हामी त्यस्तो युगमा प्रवेश गरेका छौं जसमा परम्पराको शक्ति, चीनको जस्तै अस्थायी समाधान मात्र होइन

Asahi Shimbun चापलूसी छैन र बोरिंग छ।
यसको बिक्री बिन्दुहरू मध्ये एक, "Tenseijin-go," एउटा शैलीमा लेखिएको छ जुन स्तम्भ कल गर्न गाह्रो छ, र यो धेरै भागका लागि "जस्तो भए पनि, जापान खराब छ" मा समाप्त हुन्छ, पुस्तकहरू र कसैले नचिनेका मानिसहरूलाई उद्धृत गर्दै। बारेमा
यो मैले मार्च 1, 2019 मा पठाएको अध्याय हो।
राम्रोसँग पढेका साथीले आज प्रकाशित हुने साप्ताहिक पत्रिका शिन्चो किन्नुभयो।
युद्धपछिको संसारमा मैले मासायुकी ताकायामाको एउटा मात्र लेख पढ्न सकूँ भनेर उनले यो किनिन्।
तारा चिन्हले चिन्ह लगाइएका एनोटेसनहरू मेरा हुन्।
जापानको शताब्दी
Asahi Shimbun चापलूसी होइन तर बोरिंग छ।
यसको नियमित सुविधाहरू मध्ये एक, "Tenseijin-go," स्तम्भ भन्दा व्याख्या जस्तै लेखिएको छ।
यसले पुस्तकहरू र मानिसहरूलाई उद्धृत गर्दछ जुन कसैलाई थाहा छैन, र धेरै जसो समय, "त्यसो भए पनि, जापान अझै गल्तीमा छ।"
कोरियाको अपमानजनक कार्यहरूको बारेमा कुरा गर्दा पनि, तिनीहरूले विषयलाई "किनकि जापानले कोरियालाई उपनिवेश बनायो" मा परिवर्तन गर्दछ र यो तथ्यलाई बेवास्ता गर्दछ कि यो एक उपनिवेश हो, उपनिवेश होइन।
तिनीहरूले अमेरिकी दृष्टिकोणबाट युद्धको बारेमा मात्र कुरा गर्छन्, "यो एक अतिक्रमण युद्ध थियो" र "यसले एसियाका मानिसहरूलाई शोषण गर्‍यो र उनीहरूलाई दुःख दियो।"
त्यस्ता विकृत लेखहरूलाई "तपाईले परीक्षामा प्रश्नहरू पाउनुहुनेछ, त्यसैले तिनीहरूलाई ठ्याक्कै प्रतिलिपि गर्नुहोस्" भनेर विज्ञापन गरिन्छ।
यो म्याकआर्थरको दिमाग धुने भन्दा खराब छ।
राजनीतिक रिपोर्टिङ पनि भयानक छ।
उनीहरूले ओलम्पिक मन्त्री साकुरादाको मजाक उडाउँछन् र उनीसँग लिस्प छ र गल्ती गर्छ।
हतारको लागि हतार गर्नेलाई मजाक बनाउने भन्दा यो कत्तिको फरक छ?
तिनीहरू सधैं जापानलाई कमजोर पार्ने प्रयास गर्छन्, तर तिनीहरूले चीन र कोरियाप्रति अत्यन्त न्यानोपन र विचार देखाउँछन्।
चीनले अन्य देशबाट उन्नत प्रविधि चोरेर त्यसको नक्कल गरेर पैसा कमाएको छ ।
Shinkansen को नक्कल एक राम्रो उदाहरण हो।
यद्यपि, बौद्धिक सम्पत्ति चोरी रोक्न ट्रम्प र पेन्सले बलियो कदम चाल्ने बित्तिकै कुरा तनावग्रस्त भयो।
साथै, त्यहाँ कम्युनिष्ट देशहरू 72 वर्ष मात्र अस्तित्वमा छन् भन्ने सिद्धान्त छ।
कम्युनिष्ट राष्ट्रहरु स्थापना भएका छन् ।
यद्यपि, ती सबै अल्पकालीन र पतन भएका छन्।
सबैभन्दा लामो समय टिकेको सोभियत संघ पनि ७२ वर्षपछि पतन भयो।
चीनमा कम्युनिष्ट शासनले अर्को वर्ष ७२औँ वर्ष मनाउने भएको छ ।
इतिहास र काओरी फुकुशिमा दुवैले यो सीमा हो भनी बताउँछन्।
यद्यपि, Asahi सम्पादकीय बोर्ड सदस्य हारा मासातो भन्छन्, "म चीन गएँ, र सबै राम्रो आत्मामा थिए। अलिबाबाका कार्यकारीहरूले भने कि उनीहरूलाई कुनै चिन्ता छैन।"
यसबाहेक, उनी भन्छन् कि चीनको जीडीपी 'घट्दो अमेरिकाको नजिक छ, र यो 2020 को दशकमा कुनै समयमा यसलाई उछिनेछ,' र "अमेरिकाको व्यापार युद्ध सुरु गर्ने प्रयास यसको निराशा र डरको संकेत जस्तो देखिन्छ।"
बौद्धिक सम्पदाको चोरीबाट जीविकोपार्जन गर्ने र उइघुर र तिब्बतमा डरलाग्दो जातीय छनोट गर्ने निर्दयी र अश्लील देश चीन भोलि महाशक्ति बन्ने उनको भनाइ छ।
यस्तो देशले संसारमा शासन गर्छ भन्ने सोचेर जापानीहरू घृणित छन् तर हाराले यसलाई राम्रो ठान्छन् ।
म यस्तो चीनको निधारमा जापानलाई सुई दिन चाहन्छु।
अझै, Asahi अखबारले केइजाई डोयुकाई (जापान एसोसिएसन अफ कर्पोरेट एक्जिक्युटिभ्स) का प्रतिनिधि निर्देशक योशिमित्सु कोबायाशीलाई बाहिर ल्याउँछ र उहाँलाई "त्यसो हुने छैन" भन्यो।
कोबायाशीका अनुसार, "प्रविधिको महाशक्ति भएको जापान विगतको कुरा हो। अहिले, प्रविधि चीनले चोरेको छ, र दूरसञ्चारमा हुवावेको एकाधिकार छ। तैपनि, जापानीहरू उमालेको भ्यागुताजस्तै अवस्थामा छन्, यस्तो अवस्थाको पत्तो पनि छैन।"
उनले जापानीहरुको कडा आलोचना पनि गर्दै भनेका छन्, ‘बिग्रिएका जापानीहरुमा नयाँ कुरा खोज्ने उर्जा पनि छैन ।
तर, जापानले चुनौतीलाई निरन्तरता दिएको छ ।
उदाहरणका लागि, सन् १९७० को दशकमा जापानले संयुक्त राज्य अमेरिका, सोभियत संघ र जर्मनीलाई पछ्याउँदै आफ्नो प्रविधि प्रयोग गरेर आणविक शक्तिबाट चल्ने जहाज बनाएको थियो।
हामीले सपनाको आणविक रिएक्टर, फास्ट ब्रीडर रिएक्टरलाई व्यावहारिक प्रयोगमा राख्ने संसारमा पहिलो थियौं, तर असाहीको नेतृत्वमा रहेको झुटा समाचारले दुवैलाई नष्ट गर्‍यो।
कोबायाशी अज्ञानी छन् र यो तथ्यलाई थाहा छैन।
यदि उसलाई थाहा थियो भने उसले असाहीमा जापानी उमालेको भ्यागुता सिद्धान्तको बारेमा कुरा गर्दैनथ्यो।
कोबायाशीले "जापानको 175 ट्रिलियन येन ऋण" लाई पनि समस्याको रूपमा हेर्छन् र "आउँदो पुस्ताको प्रविधिको विकासको लागत" चाँडै तिर्न नसकिने विलाप गर्छन्।
होइन, अनुसन्धान कोषको ठूलो रकम भुक्तान भइरहेको छ।
यद्यपि, यो पैसा मानविकीबाट जापान विरोधी वामपन्थी जिरो यामागुची जस्ता मानिसहरूलाई बाँडिएको छ।
कोबायाशीले यसबारे अझै जान्न सकेको छैन।
त्यसोभए, के बाँकी विश्वले जापानप्रति निराशावादी दृष्टिकोण राख्छ?
"कन्फ्युसियस र हिज वर्ल्ड"का लेखक माइकल शुमनले घोषणा गरे कि "२१ औं शताब्दीको चुनौती भनेको अन्तर्राष्ट्रिय रूपमा प्रतिस्पर्धा गर्न सक्ने बलियो औद्योगिक शक्ति स्थापना गर्नु हो, र यसको नमूना जापान हो, विश्वास गर्नुहोस् वा नगर्नुहोस्।"
उनी भन्छन्, "हामी यस्तो युगमा प्रवेश गरेका छौं जसमा चीनको जस्तो अस्थायी समाधान मात्र होइन, परम्पराको शक्तिको पनि महत्व छ।"
Adair टर्नर, ब्रिटिश ec मा एक प्राधिकरणओनोमी, योइची ताकाहाशीको जस्तै दृष्टिकोण राख्दै भन्छन्, "बुढो हुँदै गएको जापानले प्राविधिक आविष्कार मार्फत आफ्नो कार्यशक्तिलाई ७० वर्षको उमेरसम्म कायम गरेको छ," र "यद्यपि देशको ऋण दोब्बरभन्दा बढी छ भनिन्छ। जीडीपी, एक बोझ हो, यदि तपाइँ वास्तविक स्थिति हेर्नुहुन्छ, यो सरकारी सम्पत्ति द्वारा अफसेट गर्न सकिन्छ, र बैंक अफ जापानको ब्याज संग, यो वास्तवमा मात्र हो। GDP को 60%।"
निष्कर्ष भनेको "21 औं शताब्दीमा जापानबाट सिक्नुहोस्।"
ब्लूमबर्गका ड्यानियल मोस पनि भन्छन्, “पहिले चीनमा केन्द्रित भएका विश्वका आँखाहरू अब बुढ्यौली र मुद्रास्फीतिको समस्यालाई पार गरेको जापानतिर केन्द्रित हुनेछन्।
आसाही शिम्बुन र केइजाई डोयुकाई हराएपछि, जापानले आफ्नो समस्याबाट मुक्त हुनेछ।
＊उमेडा किटा यार्डको पुनर्विकासले नाकानोशिमा ट्विन टावर भवनमा भाडामा लिने आशाही शिम्बुनको प्रयासमा शक्तिशाली नकारात्मक प्रभाव पारेको थियो, जुन कम्पनीको भाग्यमा खेलवाड थियो।
किटा यार्ड ओसाकाको पुनरुत्थानको लागि उत्प्रेरकको रूपमा काम गर्ने ठाउँ हो।
Umeda Kita यार्ड जापानको सबैभन्दा राम्रो व्यावसायिक स्थान हो, ओसाकाको पुनरुत्थानको लागि भगवानले ट्रम्प कार्डको रूपमा पछाडि छोडेको क्षेत्र।
त्यसैले योदोबाशी क्यामेरा उमेडाले सबै पसलहरूमा सबैभन्दा बढी बिक्री गरेको छ।
Asahi Shimbun ले Kita-Yard परियोजनालाई अव्यवस्थित गर्न ओसाका एसोसिएसन अफ कर्पोरेट एक्जिक्युटिभ्सको युकिको ताकेनाका प्रयोग गर्नुभयो।
संयोगवश, आशाहीले आफ्नो कम्पनीको भाग्यलाई दाउमा राखेको भवनको निर्माण टाकेनाका कर्पोरेशनले गरेको थियो।
किटायार्डलाई नष्ट गर्ने षड्यन्त्र र Abenomics द्वारा ल्याएको आर्थिक बूमको लागि धन्यवाद, Asahi ले नाकानोशिमामा आफ्नो नयाँ भवनको लागि भाडामा लिनेहरू सुरक्षित गर्न सक्छ।
फलस्वरूप, असाही शिम्बुन अहिले घरजग्गाबाट नाफा कमाउने कम्पनी बनेको छ, र उनीहरूले पत्रपत्रिकामा गए पनि कम्पनी कायम रहने प्रणाली बनाएका छन्।
तर के भगवानले यो नराम्रो र सबैभन्दा घृणित देशद्रोही र देशद्रोहीहरूको कम्पनीलाई अस्तित्वमा रहन दिनुहुनेछ?

2024/12/8 in Kyoto

Pumasok na tayo sa isang panahon kung saan ang kapangyarihan ng tradisyon, hindi lamang isang

