平成20（2008）年のアイヌ先住民族国会決議は、考古学や古文献の研究成果、それまで先人が苦労して開拓した北海道の歴史を全否定したものだった

平成20（2008）年のアイヌ先住民族国会決議は、考古学や古文献の研究成果、それまで先人が苦労して開拓した北海道の歴史を全否定したものだった
2021年01月04日
本章が検索妨害の犯罪行為に遭っていた。
再発信する。
以下は前章の続きである。
昔から日本列島にいたのか　
平成20（2008）年のアイヌ先住民族国会決議（アイヌ民族を先住民族とすることを求める決議）は、考古学や古文献の研究成果、それまで先人が苦労して開拓した北海道の歴史を全否定したものだった。
大航海時代以降に白人は新大陸で先住民族を虐殺し奴隷制度をつくった歴史があるが、アイヌに対しても同様の差別・弾圧の歴史があったというのだ。
しかし日本では、オーストラリアやカナダのような先住民族に対する虐殺行為や人種差別はなかった。
そもそもアイヌが先住民族だったのか、については後述したい。　
さて、小学生用の副教材では、「日本には和人だけがくらしてきたわけではなく、アイヌ民族も昔から日本列島に住んできました」とされている。　
『日本書紀』にある蝦夷は陸奥（現在の福島・宮城・岩手・青森）に住む諸部族もしくは豪族を表すもので、特別にアイヌを表すものではない。
北海道に蝦夷島の名が与えられたのは随分後のことだ。　
江戸期には津軽半島に蝦夷が住んでおりこれを日本人に編入したという記録があるが、最近のＤＮＡ分析結果によればこの蝦夷がアイヌではないことは明らかである。
副教材は蝦夷の住んでいたところも蝦夷（＝アイヌ）が先住していたと主張したいのだろうが、教材の内容としては不適切なものである。　
また、図１は小・中の両副教材に採用されている東北のアイヌ語地名地図である。
青森・秋田・岩手県に二百以上もの印をつけてアイヌ語地名だとしている。　大正時代にアイヌ語を研究した金田一京助・東京帝大教授が提唱した、漢字の「別」や「内」や「幌」がアイヌ語地名だとして、それを北海道曹達社長だった山田秀三氏が道外に拡大解釈したものが広く流布した。
自身がアイヌでアイヌ語学者の知里真志保北大教授は山田氏が主催した講演会（講演録の写しは私の手元にある）で遠回しにこれを否定している。　
また、『シンポジウムアイヌ』（北大図書刊行会、昭和四十七年）において北海道の考古学の第一人者の吉崎晶二河野本道両氏は以下のような理由で、山田秀三説の矛盾や理論飛躍を指摘し明確に否定している。
「その地名がアイヌ語によって解釈できるということと、近世アイヌが実際そこへ行ってアイヌ語で名前をつけたかは別」
「アイヌの成立は鎌倉時代以降だから、つけられた時期は鎌倉をさかのぼらない。それ以前はアイヌがいないのだから単にその地名がアイヌ語で解釈できるということだ。そして、アイヌ語は日本でかつて使われた古い言葉の面影を残しているのだから、地名がアイヌ語で解釈出来たとして不思議はない」
「日本書紀の蝦夷征伐に出てくるシリベシ、トピウ、イブリサヘ、シシリコなんていうのは、古すぎてアイヌ語とは言えない」　
金田一京助・山田秀三両氏の東北アイヌ語地名は語呂合わせやこじ付けであったことがわかる。
いわば空想の産物だといえよう。　
北海道外の方も、学校教育で「アイヌは広く東～北日本に分布しており、中央政府に追われて次第に北に追われて北海道だけに残った」ように学校で習った記憶があるかもしれない。
しかし現実には、本州北部に昔、アイヌが定住していたという歴史はないのだ。　
では北海道のアイヌは、有史以前から住んでいたのだろうか。
それともどこか別のところから来たのだろうか。
先住民族ではない証拠　
「縄文時代人は、アイヌ民族？祖先と言われています」（小学生用）、「擦文文化人はアイヌ民族の祖先」（中学生用）とされているが、全くのウソである。
とはいえ、学校教育の結果そう思っている方も多いであろうから、ていねいに説明したい。　
北海道では気温が低く明治になるまで稲作ができなかったために、縄文→続縄文→擦文文化期（オホーツク沿岸ではオホーツク文化期）と続き、アイヌ文化は鎌倉時代以降のことである。
続縄文・擦文あるいはオホーツク文化の墓制（墓の形）、住居、威信財（朝廷との結びつきを示す刀剣）、土器（文字が刻まれた須恵器）といった特徴はアイヌ文化にみられず、古墳文化をもつ擦文文化人と捨て墓のアイヌに文化的つながりは全くみられない。
文化的に、縄文～擦文文化人とアイヌには断絶があるのだ。　
和人がつくった函館船魂神社の創立は一一三五年で、アイヌが来たといわれている十三世紀（鎌倉時代）の百年も前である。
そもそもＤＮＡ分析でアイヌ古人骨には、縄文人には全く見られない東シベリア・沿海州・樺太方面の要素が高頻度で含まれている。
実はアイヌは鎌倉時代以降、北方の東シベリアから樺太を経て北海道に侵入し、徐々に擦文文化人を駆逐した「侵略者」なのである。
それゆえ、千年前を考えればアイヌはまだ北海道にいなかったわけで、「先住民族」とは言えないことも明らかであろう。　
なお戦前すでに、アイヌの歌人違星北斗は、戦いや日常生活の細かいことまで歌い上げるユーカラ（アイヌの叙事詩）に、道内で発掘される擦文土器などへの言及がないことから「アイヌは先住民族ではない」と明記しているのだ（昭和二年十二月十九日付「小樽新聞」）。　
以上の点については令和三年一月に刊行予定の拙著『捏造と反日の館”ウポポイ”を斬る』（展転社）に「先住民族を侵略したアイヌ」と一章を割いて詳述したので参照ねがえればと思う。　
「旧土人」を差別したのか
小学校用の副教材では「日本の国はアイヌ民族を『旧土人』と呼び、差別し続けました」とされている。
小学校四年生から使われる副教材でそこまでの内容を盛り込むのはいかがなものかと思われるが、それはおくとして、アイヌは本当に差別され続けていたのだろうか。　
明治三十二（一八九九）年に制定された「北海道旧土人保護法」は、平成九年まで効力を持っていた。
「土人」あるいは「旧土人」という言葉自体が差別語であり法律も差別法だと、十年ほど前にアイヌ団体や在日朝鮮人、そして鈴木宗男・今津寛両衆議院議員（当時）によって盛んに宣伝され攻撃されたことがある。　
私が本誌や拙著『「アイヌ先住民族」その真実』（展転社）などで指摘したように、昭和二十年代後半までは「土人」は差別語ではなく「その地に住んでいる人」という意味だった。
幕末にすでに北海道に住んでいた和人八万六千人とアイヌ一万五千人（松浦武四郎の安政人別による）、そして出稼ぎの人別帳に載らない多くの被差別民や無宿者約三万五千人を併せて、明治以降に北海道へ渡った人たちと区別して「土人」と呼んだのである。
特にさらなる保護の対象となるアイヌを和人の土人と区別する意味で「旧土人」と定めたものであり、差別ではなかったことを説いて、大方の同意を得ることができていた。　
そもそも北海道旧土人保護法の制定を求めて帝国議会に陳情したのはアイヌの人々であり、さらにその廃止に最後まで反対したのも北海道ウタリ協会（現北海道アイヌ協会）なのである。
アイヌの人たちが中心になって出版した『アイヌ史』（北海道ウタリ協会）や『コタンの痕跡』（旭川人権擁護委員連合会）さらには『北海道旧土人保護法沿革史』（北海道庁）にはっきりとその経緯が書かれている。　
朝日新聞の菅原幸助記者による『現代のアイヌ』（現文社、昭和四十一年）にすら、「アイヌ民族の滅亡を心配した政府は明治三十二年、旧土人保護法という法律をつくって、アイヌの保護にのりだした。保護法は、農耕を望むものには一等地一戸当たり五ヘクタール、農具を貸与、家屋も建ててやる。海で漁業を営むものには漁業権を認め、青少年で学問を志すものには奨学金を、という至れり尽くせりの法律であった」と絶賛されているほどである。　
明治時代の当局に、アイヌを差別する意識がなかったことが読みとれるはずだ。
ましてや、白人がアボリジニやアメリカ・インディアンに対して行ったような虐待などは、日本では行われていなかったことは明らかだろう。　
こうしてみると、副教材はアイヌ差別や虐待などを捏造して日本の子供たちに加害者意識を植え付け、アイヌに対する贖罪としてのアイヌ利権を認めさせようという意図のもとに書かれたものではないかと思えてくる。　
この副教材はウソや捏造を満載した差別自慢・不幸自慢・被害自慢の宣伝誌なのである。
これだけ問題のある副教材を、北海道ではほぼすべての小中学生が購入させられているのである。
発行元のアイヌ民族文化財団も問題であるが、この副教材の使用を看過している各市町村教委の怠慢も、問われねばなるまい。

テ氏は慰安婦問題や在日朝鮮人帰還事業で日本を非難している反日外国人学者で、

テ氏は慰安婦問題や在日朝鮮人帰還事業で日本を非難している反日外国人学者で、
2021年01月04日
本章が検索妨害の犯罪行為に遭っていた。
再発信する。
以下は月刊誌正論今月号に掲載されている的場光昭氏の労作からである。
日本と日本国民に対する大変な貢献。
著者である的場光昭氏もまた最澄が定義した「国宝」である。
ウソ、ねつ造満載の「アイヌ」副教材
年間来場者百万人を目指すアイヌ文化施設「ウポポイ」（民族共生象徴空間）が令和二年七月、北海道白老町にオープンするなど、アイヌへの関心が高まっている。
一方で、北海道では十年以上前から使われているアイヌの副教材の記載に、多くの誤りやウソが盛り込まれていることが以前から問題視されてきた。　
北海道の学校現場で流通しているアイヌの副教材『アイヌ民族一歴史と現在』を発行しているのは、ウポポイの運営主体でもある「公益財団法人アイヌ民族文化財団」である。
財団の副理事長がウポポイの運営委員長を務めており、また財団の常勤理事が国立アイヌ民族博物館の館長なのだ。
この財団の運営予算は、国土交通省が中心となり文部科学省との合計で二分の一を、北海道が残額を負担している。
問題の副教材も、教科書ではないため文科省の検定は受けていない上に、国交省が主導権を握る形の団体によって発行されているのだ。　
副教材は小・中学生徒用と教師用の三種があり、それが道内の小中学生と教師に、また全国の小中学校にも各一冊が配られるという膨大な予算を使った事業である。
副教材にみられる明らかな誤りを含む問題記述について、北海道議会自民党議員団は訂正を求めてきたが、財団はこの要求を拒否し、平成三十年の改訂版でも内容の修正はなされていない。
問題の記述はわれわれの祖先を貶めるものであり、子供たちへの悪影響は計り知れない。
そこで、本稿では平成三十年版の内容をわかりやすく検証していきたい。　
「一発退場」のえとき捏造　
写真１は中学生用副教材二十二ページに掲載されているもので、説明には「江別に強制移住させられた樺太アイヌの人たち」とある。
出典は巻末に「北海道大学図書館」とだけある。
写真２は『新撰北海道史』（北海道庁、昭和十一年）にあるもので、現代文にすると「明治八年、樺太、千島交換条約後、樺太の土人八百数十人帰化を望み、開拓史は之を石狩川沿岸の対雁に置いて、農業教授所、漁場等を与え篤く之を保護することとした。図はその一集団を表示せるもの。」（ルビは筆者）となっている。　
ここに見られるように、朝日新聞の本多勝一元記者が南京事件の報道などで行ったように写真のキャプション（えとき）を書き換えて、「帰化を望み」、「篤く之を保護」を「強制移住」と反対の意味にするような大ウソが副教材に盛り込まれている。
この一事だけでも、各市町村教委はこの副教材の配布をただちに中止させ、さらに回収・廃棄させるべきではないのか。　
また財団が関わり全道の博物館や資料館、観光施設に頒布されている冊子はもちろん、先の「ウポポイ」にある国立アイヌ民族博物館資料でも同様の展示がなされている。
副教材とウポポイには密接な関連があるのだ。　
本多勝一元記者は『コタンの痕跡－アイヌ人権史の一断面』（旭川人権擁護委員連合会、昭和四十八年）に寄稿した論文の結論”とるべき道”で「少数民族は、（中略）社会主義社会でこそ真に幸福が約束されている」「アイヌが真に幸福になる道は、日本が社会主義国になることであろう」などと書いている。時あたかも日中国交回復（一九七二年）の一年前からアイヌを利用した対日革命工作が行われ、本多氏が南京で使った写真のえときを書き換える手法が副教材に継承されていたのだ。
問題の多い副教材編集者たち
小学生用・中学生用の編集執筆委員には問題のある人物も含まれている。　
委員長を務める阿部一司・公益社団法人北海道アイヌ協会副理事長（令和二年、副理事長を退任）は、前任の副理事長から組織運営上の不正を指摘され、また令和二年の札幌市雪まつりの補助金を親族の会社に回したとして札幌アイヌ協会内部で告発されている。　
阿部氏は北朝鮮の金日成の政治思想の根幹チュチェ（主体）思想を世界に広めようと二〇〇五年に組織された「特定非営利活動法人21世紀自主フォーラム」の世話人副代表でもあり、先のアイヌ民族文化財団の理事でもある。
こうした人物が副教材の編集を指導しているのだ。　
委員の一人、石黒文紀・元北海道釧路明輝高校非常勤講師は、記載内容の変更を迫られた副教材改善反対の中心メンバーである。
自身のブログで、「危惧していた全面見直し方針が撤回と決まれば、まずはひと安心です」とコメントしている。
間違いが正されないことに安心だ、などというのは教育者として失格である。
また石黒氏はオーストラリア国立大学のテッサ・モーリス＝スズキ名誉教授を札幌に招いて講演会を開催して司会を務めている。
テ氏は慰安婦問題や在日朝鮮人帰還事業で日本を非難している反日外国人学者で、美瑛のニセ人骨ニセ墓穴事件（拙著『反日石碑テロとの闘い』（展転社）参照）の中心人物である殿平善彦氏が主導する募金活動の呼びかけ人にまでなっている。
テ氏は講演で、アイヌへの補償や優遇はオーストラリアの原住民アボリジニのようでなければならないとの見解を示している。
アボリジニは二十世紀中頃まで白人には人間と認められず狩猟の対象にすらされた人たちで、これと過保護政策で「甘やかされ」、かえって自立できないアイヌを同列に扱えというのである。
この稿続く。

It was a top 50 searcher for the past week, 2023/1/8.

Top 50 searches for the past week, 2023/1/8.
2023/01/08 09:19:48に発信した本章が、googleで、検索妨害の犯罪行為に遭っていた。
再発信する。

1

トップページ

2

日本は必ず覚醒して、憲法改正もなし遂げる、それをやらないような政治家は選挙で退場いただく、

3

It was a popular page yesterday, 2023/1/4.

4

After all, Japan is the only country surrounded by three nuclear powers.

5

Asahi ha sempre scritto solo bugie.

6

It was a top 50 searcher for the past week, 2023/1/4.

7

FBIはツイッター社に…コロナ禍ファウチら主流派以外の研究データを陰謀論だと封殺させた…日本メディアが報道しない暴露文書

8

At night, I watched "New Year's Eve," I recorded on Wowow on New Year's Eve.

9

you and Japan must continue to prosper and lead the world in the next 170 years

10

共産主義とはプロパガンダに全てが堕してゆくものである事を２０世紀の後半に歴史は証明した。

11

韓国の元慰安婦支援団体･正義連が公開している「2022年8月のスポンサー名簿」に「日本 colabo」の名前が。また「ドイツ慰安婦像の後援者」にも「日本 colabo」が明記された。

12

Top 10 real-time searches 2023/1/4, 0:32

13

岸田文雄総理が「私は被爆地・広島の出身だから非核三原則を守る」とおっしゃる。これは論理的におかしいでしょう。

14

U.S. and Japan must continue to prosper and lead the world in the next 170 years

15

It was a popular page yesterday, 2023/1/5.

16

世界最大規模の「中国コロナ感染爆発」を放置する習近平政権、その「戦慄の思惑」

17

Who is going to correct the situation where such taboos exist? 

18

It is a happy thing to serve one's country.

19

Incredible Japan as Seen from the Perspective of Differences with China and Korea

20

Top 10 real-time searches 2023/1/1, 22:35 with my shot on 2023/1/1

21

It was a top 50 searcher for the past week, 2023/1/2.

22

Like communism, fascism and Nazism are also regimes founded on propaganda

23

「キングコングとゴジラ」と「ニューイヤーズ・イブ」

24

In 2023, Japanese people should be wise and strong.

25

だが、彼らは幼い時から”秀才クン”として育ち、国家とは何か、国民の命とは何か、自分たちは何を守らなければならないのか…などの根本を考えたことがない人たち

26

これまで通り、ちやほやされ、今後も自分たち特権階級が利益を享受し、幸せな人生を送ることが絶対なのだ。

27

SWEET DREAMS (2022 mix) with my shot on 2023/1/3

28

Don't Help the Chinese Communist Party Anymore.

29

Top 10 real-time searches 2023/1/6, 0:53

30

It is the way to revitalize Japan by breaking free from the postwar regime.

31

Det här kapitlet hade utsatts för en kriminell handling av uppsåtlig sökningshinder.

32

このウイルスを世界に広げたこと（それも、下記動画解説の通り、人工合成したことが濃厚）に対して怒る日本人が殆んどいない…このウイルスが日本に持ち込まれなければ薬害もなかった

33

一般国民から見れば、財務官僚は間違いなくエリートであり、最も多いのが東大法学部出身者で難関の国家上級試験に合格した人々だ。そのエリートがなぜこんな簡単なこともわからないのか、不思議でならないだろう。

34

They stay at the superficial interpretation of words and don't think deeply.

35

Korean university is a lie manufacturing plant.

36

I thank former Prime Minister Abe for raising us from a complete minority to a policy model

37

国の安全が危うい今、あらゆる手段を講じて軍事力強化に邁進するのが岸田文雄首相の責任だ。

38

ANNIVERSARY (2022 mix) with my shot on 2023/1/1

39

政治的なメッセージを発するのに予算は必要ありません。安倍元総理の「台湾有事は日本有事」発言も、１円もかかっていないのです。

40

It was a popular page yesterday, 2023/1/3.

41

Valentine's RADIO (2022 mix) with my shot on 2023/1/3, at Kiyomizu-dera

42

Hello, my friend (2022 mix) with my shot on 2023/1/3

43

この集会に参加する仁藤夢乃氏の運営する団体に公的資金が使われることが信じられない。

44

自衛隊はこれまで十分な予算がない中で身を削ってきただけに、気力だけで仁王立ちしている「弁慶」のようなもので、後方・兵站部分が圧倒的に欠けています

45

松任谷由実 - ひこうき雲 (Yumi Arai The Concert with old Friends) with my shot

46

中国の対日戦略の責任者・廖承志によるキメ細かな対日工作が創価学会の池田大作会長（当時）に及んでいた

47

We don't say, "Do the minimum necessary to protect the people."

48

Non diciamo: "Fai il minimo necessario per proteggere le persone".

49

松任谷由実 - 海を見ていた午後(TIME MACHINE TOUR 2018-2019) with my shot on 2023/1/3

50

What and why did China manipulate the world?

 

2022/9/25, at Arashiyama

Top 10 real-time searches 2023/1/8, 19:12

1

It was a popular page yesterday, 2023/1/8, re-send.

2

A Must-Read for U.S. Defense Officials: A Warning to Japan.

3

戦争における失敗の歴史は以下の言葉にほぼ集約される。それは”遅すぎた”というものだ…この言葉が今回の日本に当てはまらずに済むことを願わずにはいられない

4

米国防関係者必読の書・日本への警告とは…第５章は、過激な反応を示す中国側が軍事的に仕掛ける先となる日本やフィリピンを取り上げている。

5

個人的には、日本の安全保障や戦略を考える上で…３つの論点が存在する…第１は、「時すでに遅し」ではないかという点だ。

6

Top 10 real-time searches 2023/1/8, 15:28

7

中国が覇権を握った世界で生きていきたいのか

8

Do we want to live in a world in which China has gained hegemony?

9

トップページ

10

Vogliamo vivere in un mondo in cui la Cina ha conquistato l'egemonia?

 

Czy chcemy żyć w świecie, w którym Chiny zdobyły hegemonię?

Poniższy fragment pochodzi z artykułu geopolitycznego i strategicznego naukowca Shinjiego Okuyamy, który ukazał się w lutowym numerze miesięcznika „Sound Arguments”, zatytułowanym „A Must-Read for U.S. Defence Officers: A Warning to Japan.
Jest to artykuł, którego niedoinformowani prenumerujący tylko gazety takie jak Asahi, Mainichi i Tokyo, jak również lokalne gazety zawierające artykuły Kyodo News, nigdy nie zobaczą.
Jest to gazeta, której niedoinformowani, którzy oglądają tylko programy informacyjne i talk-show swoich stowarzyszonych stacji telewizyjnych, nigdy nie zobaczą.
Podkreślenia w tekście, z wyjątkiem nagłówka, należą do mnie.
To obowiązkowa lektura nie tylko dla wszystkich obywateli Japonii, ale także dla wszystkich obywateli, nad którymi Chiny dominują przynętą fałszywych pieniędzy.

Co zadecyduje o kierunku polityki światowej w XXI wieku? Każdy, kto interesuje się polityką międzynarodową, może odpowiedzieć: „Stosunki USA-Chiny.
To pytanie było zadawane jeszcze częściej, odkąd Chiny wyprzedziły japoński produkt krajowy brutto (PKB) około 2010 roku po szoku Lehmana i stały się drugą co do wielkości gospodarką na świecie po Stanach Zjednoczonych.
Jednocześnie niektórzy z Państwa mogą być świadomi, że w Stanach Zjednoczonych rozpoczęły się dyskusje na temat tego, jakie działania Chiny podejmą w przyszłości i jakie „modele” należy przyjąć.
Na przykład jednym z najbardziej znanych jest „Chiny 2049” (Nikkei B.P., 2015) autorstwa Michaela Pillsa Perry'ego z Hudson Institute, amerykańskiego think tanku, który stał się dobrze znany w Japonii.
Książka ostrzegała, że Chiny mają ukrytą długoterminową strategię, którą można nazwać „100-letnim maratonem” i że konflikt między USA a Chinami będzie się przedłużał.
Kolejną najsłynniejszą książką była „The Eve of the U.S.-China War” (Diament, 2017) autorstwa Grahama Allisona, wieloletniego profesora na Uniwersytecie Harvarda.
Tutaj autor argumentuje, że stosunki między USA a Chinami polegają na „istniejącej hegemonii kontra wschodzących mocarstwach” i że ta struktura jest niebezpieczna i może szybko doprowadzić do znaczącej wojny, opierając się na wielu przykładach historycznych jako wzorzec zwany „ Pułapka Tukidydesa” i jak uniknąć takiego starcia.
Dodajmy do tego książkę Edwarda Lutwaka „Self-destructive China” (Fuyo Shobo Publishing, 2013), nad którą Okuyama, autor tego raportu, nadzorował tłumaczenie, również porusza ten sam temat, omawiając historię, jednocześnie wyjaśniając ruchy sąsiadów Chin że Chiny nie mogą stać się mocarstwem hegemonicznym, ponieważ nadal angażują się w zachowania autodestrukcyjne.
Wśród takiej literatury chciałbym przedstawić moją najnowszą książkę Danger Zone: The Coming Conflict with China (Asuka Shinsha), nowo przetłumaczoną i wydaną 6 stycznia 2023 roku.
Książka jest współautorem dwóch młodych naukowców, Hala Brandsa i Michaela Beckleya, pierwotnie opublikowana w sierpniu 2022 r. przez W.W. Norton & Company w USA
Stała się już obowiązkową lekturą w społeczności obronnej w Waszyngtonie i okolicach.
O książce mówi się w mieście od czasu jej wydania, nie tylko ze względu na temat „stosunków amerykańsko-chińskich”, ale także dlatego, że proponuje aktualny model tego, co stanie się z Chinami, oraz jasną, wielką strategię tego, co Stany Zjednoczone powinny zrobić w odpowiedzi.
Ponieważ wiele aspektów oryginalnych autorów i książki nadal musi być dobrze znanych w Japonii, najpierw przedstawię ich pochodzenie i wyjaśnię zawartość książki, a następnie moje osobiste wrażenia i sugestie dotyczące Japonii.

Autorzy znają historię zimnej wojny i wielkich mocarstw
Pierwszy autor, Hal Brands, jest profesorem Szkoły Zaawansowanych Studiów Międzynarodowych (SAIS) Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa i ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Stanforda i Uniwersytecie Yale.
Jest uczonym specjalizującym się w podejściu, które patrzy na amerykańską wielką strategię przede wszystkim z historii zimnej wojny.
Wykładał na Duke University i studiował w think tankach, w tym w Council on Foreign Relations, jest starszym wykładowcą w American Enterprise Institute (AEI) i służył jako doradca w Departamencie Obrony od czasów administracji Obamy i rządu Departament polityki zagranicznej w obecnej administracji Bidena.
Napisał już około dziesięciu książek, w tym prace na temat wielkiej strategii i tematów związanych z historią zimnej wojny, co jest jego specjalnością i jest aktywnym felietonistą Bloom Park, który publikuje artykuły opiniotwórcze.
Jego ojciec jest także historykiem, który wykłada na Uniwersytecie w Teksasie, specjalizując się w historii zimnej wojny.
Drugi autor, Michael Beckley, jest obecnie profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Tufts, a wcześniej w Kennedy School of Government na Harvardzie.
Jest pracownikiem naukowym w AEI, podobnie jak Brands, choć pracuje w niepełnym wymiarze godzin, a wcześniej pracował jako doradca w Departamencie Obrony, RAND Corporation i think tankach, takich jak Carnegie Endowment for International Peace.
Jego specjalnością jest historia polityki wielkich mocarstw, a on specjalizuje się w wykorzystywaniu bogactwa danych do rozszyfrowywania zachowań wielkich mocarstw.
Jego jedyną opublikowaną pracą jest jego debiutancka powieść przed tą książką („Un

rywalizował”, 2018), w którym wyjaśnia, dlaczego nie pojawił się żaden rywal, który mógłby zastąpić supermocarstwo, jakim są Stany Zjednoczone.
Nawiasem mówiąc, w jego żyłach płynie japońska krew, a jego dziadek o nazwisku „Iwata” również walczył na froncie europejskim w 442. jednostce japońsko-amerykańskiej.
„Danger Zone” narodziło się, gdy zaiskrzyło między nimi podczas wymiany opinii na seminarium organizowanym przez AEI, do którego obaj należą.
Treść i twierdzenia są naprawdę proste, ale zaskakujące.
Po pierwsze, książka przewiduje, że „kryzys między Stanami Zjednoczonymi a Chinami nadejdzie w latach 20. XXI wieku”, nie dlatego, że „Chiny będą nadal rosnąć”, ale dlatego, że Pekin uzna, że „spada”, i dlatego zacznie się niecierpliwić i weź
Jest to model lekkomyślnego hazardu wojskowego.
Ten niebezpieczny okres „krótkoterminowych działań wojennych”, który zwiększa prawdopodobieństwo takich działań, będzie trwał przez następne mniej więcej dziesięć lat, a ten „niebezpieczny okres” nazywany jest „strefą zagrożenia”, co jest również tytułem tego książka.
Nawiasem mówiąc, latem 2022 roku, kiedy ta książka została opublikowana, film „Top Gun Maverick” z Tomem Cruisem w roli głównej i światowy hit miał przebój o tym samym tytule autorstwa Kenny'ego Logginsa jako wstawkę do filmu.
Nadal ustala się, w jakim stopniu dwaj pierwotni autorzy byli tego świadomi. Mimo to zakłada się, że przyczyniło się to do sprzedaży oryginalnej książki.

