Następująca jest kontynuacja poprzedniego rozdziału.
Linia "wygnania w intencji francuskiej" jest myląca.
Japonia wygrała wojnę rosyjsko-japońską.
Na początku XX wieku, kiedy Kaukazu dominowały na świecie, jeden z białych narodów Rosja straciła kraj żółtej rasy.
W ten sposób kaukascy przyczynili się do utraty twarzy, myślał Theodore Roosevelt, służąc jako pośrednik pojednania, popchnął umowę z Portsmouth do Japonii, która nie ma "kompensacji" jako dowodu na porażkę.
Japonia wydała masowe obligacje wojenne.
Miało to wygrać i spłacić z odszkodowania harmonogram nie działa.
W tym czasie to tylko Francja, która pożyczyła pieniądze do Japonii.
Było to również z prośbą o przekazanie studentów z Wietnamu na całym świecie.
Nie może pozwolić Japonii na bankructwo.
Ale to nie handel zagranicznych studentów.
Francuscy urzędnicy sprawdzili wszystkie statki pochodzące z Japonii, ale nikt ich nie złapał.
Czemu.
Cường To wysiadł ze statku w Szanghaju.
W skamieniałym rejonie portu, w którym władze francuskie nie mogły dotrzeć, pojechał samochodem pana Yosuke Matsuoki, urzędnika konsularnego.
Japonia cicho uciekała od wszystkich studentów zagranicznych.
Phan Bội Châu przedtem uciekł do Tajlandii, a później przeniósł się do prowincji Guangdong i rozpoczął konflikty antyfrancuskie wokół studentów międzynarodowych, którzy studiowali w Japonii.
Niniejszy projekt jest kontynuowany.