El genio brilla; la mediocridad no. Debo añadir una nota seria a esta declaración.

Todos mis mejores amigos a mi alrededor deben haber escuchado de mí las siguientes palabras muchas veces.
Los genios chisporrotean; los genios mediocres no.
Debo añadir una nota seria a esta declaración.
Tenía que decir precisamente por qué los genios tienen chispa.
¿Qué es un genio?
Un genio es lo opuesto a un delincuente, por ejemplo (y esta analogía también es muy seria), como los reporteros del Asahi Shimbun o del New York Times (especialmente el jefe de su oficina en Japón, que es un hombre de clase baja y completamente inculto). ).
No hace falta que les diga por qué son de clase baja, pero me atrevo a decir que lo son.
Sus cerebros son realmente de baja calidad.
Dogmatismo, considérelo como el tipo de cerebro que etiqueta las cosas.
El autoritarismo es un cerebro que tiene la ridícula ilusión de que es la autoridad absoluta de la democracia (o, en realidad, del mundo) sin darse cuenta de que sólo tiene un cerebro extraordinariamente analfabeto y de clase baja.
Son de clase tan baja e infantiles que son crueles (razón por la cual son tan fácilmente manipulables y simpatizan con las dictaduras unipartidistas del Partido Comunista, que es una categoría similar).
Dejaré la teoría del genio severo para el próximo capítulo.
Ahora que he escrito sobre ellos, debo asegurarme de que el resto del mundo sepa lo que es esencial aquí.
También escribí sobre el "siglo XXI de la mujer", otro concepto esencial.
Hoy recuerdo la importancia de esto, pero tengo algo más que decir.
El siglo XXI de la mujer es un siglo que comienza con la aparición de mujeres con verdadero genio y talento natural,
En Japón, por ejemplo, los editorialistas de clase baja del Asahi Shimbun antes mencionados piensan que sus palabras son justas y siempre están diciendo y haciendo cosas para humillar, abusar y avergonzar a Japón con voces estridentes y estridentes.
El siglo XXI de las mujeres no se trata en absoluto de las mujeres miembros de los partidos de oposición que siempre están diciendo y haciendo cosas para humillar, abusar y avergonzar a Japón con voces estridentes y estridentes.
Son una amenaza a la verdad, la paz y el mal para Japón y el mundo.
Lo ignoran por completo, lo que los hace aún más dañinos.
Lo mismo debería ser válido para la mayor parte del mundo.
Este artículo continúa.

2024/3/10 in Tokyo

Il genio lampeggia; la mediocrità no. Devo aggiungere una nota seria a questa affermazione.

Tutti i miei migliori amici intorno a me devono aver sentito molte volte le seguenti parole.
I geni scintillano; i geni mediocri no.
Devo aggiungere una nota seria a questa affermazione.
Dovevo dire proprio perché i geni hanno una scintilla.
Cos'è un genio?
Un genio è l'opposto di un delinquente, ad esempio (e anche questa analogia è molto seria), come i giornalisti dell'Asahi Shimbun o del New York Times (soprattutto il loro capoufficio giapponese, che è un uomo di bassa classe e completamente ignorante). ).
Non devo dirti perché sono di bassa classe, ma oserei dire che lo sono.
Il loro cervello è davvero di basso livello.
Dogmatismo, pensalo come il tipo di cervello che etichetta le cose.
L’autoritarismo è un cervello che ha la ridicola illusione di essere l’autorità assoluta della democrazia (o, del resto, del mondo) senza rendersi conto di avere solo un cervello straordinariamente analfabeta e di bassa classe.
Sono di una classe così bassa e infantile da essere viziosi (motivo per cui sono così facilmente manipolabili e solidali con le dittature monopartitiche del Partito Comunista, che è una categoria simile).
Lascerò la severa teoria del genio per il prossimo capitolo.
Ora che ne ho parlato, devo assicurarmi che il resto del mondo sappia cosa è essenziale qui.
Ho scritto anche del “21° secolo delle donne”, altro concetto essenziale.
Oggi mi viene in mente l’importanza di questo, ma ho qualcos’altro da dire.
Il 21° secolo delle donne è un secolo che inizia con l’apparizione di donne dotate di vero genio e talento naturale,
In Giappone, ad esempio, i suddetti editorialisti di bassa classe dell'Asahi Shimbun pensano che le loro parole siano giuste e dicono e fanno sempre cose per umiliare, insultare e mettere in imbarazzo il Giappone con voci stridule e voci forti,
Il 21° secolo delle donne non parla affatto delle donne membri dei partiti di opposizione che dicono e fanno sempre cose per umiliare, insultare e mettere in imbarazzo il Giappone con voci stridule e voci forti,
Sono una minaccia alla verità, alla pace e al male per il Giappone e il mondo.
Ne sono del tutto inconsapevoli, il che li rende ancora più dannosi.
Lo stesso dovrebbe valere per gran parte del mondo.

Questo articolo continua.

2024/3/10 in Tokyo

Toliau pateikiamas straipsnis, kurį parašiau savo ligoninės kambaryje 2011 m. rugpjūčio 7 d.

Šį rytą, kai miegojau, mano smegenyse skambėjo ši daina... 2016-05-30
Toliau pateikiamas straipsnis, kurį parašiau savo ligoninės kambaryje 2011 m. rugpjūčio 7 d., kai aštuonis mėnesius gulėjau ligoninėje dėl gyvybei pavojingos ligos ir išsiunčiau ją pasauliui.
Rugpjūčio 7-oji – Tanabatos (žvaigždžių festivalio) diena, apie kurią Sendai gyventojai iš karto pagalvoja.
Tai, kad tą dieną rašiau šį dokumentą, mane labai jaudina.
Vakar atsikėliau prieš 5 val. ryto, kaip įprasta, šiek tiek anksti, nes miegu, kai miega paukščiai, ir pabundu, kai jie atsibunda.
Kai miegojau lovoje, maniau, kad dar per anksti, mintyse atėjo muzikos kūrinys: Johno Lennono „Isolation“.
Pasidomėjau, kokia daina skamba, o kitas dalykas, kurį išgirdau, buvo „Dievas“.
Na, na, na, kokia išskirtinė daina.
Turiu rasti geriausią nuotrauką, kuri atitiktų šią dainą.
Bet tada prisiminiau, ką vakar pasakė ponia Kurikinton.
„Jų paskelbimas nemokamai būtų švaistymas, nes tai geros nuotraukos.
Vėl pagalvojau: „Taip, tai tiesa“.

