The name of the Democratic People's Republic of Korea is a lie; it was indeed a living hell.

2019/7/19
The following is a chapter that I sent out on 9/16/2018.
The following is from the introduction to "Unification Korea is a Disaster for Japan," a book of truth written by Hiroshi Furuta, one of the real scholars living in the 21st century who put his studies, with all his strength, for Japan and the world...for people in general.
Introduction
When I was a young college student, the university scholar Masao Maruyama was still alive and frequently exclaimed in the press, "Japanese nationalism has lost its virginity.
He may have feared or disliked that the ghosts of those days would rise again after the defeat in the war, but at any rate, he could not help but show contempt for them.
I understand the sentiment but could not conjure any visual images from these words.　
Most scholars at the time were like that.
Read "The Roman Empire" by Yuge Toru, a leading authority on studying the Roman Empire.
What is a "slaveholding large farm business?" I mumbled, "Peasant slaves" at ......, and then I wanted to yell at him, "You probably don't understand what "slave" means at all!
I felt like yelling at him to try explaining it so I could connect the visual images properly.
Abstract means, according to the "Shinmeikai Japanese Dictionary" (Sanseido, 1995), "to extract from individual things the elements common to all things in their range and summarize them in one's mind as 'approximately ...... is such and such'". It is very realistic and correct.　
It is something one does out of necessity.
However, all of the scholars in the old days who seemed so proud of themselves threw abstract nouns at us from the beginning.
They were ignorant of the actual situation, naive of the world, and unaware of hardship.
Fortunately or unfortunately, I visited these countries at a time when China and South Korea were simply poor. 
I have kept a reasonable distance from Moon Jae-in's Korea, now fallen to the dark side, and Xi Jinping's China has become like Mordor, the dark country from Tolkien's The Lord of the Rings. 
Still, I was unhappy in the end.
There are many better countries in the world.
However, when it came to me, I had only crossed over to nasty countries.
Soviet, "What's with the socialist motherland?" Isn't the back street full of unemployed people? One of the unemployed people grabbed me by the arm and told me to sell him a Seiko watch.　
That's not why I learned Russian.　
In the People's Republic of China, I wondered why the public lavatories in the countryside were in such a state of disrepair, and the toilets in the sleeping cars were also horrendous.
The dirtiness of this country has other grounds than poverty.
When you are poor, it is dirty, smelly, dreary, and painful, but it is a different kind of dirtiness.　
The name of the Democratic People's Republic of Korea is a lie; it was indeed a living hell.
All the drinking water was hard, so I had diarrhea as soon as I drank it.
It was like the city of Jericho in the Old Testament (Books of Kings, vol. 2, 2119-22).
Pyongyang, a city like a piece of papier-mâché, was really a piece of papier-mâché, and behind the papier-mâché were the dwellings where the real people lived.
It is dull, low concrete buildings, chipped glass windows, and children's voices.
I turned to see a large man, my guide and watchman, staring at me.　
Korea, the Republic of Korea, is an "interesting purgatory."
Everyone who comes back from Korea gets louder.
Why? Because no one is listening to the other side.
Listen to me! That's why they are so loud.
The women have had plastic surgery, so you can see fine scars on their skin when you get close.
The men are all get cocky and bragging.
In the past, they were so naive that they could get by, but they have all become arrogant these days.
Is the starting salary at a first-class company twice as much as that of a small or medium-sized company? What a country!
My greatest misfortune lies in my inability to play with abstract nouns in a scholarly manner.
Therefore, I wrote about Korea as realistically as possible in this book.
The abstract and complex parts are because they are unavoidable, and I don't mind if you skip over them.　
July 6, 2018 by Hiroshi Furuta