Kryzys na Tajwanie po wyborach prezydenckich w USA
Pozwólcie, że wyjaśnię przebieg książki jako całość w konkretnych terminach.
Chociaż ta książka nie jest stricte akademicka, ma mocny ton zaleceń politycznych dla ekspertów, a styl jest bardzo logiczny i łatwy do odczytania dzięki szkoleniu autora w zakresie jasnego pisania w think tanku.
W sumie jest osiem rozdziałów, ale ponieważ punkty sporne są jasne, a pismo jest dobrze napisane, książkę można łatwo przeczytać.
Dlatego jeśli uważasz, że przetłumaczona wersja jest trudna do przeczytania, jest to spowodowane moim brakiem umiejętności tłumaczenia.
Pierwszy rozdział wprowadzający przedstawia scenariusz, w którym po następnych wyborach prezydenckich w USA w 2024 r. wybucha nieprzewidziana sytuacja na Tajwanie, pośród tych samych sfałszowanych zamieszek w USA, które miały miejsce podczas poprzednich wyborów w 2020 r. Książka zaczyna się od postawienia pytania.
Rozdział 1 analizuje ambicje Chin, by popchnąć Stany Zjednoczone, by stały się numerem jeden na świecie, oraz cztery główne zasady strategiczne.
Rozdział 2 dowodzi, że kilka czynników, które umożliwiły Chinom wzrost, w ostatnich latach zmieniło się w przeszkody i że chińska potęga narodowa faktycznie osiągnęła szczyt.
W rozdziale 3 użyto uderzającego sformułowania „koniec strategicznych wakacji”, aby opisać sytuację, w której sąsiednie kraje, zaniepokojone rozwojem Chin, zaczęły tworzyć między sobą „antychińskie sojusze”, przekształcając w ten sposób sprzyjające niegdyś środowisko bezpieczeństwa w trudny dla Pekinu.
Jest rzeczą oczywistą, że Stany Zjednoczone i nasza własna Japonia należą do krajów wykonujących ruch tego antychińskiego sojuszu.
Rozdział 4 przedstawia przykłady z przeszłości, które pomagają zrozumieć obecną niecierpliwość Chin.
Cytowane są tutaj Cesarstwo Niemieckie tuż przed I wojną światową i Cesarstwo Japońskie przed II wojną światową, zarówno ekonomicznie utknięte, jak i napędzane strategicznie w tamtym czasie.
Rozdział 5 koncentruje się na Japonii i Filipinach, miejscach docelowych agresywnej militarnie reakcyjnej strony chińskiej.
Rozdział 6 opisuje „Strategię Strefy Denziera”, zasadę, którą można wykorzystać jako punkt odniesienia w radzeniu sobie z tą sytuacją, i przygląda się energicznym posunięciom administracji Trumana w USA na początku zimnej wojny.
Lekcja, jaką można stąd wyciągnąć, jest taka, że wczesne etapy długiej walki określają warunki, które następują, a prezydent Truman podobno wykonał genialny ruch w tym względzie.
Rozdział 7 dalej omawia szczegółowe kroki „Strategii niebezpiecznej strefy” niezbędnej dla USA
Ostatni rozdział, rozdział 8, podsumowuje, przewidując, że konfrontacja między Stanami Zjednoczonymi a Chinami będzie trwała po okresie „strefy zagrożenia”.

Trzy problemy, z którymi boryka się Japonia
Chociaż książka wyraźnie wskazuje na podstawowe problemy, z którymi borykają się Chiny i przekonująco omawia, co Stany Zjednoczone powinny zrobić, aby sobie z nimi poradzić, uważam, że trzy kwestie stoją przed Japonią, gdy rozważa swoje bezpieczeństwo narodowe i strategię.
Po pierwsze, może być „już za późno”.
W chwili pisania tego tekstu pojawiły się doniesienia, że Rada Ministrów wkrótce zatwierdzi tak zwane „Trzy dokumenty strategii bezpieczeństwa”, które będą koncentrować się na posiadaniu „zdolności do kontrataku” w celu zniszczenia wrogich miejsc wyrzutni rakiet w celu samoobrony.
Jednak ze świadomości problemu w tej książce jasno wynika, że istnieją obawy, że równowaga militarna między Stanami Zjednoczonymi a Chinami już przechyla się w stronę niższości Ameryki.
Oczywiście, jeśli chodzi o ewentualności na Tajwanie, wielu ekspertów zwraca uwagę, że inwazja wojskowa połączona z operacją desantową Chin jest niewykonalna pod względem zdolności. Mimo to, jak wskazano w tej książce

, liczba posiadanych statków. Co więcej, odwróci równowagę militarną obserwowaną w Stanach Zjednoczonych i Chinach w 2030 roku.
Ponadto Japońskie Siły Samoobrony i Armia Ludowo-Wyzwoleńcza muszą mieć świadomość, że mają już przytłaczającą przewagę liczebną pod względem bilansu „broni dystansowej” (stand-off oznacza „spoza zasięgu wroga”), w tym pocisków balistycznych .
Dlatego, jak wskazano w tej książce, w najnowszej „strefie zagrożenia” Stany Zjednoczone również potrzebują „strategicznego MacGyveryzmu”, aby przezwyciężyć gorszy bilans zbrojeniowy z Chinami.
Jest to nawiązanie do dramatu telewizyjnego „MacGyver the Adventurer”, który był emitowany w Japonii w latach 80. i 90. Krótko mówiąc, opowiada się za użyciem narzędzi (broni), które mamy teraz lub które możemy wkrótce zebrać, aby poradzić sobie z sytuacją, tak jak zręczny bohater tego dramatu.
Oczywiście za pojawieniem się takiego argumentu stoi przekonanie waszyngtońskich kręgów obronnych, że Stany Zjednoczone inwestują zbyt dużo pieniędzy w długoterminowe badania i rozwój (R&D) nowej broni i muszą poświęcić więcej czasu na naprawę istniejącej broni.
Doniesiono również, że zapasy pocisków artyleryjskich, takich jak przenośny pocisk przeciwpancerny Javelin i system artylerii rakietowej dużej mobilności Immers, które Stany Zjednoczone dostarczają Ukrainie, zaczęły się wyczerpywać.
Słuszność tego „MacGyveryzmu” staje się coraz bardziej odczuwalna.
Nawiasem mówiąc, Japonia ostatecznie zdecydowała się wprowadzić pociski manewrujące Tomahawk z amerykańskiego i fińskiego „AMVIXP” do swoich kolejnych pojazdów opancerzonych, ale może to być również (stosunkowo pasywny) „MacGyver-izm”, od którego nie można się odwrócić.
Drugim problemem jest to, co zrobić, jeśli ten „model krótkoterminowy” nie wchodzi w grę.
Jedna z najostrzejszych krytyki pochodziła od Oriany Skylar Mastro i innych, eksperta od Chin w tym samym instytucie AEI, co współautorzy.
Nawet jeśli Chiny osiągnęły swój szczyt, nie spadnie on nagle, a budżet wojskowy będzie się powiększał przez następne dziesięć lat.
Co więcej, nadal wykorzystuje tylko 1,9% PKB, a obecna literatura chińska nie wspomina o takim „niecierpliwości” czy „okno możliwości się zawęża”.
W rezultacie uważa się, że Pekin wciąż jest na ścieżce kupowania czasu i jeśli mu się to uda, wyłonią się „bardziej pewne siebie Chiny.
Kluczem do tego jest Japonia, jako sojusznik, który nadal będzie kluczem do odpowiedzi USA na „rozpędzające się zagrożenie” ze strony Chin.
To trzecia kwestia, której Japonia potrzebuje, aby zakomunikować swoją strategię.
To, co jest przewidziane w tej książce, to oczywiście „Japonia przygotowuje się do wybuchu Chin razem z USA”. Japonia może nie tylko ulepszyć swój frontowy sprzęt wojskowy z USA, ale także podjąć działania dyplomatyczne, których USA nie mogą.
Wskazówkę do tego można znaleźć w argumentacji, którą można dostrzec w klasycznej „geopolityce”.
W geopolityce Chiny są pozycjonowane jako „potęga lądowa”, znacząca potęga położona na kontynencie euroazjatyckim z ogromną masą lądową.
Jednak, jak wyjaśniono w tej książce, historia takich mocarstw lądowych pokazuje, że były one powstrzymywane przez mocarstwa morskie spoza kontynentu euroazjatyckiego, takie jak Wielka Brytania i Stany Zjednoczone, które nazywane są „mocarstwami morskimi”, oraz okoliczne mocarstwa euroazjatyckie krajów, które połączyły siły z tymi mocarstwami. To zrozumiałe.
Strategia Japonii wobec Chin jest wzorowana na strategii powstrzymywania przez mocarstwa morskie.
Jednak ze względu na ograniczenia Konstytucji Pokojowej Japonia nie może jawnie interweniować militarnie ani „wywoływać wojny domowej”.
Dlatego wykorzystuje się wymianę obronną, która odbywa się w krajach otaczających Chiny.
W szczególności SDF przeprowadzi wspólne ćwiczenia i szkolenia wojskowe z Mongolią, Kazachstanem, a nawet Indiami i Wietnamem oraz zbuduje drogi, linie kolejowe i inną infrastrukturę w pobliżu granic Chin, aby uczynić je bardziej dostępnymi w obliczu problemów środowiskowych.
Chiny będą zmuszone skoncentrować się na kwestiach lądowych i mogą powstrzymać się od ekspansji morskiej ukierunkowanej na Japonię i Stany Zjednoczone.
Tak stało się za panowania dynastii Ming i warto, aby Japonia wdrożyła to jako jedną strategię.

Wartości do przetestowania, gdy wkraczamy w zimną wojnę
Odkąd administracja Trumpa doszła do władzy w Stanach Zjednoczonych w styczniu 2017 r., eksperci w dziedzinie polityki międzynarodowej publikują i dyskutują w specjalistycznych czasopismach i innych mediach, że porządek światowy się zmienia, a Rosja i Chiny zaczęły kwestionować jednobiegunowy status Stanom Zjednoczonym poważnie i że załamał się liberalny porządek międzynarodowy. Wiele raportów i dyskursów twierdzi, że „zimna wojna” USA-Chiny oficjalnie rozpoczęła się od tak zwanego „przemówienia Pence” wygłoszonego przez Mike'a Pence'a, wiceprezesa administracji Trumpa, w Hudson Institute w październiku 2018 r.
Od tego czasu minęły już cztery lata, a przekonanie, że zimna wojna amerykańsko-chińska pogłębiła się do tego stopnia, że nie ma już odwrotu, ugruntowuje się nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale

t także wśród urzędników obrony i bezpieczeństwa w Japonii.
Idąc za argumentacją Brandsa, w przypadku poprzedniej zimnej wojny, historia zimnej wojny jest taka, że w USA świadomość, że następna zimna wojna będzie ze Związkiem Sowieckim zaczęła rosnąć około 1947 roku. Trzy lata później, w Rok 1950, początek wojny koreańskiej potwierdził początek zimnej wojny w USA. Jeśli ten precedens można wykorzystać jako punkt odniesienia, będzie to pomocne.
Jeśli ten precedens jest jakimś przewodnikiem, możemy powiedzieć, że Stany Zjednoczone i Chiny już weszły w „nową zimną wojnę” z nową pandemią koronawirusa i walką o najnowocześniejsze technologie związane z półprzewodnikami.
Tutaj stajemy przed tymi samymi pytaniami, z którymi borykaliśmy się podczas zimnej wojny.
Pytanie wielokrotnie zadawane w tej książce brzmi: „Czy chcemy żyć w świecie, w którym Chiny zdobyły hegemonię?”.
Jest to nie tylko kwestia czysto globalnej struktury władzy, ale także kwestia bezpośrednio związana z wartościami, które stanowią podstawę zarządzania narodowego Japonii, która żyła z tym systemem.
Widzieliśmy stłumienie ruchu demokratycznego w Hongkongu i represyjną politykę Pekinu dotyczącą walki z koronawirusem.
Nie wiemy, czy starcie USA-Chiny potoczy się tak, jak twierdzą Brands, Beckley i ich współpracownicy. W każdym razie jesteśmy pewni, że wiele razy będziemy niepokoić się, jak społeczeństwo japońskie pogodzi się z wartościami Chin i innych autokratycznych i autorytarnych reżimów.
Pouczające są tu słowa MacArthura, wprowadzone we wstępie do książki.
Historię niepowodzeń wojennych można podsumować prawie w całości następującymi słowami: „Za późno. Historię niepowodzeń wojennych można podsumować jednym słowem: „Za mało, za późno”.
Można mieć tylko nadzieję, że tym razem te słowa nie zostaną zastosowane do Japonii.

 

Ці хочам мы жыць у свеце, у якім Кітай атрымаў гегемонію?

Ніжэй узята з артыкула навукоўца геапалітычных і стратэгічных даследаванняў Сіндзі Акуямы, які быў апублікаваны ў лютаўскім нумары штомесячнага часопіса «Sound Arguments» пад назвай «Абавязковае чытанне для чыноўнікаў абароны ЗША: папярэджанне Японіі».
Гэта артыкул, які дрэнна інфармаваныя, якія падпісаліся толькі на такія газеты, як Asahi, Mainichi і Tokyo, а таксама на мясцовыя газеты, якія публікуюць артыкулы Kyodo News, ніколі не ўбачаць.
Гэта дакумент, які дрэнна інфармаваныя, якія глядзяць толькі праграмы навін і ток-шоу сваіх тэлеканалаў, ніколі не ўбачаць.
Акцэнт у тэксце, акрамя загалоўка, мой.
Яе абавязкова трэба прачытаць не толькі для ўсіх грамадзян Японіі, але і для ўсіх грамадзян, у якіх Кітай дамінуе з дапамогай прынады фальшывых грошай.

Што будзе вызначаць курс сусветнай палітыкі ў XXI стагоддзі? Любы, хто цікавіцца міжнароднай палітыкай, можа адказаць: «Амерыкана-кітайскія адносіны.
Гэтае пытанне задаюць яшчэ часцей пасля таго, як Кітай абагнаў Японію па валавым унутраным прадукце (ВУП) прыблізна ў 2010 годзе пасля шоку Лемана і стаў другой па велічыні эканомікай у свеце пасля ЗША.
У той жа час некаторыя з вас могуць ведаць, што ў зша пачаліся дыскусіі аб тым, якія дзеянні кітай будзе прадпрымаць у будучыні і якія «мадэлі» варта лічыць.
Напрыклад, адным з самых вядомых з іх з'яўляецца «Кітай 2049» (Nikkei B.P., 2015) Майкла Пілса Пэры з Інстытута Гудзона, амерыканскага аналітычнага цэнтра, які стаў добра вядомым у Японіі.
Кніга папярэджвала, што ў Кітая ёсць схаваная доўгатэрміновая стратэгія, якую можна назваць «100-гадовым марафонам», і што канфлікт паміж ЗША і Кітаем будзе працяглым.
Наступнай самай вядомай кнігай стаў «Напярэдадні амерыкана-кітайскай вайны» («Алмаз», 2017) Грэма Элісана, шматгадовага прафесара Гарвардскага ўніверсітэта.
Тут аўтар сцвярджае, што амерыкана-кітайскія адносіны - гэта адносіны "існуючай гегемоніі супраць новых дзяржаў" і што гэтая структура з'яўляецца небяспечнай, якая можа хутка выклікаць значную вайну, абапіраючыся на мноства гістарычных прыкладаў у якасці схемы пад назвай " Пастка Фукідыда», і як пазбегнуць такога сутыкнення.
У дадатак да гэтага, кніга Эдварда Лютвака «Самаразбуральны Кітай» (выдавецтва Fuyo Shobo, 2013), перакладам якой кіраваў Окуяма, аўтар гэтага дакладу, таксама прысвечана той жа тэме, абмяркоўваючы гісторыю і адначасова тлумачачы рух суседзяў Кітая. што Кітай не можа стаць гегемонічнай дзяржавай, таму што ён працягвае займацца самаразбуральнымі паводзінамі.
Сярод такой літаратуры я хацеў бы прадставіць сваю апошнюю кнігу «Небяспечная зона: Надыходзячы канфлікт з Кітаем» (Аска Шынша), толькі што перакладзеную і выпушчаную 6 студзеня 2023 г.
Кніга напісана ў сааўтарстве двума маладымі навукоўцамі, Хэлам Брэндсам і Майклам Беклі, першапачаткова апублікаванай у жніўні 2022 года выдавецтвам W.W. Norton & Company у ЗША
Гэта ўжо стала кнігай, якую трэба прачытаць у абароннай супольнасці Вашынгтона і ваколіц.
Кніга стала прадметам размоў з моманту яе выхаду не толькі з-за яе тэмы «амерыкана-кітайскія адносіны», але і таму, што яна прапануе актуальную мадэль таго, што адбудзецца з Кітаем, і ясную вялікую стратэгію для ЗША павінны зрабіць у адказ.
Паколькі многія аспекты арыгінальных аўтараў і кнігі яшчэ павінны быць добра вядомыя ў Японіі, я спачатку прадстаўлю іх паходжанне і растлумачу змест кнігі, пасля чаго выкажу свае асабістыя ўражанні і прапановы для Японіі.

Аўтары ведаюць гісторыю халоднай вайны і вялікіх дзяржаў
Першы аўтар, Хэл Брэндс, з'яўляецца прафесарам Школы перспектыўных міжнародных даследаванняў (SAIS) пры Універсітэце Джона Хопкінса і мае ступень па гісторыі Стэнфардскага і Ельскага ўніверсітэтаў.
Ён навуковец, які спецыялізуецца на падыходзе, які разглядае амерыканскую вялікую стратэгію ў асноўным з гісторыі халоднай вайны.
Ён выкладаў ва Універсітэце Дзюка і вучыўся ў аналітычных цэнтрах, у тым ліку ў Савеце па міжнародных сувязях, з'яўляецца старэйшым навуковым супрацоўнікам Амерыканскага інстытута прадпрымальніцтва (AEI) і працаваў дарадцам у Міністэрстве абароны з часоў адміністрацыі Абамы і штата Дэпартамент знешняй палітыкі цяперашняй адміністрацыі Байдэна.
Ён ужо напісаў каля дзесяці кніг, у тым ліку працы па вялікай стратэгіі і тэмах, звязаных з гісторыяй халоднай вайны, што з'яўляецца яго спецыяльнасцю, і з'яўляецца актыўным аглядальнікам Блум-Парка, які публікуе меркаванні.
Яго бацька таксама гісторык, які выкладае ў Тэхаскім універсітэце і спецыялізуецца на гісторыі халоднай вайны.
Іншы аўтар, Майкл Бэклі, у цяперашні час з'яўляецца дацэнтам Універсітэта Тафтса, а раней - у Гарвардскай школе кіравання Кенэдзі.
Ён з'яўляецца навуковым супрацоўнікам AEI, як і Брэндс, хаця і няпоўны працоўны дзень, і раней працаваў дарадцам Міністэрства абароны, карпарацыі RAND і аналітычных цэнтраў, такіх як Фонд Карнегі за міжнародны мір.
Яго спецыяльнасць - гісторыя палітыкі вялікіх дзяржаў, і ён спецыялізуецца на выкарыстанні вялікай колькасці дадзеных для расшыфроўкі паводзін вялікіх дзяржаў.
Яго адзіны апублікаваны твор — дэбютны раман да гэтай кнігі («Ун

супернічалі", 2018), у якім ён тлумачыць, чаму не з'явілася суперніка, які б замяніў звышдзяржаву, якой з'яўляюцца Злучаныя Штаты.
Дарэчы, у яго жылах цячэ японская кроў, а яго дзед з прозвішчам «Івата» таксама ваяваў на еўрапейскім фронце ў складзе 442-га япона-амерыканскага падраздзялення.
"Небяспечная зона" нарадзілася, калі яны паразумеліся падчас абмену меркаваннямі на семінары, які праводзіў AEI, да якога яны абодва належаць.
Змест і патрабаванні сапраўды простыя, але яны здзіўляюць.
Па-першае, кніга прадказвае, што «крызіс паміж ЗША і Кітаем наблізіцца да 2020-х гадоў» не таму, што «Кітай будзе працягваць рост», а замест таго, што Пекін прызнае, што ён «у заняпадзе», і таму стане нецярплівым і ўзяць
Мадэль - гэта безразважная ваенная азартная гульня.
Гэты небяспечны перыяд «кароткатэрміновай вайны», які павялічвае верагоднасць такіх дзеянняў, будзе працягвацца на працягу наступных дзесяці гадоў або каля таго, і гэты «небяспечны перыяд» называецца «Небяспечная зона», што таксама з'яўляецца назвай гэтага кніга.
Між іншым, летам 2022 года, калі выйшла гэтая кніга, у фільме «Лепшы стралец-маверык» з Томам Крузам у галоўнай ролі і сусветным хітом была ўстаўлена аднайменная песня Кені Логінса.
Яшчэ высвятляецца, наколькі гэта было вядома двум першапачатковым аўтарам. Тым не менш, мяркуецца, што гэта спрыяла продажам арыгінальнай кнігі.

Надзвычайнае становішча на Тайвані пасля прэзідэнцкіх выбараў у ЗША
Дазвольце мне растлумачыць плынь кнігі ў цэлым у канкрэтных тэрмінах.
Нягледзячы на тое, што гэтая кніга не з'яўляецца выключна акадэмічнай, яна мае моцны тон палітычных рэкамендацый для экспертаў, а стыль вельмі лагічны і лёгкі для чытання дзякуючы навучанню аўтара выразнаму пісьму ў аналітычным цэнтры.
Усяго восем раздзелаў, але паколькі спрэчныя моманты зразумелыя, а напісанне добра напісана, кнігу можна чытаць лёгка.
Такім чынам, калі вам складана чытаць перакладзеную версію, гэта звязана з маёй недастатковай здольнасцю перакладаць.
Першая ўступная глава прадстаўляе сцэнар, у якім непрадбачаная сітуацыя на Тайвані ўспыхвае пасля наступных прэзідэнцкіх выбараў у ЗША ў 2024 годзе на фоне тых жа сфальсіфікаваных узрушэнняў у ЗША, якія адбыліся на папярэдніх выбарах у 2020 годзе. Кніга пачынаецца з пастаноўкі пытання.
У главе 1 аналізуюцца амбіцыі Кітая падштурхнуць ЗША стаць нумарам адзін у свеце і яго чатыры асноўныя стратэгічныя прынцыпы.
У раздзеле 2 сцвярджаецца, што некалькі фактараў, якія спрыялі ўздыму Кітая, у апошнія гады ператварыліся ў перашкоды і што нацыянальная магутнасць Кітая фактычна дасягнула свайго піку.
У раздзеле 3 выкарыстоўваецца дзіўная фраза «канец стратэгічнага водпуску», каб апісаць сітуацыю, у якой суседнія краіны, устрывожаныя ўздымам Кітая, пачалі ствараць адна з адной «антыкітайскія саюзы», тым самым ператвараючы калісьці спрыяльнае асяроддзе бяспекі ў няпросты для Пекіна.
Само сабой зразумела, што Злучаныя Штаты і наша ўласная Японія ўваходзяць у лік краін, якія робяць гэты антыкітайскі альянс.
Раздзел 4 прадстаўляе мінулыя прыклады, якія дапамагаюць разгледзець цяперашняе нецярпенне Кітая.
Тут згадваюцца Германская імперыя перад Першай сусветнай вайной і Японская імперыя перад Другой сусветнай вайной, як у эканамічным тупіку, так і ў стратэгічным плане.
Раздзел 5 прысвечаны Японіі і Філіпінам, пунктам прызначэння ваенна агрэсіўнага рэакцыйнага кітайскага боку.
Глава 6 апісвае «Стратэгію зоны Дэнзіера», прынцып, які можна выкарыстоўваць у якасці эталона для вырашэння гэтай сітуацыі, і разглядае яркія крокі адміністрацыі Трумэна ў ЗША ў пачатку халоднай вайны.
Урок, які трэба засвоіць, заключаецца ў тым, што раннія этапы доўгай барацьбы вызначаюць наступныя ўмовы, і прэзідэнт Трумэн, як кажуць, зрабіў бліскучы крок у гэтым плане.
У раздзеле 7 далей разглядаюцца падрабязныя крокі «Стратэгіі небяспечнай зоны», неабходныя для ЗША.
Апошняя глава, глава 8, абагульняе, прадказваючы, што супрацьстаянне паміж ЗША і Кітаем працягнецца і пасля перыяду «небяспечнай зоны».

Тры праблемы, з якімі сутыкаецца Японія
Нягледзячы на тое, што ў кнізе ясна паказваецца на асноўныя праблемы, якія стаяць перад Кітаем, і пераканаўча абмяркоўваецца, што ЗША павінны зрабіць, каб справіцца з імі, я лічу, што Японія сутыкаецца з трыма праблемамі пры разглядзе сваёй нацыянальнай бяспекі і стратэгіі.
Па-першае, магчыма, «ужо занадта позна».
На момант напісання гэтага артыкула з'явіліся паведамленні аб тым, што Кабінет міністраў неўзабаве зацвердзіць так званыя «тры дакументы стратэгіі бяспекі», якія будуць сканцэнтраваны на валоданні «здольнасцю контратакі» для знішчэння варожых ракетных пунктаў для самаабароны.
Аднак з усведамлення праблемы ў гэтай кнізе становіцца відавочным тое, што ёсць занепакоенасць тым, што ваенны баланс паміж Злучанымі Штатамі і Кітаем ужо схіляецца ў бок непаўнавартаснасці Амерыкі.
Вядома, калі гаворка ідзе пра непрадбачаныя сітуацыі на Тайвані, многія эксперты адзначаюць, што ваеннае ўварванне, якое суправаджаецца дэсантнай аперацыяй Кітая, невыканальна з пункту гледжання магчымасцей. Тым не менш, як адзначаецца ў гэтай кнізе

, колькасць караблёў, якія валодалі. Больш за тое, гэта пераламае ваенны баланс, які назіраецца ў Злучаных Штатах і Кітаі ў 2030 годзе.
Акрамя таго, японскія Сілы самаабароны і Народна-вызваленчая армія павінны ведаць, што яны ўжо значна перавышаюць колькасць у балансе «зброі супрацьстаяння» (stand-off азначае «з-за межаў радыусу дзеяння праціўніка»), уключаючы балістычныя ракеты .
Такім чынам, як паказана ў гэтай кнізе, у апошняй «небяспечнай зоне» ЗША таксама патрэбны «стратэгічны макгайверызм», каб пераадолець непаўнацэнны баланс узбраенняў з Кітаем.
Гэта адсылка да тэлевізійнай драмы «МакГайвер, шукальнік прыгод», якая транслявалася ў Японіі ў 80-х і 90-х гадах. Карацей кажучы, ён выступае за тое, што мы павінны выкарыстоўваць інструменты (зброю), якія ў нас ёсць зараз або якія мы можам сабраць у бліжэйшы час, каб справіцца з сітуацыяй, як і ўмелы герой гэтай драмы.
Безумоўна, за з'яўленнем такога аргументу стаіць меркаванне абарончых колаў Вашынгтона, што ЗША ўкладваюць занадта шмат грошай у доўгатэрміновыя даследаванні і распрацоўкі (R&D) новай зброі і ім трэба надаваць больш часу на рамонт існуючай зброі.
Таксама паведамлялася, што пачалі вычэрпвацца запасы артылерыйскіх снарадаў, такіх як пераносная супрацьтанкавая ракета Javelin і высокамабільная рэактыўная артылерыйская сістэма Immers, якія ЗША пастаўляюць Украіне.
Слушнасць гэтага «макгайверызму» становіцца ўсё больш адчувальнай.
Дарэчы, Японія нарэшце вырашыла ўвесці крылатыя ракеты «Тамагаўк» ад ЗША і Фінляндыі «AMVIXP» для сваіх наступных бронетэхнікі, але гэта таксама можа быць (адносна пасіўным) «макгайверизмом», ад якога нельга адвярнуцца.
Другая праблема — што рабіць, калі гэтая «кароткатэрміновая мадэль» знікла.
Адна з самых моцных крытычных заўваг на гэты конт зыйшла ад Арыяны Скайлар Мастра і іншых, эксперта па Кітаю ў тым жа інстытуце AEI, у якасці суаўтараў.
Нават калі Кітай дасягнуў свайго піку, ён не ўпадзе раптоўна, і ваенны бюджэт будзе працягваць павялічвацца на працягу наступных дзесяці гадоў.
Больш за тое, ён па-ранейшаму выкарыстоўвае толькі 1,9% ВУП, а сучасная кітайская літаратура не згадвае такіх «нецярплівых» або «акно магчымасцяў звужаецца».
У выніку існуе меркаванне, што Пекін усё яшчэ знаходзіцца на шляху выкупу часу, і калі гэта ўдасца, то паўстане «больш упэўнены Кітай».
Ключом да гэтага з'яўляецца Японія, як саюзнік, які і надалей будзе ключом да рэакцыі ЗША на "наступальную пагрозу" Кітая.
Гэта трэці момант, які Японія павінна паведаміць пра сваю стратэгію.
Тое, што прадугледжваецца ў гэтай кнізе, гэта, вядома, «Японія рыхтуецца да выбуху Кітая разам з ЗША». Японія можа не толькі ўзмацніць сваю ваенную тэхніку з ЗША, але і прыняць дыпламатычныя дзеянні, якія ЗША не могуць.
У аргументацыі, якую можна ўбачыць у класічнай «геапалітыцы», ёсць ключ да гэтага.
У геапалітыцы Кітай пазіцыянуецца як «сухапутная дзяржава», значная дзяржава, размешчаная на еўразійскім кантыненце з велізарнай сушы.
Аднак, як тлумачыцца ў гэтай кнізе, гісторыя такіх сухапутных дзяржаў паказвае, што яны стрымліваліся марскімі дзяржавамі за межамі еўразійскага кантынента, такімі як Вялікабрытанія і Злучаныя Штаты, якія называюцца «марскімі дзяржавамі», і навакольнымі еўразійскімі дзяржавамі. краіны, якія аб'ядналіся з гэтымі сіламі. Гэта зразумела.
Стратэгія Японіі ў дачыненні да Кітая пабудавана на аснове гэтай стратэгіі стрымлівання марскіх дзяржаў.
Тым не менш, з-за абмежаванняў Канстытуцыі міру Японія не можа адкрыта ўмешвацца ў ваенную сістэму або «справакаваць грамадзянскую вайну».
Такім чынам, выкарыстоўваюцца абаронныя абмены, і гэтыя абмены ажыццяўляюцца ў краінах, навакольных Кітай.
У прыватнасці, SDF будуць праводзіць сумесныя ваенныя вучэнні і навучанне з Манголіяй, Казахстанам і нават Індыяй і В'етнамам, а таксама будуць будаваць дарогі, жалезныя дарогі і іншую інфраструктуру каля межаў Кітая, каб зрабіць іх больш даступнымі ва ўмовах экалагічных праблем.
Кітай будзе вымушаны засяродзіцца на наземных пытаннях і можа ўстрымацца ад марской экспансіі, накіраванай на Японію і ЗША.
Гэта тое, што адбылося падчас дынастыі Мін, і Японіі варта рэалізаваць гэта як адну стратэгію.