Šiandien nuėjau miegoti po to, kai praėjusią naktį žiūrėjau paskutinę NHKBS „Zhou Enlai Special“ seriją, ir kai pabudau 4:00 val., net anksčiau nei vakar, pagalvojau: „Man dar šiek tiek per anksti. lovoje“, o kai gulėjau, į galvą atėjo „Arcade Fire“ „Leninas“.
Tai nėra šou, kad tokie dalykai nutinka tokioms smegenims kaip mano.
Visam tam yra priežastis.
Gerai, atsikelkime ir apžiūrėkime Goo.
Ir kadangi tiek daug žmonių skaito mano raštus Goo, atsidėkodamas įkeliu keletą savo gražių nuotraukų.

Vakar rašiau apie Takaaki Yoshimoto.
Paprasčiau tariant, kaip gerai žino mano skaitytojai, artimi draugai ir aplinkiniai, aš gyvenau visiškai svetimą gyvenimą.
Kaip jau ne kartą rašiau, neperdedu sakyti, kad ėjau tuo pačiu keliu kaip Buda ir Kristus. (garsiai juokiasi)
Bobą Dylaną ir Johną Lennoną pasirinkau kaip minčių milžinus arba „šios kelionės palydovus“, skirtingai nei vadinamieji kultūros veikėjai (žinoma).
Havajuose lankiausi 47 kartus.
Turėjau parašyti istoriją apie šią salą, kurią galėjau parašyti tik aš, ir dabar tai būtų buvęs didžiulis bestseleris. (Juokiasi)

Pavyzdžiui, kai buvau vienas Waikikyje savo kelionės į Havajus pabaigoje, klausiausi Johno Lennono per savo iPod, žiūrėjau į vandenyną nuo grindinio, nukreipto į Waikiki Beach Shore, ir nuolat jaučiau savo akių aimaną. Vėlgi, aš turėjau tai, ką Kierkegaardas pavadino „Hritjofo akimis, žvelgiančiomis į jūrą“.
Mano apmąstymai ten nebuvo prastesni, bet netgi pranoko Takayuki Yoshimoto apmąstymus. (isteriškai juokiasi)
Kodėl, kol kas paliksiu tai paslaptimi.

God (perdirbta 2010 m.) [dalys:eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrqOBh1R6vpG7W2nGrqOBCh1R43SqpAV1R 4Y2dhkR54CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

Poniżej znajduje się artykuł, który napisałem w mojej sali szpitalnej 7 sierpnia 2011 r.

Dziś rano, gdy nie spałem, w mojej głowie grała ta piosenka... 30.05.2016
Poniżej znajduje się artykuł, który napisałem w mojej sali szpitalnej 7 sierpnia 2011 roku, kiedy przez osiem miesięcy przebywałem w szpitalu z powodu choroby zagrażającej życiu i wysłałem go w świat.
7 sierpnia to dzień Tanabata (Święto Gwiazd), o którym od razu myślą mieszkańcy Sendai.
Fakt, że tego dnia pisałem tę pracę, jest dla mnie głęboko poruszający.
Wczoraj obudziłam się przed 5:00, jak zwykle trochę wcześniej, bo śpię, kiedy ptaszki śpią, i budzę się, kiedy się budzą.
Kiedy spałem w łóżku, myśląc, że jest trochę za wcześnie, przyszedł mi do głowy utwór muzyczny: „Isolation” Johna Lennona.
Zastanawiałem się, jaka piosenka leci, a następną rzeczą, którą usłyszałem, było „Bóg”.
Cóż, cóż, cóż za wyjątkowa piosenka.
Muszę znaleźć najlepsze zdjęcie pasujące do tej piosenki.
Ale potem przypomniało mi się, co powiedziała wczoraj pani Kurikinton.
„Udostępnianie ich za darmo byłoby stratą czasu, ponieważ są to dobre zdjęcia”.
Znowu pomyślałem: „Tak, to prawda”.

Dzisiaj położyłem się spać po wczorajszym obejrzeniu ostatniego odcinka programu „Zhou Enlai Special” w NHKBS, a kiedy obudziłem się o 4:00, a więc jeszcze wcześniej niż wczoraj, pomyślałem: „To dla mnie trochę za wcześnie, żeby w łóżku”, a kiedy byłem w łóżku, przychodził mi na myśl „Lenin” Arcade Fire.
To nie jest przedstawienie, że takie rzeczy przytrafiają się mózgowi takiemu jak mój.
Wszystko to ma swój powód.
OK, wstańmy i sprawdźmy Goo.
A ponieważ tak wiele osób czyta moje teksty na Goo, w ramach podziękowania przesyłam kilka moich pięknych zdjęć.

Wczoraj pisałem o Takaaki Yoshimoto.
Mówiąc najprościej, jak dobrze wiedzą moi czytelnicy, bliscy przyjaciele i osoby wokół mnie, prowadzę życie całkowicie outsidera.
Jak pisałem już kilkukrotnie, nie będzie przesadą stwierdzenie, że szedłem tą samą drogą co Budda i Chrystus. (śmieje się głośno)
Wybrałem Boba Dylana i Johna Lennona na gigantów myśli lub „towarzyszy tej podróży”, w przeciwieństwie do tak zwanych postaci kulturowych (oczywiście).
Odwiedziłem Hawaje 47 razy.
Powinienem był napisać historię o tej wyspie, którą tylko ja mogłem napisać, i byłaby to już ogromny bestseller. (Śmiech)

Na przykład, kiedy byłem sam na Waikiki pod koniec mojej podróży na Hawaje, słuchając Johna Lennona na iPodzie, patrząc na ocean z chodnika zwróconego w stronę Waikiki Beach Shore i czując ciągłe zawodzenie moich oczu znowu miałem, jak to określił Kierkegaard, „oczy Hritjofa patrzące na morze”.
Moja kontemplacja nie była gorsza, ale nawet przewyższała kontemplację Takayuki Yoshimoto. (histeryczny śmiech)
Dlaczego, na razie pozostawię to tajemnicą.

