia-SUA, atunci Japonia va fi considerată ca fiind la același nivel cu puterile nucleare. Cu alte cuvinte, standardul stabilit la punctul 2 din Cartea albă a Chinei privind apărarea națională din 2019, „Nu vom utiliza sau amenința cu utilizarea necondiționată a armelor nucleare împotriva țărilor sau regiunilor nenucleare”, ar putea să nu se mai aplice Japoniei.”
Schimbarea strategiei Chinei față de Japonia este în mod natural inextricabil legată de strategia sa nucleară față de Statele Unite.
Până în prezent, China a deținut arme nucleare ca o descurajare minimă, dar este probabil corect să spunem că a abandonat această poziție și a început să adopte strategia atomică și strategia de distrugere reciprocă asigurată care au existat în trecut între SUA și Uniunea Sovietică.
Mai exact, China va accelera desfășurarea de rachete balistice intercontinentale (ICBM) cu focoase multiple pentru a-și consolida capacitatea de a ataca forțele nucleare desfășurate pe teritoriul continental al SUA.
De asemenea, trebuie să ne așteptăm ca China să accelereze dezvoltarea de noi rachete balistice anti-navă cu rază lungă de acțiune și de noi rachete hipersonice planetare (DF-27), pentru care SUA trebuie încă să stabilească o contramăsură.
Cu alte cuvinte, ar trebui să ne așteptăm ca China să își consolideze în continuare capacitățile nucleare pentru a-și duce la îndeplinire politica de șantaj atomic, inclusiv utilizarea în primul rând a armelor nucleare.
Atitudinea Chinei față de Japonia este rece și neclintită.
Țara noastră nu trebuie să subestimeze acest lucru.
Contextul trecerii Chinei la o strategie nucleară mai agresivă este mișcarea din ultimii ani de creștere a numărului de focoase nucleare într-un ritm enorm.
Ogivele nucleare ale Chinei au crescut cu greu până în 2015, dar după 2015, au început să crească rapid, iar în 2019 și 2023, au început să crească într-un ritm diferit.
Acum se estimează că China va avea 500 de focoase nucleare, 700 până în 2027 și 1500 până în 2035.
De obicei, forțele nucleare sunt alcătuite din trei piloni: (1) rachete desfășurate pe uscat, (2) rachete desfășurate pe submarine și (3) rachete desfășurate pe bombardiere.
În cazul Chinei, forța principală este (1) rachetele desfășurate pe uscat.
Aceasta este completată de rachete balistice lansate de submarine (SLBM) care se scufundă adânc în ocean (nr. 2).
Capacitatea de atac nuclear a bombardierelor nr. 3 este considerată a fi încă în curs de dezvoltare.
Analiza imaginilor din satelit este cheia pentru înțelegerea situației privind rachetele terestre ale Chinei.
Analiza imaginilor realizată de Institutul Național pentru Studii de Apărare a dezvăluit o situație înspăimântătoare pentru Japonia.

Rachete care vizează Japonia
DF-21A și DF-21E au fost rachete chineze care au vizat Japonia.
Revista militară britanică „Military Balance” a raportat că China avea 23 și, respectiv, 40 de rachete.
Acum, însă, numărul a scăzut la zero.
Acestea au fost probabil scoase din uz din cauza îmbătrânirii și înlocuite cu rachete noi.
Noile rachete care au apărut sunt DF-26 și DF-17.
DF-26 are o rază de acțiune cuprinsă între 3 000 și 4 000 km și poate ajunge în Guam, motiv pentru care este denumită Guam Killer.
Prima caracteristică a DF-26 este că poate comuta între a transporta focoase convenționale și nucleare și viceversa.
Este unul dintre multele lucruri care pot fi analizate din imaginile din satelit.
Stadiul de pregătire al fiecărei brigăzi arată că acestea sunt responsabile atât de misiuni nucleare, cât și non-nucleare.
De exemplu, se poate observa că acestea alternează în mod constant între pregătirea pentru luptă și alertă ridicată.
În plus, s-a confirmat faptul că, în timpul operațiunilor de pe linia frontului, acestea sunt, de asemenea, instruite să schimbe rapid focoasele nucleare și focoasele convenționale.
Antrenamentul corect, pe care experții îl numesc schimb la cald, este efectuat în ceea ce privește DF-26, ceea ce înseamnă că politica Chinei de a stoca separat rachetele și focoasele nucleare nu mai există.
De asemenea, trebuie amintit că unele brigăzi DF-26 au deja câteva focoase nucleare încărcate pe rachetele lor în orice moment, menținând o stare de pregătire.
O altă rachetă care vizează Japonia, DF-17, este o rachetă hipersonică de planare.
În prezent, aceasta este echipată cu un focos convențional, dar se crede că va fi modernizată tehnic în viitor pentru a putea transporta un focos nuclear.
China extinde în prezent desfășurarea DF-17.
După cum s-a menționat mai sus, SUA nu are niciun mijloc de interceptare a acestei rachete.
Atunci când China va fi convinsă că a ajuns la paritate cu SUA în ceea ce privește capacitatea nucleară, politica sa externă va fi mult mai agresivă decât este acum.
Va fi o politică de schimbare a status quo-ului prin forță.
Trebuie să fim pregătiți pentru acest lucru, să ne consolidăm puterea națională și să facem din cooperarea cu Statele Unite o parte fundamentală a intereselor noastre naționale, făcând din aceasta ceva care chiar funcționează.
Alegerile prezidențiale ale Partidului Liberal Democrat sunt în plină desfășurare.
Au candidații o înțelegere clară a situației actuale?
Îi întreb dacă sunt conștienți de amenințarea din partea Chinei.

2024/9/26 in Umeda

Pār mūsu valsti pārņem Ķīnas jaunās kodolstratēģijas draudi

Turpmāk lasāms izvilkums no Yoshiko Sakurai serializētās rubrikas, kas publicēta šodienas “Weekly Shincho” numura beigās.
Šis raksts arī pierāda, ka viņa ir lielākā nacionālā bagātība, kā to definē Saičo.
Tas ir obligāti jāizlasa ne tikai japāņiem, bet arī cilvēkiem visā pasaulē.