Каштоўнасці, якія трэба праверыць, калі мы ўступаем у халодную вайну
З таго часу, як адміністрацыя Трампа прыйшла да ўлады ў ЗША ў студзені 2017 года, эксперты ў галіне міжнароднай палітыкі публікавалі і абмяркоўвалі ў спецыялізаваных часопісах і іншых СМІ, што сусветны парадак мяняецца і што Расія і Кітай пачалі аспрэчваць аднапалярны статус краіны. Злучаныя Штаты сур'ёзна, і што ліберальны міжнародны парадак паваліўся. Многія паведамленні і дыскурсы сцвярджаюць, што «халодная вайна» паміж ЗША і Кітаем афіцыйна пачалася з так званай «прамовы Пэнса», якую Майк Пенс, віцэ-прэзідэнт адміністрацыі Трампа, выступіў у Інстытуце Хадсана ў кастрычніку 2018 года.
З таго часу прайшло ўжо чатыры гады, і меркаванне, што амерыкана-кітайская халодная вайна паглыбілася да такой ступені, што дарогі назад няма, набірае сілу не толькі ў Злучаных Штатах, алеt таксама сярод чыноўнікаў абароны і бяспекі ў Японіі.
Згодна з аргументам Брэндса, у выпадку папярэдняй халоднай вайны гісторыя халоднай вайны заключаецца ў тым, што ў ЗША ўсведамленне таго, што наступная халодная вайна будзе з Савецкім Саюзам, пачало расці прыкладна ў 1947 годзе. Праз тры гады, у 1950 год, пачатак Карэйскай вайны пацвердзіў пачатак халоднай вайны ў ЗША. Калі гэты прэцэдэнт можна выкарыстоўваць у якасці кропкі адліку, ён будзе карысным.
Калі гэты прэцэдэнт з'яўляецца арыенцірам, мы можам сказаць, што ЗША і Кітай ужо ўступілі ў «новую халодную вайну» з новай пандэміяй Corona і барацьбой за перадавыя тэхналогіі, звязаныя з паўправаднікамі.
Тут мы сутыкаемся з тымі ж пытаннямі, што і ў часы халоднай вайны.
Пытанне, якое неаднаразова задаецца ў гэтай кнізе: "Ці хочам мы жыць у свеце, у якім Кітай атрымаў гегемонію?"
Гэта не толькі пытанне чыста глабальнай структуры ўлады, але і пытанне, непасрэдна звязанае з каштоўнасцямі, якія складаюць аснову нацыянальнага кіравання Японіі, якая жыла з гэтай сістэмай.
Мы бачылі падаўленне дэмакратычнага руху ў Ганконгу і рэпрэсіўную палітыку нулявой кароны ў Пекіне.
Мы не ведаем, ці будзе супрацьстаянне паміж ЗША і Кітаем развівацца так, як сцвярджаюць Брэндс, Бэклі і іх калегі. Тым не менш, у любым выпадку, мы ўпэўненыя, што мы будзем шмат разоў турбавацца аб тым, як японскае грамадства змірыцца з каштоўнасцямі Кітая і іншых аўтакратычных і аўтарытарных рэжымаў.
Павучальнымі тут з'яўляюцца словы Макартура, уведзеныя ва ўступе да кнігі.
Гісторыю няўдач у вайне амаль цалкам можна апісаць наступнымі словамі: «Занадта позна. Гісторыю ваенных няўдач можна падсумаваць адным словам: «Занадта мала, занадта позна».
Застаецца толькі спадзявацца, што гэтым разам гэтыя словы не будуць прымяняцца да Японіі.

 

Chceme žiť vo svete, v ktorom Čína získala hegemóniu?

Nasledujúce je z článku odborníka na geopolitické a strategické štúdie Shinjiho Okuyamu, ktorý sa objavil vo februárovom čísle mesačníka „Sound Arguments“ s názvom „Povinné čítanie pre predstaviteľov obrany USA: Varovanie pre Japonsko.
Je to článok, ktorý zle informovaní, ktorí si predplatia iba noviny ako Asahi, Mainichi a Tokio, ako aj miestne noviny, ktoré prinášajú články od Kyodo News, nikdy neuvidia.
Je to noviny, ktoré zle informovaní, ktorí sledujú iba spravodajské relácie a diskusné relácie svojich pridružených televíznych staníc, nikdy neuvidia.
Dôraz v texte, okrem nadpisu, je môj.
Je to povinné čítanie nielen pre všetkých japonských občanov, ale aj pre všetkých občanov, ktorým Čína dominuje lákadlom falošných peňazí.

Čo bude určovať smerovanie svetovej politiky v 21. storočí? Každý, kto sa zaujíma o medzinárodnú politiku, by mohol odpovedať: „Vzťah medzi USA a Čínou.
Táto otázka sa kladie ešte častejšie, odkedy Čína okolo roku 2010 po Lehmanovom šoku predbehla japonský hrubý domáci produkt (HDP) a stala sa druhou najväčšou ekonomikou na svete po Spojených štátoch.
Zároveň si možno niektorí z vás uvedomujú, že v Spojených štátoch sa začali diskusie o tom, aké kroky Čína v budúcnosti podnikne a aké „modely“ treba predpokladať.
Jedným z najznámejších z nich je napríklad „China 2049“ (Nikkei B.P., 2015) od Michaela Pillsa Perryho z Hudson Institute, amerického think-tanku, ktorý sa stal známym v Japonsku.
Kniha varovala, že Čína má skrytú dlhodobú stratégiu, ktorá by sa dala nazvať „100-ročným maratónom“ a že konflikt medzi USA a Čínou sa bude naťahovať.
Ďalšou najznámejšou knihou bola „Predvečer vojny medzi USA a Čínou“ (Diamant, 2017) od Grahama Allisona, dlhoročného profesora na Harvardskej univerzite.
Autor tu tvrdí, že vzťah medzi USA a Čínou je vzťahom „existujúcej hegemónie verzus vznikajúcich mocností“ a že táto štruktúra je nebezpečná štruktúra, ktorá môže rýchlo vyvolať významnú vojnu, pričom vychádza z množstva historických príkladov ako vzor nazývaný „ Thukydidesova pasca,“ a ako sa takému stretu vyhnúť.
Na doplnenie toho istého námetu sa venuje aj kniha Edwarda Lutwaka „Self-destructive China“ (Fuyo Shobo Publishing, 2013), na ktorej preklad dohliadal Okuyama, autor tejto správy, ktorý rozoberá históriu a zároveň vysvetľuje pohyby susedov Číny. že Čína sa nemôže stať hegemónnou veľmocou, pretože sa naďalej zapája do sebazničujúceho správania.
Spomedzi takejto literatúry by som rád predstavil svoju najnovšiu knihu Nebezpečná zóna: Prichádzajúci konflikt s Čínou (Asuka Shinsha), novo preloženú a vydanú 6. januára 2023.
Na knihe sú spoluautormi dvaja mladí vedci, Hal Brands a Michael Beckley, pôvodne ju vydal v auguste 2022 W.W. Norton & Company v USA
Už sa stala povinnou knihou v obrannej komunite vo Washingtone a okolí.
O knihe sa hovorí od svojho vydania, nielen kvôli jej téme „americko-čínske vzťahy“, ale aj preto, že ponúka aktuálny model toho, čo sa stane s Čínou, a jasnú veľkú stratégiu toho, čo USA by mali reagovať.
Keďže mnohé aspekty pôvodných autorov a knihy musia byť v Japonsku stále dobre známe, najprv predstavím ich pozadie a vysvetlím obsah knihy, potom budú nasledovať moje osobné dojmy a návrhy pre Japonsko.

Autori poznajú históriu studenej vojny a veľmocí
Prvý autor, Hal Brands, je profesorom na Johns Hopkins University School of Advanced International Studies (SAIS) a má tituly z histórie na Stanfordskej univerzite a Yale University.
Je to učenec špecializujúci sa na prístup, ktorý sa pozerá na americkú veľkú stratégiu predovšetkým z histórie studenej vojny.
Učil na Duke University a študoval v think-tankoch, vrátane Rady pre zahraničné vzťahy, je vedúcim pracovníkom American Enterprise Institute (AEI) a od Obamovej administratívy a štátu slúžil ako poradca ministerstva obrany. Odbor zahraničnej politiky v súčasnej Bidenovej administratíve.
Napísal už asi desať kníh, vrátane prác o veľkej stratégii a témach súvisiacich s históriou studenej vojny, čo je jeho špecializácia, a je aktívnym publicistom Bloom Park, ktorý publikuje názory.
Jeho otec je tiež historik, ktorý vyučuje na Texaskej univerzite so špecializáciou na dejiny studenej vojny.
Druhý autor, Michael Beckley, je v súčasnosti docentom na Tufts University a predtým na Harvardovej Kennedy School of Government.
Je výskumným pracovníkom v AEI, rovnako ako Brands, aj keď na čiastočný úväzok, a predtým pracoval ako poradca ministerstva obrany, RAND Corporation a think-tankov, ako je Carnegie Endowment for International Peace.
Jeho špecializáciou je história veľmocenskej politiky a špecializuje sa na využívanie množstva údajov na dešifrovanie správania veľmocí.
Jeho jediným publikovaným dielom je jeho debutový román pred touto knihou („Un

súperil,“ 2018), v ktorom vysvetľuje, prečo sa neobjavil žiadny rival, ktorý by nahradil superveľmoc, ktorou sú Spojené štáty.
V žilách mu mimochodom koluje japonská krv a jeho starý otec s priezviskom „Iwata“ bojoval na európskom fronte aj s 442-kou, japonsko-americkou jednotkou.
„Nebezpečná zóna“ sa zrodila, keď sa trafili pri výmene názorov na seminári AEI, do ktorého obaja patria.
Obsah a tvrdenia sú skutočne jednoduché, ale prekvapivé.
Po prvé, kniha predpovedá, že „kríza medzi USA a Čínou sa objaví v roku 2020“, nie preto, že „Čína bude pokračovať v raste“, ale preto, že Peking si uvedomí, že je „na úpadku“, a preto bude netrpezlivý. a vziať
Ide o model bezohľadného vojenského hazardu.
Toto nebezpečné obdobie „krátkodobého vedenia vojny“, ktoré zvyšuje pravdepodobnosť takýchto akcií, bude pokračovať ďalších približne desať rokov a toto „nebezpečné obdobie“ sa nazýva „Zóna nebezpečenstva“, čo je aj názov tohto kniha.
Mimochodom, v lete 2022, keď vyšla táto kniha, mal film „Top Gun Maverick“ v hlavnej úlohe s Tomom Cruisom a celosvetový hit hitovú pieseň s rovnakým názvom od Kennyho Logginsa ako prílohu vo filme.
Do akej miery si to boli vedomí dvaja pôvodní autori, sa zatiaľ zisťuje. Napriek tomu sa predpokladá, že prispela k predaju pôvodnej knihy.

Stav núdze pre Taiwan po prezidentských voľbách v USA
Dovoľte mi konkrétne vysvetliť tok knihy ako celku.
Hoci táto kniha nie je striktne akademická, má silný tón odporúčaní pre odborníkov a štýl je veľmi logický a ľahko čitateľný vďaka autorkinmu tréningu jasného písania v think-tanku.
Celkovo má osem kapitol, ale keďže sú sporné body jasné a písanie je dobre napísané, dá sa kniha čítať ľahko.
Preto, ak sa vám preložená verzia zdá náročná na čítanie, je to kvôli mojej nedostatočnej schopnosti prekladať.
Prvá úvodná kapitola predstavuje scenár, v ktorom po nasledujúcich prezidentských voľbách v USA v roku 2024 vypukne núdzová situácia na Taiwane uprostred rovnakých zmanipulovaných nepokojov v USA, ku ktorým došlo v predchádzajúcich voľbách v roku 2020. Kniha začína položením otázky.
Kapitola 1 analyzuje ambície Číny presadiť, aby sa USA stali svetovou jednotkou a jej štyri hlavné strategické princípy.
Kapitola 2 tvrdí, že viaceré faktory, ktoré umožnili vzostup Číny, sa v posledných rokoch zmenili na prekážky a že čínska národná moc v skutočnosti vyvrcholila.
Kapitola 3 používa nápadnú frázu „koniec strategickej dovolenky“ na opísanie situácie, v ktorej susedné krajiny, znepokojené vzostupom Číny, začali vytvárať „protičínske spojenectvá“ medzi sebou, čím sa kedysi priaznivé bezpečnostné prostredie zmenilo na ťažké pre Peking.
Je samozrejmé, že Spojené štáty a naše vlastné Japonsko patria medzi krajiny, ktoré robia krok tejto protičínskej aliancie.
Kapitola 4 uvádza príklady z minulosti, ktoré pomáhajú zvážiť súčasnú netrpezlivosť Číny.
Nemecká ríša tesne pred prvou svetovou vojnou a japonská ríša pred druhou svetovou vojnou sú tu citované, v tom čase ekonomicky uviaznuté a strategicky riadené.
Kapitola 5 sa zameriava na Japonsko a Filipíny, destinácie vojensky agresívnej reakčnej čínskej strany.
Kapitola 6 opisuje „Stratégiu zóny Denziera“, princíp, ktorý možno použiť ako referenciu na riešenie tejto situácie, a zaoberá sa živými krokmi Trumanovej administratívy v USA na začiatku studenej vojny.
Z toho plynie ponaučenie, že počiatočné štádiá dlhého boja určujú podmienky, ktoré nasledujú, a o prezidentovi Trumanovi sa hovorí, že v tomto smere urobil skvelý krok.
Kapitola 7 sa ďalej zaoberá podrobnými krokmi „Stratégie nebezpečných zón“, ktoré sú potrebné pre U.S.
Posledná kapitola, kapitola 8, sumarizuje predpovedanie, že konfrontácia medzi USA a Čínou bude pokračovať aj po období „nebezpečnej zóny“.

Tri problémy, ktorým Japonsko čelí
Aj keď kniha jasne poukazuje na základné problémy, ktorým Čína čelí, a presvedčivo hovorí o tom, čo by USA mali urobiť, aby sa s nimi vysporiadali, verím, že Japonsko pri zvažovaní jeho národnej bezpečnosti a stratégie čelí trom problémom.
Prvým je, že môže byť „už príliš neskoro“.
V čase písania tohto článku existujú správy, že kabinet čoskoro schváli takzvané „Tri dokumenty o bezpečnostnej stratégii“, ktoré sa zamerajú na získanie „schopnosti protiútoku“ na zničenie nepriateľských odpaľovacích miest na sebaobranu.
Z uvedomenia si problému v tejto knihe je však jasné, že existujú obavy, že vojenská rovnováha medzi Spojenými štátmi a Čínou sa už nakláňa smerom k americkej menejcennosti.
Samozrejme, pokiaľ ide o nepredvídané udalosti na Taiwane, mnohí experti poukazujú na to, že vojenská invázia sprevádzaná vyloďovaním zo strany Číny je z hľadiska spôsobilosti nerealizovateľná. Napriek tomu, ako je uvedené v tejto knihe

, počet vlastnených lodí. Okrem toho zvráti vojenskú rovnováhu v Spojených štátoch a Číne v roku 2030.
Japonské sily sebaobrany a Ľudová oslobodzovacia armáda si navyše musia byť vedomé toho, že v bilancii „stand-off zbraní“ (stand-off znamená „mimo dosah nepriateľa“), vrátane balistických rakiet, sú už v drvivej prevahe. .
Preto, ako je uvedené v tejto knihe, v najnovšej „Nebezpečnej zóne“ potrebujú USA aj „strategický MacGyverizmus“, aby prekonali svoju horšiu zbrojnú rovnováhu s Čínou.
Ide o odkaz na televíznu drámu „MacGyver the Adventurer“, ktorá sa vysielala v Japonsku v 80. a 90. rokoch. Stručne povedané, presadzuje, aby sme na riešenie situácie použili nástroje (zbrane), ktoré máme teraz alebo ktoré môžeme čoskoro zozbierať, rovnako ako šikovný protagonista tejto drámy.
Samozrejme, za objavením sa takéhoto argumentu je názor washingtonských obranných kruhov, že USA nalievajú príliš veľa peňazí do dlhodobého výskumu a vývoja (R&D) nových zbraní a potrebujú si dať viac času na opravu existujúcich zbraní.
Hlásilo sa tiež, že zásoby delostreleckých granátov, ako je prenosná protitanková strela Javelin a vysokomobilný raketový delostrelecký systém Immers, ktoré Spojené štáty dodávajú Ukrajine, sa začali míňať.
Platnosť tohto „MacGyverizmu“ je čoraz viac cítiť.
Mimochodom, Japonsko sa konečne rozhodlo zaviesť riadené strely Tomahawk z USA a Fínska „AMVIXP“ pre svoje nasledujúce obrnené vozidlá, ale aj toto môže byť (relatívne pasívny) „MacGyver-izmus“, ktorému sa človek nemôže otočiť chrbtom.
Druhým problémom je, čo robiť, ak je tento „krátkodobý model“ mimo stôl.
Jedna z najsilnejších kritikov prišla od Oriany Skylar Mastro a ďalších, expertky na Čínu v rovnakom inštitúte AEI, ako spoluautori.
Aj keď Čína dosiahla svoj vrchol, neklesne náhle a vojenský rozpočet sa bude v nasledujúcich desiatich rokoch naďalej rozširovať.
Navyše stále využíva len 1,9 % HDP a súčasná čínska literatúra takéto „netrpezlivé“ alebo „okno príležitostí sa zužuje“ nespomína.
V dôsledku toho je názor, že Peking je stále na ceste nakupovania času a ak uspeje, objaví sa „sebavedomejšia Čína.
Kľúčom k tomu je Japonsko ako spojenec, ktoré bude aj naďalej kľúčom k reakcii USA na „stupňovú hrozbu“ Číny.
To je tretí bod, ktorý musí Japonsko oznámiť svojej stratégii.
V tejto knihe je, samozrejme, predstavené „Japonsko sa pripravuje na čínsky výbuch spolu s USA“. Japonsko môže nielen posilniť svoje vojenské frontové vybavenie s USA, ale môže tiež podniknúť diplomatické kroky, ktoré USA nemôžu.
Je na to stopa v argumente, ktorý možno vidieť v klasickej „geopolitike“.
V geopolitike je Čína postavená ako „pozemná veľmoc“, významná veľmoc nachádzajúca sa na euroázijskom kontinente s obrovskou pevninou.
Ako je však vysvetlené v tejto knihe, história takýchto pozemných mocností ukazuje, že ich ovládali námorné mocnosti mimo euroázijského kontinentu, ako napríklad Spojené kráľovstvo a Spojené štáty, ktoré sa nazývajú „morské mocnosti“ a okolité eurázijské mocnosti. krajín, ktoré sa spojili s týmito mocnosťami. Je to jasné.
Japonská stratégia voči Číne je postavená na tejto stratégii zadržiavania námorných mocností.
Kvôli obmedzeniam mierovej ústavy však Japonsko nemôže otvorene vojensky zasiahnuť alebo „vyvolať občiansku vojnu“.
Preto sa využívajú obranné výmeny a tieto výmeny sa uskutočňujú v krajinách okolo Číny.
Konkrétne SDF uskutočnia spoločné vojenské cvičenia a výcvik s Mongolskom, Kazachstanom a dokonca Indiou a Vietnamom a vybudujú cesty, železnice a inú infraštruktúru v blízkosti čínskych hraníc, aby boli lepšie dostupné vzhľadom na environmentálne problémy.
Čína bude nútená sústrediť sa na pozemné záležitosti a môže upustiť od námornej expanzie zameranej na Japonsko a Spojené štáty.
Stalo sa to počas dynastie Ming a pre Japonsko sa oplatí implementovať to ako jednu stratégiu.

Hodnoty, ktoré treba otestovať, keď vstupujeme do studenej vojny
Od nástupu Trumpovej administratívy k moci v Spojených štátoch v januári 2017 odborníci na medzinárodnú politiku publikujú a diskutujú v špecializovaných časopisoch a iných médiách o tom, že svetový poriadok sa mení a že Rusko a Čína začali spochybňovať unipolárny status krajiny. Spojené štáty vážne a že liberálny medzinárodný poriadok sa zrútil. Mnohé správy a diskusie tvrdia, že americko-čínska „studená vojna“ sa oficiálne začala takzvaným „Penceovým prejavom“, ktorý predniesol Mike Pence, viceprezident Trumpovej administratívy, v Hudson Institute v októbri 2018.
Odvtedy ubehli už štyri roky a vnímanie, že americko-čínska studená vojna sa prehĺbila do bodu, kedy už niet cesty späť, naberá na sile nielen v Spojených štátoch.t aj medzi predstaviteľmi obrany a bezpečnosti v Japonsku.
Podľa Brandsovho argumentu, v prípade predchádzajúcej studenej vojny, história studenej vojny je taká, že v USA začalo okolo roku 1947 rásť povedomie, že následná studená vojna bude so Sovietskym zväzom. O tri roky neskôr, v r. 1950, začiatok kórejskej vojny potvrdil začiatok studenej vojny v USA. Ak sa tento precedens dá použiť ako referenčný bod, bude to užitočné.
Ak je tento precedens nejakým vodítkom, môžeme povedať, že USA a Čína už vstúpili do „novej studenej vojny“ s novou pandémiou Corona a bojom o špičkové technológie súvisiace s polovodičmi.
Tu stojíme pred rovnakými otázkami ako počas studenej vojny.
Otázka, ktorá sa v tejto knihe opakovane kladie, znie: "Chceme žiť vo svete, v ktorom Čína získala hegemóniu?"
Nie je to len otázka čisto globálnej mocenskej štruktúry, ale aj otázka priamo súvisiaca s hodnotami, ktoré tvoria základ japonského národného riadenia, ktoré s týmto systémom žilo.
Videli sme potláčanie hongkonského demokratického hnutia a represívnu politiku nulovej koróny v Pekingu.
Nevieme, či konflikt medzi USA a Čínou bude prebiehať tak, ako tvrdia Brands, Beckley a ich kolegovia. V každom prípade sme si istí, že nás bude veľakrát trápiť, ako sa japonská spoločnosť vyrovná s hodnotami Číny a iných autokratických a autoritárskych režimov.
Poučné sú slová MacArthura uvedené v úvode knihy.
História vojnových neúspechov sa dá zhrnúť takmer úplne do týchto slov: "Je príliš neskoro. História vojnových neúspechov sa dá zhrnúť do jedného slova: "Príliš málo, príliš neskoro."
Ostáva len dúfať, že tentoraz sa tieto slová nebudú vzťahovať na Japonsko.

 

Chceme žít ve světě, ve kterém Čína získala hegemonii?

Následující text pochází z článku odborníka na geopolitické a strategické studie Shinji Okuyamy, který se objevil v únorovém čísle měsíčníku „Sound Arguments“ s názvem „Povinná četba pro představitele obrany USA: Varování pro Japonsko.
Je to článek, který špatně informovaní, kteří odebírají pouze noviny jako Asahi, Mainichi a Tokio, stejně jako místní noviny, které přinášejí články od Kyodo News, nikdy neuvidí.
Je to list, který špatně informovaní, kteří sledují pouze zpravodajské programy a talk show svých přidružených televizních stanic, nikdy neuvidí.
Důraz v textu, kromě nadpisu, je můj.
Je to povinná četba nejen pro všechny japonské občany, ale také pro všechny občany, kterým Čína dominuje lákadlem falešných peněz.

Co bude určovat směr světové politiky v 21. století? Každý, kdo se zajímá o mezinárodní politiku, by mohl odpovědět: „Vztah mezi USA a Čínou.
Tato otázka je pokládána ještě častěji od doby, kdy Čína kolem roku 2010 po Lehman Shocku předběhla japonský hrubý domácí produkt (HDP) a stala se druhou největší ekonomikou na světě po Spojených státech.
Někteří z vás si zároveň možná uvědomují, že ve Spojených státech začaly diskuse o tom, jaké kroky Čína v budoucnu podnikne a jaké „modely“ by se měly předpokládat.
Jedním z nejznámějších z nich je například „China 2049“ (Nikkei B.P., 2015) od Michaela Pillse Perryho z Hudson Institute, amerického think tanku, který se stal známým v Japonsku.
Kniha varovala, že Čína má skrytou dlouhodobou strategii, kterou lze nazvat „100letým maratonem“, a že konflikt mezi USA a Čínou se bude protahovat.
Další nejslavnější knihou byla „Předvečer americko-čínské války“ (Diamant, 2017) od Grahama Allisona, dlouholetého profesora na Harvardské univerzitě.
Autor zde tvrdí, že vztah mezi USA a Čínou je vztahem „existující hegemonie vs. vznikající mocnosti“ a že tato struktura je nebezpečná struktura, která může rychle vyvolat významnou válku, čerpající z množství historických příkladů jako vzor nazvaný „ Thukydidova past,“ a jak se takovému střetu vyhnout.
Aby toho nebylo málo, stejným tématem se zabývá také „Self-destruktivní Čína“ Edwarda Lutwaka (Fuyo Shobo Publishing, 2013), na kterou v překladu dohlížel Okuyama, autor této zprávy, pojednává o historii a vysvětluje pohyby čínských sousedů. že Čína se nemůže stát hegemonní velmocí, protože pokračuje v sebedestruktivním chování.
Mezi takovou literaturou bych rád představil svou nejnovější knihu, Danger Zone: The Coming Conflict with China (Asuka Shinsha), nově přeloženou a vydanou 6. ledna 2023.
Na knize jsou spoluautoři dva mladí vědci, Hal Brands a Michael Beckley, původně vyšla v srpnu 2022 nakladatelstvím W.W. Norton & Company v USA
V obranné komunitě ve Washingtonu a okolí se již stala povinnou knihou.
O knize se od svého vydání mluví ve městě, a to nejen kvůli jejímu tématu „americko-čínské vztahy“, ale také proto, že nabízí aktuální model toho, co se stane s Čínou, a jasnou velkou strategii pro to, co USA by měly reagovat.
Vzhledem k tomu, že mnoho aspektů původních autorů a knihy musí být v Japonsku stále dobře známé, nejprve představím jejich pozadí a vysvětlím obsah knihy, poté uvedu své osobní dojmy a návrhy pro Japonsko.