Bóg (Remastered 2010) [części:eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrV143qpA+onRWSdU1hRvqACACYUnrCgOB1q 4Y2dhkR54CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

Seuraava on artikkeli, jonka kirjoitin sairaalahuoneessani 7. elokuuta 2011,

Tänä aamuna, kun nukuin hereillä, tämä kappale soi aivoissani...30.5.2016
Seuraava on artikkeli, jonka kirjoitin sairaalahuoneessani 7. elokuuta 2011, kun olin kahdeksan kuukautta sairaalassa hengenvaarallisen sairauden takia ja lähetin sen maailmalle.
7. elokuuta on Tanabatan (tähtifestivaalin) päivä, joka sendain asukkaille tulee heti mieleen.
Se, että kirjoitin tätä paperia sinä päivänä, koskettaa minua syvästi.
Eilen heräsin ennen klo 5.00, hieman aikaisin, kuten tavallista, koska nukun kun linnut nukkuvat ja herään kun he heräävät.
Kun nukuin sängyssä ja ajattelin, että se oli hieman liian aikaista, mieleeni tuli musiikkikappale: John Lennonin "Isolation".
Mietin, mikä kappale soi, ja seuraavana kuulin "Jumala".
No, no, mikä poikkeuksellinen biisi.
Minun täytyy löytää paras valokuva, joka sopii tähän lauluun.
Mutta sitten muistin, mitä neiti Kurikinton sanoi eilen.
"Niiden julkaiseminen ilmaiseksi olisi turhaa, koska ne ovat hyviä valokuvia."
Ajattelin taas: "Kyllä, se on oikein."

Tänään menin nukkumaan katsottuani viimeisen jakson NHKBS:n "Zhou Enlai Special" -elokuvasta viime yönä, ja kun heräsin kello 4:00, jopa aikaisemmin kuin eilen, ajattelin: "On vähän liian aikaista olla. sängyssä", ja kun olin sängyssä, mieleeni tuli Arcade Firen "Lenin".
Se ei ole esitys, että tällaisia asioita tapahtuu minun kaltaisilleni aivoille.
Kaikkeen tähän on syynsä.
Okei, noustaan ylös ja katsotaan Goo.
Ja koska niin monet ihmiset lukevat kirjoituksiani Goossa, lataan kiitokseksi muutaman kauniista valokuvastani.

Eilen kirjoitin Takaaki Yoshimotosta.
Yksinkertaisesti sanottuna, kuten lukijani, läheiset ystäväni ja ympärilläni olevat hyvin tietävät, olen elänyt elämää, joka on täysin ulkopuolista.
Kuten olen useaan otteeseen kirjoittanut, ei ole liioittelua sanoa, että olen kulkenut samaa polkua kuin Buddha ja Kristus. (nauraa äänekkäästi)
Valitsin Bob Dylanin ja John Lennonin ajatuksen jättiläisiksi eli "kumppaniksi tälle matkalle", toisin kuin niin kutsutut kulttuurihahmot (tietenkin).
Olen käynyt Havaijilla 47 kertaa.
Minun olisi pitänyt kirjoittaa tästä saaresta tarina, jonka vain minä olisin voinut kirjoittaa, ja siitä olisi tullut valtava bestseller tähän mennessä. (nauraa)

Esimerkiksi kun olin yksin Waikikissa Havaijin-matkani lopussa, kuuntelin John Lennonia iPodistani, katsoin merelle Waikiki Beach Shorea päin olevalta jalkakäytävältä ja tunsin silmieni itkua yhä uudelleen ja uudelleen. taas minulla oli se, mitä Kierkegaard kutsui "Hritjofin silmät katsomassa merelle".
Mietiskelyni siellä ei ollut huonompi, vaan jopa ylittikin Takayuki Yoshimoton pohdiskelun. (nauraa hysteerisesti)
Miksi, jätän sen toistaiseksi mysteeriksi.

God (Remastered 2010) [osat:eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrQACh1R6vpG7W2nGrQACh1R43SqvACY+ 4Y2dhkR54CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

Følgende er en artikkel jeg skrev på sykehusrommet mitt 7. august 2011,

I morges, mens jeg slumret våken, var dette sangen som spilte i hjernen min...30.5.2016
Følgende er en artikkel jeg skrev på sykehusrommet mitt 7. august 2011, da jeg var innlagt i åtte måneder med en livstruende sykdom og sendte den ut til verden.
7. august er dagen for Tanabata (Stjernefestivalen), som innbyggerne i Sendai umiddelbart tenker på.
Det faktum at jeg skrev denne oppgaven den dagen er dypt rørende for meg.
I går våknet jeg før kl 05.00, litt tidlig, som vanlig, siden jeg sover når småfuglene sover og våkner når de våkner.
Mens jeg lå og slumret i senga og tenkte at det var litt for tidlig, kom et musikkstykke inn i hodet mitt: John Lennons «Isolation».
Jeg lurte på hvilken sang som kom på, og det neste jeg hørte var en «Gud».
Vel, vel, vel, for en eksepsjonell sang.
Jeg må finne det beste bildet som passer til denne sangen.
Men så husket jeg hva fru Kurikinton sa i går.
"Å legge dem ut gratis ville være bortkastet fordi de er gode bilder."
Jeg tenkte igjen: "Ja, det stemmer."

I dag la jeg meg etter å ha sett den siste episoden av NHKBS sin "Zhou Enlai Special" i går kveld, og da jeg våknet klokken 04:00, enda tidligere enn i går, tenkte jeg: "Det er litt for tidlig for meg å være det. i sengen," og når jeg var i sengen, var det som kom inn i tankene mine "Lenin" av Arcade Fire.
Det er ikke et show at slike ting skjer med en hjerne som min.
Det er en grunn til alt dette.
Ok, la oss reise oss og sjekke ut Goo.
Og siden så mange mennesker leser det jeg skriver på Goo, laster jeg opp noen av de vakre bildene mine som takk.

I går skrev jeg om Takaaki Yoshimoto.
Enkelt sagt, som mine lesere, nære venner og de rundt meg vet godt, har jeg levd et liv som er fullstendig utenforstående.
Som jeg har skrevet flere ganger, er det ingen overdrivelse å si at jeg har gått samme vei som Buddha og Kristus. (ler høyt)
Jeg valgte Bob Dylan og John Lennon som tankegiganter, eller «følgesvenner på denne reisen», i motsetning til de såkalte kulturpersonlighetene (selvfølgelig).
Jeg har besøkt Hawaii 47 ganger.
Jeg burde ha skrevet en historie om denne øya som bare jeg kunne ha skrevet, og den ville ha blitt en enorm bestselger nå. (ler)

For eksempel, da jeg var alene i Waikiki på slutten av turen til Hawaii, lyttet til John Lennon på iPoden min, så ut på havet fra et fortau som vendte mot Waikiki Beach Shore, og kjente jamlingen av øynene mine om og om igjen igjen hadde jeg det Kierkegaard kalte «Hritjofs øyne som ser ut mot havet».
Min kontemplasjon der var ikke dårligere enn, men overgikk til og med kontemplasjonen til Takayuki Yoshimoto. (ler hysterisk)
Hvorfor foreløpig vil jeg la det være et mysterium.