Ang Asahi Shimbun ay hindi nakakabigay-puri at nakakainip.
Ang isa sa mga selling point nito, ang "Tenseijin-go," ay nakasulat sa isang istilo na mahirap tawaging column, at nagtatapos ito sa "kahit na, Japan is bad" sa karamihan, binabanggit ang mga libro at mga taong walang nakakaalam. tungkol sa
Ito ay isang kabanata na ipinadala ko noong Marso 1, 2019.
Isang kaibigan na isang mahusay na nagbabasa ang bumili ng lingguhang magazine na Shinchō na inilabas ngayon.
Binili niya ito para mabasa ko ang nag-iisang artikulo ni Masayuki Takayama sa mundo pagkatapos ng digmaan.
Ang mga anotasyong minarkahan ng asterisk ay akin.
Ang Siglo ng Japan
Ang Asahi Shimbun ay hindi nakakabigay-puri ngunit nakakainip.
Ang isa sa mga regular na tampok nito, ang "Tenseijin-go," ay nakasulat na mas katulad ng isang paliwanag kaysa sa isang column.
Sinipi nito ang mga libro at tao na walang nakakaalam, at kadalasan, nagtatapos ito sa, "Kahit na, ang Japan pa rin ang may kasalanan."
Kahit na kapag pinag-uusapan ang mga mapangahas na aksyon ng Korea, binabago nila ang paksa sa "dahil sinakop ng Japan ang Korea" at binabalewala ang katotohanan na ito ay isang pagsasanib, hindi isang kolonya.
Pinag-uusapan lamang nila ang digmaan mula sa pananaw ng mga Amerikano, na nagsasabi ng mga bagay tulad ng "ito ay isang digmaang panghihimasok" at "pinagsamantalahan nito ang mga tao sa Asya at naging sanhi ng kanilang paghihirap."
Ang mga naturang distorted na artikulo ay ina-advertise bilang "makakakuha ka ng mga tanong tungkol sa mga ito sa pagsusulit, kaya eksaktong kopyahin ang mga ito."
Ito ay mas masahol pa kaysa sa paghuhugas ng utak ni MacArthur.
Ang pag-uulat sa pulitika ay kakila-kilabot din.
Pinagtatawanan nila si Sakurada, ang ministro ng Olympics, na nagsasabing siya ay may pagkabulol at nagkakamali.
Gaano kaiba iyon sa pagtawa sa isang nauutal dahil sa nauutal?
Palagi nilang sinisikap na pahinain ang Japan, ngunit ipinakita nila ang sukdulang init at konsiderasyon sa China at Korea.
Ninakaw ng China ang advanced na teknolohiya mula sa ibang mga bansa at kumita ng pera sa pamamagitan ng paggaya nito.
Ang imitasyon ng Shinkansen ay isang magandang halimbawa.
Gayunpaman, sa sandaling kumilos sina Trump at Pence upang maiwasan ang pagnanakaw ng intelektwal na ari-arian, naging tense ang mga bagay.
Dagdag pa rito, mayroong teorya na ang mga komunistang bansa ay umiral lamang sa loob ng 72 taon.
Ang mga komunistang bansa ay naitatag.
Gayunpaman, lahat sila ay panandalian at gumuho.
Kahit na ang pinakamahabang buhay, ang Unyong Sobyet, ay bumagsak pagkatapos ng 72 taon.
Ipagdiriwang ng rehimeng komunista sa China ang ika-72 taon nito sa susunod na taon.
Parehong sinasabi ng History at Kaori Fukushima na ito ang limitasyon.
Gayunpaman, sinabi ng miyembro ng board ng editoryal ng Asahi na si Hara Masato, "Nagpunta ako sa China, at lahat ay nasa mabuting kalooban. Sinabi ng mga executive ng Alibaba na wala silang anumang alalahanin."
Higit pa rito, sinabi niya na ang GDP ng China 'ay malapit sa bumababang US, at aabutan ito minsan sa 2020s,' at na "ang mga pagtatangka ng US na magsimula ng isang trade war ay tila isang tanda ng desperasyon at takot nito."
Hinuhulaan niya na ang China, isang walang awa at bulgar na bansa na nabubuhay sa pagnanakaw ng intelektwal na ari-arian at nagsasagawa ng kasuklam-suklam na pagpili ng etniko sa Uighur at Tibet, ay magiging isang superpower bukas.
Naiinis ang mga Hapon na isipin na ang ganitong bansa ang mamumuno sa mundo, ngunit mukhang maganda ang tingin ni Hara.
Gusto kong bigyan ng karayom ang Japan sa noo ng naturang China.
Gayunpaman, inilabas ng pahayagan ng Asahi si Yoshimitsu Kobayashi, ang kinatawan ng direktor ng Keizai Doyukai (Japan Association of Corporate Executives), at sinabi sa kanya, "Hindi iyon mangyayari."
Ayon kay Kobayashi, "Ang Japan, isang technological superpower, ay isang bagay ng nakaraan. Ngayon, ang teknolohiya ay ninakaw ng China, at ang Huawei ay may monopolyo sa telekomunikasyon. Gayunpaman, ang mga Hapon ay nasa estado ng pagiging tulad ng isang pinakuluang palaka, Hindi man lang alam ang ganoong sitwasyon."
Mahigpit din niyang pinupuna ang mga Hapon, na nagsasabing, "Ang mga Hapones, na lumala, ay walang lakas na sumubok ng mga bagong bagay."
Gayunpaman, ang Japan ay patuloy na humarap sa mga hamon.
Halimbawa, noong dekada 1970, lumikha ang Japan ng isang barkong pinapagana ng nuklear gamit ang teknolohiya nito, kasunod ng Estados Unidos, Unyong Sobyet, at Alemanya.
Kami ang una sa mundo na naglagay ng pangarap na nuclear reactor, ang mabilis na breeder reactor, sa praktikal na paggamit, ngunit ang pekeng balita na pinamumunuan ni Asahi ay sinira ang dalawa.
Si Kobayashi ay ignorante at hindi alam ang katotohanang ito.
Hindi niya sasabihin ang tungkol sa Japanese boiled frog theory kay Asahi kung alam niya.
Nakikita rin ni Kobayashi ang "175 trillion yen na utang ng Japan" bilang isang problema at ikinalulungkot niya na "ang gastos sa pagbuo ng susunod na henerasyong teknolohiya" ay hindi mabilis na mababayaran.
Hindi, isang malaking halaga ng pagpopondo sa pananaliksik ang binabayaran.
Gayunpaman, ang pera na ito ay ipinamahagi sa mga taong tulad ni Jiro Yamaguchi, isang kaliwang anti-Hapon mula sa humanities.
Hindi pa natututo si Kobayashi tungkol dito.
Kaya, ang ibang bahagi ng mundo ay may pesimistikong pananaw sa Japan?
Si Michael Schuman, may-akda ng "Confucius and His World," ay nagpahayag na "ang hamon ng ika-21 siglo ay ang magtatag ng isang malakas na kapangyarihang pang-industriya na maaaring makipagkumpitensya sa internasyonal, at ang modelo para dito ay ang Japan, maniwala ka man o hindi."
Sabi niya, "Pumasok na tayo sa isang panahon kung saan mahalaga ang kapangyarihan ng tradisyon, hindi lamang isang pansamantalang solusyon tulad ng China."
Adair Turner, isang awtoridad sa British economy, ay kapareho ng pananaw ni Yoichi Takahashi, na nagsasabing, "Ang Japan, na tumatanda, ay nagpapanatili ng lakas ng trabaho nito hanggang sa edad na 70 sa pamamagitan ng teknolohikal na pagbabago," at "Bagaman sinasabi na ang utang ng bansa, na higit sa doble ang GDP, ay isang pabigat, kung titingnan mo ang aktwal na sitwasyon, maaari itong mabawi ng mga asset ng gobyerno, at sa interes mula sa Bank of Japan, ito ay talagang 60% lamang ng GDP."
Ang konklusyon ay, "Sa ika-21 siglo, matuto mula sa Japan."
Sinabi rin ni Daniel Moss ng Bloomberg, "Ang mga mata ng mundo, na dati ay nakatuon sa Tsina, ay babaling na ngayon sa Japan, na nagtagumpay sa mga problema ng pagtanda at deflation.
Kapag ang Asahi Shimbun at ang Keizai Doyukai ay nawala, ang Japan ay magiging malinaw sa mga problema nito.
＊Ang muling pagpapaunlad ng Umeda Kita Yard ay isang malakas na negatibong impluwensya sa pagtatangka ng Asahi Shimbun na akitin ang mga nangungupahan sa Nakanoshima Twin Tower Building, na isang sugal sa kapalaran ng kumpanya.
Ang Kita Yard ay isang lugar na magsisilbing catalyst para sa revitalization ng Osaka.
Ang Umeda Kita Yard ay ang pinakamagandang komersyal na lokasyon sa Japan, isang lugar na iniwan ng Diyos bilang trump card para sa muling pagbuhay ng Osaka.
Kaya naman ang Yodobashi Camera Umeda ang may pinakamataas na benta sa lahat ng mga tindahan.
Ginamit ni Asahi Shimbun si Yukiko Takenaka ng Osaka Association of Corporate Executives para guluhin ang Kita-Yard project.
Nagkataon, ang pagtatayo ng gusali kung saan itinaya ni Asahi ang kapalaran ng kumpanya nito ay isinagawa ng Takenaka Corporation.
Dahil sa planong sirain ang Kitayard at ang economic boom na dulot ng Abenomics, nakuha ni Asahi ang mga nangungupahan para sa bagong gusali nito sa Nakanoshima.
Bilang resulta, ang Asahi Shimbun ay isa na ngayong kumpanya na kumikita mula sa real estate, at nakagawa sila ng isang sistema kung saan mananatili ang kumpanya kahit na ang pahayagan ay sumailalim.
Ngunit hahayaan ba ng Diyos na patuloy na umiral ang grupong ito ng pinakamasama at pinakakasuklam-suklam na mga taksil at taksil?＊

2024/12/8 in Kyoto

Kita telah memasuki era di mana kuasa tradisi, bukan hanya penyelesaian sementara seperti China

Asahi Shimbun tidak menyanjung dan membosankan.
Salah satu nilai jualannya, "Tenseijin-go," ditulis dalam gaya yang sukar untuk dipanggil lajur, dan ia berakhir dengan "walaupun begitu, Jepun adalah teruk" untuk sebahagian besar, memetik buku dan orang yang tiada siapa tahu kira-kira
Ia adalah bab yang saya hantar pada 1 Mac 2019.
Seorang rakan yang membaca dengan baik membeli majalah mingguan Shinchō yang dikeluarkan hari ini.
Dia membelinya supaya saya boleh membaca satu-satunya artikel oleh Masayuki Takayama dalam dunia pasca perang.
Anotasi yang ditandai dengan asterisk adalah milik saya.
Abad Jepun
Asahi Shimbun tidak menyanjung tetapi membosankan.
Salah satu ciri tetapnya, "Tenseijin-go," ditulis lebih seperti penjelasan daripada lajur.
Ia memetik buku dan orang yang tiada siapa tahu tentangnya, dan kebanyakan masa, ia berakhir dengan, "Walaupun begitu, Jepun masih bersalah."
Malah apabila bercakap tentang tindakan keterlaluan Korea, mereka menukar topik kepada "kerana Jepun menjajah Korea" dan mengabaikan fakta bahawa ia adalah pengilhakan, bukan tanah jajahan.
Mereka hanya bercakap tentang perang dari perspektif Amerika, mengatakan perkara seperti "ia adalah perang pencerobohan" dan "ia mengeksploitasi rakyat Asia dan menyebabkan mereka menderita."
Artikel yang diputarbelitkan seperti itu diiklankan sebagai "anda akan mendapat soalan mengenainya dalam peperiksaan, jadi salin dengan tepat."
Ia lebih teruk daripada cuci otak MacArthur.
Pelaporan politik juga mengerikan.
Mereka mempersendakan Sakurada, menteri Olimpik, dengan mengatakan bahawa dia pelit dan melakukan kesilapan.
Betapa berbezanya dengan mengejek orang yang gagap kerana gagap?
Mereka sentiasa cuba melemahkan Jepun, tetapi mereka menunjukkan kemesraan dan pertimbangan yang paling tinggi terhadap China dan Korea.
China telah mencuri teknologi canggih dari negara lain dan membuat wang dengan menirunya.
Tiruan Shinkansen adalah contoh yang baik.
Bagaimanapun, sebaik sahaja Trump dan Pence mengambil tindakan tegas untuk mencegah kecurian harta intelek, keadaan menjadi tegang.
Selain itu, terdapat teori bahawa negara komunis hanya wujud selama 72 tahun.
Negara komunis telah ditubuhkan.
Walau bagaimanapun, mereka semua telah berumur pendek dan runtuh.
Malah yang paling lama hidup, Kesatuan Soviet, runtuh selepas 72 tahun.
Rejim komunis di China akan menyambut tahun ke-72 tahun depan.
Sejarah dan Kaori Fukushima kedua-duanya mengatakan bahawa ini adalah hadnya.
Bagaimanapun, ahli lembaga editorial Asahi Hara Masato berkata, "Saya pergi ke China, dan semua orang berada dalam semangat yang baik. Eksekutif Alibaba berkata mereka tidak mempunyai kebimbangan sama sekali."
Tambahan pula, beliau berkata bahawa KDNK China 'hampir dengan AS yang merosot, dan akan mengatasinya pada tahun 2020-an,' dan bahawa "cubaan AS untuk memulakan perang perdagangan kelihatan seperti tanda terdesak dan ketakutannya."
Dia meramalkan bahawa China, sebuah negara tanpa belas kasihan dan kasar yang mencari nafkah daripada kecurian harta intelek dan melakukan pemilihan etnik yang mengerikan di Uighur dan Tibet, akan menjadi kuasa besar esok.
Orang Jepun meluat untuk menyangka negara sebegitu akan memerintah dunia, tetapi Hara nampaknya menganggapnya bagus.
Saya ingin memberikan Jepun jarum ke dahi China seperti itu.
Namun, akhbar Asahi mengeluarkan Yoshimitsu Kobayashi, wakil pengarah Keizai Doyukai (Persatuan Eksekutif Korporat Jepun), dan menyuruhnya berkata, "Itu tidak akan berlaku."
Menurut Kobayashi, "Jepun, sebuah kuasa besar teknologi, adalah satu perkara yang telah berlalu. Kini, teknologi telah dicuri oleh China, dan Huawei mempunyai monopoli terhadap telekomunikasi. Namun, Jepun berada dalam keadaan seperti katak rebus, tidak menyedari keadaan sedemikian."
Dia juga mengkritik orang Jepun dengan keras, dengan berkata, "Orang Jepun, yang telah merosot, tidak mempunyai tenaga untuk mencuba perkara baru."
Walau bagaimanapun, Jepun terus menghadapi cabaran.
Sebagai contoh, pada tahun 1970-an, Jepun mencipta kapal berkuasa nuklear menggunakan teknologinya, mengikuti Amerika Syarikat, Kesatuan Soviet, dan Jerman.
Kami adalah yang pertama di dunia yang meletakkan reaktor nuklear impian, reaktor pembiak pantas, ke dalam kegunaan praktikal, tetapi berita palsu yang diketuai oleh Asahi memusnahkan kedua-duanya.
Kobayashi jahil dan tidak mengetahui fakta ini.
Dia tidak akan bercakap tentang teori katak rebus Jepun di Asahi jika dia tahu.
Kobayashi juga melihat "hutang 175 trilion yen Jepun" sebagai masalah dan mengeluh bahawa "kos membangunkan teknologi generasi akan datang" tidak dapat dibayar dengan cepat.
Tidak, sejumlah besar pembiayaan penyelidikan sedang dibayar.
Walau bagaimanapun, wang ini telah diagihkan kepada orang seperti Jiro Yamaguchi, seorang anti-Jepun berhaluan kiri dari bidang kemanusiaan.
Kobayashi masih belum mengetahui tentang perkara ini.
Jadi, adakah seluruh dunia mempunyai pandangan pesimis terhadap Jepun?
Michael Schuman, pengarang "Confucius and His World," mengisytiharkan bahawa "cabaran abad ke-21 adalah untuk mewujudkan kuasa perindustrian yang kuat yang boleh bersaing di peringkat antarabangsa, dan model untuk ini adalah Jepun, percaya atau tidak."
Dia berkata, "Kita telah memasuki era di mana kuasa tradisi, bukan hanya penyelesaian sementara seperti China, penting."
Adair Turner, pihak berkuasa British economy, berkongsi pandangan yang sama seperti Yoichi Takahashi, berkata, "Jepun, yang semakin tua, telah menjadikan tenaga kerjanya bertahan sehingga umur 70 tahun melalui inovasi teknologi," dan "Walaupun dikatakan bahawa hutang negara, yang lebih daripada dua kali ganda. KDNK, adalah satu beban, jika anda melihat keadaan sebenar, ia boleh diimbangi oleh aset kerajaan, dan dengan faedah daripada Bank of Japan, ia sebenarnya hanya 60% daripada KDNK."
Kesimpulannya ialah, "Pada abad ke-21, belajar dari Jepun."
Daniel Moss dari Bloomberg juga berkata, "Mata dunia, yang sebelum ini tertumpu kepada China, kini akan beralih kepada Jepun, yang telah mengatasi masalah penuaan dan deflasi.
Apabila Asahi Shimbun dan Keizai Doyukai hilang, Jepun akan bebas daripada masalahnya.
＊Pembangunan semula Umeda Kita Yard merupakan pengaruh negatif yang kuat terhadap percubaan Asahi Shimbun untuk menarik penyewa ke Bangunan Menara Berkembar Nakanoshima, yang merupakan perjudian pada kekayaan syarikat.
Kita Yard adalah tempat yang akan bertindak sebagai pemangkin kepada pemulihan Osaka.
Umeda Kita Yard ialah lokasi komersial terbaik di Jepun, kawasan yang Tuhan telah tinggalkan sebagai kad truf untuk pemulihan Osaka.
Itulah sebabnya Yodobashi Camera Umeda mempunyai jualan tertinggi daripada semua kedai.
Asahi Shimbun menggunakan Yukiko Takenaka dari Persatuan Eksekutif Korporat Osaka untuk mengacaukan projek Kita-Yard.
Secara kebetulan, pembinaan bangunan di mana Asahi mempertaruhkan kekayaan syarikatnya telah dijalankan oleh Takenaka Corporation.
Terima kasih kepada rancangan untuk memusnahkan Kitayard dan ledakan ekonomi yang disebabkan oleh Abenomics, Asahi boleh mendapatkan penyewa untuk bangunan baharunya di Nakanoshima.
Hasilnya, Asahi Shimbun kini merupakan sebuah syarikat yang mengaut keuntungan daripada hartanah, dan mereka telah mencipta satu sistem di mana syarikat itu akan kekal walaupun akhbar itu jatuh.
Tetapi adakah Tuhan akan membenarkan kumpulan pengkhianat dan pengkhianat yang paling teruk dan paling hina ini terus wujud?＊

2024/12/8 in Kyoto

Навлязохме в епоха, в която силата на традицията, а не само импровизирано решение като китайското