Autoři znají historii studené války a velmocí
První autor, Hal Brands, je profesorem na Johns Hopkins University School of Advanced International Studies (SAIS) a má tituly z historie na Stanfordské univerzitě a Yaleově univerzitě.
Je to učenec specializující se na přístup, který nahlíží na americkou velkou strategii především z historie studené války.
Učil na Duke University a studoval na think-tancích, včetně Council on Foreign Relations, je vedoucím pracovníkem American Enterprise Institute (AEI) a od Obamovy administrativy a státu sloužil jako poradce ministerstva obrany. Odbor zahraniční politiky v současné Bidenově administrativě.
Napsal již asi deset knih, včetně prací o velké strategii a tématech souvisejících s historií studené války, což je jeho specialita, a je aktivním sloupkařem Bloom Parku, který publikuje názory.
Jeho otec je také historik, který vyučuje na Texaské univerzitě se specializací na dějiny studené války.
Druhý autor, Michael Beckley, je v současnosti docentem na Tufts University a dříve na Harvard's Kennedy School of Government.
Je výzkumným pracovníkem v AEI, stejně jako Brands, i když na částečný úvazek, a dříve pracoval jako poradce ministerstva obrany, RAND Corporation a think-tanků, jako je Carnegie Endowment for International Peace.
Jeho specialitou je historie velmocenské politiky a specializuje se na využívání velkého množství dat k dešifrování chování velmocí.
Jeho jediným publikovaným dílem je jeho debutový román před touto knihou („Un

soupeřil,“ 2018), ve kterém vysvětluje, proč se neobjevil žádný rival, který by nahradil supervelmoc, kterou jsou Spojené státy.
V žilách mu mimochodem koluje japonská krev a jeho dědeček s příjmením „Iwata“ také bojoval na evropské frontě s 442., japonsko-americkou jednotkou.
"Nebezpečná zóna" se zrodila, když se trefili při výměně názorů na semináři pořádaném AEI, do kterého oba patří.
Obsah a nároky jsou opravdu jednoduché, ale překvapivé.
Za prvé, kniha předpovídá, že „krize mezi USA a Čínou se objeví v roce 2020“, nikoli proto, že „Čína bude nadále stoupat“, ale místo toho proto, že Peking rozpozná, že je „v úpadku“, a proto bude netrpělivý. a vzít
Model je modelem bezohledného vojenského hazardu.
Toto nebezpečné období „krátkodobého válčení“, které zvyšuje pravděpodobnost takových akcí, bude pokračovat dalších zhruba deset let a toto „nebezpečné období“ se nazývá „Zóna nebezpečí“, což je také název tohoto rezervovat.
Mimochodem, v létě 2022, kdy byla tato kniha vydána, měl film „Top Gun Maverick“ s Tomem Cruisem v hlavní roli a celosvětový hit, který měl jako přílohu ve filmu hit se stejným názvem od Kennyho Logginse.
Do jaké míry si toho byli oba původní autoři vědomi, se teprve zjišťuje. Přesto se předpokládá, že přispěla k prodeji původní knihy.

Stav nouze na Tchaj-wanu po prezidentských volbách v USA
Dovolte mi vysvětlit tok knihy jako celek konkrétně.
Přestože tato kniha není striktně akademická, má silný tón doporučení odborníkům a styl je velmi logický a snadno čitelný díky autorovu školení v jasném psaní v think-tanku.
Celkem je tu osm kapitol, ale protože jsou sporné body jasné a psaní je dobře napsané, lze knihu číst snadno.
Pokud se vám tedy přeložená verze zdá náročná na čtení, je to kvůli mé nedostatečné překladatelské schopnosti.
První úvodní kapitola představuje scénář, kdy po příštích prezidentských volbách v USA v roce 2024 vypukne mimořádná událost na Tchaj-wanu uprostřed stejných zmanipulovaných zmatků v USA, ke kterým došlo v předchozích volbách v roce 2020. Kniha začíná položením otázky.
Kapitola 1 analyzuje ambice Číny dotlačit USA, aby se staly světovou jedničkou, a její čtyři velké strategické principy.
Kapitola 2 tvrdí, že několik faktorů, které umožnily vzestup Číny, se v posledních letech změnilo v překážky a že čínská národní moc ve skutečnosti dosáhla vrcholu.
Kapitola 3 používá údernou frázi „konec strategické dovolené“ k popisu situace, ve které sousední země, znepokojené vzestupem Číny, začaly mezi sebou vytvářet „protičínská spojenectví“, čímž se kdysi příznivé bezpečnostní prostředí změnilo v pro Peking těžké.
Je samozřejmé, že Spojené státy a naše vlastní Japonsko patří mezi země, které učiní tento krok protičínské aliance.
Kapitola 4 uvádí příklady z minulosti, které pomáhají zvážit současnou netrpělivost Číny.
Jsou zde citovány Německá říše těsně před 1. světovou válkou a Japonská říše před 2. světovou válkou, v té době ekonomicky uvázlé a strategicky řízené.
Kapitola 5 se zaměřuje na Japonsko a Filipíny, cíle vojensky agresivní reakční čínské strany.
Kapitola 6 popisuje „Strategii zóny Denziera“, princip, který lze použít jako reference pro řešení této situace, a zabývá se živými tahy Trumanovy administrativy v USA na začátku studené války.
Z toho plyne ponaučení, že počáteční fáze dlouhého boje určují podmínky, které následují, a prezident Truman prý v tomto ohledu udělal skvělý krok.
Kapitola 7 se dále zabývá podrobnými kroky „Strategie nebezpečných zón“ nezbytných pro U.S.
Poslední kapitola, kapitola 8, shrnuje předpovědi, že konfrontace mezi USA a Čínou bude pokračovat i po období „nebezpečné zóny“.

Tři problémy, kterým Japonsko čelí
I když kniha jasně poukazuje na zásadní problémy, kterým Čína čelí, a přesvědčivě pojednává o tom, co by USA měly udělat, aby se s nimi vypořádaly, domnívám se, že Japonsko při zvažování jeho národní bezpečnosti a strategie stojí před třemi problémy.
První je, že může být „už příliš pozdě“.
V době psaní tohoto článku se objevují zprávy, že kabinet brzy schválí takzvané „Tři dokumenty o bezpečnostní strategii“, které se zaměří na vlastní „schopnost protiútoku“ ke zničení nepřátelských odpalovacích míst raket pro sebeobranu.
Z povědomí o problému v této knize je však zřejmé, že existují obavy, že vojenská rovnováha mezi Spojenými státy a Čínou se již nyní naklání směrem k americké méněcennosti.
Samozřejmě, pokud jde o nepředvídané události na Tchaj-wanu, mnoho odborníků poukazuje na to, že vojenská invaze doprovázená vyloďovací operací Číny je z hlediska schopností neproveditelná. Přesto, jak je uvedeno v této knize

, počet držených lodí. Navíc to obrátí vojenskou rovnováhu, kterou v roce 2030 zaznamenaly Spojené státy a Čína.
Japonské síly sebeobrany a Lidová osvobozenecká armáda si navíc musí být vědomy toho, že v bilanci „stand-off zbraní“ (stand-off znamená „mimo dosah nepřítele“), včetně balistických raket, jsou již v drtivé převaze. .
Proto, jak je uvedeno v této knize, v nejnovější „Nebezpečné zóně“ USA také potřebují „strategický MacGyverismus“, aby překonaly svou podřadnou zbrojní rovnováhu s Čínou.
Je to odkaz na televizní drama „MacGyver the Adventurer“, které bylo vysíláno v Japonsku v 80. a 90. letech. Stručně řečeno, prosazuje, abychom k řešení situace použili nástroje (zbraně), které máme nyní nebo které můžeme brzy posbírat, stejně jako obratný protagonista tohoto dramatu.
Samozřejmě, že za vznikem takového argumentu stojí názor washingtonských obranných kruhů, že USA nalévají příliš mnoho peněz do dlouhodobého výzkumu a vývoje (R&D) nových zbraní a potřebují si udělat více času na opravu stávajících zbraní.
Bylo také hlášeno, že zásoby dělostřeleckých granátů, jako je přenosná protitanková střela Javelin a vysoce pohyblivý raketový dělostřelecký systém Immers, které Spojené státy dodávají Ukrajině, začaly docházet.
Platnost tohoto „MacGyverismu“ je stále více pociťována.
Japonsko se mimochodem konečně rozhodlo zavést řízené střely Tomahawk z USA a finského „AMVIXP“ pro svá následující obrněná vozidla, ale to může být také (relativně pasivní) „MacGyver-ismus“, ke kterému se člověk nemůže otočit zády.
Druhým problémem je, co dělat, pokud je tento „krátkodobý model“ mimo stůl.
Jedna z nejsilnějších kritik toho přišla od Oriany Skylar Mastro a dalších, expertky na Čínu ze stejného institutu AEI, jako spoluautoři.
I když Čína dosáhla svého vrcholu, neklesne náhle a vojenský rozpočet se bude v příštích deseti letech dále rozšiřovat.
Navíc stále využívá jen 1,9 % HDP a současná čínská literatura takové „netrpělivé“ nebo „okno příležitosti se zužuje“ nezmiňuje.
V důsledku toho je názor, že Peking je stále na cestě nakupování času, a pokud uspěje, objeví se „sebevědomější Čína.
Klíčem k tomu je Japonsko jako spojenec, které bude i nadále klíčem k reakci USA na „rychlou hrozbu“ Číny.
To je třetí bod, který Japonsko potřebuje ke sdělení své strategie.
V této knize je samozřejmě uvedeno „Japonsko se připravuje na čínský výbuch společně s USA“. Japonsko může nejen zlepšit své vojenské frontální vybavení s USA, ale také podniknout diplomatické kroky, které USA nemohou.
Je k tomu vodítko v argumentaci, kterou lze vidět v klasické „geopolitice“.
V geopolitice je Čína umístěna jako „pozemní mocnost“, významná mocnost nacházející se na euroasijském kontinentu s obrovskou pevninou.
Jak je však vysvětleno v této knize, historie takových pozemních mocností ukazuje, že je ovládaly námořní mocnosti mimo euroasijský kontinent, jako je Spojené království a Spojené státy, které se nazývají „mořské mocnosti“ a okolní eurasijské velmoci. země, které se s těmito mocnostmi spojily. Je to jasné.
Japonská strategie vůči Číně je modelována podle této strategie zadržování námořních mocností.
Kvůli omezením mírové ústavy však Japonsko nemůže otevřeně vojensky zasáhnout nebo „vyvolat občanskou válku“.
Proto se využívají obranné výměny a tyto výměny se provádějí v zemích obklopujících Čínu.
Konkrétně SDF povedou společná vojenská cvičení a výcvik s Mongolskem, Kazachstánem a dokonce Indií a Vietnamem a postaví silnice, železnice a další infrastrukturu poblíž čínských hranic, aby byly lépe dostupné tváří v tvář ekologickým problémům.
Čína bude nucena se soustředit na pozemní záležitosti a možná se zdrží námořní expanze zaměřené na Japonsko a Spojené státy.
Stalo se to za dynastie Ming a pro Japonsko stojí za to to implementovat jako jednu strategii.

Hodnoty, které je třeba otestovat, když vstupujeme do studené války
Od nástupu Trumpovy administrativy k moci ve Spojených státech v lednu 2017 odborníci na mezinárodní politiku publikují a diskutují ve specializovaných časopisech a dalších médiích o tom, že světový řád se mění a že Rusko a Čína začaly zpochybňovat unipolární status země. Spojené státy vážně a že se liberální mezinárodní řád zhroutil. Mnoho zpráv a diskurzů tvrdí, že americko-čínská „studená válka“ oficiálně začala takzvaným „Penceovým projevem“, který pronesl Mike Pence, viceprezident Trumpovy administrativy, v Hudson Institute v říjnu 2018.
Od té doby uběhly již čtyři roky a vnímání, že studená válka mezi USA a Čínou se prohloubila do bodu, kdy není cesty zpět, nabývá na síle nejen ve Spojených státech.t také mezi představiteli obrany a bezpečnosti v Japonsku.
Podle Brandsova argumentu, v případě předchozí studené války, historie studené války je taková, že v USA začalo kolem roku 1947 narůstat povědomí, že následná studená válka bude se Sovětským svazem. O tři roky později, v r. 1950, začátek korejské války potvrdil začátek studené války v USA. Pokud lze tento precedens použít jako referenční bod, bude to užitečné.
Pokud je tento precedens vodítkem, můžeme říci, že USA a Čína již vstoupily do „nové studené války“ s novou pandemií Corona a bojem o špičkové technologie související s polovodiči.
Zde stojíme před stejnými otázkami, kterým jsme čelili během studené války.
Otázka, která je v této knize opakovaně položena, zní: "Chceme žít ve světě, ve kterém Čína získala hegemonii?"
Není to jen otázka čistě globální mocenské struktury, ale také otázka přímo související s hodnotami, které tvoří základ japonského národního managementu, který s tímto systémem žil.
Viděli jsme potlačení hongkongského demokratického hnutí a represivní politiku nulové koróny v Pekingu.
Nevíme, zda střet mezi USA a Čínou bude probíhat tak, jak tvrdí Brands, Beckley a jejich kolegové. V každém případě jsme si jisti, že se budeme mnohokrát trápit tím, jak se japonská společnost vyrovná s hodnotami Číny a dalších autokratických a autoritářských režimů.
Co je zde poučné, jsou slova MacArthura, představená v úvodu knihy.
Dějiny válečných neúspěchů lze téměř úplně shrnout do těchto slov: "Je příliš pozdě. Dějiny válečných neúspěchů lze shrnout jedním slovem: "Příliš málo, příliš pozdě."
Lze jen doufat, že tato slova nebudou tentokrát aplikována na Japonsko.

 

Chúng ta có muốn sống trong một thế giới mà Trung Quốc đã giành được quyền bá chủ không?

Sau đây là từ một bài viết của học giả nghiên cứu địa chính trị và chiến lược Shinji Okuyama, xuất hiện trong số tháng Hai của tạp chí hàng tháng "Sound Arguments", có tiêu đề "Các quan chức quốc phòng Hoa Kỳ phải đọc: Lời cảnh báo đối với Nhật Bản.
Đó là một bài báo mà những người thiếu thông tin chỉ đăng ký các tờ báo như Asahi, Mainichi và Tokyo, cũng như các tờ báo địa phương đăng bài của Kyodo News, sẽ không bao giờ nhìn thấy.
Đó là tờ báo mà những người thiếu hiểu biết chỉ xem các chương trình thời sự và các chương trình trò chuyện của các đài truyền hình trực thuộc họ sẽ không bao giờ nhìn thấy.
Sự nhấn mạnh trong văn bản, ngoại trừ tiêu đề, là của tôi.
Đây là cuốn sách phải đọc không chỉ đối với tất cả công dân Nhật Bản mà còn đối với tất cả các công dân mà Trung Quốc đang thống trị bằng sự hấp dẫn của tiền giả.

Điều gì sẽ quyết định tiến trình chính trị thế giới trong thế kỷ 21? Bất kỳ ai quan tâm đến chính trị quốc tế đều có thể trả lời, "Mối quan hệ Hoa Kỳ-Trung Quốc.
Câu hỏi này thậm chí còn được đặt ra thường xuyên hơn kể từ khi Trung Quốc vượt qua tổng sản phẩm quốc nội (GDP) của Nhật Bản vào khoảng năm 2010 sau Cú sốc Lehman và trở thành nền kinh tế lớn thứ hai trên thế giới sau Hoa Kỳ.
Đồng thời, một số bạn có thể biết rằng ở Hoa Kỳ, các cuộc thảo luận đã bắt đầu về những hành động mà Trung Quốc sẽ thực hiện trong tương lai và loại "mô hình" nào nên được áp dụng.
Ví dụ, một trong những nghiên cứu nổi tiếng nhất trong số này là "Trung Quốc 2049" (Nikkei B.P., 2015) của Michael Pills Perry thuộc Viện Hudson, một tổ chức tư vấn của Mỹ, đã trở nên nổi tiếng ở Nhật Bản.
Cuốn sách cảnh báo rằng Trung Quốc đang ẩn chứa một chiến lược dài hạn có thể gọi là “cuộc chạy marathon 100 năm” và xung đột giữa Mỹ và Trung Quốc sẽ còn kéo dài.
Cuốn sách nổi tiếng tiếp theo là "The Eve of the U.S.-China War" (Diamond, 2017) của Graham Allison, một giáo sư lâu năm tại Đại học Harvard.
Ở đây, tác giả lập luận rằng mối quan hệ Hoa Kỳ-Trung Quốc là mối quan hệ giữa "quyền bá chủ hiện tại so với các cường quốc mới nổi" và cấu trúc này là một cấu trúc nguy hiểm có thể nhanh chóng tạo ra một cuộc chiến tranh lớn, rút ra từ vô số ví dụ lịch sử như một mô hình được gọi là " Thucydides' Trap," và làm thế nào để tránh đụng độ như vậy.
Thêm vào đó, "Trung Quốc tự hủy hoại" của Edward Lutwak (Nhà xuất bản Fuyo Shobo, 2013), mà Okuyama, tác giả của báo cáo này, giám sát việc dịch thuật, cũng đề cập đến chủ đề tương tự, thảo luận về lịch sử trong khi giải thích các động thái của các nước láng giềng của Trung Quốc rằng Trung Quốc không thể trở thành một cường quốc bá quyền bởi vì họ tiếp tục tham gia vào hành vi tự hủy hoại.
Trong số những tác phẩm văn học đó, tôi xin giới thiệu cuốn sách mới nhất của mình, Danger Zone: The Coming Conflict with China (Asuka Shinsha), mới được dịch và phát hành vào ngày 6 tháng 1 năm 2023.
Cuốn sách do hai học giả trẻ Hal Brands và Michael Beckley đồng tác giả, được xuất bản lần đầu vào tháng 8 năm 2022 bởi W.W. Norton & Company tại Mỹ
Nó đã trở thành một cuốn sách phải đọc trong cộng đồng quốc phòng ở và xung quanh Washington.
Cuốn sách đã trở thành chủ đề bàn tán của thị trấn kể từ khi phát hành, không chỉ vì chủ đề "quan hệ Hoa Kỳ-Trung Quốc" mà còn vì nó đề xuất một mô hình cập nhật về những gì sẽ xảy ra với Trung Quốc và một đại chiến lược rõ ràng cho những gì sẽ xảy ra. Hoa Kỳ nên làm gì để đáp lại.
Vì nhiều khía cạnh của các tác giả gốc và cuốn sách vẫn cần được biết đến nhiều ở Nhật Bản, trước tiên tôi sẽ giới thiệu lai lịch của họ và giải thích nội dung cuốn sách, sau đó là những ấn tượng và đề xuất cá nhân của tôi đối với Nhật Bản.

Các tác giả biết về lịch sử Chiến tranh Lạnh và các cường quốc
Tác giả đầu tiên, Hal Brands, là giáo sư Trường Nghiên cứu Quốc tế Cao cấp (SAIS) thuộc Đại học Johns Hopkins và có bằng lịch sử của Đại học Stanford và Đại học Yale.
Ông là một học giả chuyên về cách tiếp cận xem xét đại chiến lược của Mỹ chủ yếu từ lịch sử Chiến tranh Lạnh.
Ông đã giảng dạy tại Đại học Duke và nghiên cứu tại các tổ chức tư vấn, bao gồm Hội đồng Quan hệ Đối ngoại, là thành viên cao cấp tại Viện Doanh nghiệp Hoa Kỳ (AEI), và đã từng là cố vấn cho Bộ Quốc phòng kể từ chính quyền Obama và Nhà nước Bộ về chính sách đối ngoại trong chính quyền Biden hiện tại.
Anh ấy đã viết khoảng mười cuốn sách, bao gồm các tác phẩm về đại chiến lược và các chủ đề liên quan đến lịch sử Chiến tranh Lạnh, chuyên môn của anh ấy, và là một nhà bình luận tích cực của Bloom Park, người xuất bản các bài báo quan điểm.
Cha của ông cũng là một nhà sử học giảng dạy tại Đại học Texas, chuyên về lịch sử Chiến tranh Lạnh.
Tác giả khác, Michael Beckley, hiện là phó giáo sư tại Đại học Tufts và trước đây tại Trường Chính phủ Kennedy của Harvard.
Anh ấy là nghiên cứu viên tại AEI, cũng như Brands, mặc dù là bán thời gian, và trước đây đã từng làm cố vấn cho Bộ Quốc phòng, Tập đoàn RAND và các tổ chức tư vấn như Quỹ Carnegie vì Hòa bình Quốc tế.
Chuyên môn của ông là lịch sử chính trị của các cường quốc, và ông chuyên sử dụng vô số dữ liệu để giải mã hành vi của các cường quốc.
Tác phẩm được xuất bản duy nhất của ông là cuốn tiểu thuyết đầu tay trước cuốn sách này ("Un

đối thủ," 2018), trong đó ông giải thích tại sao không có đối thủ nào nổi lên để thay thế siêu cường là Hoa Kỳ.
Tình cờ thay, anh ta có dòng máu Nhật Bản trong huyết quản, và ông nội của anh ta, với họ "Iwata", cũng đã chiến đấu ở mặt trận châu Âu với sư đoàn 442, một đơn vị người Mỹ gốc Nhật.
"Khu vực nguy hiểm" ra đời khi họ ăn ý khi trao đổi ý kiến tại một hội thảo do AEI tổ chức mà cả hai đều tham gia.
Nội dung và tuyên bố thực sự đơn giản, nhưng chúng rất đáng ngạc nhiên.
Đầu tiên, cuốn sách dự đoán rằng "một cuộc khủng hoảng giữa Mỹ và Trung Quốc sẽ xuất hiện vào những năm 2020", không phải vì "Trung Quốc sẽ tiếp tục trỗi dậy", mà thay vào đó là vì Bắc Kinh sẽ nhận ra rằng họ đang "suy thoái" và do đó sẽ trở nên mất kiên nhẫn. và lấy
Mô hình là một canh bạc quân sự liều lĩnh.
Giai đoạn nguy hiểm của "chiến tranh ngắn hạn", làm tăng khả năng xảy ra những hành động như vậy, sẽ tiếp tục trong mười năm tới hoặc lâu hơn, và "thời kỳ nguy hiểm" này được gọi là "Khu vực nguy hiểm", cũng là tiêu đề của điều này sách.
Tình cờ, vào mùa hè năm 2022, khi cuốn sách này được xuất bản, bộ phim "Top Gun Maverick", do Tom Cruise đóng vai chính và đã thành công vang dội trên toàn thế giới, đã có một bài hát nổi tiếng cùng tên của Kenny Loggins như một phụ trang trong phim.
Người ta vẫn đang xác định xem hai tác giả ban đầu đã nhận thức được điều này ở mức độ nào. Tuy nhiên, người ta cho rằng nó đã góp phần vào doanh thu của cuốn sách gốc.

Tình trạng khẩn cấp của Đài Loan sau cuộc bầu cử tổng thống Hoa Kỳ
Hãy để tôi giải thích toàn bộ dòng chảy của cuốn sách bằng các thuật ngữ cụ thể.
Mặc dù cuốn sách này không mang tính học thuật nghiêm ngặt, nhưng nó có giọng điệu mạnh mẽ về các khuyến nghị chính sách cho các chuyên gia, và văn phong rất logic và dễ đọc do tác giả đã được đào tạo về cách viết rõ ràng tại một think tank.
Tổng cộng có tám chương, nhưng vì các luận điểm rõ ràng và văn phong tốt nên người ta có thể đọc cuốn sách một cách dễ dàng.
Vì vậy, nếu bạn thấy bản dịch khó đọc, đó là do tôi không có khả năng dịch thuật.
Chương giới thiệu đầu tiên giới thiệu một kịch bản trong đó một tình huống bất ngờ ở Đài Loan nổ ra sau cuộc bầu cử tổng thống tiếp theo của Hoa Kỳ vào năm 2024 trong bối cảnh tình trạng hỗn loạn gian lận tương tự ở Hoa Kỳ đã xảy ra trong cuộc bầu cử trước đó vào năm 2020. Cuốn sách bắt đầu bằng cách đặt ra câu hỏi.
Chương 1 phân tích tham vọng của Trung Quốc nhằm thúc đẩy Mỹ trở thành số một toàn cầu và bốn nguyên tắc chiến lược lớn của nước này.
Chương 2 lập luận rằng một số yếu tố đã tạo điều kiện cho sự trỗi dậy của Trung Quốc đã trở thành trở ngại trong những năm gần đây và trên thực tế, sức mạnh quốc gia của Trung Quốc đã đạt đến đỉnh điểm.
Chương 3 sử dụng cụm từ nổi bật "kết thúc kỳ nghỉ chiến lược" để mô tả tình hình trong đó các nước láng giềng, lo ngại trước sự trỗi dậy của Trung Quốc, đã bắt đầu hình thành "liên minh chống Trung Quốc" với nhau, từ đó biến môi trường an ninh từng thuận lợi thành một khó khăn cho Bắc Kinh.
Không cần phải nói rằng Hoa Kỳ và Nhật Bản của chúng ta nằm trong số các quốc gia thực hiện hành động liên minh chống Trung Quốc này.
Chương 4 trình bày những ví dụ trong quá khứ giúp xem xét sự thiếu kiên nhẫn hiện nay của Trung Quốc.
Đế quốc Đức ngay trước Thế chiến thứ nhất và Đế quốc Nhật Bản trước Thế chiến thứ hai được trích dẫn ở đây, cả hai đều đang gặp khó khăn về kinh tế và bị chi phối bởi chiến lược vào thời điểm đó.
Chương 5 tập trung vào Nhật Bản và Philippines, đích đến của phe phản động hiếu chiến Trung Quốc.
Chương 6 mô tả "Chiến lược vùng Denzier", một nguyên tắc có thể được sử dụng làm tài liệu tham khảo để đối phó với tình huống này và xem xét các động thái sinh động của chính quyền Truman ở Hoa Kỳ khi bắt đầu Chiến tranh Lạnh.
Bài học rút ra ở đây là giai đoạn đầu của một cuộc đấu tranh lâu dài quyết định các điều kiện tiếp theo, và Tổng thống Truman được cho là đã có một bước đi xuất sắc trong vấn đề này.
Chương 7 xem xét thêm các bước chi tiết của "Chiến lược vùng nguy hiểm" cần thiết cho Hoa Kỳ.
Chương cuối cùng, Chương 8, tóm tắt bằng cách dự đoán rằng cuộc đối đầu giữa Hoa Kỳ và Trung Quốc sẽ tiếp tục sau giai đoạn "Vùng nguy hiểm".