Gud (Remastered 2010) [Deler: Eno9yBEKWJAQGGHMK+QFAK2LHCWSCBCHHRZTY1EO0156JKRFXIVIP/3WTQE7+4DGBDNCH46N+ZKS 54cdrviqkoo0zyjolrjnhpod0uao/gpphmkgpgozm81vlvx8dkg4ypa ==]

2024/3/10 in Tokyo

Følgende er en artikel, jeg skrev på min hospitalsstue den 7. august 2011,

I morges, da jeg slumrede vågen, var det denne sang, der spillede i min hjerne...30/5/2016
Det følgende er en artikel, jeg skrev på min hospitalsstue den 7. august 2011, da jeg var indlagt i otte måneder med en livstruende sygdom og sendte den ud til verden.
Den 7. august er dagen for Tanabata (Star Festival), som indbyggerne i Sendai straks tænker på.
Det, at jeg skrev dette papir den dag, er dybt bevægende for mig.
I går vågnede jeg før kl.
Da jeg slumrede i sengen og tænkte, at det var lidt for tidligt, kom et stykke musik ind i mit sind: John Lennons "Isolation".
Jeg spekulerede på, hvilken sang der kom, og det næste, jeg hørte, var et "Gud".
Nå, jamen, hvilken enestående sang.
Jeg skal finde det bedste billede, der matcher denne sang.
Men så huskede jeg, hvad fru Kurikinton sagde i går.
"At poste dem gratis ville være spild, fordi det er gode billeder."
Jeg tænkte igen: "Ja, det er rigtigt."

I dag gik jeg i seng efter at have set det sidste afsnit af NHKBS's "Zhou Enlai Special" i går aftes, og da jeg vågnede klokken 4:00, endda tidligere end i går, tænkte jeg: "Det er lidt for tidligt for mig at være det. i sengen," og da jeg lå i sengen, var det, der faldt mig ind, "Lenin" af Arcade Fire.
Det er ikke et show, at sådanne ting sker med en hjerne som min.
Der er en grund til alt dette.
Okay, lad os stå op og tjekke Goo.
Og da så mange mennesker læser mine skrifter på Goo, uploader jeg nogle af mine smukke billeder som tak.

I går skrev jeg om Takaaki Yoshimoto.
Kort sagt, som mine læsere, nære venner og dem omkring mig godt ved, har jeg ført et liv, der er helt udenforstående.
Som jeg har skrevet flere gange, er det ingen overdrivelse at sige, at jeg har gået samme vej som Buddha og Kristus. (griner højt)
Jeg valgte Bob Dylan og John Lennon som tankekæmper, eller "ledsagere på denne rejse", i modsætning til de såkaldte kulturelle personer (selvfølgelig).
Jeg har besøgt Hawaii 47 gange.
Jeg skulle have skrevet en historie om denne ø, som kun jeg kunne have skrevet, og den ville efterhånden have været en stor bestseller. (griner)

For eksempel, da jeg var alene i Waikiki i slutningen af min tur til Hawaii, lyttede til John Lennon på min iPod, kiggede ud på havet fra en fortov ud mod Waikiki Beach Shore og mærkede gråden fra mine øjne igen og igen igen havde jeg, hvad Kierkegaard kaldte "Hritjofs øjne, der kigger ud på havet."
Min kontemplation der var ikke ringere end, men overgik endda Takayuki Yoshimoto's kontemplation. (griner hysterisk)
Hvorfor, for nu, vil jeg lade det være et mysterium.

Gud (remasteret 2010) [Dele: Eno9YbekwjaqGGHMK+QFAK2LHCWSCBCHHRZTY1EO0156JKRFXIVIP/3WTQE7+4DGBDNCH46N+ZKVDQSR6VPG7W2NGRV143QPA+ON 54CDRVIQKOO0ZYJOLRJNHPOD0UAO/GPPHMKGPGOZM81VLVX8DKG4YPA ==]

2024/3/10 in Tokyo

Následuje článek, který jsem napsal ve svém nemocničním pokoji 7. srpna 2011,

Dnes ráno, když jsem spala vzhůru, to byla píseň, která mi hrála v mozku...30.5.2016
Následuje článek, který jsem napsal na svém nemocničním pokoji 7. srpna 2011, kdy jsem byl osm měsíců hospitalizován se život ohrožující nemocí a poslal jsem to do světa.
7. srpen je dnem Tanabata (Star Festival), který obyvatelům Sendai okamžitě napadne.
Skutečnost, že jsem ten den psal tento článek, je pro mě hluboce dojemná.
Včera jsem se probudila před 5:00, trochu brzy, jako obvykle, protože spím, když ptáčci spí, a probouzím se, když se probouzejí.
Když jsem spal v posteli a myslel si, že je příliš brzy, napadla mě hudba: "Isolation" Johna Lennona.
Přemýšlel jsem, jaká píseň zazněla, a další věc, kterou jsem slyšel, bylo "Bůh".
No, no, no, jaká výjimečná píseň.
Musím najít nejlepší fotku k této písni.
Ale pak jsem si vzpomněl, co včera řekla paní Kurikintonová.
"Zveřejňovat je zdarma by bylo plýtváním, protože jsou to dobré fotky."
Znovu jsem si pomyslel: "Ano, je to tak."

Dnes jsem šel spát poté, co jsem včera večer viděl poslední epizodu pořadu NHKBS „Zhou Enlai Special“, a když jsem se probudil ve 4:00, ještě dříve než včera, pomyslel jsem si: „Je na mě trochu příliš brzy v posteli,“ a když jsem byl v posteli, napadlo mě „Lenin“ od Arcade Fire.
Není to ukázka toho, že se takové věci dějí mozku, jako je ten můj.
To vše má svůj důvod.
Dobře, vstaňme a podívejme se na Goo.
A protože tolik lidí čte moje texty na Goo, nahrávám některé ze svých krásných fotek jako poděkování.