Ķīnas jaunās kodolstratēģijas draudi, kas draud pār mūsu valsti
Ķīnas militārās situācijas analīze, ko veicis ideju laboratorija “National Institute for Basic Issues”, ir atklājusi, ka Ķīna ir būtiski mainījusi savu kodolenerģijas stratēģiju.
Tas nozīmē, ka tagad ir neizbēgamas būtiskas izmaiņas spēku līdzsvarā starptautiskajā sabiedrībā, proti, ASV un Ķīnas attiecībās.
Tas nozīmē arī to, ka sākušās tādas valsts kā Japāna, kas paļaujas uz tā saukto paplašināto atturēšanas stratēģiju, kuru aizsargā ASV kodoldrošības lietussargs, drošības strukturālās pārmaiņas.
Savā 2019. gada Nacionālās aizsardzības baltajā grāmatā Ķīna definēja savu kodolenerģijas stratēģiju kā pašaizsardzības un aizsardzības stratēģiju un iepazīstināja ar trim konkrētām politikām.
(1) Ķīna nekādos apstākļos neizmantos kodolieročus pirmā,
(2) Ķīna neizmantos kodolieročus vai nedraudēs tos izmantot pret valstīm vai reģioniem, kas nav kodolvalstis vai reģioni, un
(3) Ķīna saglabās savas kodolspējas minimālajā līmenī, kas nepieciešams valsts drošībai.　
Starptautiskā sabiedrība Ķīnas kodolenerģijas stratēģiju ir nodēvējusi par “minimālās atturēšanas stratēģiju”.
Kā skaidri norādīts Ķīnas Aizsardzības baltajā grāmatā, šai stratēģijai ir raksturīgi, ka Ķīnai ir kodolieroči kā atturēšanas līdzeklis, lai aizstāvētos pret citu valstu atomuzbrukumiem vai kodolapdraudējumiem.
Šā iemesla dēļ tiek interpretēts, ka Ķīnai ir minimālais kodolieroču skaits un tā ir paziņojusi, ka tā neizmantos kodolieročus pirmā.
Arī tas, ka Tautas atbrīvošanas armija (TAA) daudzus gadus savas kodolgalviņas un raķetes, kas tās nes, turēja atsevišķās vietās, tika interpretēts kā apliecinājums tam, ka Ķīna uzsver kodoldrošību un piesardzību attiecībā uz atomieroču izmantošanu.
Tas acīmredzami ir mainījies.
PLA frontes līnijā kodolieročus un raķetes sāka izvietot vienā vietā.
Šajā slejā 2004. gada maijā es ziņoju, ka PLA ballistisko raķešu zemūdenē (SSBN) ar kodolraķešu dzinēju ir ievietotas raķetes un kodolgalviņas un ka Ķīnas kodolstratēģija ir sākusi mainīties, vismaz no šī brīža.
Ķīnas kodolenerģijas stratēģijas izmaiņas skaidri parādījās šā gada jūlijā.
Kad 28. martā Japāna un ASV rīkoja pirmo paplašinātas atturēšanas ministru sanāksmi kopā ar ārlietu un aizsardzības ministru sanāksmi (2+2), Ķīna stingri iebilda pret šo soli.
Viņi izsauca Japānas vēstnieku Ārlietu ministrijā Akira Jokoči (Akira Yokochi).
Viņi brīdināja Japānu pārtraukt apvienoties ar “dažām valstīm”, lai pretotos Ķīnai, un virzīties tajā pašā virzienā kā Ķīna.

1935. gadā tika izšautas 1 500 patronas
Īpašu uzmanību izpelnījās Ķīnas Nacionālās aizsardzības ministrijas preses pārstāvja piezīmes.
Viņš apgalvoja, ka Japāna cenšas panākt ASV kodolieroču atturēšanu un ka tā palielina savas kodolieroču izplatīšanas un kodolkonflikta iespējas.
Viņš arī teica, ka kodolieroči neapdraudēs nevienu valsti no Ķīnas, ja vien tā neizmantos vai nedraudēs izmantot kodolieročus pret Ķīnu. Kiyofumi Iwata, bijušais sauszemes pašaizsardzības spēku štāba priekšnieks, paskaidroja šī paziņojuma nozīmi.
“Šī paziņojuma patiesā nozīme ir tāda, ka, ja Ķīna novērtēs, ka Japāna, izmantojot ASV kodolieročus, draud Ķīnai ar Japānas un ASV alianses starpniecību, tad Japāna tiks uzskatīta par tādu pašu kā kodolvalstis. Citiem vārdiem sakot, Ķīnas 2019. gada Nacionālās aizsardzības baltās grāmatas 2. punktā noteiktais standarts “Mēs bez nosacījumiem neizmantosim kodolieročus vai nedraudēsim tos izmantot pret valstīm vai reģioniem, kas nav kodolieroči,” Japānai var vairs netikt piemērots."”
Ķīnas stratēģijas maiņa attiecībā uz Japānu, protams, ir nesaraujami saistīta ar tās kodolenerģijas stratēģiju attiecībā uz Amerikas Savienotajām Valstīm.
Līdz šim Ķīnai bija kodolieroči kā minimāla atturēšanas līdzekļa līdzeklis, taču, iespējams, ir pareizi teikt, ka tā ir atteikusies no šīs nostājas un sākusi pārņemt atomieroču stratēģiju un savstarpēji garantētas iznīcināšanas stratēģiju, kāda agrāk pastāvēja starp ASV un Padomju Savienību.
Konkrētāk, Ķīna paātrinās starpkontinentālo ballistisko raķešu (ICBM) ar vairākām kaujas galviņām izvietošanu, lai stiprinātu savu spēju uzbrukt ASV kontinentālajā daļā izvietotajiem kodolspēkiem.
Mums arī jācer, ka Ķīna paātrinās jaunu tāla darbības rādiusa pretkuģu ballistisko raķešu un jaunās hiperskaņas glisādes raķetes (DF-27) izstrādi, pret kuru ASV joprojām ir jāizstrādā pretpasākumi.
Citiem vārdiem sakot, mums ir jācer, ka Ķīna vēl vairāk palielinās savas kodolspējas, lai īstenotu savu atombumbu šantāžas politiku, tostarp vispirms izmantojot kodolieročus.
Ķīnas attieksme pret Japānu ir auksta un nelokāma.
Mūsu valsts to nedrīkst novērtēt par zemu.
Priekšvēstnesis Ķīnas pārejai uz agresīvāku kodolenerģijas stratēģiju ir pēdējos gados vērojamā virzība uz kodolgalviņu skaita palielināšanu milzīgā tempā.
Līdz 2015. gadam Ķīnas kodolgalviņu skaits gandrīz nemaz nebija palielinājies, bet pēc 2015. gada tas sāka strauji pieaugt, un 2019. un 2023. gadā tas sāka pieaugt citādā tempā.
Pašlaik tiek lēsts, ka līdz 2027. gadam Ķīnas rīcībā būs 500 kodolgalviņas, līdz 2027. gadam - 700, bet līdz 2035. gadam - 1500.
Parasti kodolspēkus veido trīs pīlāri: 1) raķetes, kas izvietotas uz sauszemes, 2) raķetes, kas izvietotas uz zemūdenēm, un 3) raķetes, kas izvietotas uz bumbvedējiem.
Ķīnas gadījumā galvenie spēki ir 1) raķetes, kas izvietotas uz sauszemes.
To papildina no zemūdenēm palaižamās ballistiskās raķetes (SLBM), kas ienirst okeāna dzīlēs (Nr. 2).
Tiek uzskatīts, ka 3. kārtas bumbvedēju kodolieroču uzbrukuma spējas joprojām tiek attīstītas.
Lai izprastu situāciju attiecībā uz Ķīnas uz zemes bāzētajām raķetēm, ir svarīgi analizēt satelītattēlus.
Nacionālā aizsardzības pētījumu institūta veiktā attēlu analīze ir atklājusi Japānai biedējošu situāciju.