Ba vấn đề mà Nhật Bản phải đối mặt
Trong khi cuốn sách chỉ ra rõ ràng những vấn đề cốt yếu mà Trung Quốc phải đối mặt và thảo luận một cách thuyết phục những gì Hoa Kỳ nên làm để giải quyết chúng, tôi tin rằng có ba vấn đề mà Nhật Bản phải đối mặt khi xem xét chiến lược và an ninh quốc gia của nước này.
Đầu tiên là có thể "đã quá muộn."
Tại thời điểm viết bài này, có báo cáo rằng Nội các sẽ sớm phê duyệt cái gọi là "Ba tài liệu chiến lược an ninh", tập trung vào việc sở hữu "khả năng phản công" để phá hủy các địa điểm phóng tên lửa của kẻ thù để tự vệ.
Tuy nhiên, điều rõ ràng từ nhận thức về vấn đề trong cuốn sách này là có những lo ngại rằng cán cân quân sự giữa Hoa Kỳ và Trung Quốc đã nghiêng về phía thua kém của Hoa Kỳ.
Tất nhiên, khi đề cập đến các tình huống bất ngờ đối với Đài Loan, nhiều chuyên gia chỉ ra rằng một cuộc xâm lược quân sự kèm theo một chiến dịch đổ bộ của Trung Quốc là không khả thi về mặt khả năng. Tuy nhiên, như đã chỉ ra trong cuốn sách này

, số lượng tàu sở hữu. Hơn nữa, nó sẽ đảo ngược cán cân quân sự từng thấy ở Hoa Kỳ và Trung Quốc vào năm 2030.
Ngoài ra, Lực lượng Phòng vệ Nhật Bản và Quân đội Giải phóng Nhân dân phải nhận thức được rằng họ đã bị áp đảo về số lượng so với "vũ khí độc lập" (nghĩa là "từ bên ngoài tầm bắn của kẻ thù"), bao gồm cả tên lửa đạn đạo .
Do đó, như đã chỉ ra trong cuốn sách này, trong "Vùng nguy hiểm" gần đây nhất, Hoa Kỳ cũng cần "chủ nghĩa MacGyver chiến lược" để vượt qua sự cân bằng vũ khí kém hơn của mình với Trung Quốc.
Nó liên quan đến bộ phim truyền hình "MacGyver the Adventurer" được phát sóng ở Nhật Bản vào những năm 80 và 90. Nói tóm lại, anh ấy ủng hộ rằng chúng ta nên sử dụng các công cụ (vũ khí) mà chúng ta hiện có hoặc chúng ta có thể thu thập sớm để đối phó với tình hình, giống như nhân vật chính khéo léo của bộ phim này.
Tất nhiên, đằng sau sự xuất hiện của lập luận như vậy là nhận thức của giới quốc phòng Washington rằng Mỹ đang đổ quá nhiều tiền vào nghiên cứu và phát triển (R&D) dài hạn các loại vũ khí mới và cần dành nhiều thời gian hơn để sửa chữa các loại vũ khí hiện có.
Cũng có thông tin cho rằng kho đạn pháo, chẳng hạn như tên lửa chống tăng xách tay Javelin và hệ thống pháo phản lực cơ động cao Immers mà Mỹ cung cấp cho Ukraine, đã bắt đầu cạn kiệt.
Tính hợp lệ của "MacGyverism" này ngày càng được cảm nhận rõ ràng hơn.
Ngẫu nhiên, Nhật Bản cuối cùng đã quyết định giới thiệu tên lửa hành trình Tomahawk từ "AMVIXP" của Mỹ và Phần Lan cho các phương tiện bọc thép tiếp theo của mình, nhưng đây cũng có thể là một "chủ nghĩa MacGyver" (tương đối thụ động) mà người ta không thể quay lưng lại.
Vấn đề thứ hai là phải làm gì nếu "mô hình ngắn hạn" này không còn nữa.
Một trong những lời chỉ trích mạnh mẽ nhất về điều này đến từ Oriana Skylar Mastro và những người khác, một chuyên gia về Trung Quốc tại cùng viện AEI, với tư cách là đồng tác giả.
Ngay cả khi Trung Quốc đạt đến đỉnh cao, nó sẽ không giảm đột ngột và ngân sách quân sự sẽ tiếp tục tăng trong mười năm tới.
Hơn nữa, nó vẫn chỉ sử dụng 1,9% GDP và tài liệu Trung Quốc hiện tại không đề cập đến "sự thiếu kiên nhẫn" hay "cửa sổ cơ hội đang thu hẹp" như vậy.
Kết quả là, quan điểm cho rằng Bắc Kinh vẫn đang câu giờ và nếu thành công, điều sẽ xuất hiện là một "Trung Quốc tự tin hơn.
Mấu chốt của vấn đề này là Nhật Bản, với tư cách là một đồng minh, sẽ tiếp tục là chìa khóa để Mỹ phản ứng trước “mối đe dọa theo nhịp độ” của Trung Quốc.
Đó là điểm thứ ba mà Nhật Bản cần truyền đạt chiến lược của mình.
Tất nhiên, những gì được hình dung trong cuốn sách này là "Nhật Bản chuẩn bị cho sự bùng nổ của Trung Quốc cùng với Hoa Kỳ." Nhật Bản không chỉ có thể tăng cường trang bị quân sự trực diện với Mỹ mà còn có thể có những hành động ngoại giao mà Mỹ không thể làm được.
Có một manh mối cho điều này trong lập luận có thể thấy trong "địa chính trị" cổ điển.
Về địa chính trị, Trung Quốc được định vị là một "cường quốc trên đất liền", một cường quốc đáng kể nằm trên lục địa Á-Âu với diện tích đất đai khổng lồ.
Tuy nhiên, như đã giải thích trong cuốn sách này, lịch sử của những cường quốc trên đất liền như vậy cho thấy họ đã bị kiềm chế bởi các cường quốc trên biển bên ngoài lục địa Á-Âu, chẳng hạn như Vương quốc Anh và Hoa Kỳ, được gọi là "cường quốc biển" và các cường quốc Á-Âu xung quanh. các quốc gia đã hợp tác với các cường quốc này. Nó là rõ ràng.
Chiến lược của Nhật Bản đối với Trung Quốc được mô phỏng theo chiến lược ngăn chặn này của các cường quốc biển.
Tuy nhiên, do những hạn chế của Hiến pháp Hòa bình, Nhật Bản không thể công khai can thiệp quân sự hoặc "khiêu khích nội chiến".
Do đó, các trao đổi quốc phòng được sử dụng và các trao đổi này được thực hiện ở các quốc gia xung quanh Trung Quốc.
Cụ thể, SDF sẽ tiến hành các cuộc tập trận và huấn luyện quân sự chung với Mông Cổ, Kazakhstan, thậm chí cả Ấn Độ và Việt Nam, đồng thời sẽ xây dựng đường bộ, đường sắt và các cơ sở hạ tầng khác gần biên giới Trung Quốc để giúp họ dễ tiếp cận hơn khi đối mặt với các vấn đề môi trường.
Trung Quốc sẽ buộc phải tập trung vào các vấn đề trên đất liền và có thể kiềm chế việc mở rộng hàng hải nhằm vào Nhật Bản và Hoa Kỳ.
Đó là điều đã xảy ra dưới thời nhà Minh, và Nhật Bản nên thực hiện điều này như một chiến lược.

Các giá trị sẽ được kiểm tra khi chúng ta bước vào Chiến tranh Lạnh
Kể từ khi chính quyền Trump lên nắm quyền tại Hoa Kỳ vào tháng 1 năm 2017, các chuyên gia về chính trị quốc tế đã đăng tải và thảo luận trên các tạp chí chuyên ngành và các phương tiện truyền thông khác rằng trật tự thế giới đang thay đổi và Nga và Trung Quốc đã bắt đầu thách thức quy chế đơn cực của khu vực. Hoa Kỳ nghiêm túc, và rằng trật tự quốc tế tự do đã sụp đổ. Nhiều báo cáo và diễn ngôn cho rằng "Chiến tranh Lạnh" giữa Hoa Kỳ và Trung Quốc chính thức bắt đầu với cái gọi là "bài phát biểu của Pence" do Mike Pence, phó tổng thống của chính quyền Trump, đọc tại Viện Hudson vào tháng 10 năm 2018.
Bốn năm đã trôi qua kể từ đó, và nhận thức rằng Chiến tranh Lạnh Hoa Kỳ-Trung Quốc đã sâu sắc đến mức không thể quay đầu lại đang ngày càng có chỗ đứng không chỉ ở Hoa Kỳ mà cònt cả trong số các quan chức quốc phòng và an ninh ở Nhật Bản.
Theo lập luận của Brands, trong trường hợp Chiến tranh Lạnh trước đó, lịch sử của Chiến tranh Lạnh là ở Hoa Kỳ, nhận thức rằng Chiến tranh Lạnh tiếp theo sẽ xảy ra với Liên Xô bắt đầu phát triển vào khoảng năm 1947. Ba năm sau, trong Năm 1950, sự khởi đầu của Chiến tranh Triều Tiên đã xác nhận sự bắt đầu của Chiến tranh Lạnh ở Hoa Kỳ. Nếu tiền lệ này có thể được sử dụng làm điểm tham chiếu, thì nó sẽ rất hữu ích.
Nếu tiền lệ này là một hướng dẫn, thì chúng ta có thể nói rằng Hoa Kỳ và Trung Quốc đã bước vào một "Chiến tranh Lạnh mới" với đại dịch Corona mới và cuộc đấu tranh về các công nghệ tiên tiến liên quan đến chất bán dẫn.
Ở đây chúng ta đang phải đối mặt với những câu hỏi giống như chúng ta đã phải đối mặt trong Chiến tranh Lạnh.
Câu hỏi được đặt ra nhiều lần trong cuốn sách này là: "Liệu chúng ta có muốn sống trong một thế giới mà Trung Quốc đã giành được quyền bá chủ?"
Đây không chỉ là câu hỏi về cấu trúc quyền lực toàn cầu thuần túy mà còn là câu hỏi liên quan trực tiếp đến các giá trị hình thành nên nền tảng quản lý quốc gia của Nhật Bản, hệ thống đã tồn tại cùng với hệ thống đó.
Chúng ta đã chứng kiến sự đàn áp phong trào dân chủ của Hồng Kông và chính sách đàn áp không có corona của Bắc Kinh.
Chúng tôi không biết liệu cuộc đụng độ giữa Hoa Kỳ và Trung Quốc có tiến triển theo cách mà Brands, Beckley và các đồng nghiệp của họ tuyên bố hay không. Tuy nhiên, trong mọi trường hợp, chúng tôi chắc chắn rằng chúng tôi sẽ nhiều lần băn khoăn về việc xã hội Nhật Bản sẽ chấp nhận các giá trị của Trung Quốc và các chế độ chuyên quyền và độc đoán khác như thế nào.
Những gì mang tính hướng dẫn ở đây là những lời của MacArthur, được giới thiệu trong phần giới thiệu cuốn sách.
Lịch sử thất bại trong chiến tranh có thể được tóm tắt gần như hoàn toàn trong những từ sau: "Đã quá muộn. Lịch sử của những thất bại trong chiến tranh có thể được tóm tắt trong một từ: "Quá ít quá muộn."
Người ta chỉ có thể hy vọng những từ này sẽ không được áp dụng cho Nhật Bản lần này.

 

It was a popular page yesterday, 2023/1/8, re-send.

本章が、gooで、アピールチャンス欄に出て来ないという検索妨害に遭っていた。
再発信する。

1

韓国の元慰安婦支援団体･正義連が公開している「2022年8月のスポンサー名簿」に「日本 colabo」の名前が。また「ドイツ慰安婦像の後援者」にも「日本 colabo」が明記された。

2

だが、彼らは幼い時から”秀才クン”として育ち、国家とは何か、国民の命とは何か、自分たちは何を守らなければならないのか…などの根本を考えたことがない人たち

3

これまで通り、ちやほやされ、今後も自分たち特権階級が利益を享受し、幸せな人生を送ることが絶対なのだ。

4

Det här kapitlet hade utsatts för en kriminell handling av uppsåtlig sökningshinder.

5

このウイルスを世界に広げたこと（それも、下記動画解説の通り、人工合成したことが濃厚）に対して怒る日本人が殆んどいない…このウイルスが日本に持ち込まれなければ薬害もなかった

6

一般国民から見れば、財務官僚は間違いなくエリートであり、最も多いのが東大法学部出身者で難関の国家上級試験に合格した人々だ。そのエリートがなぜこんな簡単なこともわからないのか、不思議でならないだろう。

7

この集会に参加する仁藤夢乃氏の運営する団体に公的資金が使われることが信じられない。

8

中国の対日戦略の責任者・廖承志によるキメ細かな対日工作が創価学会の池田大作会長（当時）に及んでいた

9

守ってあげたい (2022 mix) with my shot on 2023/1/5

10

つまり、消費に打撃を与え、経済規模を逆に縮小させるのである。この誤った考え方に取り憑かれ、”ザイム真理教”とまで揶揄されるのが財務省なのだ。

11

そんなエリート官僚が目の前に迫る中国と対峙し、国家・国民のために抑止力を強化し、日本という国を守っていこうなどと、露ほども思っていないのは

12

財政を健全化するには、消費を喚起し、景気を良くし、税収を増やし、経済規模を大きくしていくことを考えるのが普通だろう。だが、驚くべきことに財務官僚には”税収を増やす＝増税する”との発想しかない。

13

Hierdie hoofstuk was onderwerp aan 'n kriminele daad van kwaadwillige soekobstruksie.

14

Top 10 real-time searches 2023/1/7, 17:56

15

東大法学部で憲法学者・宮澤俊義氏の「八月革命説」を勉強し、暗記し、その理論通りの回答を導き出す。中学生にも笑い飛ばされるような…

16

「自分は何でもできる」との万能感に浸り、国家観もないまま所属する財務ファミリーの中で既得権益を守り、特別な人生を歩むのである。　

17

外務省がここまで中国に媚びへつらうのも不可解…“チャイナスクール”の弊害…要するに国益よりも保身が優先です。

18

江沢民や習近平がいなくなっても中国共産党政権が続く限り、日本は南京事件を通じて責められ続ける。永遠に頭を下げ続けるつもりですか。

19

石平さんの言うように、中国が日本を攻める口実を与えることになるわけですから、政治家も含めしっかり反論すべきです。

20

エリートには左翼思想が多い。戦後教育（日教組教育）の中で育ち、そこで”いい子”として褒めそやされ、好成績を収めてきた秀才クンたちが

21

Top 50 searches for the past week, 2023/1/7.

22

そのように中国に阿ったところで、日本に利することが何か一つでもありましたか。ＯＤＡを通じて、中国に約３兆6600億円も拠出し、何一つ感謝の言葉をもらっていません

23

親中の女流ベストセラー作家・有吉佐和子氏を通じて池田氏を説得し、昭和43年9月8日の池田氏の「日中国交正常化提言」につなげた

24

It is a popular page yesterday 2023/ 1/7.

25

一部市民の声を理由に慰霊碑拒否の奈良市長。だが奈良県の自民議員らが動き出した。

26

韓国の反日・親北左翼と組んで、慰安婦虚偽拡散の先頭に立ってきた福島“現実を”みずほ氏なども本来、「国家名誉毀損罪」で終身刑相当だろう

27

中国が東京に核兵器を一発撃ち込むことだってあり得る…中国人は誰一人反対しません。むしろ賛成の大合唱…「日本は南京市民を虐殺しだのだから、その仕返しだ」と。

28

トップページ

29

国民は、岸田首相と財務省の"亡国コンビ"に敢然と立ち向かう政治家を応援し、自分たちの命は「自分たちで守っていくしかない」

30

Incredibile Giappone visto dalla prospettiva delle differenze con Cina e Corea

31

執拗な攻撃に音を上げた小川平二文部大臣は、侵略戦争を認め、南京事件まで認める…日本外交の弱腰がたたって、ついにそうなってしまった

32

裁判に対する中国の姿勢に驚かざるを得ないとともに、東京裁判の判決がいかに杜撰であるか…この判決が、日本に南京事件という十字架を背負わせることになるわけです。

33

岸田政権の防衛増税&少子化増税方針に夕刊フジが緊急アンケート。賛成は僅か3.3%で反対は93.2%。

34

宮洋喜一官房長官の談話…鈴木首相は外務省の木内昭胤アジア局長を相談相手に…相談内容については、橋本恕情報文化局長が書いていた

35

Jepun yang Luar Biasa seperti Dilihat dari Perspektif Perbezaan dengan China dan Korea

36

加戸さんは加計問題が騒がしいとき、「加計ありきではなかった」など重要な証言をしています。背筋の通った本物のエリート官僚です。

37

ユネスコはその映画を見直すべきです。とにかく中国という国はウソを平然とつきます。毛沢東時代私たちが受けた歴史教育の90％がウソだった。

38

当時、加戸守行総務課長は小川大臣に「これは国家主権の問題です。完全な内政問題だと突っぱねてください！」と進言し、なんとか書き換えを拒否し続けます。

39

毎日新聞の批判は的外れ…ところが、その４日後、『人民日報』が毎日新聞の報道を伝えた…ただし、中国のメディアが南京事件に触れるのは、このときが初めてだった

40

Top 10 real-time searches 2023/1/7, 23:08

41

It is a popular page yesterday on ameba 2023/ 1/7.

42

本多氏は中国共産党の“プロパガンダ”をそのまま執筆し、世に流布させた…時の共産党政権に利用されたのです。実に罪が重い。

43

Hindi kapani-paniwalang Japan na Nakikita mula sa Pananaw ng Mga Pagkakaiba

44

Çin ve Kore ile Farklılıklar Perspektifinden Görülen İnanılmaz Japonya

45

実は南京戦のとき、橋本大佐は重砲兵を率いて南京から百キロほど離れた蕪湖へ進撃しており、南京には行っていません。それを南京事件の責任者というのですから。間に合わせのウソで日本を黙らせようとする。

46

私自身、四川省に生まれ、北京大学で学びましたが、高校３年生まで南京事件に関して一度も聞かされたことがありません。学校ではもちろん教えられていなかったのです。

47

ญี่ปุ่นที่น่าทึ่งเมื่อมองจากมุมมองที่แตกต่างของจีนและเกาหลี

48

国の安全が危うい今、あらゆる手段を講じて軍事力強化に邁進するのが岸田文雄首相の責任だ。

49

日本の大手新聞社の記者が来るから、時の政府が現地の人々に「お前は70歳だから、日本軍が悪いことをしたのを見ただろう。それを話せ」と強制する。断ることはできません。拘束されますから。

50

Jepang Luar Biasa Dilihat dari Perspektif Bedanya dengan China dan Korea

 

2023/1/5, at Osaka

Top 10 real-time searches 2023/1/8, 15:28

1

Do we want to live in a world in which China has gained hegemony?

2

中国が覇権を握った世界で生きていきたいのか

3

戦争における失敗の歴史は以下の言葉にほぼ集約される。それは”遅すぎた”というものだ…この言葉が今回の日本に当てはまらずに済むことを願わずにはいられない

4

米国防関係者必読の書・日本への警告とは…第５章は、過激な反応を示す中国側が軍事的に仕掛ける先となる日本やフィリピンを取り上げている。

5

A Must-Read for U.S. Defense Officials: A Warning to Japan.

6

個人的には、日本の安全保障や戦略を考える上で…３つの論点が存在する…第１は、「時すでに遅し」ではないかという点だ。

7

It was a popular page yesterday, 2023/1/8.

8

トップページ

9

It is a popular page yesterday 2023/ 1/8.

10

Top 50 searches for the past week, 2023/1/8.

 

चीनचे वर्चस्व असलेल्या जगात आपल्याला जगायचे आहे का?

भू-राजकीय आणि धोरणात्मक अभ्यासाचे अभ्यासक शिंजी ओकुयामा यांच्या लेखातील खालील लेख आहे, जो मासिक मासिक "ध्वनी युक्तिवाद" च्या फेब्रुवारीच्या अंकात "अमेरिकन संरक्षण अधिकार्‍यांसाठी अ मस्ट-रीड: जपानला चेतावणी" या शीर्षकाने प्रकाशित झाला आहे.
हा एक लेख आहे जो केवळ Asahi, Mainichi आणि Tokyo सारख्या वर्तमानपत्रांचे सदस्यत्व घेतात तसेच क्योडो न्यूजचे लेख असलेले स्थानिक वृत्तपत्रे कधीही पाहणार नाहीत.
हा एक असा पेपर आहे जो केवळ त्यांच्या संलग्न टी.व्ही. स्टेशनचे बातम्यांचे कार्यक्रम आणि टॉक शो पाहणारे अज्ञानी कधीही पाहणार नाहीत.
मजकूरातील भर, शीर्षक वगळता, माझा आहे.
हे केवळ सर्व जपानी नागरिकांसाठीच नाही तर चीनने बनावट पैशांच्या आमिषाने वर्चस्व गाजवणाऱ्या सर्व नागरिकांनी वाचावे असे आहे.

२१व्या शतकातील जागतिक राजकारणाची वाटचाल काय ठरवेल? आंतरराष्ट्रीय राजकारणात रस असणारा कोणीही उत्तर देऊ शकतो, "अमेरिका-चीन संबंध.
लेहमन शॉकनंतर 2010 च्या सुमारास चीनने जपानच्या सकल देशांतर्गत उत्पादनाला (जीडीपी) मागे टाकले आणि अमेरिकेनंतर जगातील दुसरी सर्वात मोठी अर्थव्यवस्था बनल्यापासून हा प्रश्न अधिक वारंवार विचारला जातो.
त्याच वेळी, तुमच्यापैकी काहींना कदाचित हे माहित असेल की अमेरिकेत, चीन भविष्यात कोणती कारवाई करेल आणि कोणत्या प्रकारचे "मॉडेल" गृहीत धरले जावे यावर चर्चा सुरू झाली आहे.
उदाहरणार्थ, जपानमध्ये सुप्रसिद्ध झालेल्या अमेरिकन थिंक टँक, हडसन इन्स्टिट्यूटच्या मायकेल पिल्स पेरीचे "चायना 2049" (Nikkei B.P., 2015) यापैकी सर्वात प्रसिद्ध आहे.
पुस्तकात चेतावणी देण्यात आली आहे की चीनकडे एक लपलेली दीर्घकालीन रणनीती आहे ज्याला "100 वर्षांची मॅरेथॉन" म्हटले जाऊ शकते आणि अमेरिका आणि चीनमधील संघर्ष दीर्घकाळ चालेल.
हार्वर्ड विद्यापीठात दीर्घकाळ प्राध्यापक असलेल्या ग्रॅहम अॅलिसन यांचे "द इव्ह ऑफ द यू.एस.-चायना वॉर" (डायमंड, 2017) हे पुढील सर्वात प्रसिद्ध पुस्तक होते.
येथे, लेखकाने असा युक्तिवाद केला आहे की यूएस-चीन संबंध हे "विद्यमान वर्चस्व विरुद्ध उदयोन्मुख शक्ती" मधील एक आहे आणि ही रचना एक धोकादायक आहे जी त्वरीत एक महत्त्वपूर्ण युद्ध निर्माण करू शकते, ज्याला "नमुना" म्हणून ऐतिहासिक उदाहरणे आहेत. थ्युसीडाइड्स ट्रॅप," आणि असा संघर्ष कसा टाळायचा.
त्यात भर घालण्यासाठी, एडवर्ड लुटवाकचा "सेल्फ-डिस्ट्रक्टिव चायना" (फुयो शोबो प्रकाशन, 2013), ज्या ओकुयामा, या अहवालाचे लेखक, अनुवादात पर्यवेक्षण करतात, ते देखील त्याच थीमशी संबंधित आहेत, चीनच्या शेजारी देशांच्या हालचाली स्पष्ट करताना इतिहासाची चर्चा करतात. की चीन हे हेजीमोनिक शक्ती बनू शकत नाही कारण तो स्वत: ची विनाशकारी वर्तणूक करत आहे.
अशा साहित्यांपैकी, मी माझे सर्वात नवीन पुस्तक, डेंजर झोन: द कमिंग कॉन्फ्लिक्ट विथ चायना (असुका शिन्शा) सादर करू इच्छितो, जे 6 जानेवारी 2023 रोजी नव्याने अनुवादित आणि प्रकाशित झाले आहे.
हे पुस्तक दोन तरुण विद्वान, हॅल ब्रँड्स आणि मायकेल बेकले यांनी सह-लेखक केले आहे, सुरुवातीला W.W. द्वारा ऑगस्ट 2022 मध्ये प्रकाशित केले. नॉर्टन आणि कंपनी यू.एस.
वॉशिंग्टन आणि आसपासच्या संरक्षण समुदायामध्ये हे आधीच वाचले पाहिजे असे पुस्तक बनले आहे.
प्रकाशन झाल्यापासून हे पुस्तक चर्चेत राहिले आहे, केवळ "यू.एस.-चीन संबंध" या थीममुळेच नाही तर चीनचे काय होईल याचे अद्ययावत मॉडेल आणि कशासाठी स्पष्ट रणनीती प्रस्तावित करते. अमेरिकेने प्रत्युत्तर दिले पाहिजे.
मूळ लेखकांचे अनेक पैलू आणि पुस्तक अजूनही जपानमध्ये जाणून घेणे आवश्यक असल्याने, मी प्रथम त्यांच्या पार्श्वभूमीचा परिचय करून देईन आणि पुस्तकातील मजकूर स्पष्ट करेन, त्यानंतर जपानसाठी माझे वैयक्तिक ठसे आणि सूचना.

लेखकांना शीतयुद्ध आणि महान शक्तींचा इतिहास माहित आहे
पहिले लेखक, हॅल ब्रॅंड्स, जॉन्स हॉपकिन्स विद्यापीठाचे प्रगत आंतरराष्ट्रीय अभ्यास (SAIS) चे प्राध्यापक आहेत आणि त्यांनी स्टॅनफोर्ड विद्यापीठ आणि येल विद्यापीठातून इतिहासात पदवी प्राप्त केली आहे.
मुख्यतः शीतयुद्धाच्या इतिहासातील अमेरिकन भव्य रणनीतीकडे लक्ष देणार्‍या दृष्टिकोनात ते माहिर आहेत.
त्यांनी ड्यूक युनिव्हर्सिटीमध्ये शिकवले आहे आणि परराष्ट्र संबंध परिषदेसह थिंक टँकमध्ये अभ्यास केला आहे, अमेरिकन एंटरप्राइझ इन्स्टिट्यूट (AEI) मध्ये वरिष्ठ फेलो आहे आणि ओबामा प्रशासन आणि राज्यापासून संरक्षण विभागाचे सल्लागार म्हणून काम केले आहे. सध्याच्या बिडेन प्रशासनातील परराष्ट्र धोरणावरील विभाग.
त्यांनी याआधीच सुमारे दहा पुस्तके लिहिली आहेत, ज्यात भव्य रणनीती आणि शीतयुद्धाच्या इतिहासाशी संबंधित विषय, त्यांची खासियत, आणि एक सक्रिय ब्लूम पार्क स्तंभलेखक आहे जो मत लेख प्रकाशित करतो.
त्याचे वडील देखील एक इतिहासकार आहेत जे टेक्सास विद्यापीठात शिकवतात, शीतयुद्धाच्या इतिहासात तज्ञ आहेत.
दुसरे लेखक, मायकेल बेकले, सध्या टफ्ट्स विद्यापीठात आणि पूर्वी हार्वर्डच्या केनेडी स्कूल ऑफ गव्हर्नमेंटमध्ये सहयोगी प्राध्यापक आहेत.
ब्रँड्सप्रमाणेच ते अर्धवेळ असले तरी ते AEI येथे संशोधन सहकारी आहेत आणि यापूर्वी त्यांनी संरक्षण विभाग, RAND कॉर्पोरेशन आणि कार्नेगी एंडोमेंट फॉर इंटरनॅशनल पीस सारख्या थिंक टँकमध्ये सल्लागार म्हणून काम केले आहे.
महान शक्तीच्या राजकारणाचा इतिहास ही त्यांची खासियत आहे आणि महान शक्तींच्या वर्तनाचा उलगडा करण्यासाठी भरपूर डेटा वापरण्यात ते माहिर आहेत.
या पुस्तकापूर्वी ("अन

rivaled," 2018), ज्यामध्ये तो स्पष्ट करतो की युनायटेड स्टेट्स या महासत्तेची जागा घेण्यासाठी कोणताही प्रतिस्पर्धी का उदयास आला नाही.
योगायोगाने, त्याच्या शिरामध्ये जपानी रक्त आहे आणि त्याचे आजोबा, "इवाटा" आडनाव असलेले, 442 व्या, जपानी-अमेरिकन युनिटसह युरोपियन आघाडीवर देखील लढले.
"डेंजर झोन" चा जन्म झाला जेव्हा ते दोघेही संबंधित असलेल्या AEI द्वारे आयोजित चर्चासत्रात मतांची देवाणघेवाण करत असताना ते बंद झाले.
सामग्री आणि दावे खरोखर सोपे आहेत, परंतु ते आश्चर्यकारक आहेत.
प्रथम, पुस्तकात असे भाकीत केले आहे की "2020 च्या दशकात यूएस आणि चीन यांच्यातील संकट उभे राहील," असे नाही कारण "चीन वाढतच राहील" असे नाही तर त्याऐवजी बीजिंग हे ओळखेल की ते "अधोगतीकडे आहे" आणि त्यामुळे अधीर होईल. आणि घ्या
मॉडेल एक बेपर्वा लष्करी जुगार आहे.
"अल्प-मुदतीच्या युद्धाचा" हा धोकादायक कालावधी, ज्यामुळे अशा कृतींची शक्यता वाढते, पुढील दहा वर्षे किंवा त्यापेक्षा जास्त काळ चालू राहतील आणि या "धोकादायक कालावधीला" "डेंजर झोन" असे म्हणतात, ज्याचे शीर्षक देखील आहे. पुस्तक
योगायोगाने, 2022 च्या उन्हाळ्यात, जेव्हा हे पुस्तक प्रकाशित झाले तेव्हा, टॉम क्रूझ अभिनीत आणि जगभरात हिट असलेल्या "टॉप गन मॅव्हरिक" या चित्रपटात केनी लॉगगिन्सच्या त्याच शीर्षकासह एक हिट गाणे चित्रपटात समाविष्ट केले होते.
दोन मूळ लेखकांना याची कितपत जाणीव होती हे अजून ठरवले जात आहे. तरीही मूळ पुस्तकाच्या विक्रीला त्याचा हातभार लागला असे गृहीत धरले जाते.