以下は2018/9/16に発信した章である。
以下は、21世紀に生きている最高の知性の持ち主の一人である古田博司が、自らの研鑽を、渾身の力を込めて、日本と世界のために書いた…世のため、人のために書いた、真実の本である、「統一朝鮮は日本の災難」の序章からである。
はじめに
私が若い大学生だったころ、大学者の丸山眞男氏はまだ御存命で、「日本のナショナリズムは処女性を失った」と、頻りに紙面で叫んでいた。
敗戦を経て、ふたたびあの亡霊が立ち上がってくることを、恐れたものか、嫌ったものか、とにかく貶めずにはいられなかったのだろう。
気持ちはわかるが、私はこの言葉から何の視覚映像も浮かばなかった。　
当時の学者たちは、実はほとんどがそうだった。
ローマ帝国研究の泰斗、弓削達氏の『ローマ帝国論』を読む。
「奴隷制大農場経営」って、何？「小作人的奴隷」って……、とつぶやいて、「奴隷」のこと全然わかってないだろう！
ちゃんと視覚映像を結べるように説明してみろと、思わずどなりたくなった。　
抽象的ということは、『新明解国語辞典』（1995年、三省堂）に、「個々別々の事物から、それらの範囲の全部のものに共通な要素を抜き出し、『およそ……とわれるものは、そのようなものである』と頭の中でまとめあげること」とあるのが、実に写実的で正しい。
やむにやまれず、そうするものである。
ところが、昔のえらそうな学者は、みんな始めから、抽象名詞を放り投げるように、ぶっつけてくるのであった。
実態しらずの、世間知らずの、苦労知らずだった。
私は幸か不幸か、今ではダークサイドに落ちた文在寅の韓国や、トールキンの『指輪物語』に出てくる、暗黒の国、モルドールのようになってしまった習近平の中国からは、適当に距離の置ける、中韓がただただ貧しかった時代にこれらの国々を見て回った。　
それでも結局不幸だったのだと思う。
世の中にはもっと良い国がたくさんある。
ところが私ときたら、悪い国ばかり渡り歩いてきた。
ソビエト、「何が社会主義の祖国」だ、裏街は失業者の群れじゃないか、失業者の一人に腕をつかまれ、セイコーの時計を売れと言われた。　
そんなためにロシア語を習ったんじゃない。　
中華人民共和国、なんで地方の共同便所があんなに狼藉としているのか、寝台車のトイレもすさまじかった。
この国の汚さは貧しさとは別の根拠をもっている。
貧しいと、汚くて、臭くて、ひもじくて、つらいが、それとは別の汚さだ。　
朝鮮民主主義人民共和国、国名からしてウソで、そこはまさに「生き地獄」だった。
飲み水は全部硬水なので、飮むとたちまち下痢をおこした。
旧約聖書に出てくるエリコの町みたいだ（列王記下2119～22）。
張りぼてのような街、平壌は本当に張りぼてで、その裏側に実の人の住む住居があった。
くすんだ低いコンクリートの建物に、欠けたガラス窓、子供たちの声が聞こえた。
振り返ると、ガイド兼監視役の大男が私を睨みつけていた。　
大韓民国、そこは「おもしろい煉獄」である。
韓国帰りはみな声が大きくなる。
なぜかというと、誰も人の話を聞いていないからだ。
「俺（あたし）の話を聞け！」ということで、みんな声がでかくなる。
女は整形しているので、近くへ寄ると肌に細かい傷だらけだ。
男はふんぞり返ってほらばかり吹く。
それでも昔は純朴だったので何とかなったが、最近はみんな傲慢になってしまった。
一流企業の初任給が、中小企業の初任給の２倍？‥　何という国だ。
私の最大の不幸は、学者らしく、抽象名詞を弄ぶことができないことに、あるのかもしれない。
ということで、本書では、できる限り写実的に韓国のことを書いてみた。
抽象的で難しいところは、やむにやまれずそうなっているだけなので、飛ばして読んでいただいて一向にかまわない。　
2018年７月６日　　古田博司

O que é horrível é que não posso dizer que essa especulação não é correta.