Asahi Shimbun не е ласкателен и е скучен.
Една от точките за продажба, „Tenseijin-go“, е написана в стил, който трудно може да се нарече колона, и завършва с „въпреки това, Япония е лоша“ в по-голямата си част, цитирайки книги и хора, които никой не познава около
Това е глава, която изпратих на 1 март 2019 г.
Един приятел, който е начетен човек, купи седмичното списание Shinchō, което беше пуснато днес.
Тя го купи, за да мога да прочета единствената статия на Масаюки Такаяма в следвоенния свят.
Анотациите, отбелязани със звездичка, са мои.
Векът на Япония
Asahi Shimbun не е ласкателен, а скучен.
Една от редовните му функции, „Tenseijin-go“, е написана по-скоро като обяснение, отколкото като колона.
Цитира книги и хора, за които никой не знае, и през повечето време завършва с „Въпреки това, Япония все още е виновна“.
Дори когато говорят за скандалните действия на Корея, те променят темата на „защото Япония колонизира Корея“ и пренебрегват факта, че това е анексия, а не колония.
Те говорят само за войната от американска гледна точка, като казват неща като „това беше война за нахлуване“ и „той експлоатира хората от Азия и ги кара да страдат“.
Такива изкривени статии се рекламират като "ще получите въпроси за тях на изпита, така че ги копирайте точно."
По-лошо е от промиването на мозъка на Макартър.
Политическите репортажи също са ужасни.
Те се подиграват на Сакурада, министърът на олимпийските игри, казвайки, че шепне и прави грешки.
Колко по-различно е това от това да се подиграваш на заекващия заради заекването?
Те винаги се опитват да подкопаят Япония, но показват най-голяма топлота и внимание към Китай и Корея.
Китай е откраднал напреднали технологии от други страни и е спечелил пари, като ги имитира.
Имитацията на Шинкансен е добър пример.
Въпреки това, веднага след като Тръмп и Пенс предприеха решителни действия за предотвратяване на кражба на интелектуална собственост, нещата станаха напрегнати.
Освен това съществува теорията, че комунистическите държави съществуват само от 72 години.
Създадени са комунистически държави.
Всички те обаче са били краткотрайни и рухнали.
Дори най-дълго просъществувалият - Съветският съюз, се разпадна след 72 години.
Догодина комунистическият режим в Китай ще отпразнува 72 години от създаването си.
Историята и Каори Фукушима казват, че това е границата.
Въпреки това членът на редакционния съвет на Asahi Хара Масато казва: „Отидох в Китай и всички бяха в добро настроение. Ръководителите на Alibaba казаха, че изобщо нямат притеснения.“
Освен това той казва, че БВП на Китай „е близо до този на западащите САЩ и ще го изпревари някъде през 2020 г.“ и че „опитите на САЩ да започнат търговска война изглеждат като знак за тяхното отчаяние и страх“.
Той прогнозира, че Китай, безмилостна и вулгарна страна, която изкарва прехраната си от кражби на интелектуална собственост и извършва ужасяваща етническа селекция в уйгурите и Тибет, ще се превърне в суперсила утре.
Японците са отвратени от мисълта, че такава държава ще управлява света, но Хара изглежда смята, че това е добре.
Искам да забия Япония с игла в челото на такъв Китай.
Все пак вестник Asahi извежда Йошимицу Кобаяши, представителен директор на Keizai Doyukai (Японската асоциация на корпоративните ръководители), и го кара да каже: "Това няма да се случи."
Според Кобаяши, „Япония, технологична суперсила, е нещо от миналото. Сега технологията е открадната от Китай и Huawei има монопол върху телекомуникациите. Все пак японците са в състояние да бъдат като варена жаба, дори не осъзнавайки такава ситуация."
Той също така остро критикува японците, като казва: „Японците, които са се влошили, дори нямат енергията да опитват нови неща.“
Въпреки това Япония продължава да поема предизвикателства.
Например през 70-те години на миналия век Япония създава кораб с ядрен двигател, използвайки своята технология, следвайки Съединените щати, Съветския съюз и Германия.
Бяхме първите в света, които пуснаха мечтания ядрен реактор, бързия реактор-размножител, в практическа употреба, но фалшивите новини, водени от Асахи, унищожиха и двете.
Кобаяши е невеж и не знае този факт.
Той нямаше да говори за теорията за японската варена жаба в Асахи, ако знаеше.
Кобаяши също вижда "175 трилиона йени дълг на Япония" като проблем и се оплаква, че "разходите за разработване на технология от следващо поколение" не могат да бъдат платени бързо.
Не, изплаща се огромно количество финансиране за научни изследвания.
Тези пари обаче са били разпределени на хора като Джиро Ямагучи, ляв антияпонец от хуманитарните науки.
Кобаяши все още не е научил за това.
И така, останалият свят има ли песимистичен поглед върху Япония?
Майкъл Шуман, автор на "Конфуций и неговият свят", заявява, че "предизвикателството на 21-ви век е да се създаде силна индустриална сила, която да може да се конкурира на международно ниво, и моделът за това е Япония, вярвате или не."
Той казва: „Навлязохме в епоха, в която силата на традицията, а не само импровизирано решение като китайското, има значение.“
Адеър Търнър, специалист по британския екonomy, споделя същото мнение като Йоичи Такахаши, като казва: „Япония, която застарява, е накарала работната си сила да издържи до 70-годишна възраст чрез технологични иновации“ и „Въпреки че се казва, че дългът на страната, който е повече от два пъти БВП, е бреме, ако погледнете действителната ситуация, то може да бъде компенсирано от държавните активи, а с лихвата от Японската централна банка, всъщност е само 60% от БВП“.
Изводът е: „В 21-ви век се учете от Япония“.
Даниел Мос от Bloomberg също казва: „Погледите на света, които преди бяха насочени към Китай, сега ще се насочат към Япония, която е преодоляла проблемите на застаряването и дефлацията.
Когато Asahi Shimbun и Keizai Doyukai изчезнат, Япония ще се освободи от проблемите си.
＊Преустройството на Umeda Kita Yard оказа мощно отрицателно влияние върху опита на Asahi Shimbun да привлече наематели към сградата Twin Tower на Nakanoshima, което беше залог върху съдбата на компанията.
Kita Yard е място, което ще действа като катализатор за съживяването на Осака.
Umeda Kita Yard е най-доброто търговско място в Япония, район, който Бог е оставил като коз за съживяването на Осака.
Ето защо Yodobashi Camera Umeda има най-високите продажби от всички магазини.
Асахи Шимбун използва Юкико Такенака от Асоциацията на корпоративните ръководители в Осака, за да обърка проекта Kita-Yard.
Между другото, строителството на сградата, на която Asahi заложи състоянието на компанията си, беше извършено от Takenaka Corporation.
Благодарение на заговора за унищожаване на Kitayard и икономическия бум, предизвикан от Abenomics, Asahi успя да осигури наематели за новата си сграда в Nakanoshima.
В резултат на това Asahi Shimbun сега е компания, която печели от недвижими имоти, и те са създали система, при която компанията ще остане дори ако вестникът фалира.
Но ще позволи ли Бог тази компания от най-лошите и презрени предатели и предатели да продължи да съществува?＊

2024/12/8 in Kyoto

हम ऐसे युग में प्रवेश कर चुके हैं जिसमें परम्परा की शक्ति, चीन की तरह केवल अस्थायी समाधान नहीं है।

असाही शिंबुन चापलूसी नहीं बल्कि उबाऊ है।
इसकी एक खासियत, "टेन्सेजिन-गो" ऐसी शैली में लिखी गई है जिसे कॉलम कहना मुश्किल है, और यह ज्यादातर "फिर भी, जापान बुरा है" के साथ समाप्त होती है, जिसमें ऐसी किताबों और लोगों का हवाला दिया गया है जिनके बारे में कोई नहीं जानता
यह एक अध्याय है जिसे मैंने 1 मार्च, 2019 को भेजा था।
एक अच्छी तरह से पढ़ी-लिखी दोस्त ने आज जारी की गई साप्ताहिक पत्रिका शिंचो खरीदी।
उसने इसे इसलिए खरीदा ताकि मैं युद्ध के बाद की दुनिया में मासायुकी ताकायामा का एकमात्र लेख पढ़ सकूं।
तारांकित एनोटेशन मेरे हैं।
जापान की शताब्दी
असाही शिंबुन चापलूसी नहीं बल्कि उबाऊ है।
इसकी एक नियमित विशेषता, "टेन्सेजिन-गो" एक कॉलम की तुलना में एक स्पष्टीकरण की तरह अधिक लिखी गई है।
यह किताबों और लोगों का हवाला देती है जिनके बारे में कोई नहीं जानता, और ज्यादातर समय, यह "फिर भी, जापान अभी भी गलती पर है" के साथ समाप्त होती है। कोरिया की अपमानजनक कार्रवाइयों के बारे में बात करते समय भी, वे विषय को "क्योंकि जापान ने कोरिया को उपनिवेश बनाया" में बदल देते हैं और इस तथ्य को अनदेखा कर देते हैं कि यह एक उपनिवेश नहीं, बल्कि एक विलय था।
वे केवल अमेरिकी दृष्टिकोण से युद्ध के बारे में बात करते हैं, "यह एक आक्रमण युद्ध था" और "इसने एशिया के लोगों का शोषण किया और उन्हें कष्ट पहुँचाया।"
ऐसे विकृत लेखों का विज्ञापन इस तरह किया जाता है कि "आपको परीक्षा में इन पर प्रश्न मिलेंगे, इसलिए उन्हें हूबहू कॉपी करें।"
यह मैकआर्थर के दिमाग को धोने से भी बदतर है।
राजनीतिक रिपोर्टिंग भी भयानक है।
वे ओलंपिक मंत्री सकुराडा का मज़ाक उड़ाते हैं, कहते हैं कि उन्हें तुतलाहट है और वे गलतियाँ करते हैं।
यह हकलाने वाले का हकलाने के लिए मज़ाक उड़ाने से कितना अलग है?
वे हमेशा जापान को कमतर आंकने की कोशिश करते हैं, लेकिन वे चीन और कोरिया के प्रति अत्यंत गर्मजोशी और विचारशीलता दिखाते हैं।
चीन ने अन्य देशों से उन्नत तकनीक चुराई है और उसकी नकल करके पैसा कमाया है।
शिनकानसेन की नकल इसका एक अच्छा उदाहरण है।
हालांकि, जैसे ही ट्रंप और पेंस ने बौद्धिक संपदा की चोरी को रोकने के लिए जबरदस्त कार्रवाई की, चीजें तनावपूर्ण हो गईं।
इसके अलावा, एक सिद्धांत यह भी है कि साम्यवादी देश केवल 72 वर्षों से ही अस्तित्व में हैं।
साम्यवादी देश स्थापित हुए हैं।
हालांकि, वे सभी अल्पकालिक रहे और ढह गए।
यहां तक कि सबसे लंबे समय तक चलने वाला सोवियत संघ भी 72 वर्षों के बाद ढह गया।
चीन में साम्यवादी शासन अगले साल अपना 72वां वर्ष मनाएगा।
इतिहास और काओरी फुकुशिमा दोनों कहते हैं कि यह सीमा है।
हालांकि, असाही संपादकीय बोर्ड के सदस्य हारा मसातो कहते हैं, "मैं चीन गया था, और हर कोई अच्छे मूड में था। अलीबाबा के अधिकारियों ने कहा कि उन्हें कोई चिंता नहीं है।"
इसके अलावा, वे कहते हैं कि चीन की जीडीपी 'गिरते हुए अमेरिका के करीब है, और 2020 के दशक में कभी भी उससे आगे निकल जाएगी,' और "व्यापार युद्ध शुरू करने के अमेरिका के प्रयास उसकी हताशा और डर का संकेत लगते हैं।" वह भविष्यवाणी करता है कि चीन, एक निर्दयी और अशिष्ट देश जो बौद्धिक संपदा की चोरी से जीविका चलाता है और उइगर और तिब्बत में भयानक जातीय चयन करता है, कल एक महाशक्ति बन जाएगा।
जापानियों को यह सोचकर घृणा होती है कि ऐसा देश दुनिया पर राज करेगा, लेकिन हारा को लगता है कि यह अच्छा है।
मैं ऐसे चीन के माथे पर जापान की सुई मारना चाहता हूँ।
फिर भी, असाही अखबार केइज़ाई दोयुकाई (जापान एसोसिएशन ऑफ़ कॉर्पोरेट एग्जीक्यूटिव्स) के प्रतिनिधि निदेशक योशिमित्सु कोबायाशी को सामने लाता है, और उनसे कहता है, "ऐसा नहीं होगा।"
कोबायाशी के अनुसार, "जापान, एक तकनीकी महाशक्ति, अतीत की बात है। अब, चीन द्वारा तकनीक चुरा ली गई है, और हुआवेई का दूरसंचार पर एकाधिकार है। फिर भी, जापानी उबले हुए मेंढक की तरह हैं, ऐसी स्थिति का एहसास भी नहीं कर रहे हैं।"
वह जापानियों की भी कड़ी आलोचना करते हुए कहते हैं, "जापानी, जो बिगड़ चुके हैं, उनमें नई चीजों को आजमाने की ऊर्जा भी नहीं है।" हालाँकि, जापान ने चुनौतियों का सामना करना जारी रखा है। उदाहरण के लिए, 1970 के दशक में, जापान ने संयुक्त राज्य अमेरिका, सोवियत संघ और जर्मनी के बाद अपनी तकनीक का उपयोग करके एक परमाणु ऊर्जा से चलने वाला जहाज बनाया। हम दुनिया में सबसे पहले ऐसे देश थे जिन्होंने सपनों के परमाणु रिएक्टर, फास्ट ब्रीडर रिएक्टर को व्यावहारिक उपयोग में लाया, लेकिन असाही के नेतृत्व में फर्जी खबरों ने दोनों को नष्ट कर दिया। कोबायाशी अज्ञानी हैं और उन्हें यह तथ्य नहीं पता। अगर उन्हें पता होता तो वे असाही में जापानी उबले मेंढक सिद्धांत के बारे में बात नहीं करते। कोबायाशी "जापान के 175 ट्रिलियन येन के कर्ज" को भी एक समस्या के रूप में देखते हैं और इस बात पर अफसोस जताते हैं कि "अगली पीढ़ी की तकनीक विकसित करने की लागत" का तुरंत भुगतान नहीं किया जा सकता है। नहीं, अनुसंधान निधि का एक बड़ा हिस्सा भुगतान किया जा रहा है। हालाँकि, यह पैसा मानविकी के वामपंथी जापानी विरोधी जिरो यामागुची जैसे लोगों को वितरित किया गया है। कोबायाशी को अभी भी इसके बारे में पता होना बाकी है। तो, क्या बाकी दुनिया जापान के बारे में निराशावादी दृष्टिकोण रखती है? "कन्फ्यूशियस एंड हिज वर्ल्ड" के लेखक माइकल शूमन कहते हैं कि "21वीं सदी की चुनौती एक मजबूत औद्योगिक शक्ति स्थापित करना है जो अंतरराष्ट्रीय स्तर पर प्रतिस्पर्धा कर सके, और इसके लिए जापान एक आदर्श मॉडल है, चाहे आप मानें या न मानें।" वे कहते हैं, "हम एक ऐसे युग में प्रवेश कर चुके हैं जिसमें चीन की तरह सिर्फ़ एक अस्थायी समाधान नहीं, बल्कि परंपरा की शक्ति मायने रखती है।" ब्रिटिश अर्थव्यवस्था के विशेषज्ञ एडेयर टर्नरonomy, योइची ताकाहाशी के समान ही विचार रखते हैं, कहते हैं, "जापान, जो बूढ़ा हो रहा है, ने तकनीकी नवाचार के माध्यम से अपने कार्यबल को 70 वर्ष की आयु तक बनाए रखा है," और "हालांकि यह कहा जाता है कि देश का ऋण, जो सकल घरेलू उत्पाद से दोगुना से अधिक है, एक बोझ है, अगर आप वास्तविक स्थिति को देखें, तो इसे सरकारी परिसंपत्तियों द्वारा ऑफसेट किया जा सकता है, और बैंक ऑफ जापान से ब्याज के साथ, यह वास्तव में सकल घरेलू उत्पाद का केवल 60% है।" निष्कर्ष यह है, "21वीं सदी में, जापान से सीखें।" ब्लूमबर्ग के डैनियल मॉस भी कहते हैं, "दुनिया की नज़रें, जो पहले चीन पर टिकी थीं, अब जापान की ओर मुड़ेंगी, जिसने बुढ़ापे और अपस्फीति की समस्याओं पर काबू पा लिया है। जब असाही शिंबुन और केइज़ाई दोयुकाई गायब हो जाएंगे, तो जापान अपनी समस्याओं से मुक्त हो जाएगा। उमेदा किता यार्ड का पुनर्विकास असाही शिंबुन के नाकानोशिमा ट्विन टॉवर बिल्डिंग में किरायेदारों को आकर्षित करने के प्रयास पर एक शक्तिशाली नकारात्मक प्रभाव था, जो कंपनी के भाग्य पर एक जुआ था। किता यार्ड एक ऐसी जगह है जो ओसाका के पुनरोद्धार के लिए उत्प्रेरक के रूप में कार्य करेगी। उमेदा किता यार्ड जापान में सबसे अच्छा वाणिज्यिक स्थान है, एक ऐसा क्षेत्र जिसे भगवान ने ओसाका के पुनरोद्धार के लिए एक तुरुप के पत्ते के रूप में पीछे छोड़ दिया है। यही कारण है कि योडोबाशी कैमरा उमेदा में सभी स्टोरों में सबसे अधिक बिक्री होती है। असाही शिंबुन ने ओसाका एसोसिएशन ऑफ़ कॉर्पोरेट एक्जीक्यूटिव्स के युकिको टेकेनाका का उपयोग करके इस मामले को उलझाया। किता-यार्ड परियोजना।
संयोग से, जिस इमारत पर असाही ने अपनी कंपनी की किस्मत दांव पर लगाई थी, उसका निर्माण टेकेनाका कॉर्पोरेशन द्वारा किया गया था।
कितायार्ड को नष्ट करने की साजिश और अबेनॉमिक्स द्वारा लाए गए आर्थिक उछाल की बदौलत, असाही नाकानोशिमा में अपनी नई इमारत के लिए किरायेदारों को सुरक्षित कर सका।
नतीजतन, असाही शिंबुन अब एक ऐसी कंपनी है जो रियल एस्टेट से मुनाफा कमाती है, और उन्होंने एक ऐसी व्यवस्था बनाई है जहाँ अख़बार के बंद होने पर भी कंपनी बनी रहेगी।
लेकिन क्या भगवान सबसे बुरे और सबसे घृणित देशद्रोहियों और गद्दारों की इस कंपनी को अस्तित्व में रहने देंगे?