अमेरिकेच्या अध्यक्षपदाच्या निवडणुकीनंतर तैवानची आणीबाणी
मी पुस्तकाचा संपूर्ण प्रवाह ठोस शब्दांत स्पष्ट करतो.
जरी हे पुस्तक काटेकोरपणे शैक्षणिक नसले तरी त्यात तज्ञांना धोरणात्मक शिफारशींचा जोरदार टोन आहे आणि लेखकाने थिंक टँकमध्ये स्पष्ट लेखनाचे प्रशिक्षण घेतल्यामुळे शैली अतिशय तार्किक आणि वाचण्यास सोपी आहे.
एकूण आठ प्रकरणे आहेत, पण वादाचे मुद्दे स्पष्ट असल्यामुळे आणि लेखन व्यवस्थित असल्यामुळे पुस्तक सहज वाचता येते.
म्हणून, जर तुम्हाला भाषांतरित आवृत्ती वाचणे आव्हानात्मक वाटत असेल तर ते माझ्या भाषांतर क्षमतेच्या अभावामुळे आहे.
पहिल्या प्रास्ताविक प्रकरणामध्ये 2024 मध्ये पुढील यूएस अध्यक्षपदाच्या निवडणुकीनंतर तैवानची आकस्मिकता उद्भवते अशा परिस्थितीची ओळख करून दिली आहे, ज्यामध्ये यू.एस.मध्ये 2020 मधील मागील निवडणुकीत झालेल्या अशाच गोंधळाच्या दरम्यान, प्रश्न उपस्थित करून पुस्तकाची सुरुवात होते.
धडा 1 यूएसला जागतिक स्तरावर प्रथम क्रमांकावर येण्यासाठी चीनच्या महत्त्वाकांक्षेचे आणि त्याच्या चार भव्य धोरणात्मक तत्त्वांचे विश्लेषण करते.
अध्याय 2 असा युक्तिवाद करतो की चीनच्या उदयास सक्षम करणारे अनेक घटक अलिकडच्या वर्षांत अडथळ्यांमध्ये बदलले आहेत आणि चीनची राष्ट्रीय शक्ती खरं तर शिखरावर पोहोचली आहे.
धडा 3 चीनच्या वाढीमुळे घाबरलेल्या शेजारील देशांनी एकमेकांशी "चीनविरोधी युती" बनवण्यास सुरुवात केली आहे, ज्यामुळे एकेकाळी अनुकूल सुरक्षा वातावरण बनले आहे अशा परिस्थितीचे वर्णन करण्यासाठी "सामरिक सुट्टीचा शेवट" हा धक्कादायक वाक्यांश वापरला आहे. बीजिंगसाठी कठीण.
चीनविरोधी युती करणार्‍या देशांपैकी युनायटेड स्टेट्स आणि आपला स्वतःचा जपान आहे, असे म्हणता येत नाही.
अध्याय 4 भूतकाळातील उदाहरणे सादर करतो जे चीनच्या सध्याच्या अधीरतेचा विचार करण्यास मदत करतात.
पहिल्या महायुद्धापूर्वीचे जर्मन साम्राज्य आणि दुसऱ्या महायुद्धापूर्वीचे जपानी साम्राज्य येथे उद्धृत केले आहे, दोन्ही आर्थिकदृष्ट्या अडकले होते आणि त्यावेळी धोरणात्मकदृष्ट्या चालवले गेले होते.
धडा 5 जपान आणि फिलीपिन्सवर केंद्रित आहे, सैन्यदृष्ट्या आक्रमक प्रतिक्रियावादी चिनी बाजूचे गंतव्यस्थान.
अध्याय 6 मध्ये "डेन्झियर झोन स्ट्रॅटेजी" चे वर्णन केले आहे, जे या परिस्थितीला सामोरे जाण्यासाठी संदर्भ म्हणून वापरले जाऊ शकते आणि शीतयुद्धाच्या सुरूवातीस यू.एस.मधील ट्रुमन प्रशासनाच्या ज्वलंत हालचालींकडे लक्ष देते.
येथे शिकण्याचा धडा हा आहे की दीर्घ संघर्षाचे प्रारंभिक टप्पे पुढील परिस्थिती निर्धारित करतात आणि अध्यक्ष ट्रुमन यांनी या संदर्भात एक चमकदार पाऊल उचलले आहे असे म्हटले जाते.
अध्याय 7 पुढे यू.एस.साठी आवश्यक असलेल्या "डेंजर झोन स्ट्रॅटेजी" च्या तपशीलवार पायऱ्या पाहतो.
शेवटचा अध्याय, धडा 8, यूएस आणि चीनमधील संघर्ष "डेंजर झोन" कालावधीच्या पलीकडेही सुरू राहील असे भाकीत करून सारांशित करतो.

जपानला भेडसावणारे तीन मुद्दे
हे पुस्तक चीनसमोरील अत्यावश्यक समस्यांकडे स्पष्टपणे लक्ष वेधते आणि त्यांना सामोरे जाण्यासाठी अमेरिकेने काय केले पाहिजे यावर विचारपूर्वक चर्चा केली असली तरी, माझा विश्वास आहे की जपानच्या राष्ट्रीय सुरक्षा आणि धोरणाचा विचार करताना तीन समस्यांना तोंड द्यावे लागते.
पहिली गोष्ट म्हणजे "आधीच खूप उशीर झाला आहे."
या लेखनाच्या वेळी, असे वृत्त आहे की कॅबिनेट लवकरच तथाकथित "थ्री सिक्युरिटी स्ट्रॅटेजी डॉक्युमेंट्स" मंजूर करेल, जे स्व-संरक्षणासाठी शत्रूची क्षेपणास्त्र प्रक्षेपण स्थळे नष्ट करण्यासाठी "प्रतिआक्रमण क्षमता" ठेवण्यावर लक्ष केंद्रित करेल.
तथापि, या पुस्तकातील समस्येच्या जाणीवेतून जे स्पष्ट होते ते म्हणजे अमेरिका आणि चीन यांच्यातील लष्करी संतुलन आधीच अमेरिकेच्या कनिष्ठतेकडे झुकत असल्याची चिंता आहे.
अर्थात, जेव्हा तैवानच्या आकस्मिक परिस्थितींचा विचार केला जातो, तेव्हा बरेच तज्ञ असे दर्शवतात की चीनच्या लँडिंग ऑपरेशनसह लष्करी आक्रमण क्षमतेच्या दृष्टीने अव्यवहार्य आहे. तरीही, या पुस्तकात नमूद केल्याप्रमाणे

, ताब्यात असलेल्या जहाजांची संख्या. शिवाय, हे 2030 मध्ये युनायटेड स्टेट्स आणि चीनमध्ये पाहिलेले लष्करी संतुलन उलट करेल.
याव्यतिरिक्त, जपानी सेल्फ-डिफेन्स फोर्सेस आणि पीपल्स लिबरेशन आर्मीने हे लक्षात ठेवले पाहिजे की ते बॅलिस्टिक क्षेपणास्त्रांसह "स्टँड-ऑफ शस्त्रे" (स्टँड-ऑफ म्हणजे "शत्रूच्या श्रेणीबाहेरून") च्या समतोलात आधीच जास्त संख्येने जास्त आहेत. .
म्हणून, या पुस्तकात दर्शविल्याप्रमाणे, सर्वात अलीकडील "डेंजर झोन" मध्ये, अमेरिकेला चीनसोबतच्या त्याच्या निकृष्ट शस्त्रास्त्रांच्या संतुलनावर मात करण्यासाठी "स्ट्रॅटेजिक मॅकगाइव्हरिझम" देखील आवश्यक आहे.
80 आणि 90 च्या दशकात जपानमध्ये प्रसारित झालेल्या "MacGyver the Adventurer" या T.V. नाटकाचा तो संदर्भ आहे. थोडक्‍यात, या नाटकाच्या कुशल नायकाप्रमाणेच आता आपल्याकडे असलेली साधने (शस्त्रे) वापरली पाहिजेत किंवा परिस्थितीला तोंड देण्यासाठी लवकरच जमवता येईल, असा सल्ला तो देतो.
अर्थात, अशा युक्तिवादाच्या उदयामागे वॉशिंग्टन संरक्षण वर्तुळांची धारणा आहे की यूएस नवीन शस्त्रांच्या दीर्घकालीन संशोधन आणि विकास (R&D) मध्ये खूप पैसा ओतत आहे आणि विद्यमान शस्त्रे दुरुस्त करण्यासाठी अधिक वेळ द्यावा लागेल.
युक्रेनला युनायटेड स्टेट्स पुरवत असलेल्या जेव्हलिन पोर्टेबल अँटी-टँक क्षेपणास्त्र आणि इमर्स हाय-मोबिलिटी रॉकेट आर्टिलरी सिस्टीम यासारख्या तोफखान्यांचा साठा संपुष्टात येऊ लागला आहे.
या ‘मॅकगायव्हरिझम’ची वैधता अधिकाधिक जाणवत आहे.
योगायोगाने, जपानने शेवटी यू.एस. आणि फिनलंडच्या "AMVIXP" कडून त्याच्या पुढील चिलखती वाहनांसाठी टॉमाहॉक क्रूझ क्षेपणास्त्रे सादर करण्याचा निर्णय घेतला आहे, परंतु हे देखील एक (तुलनेने निष्क्रिय) "MacGyver-ism" असू शकते ज्याकडे कोणीही मागे फिरू शकत नाही.
दुसरी समस्या अशी आहे की हे "अल्प-मुदतीचे मॉडेल" टेबलच्या बाहेर असल्यास काय करावे.
याच AEI संस्थेतील चीन तज्ज्ञ ओरियाना स्कायलर मास्ट्रो आणि इतरांकडून यातील एक जोरदार टीका सह-लेखक म्हणून आली आहे.
चीनने उच्चांक गाठला असला तरी तो अचानक कमी होणार नाही आणि पुढील दहा वर्षांत लष्करी अर्थसंकल्पाचा विस्तार होत राहील.
शिवाय, ते अजूनही GDP च्या फक्त 1.9% वापरते आणि सध्याच्या चीनी साहित्यात "अधीर" किंवा "संधीची खिडकी अरुंद होत आहे" असा उल्लेख नाही.
परिणामी, बीजिंग अजूनही वेळखरेदीच्या मार्गावर आहे आणि जर ते यशस्वी झाले, तर "अधिक आत्मविश्वासपूर्ण चीन" काय उदयास येईल.
याची गुरुकिल्ली आहे जपान, एक मित्र म्हणून, जो चीनच्या "पेसिंग धोक्याला" यूएस प्रतिसादाची गुरुकिल्ली असेल.
हा तिसरा मुद्दा आहे जो जपानला आपली रणनीती सांगण्यासाठी आवश्यक आहे.
या पुस्तकात जी कल्पना मांडली आहे, ती अर्थातच "जपान यूएस सोबत चीनच्या उद्रेकाची तयारी करत आहे." जपान केवळ अमेरिकेसोबत आपली लष्करी फ्रंटल उपकरणे वाढवू शकत नाही तर अमेरिका करू शकत नाही अशा राजनैतिक कृती देखील करू शकते.
शास्त्रीय "जिओपॉलिटिक्स" मध्ये पाहिल्या जाणार्‍या युक्तिवादात याचा एक संकेत आहे.
भू-राजनीतीमध्ये, चीनला "जमीन शक्ती" म्हणून स्थान दिले जाते, युरेशियन महाद्वीपावर प्रचंड भू-समुदाय असलेली एक महत्त्वपूर्ण शक्ती.
तथापि, या पुस्तकात स्पष्ट केल्याप्रमाणे, अशा जमिनीच्या शक्तींचा इतिहास दर्शवितो की ते युरेशियन महाद्वीपाबाहेरील सागरी शक्तींद्वारे समाविष्ट आहेत, जसे की युनायटेड किंगडम आणि युनायटेड स्टेट्स, ज्यांना "समुद्री शक्ती" म्हणतात आणि आसपासच्या युरेशियन ज्या देशांनी या शक्तींसोबत हातमिळवणी केली आहे. हे स्पष्ट आहे.
चीनबद्दलची जपानची रणनीती ही सागरी शक्तींच्या प्रतिबंधक रणनीतीवर आधारित आहे.
तथापि, शांततेच्या घटनेच्या निर्बंधांमुळे, जपान उघडपणे लष्करी हस्तक्षेप करू शकत नाही किंवा "गृहयुद्धाला चिथावणी देऊ शकत नाही."
म्हणून, संरक्षण देवाणघेवाण वापरली जाते आणि ही देवाणघेवाण चीनच्या आसपासच्या देशांमध्ये केली जाते.
विशेषत:, SDF मंगोलिया, कझाकस्तान आणि अगदी भारत आणि व्हिएतनामसह संयुक्त लष्करी सराव आणि प्रशिक्षण आयोजित करेल आणि पर्यावरणीय समस्यांना तोंड देताना त्यांना अधिक सुलभ करण्यासाठी चीनच्या सीमेजवळ रस्ते, रेल्वेमार्ग आणि इतर पायाभूत सुविधा तयार करेल.
चीनला जमीन-आधारित मुद्द्यांवर लक्ष केंद्रित करण्यास भाग पाडले जाईल आणि जपान आणि युनायटेड स्टेट्सच्या उद्देशाने सागरी विस्तारापासून परावृत्त होऊ शकेल.
मिंग राजवंशाच्या काळात हेच घडले होते आणि जपानने हे एक धोरण म्हणून अंमलात आणणे फायदेशीर आहे.

शीतयुद्धात प्रवेश करताना मूल्यांची चाचणी घेतली जाईल
जानेवारी 2017 मध्ये ट्रम्प प्रशासन युनायटेड स्टेट्समध्ये सत्तेवर आल्यापासून, आंतरराष्ट्रीय राजकारणातील तज्ञ विशेष जर्नल्स आणि इतर माध्यमांमध्ये प्रकाशित आणि चर्चा करत आहेत की जागतिक व्यवस्था बदलत आहे आणि रशिया आणि चीनने एकध्रुवीय स्थितीला आव्हान देण्यास सुरुवात केली आहे. युनायटेड स्टेट्स गंभीरपणे, आणि उदारमतवादी आंतरराष्ट्रीय व्यवस्था कोलमडली आहे. अनेक अहवाल आणि प्रवचने असा दावा करतात की यूएस-चीन "शीतयुद्ध" अधिकृतपणे ऑक्टोबर 2018 मध्ये हडसन इन्स्टिट्यूटमध्ये ट्रम्प प्रशासनाचे उपाध्यक्ष माईक पेन्स यांनी दिलेल्या तथाकथित "पेन्स भाषणाने" सुरू झाले.
तेव्हापासून चार वर्षे उलटून गेली आहेत, आणि यूएस-चीन शीतयुद्ध एवढ्या टोकापर्यंत वाढले आहे की जिथे मागे वळता येत नाही, केवळ युनायटेड स्टेट्समध्येच नाहीजपानमधील संरक्षण आणि सुरक्षा अधिकाऱ्यांमध्येही टी.
ब्रँड्सच्या युक्तिवादानंतर, पूर्वीच्या शीतयुद्धाच्या बाबतीत, शीतयुद्धाचा इतिहास असा आहे की, त्यानंतरचे शीतयुद्ध सोव्हिएत युनियनशी 1947 च्या आसपास असेल याची जाणीव यू.एस.मध्ये वाढू लागली. तीन वर्षांनंतर, मध्ये 1950, कोरियन युद्धाच्या सुरूवातीस यू.एस. मध्ये शीतयुद्ध सुरू झाल्याची पुष्टी केली गेली, जर हे उदाहरण संदर्भ बिंदू म्हणून वापरले जाऊ शकते, तर ते उपयुक्त ठरेल.
हे उदाहरण कोणतेही मार्गदर्शक असल्यास, आम्ही असे म्हणू शकतो की अमेरिका आणि चीनने आधीच नवीन कोरोना महामारी आणि अत्याधुनिक सेमीकंडक्टर-संबंधित तंत्रज्ञानावरील संघर्षासह "नवीन शीतयुद्ध" मध्ये प्रवेश केला आहे.
शीतयुद्धाच्या काळात ज्या प्रश्नांना सामोरे जावे लागले तेच प्रश्न येथे आपल्याला भेडसावत आहेत.
या पुस्तकात वारंवार विचारला जाणारा प्रश्न म्हणजे "ज्या जगात चीनने वर्चस्व मिळवले आहे त्या जगात आपल्याला जगायचे आहे का?"
हा केवळ जागतिक सत्ता संरचनेचा प्रश्न नाही तर त्या व्यवस्थेसह जगलेल्या जपानच्या राष्ट्रीय व्यवस्थापनाचा आधार असलेल्या मूल्यांशी थेट संबंधित प्रश्न आहे.
आम्ही हाँगकाँगची लोकशाही चळवळ आणि बीजिंगचे दडपशाही शून्य-कोरोना धोरण पाहिले आहे.
ब्रँड्स, बेकले आणि त्यांचे सहकारी ज्या प्रकारे दावा करतात त्याप्रमाणे यूएस-चीन संघर्ष प्रगती करेल की नाही हे आम्हाला माहित नाही. तरीही, कोणत्याही परिस्थितीत, आम्हाला खात्री आहे की जपानी समाज चीन आणि इतर निरंकुश आणि हुकूमशाही राजवटींच्या मूल्यांशी कसा जुळवून घेईल याबद्दल आम्हाला अनेक वेळा त्रास होईल.
पुस्तकाच्या प्रस्तावनेत मांडलेले मॅकआर्थरचे शब्द येथे उपदेशात्मक आहेत.
युद्धातील अपयशाचा इतिहास जवळजवळ संपूर्णपणे खालील शब्दांमध्ये सारांशित केला जाऊ शकतो: "खूप उशीर झाला आहे. युद्धातील अपयशाचा इतिहास एका शब्दात सारांशित केला जाऊ शकतो: "खूप थोडा उशीर झाला."
या वेळी जपानला हे शब्द लागू होणार नाहीत अशी आशा करू शकतो.

 

Adakah kita mahu hidup dalam dunia di mana China telah mendapat hegemoni?

Berikut adalah daripada artikel oleh sarjana kajian geopolitik dan strategik Shinji Okuyama, yang muncul dalam edisi Februari majalah bulanan "Sound Arguments," bertajuk "A Must-Read for U.S. Defence Officials: A Warning to Japan.
Ia adalah artikel yang tidak akan dilihat oleh orang kurang arif yang hanya melanggan akhbar seperti Asahi, Mainichi, dan Tokyo, serta akhbar tempatan yang memuatkan artikel oleh Kyodo News.
Ia adalah kertas kerja yang tidak akan pernah dilihat oleh mereka yang kurang arif yang hanya menonton program berita dan rancangan bual bicara stesen T.V. mereka.
Penekanan dalam teks, kecuali tajuk utama, adalah milik saya.
Ia mesti dibaca bukan sahaja untuk semua warga Jepun tetapi juga untuk semua rakyat yang dikuasai China dengan tarikan wang palsu.

Apakah yang akan menentukan perjalanan politik dunia pada abad ke-21? Sesiapa yang berminat dalam politik antarabangsa mungkin menjawab, "Hubungan A.S.-China.
Soalan ini lebih kerap ditanya sejak China mengatasi keluaran dalam negara kasar (KDNK) Jepun sekitar 2010 selepas Kejutan Lehman dan menjadi ekonomi kedua terbesar di dunia selepas Amerika Syarikat.
Pada masa yang sama, sesetengah daripada anda mungkin sedar bahawa di Amerika Syarikat, perbincangan telah dimulakan mengenai tindakan yang akan diambil oleh China pada masa hadapan dan jenis "model" yang harus diandaikan.
Sebagai contoh, salah satu yang paling terkenal ialah "China 2049" (Nikkei B.P., 2015) oleh Michael Pills Perry dari Institut Hudson, sebuah badan pemikir Amerika, yang telah menjadi terkenal di Jepun.
Buku itu memberi amaran bahawa China mempunyai strategi jangka panjang tersembunyi yang boleh dipanggil "maraton 100 tahun" dan konflik antara A.S. dan China akan berlarutan.
Buku paling terkenal seterusnya ialah "The Eve of the U.S.-China War" (Diamond, 2017) oleh Graham Allison, seorang profesor lama di Universiti Harvard.
Di sini, penulis berhujah bahawa hubungan AS-China adalah salah satu daripada "hegemoni sedia ada vs. kuasa baru muncul" dan bahawa struktur ini adalah struktur berbahaya yang boleh dengan cepat menghasilkan perang yang ketara, yang diambil daripada pelbagai contoh sejarah sebagai corak yang dipanggil " Thucydides' Trap," dan bagaimana untuk mengelakkan pertembungan sedemikian.
Untuk menambah ini, Edward Lutwak "China Memusnahkan Diri" (Fuyo Shobo Publishing, 2013), yang Okuyama, pengarang laporan ini, diselia dalam terjemahan, juga memperkatakan tema yang sama, membincangkan sejarah sambil menerangkan pergerakan jiran China. bahawa China tidak boleh menjadi kuasa hegemoni kerana ia terus terlibat dalam tingkah laku yang merosakkan diri.
Di antara kesusasteraan seperti itu, saya ingin memperkenalkan buku terbaru saya, Danger Zone: The Coming Conflict with China (Asuka Shinsha), yang baru diterjemahkan dan dikeluarkan pada 6 Januari 2023.
Buku ini dikarang bersama oleh dua sarjana muda, Hal Brands, dan Michael Beckley, yang pada mulanya diterbitkan pada Ogos 2022 oleh W.W. Norton & Company di A.S.
Ia telah menjadi buku yang mesti dibaca dalam komuniti pertahanan di dalam dan sekitar Washington.
Buku itu telah menjadi bualan ramai sejak dikeluarkan, bukan sahaja kerana tema "hubungan AS-China" tetapi kerana ia mencadangkan model terkini tentang apa yang akan berlaku kepada China dan strategi besar yang jelas untuk apa A.S. harus lakukan sebagai tindak balas.
Memandangkan banyak aspek pengarang asal dan buku itu masih perlu diketahui dengan baik di Jepun, saya akan memperkenalkan latar belakang mereka terlebih dahulu dan menerangkan kandungan buku itu, diikuti dengan tanggapan dan cadangan peribadi saya untuk Jepun.

Pengarang Mengetahui Sejarah Perang Dingin dan Kuasa Besar
Pengarang pertama, Hal Brands, ialah profesor Sekolah Pengajian Antarabangsa Lanjutan (SAIS) Johns Hopkins University dan memegang ijazah dalam sejarah dari Universiti Stanford dan Universiti Yale.
Beliau adalah seorang sarjana yang pakar dalam pendekatan yang melihat strategi besar Amerika terutamanya dari sejarah Perang Dingin.
Beliau telah mengajar di Universiti Duke dan belajar di badan pemikir, termasuk Majlis Perhubungan Luar Negeri, adalah seorang felo kanan di Institut Perusahaan Amerika (AEI), dan telah berkhidmat sebagai penasihat kepada Jabatan Pertahanan sejak pentadbiran Obama dan Negara. Jabatan mengenai dasar luar dalam pentadbiran Biden semasa.
Dia telah pun menulis kira-kira sepuluh buku, termasuk karya mengenai strategi besar dan topik yang berkaitan dengan sejarah Perang Dingin, kepakarannya, dan merupakan kolumnis Bloom Park yang aktif yang menerbitkan artikel pendapat.
Bapanya juga seorang ahli sejarah yang mengajar di Universiti Texas, pakar dalam sejarah Perang Dingin.
Penulis lain, Michael Beckley, kini seorang profesor bersekutu di Tufts University dan sebelum ini di Harvard's Kennedy School of Government.
Beliau adalah felo penyelidik di AEI, begitu juga Brands, walaupun sambilan, dan pernah bekerja sebagai penasihat Jabatan Pertahanan, RAND Corporation, dan badan pemikir seperti Carnegie Endowment for International Peace.
Keistimewaannya ialah sejarah politik kuasa besar, dan dia pakar dalam menggunakan banyak data untuk menguraikan tingkah laku kuasa besar.
Satu-satunya karya beliau yang diterbitkan ialah novel sulungnya sebelum buku ini ("Un

disaingi," 2018), di mana beliau menjelaskan mengapa tiada saingan yang muncul untuk menggantikan kuasa besar iaitu Amerika Syarikat.
Secara kebetulan, dia mempunyai darah Jepun dalam uratnya, dan datuknya, dengan nama keluarga "Iwata," juga bertempur di barisan Eropah dengan unit ke-442, sebuah unit Jepun-Amerika.
"Zon Bahaya" lahir apabila mereka bertukar pendapat pada seminar yang diadakan oleh AEI, di mana mereka berdua tergolong.
Kandungan dan tuntutannya sangat mudah, tetapi ia mengejutkan.
Pertama, buku itu meramalkan bahawa "krisis antara A.S. dan China akan muncul pada tahun 2020-an," bukan kerana "China akan terus meningkat," tetapi sebaliknya kerana Beijing akan menyedari bahawa ia "menurun," dan oleh itu akan menjadi tidak sabar dan ambil
Modelnya ialah perjudian tentera yang melulu.
Tempoh berbahaya "peperangan jangka pendek", yang meningkatkan kemungkinan tindakan sedemikian, akan berterusan selama sepuluh tahun akan datang atau lebih, dan "tempoh berbahaya" ini dipanggil "Zon Bahaya", yang juga merupakan tajuk ini. buku.
Secara kebetulan, pada musim panas 2022, apabila buku ini diterbitkan, filem "Top Gun Maverick," yang dibintangi oleh Tom Cruise dan hit di seluruh dunia, mempunyai lagu hit dengan tajuk yang sama oleh Kenny Loggins sebagai sisipan dalam filem itu.
Ia masih ditentukan sejauh mana kedua-dua pengarang asal itu menyedari perkara ini. Namun, diandaikan ia menyumbang kepada jualan buku asal.

Darurat Taiwan selepas Pilihan Raya Presiden A.S
Izinkan saya menerangkan aliran buku secara keseluruhan dalam istilah konkrit.
Walaupun buku ini tidak akademik sepenuhnya, ia mempunyai nada cadangan dasar yang kuat kepada pakar, dan gayanya sangat logik dan mudah dibaca kerana latihan penulis dalam penulisan yang jelas di badan pemikir.
Terdapat lapan bab kesemuanya, tetapi kerana perkara yang menjadi perbalahan adalah jelas dan tulisannya ditulis dengan baik, seseorang boleh membaca buku itu dengan mudah.
Oleh itu, jika anda mendapati versi terjemahan itu mencabar untuk dibaca, ia adalah kerana kekurangan keupayaan terjemahan saya.
Bab pengenalan pertama memperkenalkan senario di mana kontingensi Taiwan meletus selepas pilihan raya presiden A.S. yang seterusnya pada 2024 di tengah-tengah pergolakan yang sama di A.S. yang berlaku pada pilihan raya sebelumnya pada 2020. Buku itu bermula dengan mengemukakan soalan.
Bab 1 menganalisis cita-cita China untuk mendorong A.S. menjadi nombor satu di seluruh dunia dan empat prinsip strategik utamanya.
Bab 2 berhujah bahawa beberapa faktor yang membolehkan kebangkitan China telah bertukar menjadi halangan dalam beberapa tahun kebelakangan ini dan kuasa negara China, sebenarnya, telah memuncak.
Bab 3 menggunakan frasa yang menarik "berakhirnya percutian strategik" untuk menggambarkan keadaan di mana negara-negara jiran, yang bimbang dengan kebangkitan China, telah mula membentuk "pakatan anti-China" antara satu sama lain, dengan itu mengubah persekitaran keselamatan yang pernah menguntungkan menjadi yang sukar untuk Beijing.
Tidak perlu dikatakan bahawa Amerika Syarikat dan Jepun kita sendiri adalah antara negara yang membuat langkah pakatan anti-China ini.
Bab 4 membentangkan contoh lepas yang membantu mempertimbangkan ketidaksabaran semasa China.
Empayar Jerman sejurus sebelum Perang Dunia I dan Empayar Jepun sebelum Perang Dunia II disebut di sini, kedua-duanya tersekat dari segi ekonomi dan didorong secara strategik pada masa itu.
Bab 5 memberi tumpuan kepada Jepun dan Filipina, destinasi pihak China reaksioner yang agresif dari segi ketenteraan.
Bab 6 menerangkan "Strategi Zon Denzier," satu prinsip yang boleh digunakan sebagai rujukan untuk menangani situasi ini, dan melihat pergerakan jelas pentadbiran Truman di A.S. pada permulaan Perang Dingin.
Pengajaran yang boleh diambil di sini ialah bahawa peringkat awal perjuangan yang panjang menentukan keadaan yang akan berlaku, dan Presiden Truman dikatakan telah membuat langkah yang cemerlang dalam hal ini.
Bab 7 melihat dengan lebih lanjut langkah terperinci "Strategi Zon Bahaya" yang diperlukan untuk A.S.
Bab terakhir, Bab 8, meringkaskan dengan meramalkan bahawa konfrontasi antara A.S. dan China akan berterusan selepas tempoh "Zon Bahaya".