Včera jsem psal o Takaaki Yoshimotovi.
Jednoduše řečeno, jak moji čtenáři, blízcí přátelé a mé okolí dobře vědí, vedl jsem život, který je zcela cizí.
Jak jsem již několikrát napsal, není přehnané říci, že jsem šel stejnou cestou jako Buddha a Kristus. (hlasitě se směje)
Vybral jsem si Boba Dylana a Johna Lennona jako myšlenkové obry neboli „společníky na této cestě“, na rozdíl od takzvaných kulturních osobností (samozřejmě).
Havaj jsem navštívil 47krát.
Měl jsem napsat příběh o tomto ostrově, který jsem mohl napsat jen já, a už by to byl obrovský bestseller. (Smích)

Například, když jsem byl sám na Waikiki na konci své cesty na Havaj, poslouchal jsem Johna Lennona na svém iPodu, díval jsem se na oceán z chodníku obráceného k Waikiki Beach Shore a cítil jsem kvílení svých očí znovu a znovu opět jsem měl to, co Kierkegaard nazýval "Hritjofovy oči hledící na moře."
Moje tamní rozjímání nebylo horší než rozjímání Takayuki Yoshimoto, ale dokonce je překonalo. (hystericky se směje)
Proč, to zatím nechám záhadou.

Bůh (Remastered 2010) [díly:eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrAV14CY3WSqpAV1on+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrV1on+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrAV10CY Y2dhkR54CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

Följande är en artikel jag skrev på mitt sjukhusrum den 7 augusti 2011,

I morse, när jag slumrade vaken, var det här låten som spelade i min hjärna...5/30/2016
Följande är en artikel som jag skrev på mitt sjukhusrum den 7 augusti 2011, när jag var inlagd i åtta månader med en livshotande sjukdom och skickade ut den till världen.
Den 7 augusti är dagen för Tanabata (stjärnfestivalen), som invånarna i Sendai omedelbart tänker på.
Det faktum att jag skrev den här uppsatsen den dagen är djupt rörande för mig.
Igår vaknade jag före 05.00, lite tidigt, som vanligt, eftersom jag sover när småfåglarna sover och vaknar när de vaknar.
När jag låg och slumrade i sängen och trodde att det var lite för tidigt, kom ett musikstycke in i mitt sinne: John Lennons "Isolation".
Jag undrade vilken låt som kom, och nästa sak jag hörde var ett "Gud".
Tja, tja, vilken exceptionell låt.
Jag måste hitta den bästa bilden som matchar den här låten.
Men så kom jag ihåg vad Ms Kurikinton sa igår.
"Att lägga upp dem gratis skulle vara ett slöseri eftersom det är bra bilder."
Jag tänkte igen: "Ja, det stämmer."

Idag gick jag och la mig efter att ha sett det sista avsnittet av NHKBS:s "Zhou Enlai Special" i natt, och när jag vaknade klockan 04:00, till och med tidigare än igår, tänkte jag: "Det är lite för tidigt för mig att vara det. i sängen", och när jag låg i sängen var det som kom i mitt sinne "Lenin" av Arcade Fire.
Det är inte en show att sådana saker händer med en hjärna som min.
Det finns en anledning till allt detta.
Okej, låt oss gå upp och kolla in Goo.
Och eftersom så många människor läser mina skrifter på Goo, laddar jag upp några av mina vackra bilder som ett tack.

Igår skrev jag om Takaaki Yoshimoto.
Enkelt uttryckt, som mina läsare, nära vänner och de runt omkring mig vet väl, har jag levt ett liv som är helt och hållet outsiders.
Som jag har skrivit flera gånger är det ingen överdrift att säga att jag har gått samma väg som Buddha och Kristus. (skrattar högt)
Jag valde Bob Dylan och John Lennon som tankejättar, eller "följeslagare på denna resa", till skillnad från de så kallade kulturpersonligheterna (såklart).
Jag har besökt Hawaii 47 gånger.
Jag borde ha skrivit en berättelse om den här ön som bara jag kunde ha skrivit, och den skulle ha blivit en enorm bästsäljare vid det här laget. (Skrattar)

Till exempel, när jag var ensam i Waikiki i slutet av min resa till Hawaii, lyssnade på John Lennon på min iPod, tittade ut över havet från en trottoar mot Waikiki Beach Shore och kände hur mina ögon klagade om och om igen. återigen hade jag vad Kierkegaard kallade "Hritjofs ögon som tittar ut mot havet."
Min kontemplation där var inte sämre än, men överträffade till och med, kontemplationen av Takayuki Yoshimoto. (skrattar hysteriskt)
Varför, för nu, lämnar jag det ett mysterium.

Gud (remastered 2010) [Delar: eno9ybekwjaqgghmk+qfak2lhcwscbchhrzty1eo0156jkrfxivip/3wtqe7 4cdrviqkoo0zyjolrjnhpod0uao/gpphmkgpgozm81vlvx8dkg4ypa ==]

2024/3/10 in Tokyo

Berikut artikel yang saya tulis di kamar rumah sakit saya pada tanggal 7 Agustus 2011,

Pagi ini, saat aku sedang tertidur lelap, inilah lagu yang terngiang di otakku...30/5/2016
Berikut ini adalah artikel yang saya tulis di kamar rumah sakit saya pada tanggal 7 Agustus 2011, ketika saya dirawat di rumah sakit selama delapan bulan karena penyakit yang mengancam jiwa dan menyebarkannya ke seluruh dunia.
Tanggal 7 Agustus adalah hari Tanabata (Festival Bintang) yang langsung terlintas di benak warga Sendai.
Fakta bahwa saya menulis makalah ini hari itu sangat menyentuh hati saya.
Kemarin, saya bangun sebelum jam 5 pagi, sedikit lebih awal, seperti biasanya, karena saya tidur ketika burung-burung kecil tidur dan bangun ketika mereka bangun.
Saat saya tertidur di tempat tidur, berpikir ini masih terlalu dini, sebuah musik muncul di benak saya: "Isolation" karya John Lennon.
Saya bertanya-tanya lagu apa yang diputar, dan hal berikutnya yang saya dengar adalah "Tuhan".
Baiklah, sungguh lagu yang luar biasa.
Saya harus menemukan foto terbaik yang cocok dengan lagu ini.
Tapi kemudian aku teringat perkataan Bu Kurikinton kemarin.
“Mempostingnya secara gratis akan sia-sia karena fotonya bagus.”
Saya berpikir lagi, "Ya, benar."