Uz Japānu vērstas raķetes
DF-21A un DF-21E bija Ķīnas raķetes, kuru mērķis bija Japāna.
Britu militārais žurnāls “Military Balance” ziņoja, ka Ķīnai bija attiecīgi 23 un 40 raķetes.
Tomēr tagad šis skaits ir samazinājies līdz nullei.
Tās, visticamāk, tika izņemtas no ekspluatācijas novecošanas dēļ un aizstātas ar jaunām raķetēm.
Jaunās raķetes, kas ir parādījušās, ir DF-26 un DF-17.
DF-26 darbības rādiuss ir no 3000 līdz 4000 km, un tā var sasniegt Guamu, tāpēc to dēvē par Guamas slepkavu.
Pirmā DF-26 iezīme ir tā, ka tā var pārslēgties starp parasto un kodolgalviņu un otrādi.
Tā ir viena no daudzām lietām, ko var analizēt no satelītattēliem.
Katras brigādes apmācības statuss liecina, ka tās ir atbildīgas gan par kodolieroču, gan par ar kodolieročiem nesaistītām misijām.
Piemēram, var redzēt, ka tās pastāvīgi pārmaiņus uztur kaujas gatavību un paaugstinātu gatavību.
Turklāt tika apstiprināts, ka frontes operāciju laikā tās ir apmācītas arī ātri apmainīties ar kodolgalviņām un parastajām kaujas galviņām.
Pareizā apmācība, ko eksperti dēvē par karsto apmaiņu, tiek veikta attiecībā uz DF-26, kas nozīmē, ka Ķīnas politika, kas paredz raķešu un kodolgalviņu glabāšanu atsevišķi, vairs nepastāv.
Jāatceras arī, ka dažām DF-26 brigādēm jau tagad raķetēs pastāvīgi ir ielādētas dažas kodolgalviņas, uzturot tās gatavības stāvoklī.
Vēl viena pret Japānu vērsta raķete - DF-17 - ir hiperskaņas glisādes raķete.
Pašlaik tā ir aprīkota ar parasto kaujas galviņu, taču tiek uzskatīts, ka nākotnē to tehniski modernizēs, lai tā varētu nest kodolgalviņu.
Ķīna pašlaik paplašina DF-17 izvietošanu.
Kā minēts iepriekš, ASV rīcībā nav līdzekļu šīs raķetes pārtveršanai.
Kad Ķīna būs pārliecināta, ka ir sasniegusi paritāti ar ASV attiecībā uz kodolspēju, tās ārpolitika būs daudz agresīvāka nekā pašlaik.
Tā būs politika, kas paredz mainīt status quo ar spēku.
Mums ir jābūt tam gataviem, jāstiprina mūsu nacionālais spēks un jāpadara sadarbība ar Amerikas Savienotajām Valstīm par būtisku mūsu nacionālo interešu sastāvdaļu, padarot to par kaut ko reāli funkcionējošu.
Liberāldemokrātu partijas prezidenta vēlēšanas ir pilnā sparā.
Vai kandidātiem ir skaidra izpratne par pašreizējo situāciju?
Es viņiem jautāju, vai viņi apzinās Ķīnas draudus.

2024/9/26 in Umeda

Nad naszym krajem wisi widmo nowej chińskiej strategii nuklearnej

Poniżej znajduje się fragment seryjnego felietonu Yoshiko Sakurai, który ukazał się na końcu dzisiejszego wydania Weekly Shincho.
Ten artykuł udowadnia również, że jest ona najwyższym skarbem narodowym, zgodnie z definicją Saicho.
Jest to lektura obowiązkowa nie tylko dla Japończyków, ale także dla ludzi na całym świecie.