Tiga Isu Yang Menghadapi Jepun
Walaupun buku itu dengan jelas menunjukkan masalah penting yang dihadapi China dan secara meyakinkan membincangkan perkara yang perlu dilakukan oleh A.S. untuk menanganinya, saya percaya bahawa tiga isu yang dihadapi Jepun apabila mempertimbangkan keselamatan dan strategi negaranya.
Yang pertama ialah ia mungkin "sudah terlambat."
Pada masa berita ini ditulis, terdapat laporan bahawa Kabinet akan meluluskan apa yang dipanggil "Tiga Dokumen Strategi Keselamatan" tidak lama lagi, yang akan memberi tumpuan kepada memiliki "keupayaan serangan balas" untuk memusnahkan tapak pelancaran peluru berpandu musuh untuk mempertahankan diri.
Namun, apa yang jelas daripada kesedaran tentang masalah dalam buku ini ialah terdapat kebimbangan bahawa keseimbangan ketenteraan antara Amerika Syarikat dan China sudah condong ke arah rendah diri Amerika.
Sudah tentu, apabila ia melibatkan kontingensi Taiwan, ramai pakar menunjukkan bahawa pencerobohan tentera yang disertai dengan operasi pendaratan oleh China adalah tidak dapat dilaksanakan dari segi kemampuan. Namun, seperti yang dinyatakan dalam buku ini

, bilangan kapal yang dimiliki. Selain itu, ia akan membalikkan keseimbangan ketenteraan yang dilihat di Amerika Syarikat dan China pada tahun 2030.
Di samping itu, Angkatan Pertahanan Diri Jepun dan Tentera Pembebasan Rakyat mesti sedar bahawa mereka sudah terlalu banyak mengatasi jumlah "senjata berdiri" (stand-off bermaksud "dari luar jangkauan musuh"), termasuk peluru berpandu balistik. .
Oleh itu, seperti yang dinyatakan dalam buku ini, dalam "Zon Bahaya" terbaharu, A.S. juga memerlukan "MacGyverism strategik" untuk mengatasi keseimbangan senjata yang lebih rendah dengan China.
Ia merujuk kepada drama T.V. "MacGyver the Adventurer," yang disiarkan di Jepun pada tahun 80-an dan 90-an. Pendek kata, dia menganjurkan agar kita menggunakan alat (senjata) yang kita ada sekarang atau yang boleh kita kumpulkan tidak lama lagi untuk menangani situasi itu, sama seperti protagonis yang mahir dalam drama ini.
Sudah tentu, di sebalik kemunculan hujah sedemikian adalah persepsi kalangan pertahanan Washington bahawa A.S. mencurahkan terlalu banyak wang untuk penyelidikan dan pembangunan (R&D) senjata baharu jangka panjang dan perlu meluangkan lebih banyak masa untuk membaiki senjata sedia ada.
Ia juga telah dilaporkan bahawa stok peluru meriam, seperti peluru berpandu anti-kereta kebal mudah alih Javelin dan sistem artileri roket mobiliti tinggi Immers yang dibekalkan oleh Amerika Syarikat ke Ukraine, telah mula kehabisan.
Kesahihan "MacGyverism" ini semakin dirasai.
Secara kebetulan, Jepun akhirnya memutuskan untuk memperkenalkan peluru berpandu jelajah Tomahawk dari A.S. dan "AMVIXP" Finland untuk kenderaan berperisai berikut, tetapi ini juga mungkin "MacGyver-ism" (agak pasif) yang tidak boleh dibelakangkan.
Masalah kedua ialah apa yang perlu dilakukan jika "model jangka pendek" ini tidak dapat dilihat.
Salah satu kritikan paling kuat mengenai perkara ini datang daripada Oriana Skylar Mastro dan yang lain, pakar China di institut AEI yang sama, sebagai pengarang bersama.
Walaupun China telah mencapai kemuncaknya, ia tidak akan jatuh secara tiba-tiba, dan bajet ketenteraan akan terus berkembang dalam tempoh sepuluh tahun akan datang.
Selain itu, ia masih menggunakan hanya 1.9% daripada KDNK, dan kesusasteraan Cina semasa tidak menyebut "tidak sabar" atau "tetingkap peluang semakin mengecil" seperti itu.
Akibatnya, pandangan adalah bahawa Beijing masih dalam laluan membeli masa dan jika ia berjaya, apa yang akan muncul ialah "China yang lebih yakin.
Kunci kepada ini adalah Jepun, sebagai sekutu, yang akan terus menjadi kunci kepada tindak balas AS terhadap "ancaman pantas" China.
Itu adalah perkara ketiga yang Jepun perlu menyampaikan strateginya.
Apa yang dibayangkan dalam buku ini, sudah tentu, "Jepun bersiap sedia untuk kecerobohan China bersama-sama dengan A.S." Jepun bukan sahaja boleh meningkatkan peralatan hadapan tenteranya dengan A.S. tetapi juga mengambil tindakan diplomatik yang tidak boleh dilakukan oleh A.S.
Terdapat petunjuk untuk ini dalam hujah yang boleh dilihat dalam "geopolitik" klasik.
Dalam geopolitik, China diposisikan sebagai "kuasa darat," kuasa penting yang terletak di benua Eurasia dengan jisim daratan yang sangat besar.
Walau bagaimanapun, seperti yang dijelaskan dalam buku ini, sejarah kuasa darat tersebut menunjukkan bahawa mereka telah dikuasai oleh kuasa maritim di luar benua Eurasia, seperti United Kingdom dan Amerika Syarikat, yang dipanggil "kuasa laut," dan Eurasia sekitarnya. negara yang telah bekerjasama dengan kuasa ini. Adakah itu jelas.
Strategi Jepun terhadap China dimodelkan pada strategi pembendungan ini oleh kuasa laut.
Walau bagaimanapun, kerana sekatan Perlembagaan Keamanan, Jepun tidak boleh campur tangan secara terang-terangan secara ketenteraan atau "mencetuskan perang saudara."
Oleh itu, pertukaran pertahanan digunakan, dan pertukaran ini dijalankan di negara-negara sekitar China.
Secara khusus, SDF akan menjalankan latihan dan latihan ketenteraan bersama dengan Mongolia, Kazakhstan, malah India dan Vietnam dan akan membina jalan raya, landasan kereta api dan infrastruktur lain berhampiran sempadan China untuk menjadikannya lebih mudah diakses dalam menghadapi masalah alam sekitar.
China akan dipaksa untuk menumpukan perhatian kepada isu berasaskan darat dan mungkin mengelak daripada pengembangan maritim yang ditujukan kepada Jepun dan Amerika Syarikat.
Itulah yang berlaku semasa Dinasti Ming, dan adalah berbaloi untuk Jepun melaksanakan ini sebagai satu strategi.

Nilai yang perlu diuji semasa kita memasuki Perang Dingin
Sejak pentadbiran Trump berkuasa di Amerika Syarikat pada Januari 2017, pakar dalam politik antarabangsa telah menerbitkan dan membincangkan dalam jurnal khusus dan media lain bahawa susunan dunia sedang berubah dan bahawa Rusia dan China telah mula mencabar status unipolar Amerika Syarikat dengan serius, dan perintah antarabangsa liberal telah runtuh. Banyak laporan dan wacana mendakwa bahawa "Perang Dingin" A.S.-China secara rasmi bermula dengan apa yang dipanggil "ucapan Pence" yang disampaikan oleh Mike Pence, naib presiden pentadbiran Trump, di Institut Hudson pada Oktober 2018.
Empat tahun telah pun berlalu sejak itu, dan persepsi bahawa Perang Dingin A.S.-China semakin mendalam sehingga tidak dapat berpatah balik semakin mendapat tempat bukan sahaja di Amerika Syarikat but juga dalam kalangan pegawai pertahanan dan keselamatan di Jepun.
Berikutan hujah Brands, dalam kes Perang Dingin sebelum ini, sejarah Perang Dingin ialah di A.S., kesedaran bahawa Perang Dingin berikutnya akan bersama Soviet Union mula berkembang sekitar tahun 1947. Tiga tahun kemudian, dalam 1950, permulaan Perang Korea mengesahkan permulaan Perang Dingin di A.S. Jika duluan ini boleh digunakan sebagai titik rujukan, ia akan membantu.
Jika duluan ini adalah mana-mana panduan, kita boleh mengatakan bahawa A.S. dan China telah pun memasuki "Perang Dingin baharu" dengan pandemik Corona baharu dan perjuangan terhadap teknologi berkaitan semikonduktor termaju.
Di sini kita berhadapan dengan persoalan yang sama yang kita hadapi semasa Perang Dingin.
Soalan yang berulang kali ditanya dalam buku ini ialah, "Adakah kita mahu hidup dalam dunia di mana China telah mendapat hegemoni?"
Ia bukan sahaja persoalan struktur kuasa global semata-mata tetapi juga persoalan yang berkaitan secara langsung dengan nilai-nilai yang menjadi asas pengurusan negara Jepun, yang telah hidup dengan sistem itu.
Kita telah melihat penindasan pergerakan demokrasi Hong Kong dan dasar sifar korona Beijing yang menindas.
Kami tidak tahu sama ada pertembungan A.S.-China akan berkembang dengan cara yang didakwa oleh Brands, Beckley dan rakan sekerja mereka. Namun, dalam apa jua keadaan, kami pasti bahawa kami akan berkali-kali bimbang tentang bagaimana masyarakat Jepun akan menerima nilai-nilai China dan rejim autokratik dan autoritarian yang lain.
Apa yang memberi pengajaran di sini ialah kata-kata MacArthur, yang diperkenalkan dalam pengenalan kepada buku itu.
Sejarah kegagalan dalam peperangan boleh disimpulkan hampir keseluruhannya dalam perkataan berikut: "Sudah terlambat. Sejarah kegagalan perang boleh disimpulkan dalam satu perkataan: "Terlalu terlambat."
Kita hanya boleh berharap kata-kata ini tidak akan digunakan untuk Jepun kali ini.

 

क्या हम ऐसी दुनिया में रहना चाहते हैं जिसमें चीन का आधिपत्य हो गया है?

निम्नलिखित भू-राजनीतिक और रणनीतिक अध्ययन के विद्वान शिनजी ओकुयामा के एक लेख से है, जो मासिक पत्रिका "साउंड आर्गुमेंट्स" के फरवरी अंक में छपा था, जिसका शीर्षक था "ए मस्ट-रीड फॉर यू.एस. डिफेंस ऑफिसर्स: ए वार्निंग टू जापान।
यह एक ऐसा लेख है जो केवल असाही, मेनिची और टोक्यो जैसे समाचार पत्रों के साथ-साथ क्योडो न्यूज के लेखों को ले जाने वाले स्थानीय समाचार पत्रों की सदस्यता लेने वाले अशिक्षित लेख को कभी नहीं देखेगा।
यह एक ऐसा पेपर है जिसे केवल अपने संबद्ध टीवी स्टेशनों के समाचार कार्यक्रम और टॉक शो देखने वाले अल्पज्ञानी कभी नहीं देख पाएंगे।
शीर्षक को छोड़कर टेक्स्ट में जो जोर दिया गया है, वह मेरा है।
यह न केवल सभी जापानी नागरिकों के लिए बल्कि उन सभी नागरिकों के लिए भी अवश्य पढ़ें जो नकली पैसे के लालच में चीन पर हावी हैं।

21वीं सदी में विश्व राजनीति की दिशा क्या निर्धारित करेगी? अंतरराष्ट्रीय राजनीति में रुचि रखने वाला कोई भी व्यक्ति उत्तर दे सकता है, "अमेरिका-चीन संबंध।
यह सवाल और भी बार-बार पूछा गया है क्योंकि चीन ने लेहमन शॉक के बाद 2010 के आसपास जापान के सकल घरेलू उत्पाद (जीडीपी) को पीछे छोड़ दिया और संयुक्त राज्य अमेरिका के बाद दुनिया की दूसरी सबसे बड़ी अर्थव्यवस्था बन गई।
उसी समय, आप में से कुछ लोग इस बात से अवगत हो सकते हैं कि संयुक्त राज्य अमेरिका में इस बात पर चर्चा शुरू हो गई है कि चीन भविष्य में क्या कार्रवाई करेगा और किस प्रकार के "मॉडल" माने जाने चाहिए।
उदाहरण के लिए, इनमें से सबसे प्रसिद्ध हडसन इंस्टीट्यूट के माइकल पिल्स पेरी द्वारा "चाइना 2049" (निक्केई बी.पी., 2015) है, जो एक अमेरिकी थिंक टैंक है, जो जापान में प्रसिद्ध हो गया है।
किताब में चेतावनी दी गई है कि चीन के पास एक छिपी हुई दीर्घकालिक रणनीति है जिसे "100 साल का मैराथन" कहा जा सकता है और यह कि अमेरिका और चीन के बीच संघर्ष लंबा चलेगा।
हार्वर्ड विश्वविद्यालय में लंबे समय तक प्रोफेसर ग्राहम एलीसन द्वारा अगली सबसे प्रसिद्ध पुस्तक "द ईव ऑफ द यूएस-चाइना वॉर" (डायमंड, 2017) थी।
यहाँ, लेखक का तर्क है कि अमेरिका-चीन संबंध "मौजूदा आधिपत्य बनाम उभरती शक्तियों" में से एक है और यह संरचना एक खतरनाक है जो जल्दी से एक महत्वपूर्ण युद्ध का निर्माण कर सकती है, ऐतिहासिक उदाहरणों के धन से एक पैटर्न के रूप में "कहा जाता है" Thucydides 'जाल," और कैसे इस तरह के टकराव से बचने के लिए।
इसे जोड़ने के लिए, एडवर्ड लुत्वाक की "सेल्फ-डिस्ट्रक्टिव चाइना" (फूयो शोबो पब्लिशिंग, 2013), जिसे इस रिपोर्ट के लेखक ओकुयामा ने अनुवाद में पर्यवेक्षण किया, उसी विषय से संबंधित है, जिसमें चीन के पड़ोसियों के आंदोलनों की व्याख्या करते हुए इतिहास पर चर्चा की गई है। कि चीन एक आधिपत्य वाली शक्ति नहीं बन सकता क्योंकि वह आत्म-विनाशकारी व्यवहार में संलग्न है।
ऐसे साहित्य के बीच, मैं अपनी नवीनतम पुस्तक, डेंजर ज़ोन: द कमिंग कॉन्फ्लिक्ट विद चाइना (असुका शिंशा) का परिचय देना चाहूंगा, जिसका नया अनुवाद किया गया और 6 जनवरी, 2023 को जारी किया गया।
पुस्तक दो युवा विद्वानों, हैल ब्रांड्स और माइकल बेकली द्वारा सह-लेखक है, जो शुरुआत में डब्ल्यूडब्ल्यू द्वारा अगस्त 2022 में प्रकाशित हुई थी। यू.एस. में नॉर्टन एंड कंपनी
यह पहले से ही वाशिंगटन और उसके आसपास के रक्षा समुदाय में एक अनिवार्य रूप से पढ़ी जाने वाली पुस्तक बन गई है।
यह पुस्तक अपने विमोचन के बाद से ही शहर की चर्चा रही है, न केवल "अमेरिका-चीन संबंधों" के अपने विषय के कारण, बल्कि इसलिए कि यह चीन के साथ क्या होगा और क्या होगा इसके लिए एक स्पष्ट भव्य रणनीति का एक अद्यतन मॉडल प्रस्तावित करती है। अमेरिका को प्रतिक्रिया में करना चाहिए।
चूँकि मूल लेखकों और पुस्तक के कई पहलुओं को अभी भी जापान में अच्छी तरह से जानने की आवश्यकता है, मैं सबसे पहले उनकी पृष्ठभूमि का परिचय दूंगा और पुस्तक की सामग्री की व्याख्या करूँगा, उसके बाद जापान के लिए मेरे व्यक्तिगत प्रभाव और सुझाव।

लेखक शीत युद्ध और महान शक्तियों के इतिहास को जानते हैं
पहले लेखक, हैल ब्रांड्स, जॉन्स हॉपकिन्स यूनिवर्सिटी के स्कूल ऑफ़ एडवांस्ड इंटरनेशनल स्टडीज (SAIS) के प्रोफेसर हैं और स्टैनफोर्ड यूनिवर्सिटी और येल यूनिवर्सिटी से इतिहास में डिग्री रखते हैं।
वह एक ऐसे दृष्टिकोण में विशेषज्ञता वाले विद्वान हैं जो मुख्य रूप से शीत युद्ध के इतिहास से अमेरिकी भव्य रणनीति को देखता है।
उन्होंने ड्यूक यूनिवर्सिटी में पढ़ाया है और काउंसिल ऑन फॉरेन रिलेशंस सहित थिंक टैंक में अध्ययन किया है, अमेरिकन एंटरप्राइज इंस्टीट्यूट (AEI) में एक वरिष्ठ साथी हैं, और ओबामा प्रशासन और राज्य के बाद से रक्षा विभाग के सलाहकार के रूप में काम किया है। वर्तमान बिडेन प्रशासन में विदेश नीति विभाग।
उन्होंने पहले से ही लगभग दस किताबें लिखी हैं, जिनमें भव्य रणनीति पर काम और शीत युद्ध के इतिहास से संबंधित विषय शामिल हैं, उनकी विशेषता है, और एक सक्रिय ब्लूम पार्क स्तंभकार हैं जो राय लेख प्रकाशित करते हैं।
उनके पिता भी एक इतिहासकार हैं जो शीत युद्ध के इतिहास में विशेषज्ञता वाले टेक्सास विश्वविद्यालय में पढ़ाते हैं।
अन्य लेखक, माइकल बेकले, वर्तमान में टफ्ट्स विश्वविद्यालय में सहयोगी प्रोफेसर हैं और पहले हार्वर्ड के कैनेडी स्कूल ऑफ गवर्नमेंट में हैं।
वह AEI में एक शोध साथी है, जैसा कि ब्रांड्स है, अंशकालिक है, और पहले रक्षा विभाग, RAND Corporation के सलाहकार के रूप में काम कर चुका है, और इंटरनेशनल पीस के लिए कार्नेगी एंडोमेंट जैसे थिंक टैंक हैं।
उनकी विशेषता महान शक्ति राजनीति का इतिहास है, और वे महान शक्तियों के व्यवहार को समझने के लिए डेटा के धन का उपयोग करने में माहिर हैं।
उनका एकमात्र प्रकाशित काम इस पुस्तक से पहले उनका पहला उपन्यास है ("अन

प्रतिद्वंद्विता," 2018), जिसमें वह बताते हैं कि संयुक्त राज्य अमेरिका की महाशक्ति को बदलने के लिए कोई प्रतिद्वंद्वी क्यों नहीं उभरा है।
संयोग से, उनकी रगों में जापानी रक्त है, और उनके दादा, उपनाम "इवाता" के साथ, एक जापानी-अमेरिकी इकाई, 442 वीं के साथ यूरोपीय मोर्चे पर भी लड़े।
"डेंजर ज़ोन" का जन्म तब हुआ जब वे AEI द्वारा आयोजित एक सेमिनार में राय का आदान-प्रदान करते हुए टकरा गए, जिससे वे दोनों संबंधित हैं।
सामग्री और दावे वास्तव में सरल हैं, लेकिन आश्चर्यजनक हैं।
सबसे पहले, पुस्तक भविष्यवाणी करती है कि "2020 के दशक में अमेरिका और चीन के बीच एक संकट होगा," इसलिए नहीं कि "चीन का उत्थान जारी रहेगा," बल्कि इसलिए कि बीजिंग यह पहचान लेगा कि यह "गिरावट में" है, और इसलिए अधीर हो जाएगा और ले लो
मॉडल एक लापरवाह सैन्य जुआ का है।
"अल्पकालिक युद्ध" की यह खतरनाक अवधि, जो इस तरह के कार्यों की संभावना को बढ़ाती है, अगले दस वर्षों तक जारी रहेगी और इस "खतरनाक अवधि" को "डेंजर ज़ोन" कहा जाता है, जो कि इसका शीर्षक भी है किताब।
संयोग से, 2022 की गर्मियों में, जब यह पुस्तक प्रकाशित हुई थी, तो टॉम क्रूज़ अभिनीत फिल्म "टॉप गन मेवरिक" और दुनिया भर में हिट हुई थी, फिल्म में डालने के रूप में केनी लोगिन्स द्वारा एक ही शीर्षक के साथ एक हिट गीत था।
यह अभी भी निर्धारित किया जा रहा है कि दो मूल लेखक इस बारे में किस हद तक जानते थे। फिर भी, यह माना जाता है कि इसने मूल पुस्तक की बिक्री में योगदान दिया।

अमेरिकी राष्ट्रपति चुनाव के बाद ताइवान आपातकाल
मुझे पुस्तक के प्रवाह को समग्र रूप से ठोस शब्दों में समझाने दें।
यद्यपि यह पुस्तक सख्ती से अकादमिक नहीं है, इसमें विशेषज्ञों के लिए नीतिगत सिफारिशों का एक मजबूत स्वर है, और थिंक टैंक में स्पष्ट लेखन में लेखक के प्रशिक्षण के कारण शैली बहुत तार्किक और पढ़ने में आसान है।
कुल मिलाकर आठ अध्याय हैं, लेकिन विवाद के बिंदु स्पष्ट हैं और लेखन अच्छी तरह से लिखा गया है, इसलिए पुस्तक को आसानी से पढ़ा जा सकता है।
इसलिए, यदि आपको अनुवादित संस्करण पढ़ने में चुनौतीपूर्ण लगता है, तो यह मेरी अनुवाद क्षमता की कमी के कारण है।
पहला परिचयात्मक अध्याय एक ऐसे परिदृश्य का परिचय देता है जिसमें 2024 में अगले अमेरिकी राष्ट्रपति चुनाव के बाद ताइवान की आकस्मिकता अमेरिका में उसी धांधली की उथल-पुथल के बीच उभरती है जो 2020 में पिछले चुनाव में हुई थी। पुस्तक प्रश्न प्रस्तुत करके शुरू होती है।
अध्याय 1 अमेरिका को विश्व स्तर पर नंबर एक बनने के लिए चीन की महत्वाकांक्षाओं और उसके चार भव्य रणनीतिक सिद्धांतों का विश्लेषण करता है।
अध्याय 2 तर्क देता है कि चीन के उदय को सक्षम करने वाले कई कारक हाल के वर्षों में बाधाओं में बदल गए हैं और चीन की राष्ट्रीय शक्ति वास्तव में चरम पर है।
अध्याय 3 उस स्थिति का वर्णन करने के लिए "रणनीतिक छुट्टी का अंत" हड़ताली वाक्यांश का उपयोग करता है जिसमें चीन के उदय से चिंतित पड़ोसी देशों ने एक दूसरे के साथ "चीन विरोधी गठबंधन" बनाना शुरू कर दिया है, जिससे एक बार अनुकूल सुरक्षा वातावरण बदल गया है बीजिंग के लिए एक मुश्किल।
यह बिना कहे चला जाता है कि संयुक्त राज्य अमेरिका और हमारा अपना जापान इस चीन विरोधी गठबंधन को आगे बढ़ाने वाले देशों में से हैं।
अध्याय 4 पिछले उदाहरण प्रस्तुत करता है जो चीन की वर्तमान अधीरता पर विचार करने में मदद करता है।
प्रथम विश्व युद्ध से ठीक पहले जर्मन साम्राज्य और द्वितीय विश्व युद्ध से पहले जापानी साम्राज्य का हवाला दिया गया है, जो उस समय आर्थिक रूप से अटके हुए और रणनीतिक रूप से संचालित थे।
अध्याय 5 जापान और फिलीपींस पर केंद्रित है, जो सैन्य रूप से आक्रामक प्रतिक्रियावादी चीनी पक्ष के गंतव्य हैं।
अध्याय 6 "डेन्ज़ियर ज़ोन रणनीति" का वर्णन करता है, एक सिद्धांत जिसे इस स्थिति से निपटने के लिए एक संदर्भ के रूप में इस्तेमाल किया जा सकता है, और शीत युद्ध की शुरुआत में यू.एस. में ट्रूमैन प्रशासन की ज्वलंत चालों को देखता है।
यहां सीखी जाने वाली सीख यह है कि एक लंबे संघर्ष के शुरुआती चरण आने वाली परिस्थितियों को निर्धारित करते हैं, और कहा जाता है कि राष्ट्रपति ट्रूमैन ने इस संबंध में एक शानदार कदम उठाया है।
अध्याय 7 आगे यू.एस. के लिए आवश्यक "डेंजर ज़ोन रणनीति" के विस्तृत चरणों को देखता है।
अंतिम अध्याय, अध्याय 8, यह अनुमान लगाकर सारांशित करता है कि अमेरिका और चीन के बीच टकराव "खतरे के क्षेत्र" की अवधि के बाद भी जारी रहेगा।

तीन मुद्दे जो जापान के सामने हैं
जबकि पुस्तक स्पष्ट रूप से चीन के सामने आने वाली आवश्यक समस्याओं की ओर इशारा करती है और उनसे निपटने के लिए अमेरिका को क्या करना चाहिए, इस पर दृढ़तापूर्वक चर्चा करती है, मेरा मानना है कि जापान की राष्ट्रीय सुरक्षा और रणनीति पर विचार करते समय तीन मुद्दे सामने आते हैं।
पहला यह है कि यह "पहले ही बहुत देर हो चुकी है।"
इस लेखन के समय, ऐसी खबरें हैं कि कैबिनेट जल्द ही तथाकथित "तीन सुरक्षा रणनीति दस्तावेज़" को मंजूरी देगी, जो आत्मरक्षा के लिए दुश्मन के मिसाइल प्रक्षेपण स्थलों को नष्ट करने के लिए "जवाबी क्षमता" रखने पर ध्यान केंद्रित करेगा।
हालाँकि, इस पुस्तक में समस्या के बारे में जागरूकता से जो स्पष्ट है वह यह है कि चिंताएँ हैं कि संयुक्त राज्य अमेरिका और चीन के बीच सैन्य संतुलन पहले से ही अमेरिका की हीनता की ओर झुक रहा है।
बेशक, जब ताइवान की आकस्मिकताओं की बात आती है, तो कई विशेषज्ञ बताते हैं कि चीन द्वारा लैंडिंग ऑपरेशन के साथ एक सैन्य आक्रमण क्षमता के मामले में अक्षम्य है। फिर भी, जैसा कि इस पुस्तक में बताया गया है