2024/12/8 in Kyoto

Vstúpili sme do éry, v ktorej sila tradície, nie len provizórne riešenie ako v Číne

Denník Asahi Shimbun nie je lichotivý a je nudný.

Jeden z jeho predajných článkov, „Tenseijin-go“, je písaný štýlom, ktorý ťažko nazvať stĺpčekom, a väčšinou končí slovami „aj tak je Japonsko zlé“, pričom cituje knihy a ľudí, o ktorých nikto nevie

Je to kapitola, ktorú som poslal 1. marca 2019.

Priateľ, ktorý je sčítaný človek, si kúpil týždenník Šinčó, ktorý vyšiel dnes.

Kúpila si ho, aby som si mohol prečítať jediný článok Masayukiho Takayamu v povojnovom svete.

Anotácie označené hviezdičkou sú moje.

Storočie Japonska

Asahi Shimbun nie je lichotivá, ale nudná.

Jedna z jeho pravidelných rubrík, „Tenseijin-go“, je napísaná skôr ako výklad než ako stĺpček.

Cituje knihy a ľudí, o ktorých nikto nevie, a väčšinou sa končí slovami: „Aj tak je Japonsko stále na vine.“　

Dokonca aj keď sa hovorí o poburujúcich činoch Kórey, zmení tému na „pretože Japonsko kolonizovalo Kóreu“ a ignoruje skutočnosť, že išlo o anexiu, nie o kolóniu.

O vojne hovoria len z amerického pohľadu a hovoria veci ako „bola to invázna vojna“ a „vykorisťovala obyvateľov Ázie a spôsobila im utrpenie“.

Takéto skreslené články sú inzerované ako „na skúške dostanete otázky na ne, takže ich presne skopírujte“.

Je to horšie ako MacArthurovo vymývanie mozgov.

Aj politické spravodajstvo je príšerné.

Vysmievajú sa zo Sakurada, ministra pre olympijské hry, že šušle a robí chyby.

Ako sa to líši od toho, keď si robia srandu z koktavého človeka, že koktá?

Vždy sa snažia podkopávať Japonsko, ale voči Číne a Kórei prejavujú maximálnu srdečnosť a ohľaduplnosť.

Čína ukradla vyspelé technológie z iných krajín a zarobila peniaze ich napodobňovaním.

Dobrým príkladom je napodobňovanie Šinkansenu.

Len čo však Trump a Pence podnikli rázne kroky na zabránenie krádeže duševného vlastníctva, situácia sa stala napätou.

Okrem toho existuje teória, že komunistické krajiny existujú len 72 rokov.

Komunistické krajiny boli založené.

Všetky však mali krátke trvanie a zrútili sa.

Dokonca aj najdlhšie fungujúci Sovietsky zväz sa rozpadol po 72 rokoch.

Komunistický režim v Číne bude na budúci rok oslavovať 72. výročie svojho vzniku.

História aj Kaori Fukušima tvrdia, že to je hranica.　

Člen redakcie Asahi Hara Masato však hovorí: „Bol som v Číne a všetci boli v dobrej nálade. Vedúci pracovníci spoločnosti Alibaba povedali, že nemajú žiadne obavy.“

Okrem toho hovorí, že HDP Číny „sa blíži k HDP upadajúcich USA a niekedy v roku 2020 ich predbehne“ a že „pokusy USA začať obchodnú vojnu sa zdajú byť prejavom ich zúfalstva a strachu“.　

Predpovedá, že Čína, nemilosrdná a vulgárna krajina, ktorá žije z krádeží duševného vlastníctva a vykonáva strašnú etnickú selekciu v Ujgursku a Tibete, sa zajtra stane superveľmocou.

Japonci sú znechutení predstavou, že takáto krajina bude vládnuť svetu, ale Hara si zrejme myslí, že je to dobré.

Chcem dať Japonsku ihlu na čelo takejto Číny.

Napriek tomu noviny Asahi vyťahujú Jošimitsu Kobajašiho, reprezentatívneho riaditeľa Keizai Doyukai (Japonskej asociácie podnikových manažérov), a nechávajú ho povedať: „To sa nestane.“

Podľa Kobajašiho „Japonsko, technologická veľmoc, je minulosťou. Teraz technológie ukradla Čína a Huawei má monopol na telekomunikácie. Napriek tomu sú Japonci v stave ako varená žaba a takúto situáciu si ani neuvedomujú.“

Japoncov tiež tvrdo kritizuje: „Japonci, ktorí sa zhoršili, nemajú ani energiu skúšať nové veci.“

Japonsko však naďalej prijímalo výzvy.

Napríklad v 70. rokoch minulého storočia Japonsko vytvorilo loď s jadrovým pohonom s využitím svojej technológie, a to po Spojených štátoch, Sovietskom zväze a Nemecku.　

Ako prví na svete sme uviedli do praktického používania vysnívaný jadrový reaktor, rýchly množivý reaktor, ale falošné správy na čele s Asahi obe zničili.

Kobajaši je ignorant a túto skutočnosť nepozná.

Keby to vedel, nehovoril by o teórii japonskej varenej žaby v Asahi.

Kobajaši vidí problém aj v „dlhu Japonska vo výške 175 biliónov jenov“ a lamentuje, že „náklady na vývoj technológií novej generácie“ sa nedajú rýchlo zaplatiť.

Nie, vypláca sa obrovské množstvo finančných prostriedkov na výskum.

Tieto peniaze sa však rozdelili ľuďom, ako je Jiro Jamaguči, ľavicový antijaponec z humanitných vied.

Kobajaši sa o tom ešte musí dozvedieť.

Má teda zvyšok sveta pesimistický pohľad na Japonsko?

Michael Schuman, autor knihy „Konfucius a jeho svet“, vyhlasuje, že „výzvou 21. storočia je vytvoriť silnú priemyselnú mocnosť, ktorá dokáže konkurovať na medzinárodnej úrovni, a vzorom na to je Japonsko, verte či nie“.

Hovorí:“ “Vstúpili sme do éry, v ktorej záleží na sile tradície, a nie len na provizórnom riešení, ako je to v Číne.“　

Adair Turner, autorita v oblasti britskej ekonomiky, má rovnaký názor ako Yoichi Takahashi a hovorí: „Japonsko, ktoré starne, vďaka technologickým inováciám dosiahlo, že jeho pracovná sila vydrží až do veku 70 rokov.“ A „Hoci sa hovorí, že dlh krajiny, ktorý je viac ako dvojnásobkom HDP, je záťažou, ak sa pozrieme na skutočnú situáciu, možno ho kompenzovať vládnymi aktívami a s úrokmi od Japonskej banky je v skutočnosti len 60 % HDP.“

Záver znie: „V 21. storočí sa učte od Japonska.“　

Daniel Moss z agentúry Bloomberg tiež hovorí: „Oči sveta, ktoré sa predtým upierali na Čínu, sa teraz budú upierať na Japonsko, ktoré prekonalo problémy so starnutím a defláciou.

Keď zaniknú noviny Asahi Shimbun a Keizai Doyukai, Japonsko bude mať od svojich problémov pokoj.

＊Prestavba nádvoria Umeda Kita mala silný negatívny vplyv na snahu denníka Asahi Shimbun prilákať nájomcov do budovy Nakanoshima Twin Tower, ktorá bola hazardom s osudom spoločnosti.

Kita Yard je miesto, ktoré bude pôsobiť ako katalyzátor revitalizácie Osaky.

Umeda Kita Yard je najlepšia komerčná lokalita v Japonsku, oblasť, ktorú Boh zanechal ako tromf pre revitalizáciu Osaky.

Práve preto má Yodobashi Camera Umeda najvyššie tržby zo všetkých obchodov.

Denník Asahi Shimbun využil Jukiko Takenaku z Asociácie vedúcich pracovníkov podnikov v Osake, aby zamotal projekt Kita-Yard.

Mimochodom, výstavbu budovy, na ktorú spoločnosť Asahi stavila svoje firemné šťastie, realizovala spoločnosť Takenaka Corporation.

Vďaka sprisahaniu s cieľom zničiť Kitayard a hospodárskemu rozmachu, ktorý priniesla Abenomika, mohla spoločnosť Asahi zabezpečiť nájomcov pre svoju novú budovu v Nakanoshime.

Výsledkom je, že Asahi Shimbun je teraz spoločnosťou, ktorá dosahuje zisky z nehnuteľností, a vytvorili systém, v ktorom spoločnosť zostane aj v prípade, že noviny zaniknú.

Dovolí však Boh, aby táto spoločnosť najhorších a najodpornejších zradcov a vlastizradcov naďalej existovala?

2024/12/8 in Kyoto

We zijn een tijdperk binnengegaan waarin de kracht van traditie, en niet alleen een geïmproviseerde

De Asahi Shimbun is niet vleiend en saai.

Een van de verkooppunten, “Tenseijin-go,” is geschreven in een stijl die moeilijk een column genoemd kan worden, en het eindigt grotendeels met “toch is Japan slecht”, waarbij boeken en mensen worden aangehaald die niemand kent...

Het is een hoofdstuk dat ik stuurde op 1 maart 2019.

Een vriendin die belezen is, kocht het weekblad Shinchō dat vandaag uitkwam.

Ze kocht het zodat ik het enige artikel van Masayuki Takayama in de naoorlogse wereld kon lezen.

De aantekeningen met een sterretje zijn van mij.

De eeuw van Japan

De Asahi Shimbun is niet vleiend maar saai.

Een van de vaste rubrieken, “Tenseijin-go,” is meer geschreven als een uitleg dan als een column.

Het citeert boeken en mensen die niemand kent, en meestal eindigt het met: “Toch heeft Japan nog steeds schuld.”　

Zelfs als ze het hebben over de schandalige acties van Korea, veranderen ze het onderwerp in “omdat Japan Korea heeft gekoloniseerd” en negeren ze het feit dat het een annexatie was, geen kolonie.

Ze praten alleen over de oorlog vanuit Amerikaans perspectief en zeggen dingen als “het was een invasieoorlog” en “het buitte de mensen in Azië uit en liet ze lijden”.

Zulke verdraaide artikelen worden aangeprezen als “je krijgt er vragen over in het examen, dus kopieer ze precies”.

Het is erger dan MacArthur's hersenspoeling.

De politieke verslaggeving is ook verschrikkelijk.

Ze steken de draak met Sakurada, de minister van Olympische Spelen, door te zeggen dat hij lispelt en fouten maakt.

Hoe anders is dat dan een stotteraar uitlachen omdat hij stottert?

Ze proberen Japan altijd te ondermijnen, maar ze tonen de grootst mogelijke warmte en consideratie voor China en Korea.

China heeft geavanceerde technologie van andere landen gestolen en geld verdiend door het na te maken.

De imitatie van de Shinkansen is een goed voorbeeld.

Zodra Trump en Pence echter krachtdadig optraden om diefstal van intellectueel eigendom te voorkomen, werd de situatie gespannen.

Daarnaast is er de theorie dat communistische landen pas 72 jaar bestaan.

Er zijn communistische landen geweest.

Ze zijn echter allemaal van korte duur geweest en ingestort.

Zelfs de langst bestaande, de Sovjet-Unie, stortte na 72 jaar in.

Het communistische regime in China viert volgend jaar zijn 72e jaar.

De geschiedenis en Kaori Fukushima zeggen allebei dat dit de limiet is.　

Maar Asahi-redactielid Hara Masato zegt: “Ik ben naar China geweest en iedereen was vol goede moed. De leidinggevenden van Alibaba zeiden dat ze zich helemaal geen zorgen maakten.”

Verder zegt hij dat China's BBP “dicht in de buurt komt van dat van de krimpende VS en deze ergens in de jaren 2020 zal inhalen” en dat “de pogingen van de VS om een handelsoorlog te beginnen lijken op een teken van hun wanhoop en angst.”　

Hij voorspelt dat China, een genadeloos en vulgair land dat leeft van diefstal van intellectueel eigendom en gruwelijke etnische selectie uitvoert in Oeigoeren en Tibet, morgen een supermacht zal worden.

De Japanners walgen van de gedachte dat zo'n land de wereld zal regeren, maar Hara lijkt te denken dat het goed is.

Ik wil Japan een naald in het voorhoofd van zo'n China geven.

Toch haalt de krant Asahi Yoshimitsu Kobayashi tevoorschijn, de representatieve directeur van de Keizai Doyukai (Japan Association of Corporate Executives), en laat hem zeggen: “Dat zal niet gebeuren.”

Volgens Kobayashi is “Japan, een technologische supermacht, verleden tijd. Nu is de technologie gestolen door China en heeft Huawei een monopolie op telecommunicatie. Toch zijn de Japanners nog steeds als een gekookte kikker, die zich niet eens bewust is van zo'n situatie.”

Hij uit ook harde kritiek op de Japanners en zegt: “De Japanners, die achteruit zijn gegaan, hebben niet eens de energie om nieuwe dingen te proberen.”

Japan is echter uitdagingen blijven aangaan.

In de jaren zeventig creëerde Japan bijvoorbeeld een door kernenergie aangedreven schip met behulp van zijn eigen technologie, na de Verenigde Staten, de Sovjet-Unie en Duitsland.　

We waren de eersten ter wereld die de gedroomde kernreactor, de snelle kweekreactor, in de praktijk brachten, maar nepnieuws onder leiding van Asahi heeft beide vernietigd.

Kobayashi is onwetend en kent dit feit niet.

Als hij dat wist, zou hij niet praten over de Japanse theorie van de gekookte kikker bij Asahi.

Kobayashi ziet ook de “schuld van 175 biljoen yen van Japan” als een probleem en klaagt dat “de kosten van de ontwikkeling van de volgende generatie technologie” niet snel betaald kunnen worden.

Nee, er wordt een enorme hoeveelheid onderzoeksgeld uitbetaald.

Dit geld is echter verdeeld onder mensen als Jiro Yamaguchi, een linkse anti-Japanner uit de geesteswetenschappen.

Kobayashi moet hier nog achter komen.

Heeft de rest van de wereld een pessimistische kijk op Japan?

Michael Schuman, auteur van “Confucius en zijn wereld”, verklaart dat “de uitdaging van de 21e eeuw is om een sterke industriële macht te vestigen die internationaal kan concurreren, en het model hiervoor is Japan, geloof het of niet.”

Hij zegt,” ”We zijn een tijdperk binnengetreden waarin de kracht van traditie, en niet een geïmproviseerde oplossing zoals die van China, van belang is.”　

Adair Turner, een autoriteit op het gebied van de Britse economie, deelt dezelfde mening als Yoichi Takahashi en zegt: “Japan, dat vergrijst, heeft zijn beroepsbevolking door technologische innovatie 70 jaar laten worden” en “Hoewel er wordt gezegd dat de schuld van het land, die meer dan het dubbele is van het BBP, een last is, als je naar de werkelijke situatie kijkt, kan deze worden gecompenseerd door overheidsactiva en met de rente van de Bank of Japan is deze in feite slechts 60% van het BBP.”

De conclusie is: “Leer in de 21e eeuw van Japan.　

Daniel Moss van Bloomberg zegt ook: “De ogen van de wereld, die eerder gericht waren op China, zullen zich nu richten op Japan, dat de problemen van vergrijzing en deflatie heeft overwonnen.

Als de Asahi Shimbun en de Keizai Doyukai verdwijnen, is Japan verlost van zijn problemen.

De herontwikkeling van Umeda Kita Yard had een sterke negatieve invloed op de poging van de Asahi Shimbun om huurders aan te trekken voor het Nakanoshima Twin Tower Building, wat een gok was op het fortuin van het bedrijf.

Kita Yard is een plek die zal fungeren als katalysator voor de revitalisatie van Osaka.

Umeda Kita Yard is de beste commerciële locatie in Japan, een gebied dat God heeft achtergelaten als troef voor de revitalisatie van Osaka.

Daarom heeft Yodobashi Camera Umeda de hoogste omzet van alle winkels.

Asahi Shimbun gebruikte Yukiko Takenaka van de Osaka Association of Corporate Executives om het Kita-Yard project aan te modderen.

Overigens werd de bouw van het gebouw waar Asahi haar bedrijfsfortuin op inzette uitgevoerd door Takenaka Corporation.