Hari ini, aku pergi tidur setelah menonton episode terakhir "Zhou Enlai Special" NHKBS tadi malam, dan ketika aku bangun jam 4 pagi, bahkan lebih awal dari kemarin, aku berpikir, "Masih terlalu dini bagiku untuk tidur." di tempat tidur," dan ketika saya di tempat tidur, yang terlintas di benak saya adalah "Lenin" oleh Arcade Fire.
Ini bukan pertunjukan bahwa hal seperti itu terjadi pada otak seperti saya.
Ada alasan untuk semua ini.
Oke, ayo bangun dan periksa Goo.
Dan karena banyak sekali orang yang membaca tulisanku di Goo, aku mengunggah beberapa foto cantikku sebagai ucapan terima kasih.

Kemarin, saya menulis tentang Takaaki Yoshimoto.
Sederhananya, seperti yang diketahui dengan baik oleh para pembaca, teman dekat, dan orang-orang di sekitar saya, saya telah menjalani kehidupan yang benar-benar asing.
Seperti yang telah saya tulis beberapa kali, tidak berlebihan jika dikatakan bahwa saya telah menempuh jalan yang sama dengan Buddha dan Kristus. (tertawa keras)
Saya memilih Bob Dylan dan John Lennon sebagai tokoh pemikiran besar, atau "pendamping dalam perjalanan ini", tidak seperti mereka yang disebut sebagai tokoh budaya (tentu saja).
Saya telah mengunjungi Hawaii 47 kali.
Saya seharusnya menulis cerita tentang pulau ini yang hanya bisa saya tulis, dan cerita itu akan menjadi buku terlaris saat ini. (Tertawa)

Misalnya, ketika saya sendirian di Waikiki pada akhir perjalanan saya ke Hawaii, mendengarkan John Lennon di iPod saya, memandangi laut dari trotoar yang menghadap Pantai Waikiki, dan merasakan ratapan mata saya berulang kali. sekali lagi, saya mendapatkan apa yang disebut Kierkegaard sebagai "mata Hritjof yang memandang ke laut".
Perenunganku di sana tidak kalah dengan, bahkan melampaui, perenungan Takayuki Yoshimoto. (tertawa histeris)
Mengapa, untuk saat ini, saya akan membiarkannya menjadi misteri.

Tuhan (Remastered 2010) [bagian: eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrV143qpA+onRWSdU1hRvqACACYUnrCgOB1 q4Y2dhkR54CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

فيما يلي مقال كتبته في غرفتي بالمستشفى بتاريخ 7 أغسطس 2011،

هذا الصباح وأنا نائم مستيقظ، كانت هذه الأغنية التي لعبت في ذهني...30/05/2016
فيما يلي مقال كتبته في غرفتي بالمستشفى في 7 أغسطس/آب 2011، عندما كنت في المستشفى لمدة ثمانية أشهر بسبب مرض يهدد حياتي وأرسلته إلى العالم.
يوم 7 أغسطس هو يوم تاناباتا (مهرجان النجوم)، الذي يفكر فيه سكان سينداي على الفور.
حقيقة أنني كنت أكتب هذه الورقة في ذلك اليوم كانت مؤثرة للغاية بالنسبة لي.
بالأمس، استيقظت قبل الساعة الخامسة صباحًا، مبكرًا قليلًا كالعادة، فأنا أنام عندما تنام الطيور الصغيرة وأستيقظ عندما تستيقظ.
بينما كنت نائمًا في السرير، معتقدًا أن الوقت مبكر جدًا، خطرت في ذهني مقطوعة موسيقية: "العزلة" لجون لينون.
تساءلت عن الأغنية التي جاءت، والشيء التالي الذي سمعته كان "الله".
حسنًا، حسنًا، يا لها من أغنية استثنائية.
يجب أن أجد أفضل صورة تناسب هذه الأغنية.
ولكن بعد ذلك تذكرت ما قالته السيدة كوريكينتون بالأمس.
"إن نشرها مجانًا سيكون مضيعة للوقت لأنها صور جيدة."
فكرت مرة أخرى، "نعم، هذا صحيح."

اليوم، ذهبت إلى السرير بعد مشاهدة الحلقة الأخيرة من برنامج "Zhou Enlai Special" على قناة NHKBS الليلة الماضية، وعندما استيقظت في الساعة 4:00 صباحًا، حتى في وقت أبكر من الأمس، فكرت، "من المبكر جدًا بالنسبة لي أن أكون كذلك". في السرير"، وعندما كنت في السرير، ما تبادر إلى ذهني هو "لينين" من تأليف Arcade Fire.
إنه ليس عرضًا أن مثل هذه الأشياء تحدث لعقل مثل دماغي.
هناك سبب لكل هذا.
حسنًا، فلننهض ونتحقق من Goo.
وبما أن الكثير من الأشخاص يقرأون كتاباتي على Goo، فإنني أقوم بتحميل بعض صوري الجميلة كنوع من الشكر.

بالأمس، كتبت عن تاكاكي يوشيموتو.
ببساطة، كما يعلم قرائي وأصدقائي المقربون ومن حولي جيدًا، لقد عشت حياة غريبة تمامًا.
وكما كتبت عدة مرات، ليس من قبيل المبالغة أن أقول إنني سلكت نفس الطريق الذي سلكه بوذا والمسيح. (يضحك بصوت عال)
لقد اخترت بوب ديلان وجون لينون باعتبارهما عمالقة الفكر، أو "رفيقين في هذه الرحلة"، على عكس ما يسمى بالشخصيات الثقافية (طبعا).
لقد زرت هاواي 47 مرة.
كان ينبغي عليّ أن أكتب قصة عن هذه الجزيرة والتي لم يكن من الممكن أن يكتبها سواي، وكان من الممكن أن تصبح من أكثر الكتب مبيعًا حتى الآن. (يضحك)

على سبيل المثال، عندما كنت وحدي في وايكيكي في نهاية رحلتي إلى هاواي، أستمع إلى جون لينون على جهاز iPod الخاص بي، وأنظر إلى المحيط من الرصيف المواجه لشاطئ شاطئ وايكيكي، وأشعر بالنحيب في عيني مرارًا وتكرارًا ومرة أخرى، كان لدي ما أسماه كيركجارد "عيون هريتجوف تطل على البحر".
لم يكن تأملي هناك أدنى من تأمل تاكايوكي يوشيموتو، بل تجاوزه. (تضحك بشكل هستيري)
لماذا، في الوقت الحالي، سأترك الأمر لغزا.