, जहाजों की संख्या। इसके अलावा, यह 2030 में संयुक्त राज्य अमेरिका और चीन में देखे गए सैन्य संतुलन को उलट देगा।
इसके अलावा, जापानी सेल्फ-डिफेंस फोर्सेस और पीपुल्स लिबरेशन आर्मी को पता होना चाहिए कि बैलिस्टिक मिसाइलों सहित "स्टैंड-ऑफ हथियार" (स्टैंड-ऑफ अर्थ "दुश्मन की सीमा के बाहर से") के संतुलन में वे पहले से ही बहुत अधिक संख्या में हैं। .
इसलिए, जैसा कि इस पुस्तक में संकेत दिया गया है, सबसे हाल के "डेंजर ज़ोन" में, अमेरिका को चीन के साथ अपने अवर हथियार संतुलन को दूर करने के लिए "रणनीतिक मैकगाइवरवाद" की भी आवश्यकता है।
यह टीवी नाटक "मैकगाइवर द एडवेंचरर" का एक संदर्भ है, जिसे 80 और 90 के दशक में जापान में प्रसारित किया गया था। संक्षेप में, वह इस नाटक के कुशल नायक की तरह इस बात की वकालत करता है कि हमें उन उपकरणों (हथियारों) का उपयोग करना चाहिए जो हमारे पास अभी हैं या जिन्हें हम स्थिति से निपटने के लिए जल्द ही इकट्ठा कर सकते हैं।
बेशक, इस तरह के तर्क के उभरने के पीछे वाशिंगटन रक्षा हलकों की धारणा है कि अमेरिका नए हथियारों के दीर्घकालिक अनुसंधान और विकास (आर एंड डी) में बहुत अधिक पैसा डाल रहा है और मौजूदा हथियारों की मरम्मत के लिए और अधिक समय देने की जरूरत है।
यह भी बताया गया है कि जेवलिन पोर्टेबल एंटी-टैंक मिसाइल और इमर्स हाई-मोबिलिटी रॉकेट आर्टिलरी सिस्टम जैसे तोपों के गोले के स्टॉक, जो संयुक्त राज्य अमेरिका यूक्रेन को आपूर्ति करता है, बाहर निकलना शुरू हो गया है।
इस "MacGyverism" की वैधता अधिक से अधिक महसूस की जा रही है।
संयोग से, जापान ने आखिरकार अपने निम्नलिखित बख्तरबंद वाहनों के लिए अमेरिका और फ़िनलैंड के "AMVIXP" से टॉमहॉक क्रूज मिसाइलों को पेश करने का फैसला किया है, लेकिन यह एक (अपेक्षाकृत निष्क्रिय) "मैकगाइवर-आईएसएम" भी हो सकता है, जिससे कोई पीछे नहीं हट सकता।
दूसरी समस्या यह है कि क्या किया जाए यदि यह "अल्पकालिक मॉडल" तालिका से बाहर है।
इसकी सबसे कड़ी आलोचनाओं में से एक सह-लेखक के रूप में उसी AEI संस्थान में चीन के विशेषज्ञ ओरियाना स्काईलार मास्ट्रो और अन्य लोगों की ओर से आई है।
भले ही चीन अपने चरम पर पहुंच गया हो, यह अचानक नहीं गिरेगा, और अगले दस वर्षों में सैन्य बजट का विस्तार होता रहेगा।
इसके अलावा, यह अभी भी सकल घरेलू उत्पाद का केवल 1.9% उपयोग करता है, और वर्तमान चीनी साहित्य में इस तरह के "अधीर" या "अवसर की खिड़की कम हो रही है" का उल्लेख नहीं है।
नतीजतन, यह विचार है कि बीजिंग अभी भी समय खरीदने के रास्ते पर है और यदि यह सफल होता है, तो "अधिक आत्मविश्वास वाला चीन" उभर कर सामने आएगा।
इसकी कुंजी जापान है, एक सहयोगी के रूप में, जो चीन के "पेसिंग खतरे" के लिए अमेरिकी प्रतिक्रिया की कुंजी बना रहेगा।
यह तीसरा बिंदु है कि जापान को अपनी रणनीति के बारे में बताने की जरूरत है।
इस पुस्तक में जो कल्पना की गई है, वह निश्चित रूप से है, "जापान अमेरिका के साथ मिलकर चीन के प्रकोप की तैयारी कर रहा है।" जापान न केवल अमेरिका के साथ अपने सैन्य फ्रंटल उपकरणों को बढ़ा सकता है बल्कि उन कूटनीतिक कार्रवाइयों को भी कर सकता है जो अमेरिका नहीं कर सकता।
इस तर्क में इसका एक सुराग है जिसे शास्त्रीय "भू-राजनीति" में देखा जा सकता है।
भू-राजनीति में, चीन को "भूमि शक्ति" के रूप में तैनात किया गया है, जो यूरेशियन महाद्वीप पर एक विशाल भूमि द्रव्यमान के साथ स्थित एक महत्वपूर्ण शक्ति है।
हालाँकि, जैसा कि इस पुस्तक में समझाया गया है, ऐसी भूमि शक्तियों का इतिहास दर्शाता है कि वे यूरेशियाई महाद्वीप के बाहर समुद्री शक्तियों, जैसे यूनाइटेड किंगडम और संयुक्त राज्य अमेरिका, जिन्हें "समुद्री शक्तियाँ" कहा जाता है, और आसपास के यूरेशियन जिन देशों ने इन शक्तियों के साथ मिलकर काम किया है। यह स्पष्ट है।
चीन के प्रति जापान की रणनीति समुद्री शक्तियों द्वारा इस नियंत्रण रणनीति पर आधारित है।
हालाँकि, शांति संविधान के प्रतिबंधों के कारण, जापान प्रत्यक्ष रूप से सैन्य रूप से हस्तक्षेप नहीं कर सकता है या "गृहयुद्ध को भड़का नहीं सकता है।"
इसलिए, रक्षा आदान-प्रदान का उपयोग किया जाता है, और ये आदान-प्रदान चीन के आसपास के देशों में किए जाते हैं।
विशेष रूप से, एसडीएफ मंगोलिया, कजाकिस्तान, और यहां तक कि भारत और वियतनाम के साथ संयुक्त सैन्य अभ्यास और प्रशिक्षण आयोजित करेगा और चीन की सीमाओं के पास सड़कों, रेलमार्गों और अन्य बुनियादी ढांचे का निर्माण करेगा ताकि उन्हें पर्यावरणीय समस्याओं के सामने अधिक सुलभ बनाया जा सके।
चीन भूमि आधारित मुद्दों पर ध्यान केंद्रित करने के लिए मजबूर होगा और जापान और संयुक्त राज्य अमेरिका के उद्देश्य से समुद्री विस्तार से बच सकता है।
मिंग राजवंश के दौरान यही हुआ, और जापान के लिए इसे एक रणनीति के रूप में लागू करना सार्थक है।

शीत युद्ध में प्रवेश करते ही मूल्यों का परीक्षण किया जाना है
जनवरी 2017 में संयुक्त राज्य अमेरिका में ट्रम्प प्रशासन के सत्ता में आने के बाद से, अंतर्राष्ट्रीय राजनीति के विशेषज्ञ विशेष पत्रिकाओं और अन्य मीडिया में प्रकाशित और चर्चा कर रहे हैं कि विश्व व्यवस्था बदल रही है और रूस और चीन ने संयुक्त राज्य की एकध्रुवीय स्थिति को चुनौती देना शुरू कर दिया है। संयुक्त राज्य अमेरिका गंभीरता से, और यह कि उदार अंतर्राष्ट्रीय व्यवस्था ध्वस्त हो गई है। कई रिपोर्टों और प्रवचनों का दावा है कि अक्टूबर 2018 में हडसन इंस्टीट्यूट में ट्रम्प प्रशासन के उपाध्यक्ष माइक पेंस द्वारा दिए गए तथाकथित "पेंस भाषण" के साथ अमेरिका-चीन "शीत युद्ध" आधिकारिक रूप से शुरू हुआ।
तब से चार साल पहले ही बीत चुके हैं, और यह धारणा कि अमेरिका-चीन शीत युद्ध उस बिंदु तक गहरा गया है, जहां से कोई पीछे नहीं हट रहा है, न केवल संयुक्त राज्य अमेरिका में बल प्राप्त कर रहा है।टी जापान में रक्षा और सुरक्षा अधिकारियों के बीच भी।
ब्रांड्स के तर्क के बाद, पिछले शीत युद्ध के मामले में, शीत युद्ध का इतिहास यह है कि यू.एस. में, सोवियत संघ के साथ बाद के शीत युद्ध की जागरूकता 1947 के आसपास बढ़ने लगी थी। तीन साल बाद, में 1950, कोरियाई युद्ध की शुरुआत ने अमेरिका में शीत युद्ध की शुरुआत की पुष्टि की। यदि इस मिसाल को एक संदर्भ बिंदु के रूप में इस्तेमाल किया जा सकता है, तो यह मददगार होगा।
यदि यह मिसाल कोई मार्गदर्शक है, तो हम कह सकते हैं कि अमेरिका और चीन पहले ही नई कोरोना महामारी और अत्याधुनिक सेमीकंडक्टर-संबंधित तकनीकों पर संघर्ष के साथ "नए शीत युद्ध" में प्रवेश कर चुके हैं।
यहां हम उन्हीं सवालों का सामना कर रहे हैं जिनका सामना हमने शीत युद्ध के दौरान किया था।
इस पुस्तक में बार-बार पूछा जाने वाला प्रश्न है, "क्या हम ऐसी दुनिया में रहना चाहते हैं जिसमें चीन का आधिपत्य हो गया है?"
यह न केवल विशुद्ध रूप से वैश्विक शक्ति संरचना का प्रश्न है, बल्कि उन मूल्यों से भी जुड़ा प्रश्न है जो जापान के राष्ट्रीय प्रबंधन का आधार बनते हैं, जो उस प्रणाली के साथ रहा है।
हमने हांगकांग के लोकतंत्र आंदोलन का दमन और बीजिंग की दमनकारी शून्य-कोरोना नीति देखी है।
हम नहीं जानते कि क्या अमेरिका-चीन संघर्ष उस तरह से आगे बढ़ेगा जैसा कि ब्रांड्स, बेकली और उनके सहयोगी दावा करते हैं। फिर भी, हमें यकीन है कि हम कई बार इस बात को लेकर परेशान होंगे कि जापानी समाज चीन और अन्य निरंकुश और सत्तावादी शासनों के मूल्यों के साथ कैसे पेश आएगा।
पुस्तक की प्रस्तावना में प्रस्तुत मैकआर्थर के शब्द यहाँ शिक्षाप्रद हैं।
युद्ध में विफलता के इतिहास को लगभग पूरी तरह से निम्नलिखित शब्दों में अभिव्यक्त किया जा सकता है: "यह बहुत देर हो चुकी है। युद्ध विफलताओं का इतिहास एक शब्द में अभिव्यक्त किया जा सकता है:" बहुत कम देर हो चुकी है।
कोई केवल आशा कर सकता है कि ये शब्द इस बार जापान पर लागू नहीं होंगे।

 

Çin'in hegemonya kazandığı bir dünyada yaşamak istiyor muyuz?

Aşağıdakiler, jeopolitik ve stratejik araştırmalar akademisyeni Shinji Okuyama'nın aylık "Sound Arguments" dergisinin Şubat sayısında yayınlanan "ABD Savunma Yetkilileri İçin Okunması Gerekenler: Japonya'ya Bir Uyarı" başlıklı makalesinden alınmıştır.
Sadece Asahi, Mainichi, Tokyo gibi gazetelere ve Kyodo News'in yazılarını taşıyan yerel gazetelere abone olan bilgisizlerin asla göremeyeceği bir yazı.
Sadece bağlı oldukları T.V. kanallarının haber programlarını, talk showlarını izleyen bilgisizlerin asla göremeyeceği bir gazetedir.
Başlık hariç metindeki vurgu bana aittir.
Sadece tüm Japon vatandaşlarının değil, Çin'in sahte para cazibesiyle hükmettiği tüm vatandaşların mutlaka okuması gereken bir kitap.

21. yüzyılda dünya siyasetinin gidişatını ne belirleyecek? Uluslararası siyasetle ilgilenen herkes, "ABD-Çin ilişkisi.
Bu soru, Çin'in 2010 civarında Lehman Şoku'ndan sonra Japonya'nın gayri safi yurt içi hasılasını (GSYİH) geçmesi ve Amerika Birleşik Devletleri'nden sonra dünyanın en büyük ikinci ekonomisi haline gelmesinden bu yana daha da sık sorulmaya başlandı.
Aynı zamanda belki bazılarınız Amerika'da Çin'in gelecekte nasıl adımlar atacağı ve nasıl bir "model" alınması gerektiği tartışmalarının başladığının farkındadır.
Örneğin, bunların en bilinenlerinden biri, bir Amerikan düşünce kuruluşu olan Hudson Institute'tan Michael Pills Perry'nin Japonya'da tanınmaya başlayan "China 2049" (Nikkei B.P., 2015) adlı eseridir.
Kitap, Çin'in "100 yıllık maraton" denebilecek uzun vadeli gizli bir stratejisi olduğu ve ABD ile Çin arasındaki çatışmanın uzayacağı konusunda uyarıda bulundu.
Bir sonraki en ünlü kitap, Harvard Üniversitesi'nde uzun süredir profesör olan Graham Allison'ın "ABD-Çin Savaşının Arifesi" (Diamond, 2017) idi.
Burada yazar, ABD-Çin ilişkisinin "mevcut hegemonyaya karşı yükselen güçler" ilişkisi olduğunu ve bu yapının, "olarak adlandırılan bir model olarak zengin tarihsel örneklerden yola çıkarak, hızla önemli bir savaşa neden olabilecek tehlikeli bir yapı olduğunu savunuyor. Thukydides'in Tuzağı" ve böyle bir çatışmadan nasıl kaçınılacağı.
Buna ek olarak, bu raporun yazarı Okuyama'nın çevirisini üstlendiği Edward Lutwak'ın "Self-Destructive China" (Fuyo Shobo Publishing, 2013) adlı kitabı da Çin'in komşularının hareketlerini açıklarken tarihi tartışarak aynı konuyu ele alıyor. Çin, kendine zarar verici davranışlarda bulunmaya devam ettiği için hegemonik bir güç olamaz.
Bu tür literatür arasında, yeni çevrilen ve 6 Ocak 2023'te yayınlanan en yeni kitabım Danger Zone: The Coming Conflict with China'yı (Asuka Shinsha) tanıtmak istiyorum.
Kitap, ilk olarak Ağustos 2022'de W.W. ABD'de Norton & Company
Washington ve çevresindeki savunma camiasında şimdiden okunması gereken bir kitap haline geldi.
Kitap, yalnızca "ABD-Çin ilişkileri" teması nedeniyle değil, aynı zamanda Çin'e ne olacağına dair güncel bir model ve ne için net bir büyük strateji önerdiği için yayınlandığından beri kasabanın konuşması oldu. ABD yanıt olarak yapmalı.
Orijinal yazarların ve kitabın birçok yönünün Japonya'da hala iyi bilinmesi gerektiği için, önce onların geçmişlerini tanıtacağım ve kitabın içeriğini açıklayacağım, ardından Japonya için kişisel izlenimlerim ve önerilerim olacak.

Yazarlar Soğuk Savaş Tarihini ve Büyük Güçleri Biliyor
İlk yazar, Hal Brands, Johns Hopkins Üniversitesi İleri Uluslararası Çalışmalar Okulu (SAIS) profesörüdür ve Stanford Üniversitesi ile Yale Üniversitesi'nden tarih derecelerine sahiptir.
O, Amerikan büyük stratejisine öncelikle Soğuk Savaş tarihinden bakan bir yaklaşımda uzmanlaşmış bir akademisyendir.
Duke Üniversitesi'nde ders verdi ve Dış İlişkiler Konseyi de dahil olmak üzere düşünce kuruluşlarında eğitim gördü, American Enterprise Institute'ta (AEI) kıdemli bir araştırmacı ve Obama yönetimi ve Devlet döneminden bu yana Savunma Bakanlığı'nda danışman olarak görev yaptı. Mevcut Biden yönetiminde dış politika bölümü.
Uzmanlık alanı olan Soğuk Savaş tarihi ve büyük strateji üzerine çalışmalar da dahil olmak üzere yaklaşık on kitap yazmıştır ve fikir makaleleri yayınlayan aktif bir Bloom Park köşe yazarıdır.
Babası aynı zamanda Teksas Üniversitesi'nde Soğuk Savaş tarihinde uzmanlaşmış bir tarihçidir.
Diğer yazar, Michael Beckley, şu anda Tufts Üniversitesi'nde ve daha önce Harvard'ın Kennedy Devlet Okulu'nda doçenttir.
Brands gibi yarı zamanlı da olsa AEI'de araştırma görevlisidir ve daha önce Savunma Bakanlığı, RAND Corporation ve Carnegie Endowment for International Peace gibi düşünce kuruluşlarında danışman olarak çalışmıştır.
Uzmanlığı, büyük güç siyasetinin tarihidir ve büyük güçlerin davranışlarını deşifre etmek için zengin bir veri kullanma konusunda uzmanlaşmıştır.
Yayımlanmış tek eseri, bu kitaptan önceki ilk romanıdır ("Un

Rakip," 2018), burada süper güç ABD'nin yerini alacak hiçbir rakibin neden ortaya çıkmadığını açıklıyor.
Bu arada damarlarında Japon kanı var ve "Iwata" soyadına sahip büyükbabası da bir Japon-Amerikan birliği olan 442. Birlik ile Avrupa cephesinde savaştı.
AEI tarafından düzenlenen ve her ikisinin de ait olduğu bir seminerde fikir alışverişinde bulunurken "Tehlikeli Bölge" doğdu.
İçeriği ve iddiaları gerçekten basit ama şaşırtıcı.
İlk olarak kitap, "Çin yükselmeye devam edeceği" için değil, bunun yerine Pekin'in "düşüşte" olduğunu anlayacağı ve bu nedenle sabırsızlanacağı için "ABD ile Çin arasında bir krizin 2020'lerde belireceğini" öngörüyor. ve Al
Model, pervasız bir askeri kumarın modelidir.
Bu tür eylemlerin olasılığını artıran bu tehlikeli "kısa süreli savaş" dönemi, önümüzdeki on yıl kadar devam edecek ve bu "tehlikeli dönem", aynı zamanda bunun adı olan "Tehlikeli Bölge" olarak adlandırılmaktadır. kitap.
Bu arada, 2022 yazında, bu kitap yayınlandığında, Tom Cruise'un oynadığı ve dünya çapında bir hit olan "Top Gun Maverick" filminde, filmde ek olarak Kenny Loggins'in aynı adlı bir hit şarkısı vardı.
İki orijinal yazarın bundan ne ölçüde haberdar olduğu hala belirleniyor. Yine de orijinal kitabın satışlarına katkıda bulunduğu varsayılmaktadır.

ABD Başkanlık Seçimlerinden Sonra Tayvan Acil Durumu
Kitabın akışını bir bütün olarak somut olarak anlatayım.
Bu kitap tam anlamıyla akademik olmasa da, uzmanlara yönelik güçlü bir politika tavsiyesi tonuna sahiptir ve yazarın bir düşünce kuruluşunda anlaşılır yazı eğitimi alması nedeniyle üslup çok mantıklı ve okunması kolaydır.
Toplamda sekiz bölüm var, ancak çekişme noktalarının açık olması ve yazının iyi yazılmış olması nedeniyle kitap kolayca okunabiliyor.
Bu nedenle, çevrilmiş versiyonu okumayı zor buluyorsanız, bu benim çeviri yeteneğimin eksikliğinden kaynaklanmaktadır.
İlk giriş bölümü, 2020'deki bir önceki seçimde ABD'de meydana gelen aynı hileli kargaşanın ortasında, 2024'teki bir sonraki ABD başkanlık seçimlerinden sonra bir Tayvan beklenmedik durumunun patlak verdiği bir senaryoyu tanıtıyor. Kitap soruyu sorarak başlıyor.
1. Bölüm, Çin'in ABD'yi küresel olarak bir numara olmaya zorlama emellerini ve dört büyük stratejik ilkesini analiz ediyor.
2. Bölüm, Çin'in yükselişini sağlayan birkaç faktörün son yıllarda birer engele dönüştüğünü ve Çin'in ulusal gücünün aslında zirveye ulaştığını tartışıyor.
3. Bölüm, Çin'in yükselişinden alarma geçen komşu ülkelerin birbirleriyle "Çin karşıtı ittifaklar" kurmaya başladıkları ve böylece bir zamanlar elverişli olan güvenlik ortamını Pekin için zor bir durum.
Çin karşıtı bu ittifak hamlesini yapan ülkeler arasında ABD ve kendi Japonya'mızın da olduğunu söylemeye gerek yok.
4. Bölüm, Çin'in mevcut sabırsızlığını değerlendirmeye yardımcı olan geçmiş örnekleri sunuyor.
Birinci Dünya Savaşı'ndan hemen önceki Alman İmparatorluğu ve İkinci Dünya Savaşı'ndan önceki Japon İmparatorluğu, o zamanlar hem ekonomik olarak sıkışmış hem de stratejik olarak yönlendirilmiş burada alıntılanmıştır.
5. Bölüm, askeri açıdan saldırgan gerici Çin tarafının varış noktaları olan Japonya ve Filipinler'e odaklanıyor.
6. Bölüm, bu durumla başa çıkmak için referans olarak kullanılabilecek bir ilke olan "Denzier Bölgesi Stratejisi"ni anlatıyor ve Soğuk Savaş'ın başlangıcında ABD'deki Truman yönetiminin canlı hamlelerine bakıyor.
Buradan çıkarılması gereken ders, uzun bir mücadelenin ilk aşamalarının takip eden koşulları belirlediği ve Başkan Truman'ın bu konuda parlak bir hamle yaptığı söyleniyor.
7. Bölüm, ABD için gerekli olan "Tehlikeli Bölge Stratejisi"nin ayrıntılı adımlarına daha fazla bakar.
Son bölüm olan 8. Bölüm, ABD ile Çin arasındaki çatışmanın "Tehlikeli Bölge" döneminin ötesinde devam edeceğini öngörerek özetliyor.

Japonya'yı Karşılaştıran Üç Sorun
Kitap, Çin'in karşı karşıya olduğu temel sorunlara açıkça işaret ederken ve ABD'nin bunlarla başa çıkmak için ne yapması gerektiğini ikna edici bir şekilde tartışırken, Japonya'nın ulusal güvenlik ve stratejisini göz önünde bulundurduğunda üç sorunun karşı karşıya olduğuna inanıyorum.
Birincisi, "zaten çok geç" olabilir.
Bu yazının yazıldığı sırada, Bakanlar Kurulu'nun, düşmanın kendini savunma amacıyla füze fırlatma alanlarını yok etmek için bir "karşı saldırı kabiliyetine" sahip olmaya odaklanacak olan sözde "Üç Güvenlik Stratejisi Belgesi"ni yakında onaylayacağına dair haberler var.
Bununla birlikte, bu kitaptaki sorunun farkında olunmasından açıkça anlaşılan şey, ABD ile Çin arasındaki askeri dengenin şimdiden Amerika'nın aşağı konumuna doğru kaymaya başladığına dair endişeler olduğudur.
Tabii ki, Tayvan beklenmedik durumlarına gelince, birçok uzman, Çin'in çıkarma operasyonuna eşlik eden bir askeri işgalin yetenek açısından mümkün olmadığına işaret ediyor. Yine de bu kitapta belirtildiği gibi

, sahip olunan gemi sayısı. Üstelik 2030'da Amerika Birleşik Devletleri ve Çin'de görülen askeri dengeyi tersine çevirecek.
Buna ek olarak, Japon Öz Savunma Kuvvetleri ve Halk Kurtuluş Ordusu, balistik füzeler de dahil olmak üzere "uzaklaşma silahları" dengesinde (stand-off, "düşmanın menzili dışından" anlamına gelir) zaten ezici bir şekilde sayıca üstün olduklarının farkında olmalıdır. .
Bu nedenle, bu kitapta, en son "Tehlikeli Bölge"de belirtildiği gibi, ABD'nin Çin ile olan düşük silah dengesinin üstesinden gelmek için "stratejik MacGyverizm"e de ihtiyacı var.
80'ler ve 90'larda Japonya'da yayınlanan "MacGyver the Adventurer" adlı TV dizisine bir göndermedir. Kısacası, durumla başa çıkmak için şu anda sahip olduğumuz veya yakında toplayabileceğimiz araçları (silahları) tıpkı bu dramanın yetenekli kahramanı gibi kullanmamız gerektiğini savunuyor.
Elbette böyle bir argümanın ortaya çıkmasının arkasında, Washington savunma çevrelerinin, ABD'nin yeni silahların uzun vadeli araştırma ve geliştirmeye (Ar-Ge) çok fazla para harcadığı ve mevcut silahları onarmak için daha fazla zaman ayırması gerektiği algısı var.
ABD'nin Ukrayna'ya tedarik ettiği Javelin taşınabilir tanksavar füzesi ve Immers yüksek hareket kabiliyetine sahip roket topçu sistemi gibi top mermisi stoklarının da tükenmeye başladığı bildirildi.
Bu "MacGyverizm"in geçerliliği giderek daha fazla hissediliyor.
Bu arada, Japonya nihayet ABD'den Tomahawk seyir füzelerini ve Finlandiya'nın "AMVIXP"sini sonraki zırhlı araçları için uygulamaya karar verdi, ancak bu aynı zamanda (nispeten pasif) bir "MacGyver-izm" de olabilir, sırt dönülemez.
İkinci sorun, bu "kısa vadeli model" masadan kalktığında ne yapılacağıdır.
Buna yönelik en güçlü eleştirilerden biri, ortak yazarlarla aynı AEI enstitüsünde Çin uzmanı olan Oriana Skylar Mastro ve diğerlerinden geldi.
Çin zirveye ulaşmış olsa bile aniden düşmeyecek ve askeri bütçe önümüzdeki on yılda genişlemeye devam edecek.
Dahası, hala GSYİH'nın yalnızca %1,9'unu kullanıyor ve mevcut Çin literatürü bu tür "sabırsız" veya "fırsat penceresi daralıyor" şeklinden bahsetmiyor.
Sonuç olarak, görüş, Pekin'in hala zaman kazanma yolunda olduğu ve eğer başarılı olursa, "daha güvenli bir Çin" ortaya çıkacak.
Bunun anahtarı, bir müttefik olarak Japonya'dır ve ABD'nin Çin'in "hızlanan tehdidine" yanıtının anahtarı olmaya devam edecektir.
Bu, Japonya'nın stratejisini iletmesi gereken üçüncü noktadır.
Bu kitapta tasavvur edilen şey elbette "Japonya, ABD ile birlikte Çin'in patlamasına hazırlanıyor". Japonya, yalnızca ABD ile askeri cephe teçhizatını geliştirmekle kalmıyor, aynı zamanda ABD'nin yapamayacağı diplomatik eylemler de gerçekleştirebiliyor.
Klasik "jeopolitik"te görülebilen argümanda buna dair bir ipucu var.
Jeopolitikte Çin, Avrasya kıtasında yer alan ve muazzam bir kara kütlesine sahip önemli bir güç olan “kara gücü” olarak konumlandırılmaktadır.
Bununla birlikte, bu kitapta açıklandığı gibi, bu tür kara güçlerinin tarihi, bunların "deniz güçleri" olarak adlandırılan Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri gibi Avrasya kıtasının dışındaki deniz güçleri ve çevredeki Avrasya güçleri tarafından kontrol altına alındıklarını göstermektedir. bu güçlerle işbirliği yapan ülkeler. Bu açıktır.
Japonya'nın Çin'e yönelik stratejisi, deniz güçlerinin bu çevreleme stratejisine göre modellenmiştir.
Bununla birlikte, Barış Anayasasının kısıtlamaları nedeniyle Japonya, askeri olarak açıkça müdahale edemez veya "bir iç savaşı kışkırtamaz".
Bu nedenle savunma borsalarından yararlanılmakta ve bu alışverişler Çin'i çevreleyen ülkelerde gerçekleştirilmektedir.
Özellikle, QSD Moğolistan, Kazakistan ve hatta Hindistan ve Vietnam ile ortak askeri tatbikatlar ve eğitimler yürütecek ve çevre sorunları karşısında daha erişilebilir hale getirmek için Çin sınırlarının yakınında yollar, demiryolları ve diğer altyapılar inşa edecek.
Çin, kara temelli meselelere odaklanmaya zorlanacak ve Japonya ve ABD'yi hedefleyen deniz genişlemesinden kaçınabilir.
Ming Hanedanlığı döneminde olan buydu ve Japonya'nın bunu tek bir strateji olarak uygulaması değerli.

Soğuk Savaş'a girerken test edilecek değerler
Trump yönetiminin ABD'de Ocak 2017'de iktidara gelmesinden bu yana, uluslararası siyaset uzmanları özel dergilerde ve diğer medya organlarında dünya düzeninin değişmekte olduğunu ve Rusya ile Çin'in dünyanın tek kutuplu statüsüne meydan okumaya başladığını yayınlıyor ve tartışıyorlar. Amerika Birleşik Devletleri ciddi ve liberal uluslararası düzen çöktü. Pek çok haber ve söylem, ABD-Çin "Soğuk Savaşı"nın resmen Ekim 2018'de Trump yönetiminin başkan yardımcısı Mike Pence'in Hudson Enstitüsü'nde yaptığı sözde "Pence konuşması" ile başladığını iddia ediyor.
O zamandan beri dört yıl geçti ve ABD-Çin Soğuk Savaşı'nın geri dönüşü olmayan bir noktaya kadar derinleştiği algısı sadece ABD'de değil, aynı zamanda ABD'de de zemin kazanıyor.t Japonya'daki savunma ve güvenlik yetkilileri arasında da.
Brands'ın iddiasını takiben, önceki Soğuk Savaş örneğinde, Soğuk Savaş'ın tarihi, ABD'de, sonraki Soğuk Savaş'ın Sovyetler Birliği ile olacağı bilincinin 1947 civarında artmaya başladığıdır. 1950, Kore Savaşı'nın başlangıcı, ABD'de Soğuk Savaş'ın başladığını doğruladı Bu emsal bir referans noktası olarak kullanılabilirse, yardımcı olacaktır.
Bu emsal bir yol gösterici ise, ABD ve Çin'in yeni Corona salgını ve yarı iletkenle ilgili en son teknolojiler üzerindeki mücadele ile şimdiden "yeni bir Soğuk Savaş" a girdiğini söyleyebiliriz.
Burada, Soğuk Savaş sırasında karşılaştığımız aynı sorularla karşı karşıyayız.
Bu kitapta defalarca sorulan soru, "Çin'in hegemonya kazandığı bir dünyada yaşamak istiyor muyuz?"
Bu sadece tamamen küresel bir güç yapısı meselesi değil, aynı zamanda bu sistemle yaşamış olan Japonya'nın ulusal yönetiminin temelini oluşturan değerlerle doğrudan ilgili bir meseledir.
Hong Kong'un demokrasi hareketinin bastırılmasını ve Pekin'in baskıcı sıfır korona politikasını gördük.
ABD-Çin çatışmasının Brands, Beckley ve meslektaşlarının iddia ettiği gibi ilerleyip ilerlemeyeceğini bilmiyoruz. Yine de, her halükarda, Japon toplumunun Çin'in ve diğer otokratik ve otoriter rejimlerin değerleriyle nasıl hesaplaşacağı konusunda birçok kez sorun yaşayacağımızdan eminiz.
Burada öğretici olan, MacArthur'un kitabın girişinde yer alan sözleridir.
Savaştaki başarısızlıkların tarihi neredeyse tamamen şu sözlerle özetlenebilir: "Artık çok geç. Savaş başarısızlıklarının tarihi tek bir kelimeyle özetlenebilir: "Çok az, çok geç."
Bu sözlerin bu kez Japonya'ya uygulanmayacağını umabiliriz.