Dankzij het complot om de Kitayard te vernietigen en de economische opleving door Abenomics, kon Asahi huurders vinden voor haar nieuwe gebouw in Nakanoshima.

Als gevolg hiervan is Asahi Shimbun nu een bedrijf dat winst maakt met onroerend goed, en ze hebben een systeem gecreëerd waarbij het bedrijf blijft bestaan, zelfs als de krant ten onder gaat.

Maar zal God toestaan dat dit bedrijf van de ergste en meest verachtelijke verraders en verraders blijft bestaan?

2024/12/8 in Kyoto

Oleme jõudnud ajastusse, kus on pärimuse jõud, mitte ainult ajutine lahendus nagu Hiina oma

Asahi Shimbun ei ole meelitav ja on igav.

Üks selle müügiartiklitest, „Tenseijin-go“, on kirjutatud stiilis, mida on raske kolumniks nimetada, ja see lõpeb enamasti „isegi siis on Jaapan halb“, viidates raamatutele ja inimestele, mida keegi ei tea

See on peatükk, mille saatsin 1. märtsil 2019.

Sõber, kes on hästi lugenud inimene, ostis täna ilmunud nädalalehte Shinchō.

Ta ostis selle, et ma saaksin lugeda Masayuki Takayama üht ja ainukest artiklit sõjajärgses maailmas.

Tärniga märgitud märkused on minu omad.

Jaapani sajand

Asahi Shimbun ei ole meelitav, vaid igav.

Üks selle regulaarsetest artiklitest, „Tenseijin-go“, on kirjutatud pigem selgitusena kui kolumnina.

Selles tsiteeritakse raamatuid ja inimesi, kellest keegi ei tea, ning enamasti lõpeb see sõnadega: „Isegi siis on Jaapan ikka veel süüdi.“　

Isegi kui nad räägivad Korea ennekuulmatutest tegudest, vahetavad nad teemat „sest Jaapan koloniseeris Korea“ ja ignoreerivad asjaolu, et see oli annekteerimine, mitte koloonia.

Nad räägivad sõjast ainult Ameerika vaatenurgast, öeldes asju nagu „see oli sissetungisõda“ ja „see ekspluateeris Aasia inimesi ja põhjustas neile kannatusi“.

Selliseid moonutatud artikleid reklaamitakse nii, et „eksamil saate nende kohta küsimusi, nii et kopeerige neid täpselt“.

See on hullem kui MacArthuri ajupesu.

Ka poliitiline aruandlus on kohutav.

Nad teevad nalja olümpiaministri Sakurada üle, öeldes, et tal on lips ja ta teeb vigu.

Kui palju erineb see sellest, kui teha nalja selle üle, et keegi ulgub?

Nad püüavad alati Jaapanit õõnestada, kuid Hiina ja Korea suhtes näitavad nad üles ülimat soojust ja hoolivust.

Hiina on varastanud teistelt riikidelt arenenud tehnoloogiat ja teeninud selle jäljendamisega raha.

Shinkanseni imiteerimine on hea näide.

Kuid niipea, kui Trump ja Pence astusid jõuliselt samme intellektuaalomandi varguse takistamiseks, muutusid asjad pingeliseks.

Lisaks on teooria, et kommunistlikud riigid on eksisteerinud vaid 72 aastat.

Kommunistlikud riigid on loodud.

Kuid need on kõik olnud lühiajalised ja kukkunud kokku.

Isegi kõige kauem elanud Nõukogude Liit varises kokku pärast 72 aastat.

Hiina kommunistlik režiim tähistab järgmisel aastal oma 72. aastat.

Nii ajalugu kui ka Kaori Fukushima ütlevad, et see on piir.　

Asahi toimetuse liige Hara Masato ütleb aga: „Ma käisin Hiinas ja kõik olid heas tujus. Alibaba juhid ütlesid, et neil pole üldse mingeid muresid.“

Lisaks ütleb ta, et Hiina SKT „on lähedane kahanevale USA-le ja edestab seda millalgi 2020. aastatel“ ning et „USA katsed alustada kaubandussõda tunduvad olevat märk tema meeleheitest ja hirmust“.　

Ta ennustab, et Hiina, halastamatu ja vulgaarne riik, mis teenib elatist intellektuaalse omandi vargusest ja viib läbi kohutavat etnilist selektsiooni uiguurides ja Tiibetis, saab homme suurriigiks.

Jaapanlastele on vastumeelne mõelda, et selline riik hakkab maailma valitsema, kuid Hara näib arvavat, et see on hea.

Ma tahan Jaapanile sellise Hiina otsaesise vastu nõela anda.

Asahi ajaleht toob siiski välja Keizai Doyukai (Jaapani ettevõtete juhtide assotsiatsiooni) esindusjuhi Yoshimitsu Kobayashi ja laseb tal öelda: „Seda ei juhtu.“

Kobayashi sõnul on „Jaapan, tehnoloogiline suurriik, minevikku jäänud. Nüüd on tehnoloogia varastatud Hiina poolt ja Huawei omab telekommunikatsioonimonopoli. Ikka on jaapanlased nagu keedetud konn, nad isegi ei saa aru sellisest olukorrast.“

Samuti kritiseerib ta karmilt jaapanlasi, öeldes: „Jaapanlastel, kes on halvenenud, ei ole isegi energiat, et proovida uusi asju.“

Jaapan on siiski jätkanud väljakutsetele vastamist.

Näiteks lõi Jaapan 1970ndatel USA, Nõukogude Liidu ja Saksamaa järel oma tehnoloogiat kasutades tuumalaeva.　

Me olime maailmas esimesed, kes viisid unistuste tuumareaktori, kiire aretusreaktori, praktilisse kasutusse, kuid Asahi juhitud valeuudised hävitasid mõlemad.

Kobayashi on ignorantne ja ei tea seda fakti.

Kui ta teaks, ei räägiks ta Asahi juures Jaapani keedetud konnateooriast.

Kobayashi näeb probleemina ka „Jaapani 175 triljoni jeeni suurust võlga“ ja kurdab, et „järgmise põlvkonna tehnoloogia arendamise kulusid“ ei saa kiiresti tasuda.

Ei, tohutult palju teadusraha makstakse välja.

Seda raha on aga jagatud sellistele inimestele nagu Jiro Yamaguchi, vasakpoolne Jaapani-vastane humanitaarteadlane.

Kobayashi ei ole sellest veel teada saanud.

Kas ülejäänud maailm suhtub Jaapanisse siis pessimistlikult?

Michael Schuman, raamatu „Konfutsius ja tema maailm“ autor, deklareerib, et „21. sajandi väljakutse on luua tugev tööstusriik, mis suudab rahvusvaheliselt konkureerida, ja selle eeskujuks on Jaapan, uskuge või mitte“.

Ta ütleb: „Me oleme jõudnud ajastusse, kus oluline on traditsioonide jõud, mitte ainult ajutine lahendus nagu Hiinas.“　

Briti majanduse asjatundja Adair Turner jagab Yoichi Takahashiga sama seisukohta: „Vananev Jaapan on tehnoloogiliste uuenduste abil teinud oma tööjõu 70-aastaseks“ ja „Kuigi öeldakse, et riigi võlg, mis on rohkem kui kaks korda suurem kui SKP, on koormaks, siis kui vaadata tegelikku olukorda, saab seda kompenseerida valitsuse varadega ja koos Jaapani Panga intressidega on see tegelikult vaid 60% SKPst.“

Järeldus on:“ 21. sajandil õppige Jaapanist.“　

Bloombergi Daniel Moss ütleb ka: „Maailma silmad, mis varem olid suunatud Hiinale, pöörduvad nüüd Jaapani poole, mis on vananemise ja deflatsiooni probleemidest üle saanud.

Kui Asahi Shimbun ja Keizai Doyukai kaovad, on Jaapan oma probleemidest vabaks saanud.

＊Umeda Kita hoovi ümberehitamine mõjutas tugevalt negatiivselt Asahi Shimbuni katset meelitada üürnikke Nakanoshima Twin Toweri hoonesse, mis oli ettevõtte õnnepakkumine.

Kita Yard on koht, mis toimib Osaka taaselustamise katalüsaatorina.

Umeda Kita Yard on Jaapani parim kaubanduspaik, piirkond, mille Jumal on jätnud Osaka taaselustamise trumpi.

Seepärast on Yodobashi Camera Umeda kauplustest kõige suurema müügiga.

Asahi Shimbun kasutas Kita-Yardi projekti segamiseks Osaka ettevõtete juhtide assotsiatsiooni Yukiko Takenakat.

Muide, selle hoone ehitamist, millele Asahi oma ettevõtte varanduse pani, teostas Takenaka Corporation.

Tänu Kitayardi hävitamise plaanile ja Abenomicsist tingitud majandusbuumile suutis Asahi kindlustada üürnikud oma uuele hoonele Nakanoshimas.

Selle tulemusena on Asahi Shimbun nüüd ettevõte, mis teenib kinnisvaraga kasumit, ja nad on loonud süsteemi, kus ettevõte jääb alles isegi siis, kui ajaleht läheb pankrotti.

Kuid kas Jumal lubab sellel kõige halvemate ja põlastusväärsemate reeturite ja riigireeturite ettevõttel edasi eksisteerida?＊

2024/12/8 in Kyoto

日本国民全員が必視聴！！！【見えてきたトランプの外交方針】『もはや眼中になし！？石破首相』

【見えてきたトランプの外交方針】『もはや眼中になし！？石破首相』

Ons het 'n era betree waarin die krag van tradisie, nie net 'n tydelike oplossing soos China s'n nie

Die Asahi Shimbun is nie vleiend nie en is vervelig.
Een van sy verkoopspunte, "Tenseijin-go," is geskryf in 'n styl wat moeilik is om 'n rubriek te noem, en dit eindig met "selfs so, Japan is sleg" vir die grootste deel, met verwysing na boeke en mense wat niemand ken nie. oor
Dit is 'n hoofstuk wat ek op 1 Maart 2019 gestuur het.
'n Vriend wat 'n belese persoon is, het die weeklikse tydskrif Shinchō gekoop wat vandag vrygestel is.
Sy het dit gekoop sodat ek die enigste artikel deur Masayuki Takayama in die na-oorlogse wêreld kon lees.
Die aantekeninge wat met 'n asterisk gemerk is, is myne.
Die eeu van Japan
Die Asahi Shimbun is nie vleiend nie, maar vervelig.
Een van sy gereelde kenmerke, "Tenseijin-go," is meer soos 'n verduideliking as 'n rubriek geskryf.
Dit haal boeke en mense aan waarvan niemand weet nie, en die meeste van die tyd eindig dit met: "Tog is Japan nog steeds skuldig."
Selfs wanneer hulle praat oor die verregaande optrede van Korea, verander hulle die onderwerp na "omdat Japan Korea gekoloniseer het" en ignoreer die feit dat dit 'n anneksasie was, nie 'n kolonie nie.
Hulle praat net oor die oorlog vanuit die Amerikaanse perspektief en sê dinge soos "dit was 'n invalsoorlog" en "dit het die mense van Asië uitgebuit en hulle laat ly."
Sulke verwronge artikels word geadverteer as "jy sal vrae daaroor kry in die eksamen, so kopieer hulle presies."
Dit is erger as MacArthur se breinspoeling.
Die politieke beriggewing is ook verskriklik.
Hulle spot met Sakurada, die Olimpiese minister, wat sê hy het 'n lisp en maak foute.
Hoe anders is dit om met 'n hakkelaar te spot omdat hy hakkel?
Hulle probeer altyd om Japan te ondermyn, maar hulle toon die grootste warmte en bedagsaamheid teenoor China en Korea.
China het gevorderde tegnologie uit ander lande gesteel en geld gemaak deur dit na te boots.
Die nabootsing van die Shinkansen is 'n goeie voorbeeld.
Sodra Trump en Pence egter kragtig opgetree het om diefstal van intellektuele eiendom te voorkom, het dinge gespanne geraak.
Boonop is daar die teorie dat kommunistiese lande nog net 72 jaar bestaan.
Kommunistiese lande is gestig.
Hulle was egter almal van korte duur en het ineengestort.
Selfs die langslewendes, die Sowjetunie, het ná 72 jaar in duie gestort.
Die kommunistiese regime in China sal volgende jaar sy 72ste bestaansjaar vier.
Geskiedenis en Kaori Fukushima sê albei dat dit die limiet is.
Asahi-redaksielid Hara Masato sê egter: "Ek het China toe gegaan, en almal was in goeie gees. Die Alibaba-bestuurders het gesê hulle het glad nie bekommerd nie."
Verder sê hy dat China se BBP 'naby dié van die dalende VSA is, en dit iewers in die 2020's sal verbysteek', en dat "die VSA se pogings om 'n handelsoorlog te begin lyk soos 'n teken van sy desperaatheid en vrees."
Hy voorspel dat China, 'n genadelose en vulgêre land wat 'n bestaan maak uit diefstal van intellektuele eiendom en gruwelike etniese seleksie in Uighur en Tibet uitvoer, môre 'n supermoondheid sal word.
Die Japannese is gewalg om te dink dat so 'n land die wêreld sal regeer, maar dit lyk of Hara dink dit is goed.
Ek wil vir Japan 'n naald op die voorkop van so 'n China gee.
Tog bring die koerant Asahi Yoshimitsu Kobayashi, die verteenwoordigende direkteur van die Keizai Doyukai (Japan Association of Corporate Executives), na vore en laat hom sê: "Dit sal nie gebeur nie."
Volgens Kobayashi, "Japan, 'n tegnologiese supermoondheid, is iets van die verlede. Nou is tegnologie deur China gesteel, en Huawei het 'n monopolie op telekommunikasie. Tog is die Japannese in 'n toestand van soos 'n gekookte padda, besef nie eers so 'n situasie nie."
Hy kritiseer ook die Japannese hard en sê: "Die Japannese, wat agteruitgegaan het, het nie eers die energie om nuwe dinge te probeer nie."
Japan het egter voortgegaan om uitdagings aan te pak.
Byvoorbeeld, in die 1970's het Japan 'n kernaangedrewe skip geskep met behulp van sy tegnologie, na aanleiding van die Verenigde State, die Sowjetunie en Duitsland.
Ons was die eerste ter wêreld om die droomkernreaktor, die vinnige telerreaktor, in praktiese gebruik te gebruik, maar fopnuus onder leiding van Asahi het albei vernietig.
Kobayashi is onkundig en ken nie hierdie feit nie.
Hy sou nie oor die Japannese gekookte padda-teorie by Asahi praat as hy geweet het nie.
Kobayashi sien ook die “175 triljoen jen-skuld van Japan” as ’n probleem en betreur dat “die koste van die ontwikkeling van volgende generasie tegnologie” nie vinnig betaal kan word nie.
Nee, 'n groot hoeveelheid navorsingsbefondsing word uitbetaal.
Hierdie geld is egter uitgedeel aan mense soos Jiro Yamaguchi, 'n linkse anti-Japannees uit die geesteswetenskappe.
Kobayashi het nog nie hieroor geleer nie.
So, het die res van die wêreld 'n pessimistiese siening van Japan?
Michael Schuman, skrywer van "Confucius and His World," verklaar dat "die uitdaging van die 21ste eeu is om 'n sterk industriële mag te vestig wat internasionaal kan meeding, en die model hiervoor is Japan, glo dit of nie."
Hy sê," "Ons het 'n era betree waarin die krag van tradisie, nie net 'n tydelike oplossing soos China s'n, saak maak nie."
Adair Turner, 'n owerheid oor die Britse economy, deel dieselfde siening as Yoichi Takahashi en sê: "Japan, wat verouder, het sy arbeidsmag tot die ouderdom van 70 laat hou deur tegnologiese innovasie," en "Alhoewel daar gesê word dat die land se skuld, wat meer as dubbel is die BBP, 'n las is, as jy na die werklike situasie kyk, kan dit deur staatsbates verreken word, en met rente van die Bank van Japan is dit eintlik net 60% van die BBP."
Die gevolgtrekking is: "In die 21ste eeu, leer van Japan."
Daniel Moss van Bloomberg sê ook: "Die wêreld se oë, wat voorheen op China gerig was, sal nou na Japan gerig word, wat die probleme van veroudering en deflasie oorkom het.
Wanneer die Asahi Shimbun en die Keizai Doyukai verdwyn, sal Japan skoon wees van sy probleme.
＊Die herontwikkeling van Umeda Kita Yard was 'n kragtige negatiewe invloed op die Asahi Shimbun se poging om huurders na die Nakanoshima Twin Tower-gebou te lok, wat 'n waagstuk op die maatskappy se fortuin was.
Kita Yard is 'n plek wat sal optree as 'n katalisator vir die herlewing van Osaka.
Umeda Kita Yard is die beste kommersiële ligging in Japan, 'n gebied wat God agtergelaat het as 'n troefkaart vir die herlewing van Osaka.
Daarom het Yodobashi Camera Umeda die hoogste verkope van al die winkels.
Asahi Shimbun het Yukiko Takenaka van die Osaka Association of Corporate Executives gebruik om die Kita-Yard-projek te verwar.
Terloops, die konstruksie van die gebou waarop Asahi sy maatskappy se fortuin ingesit het, is deur Takenaka Corporation uitgevoer.
Danksy die komplot om die Kitayard te vernietig en die ekonomiese oplewing wat deur Abenomics meegebring is, kon Asahi huurders vir sy nuwe gebou in Nakanoshima verseker.
Asahi Shimbun is gevolglik nou 'n maatskappy wat wins maak uit vaste eiendom, en hulle het 'n stelsel geskep waar die maatskappy sal bly, selfs al gaan die koerant onder.
Maar sal God toelaat dat hierdie geselskap van die ergste en mees veragtelike verraaiers en verraaiers voortbestaan?＊

2024/12/8 in Kyoto

Vstoupili jsme do éry, ve které je síla tradice, nikoli jen provizorní řešení jako v Číně

Deník Asahi Shimbun není lichotivý a je nudný.