الله (ريمستر 2010) [أجزاء:eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrV143qpA+onRWSdU1hRvqACACYUnrCgOB1 q4Y2dhkR54CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

Die volgende is 'n artikel wat ek op 7 Augustus 2011 in my hospitaalkamer geskryf het,

Vanoggend, terwyl ek wakker sluimer, was dit die liedjie wat in my brein gespeel het...30/5/2016
Die volgende is 'n artikel wat ek op 7 Augustus 2011 in my hospitaalkamer geskryf het toe ek agt maande lank met 'n lewensbedreigende siekte in die hospitaal opgeneem was en dit na die wêreld uitgestuur het.
7 Augustus is die dag van Tanabata (Sterfees), waaraan Sendai-inwoners dadelik dink.
Die feit dat ek daardie dag hierdie vraestel geskryf het, is vir my diep ontroerend.
Gister het ek voor 05:00 wakker geword, 'n bietjie vroeg, soos gewoonlik, aangesien ek slaap as die voëltjies slaap en wakker word wanneer hulle wakker word.
Terwyl ek in die bed sluimer en gedink het dit is 'n bietjie te vroeg, het 'n stuk musiek in my gedagtes opgekom: John Lennon se "Isolation."
Ek het gewonder watter liedjie opgekom het, en die volgende ding wat ek gehoor het, was 'n "God."
Wel, wel, wel, wat 'n besonderse liedjie.
Ek moet die beste foto vind om by hierdie liedjie te pas.
Maar toe onthou ek wat me. Kurikinton gister gesê het.
"Om dit gratis te plaas sal 'n vermorsing wees, want dit is goeie foto's."
Ek het weer gedink: "Ja, dis reg."

Vandag het ek gaan slaap nadat ek gisteraand die laaste episode van NHKBS se "Zhou Enlai Special" gekyk het, en toe ek om 04:00 wakker word, selfs vroeër as gister, het ek gedink: "Dit is 'n bietjie te vroeg vir my om te wees. in die bed," en toe ek in die bed was, wat in my gedagtes opgekom het, was "Lenin" deur Arcade Fire.
Dit is nie 'n vertoning dat sulke goed met 'n brein soos myne gebeur nie.
Daar is 'n rede vir dit alles.
Goed, kom ons staan op en kyk na Goo.
En aangesien so baie mense my skrywes op Goo lees, laai ek van my pragtige foto's op as 'n dankie.

Gister het ek oor Takaaki Yoshimoto geskryf.
Eenvoudig gestel, soos my lesers, goeie vriende en diegene rondom my goed weet, het ek 'n lewe gelei wat heeltemal buitestaander s'n is.
Soos ek al verskeie kere geskryf het, is dit geen oordrywing om te sê dat ek dieselfde pad as Boeddha en Christus gestap het nie. (lag hard)
Ek het Bob Dylan en John Lennon gekies as denkreuse, of “metgeselle op hierdie reis,” anders as die sogenaamde kulturele figure (natuurlik).
Ek het Hawaii 47 keer besoek.
Ek moes 'n storie oor hierdie eiland geskryf het wat net ek kon geskryf het, en dit sou nou 'n massiewe topverkoper gewees het. (Lag)

Byvoorbeeld, toe ek alleen in Waikiki was aan die einde van my reis na Hawaii, na John Lennon op my iPod geluister het, na die see gekyk het vanaf 'n sypaadjie wat na die Waikiki Beach Shore kyk, en die gekerm van my oë oor en oor voel weer het ek wat Kierkegaard genoem het "Hritjof se oë wat na die see uitkyk."
My kontemplasie daar was nie minderwaardig as, maar selfs oortref, die kontemplasie van Takayuki Yoshimoto. (lag histeries)
Hoekom, vir nou, sal ek dit 'n raaisel laat.

God (Remastered 2010)

2024/3/10 in Tokyo

以下是我2011年8月7日在病房寫的一篇文章，

今天早上，當我熟睡時，這首歌在我的腦海中響起...5/30/2016
以下是我2011年8月7日在病房寫的一篇文章，當時我因病危住院八個月，並向全世界發表。
8月7日是仙台人第一時間想到的七夕。
那天我寫這篇論文的事實讓我深受感動。
昨天，我早上5:00前就起床了，和往常一樣，早了一點，因為小鳥睡時我也睡，小鳥醒時我也醒。
當我躺在床上熟睡時，我覺得時間有點太早了，一首音樂進入了我的腦海：約翰·藍儂的《隔離》。
我想知道是什麼歌，接下來我聽到的是「上帝」。
好啦好啦，多麼特別的一首歌。
我必須找到最適合這首歌的照片。
但後來我想起​​庫里金頓女士昨天說的話。
“免費發布它們是一種浪費，因為它們是好照片。”
我又想了想：“是啊，沒錯。”

今天，我昨晚看完NHKBS《周恩來特輯》最後一集就上床睡覺了，當我凌晨4:00醒來時，比昨天還早，我想：「對我來說有點太早了。」在床上”，當我躺在床上時，我腦海中浮現出Arcade Fire的《列寧》。
這並不是表演這樣的事情發生在像我這樣的大腦上。
這一切都是有原因的。
好吧，我們起來看看古吧。
由於有這麼多人在 Goo 上閱讀我的文章，我上傳了一些美麗的照片以表謝意。

昨天，我寫了一篇關於吉本貴明的文章。
簡而言之，正如我的讀者、親密朋友和我周圍的人都清楚的那樣，我過著完全局外人的生活。
正如我多次寫過的那樣，可以毫不誇張地說，我走的是佛陀和基督的道路。 （大笑）
我選擇鮑勃迪倫和約翰列儂作為思想巨人，或“這段旅程的同伴”，與所謂的文化人物（當然）不同。
我去過夏威夷 47 次。
我應該寫一個關於這個島的故事，只有我能寫，而且它現在已經是一本暢銷書了。 （笑）

例如，當我夏威夷之行結束時獨自一人在威基基，在我的iPod 上聽著約翰·列儂的音樂，站在面向威基基海灘海岸的人行道上眺望大海，感受著我的眼睛一遍又一遍地哭泣我再次看到了克爾凱郭爾所說的「赫里喬夫的眼睛望向大海」。
我的思考不遜於，甚至超越了吉本隆之的思考。 （歇斯底里地大笑）
為什麼，現在我將其保留為一個謎。

上帝（重製版 2010）[零件：eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpCYG7404dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpCYG74nGrV14qR1450500001 4CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