Nowa strategia nuklearna Chin zagraża naszemu krajowi
Analiza sytuacji militarnej Chin przeprowadzona przez think tank „National Institute for Basic Issues” ujawniła, że Chiny zasadniczo zmieniły swoją strategię nuklearną.
Oznacza to, że znacząca zmiana równowagi sił w społeczności międzynarodowej, a mianowicie w stosunkach USA-Chiny, jest obecnie nieunikniona.
Oznacza to również, że dla kraju takiego jak Japonia, który opiera się na tak zwanej strategii rozszerzonego odstraszania pod ochroną amerykańskiego parasola nuklearnego, rozpoczyna się mrożąca krew w żyłach zmiana strukturalna w zakresie bezpieczeństwa.
W wydanej w 2019 r. Białej Księdze Obrony Narodowej Chiny zdefiniowały swoją strategię nuklearną jako strategię samoobrony i ochrony oraz przedstawiły trzy konkretne polityki.
(1) W żadnym wypadku Chiny nie użyją broni jądrowej w pierwszej kolejności,
(2) Chiny nie będą używać ani grozić użyciem broni jądrowej przeciwko krajom lub regionom nienuklearnym oraz
(3) Chiny utrzymają swój potencjał nuklearny na minimalnym poziomie niezbędnym dla bezpieczeństwa narodowego.　
Społeczność międzynarodowa nazwała chińską strategię nuklearną „strategią minimalnego odstraszania”.
Jak wyraźnie stwierdzono w chińskiej białej księdze obrony, cechą charakterystyczną tej strategii jest to, że Chiny posiadają broń jądrową jako środek odstraszający, aby bronić się przed atakami atomowymi lub zagrożeniami nuklearnymi ze strony innych krajów.
Z tego powodu zinterpretowano, że Chiny posiadają minimalną liczbę broni jądrowej i zadeklarowały, że nie użyją broni jądrowej w pierwszej kolejności.
Fakt, że Armia Ludowo-Wyzwoleńcza (PLA) przez wiele lat trzymała swoje głowice nuklearne i pociski, które je przenosiły, w oddzielnych lokalizacjach, był również interpretowany jako dowód nacisku na bezpieczeństwo nuklearne i ostrożność w stosowaniu broni atomowej.
To się wyraźnie zmieniło.
Na linii frontu PLA broń jądrowa i pociski zaczęły być rozmieszczane w tym samym miejscu.
W maju 2004 r. informowałem w tej kolumnie, że okręt podwodny PLA o napędzie nuklearnym (SSBN) został załadowany pociskami i głowicami nuklearnymi oraz że chińska strategia nuklearna zaczęła się zmieniać, przynajmniej od tego czasu.
Zmiana chińskiej strategii nuklearnej wyraźnie ujawniła się w lipcu tego roku.
Dwudziestego ósmego Chiny zdecydowanie sprzeciwiły się temu posunięciu, gdy Japonia i Stany Zjednoczone zorganizowały swoje pierwsze spotkanie ministerialne w sprawie rozszerzonego odstraszania wraz ze spotkaniem ministrów spraw zagranicznych i obrony (2+2).
Chiny wezwały japońskiego ambasadora przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych, pana Akirę Yokochi.
Ostrzegli Japonię, aby przestała sprzymierzać się z „niektórymi krajami”, aby przeciwstawić się Chinom i podążać w tym samym kierunku co Chiny.

W 1935 roku wystrzelono 1500 pocisków
Na szczególną uwagę zasługują uwagi rzecznika chińskiego Ministerstwa Obrony Narodowej.
Powiedział on, że Japonia dąży do odstraszania nuklearnego przez Stany Zjednoczone i że zwiększa swoje możliwości w zakresie rozprzestrzeniania broni jądrowej i konfliktu nuklearnego.
Powiedział również, że broń nuklearna nie zagrozi żadnemu narodowi z Chin, chyba że użyje lub zagrozi użyciem broni nuklearnej przeciwko Chinom. Kiyofumi Iwata, były szef sztabu Naziemnych Sił Samoobrony, wyjaśnił znaczenie tej wypowiedzi.
„Prawdziwe znaczenie tego oświadczenia jest takie, że jeśli Chiny uznają, że Japonia używa amerykańskiej broni nuklearnej jako zagrożenia dla Chin poprzez sojusz Japonia-USA, to Japonia będzie postrzegana jako będąca na tym samym poziomie co mocarstwa nuklearne. Innymi słowy, standard określony w punkcie 2 chińskiej Białej Księgi Obrony Narodowej z 2019 r., „Nie będziemy bezwarunkowo używać broni jądrowej ani grozić jej użyciem przeciwko krajom lub regionom nienuklearnym”, może już nie mieć zastosowania do Japonii”.
Zmiana strategii Chin wobec Japonii jest oczywiście nierozerwalnie związana z ich strategią nuklearną wobec Stanów Zjednoczonych.
Do tej pory Chiny posiadały broń nuklearną jako minimalny środek odstraszający, ale prawdopodobnie słuszne jest stwierdzenie, że porzuciły to stanowisko i zaczęły przyjmować strategię atomową i strategię wzajemnego gwarantowanego zniszczenia, która istniała w przeszłości między Stanami Zjednoczonymi a Związkiem Radzieckim.
W szczególności Chiny przyspieszą rozmieszczanie międzykontynentalnych pocisków balistycznych (ICBM) z wieloma głowicami, aby wzmocnić swoją zdolność do atakowania sił nuklearnych rozmieszczonych na kontynencie amerykańskim.
Musimy również oczekiwać, że Chiny przyspieszą rozwój nowych przeciwokrętowych pocisków balistycznych dalekiego zasięgu i nowego hipersonicznego pocisku szybującego (DF-27), dla którego USA wciąż muszą opracować środki zaradcze.
Innymi słowy, powinniśmy oczekiwać, że Chiny będą dalej zwiększać swój potencjał nuklearny, aby realizować swoją politykę atomowego szantażu, w tym w pierwszej kolejności użyć broni jądrowej.
Postawa Chin wobec Japonii jest zimna i nieugięta.
Nasz kraj nie może tego lekceważyć.
Tłem dla zmiany chińskiej strategii nuklearnej na bardziej agresywną jest ruch w ostatnich latach mający na celu zwiększenie liczby głowic nuklearnych w ogromnym tempie.
Do 2015 r. liczba chińskich głowic nuklearnych prawie nie rosła, ale po 2015 r. zaczęła gwałtownie rosnąć, a w 2019 i 2023 r. zaczęła rosnąć w innym tempie.
Obecnie szacuje się, że Chiny będą miały 500 głowic nuklearnych, 700 do 2027 roku i 1500 do 2035 roku.
Zazwyczaj siły nuklearne składają się z trzech filarów: (1) pocisków rozmieszczonych na lądzie, (2) pocisków rozmieszczonych na okrętach podwodnych i (3) pocisków rozmieszczonych na bombowcach.
W przypadku Chin główną siłą są (1) pociski rozmieszczone na lądzie.
Uzupełniają je pociski balistyczne wystrzeliwane z okrętów podwodnych (SLBM), które zanurzają się głęboko w oceanie (nr 2).
Uważa się, że zdolność bombowców nr 3 do ataku nuklearnego jest wciąż w fazie rozwoju.
Analiza zdjęć satelitarnych jest kluczem do zrozumienia sytuacji w zakresie chińskich rakiet naziemnych.
Analiza zdjęć przeprowadzona przez National Institute for Defense Studies ujawniła przerażającą sytuację dla Japonii.