Jeden z jeho prodejních titulů, „Tenseijin-go“, je psán stylem, který lze jen těžko nazvat sloupkem, a končí většinou větou „i tak je Japonsko špatné“, přičemž cituje knihy a lidi, o kterých nikdo neví

Jedná se o kapitolu, kterou jsem poslal 1. března 2019.

Přítel, který je sečtělý člověk, si koupil týdeník Šinčó, který dnes vyšel.

Koupila si ho, abych si mohl přečíst jediný článek Masayukiho Takayamy v poválečném světě.

Anotace označené hvězdičkou jsou moje.

Století Japonska

Asahi Šimbun není lichotivý, ale nudný.

Jedna z jeho pravidelných rubrik, „Tenseijin-go“, je psána spíše jako výklad než jako sloupek.

Cituje knihy a lidi, o kterých nikdo neví, a většinou končí slovy: „I tak je Japonsko stále na vině.“ Vždyť je to taky tak.　

Dokonce i když mluví o nehorázných činech Koreje, změní téma na „protože Japonsko kolonizovalo Koreu“ a ignoruje skutečnost, že šlo o anexi, nikoli o kolonii.

O válce mluví pouze z amerického pohledu a říkají věci jako „byla to invazní válka“ a „vykořisťovala obyvatele Asie a způsobila jim utrpení“.

Takto zkreslené články jsou inzerovány jako „dostanete na ně otázky ve zkoušce, takže je přesně opište“.

Je to horší než MacArthurovo vymývání mozků.

Příšerné je i politické zpravodajství.

Dělají si legraci ze Sakurady, ministra pro olympijské hry, že šišlá a dělá chyby.

Jak moc se to liší od toho, když si dělají legraci z koktavého člověka, že koktá?

Vždy se snaží podkopávat Japonsko, ale vůči Číně a Koreji projevují maximální vřelost a ohleduplnost.

Čína ukradla vyspělou technologii jiným zemím a vydělala na tom, že ji napodobila.

Dobrým příkladem je napodobování Šinkansenu.

Jakmile však Trump a Pence podnikli rázné kroky, aby zabránili krádežím duševního vlastnictví, situace se stala napjatou.

Kromě toho existuje teorie, že komunistické země existují pouze 72 let.

Komunistické země byly založeny.

Všechny však měly krátké trvání a zhroutily se.

Dokonce i ta nejdéle trvající, Sovětský svaz, se po 72 letech zhroutila.

Komunistický režim v Číně oslaví příští rok 72. výročí svého vzniku.

Historie i Kaori Fukušima říkají, že to je hranice.　

Člen redakce Asahi Hara Masato však říká: „Byl jsem v Číně a všichni byli v dobré náladě. Vedoucí pracovníci společnosti Alibaba říkali, že nemají vůbec žádné obavy.“

Dále říká, že čínský HDP „se blíží klesajícímu HDP USA a někdy v roce 2020 je předstihne“ a že„ pokusy USA zahájit obchodní válku vypadají jako projev jejich zoufalství a strachu“.　

Předpovídá, že Čína, nemilosrdná a vulgární země, která žije z krádeží duševního vlastnictví a provádí strašlivou etnickou selekci v Ujgursku a Tibetu, se zítra stane velmocí.

Japonci jsou znechuceni představou, že taková země bude vládnout světu, ale Hara to zřejmě považuje za dobré.

Chtěl bych Japonsko takové Číně vpíchnout jehlu do čela.

Přesto noviny Asahi přivádějí Jošimitsu Kobajašiho, reprezentativního ředitele Keizai Doyukai (Japonské asociace vedoucích pracovníků podniků), a nechávají ho říci: „To se nestane.“ A tak se Hara snaží, aby se mu to podařilo.

Podle Kobajašiho je „Japonsko, technologická velmoc, minulostí. Nyní technologie ukradla Čína a Huawei má monopol na telekomunikace. Přesto jsou Japonci jako vařená žába a takovou situaci si ani neuvědomují.“

Japonce také tvrdě kritizuje: „Japonci, kteří se zhoršili, nemají ani energii zkoušet nové věci.“

Japonsko však i nadále přijímá výzvy.

Například v sedmdesátých letech minulého století vytvořilo Japonsko po vzoru Spojených států, Sovětského svazu a Německa loď na jaderný pohon s využitím své technologie.　

Jako první na světě jsme uvedli do praktického provozu vysněný jaderný reaktor, rychlý množivý reaktor, ale falešné zprávy vedené společností Asahi obojí zničily.

Kobajaši je ignorant a tuto skutečnost nezná.

Kdyby to věděl, nemluvil by o teorii vařené japonské žáby v Asahi.

Kobajaši také vidí problém v „japonském dluhu 175 bilionů jenů“ a naříká, že „náklady na vývoj technologií nové generace“ nelze rychle zaplatit.

Ne, vyplácí se obrovské množství finančních prostředků na výzkum.

Tyto peníze však byly rozděleny lidem, jako je Jiro Jamaguči, levicový antijaponec z humanitních věd.

Kobajaši se o tom ještě nedozvěděl.

Má tedy zbytek světa pesimistický pohled na Japonsko?

Michael Schuman, autor knihy „Konfucius a jeho svět“, prohlašuje, že „výzvou 21. století je vytvořit silnou průmyslovou velmoc, která bude schopna mezinárodní konkurence, a vzorem pro to je Japonsko, věřte tomu nebo ne“.

Říká:“ “Vstoupili jsme do éry, v níž záleží na síle tradice, nikoliv jen na provizorním řešení, jako je to čínské.“　

Adair Turner, odborník na britskou ekonomiku, sdílí stejný názor jako Joiči Takahaši: „Japonsko, které stárne, díky technologickým inovacím zajistilo, že jeho pracovní síla vydrží až do 70 let.“ A „I když se říká, že dluh země, který je více než dvojnásobkem HDP, je břemenem, pokud se podíváte na skutečnou situaci, lze jej kompenzovat vládními aktivy a s úroky od Bank of Japan je to ve skutečnosti jen 60 % HDP.“

Závěr zní: „V 21. století se učte od Japonska.“　

Daniel Moss z agentury Bloomberg také říká: „Zraky světa, které se dříve upíraly na Čínu, se nyní obrátí k Japonsku, které překonalo problémy stárnutí a deflace.

Až zmizí Asahi Shimbun a Keizai Doyukai, bude mít Japonsko od svých problémů pokoj.

＊Přestavba nádvoří Umeda Kita měla silný negativní vliv na snahu deníku Asahi Shimbun přilákat nájemce do budovy Nakanoshima Twin Tower, která byla sázkou na štěstí společnosti.

Kita Yard je místo, které bude působit jako katalyzátor revitalizace Ósaky.

Umeda Kita Yard je nejlepší obchodní lokalitou v Japonsku, oblastí, kterou Bůh zanechal jako trumf pro revitalizaci Ósaky.

Proto má Yodobashi Camera Umeda nejvyšší tržby ze všech obchodů.

Deník Asahi Shimbun využil Jukiko Takenaku z Asociace vedoucích pracovníků firem v Ósace, aby projekt Kita-Yard zamotal.

Mimochodem, stavbu budovy, na kterou Asahi vsadila své firemní štěstí, prováděla společnost Takenaka Corporation.

Díky záměru zničit Kitayard a hospodářskému boomu, který přinesla Abenomika, mohla Asahi zajistit nájemce pro svou novou budovu v Nakanoshimě.

Výsledkem je, že Asahi Shimbun je nyní společností, která vydělává na nemovitostech, a vytvořili systém, v němž společnost zůstane, i kdyby noviny zkrachovaly.

Dovolí však Bůh, aby tato společnost nejhorších a nejpodlejších zrádců a podrazáků existovala i nadále?“.

2024/12/8 in Kyoto

Chúng ta đã bước vào một kỷ nguyên mà sức mạnh của truyền thống, không chỉ là một giải pháp tạm

Asahi Shimbun không tâng bốc và nhàm chán.
Một trong những điểm bán hàng của nó, "Tenseijin-go", được viết theo phong cách khó có thể gọi là chuyên mục, và phần lớn kết thúc bằng "mặc dù vậy, Nhật Bản vẫn tệ", trích dẫn những cuốn sách và con người mà không ai biết đến
Đây là một chương mà tôi đã gửi vào ngày 1 tháng 3 năm 2019.
Một người bạn là người đọc nhiều đã mua tạp chí hàng tuần Shinchō được phát hành hôm nay.
Cô ấy mua nó để tôi có thể đọc bài viết duy nhất của Masayuki Takayama về thế giới hậu chiến.
Các chú thích được đánh dấu bằng dấu hoa thị là của tôi.
Thế kỷ của Nhật Bản
Asahi Shimbun không tâng bốc mà nhàm chán.
Một trong những chuyên mục thường kỳ của nó, "Tenseijin-go", được viết giống như một lời giải thích hơn là một chuyên mục.
Nó trích dẫn những cuốn sách và con người mà không ai biết đến, và phần lớn kết thúc bằng "Mặc dù vậy, Nhật Bản vẫn có lỗi". Ngay cả khi nói về những hành động vô lý của Hàn Quốc, họ cũng đổi chủ đề thành "vì Nhật Bản đã xâm chiếm Hàn Quốc" và bỏ qua thực tế rằng đó là một cuộc sáp nhập chứ không phải là thuộc địa.
Họ chỉ nói về cuộc chiến theo quan điểm của người Mỹ, nói những điều như "đó là một cuộc chiến tranh xâm lược" và "nó bóc lột người dân châu Á và khiến họ phải chịu đau khổ".
Những bài báo bóp méo như vậy được quảng cáo là "bạn sẽ gặp phải những câu hỏi về chúng trong bài kiểm tra, vì vậy hãy sao chép chính xác chúng".
Nó còn tệ hơn cả việc tẩy não MacArthur.
Các bản tin chính trị cũng rất tệ.
Họ chế giễu Sakurada, bộ trưởng Olympic, nói rằng ông ấy nói ngọng và mắc lỗi.
Điều đó khác gì chế giễu một người nói lắp vì nói lắp?
Họ luôn cố gắng làm suy yếu Nhật Bản, nhưng họ lại thể hiện sự nồng nhiệt và chu đáo tối đa đối với Trung Quốc và Hàn Quốc.
Trung Quốc đã đánh cắp công nghệ tiên tiến từ các quốc gia khác và kiếm tiền bằng cách bắt chước chúng.
Việc bắt chước Shinkansen là một ví dụ điển hình.
Tuy nhiên, ngay khi Trump và Pence có hành động mạnh mẽ để ngăn chặn hành vi trộm cắp tài sản trí tuệ, mọi thứ trở nên căng thẳng.
Ngoài ra, còn có lý thuyết cho rằng các nước cộng sản chỉ tồn tại trong 72 năm.
Các nước cộng sản đã được thành lập.
Tuy nhiên, tất cả chúng đều tồn tại trong thời gian ngắn và sụp đổ.
Ngay cả Liên Xô, quốc gia tồn tại lâu nhất, cũng đã sụp đổ sau 72 năm.
Chế độ cộng sản ở Trung Quốc sẽ kỷ niệm 72 năm thành lập vào năm tới.
Lịch sử và Kaori Fukushima đều nói rằng đây là giới hạn. Tuy nhiên, thành viên ban biên tập Asahi Hara Masato cho biết, "Tôi đã đến Trung Quốc và mọi người đều rất vui vẻ. Các giám đốc điều hành của Alibaba nói rằng họ không hề lo lắng gì cả".
Hơn nữa, ông nói rằng GDP của Trung Quốc 'gần bằng GDP của Hoa Kỳ đang suy thoái và sẽ vượt qua vào khoảng những năm 2020', và rằng "những nỗ lực của Hoa Kỳ nhằm bắt đầu một cuộc chiến tranh thương mại có vẻ như là dấu hiệu cho thấy sự tuyệt vọng và sợ hãi của họ".
Ông dự đoán rằng Trung Quốc, một quốc gia tàn nhẫn và thô tục kiếm sống bằng cách đánh cắp tài sản trí tuệ và thực hiện lựa chọn dân tộc khủng khiếp ở người Duy Ngô Nhĩ và Tây Tạng, sẽ trở thành một siêu cường vào ngày mai.
Người Nhật Bản ghê tởm khi nghĩ rằng một quốc gia như vậy sẽ thống trị thế giới, nhưng Hara có vẻ nghĩ rằng điều đó là tốt.
Tôi muốn cho Nhật Bản một cây kim vào trán của một Trung Quốc như vậy.
Tuy nhiên, tờ báo Asahi đã đưa Yoshimitsu Kobayashi, giám đốc đại diện của Keizai Doyukai (Hiệp hội các giám đốc điều hành doanh nghiệp Nhật Bản), và ông ấy đã nói rằng, "Điều đó sẽ không xảy ra".
Theo Kobayashi, "Nhật Bản, một siêu cường công nghệ, đã là chuyện của quá khứ. Bây giờ, công nghệ đã bị Trung Quốc đánh cắp và Huawei độc quyền về viễn thông. Tuy nhiên, người Nhật vẫn đang trong tình trạng giống như một con ếch luộc, thậm chí không nhận ra tình huống như vậy".
Ông cũng chỉ trích gay gắt người Nhật, nói rằng, "Người Nhật đã suy thoái, thậm chí không có năng lượng để thử những điều mới".
Tuy nhiên, Nhật Bản vẫn tiếp tục chấp nhận những thách thức.
Ví dụ, vào những năm 1970, Nhật Bản đã chế tạo một con tàu chạy bằng năng lượng hạt nhân bằng công nghệ của mình, sau Hoa Kỳ, Liên Xô và Đức. Chúng tôi là những người đầu tiên trên thế giới đưa lò phản ứng hạt nhân trong mơ, lò phản ứng sinh sản nhanh, vào sử dụng thực tế, nhưng tin tức giả do Asahi dẫn đầu đã phá hủy cả hai.
Kobayashi thiếu hiểu biết và không biết sự thật này.
Nếu biết, ông ấy sẽ không nói về thuyết ếch luộc của Nhật Bản tại Asahi.
Kobayashi cũng coi "khoản nợ 175 nghìn tỷ yên của Nhật Bản" là một vấn đề và than thở rằng "chi phí phát triển công nghệ thế hệ tiếp theo" không thể trả hết nhanh chóng.
Không, một lượng lớn tiền tài trợ nghiên cứu đang được chi trả.
Tuy nhiên, số tiền này đã được phân phối cho những người như Jiro Yamaguchi, một người chống Nhật cánh tả từ khoa nhân văn.
Kobayashi vẫn chưa biết về điều này.
Vậy, phần còn lại của thế giới có cái nhìn bi quan về Nhật Bản không?
Michael Schuman, tác giả của "Khổng Tử và thế giới của ông", tuyên bố rằng "thách thức của thế kỷ 21 là thiết lập một cường quốc công nghiệp mạnh mẽ có thể cạnh tranh quốc tế và mô hình cho điều này là Nhật Bản, tin hay không thì tùy".
Ông nói, "Chúng ta đã bước vào một kỷ nguyên mà sức mạnh của truyền thống, không chỉ là một giải pháp tạm thời như Trung Quốc, là quan trọng."
Adair Turner, một chuyên gia về kinh tế Anhonomy, chia sẻ cùng quan điểm với Yoichi Takahashi, nói rằng, "Nhật Bản, một quốc gia đang già đi, đã duy trì lực lượng lao động của mình đến năm 70 tuổi thông qua đổi mới công nghệ", và "Mặc dù người ta nói rằng nợ của quốc gia này, cao gấp đôi GDP, là một gánh nặng, nhưng nếu bạn nhìn vào tình hình thực tế, nó có thể được bù đắp bằng tài sản của chính phủ, và với lãi suất từ Ngân hàng Nhật Bản, thực tế chỉ bằng 60% GDP".
Kết luận là, "Trong thế kỷ 21, hãy học hỏi từ Nhật Bản". Daniel Moss của Bloomberg cũng cho biết, "Thế giới trước đây tập trung vào Trung Quốc, giờ đây sẽ hướng mắt về Nhật Bản, quốc gia đã vượt qua được các vấn đề về già hóa và giảm phát.
Khi Asahi Shimbun và Keizai Doyukai biến mất, Nhật Bản sẽ thoát khỏi các vấn đề của mình.
＊Việc tái phát triển Umeda Kita Yard đã tác động tiêu cực mạnh mẽ đến nỗ lực thu hút người thuê nhà đến Tòa nhà Tháp đôi Nakanoshima của Asahi Shimbun, đây là một canh bạc đánh cược vào vận may của công ty.
Kita Yard là nơi sẽ đóng vai trò là chất xúc tác cho sự hồi sinh của Osaka.
Umeda Kita Yard là địa điểm thương mại tốt nhất tại Nhật Bản, một khu vực mà Chúa đã để lại như một quân át chủ bài cho sự hồi sinh của Osaka.
Đó là lý do tại sao Yodobashi Camera Umeda có doanh số bán hàng cao nhất trong tất cả các cửa hàng.
Asahi Shimbun đã sử dụng Yukiko Takenaka của Hiệp hội các giám đốc điều hành doanh nghiệp Osaka để làm rối tung dự án Kita-Yard.
Nhân tiện, việc xây dựng tòa nhà mà Asahi đã đặt cược vận mệnh công ty của mình được thực hiện bởi Tập đoàn Takenaka.
Nhờ vào âm mưu phá hủy Kitayard và sự bùng nổ kinh tế do Abenomics mang lại, Asahi có thể đảm bảo được người thuê cho tòa nhà mới của mình ở Nakanoshima.
Kết quả là, Asahi Shimbun hiện là một công ty kiếm lợi nhuận từ bất động sản và họ đã tạo ra một hệ thống mà công ty sẽ vẫn tồn tại ngay cả khi tờ báo phá sản.
Nhưng liệu Chúa có cho phép công ty của những kẻ phản bội và phản bội tồi tệ và đáng khinh bỉ nhất này tiếp tục tồn tại không?＊