以下是我2011年8月7日在病房里写的一篇文章，

今天早上，当我熟睡时，这首歌在我的脑海中响起......5/30/2016
以下是我2011年8月7日在病房里写的一篇文章，当时我因病危住院八个月，并向全世界发出。
8月7日是仙台人第一时间想到的七夕节。
那天我写这篇论文的事实让我深受感动。
昨天，我早上5:00之前就起床了，和往常一样，早了一点，因为小鸟睡时我也睡，小鸟醒时我也醒。
当我躺在床上熟睡时，觉得时间有点太早了，一首音乐进入了我的脑海：约翰·列侬的《隔离》。
我想知道是什么歌，接下来我听到的是“上帝”。
好啦好啦，多么特别的一首歌啊。
我必须找到最适合这首歌的照片。
但后来我想起库里金顿女士昨天说的话。
“免费发布它们是一种浪费，因为它们是好照片。”
我又想了想：“是啊，没错。”

今天，我昨晚看完NHKBS《周恩来特辑》最后一集就上床睡觉了，当我凌晨4:00醒来时，比昨天还早，我想：“对我来说有点太早了。” 在床上”，当我躺在床上时，我脑海中浮现出Arcade Fire的《列宁》。
这并不是在表演这样的事情发生在像我这样的大脑上。
这一切都是有原因的。
好吧，我们起来看看古吧。
由于有这么多人在 Goo 上阅读我的文章，我上传了一些美丽的照片以表谢意。

昨天，我写了关于吉本贵明的文章。
简而言之，正如我的读者、亲密朋友和我周围的人都清楚的那样，我过着完全局外人的生活。
正如我多次写过的那样，可以毫不夸张地说，我走的是佛陀和基督的道路。 （大声笑）
我选择鲍勃·迪伦和约翰·列侬作为思想巨人，或者“这段旅程的同伴”，与所谓的文化人物（当然）不同。
我去过夏威夷 47 次。
我应该写一个关于这个岛的故事，只有我能写，而且它现在已经是一本畅销书了。 （笑）

例如，当我夏威夷之行结束时独自一人在威基基，在我的 iPod 上听着约翰·列侬的音乐，站在面向威基基海滩海岸的人行道上眺望大海，感受着我的眼睛一遍又一遍地哭泣 我再次看到了克尔凯郭尔所说的“赫里乔夫的眼睛望向大海”。
我的思考不逊色于，甚至超越了吉本隆之的思考。 （歇斯底里地大笑）
为什么，现在我将其保留为一个谜。

上帝（重制版 2010）[零件：eNo9ybEKwjAQgGHMk+QFAk2lHcwScBcHHRzTy1EO0156JkrfXiviP/3wtQe7+4dgbdNCH46n+zkvdqSr6vpG7W2nGrV143qpA+onRWSdU1hRvqACACYUnrCgOB1q4 Y2dhkR54CDRvIQKOo0zyJoLRjNhpOD0uAo/gPPHMkGpgoZm81vlvX8DKg4yPA==]

2024/3/10 in Tokyo

다음은 제가 2011년 8월 7일 병실에서 쓴 글입니다.

오늘 아침, 잠에서 깨어났을 때, 내 머릿속에서 흘러나온 노래는 바로 이 노래였습니다...2016년 5월 30일
다음은 제가 생명을 위협하는 질병으로 8개월 동안 입원하여 세상에 내보냈던 2011년 8월 7일 제가 병실에서 쓴 글입니다.
8월 7일은 센다이 주민들이 가장 먼저 떠올리는 다나바타(칠석 축제)의 날입니다.
그날 내가 이 논문을 쓰고 있었다는 사실은 나에게 깊은 감동을 주었다.
어제는 작은 새들이 자면 자고, 깨면 일어나기 때문에 평소처럼 조금 이른 새벽 5시가 되기 전에 일어났습니다.
조금 이르다고 생각하며 침대에 누워 자고 있을 때, 한 곡의 음악이 떠올랐습니다. 존 레논의 "Isolation"이었습니다.
무슨 노래가 나오는지 궁금했는데, 그 다음으로 들은 것은 '신'이었습니다.
글쎄, 글쎄, 정말 뛰어난 노래입니다.
이 노래에 가장 잘 어울리는 사진을 찾아야 해요.
그런데 어제 Kurikinton 씨가 한 말이 생각났습니다.
"좋은 사진이기 때문에 무료로 올리는 것은 아깝다."
'그래, 그렇구나'라는 생각이 다시 들었습니다.

오늘은 어젯밤 NHKBS '주은래 특집' 마지막회를 시청하고 잠자리에 들었는데, 어제보다 이른 새벽 4시에 일어나보니 '아직은 좀 이르다'는 생각이 들었다. 침대에서” 그리고 침대에 누워있을 때 내 마음 속에 떠오른 것은 Arcade Fire의 “Lenin”이었습니다.
나와 같은 뇌에 그런 일이 일어난다는 것은 쇼가 아닙니다.
이 모든 것에는 이유가 있습니다.
좋아, 일어나서 Goo를 확인해 보자.
그리고 구에서 제 글을 많은 분들이 읽어주시는 것 같아서, 감사의 마음으로 예쁜 사진 몇장 올려봅니다.

어제는 요시모토 다카아키에 대해 글을 썼습니다.
간단히 말해서, 독자님들, 가까운 친구들, 주변 분들도 잘 아시겠지만 저는 철저하게 아웃사이더적인 삶을 살아왔습니다.
여러 차례 글을 썼듯이 나는 부처님과 그리스도와 같은 길을 걸어왔다고 해도 과언이 아닙니다. (크게 웃는다)
나는 소위 문화적 인물(물론)과는 달리 사상의 거인, 즉 '이 여정의 동반자'로 밥 딜런과 존 레논을 선택했다.
나는 하와이를 47번 방문했습니다.
나만이 쓸 수 있는 이 섬에 대한 이야기를 썼어야 했고, 지금쯤이면 엄청난 베스트셀러가 되었을 것이다. (웃음)

예를 들어, 하와이 여행을 마치고 와이키키에 혼자 있을 때, 아이팟으로 존 레논의 노래를 듣거나, 와이키키 해변가를 마주한 포장도로에서 바다를 바라보며, 눈의 울부짖음을 몇 번이고 느꼈을 때. 나는 다시 키에르케고르가 "바다를 바라보는 흐리초프의 눈"이라고 불렀던 것을 갖게 되었습니다.
그곳에서 나의 사색은 요시모토 다카유키의 사색보다 열등하지도 않고 능가하기도 했다. (히스테릭하게 웃는다)
왜 지금은 미스터리로 남겨 두겠습니다.

God (리마스터링 2010)

2024/3/10 in Tokyo