Pociski wycelowane w Japonię
DF-21A i DF-21E były chińskimi pociskami wycelowanymi w Japonię.
Brytyjskie czasopismo wojskowe „Military Balance” donosiło, że Chiny posiadały odpowiednio 23 i 40 pocisków.
Teraz jednak liczba ta spadła do zera.
Prawdopodobnie zostały one wycofane z użytku z powodu starzenia się i zastąpione nowymi pociskami.
Nowe pociski, które się pojawiły, to DF-26 i DF-17.
DF-26 ma zasięg od 3000 do 4000 km i może dosięgnąć Guam, dlatego nazywany jest Guam Killer.
Pierwszą cechą DF-26 jest to, że może przełączać się między przenoszeniem głowic konwencjonalnych i nuklearnych i odwrotnie.
Jest to jedna z wielu rzeczy, które można przeanalizować na podstawie zdjęć satelitarnych.
Stan wyszkolenia każdej brygady pokazuje, że są one odpowiedzialne zarówno za misje nuklearne, jak i niejądrowe.
Na przykład można zauważyć, że stale zmieniają się między gotowością bojową a wysokim stanem gotowości.
Ponadto potwierdzono, że podczas operacji na linii frontu są oni również szkoleni w zakresie szybkiej wymiany głowic nuklearnych i konwencjonalnych.
Odpowiednie szkolenie, które eksperci nazywają hot swappingiem, jest przeprowadzane w odniesieniu do DF-26, co oznacza, że chińska polityka przechowywania pocisków i głowic nuklearnych oddzielnie już nie istnieje.
Należy również pamiętać, że niektóre brygady DF-26 mają już kilka głowic nuklearnych załadowanych na swoje pociski przez cały czas, utrzymując stan gotowości.
Inny pocisk wymierzony w Japonię, DF-17, jest hipersonicznym pociskiem szybującym.
Obecnie jest on wyposażony w konwencjonalną głowicę bojową, ale uważa się, że w przyszłości zostanie technicznie zmodernizowany, aby mógł przenosić głowicę nuklearną.
Chiny obecnie rozszerzają rozmieszczenie DF-17.
Jak wspomniano powyżej, Stany Zjednoczone nie mają możliwości przechwycenia tego pocisku.
Kiedy Chiny będą pewne, że osiągnęły parytet z USA pod względem potencjału nuklearnego, ich polityka zagraniczna będzie znacznie bardziej agresywna niż obecnie.
Będzie to polityka zmiany status quo przy użyciu siły.
Musimy być na to przygotowani, wzmocnić naszą siłę narodową i uczynić współpracę ze Stanami Zjednoczonymi fundamentalną częścią naszych interesów narodowych, czyniąc z niej coś, co faktycznie działa.
Wybory prezydenckie w Partii Liberalno-Demokratycznej idą pełną parą.
Czy kandydaci dobrze rozumieją obecną sytuację?
Pytam ich, czy są świadomi zagrożenia ze strony Chin.

2024/9/26 in Umeda

Над страната ни е надвиснала заплахата от новата ядрена стратегия на Китай

Следва откъс от сериализираната колона на Йошико Сакурай, която се появява в края на днешния брой на Weekly Shincho.
Тази статия също така доказва, че тя е върховното национално богатство, както го определя Сайчо.
Тя е задължително четиво не само за японския народ, но и за хората по света.

Заплахата от новата ядрена стратегия на Китай е надвиснала над страната ни
Анализът на военната ситуация в Китай, направен от мозъчния тръст „Национален институт по основни въпроси“, разкри, че Китай е променил из основи ядрената си стратегия.
Това означава, че сега е неизбежна значителна промяна в баланса на силите в международната общност, а именно в отношенията между САЩ и Китай.
Това също така означава, че за страна като Япония, която разчита на т.нар. стратегия за разширено възпиране под защитата на ядрения чадър на САЩ, започва смразяваща структурна промяна в сигурността.
В изданието на своята Бяла книга за националната отбрана от 2019 г. Китай определи ядрената си стратегия като стратегия за самоотбрана и защита и представи три конкретни политики.
(1) При никакви обстоятелства Китай няма да използва ядрени оръжия първи,
(2) Китай няма да използва или да заплашва с използване на ядрени оръжия срещу неядрени държави или региони, и
(3) Китай ще поддържа ядрения си потенциал на минималното ниво, необходимо за националната сигурност.　
Международната общност нарича ядрената стратегия на Китай „стратегия за минимално възпиране“.
Както ясно е посочено в китайската Бяла книга за отбраната, характеристиката на тази стратегия е, че Китай притежава ядрени оръжия като възпиращ фактор, за да се защитава от атомни нападения или ядрени заплахи от други държави.
По тази причина се тълкува, че Китай разполага с минимален брой ядрени оръжия и е декларирал, че няма да използва ядрени оръжия първи.
Фактът, че Народноосвободителната армия (НОАК) в продължение на много години държи ядрените си бойни глави и ракетите, които ги носят, на отделни места, също се тълкува като доказателство за акцента върху ядрената безопасност и предпазливостта ѝ по отношение на използването на атомни оръжия.
Това очевидно се е променило.
На фронтовата линия на НОАК ядрените оръжия и ракетите започнаха да се разполагат на едно и също място.
През май 2004 г. съобщих в тази рубрика, че атомната подводница с балистични ракети (SSBN) на НОАК е заредена с ракети и ядрени бойни глави и че ядрената стратегия на Китай е започнала да се променя, поне от този момент.
Промяната в ядрената стратегия на Китай ясно пролича през юли тази година.
На 28-ми, когато Япония и САЩ проведоха първата си министерска среща за разширено възпиране заедно със срещата на министрите на външните работи и на отбраната (2+2), Китай категорично се противопостави на този ход.
Те привикаха японския посланик в Министерството на външните работи г-н Акира Йокочи.
Те предупредиха Япония да спре да се съюзява с „някои държави“, за да се противопостави на Китай, и да се движи в същата посока като Китай.