2024/12/8 in Kyoto

เราได้ก้าวเข้าสู่ยุคที่พลังของประเพณี ไม่ใช่แค่การแก้ปัญหาแบบชั่วคราวเหมือนของจีน

หนังสือพิมพ์อาซาฮีไม่ได้ให้คำชมและน่าเบื่อ
จุดขายอย่างหนึ่งของหนังสือพิมพ์คือ "Tenseijin-go" ซึ่งเขียนด้วยสไตล์ที่เรียกได้ว่าเป็นคอลัมน์ได้ยาก และส่วนใหญ่จบด้วยประโยคว่า "ถึงกระนั้น ญี่ปุ่นก็ยังแย่" โดยอ้างถึงหนังสือและบุคคลที่ไม่มีใครรู้จัก
เป็นบทที่ฉันส่งไปเมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2019
เพื่อนที่อ่านหนังสือเยอะคนหนึ่งซื้อนิตยสารรายสัปดาห์ Shinchō ที่ออกในวันนี้
เธอซื้อนิตยสารฉบับนี้เพื่อให้ฉันได้อ่านบทความของมาซายูกิ ทาคายามะซึ่งเป็นบทความเดียวในโลกหลังสงคราม
คำอธิบายประกอบที่มีดอกจันเป็นของฉัน
ศตวรรษแห่งญี่ปุ่น
หนังสือพิมพ์อาซาฮีไม่ได้ให้คำชมแต่กลับน่าเบื่อ
"Tenseijin-go" ซึ่งเป็นคุณลักษณะประจำหนังสือพิมพ์เขียนขึ้นเหมือนคำอธิบายมากกว่าจะเป็นคอลัมน์
โดยจะอ้างถึงหนังสือและบุคคลที่ไม่มีใครรู้จัก และส่วนใหญ่มักจะจบด้วยประโยคว่า "ถึงกระนั้น ญี่ปุ่นก็ยังผิดอยู่ดี"
แม้แต่ตอนที่พูดถึงการกระทำที่น่าอับอายของเกาหลี พวกเขาก็เปลี่ยนหัวข้อเป็น "เพราะญี่ปุ่นล่าอาณานิคมเกาหลี" และเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่าเกาหลีเป็นการผนวกดินแดน ไม่ใช่อาณานิคม
พวกเขาพูดถึงสงครามจากมุมมองของอเมริกาเท่านั้น โดยพูดประมาณว่า "มันเป็นสงครามรุกราน" และ "มันเอาเปรียบผู้คนในเอเชียและทำให้พวกเขาต้องทนทุกข์"
บทความที่บิดเบือนเช่นนี้โฆษณาว่า "คุณจะเจอคำถามในการสอบ ดังนั้นคัดลอกมาเป๊ะๆ เลย"
มันแย่กว่าการล้างสมองของแม็คอาเธอร์อีก
การรายงานข่าวการเมืองก็แย่เช่นกัน
พวกเขาล้อเลียนซากุราดะ รัฐมนตรีโอลิมปิก โดยบอกว่าเขาพูดไม่ชัดและทำผิดพลาด
แล้วมันต่างจากการล้อเลียนคนที่พูดติดอ่างเพราะพูดติดอ่างยังไงล่ะ
พวกเขาพยายามทำลายล้างญี่ปุ่นเสมอ แต่กลับแสดงความอบอุ่นและเอาใจใส่จีนและเกาหลีอย่างที่สุด
จีนขโมยเทคโนโลยีขั้นสูงจากประเทศอื่นและทำเงินด้วยการเลียนแบบ
การเลียนแบบชินคันเซ็นเป็นตัวอย่างที่ดี อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ทรัมป์และเพนซ์ลงมือปฏิบัติการอย่างแข็งกร้าวเพื่อป้องกันการขโมยทรัพย์สินทางปัญญา สถานการณ์ก็เริ่มตึงเครียด
นอกจากนี้ยังมีทฤษฎีที่ว่าประเทศคอมมิวนิสต์มีอยู่เพียง 72 ปีเท่านั้น
ประเทศคอมมิวนิสต์ได้รับการสถาปนาขึ้น
อย่างไรก็ตาม ประเทศเหล่านี้มีอายุสั้นและล่มสลาย
แม้แต่สหภาพโซเวียตที่มีอายุยืนยาวที่สุดก็ล่มสลายหลังจาก 72 ปี
ระบอบคอมมิวนิสต์ในจีนจะเฉลิมฉลองครบรอบ 72 ปีในปีหน้า
ทั้ง History และ Kaori Fukushima ต่างก็กล่าวว่านี่คือขีดจำกัด
อย่างไรก็ตาม Hara Masato สมาชิกคณะบรรณาธิการของ Asahi กล่าวว่า "ฉันไปจีนและทุกคนก็อารมณ์ดี ผู้บริหารของ Alibaba บอกว่าพวกเขาไม่กังวลเลย" นอกจากนี้ เขายังกล่าวอีกว่า GDP ของจีนนั้น "ใกล้เคียงกับของสหรัฐฯ ที่กำลังถดถอย และจะแซงหน้าในช่วงปี 2020" และ "ความพยายามของสหรัฐฯ ที่จะก่อสงครามการค้าดูเหมือนจะเป็นสัญญาณของความสิ้นหวังและความกลัว"
เขาทำนายว่าจีน ซึ่งเป็นประเทศที่โหดร้ายและหยาบคายที่ทำมาหากินจากการขโมยทรัพย์สินทางปัญญาและกระทำการเลือกปฏิบัติทางชาติพันธุ์อย่างโหดร้ายในอุยกูร์และทิเบต จะกลายเป็นมหาอำนาจในวันพรุ่งนี้
ชาวญี่ปุ่นรู้สึกขยะแขยงที่คิดว่าประเทศดังกล่าวจะปกครองโลก แต่ฮาระดูเหมือนจะคิดว่ามันดี
ฉันอยากจะแทงญี่ปุ่นด้วยเข็มที่หน้าผากของจีนเช่นนี้
ถึงกระนั้น หนังสือพิมพ์ Asahi ก็ยังหยิบโยชิมิตสึ โคบายาชิ ผู้อำนวยการฝ่ายตัวแทนของ Keizai Doyukai (สมาคมผู้บริหารองค์กรของญี่ปุ่น) ออกมา และให้เขาพูดว่า "มันจะไม่เกิดขึ้น"
ตามที่โคบายาชิกล่าวไว้ว่า "ญี่ปุ่นซึ่งเป็นมหาอำนาจด้านเทคโนโลยีนั้นเป็นเพียงสิ่งในอดีตไปแล้ว ตอนนี้เทคโนโลยีถูกจีนขโมยไป และหัวเว่ยก็ผูกขาดด้านโทรคมนาคมอยู่ดี แต่ญี่ปุ่นกลับอยู่ในสภาพที่เหมือนกบต้ม โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น"
เขายังวิจารณ์ญี่ปุ่นอย่างรุนแรงว่า "ญี่ปุ่นที่เสื่อมถอยลงไม่มีแม้แต่พลังที่จะลองสิ่งใหม่ๆ"
อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นยังคงเผชิญกับความท้าทายต่อไป
ตัวอย่างเช่น ในช่วงทศวรรษ 1970 ญี่ปุ่นได้สร้างเรือพลังงานนิวเคลียร์โดยใช้เทคโนโลยีของตน โดยทำตามสหรัฐอเมริกา สหภาพโซเวียต และเยอรมนี
เราเป็นประเทศแรกในโลกที่นำเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ในฝันอย่างเครื่องปฏิกรณ์เพาะพันธุ์เร็วมาใช้จริง แต่ข่าวปลอมที่นำโดยอาซาฮีได้ทำลายทั้งสองอย่าง
โคบายาชิเป็นคนโง่เขลาและไม่รู้ข้อเท็จจริงนี้
หากเขารู้ เขาคงไม่พูดถึงทฤษฎีกบต้มของญี่ปุ่นที่อาซาฮี โคบายาชิยังมองว่า “หนี้ 175 ล้านล้านเยนของญี่ปุ่น” เป็นปัญหา และคร่ำครวญว่า “ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาเทคโนโลยีรุ่นต่อไป” ไม่สามารถชำระได้อย่างรวดเร็ว
ไม่ เงินทุนวิจัยจำนวนมหาศาลกำลังถูกจ่ายออกไป
อย่างไรก็ตาม เงินจำนวนนี้ถูกแจกจ่ายให้กับคนอย่างจิโร ยามากูจิ ซึ่งเป็นกลุ่มต่อต้านญี่ปุ่นฝ่ายซ้ายจากสาขามนุษยศาสตร์
โคบายาชิยังไม่ทราบเรื่องนี้
แล้วส่วนอื่นๆ ของโลกมีมุมมองในแง่ร้ายต่อญี่ปุ่นหรือไม่
ไมเคิล ชูมันน์ ผู้เขียนหนังสือ “Confucius and His World” ประกาศว่า “ความท้าทายของศตวรรษที่ 21 คือการสร้างพลังอุตสาหกรรมที่แข็งแกร่งที่สามารถแข่งขันในระดับนานาชาติได้ และญี่ปุ่นคือต้นแบบของสิ่งนี้ เชื่อหรือไม่”
เขากล่าวว่า “เราได้เข้าสู่ยุคที่พลังของประเพณีมีความสำคัญ ไม่ใช่แค่ทางออกชั่วคราวเช่นของจีน”
เอแดร์ เทิร์นเนอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านเศรษฐกิจของอังกฤษnominal มีมุมมองเดียวกันกับ Yoichi Takahashi ที่กล่าวว่า “ญี่ปุ่นซึ่งกำลังแก่ตัวลงทำให้แรงงานมีอายุยืนยาวถึง 70 ปีด้วยนวัตกรรมทางเทคโนโลยี” และ “แม้จะกล่าวกันว่าหนี้ของประเทศซึ่งมากกว่า GDP ถึงสองเท่านั้นเป็นภาระ แต่ถ้ามองจากสถานการณ์จริงก็สามารถชดเชยได้ด้วยสินทรัพย์ของรัฐ และเมื่อรวมกับดอกเบี้ยจากธนาคารกลางญี่ปุ่นแล้ว จริงๆ แล้วเป็นเพียง 60% ของ GDP เท่านั้น”
ข้อสรุปคือ “ในศตวรรษที่ 21 จงเรียนรู้จากญี่ปุ่น” Daniel Moss จาก Bloomberg ยังกล่าวอีกว่า "สายตาของโลกที่เคยจับจ้องไปที่จีน ตอนนี้จะหันไปที่ญี่ปุ่น ซึ่งเอาชนะปัญหาของการแก่ชราและภาวะเงินฝืดได้แล้ว
เมื่อ Asahi Shimbun และ Keizai Doyukai หายไป ญี่ปุ่นก็จะไม่มีปัญหาอีกต่อไป
＊การพัฒนา Umeda Kita Yard ใหม่เป็นอิทธิพลเชิงลบที่ทรงพลังต่อความพยายามของ Asahi Shimbun ที่จะดึงดูดผู้เช่าให้มาที่อาคาร Nakanoshima Twin Tower ซึ่งเป็นการเสี่ยงโชคของบริษัท
Kita Yard เป็นสถานที่ที่ทำหน้าที่เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการฟื้นฟูโอซาก้า
Umeda Kita Yard เป็นทำเลเชิงพาณิชย์ที่ดีที่สุดในญี่ปุ่น ซึ่งเป็นพื้นที่ที่พระเจ้าทิ้งไว้เป็นไพ่เด็ดสำหรับการฟื้นฟูโอซาก้า
นั่นคือเหตุผลที่ Yodobashi Camera Umeda จึงมียอดขายสูงสุดในบรรดาร้านค้าทั้งหมด
Asahi Shimbun ใช้ Yukiko Takenaka จากสมาคมผู้บริหารองค์กรโอซาก้าเพื่อก่อกวน โครงการ Kita-Yard
การก่อสร้างอาคารที่ Asahi ใช้เป็นฐานในการลงทุนของบริษัทนั้นดำเนินการโดย Takenaka Corporation
ด้วยแผนการทำลาย Kitayard และการเติบโตทางเศรษฐกิจของ Abenomics ทำให้ Asahi สามารถหาผู้เช่าอาคารใหม่ใน Nakanoshima ได้
ด้วยเหตุนี้ Asahi Shimbun จึงกลายเป็นบริษัทที่ทำกำไรจากอสังหาริมทรัพย์ และพวกเขาได้สร้างระบบที่บริษัทจะยังคงอยู่แม้ว่าหนังสือพิมพ์จะล้มละลายก็ตาม
แต่พระเจ้าจะทรงยอมให้บริษัทของคนทรยศและคนทรยศที่เลวร้ายที่สุดและน่ารังเกียจที่สุดนี้ยังคงอยู่ต่อไปหรือไม่?＊


2024/12/8 in Kyoto

Weszliśmy w erę, w której siła tradycji, a nie tylko doraźne rozwiązanie, jak w Chinach,

Asahi Shimbun nie jest pochlebny i jest nudny.

Jeden z jego punktów sprzedaży, „Tenseijin-go”, jest napisany w stylu, który trudno nazwać kolumną, i kończy się w większości „mimo to Japonia jest zła”, cytując książki i ludzi, o których nikt nie wie

Jest to rozdział, który wysłałem 1 marca 2019 roku.

Znajoma, która jest oczytaną osobą, kupiła tygodnik Shinchō, który ukazał się dzisiaj.

Kupiła go, abym mógł przeczytać jedyny w powojennym świecie artykuł Masayukiego Takayamy.

Adnotacje oznaczone gwiazdką są moje.

Stulecie Japonii

Asahi Shimbun nie jest pochlebny, ale nudny.

Jeden z jego regularnych artykułów, „Tenseijin-go”, jest napisany bardziej jak wyjaśnienie niż kolumna.

Cytuje książki i ludzi, o których nikt nie wie, a przez większość czasu kończy się słowami: „Mimo to Japonia nadal ponosi winę”.　

Nawet mówiąc o skandalicznych działaniach Korei, zmieniają temat na „ponieważ Japonia skolonizowała Koreę” i ignorują fakt, że była to aneksja, a nie kolonia.