През 1935 г. 1500 патрона
Особено внимание заслужават забележките, направени от говорителя на китайското Министерство на националната отбрана.
Той заяви, че Япония се стреми към ядрено възпиране от страна на Съединените щати и че увеличава възможностите си за разпространение на ядрени оръжия и ядрен конфликт.
Той също така заяви, че ядрените оръжия няма да застрашат никоя държава от Китай, освен ако тя не използва или не заплашва да използва ядрени оръжия срещу Китай. Кийофуми Ивата, бивш началник на щаба на Силите за сухопътна самоотбрана, обясни значението на това изявление.
„Истинският смисъл на това изявление е, че ако Китай прецени, че Япония използва американските ядрени оръжия като заплаха за Китай чрез японско-американския съюз, тогава Япония ще бъде разглеждана като страна, която е на същото ниво като ядрените сили. С други думи, стандартът, посочен в точка 2 от Бялата книга за националната отбрана на Китай от 2019 г., „Няма да използваме или да заплашваме с използване на ядрени оръжия срещу неядрени държави или региони безусловно“, може да престане да се прилага за Япония.“
Промяната в стратегията на Китай спрямо Япония естествено е неразривно свързана с ядрената му стратегия спрямо Съединените щати.
Досега Китай притежаваше ядрени оръжия като минимално възпиращо средство, но вероятно е правилно да се каже, че той изостави тази позиция и започна да възприема атомната стратегия и стратегията на взаимно гарантирано унищожение, които съществуваха между САЩ и Съветския съюз в миналото.
По-конкретно, Китай ще ускори разполагането на междуконтинентални балистични ракети (МБР) с множество бойни глави, за да засили способността си да атакува ядрените сили, разположени на континенталната част на САЩ.
Трябва също така да очакваме, че Китай ще ускори разработването на нови противокорабни балистични ракети с голям обсег на действие и на новата хиперзвукова ракета за плъзгане (DF-27), за която САЩ все още трябва да създадат противодействие.
С други думи, трябва да очакваме, че Китай ще засили още повече ядрения си потенциал, за да осъществи политиката си на атомно изнудване, включително като пръв използва ядрено оръжие.
Отношението на Китай към Япония е студено и непреклонно.
Нашата страна не трябва да подценява това.
Предисторията на промяната на Китай към по-агресивна ядрена стратегия е движението през последните години за увеличаване на броя на ядрените бойни глави с огромни темпове.
До 2015 г. ядрените бойни глави на Китай почти не се увеличаваха, но след 2015 г. започнаха да се увеличават бързо, а през 2019 г. и 2023 г. започнаха да се увеличават с различен темп.
Понастоящем се смята, че Китай ще разполага с 500 ядрени бойни глави, до 2027 г. - със 700, а до 2035 г. - с 1500.
Обикновено ядрените сили се състоят от три стълба: (1) ракети, разположени на сушата, (2) ракети, разположени на подводници, и (3) ракети, разположени на бомбардировачи.
В случая на Китай основната сила е (1) ракети, разположени на сушата.
Тя се допълва от балистични ракети, изстрелвани от подводници (SLBM), които се потапят дълбоко в океана (№ 2).
Смята се, че способността за ядрено нападение на бомбардировачи № 3 все още се разработва.
Анализът на спътниковите изображения е ключът към разбирането на ситуацията по отношение на китайските ракети с наземно базиране.
Анализът на изображенията, направен от Националния институт за отбранителни изследвания, разкрива плашеща ситуация за Япония.

Ракети, насочени към Япония
DF-21A и DF-21E са китайски ракети, насочени към Япония.
Британското военно списание „Военен баланс“ съобщи, че Китай разполага съответно с 23 и 40 ракети.
Сега обаче броят им е спаднал до нула.
Те вероятно са били изведени от експлоатация поради остаряване и заменени с нови ракети.
Новите ракети, които се появиха, са DF-26 и DF-17.
DF-26 е с обхват от 3000 до 4000 км и може да достигне до остров Гуам, поради което е наречена „Guam Killer“.
Първата особеност на DF-26 е, че тя може да превключва между носенето на конвенционални и ядрени бойни глави и обратно.
Това е едно от многото неща, които могат да бъдат анализирани от сателитните снимки.
Състоянието на подготовката на всяка бригада показва, че тя отговаря както за ядрени, така и за неядрени мисии.
Например може да се види, че те постоянно редуват бойна готовност и висока степен на готовност.
Освен това беше потвърдено, че по време на фронтови операции те са обучени и за бърза смяна на ядрени и конвенционални бойни глави.
Правилното обучение, което експертите наричат „гореща размяна“, се провежда по отношение на DF-26, което означава, че политиката на Китай за отделно съхранение на ракети и ядрени бойни глави вече не съществува.
Не бива да се забравя също така, че някои бригади DF-26 вече имат постоянно заредени на ракетите си някои ядрени бойни глави, поддържайки състояние на готовност.
Друга ракета, насочена към Япония, DF-17, е хиперзвукова ракета за плъзгане.
Понастоящем тя е оборудвана с конвенционална бойна глава, но се смята, че в бъдеще ще бъде технически усъвършенствана, за да може да носи ядрена бойна глава.
Понастоящем Китай разширява разполагането на DF-17.
Както беше споменато по-горе, САЩ не разполагат със средства за прихващане на тази ракета.
Когато Китай е сигурен, че е постигнал равнопоставеност със САЩ по отношение на ядрения потенциал, външната му политика ще бъде много по-агресивна, отколкото е сега.
Тя ще бъде политика на промяна на статуквото със сила.
Трябва да се подготвим за това, да укрепим националната си мощ и да превърнем сътрудничеството със Съединените щати в основна част от националните си интереси, превръщайки го в нещо действително работещо.
Изборите за президент на Либерално-демократическата партия са в разгара си.
Имат ли кандидатите ясна представа за настоящата ситуация?
Питам ги дали са наясно със заплахата от страна на Китай.

2024/9/26 in Umeda

Kiinan uuden ydinstrategian uhka uhkaa maatamme

Seuraavassa on ote Yoshiko Sakurain kolumnista, joka ilmestyy Weekly Shinchon tämänpäiväisen numeron lopussa.
Tämäkin lehti todistaa, että hän on Saichon määrittelemä ylin kansallinen aarre.
Se on pakollista luettavaa paitsi japanilaisille myös ihmisille kaikkialla maailmassa.

Kiinan uuden ydinstrategian uhka uhkaa maamme yllä
Ajatuspaja ”National Institute for Basic Issues” on analysoinut Kiinan sotilaallista tilannetta ja paljastanut, että Kiina on muuttanut ydinstrategiaansa perusteellisesti.
Tämä tarkoittaa sitä, että kansainvälisen yhteisön voimasuhteiden, erityisesti Yhdysvaltojen ja Kiinan suhteiden, merkittävä muutos on nyt väistämätön.
Se tarkoittaa myös sitä, että Japanin kaltaiselle maalle, joka luottaa niin sanottuun laajennettuun pelotestrategiaan Yhdysvaltain ydinsateenvarjon suojassa, on alkamassa hyytävä rakennemuutos turvallisuudessa.
Kansallisen puolustuksensa valkoisen kirjan vuoden 2019 painoksessa Kiina määritteli ydinstrategiansa itsepuolustus- ja suojelustrategiaksi ja esitti kolme erityistä toimintalinjaa.
(1) Kiina ei missään tapauksessa käytä ydinaseita ensimmäisenä,
(2) Kiina ei käytä tai uhkaa käyttää ydinaseita ydinaseettomia maita tai alueita vastaan, ja
(3) Kiina säilyttää ydinvoimavaransa kansallisen turvallisuuden kannalta välttämättömällä vähimmäistasolla.　
Kansainvälinen yhteisö on kutsunut Kiinan ydinstrategiaa ”vähimmäispelotestrategiaksi”.
Kuten Kiinan puolustuksen valkoisessa kirjassa selvästi todetaan, tälle strategialle on ominaista, että Kiina omistaa ydinaseita pelotteena puolustautuakseen muiden maiden tekemiä atomihyökkäyksiä tai ydinuhkia vastaan.
Tästä syystä on tulkittu, että Kiinalla on minimimäärä ydinaseita ja se on ilmoittanut, ettei se aio käyttää ydinaseita ensimmäisenä.
Myös sen, että Kansan vapautusarmeija (PLA) on pitänyt ydinkärjet ja niitä kuljettavat ohjukset useiden vuosien ajan erillään toisistaan, on tulkittu osoittavan, että Kiina painottaa ydinturvallisuutta ja on varovainen ydinaseiden käytön suhteen.
Se on selvästi muuttunut.
PLA:n etulinjassa ydinaseita ja ohjuksia on alettu sijoittaa samaan paikkaan.
Toukokuussa 2004 kerroin tällä palstalla, että PLA:n ydinkäyttöinen ballististen ohjusten sukellusvene (SSBN) oli lastattu ohjuksilla ja ydinkärjillä ja että Kiinan ydinstrategia oli alkanut muuttua ainakin tästä ajankohdasta alkaen.
Kiinan ydinstrategian muutos tuli selvästi esiin tämän vuoden heinäkuussa.
Kiina vastusti voimakkaasti 28. päivänä, kun Japani ja Yhdysvallat pitivät ensimmäisen laajennetun pelotteen ministerikokouksensa yhdessä ulko- ja puolustusministerien kokouksen (2+2) kanssa.
Ne kutsuivat koolle Japanin ulkoministeriön suurlähettilään Akira Yokochin.
He varoittivat Japania lopettamaan liittoutumisen ”joidenkin maiden” kanssa Kiinan vastustamiseksi ja siirtymään samaan suuntaan Kiinan kanssa.