Mówią tylko o wojnie z amerykańskiej perspektywy, mówiąc takie rzeczy jak „to była wojna inwazyjna” i „wykorzystała ludność Azji i spowodowała ich cierpienie”.

Takie zniekształcone artykuły są reklamowane jako „dostaniesz na nie pytania na egzaminie, więc skopiuj je dokładnie”.

To gorsze niż pranie mózgu MacArthura.

Polityczne doniesienia też są okropne.

Naśmiewają się z Sakurady, ministra olimpiady, mówiąc, że ma seplenienie i popełnia błędy.

Czym to się różni od naśmiewania się z osoby jąkającej się?

Zawsze próbują podkopać Japonię, ale okazują najwyższe ciepło i szacunek Chinom i Korei.

Chiny ukradły zaawansowaną technologię z innych krajów i zarobiły pieniądze, imitując ją.

Dobrym przykładem jest imitacja Shinkansena.

Jednak gdy tylko Trump i Pence podjęli zdecydowane działania, aby zapobiec kradzieży własności intelektualnej, sytuacja stała się napięta.

Ponadto istnieje teoria, że kraje komunistyczne istnieją dopiero od 72 lat.

Kraje komunistyczne zostały ustanowione.

Jednak wszystkie były krótkotrwałe i upadły.

Nawet najdłużej istniejący, Związek Radziecki, upadł po 72 latach.

W przyszłym roku reżim komunistyczny w Chinach będzie obchodził 72. rocznicę powstania.

Zarówno historia, jak i Kaori Fukushima twierdzą, że jest to limit.　

Członek redakcji Asahi, Hara Masato, mówi jednak: „Byłem w Chinach i wszyscy byli w dobrych nastrojach. Dyrektorzy Alibaba powiedzieli, że nie mają żadnych zmartwień”.

Co więcej, twierdzi on, że PKB Chin „jest zbliżony do PKB słabnących Stanów Zjednoczonych i wyprzedzi je w 2020 roku”, a „próby rozpoczęcia wojny handlowej przez USA wydają się być oznaką ich desperacji i strachu”.　

Przewiduje, że Chiny, bezlitosny i wulgarny kraj, który utrzymuje się z kradzieży własności intelektualnej i przeprowadza przerażającą selekcję etniczną w Ujgurach i Tybecie, jutro staną się supermocarstwem.

Japończycy są zniesmaczeni myślą, że taki kraj będzie rządził światem, ale Hara wydaje się uważać, że to dobrze.

Chcę dać Japonii igłę w czoło takich Chin.

Mimo to gazeta Asahi przedstawia Yoshimitsu Kobayashiego, dyrektora reprezentacyjnego Keizai Doyukai (Japońskiego Stowarzyszenia Dyrektorów Korporacyjnych), i każe mu powiedzieć: „Tak się nie stanie”.

Według Kobayashiego, „Japonia, technologiczne supermocarstwo, to już przeszłość. Teraz technologia została skradziona przez Chiny, a Huawei ma monopol na telekomunikację. Mimo to Japończycy są jak gotowana żaba, nawet nie zdając sobie sprawy z takiej sytuacji”.

Ostro krytykuje również Japończyków, mówiąc: „Japończycy, którzy się pogorszyli, nie mają nawet energii, by próbować nowych rzeczy”.

Jednak Japonia nadal podejmuje wyzwania.

Na przykład w latach 70. Japonia stworzyła statek o napędzie jądrowym przy użyciu własnej technologii, podążając za Stanami Zjednoczonymi, Związkiem Radzieckim i Niemcami.　

Byliśmy pierwszymi na świecie, którzy wprowadzili wymarzony reaktor jądrowy, reaktor prędki, do praktycznego użytku, ale fałszywe wiadomości prowadzone przez Asahi zniszczyły oba.

Kobayashi jest ignorantem i nie zna tego faktu.

Gdyby wiedział, nie mówiłby o japońskiej teorii gotowanej żaby w Asahi.

Kobayashi postrzega również „175 bilionów jenów długu Japonii” jako problem i ubolewa, że „koszt rozwoju technologii nowej generacji” nie może zostać szybko spłacony.

Nie, wypłacana jest ogromna ilość funduszy na badania.

Pieniądze te trafiły jednak do ludzi takich jak Jiro Yamaguchi, lewicowy anty-japończyk z nauk humanistycznych.

Kobayashi jeszcze się o tym nie dowiedział.

Czy zatem reszta świata ma pesymistyczne spojrzenie na Japonię?

Michael Schuman, autor książki „Konfucjusz i jego świat”, deklaruje, że „wyzwaniem XXI wieku jest ustanowienie silnej potęgi przemysłowej, która może konkurować na arenie międzynarodowej, a modelem tego jest Japonia, wierzcie lub nie”.

Mówi: „Wkroczyliśmy w erę, w której liczy się siła tradycji, a nie tylko prowizoryczne rozwiązania, takie jak w Chinach”.　

Adair Turner, autorytet w dziedzinie brytyjskiej gospodarki, podziela ten sam pogląd, co Yoichi Takahashi, mówiąc: „Japonia, która się starzeje, sprawiła, że jej siła robocza może przetrwać do 70. roku życia dzięki innowacjom technologicznym” oraz „Chociaż mówi się, że dług kraju, który jest ponad dwukrotnie wyższy od PKB, jest obciążeniem, jeśli spojrzeć na rzeczywistą sytuację, można go zrównoważyć aktywami rządowymi, a wraz z odsetkami z Banku Japonii stanowi on w rzeczywistości tylko 60% PKB”.

Wniosek jest następujący: „W XXI wieku uczmy się od Japonii”.　

Daniel Moss z Bloomberga mówi również: „Oczy świata, które wcześniej były skupione na Chinach, teraz zwrócą się na Japonię, która przezwyciężyła problemy starzenia się i deflacji.

Kiedy Asahi Shimbun i Keizai Doyukai znikną, Japonia pozbędzie się swoich problemów.

Przebudowa Umeda Kita Yard miała ogromny negatywny wpływ na próbę przyciągnięcia najemców do Nakanoshima Twin Tower Building przez Asahi Shimbun, co było ryzykownym posunięciem.

Kita Yard to miejsce, które będzie katalizatorem rewitalizacji Osaki.

Umeda Kita Yard to najlepsza lokalizacja handlowa w Japonii, obszar, który Bóg pozostawił jako atut dla rewitalizacji Osaki.

Dlatego Yodobashi Camera Umeda ma najwyższą sprzedaż ze wszystkich sklepów.

Asahi Shimbun wykorzystał Yukiko Takenakę z Osaka Association of Corporate Executives do zamieszania w projekcie Kita-Yard.

Nawiasem mówiąc, budowa budynku, na którym Asahi postawiło fortunę swojej firmy, została przeprowadzona przez Takenaka Corporation.

Dzięki spiskowi mającemu na celu zniszczenie Kitayard i boomowi gospodarczemu wywołanemu przez Abenomics, Asahi mogło zabezpieczyć najemców dla swojego nowego budynku w Nakanoshima.

W rezultacie Asahi Shimbun jest teraz firmą, która czerpie zyski z nieruchomości i stworzyła system, w którym firma pozostanie nawet wtedy, gdy gazeta upadnie.

Ale czy Bóg pozwoli tej firmie najgorszych i najbardziej nikczemnych zdrajców i sprzedawczyków nadal istnieć?”.

2024/12/8 in Kyoto

Olemme siirtyneet aikakauteen, jossa perinteiden voima, ei vain väliaikaisratkaisu, kuten Kiinan

Asahi Shimbun ei ole imarteleva ja tylsä.

Yksi sen myyntipisteistä, ”Tenseijin-go”, on kirjoitettu tyylillä, jota on vaikea kutsua kolumniksi, ja se päättyy suurimmaksi osaksi sanoihin ”siitä huolimatta Japani on huono”, ja siinä siteerataan kirjoja ja ihmisiä, joista kukaan ei tiedä mitään.

Kyseessä on luku, jonka lähetin 1. maaliskuuta 2019.

Ystäväni, joka on hyvin lukenut ihminen, osti tänään ilmestyneen Shinchō-viikkolehden.

Hän osti sen, jotta voisin lukea Masayuki Takayaman ainoan artikkelin sodanjälkeisestä maailmasta.

Tähdellä merkityt huomautukset ovat minun.

Japanin vuosisata

Asahi Shimbun ei ole imarteleva vaan tylsä.

Yksi sen säännöllisistä artikkeleista, ”Tenseijin-go”, on kirjoitettu enemmän selostuksen kuin kolumnin tapaan.

Siinä siteerataan kirjoja ja ihmisiä, joista kukaan ei tiedä mitään, ja useimmiten se päättyy sanoihin: ”Silti Japani on edelleen syyllinen.”　

Jopa silloin, kun puhutaan Korean törkeistä toimista, vaihdetaan puheenaihe ”koska Japani kolonisoi Korean” ja jätetään huomiotta se tosiasia, että kyseessä oli liittäminen, ei siirtomaa.

He puhuvat sodasta vain amerikkalaisesta näkökulmasta ja sanovat asioita kuten ”se oli hyökkäyssota” ja ”se riisti Aasian kansoja ja aiheutti heille kärsimystä”.

Tällaisia vääristeltyjä artikkeleita mainostetaan sanoin ”saat tentissä kysymyksiä niistä, joten kopioi ne tarkasti”.

Se on pahempaa kuin MacArthurin aivopesu.

Myös poliittinen raportointi on kamalaa.

Olympiaministeri Sakuradaa pilkataan sanomalla, että hänellä on hörhelö ja että hän tekee virheitä.

Miten paljon se eroaa siitä, että änkyttäjää pilkataan änkytyksestä?

He yrittävät aina heikentää Japanin asemaa, mutta he suhtautuvat Kiinaan ja Koreaan äärimmäisen lämpimästi ja huomaavaisesti.

Kiina on varastanut kehittynyttä teknologiaa muilta mailta ja tehnyt rahaa jäljittelemällä sitä.

Shinkansenin jäljittely on hyvä esimerkki.

Heti kun Trump ja Pence ryhtyivät kuitenkin voimatoimiin immateriaalioikeuksien varastamisen estämiseksi, tilanne kiristyi.

Lisäksi on olemassa teoria, jonka mukaan kommunistiset maat ovat olleet olemassa vain 72 vuotta.

Kommunistisia maita on perustettu.

Ne ovat kuitenkin kaikki olleet lyhytikäisiä ja romahtaneet.

Jopa pisimpään elänyt Neuvostoliitto romahti 72 vuoden jälkeen.

Kiinan kommunistinen hallinto täyttää ensi vuonna 72 vuotta.

Historia ja Kaori Fukushima sanovat molemmat, että tämä on raja.　

Asahin toimituskunnan jäsen Hara Masato kuitenkin sanoo: ”Kävin Kiinassa, ja kaikki olivat hyvällä tuulella. Alibaban johtajat sanoivat, ettei heillä ole mitään huolia.”

Lisäksi hän sanoo, että Kiinan bruttokansantuote ”on lähellä taantuvan Yhdysvaltojen BKT:tä ja ohittaa sen joskus 2020-luvulla”, ja että ”Yhdysvaltojen yritykset aloittaa kauppasota näyttävät olevan merkki sen epätoivosta ja pelosta”.”　

Hän ennustaa, että Kiinasta, armottomasta ja mauttomasta maasta, joka elää henkisen omaisuuden varastamisesta ja suorittaa hirvittäviä etnisiä valintoja uiguurien ja Tiibetin alueella, tulee huomenna suurvalta.

Japanilaisia inhottaa ajatella, että tällainen maa hallitsee maailmaa, mutta Hara näyttää pitävän sitä hyvänä.

Haluan antaa Japanille neulan tällaisen Kiinan otsaan.

Silti Asahi-sanomalehti tuo esiin Yoshimitsu Kobayashin, Keizai Doyukain (Japanin yritysjohtajien yhdistys) edustavan johtajan, ja laittaa hänet sanomaan: ”Niin ei tule tapahtumaan.”

Kobayashin mukaan ”Japani, teknologinen suurvalta, on menneisyyttä. Nyt Kiina on varastanut teknologian, ja Huaweilla on monopoli televiestinnässä. Silti japanilaiset ovat kuin keitetty sammakko, eivätkä edes tajua tällaista tilannetta.”

Hän arvostelee japanilaisia myös ankarasti sanoen: ”Japanilaisilla, jotka ovat rappeutuneet, ei ole edes energiaa kokeilla uusia asioita.”

Japani on kuitenkin jatkanut haasteisiin tarttumista.

Esimerkiksi 1970-luvulla Japani loi ydinkäyttöisen aluksen teknologiaansa käyttäen Yhdysvaltojen, Neuvostoliiton ja Saksan jälkeen.　

Otimme ensimmäisenä maailmassa käyttöön unelmien ydinreaktorin, nopean kasvatusreaktorin, mutta Asahin johtamat valeuutiset tuhosivat molemmat.

Kobayashi on tietämätön eikä tiedä tätä tosiasiaa.

Jos hän tietäisi, hän ei puhuisi Asahin japanilaisesta keitetyn sammakon teoriasta.

Kobayashi näkee ongelmana myös ”Japanin 175 biljoonan jenin velan” ja valittaa, että ”seuraavan sukupolven teknologian kehittämisen kustannuksia” ei voida maksaa nopeasti.

Ei, tutkimusrahoitusta maksetaan valtava määrä.

Nämä rahat on kuitenkin jaettu sellaisille ihmisille kuin Jiro Yamaguchi, vasemmistolainen Japanin-vastainen humanistien edustaja.

Kobayashi ei ole vielä saanut tietää tästä.

Onko muulla maailmalla siis pessimistinen näkemys Japanista?

Michael Schuman, joka on kirjoittanut teoksen ”Confucius and His World”, julistaa, että ”2000-luvun haasteena on luoda vahva teollisuusvalta, joka pystyy kilpailemaan kansainvälisesti, ja mallina tähän on Japani, uskokaa tai älkää”.

Hän sanoo:” ‘Olemme siirtyneet aikakauteen, jossa perinteiden voimalla, ei vain Kiinan kaltaisella hätäratkaisulla, on merkitystä.’”　

Adair Turner, Britannian talouden auktoriteetti, on samaa mieltä kuin Yoichi Takahashi: ”Ikääntyvä Japani on saanut teknologisten innovaatioiden avulla työvoimansa kestämään 70-vuotiaaksi asti.” Ja: ”Vaikka sanotaan, että maan velka, joka on yli kaksinkertainen BKT:hen nähden, on taakka, jos tarkastellaan todellista tilannetta, se voidaan kompensoida valtion varallisuudella, ja Japanin keskuspankin korkojen kanssa se on itse asiassa vain 60 prosenttia BKT:stä.”

Johtopäätös on: ”2000-luvulla kannattaa ottaa oppia Japanista.”　

Bloombergin Daniel Moss sanoo myös: ”Maailman katseet, jotka aiemmin olivat keskittyneet Kiinaan, kääntyvät nyt Japaniin, joka on voittanut ikääntymisen ja deflaation ongelmat.

Kun Asahi Shimbun ja Keizai Doyukai katoavat, Japani on selvillä ongelmistaan.

＊Umeda Kita Yardin saneeraus vaikutti voimakkaasti kielteisesti Asahi Shimbunin yritykseen houkutella vuokralaisia Nakanoshima Twin Tower -rakennukseen, joka oli uhkapeli yhtiön onnelle.

Kita Yard on paikka, joka toimii katalysaattorina Osakan elvyttämisessä.

Umeda Kita Yard on Japanin paras kaupallinen sijainti, alue, jonka Jumala on jättänyt Osakan elvyttämisen valttikortiksi.

Siksi Yodobashi Camera Umedan myymälöillä on kaikista liikkeistä suurin myynti.

Asahi Shimbun käytti Osakan yritysjohtajien yhdistyksen Yukiko Takenakaa sotkemaan Kita-Yard-hanketta.

Takenaka Corporation muuten rakensi sen rakennuksen, jonka varaan Asahi sijoitti yrityksensä omaisuuden.

Kitayardin tuhoamiseen tähtäävän juonen ja Abenomicsin aiheuttaman talouskasvun ansiosta Asahi sai vuokralaiset uuteen rakennukseensa Nakanoshimassa.

Tämän seurauksena Asahi Shimbun on nyt yritys, joka tekee voittoa kiinteistöistä, ja he ovat luoneet järjestelmän, jossa yritys säilyy, vaikka sanomalehti menisi konkurssiin.

Mutta salliiko Jumala tämän pahimpien ja halveksittavimpien pettureiden ja maanpettureiden yhtiön jatkaa olemassaoloaan?＊

2024/12/8 in Kyoto