Vuonna 1935 1 500 laukausta
Erityisen merkittäviä olivat Kiinan puolustusministeriön tiedottajan huomautukset.
Hän sanoi, että Japani tavoitteli Yhdysvaltojen ydinpelotetta ja että se lisäsi valmiuksiaan ydinaseiden leviämiseen ja ydinkonfliktiin.
Hän sanoi myös, että ydinaseet eivät uhkaisi ketään Kiinan kansakuntaa, ellei se käyttäisi tai uhkaisi käyttää ydinaseita Kiinaa vastaan. Kiyofumi Iwata, maavoimien entinen itsepuolustusjoukkojen esikuntapäällikkö, selitti tämän lausunnon merkitystä.
”Tämän lausuman todellinen merkitys on se, että jos Kiina arvioi, että Japani käyttää Yhdysvaltojen ydinaseita uhkana Kiinalle Japanin ja Yhdysvaltojen liittouman kautta, Japanin katsotaan olevan samalla tasolla ydinasevoimien kanssa. Toisin sanoen Kiinan vuoden 2019 kansallisen puolustuksen valkoisen kirjan 2 kohdassa esitetty standardi ”Emme käytä tai uhkaa käyttää ydinaseita ydinaseettomia maita tai alueita vastaan ehdoitta” ei ehkä enää päde Japaniin."”
Kiinan Japania koskeva strategiamuutos liittyy luonnollisesti erottamattomasti sen Yhdysvaltoja koskevaan ydinasestrategiaan.
Tähän asti Kiinalla on ollut ydinaseita vähimmäispelotteena, mutta lienee oikein sanoa, että se on luopunut tästä kannasta ja alkanut omaksua atomistrategian ja vastavuoroisesti taatun tuhon strategian, joka oli olemassa Yhdysvaltojen ja Neuvostoliiton välillä aiemmin.
Erityisesti Kiina nopeuttaa useilla ydinkärjillä varustettujen mannertenvälisten ballististen ohjusten (ICBM) käyttöönottoa vahvistaakseen kykyään hyökätä Yhdysvaltain mantereelle sijoitettuja ydinasevoimia vastaan.
Meidän on myös odotettava, että Kiina kiihdyttää uusien pitkän kantaman laivojen vastaisten ballististen ohjusten ja uuden hypersonisen liukuohjuksen (DF-27) kehittämistä, jolle Yhdysvaltojen on vielä kehitettävä vastatoimet.
Toisin sanoen meidän on odotettava, että Kiina parantaa edelleen ydinvoimakykyään toteuttaakseen atomikiristyspolitiikkaansa, mukaan lukien ydinaseiden käyttö ensimmäisenä.
Kiinan asenne Japania kohtaan on kylmä ja periksiantamaton.
Maamme ei saa aliarvioida tätä.
Taustalla Kiinan siirtymiselle aggressiivisempaan ydinstrategiaan on viime vuosina tapahtunut liike lisätä ydinkärkien määrää huimaa vauhtia.
Kiinan ydinkärjet eivät olleet juurikaan lisääntyneet vuoteen 2015 asti, mutta vuoden 2015 jälkeen ne alkoivat lisääntyä nopeasti, ja vuosina 2019 ja 2023 ne alkoivat lisääntyä eri tahtiin.
Nyt arvioidaan, että Kiinalla on 500 ydinkärkeä, 700 vuonna 2027 ja 1500 vuonna 2035.
Yleensä ydinasevoimat koostuvat kolmesta pilarista: (1) maalla käytettävät ohjukset, (2) sukellusveneissä käytettävät ohjukset ja (3) pommikoneissa käytettävät ohjukset.
Kiinan tapauksessa päävoima on (1) maalle sijoitetut ohjukset.
Sitä täydentävät sukellusveneistä laukaistavat ballistiset ohjukset (SLBM-ohjukset), jotka sukeltavat syvälle mereen (nro 2).
Nro 3 -pommikoneiden ydinaseiden hyökkäyskyvyn uskotaan olevan vielä kehitteillä.
Satelliittikuvien analysointi on avainasemassa Kiinan maalla olevien ohjusten tilanteen ymmärtämisessä.
Kansallisen puolustusinstituutin (National Institute for Defense Studies) kuva-analyysi on paljastanut Japanin kannalta pelottavan tilanteen.

Japaniin suunnatut ohjukset
DF-21A ja DF-21E olivat Japaniin suunnattuja kiinalaisia ohjuksia.
Brittiläinen sotilaslehti ”Military Balance” kertoi, että Kiinalla oli 23 ja 40 ohjusta.
Nyt määrä on kuitenkin pudonnut nollaan.
Ne on todennäköisesti poistettu käytöstä ikääntymisen vuoksi ja korvattu uusilla ohjuksilla.
Uudet ohjukset, jotka ovat ilmestyneet, ovat DF-26 ja DF-17.
DF-26:n kantama on 3 000-4 000 kilometriä, ja se yltää Guamiin, joten sitä kutsutaan Guamin tappajaksi.
DF-26:n ensimmäinen ominaisuus on, että se voi vaihtaa tavanomaisten ja ydinkärkien kantamisen välillä ja päinvastoin.
Se on yksi monista asioista, joita voidaan analysoida satelliittikuvista.
Kunkin prikaatin koulutustilasta käy ilmi, että ne vastaavat sekä ydinkäyttöisistä että ei-ydinkäyttöisistä tehtävistä.
Voidaan esimerkiksi nähdä, että ne vuorottelevat jatkuvasti taisteluvalmiuden ja korkean valmiuden välillä.
Lisäksi vahvistettiin, että rintamaoperaatioiden aikana niitä koulutetaan myös vaihtamaan ydinkärkiä ja tavanomaisia taistelukärkiä nopeasti.
Oikea koulutus, jota asiantuntijat kutsuvat kuumavaihdoksi, toteutetaan DF-26:n osalta, mikä tarkoittaa, että Kiinan politiikkaa ohjusten ja ydinkärkien erillisestä varastoinnista ei enää ole.
On myös muistettava, että joillakin DF-26-prikaateilla on jo nyt ohjuksiinsa ladattuna jatkuvasti joitakin ydinkärkiä, mikä ylläpitää valmiustilaa.
Toinen Japaniin suunnattu ohjus, DF-17, on hypersoninen liukuohjus.
Se on tällä hetkellä varustettu tavanomaisella taistelukärjellä, mutta sen uskotaan tulevaisuudessa päivittyvän teknisesti siten, että se voi kantaa ydinkärkeä.
Kiina on parhaillaan laajentamassa DF-17-ohjuksen käyttöä.
Kuten edellä mainittiin, Yhdysvalloilla ei ole keinoja tämän ohjuksen torjumiseksi.
Kun Kiina on varma siitä, että se on saavuttanut tasavertaisuuden Yhdysvaltojen kanssa ydinkapasiteetin osalta, sen ulkopolitiikka on paljon nykyistä aggressiivisempaa.
Se tulee muuttamaan vallitsevaa tilannetta voimakeinoin.
Meidän on valmistauduttava tähän, vahvistettava kansallista voimaamme ja tehtävä yhteistyöstä Yhdysvaltojen kanssa perustavanlaatuinen osa kansallisia etujamme, jotta se todella toimisi.
Liberaalidemokraattisen puolueen presidentinvaalit ovat täydessä vauhdissa.
Onko ehdokkailla selkeä käsitys nykytilanteesta?
Kysyn heiltä, ovatko he tietoisia Kiinan uhasta.

2024/9/26 in Umeda