2023/6/19

Yoichi Takahashi (Kaetsu Univ.)
@YoichiTakahashi
O projeto de lei LGBT é parcialmente desconsiderado pelo governo Biden dos EUA e Komeito.
Ainda assim, também sinto que o PM Kishida tem uma agenda política para dividir a facção Abe.
Estou preocupado com a semelhança com a busca da Igreja de Unificação.

*Sinto-me compelido a dizer, então, que é o Partido Democrata dos Estados Unidos e o primeiro-ministro Kishida que devem ser adicionados ao cérebro por trás do assassinato do primeiro-ministro Abe.
O que é horrível é que não posso dizer que essa especulação não é correta.
É a aparência de Emanuel e sua bizarra obsessão pela legislação LGBT.
Sua aparência não é diferente de "mal abismal" e "mentira plausível", e sua perversidade persistente e intrigante é incomum.

tweets citados
Rui Abiru.
@YzypC4F02Tq5lo0
Escrevi este artigo há um mês, mas a pressão do primeiro-ministro Kishida pelo projeto de lei dividiu, desacreditou e colocou os legisladores conservadores em desacordo entre si.
Tenho certeza de que não foi intencional. ......Primeiro Ministro Kishida esmaga conservadores com projeto de lei LGBT Ruhi Abiru https://sankei.com/article/20230619-MJWREL245RDNHG7GMMMBSKUU3E /... de @Sankei_news.

 

 

Eers nadat u die boek gelees het, sal u weet wat 'n versameling van data is en wat 'n nuusberig is

2020/5/13

Die volgende is uit 'n artikel van Masayuki Takayama, wat die weeklikse Shincho wat vandag vrygestel word, met 'n suksesvolle afsluiting bring.
Hierdie artikel bewys ook dat hy die enigste joernalis in die naoorlogse wêreld is.
Hierdie artikel bewys ook briljant dat China 'n land van onheilige bose en aanneemlike leuen is.
Dit is geen oordrywing om te sê dat Masayuki Takayama een van Japan se grootste skatte is nie.
Die werknemers van die Asahi Shimbun is miskien mal mans wat nie meer herstel kan word nie, maar die meeste van die NHK-personeel behalwe Arima, ens., Is nog steeds ordentlik, en selfs as hulle 'n bietjie met die breinspoel is, kan dit voldoende reggestel word. Kom ons doen dit.
Eers nadat u die boek gelees het, sal u weet wat 'n versameling van data is en wat 'n nuusberig is.
koronale effek
Michael Blumenthal, tesourie-sekretaris in die Carter-administrasie, is in 1926 in Brandenburg, 'n noordelike voorstad van Berlyn, gebore.
Sy Joodse ouers het 'n luukse klerewinkel besit, maar toe hy tien jaar oud was, het die gesin se omstandighede 'n belangrike draai gemaak.
Die opkomende Nazi's het hul uitsluiting van die Jode versterk, en op 'n maanskynaand in November '38 het Goebbels se aanrandingspan 267 sinagoges gesloop en 7500 Joodse winkels oorval en geplunder.
Sy ouers se winkel is ook vernietig, en 'n seun van Hitler Jugend het hom self aangerand.
Die gesin het hul tuisdorp verlaat en vir hul lewens met 'n vragskip uit Napels gevlug.
Die skip het Suez oorgesteek en stop in Bombay, Colombo en Singapoer op Britse grondgebied.
Elke keer wou hulle opstyg, maar nêrens het hulle die Jode laat beland nie.
Ongeveer dieselfde tyd het die gesin na Napels, die St. Louis, met 1000 Jode vertrek, vanuit Hamburg vertrek.
Die Amerikaanse protektoraat van Kuba het egter geweier om hulle te laat land, en hulle is nie eens toegelaat om in New York aan wal te kom nie.
Na 'n maand se ry het die skip na Europa teruggekeer, en hoewel sommige in België kon vertrek, het die Nazi's dit gou beset, en die meeste passasiers is na konsentrasiekampe gestuur.
Maar die skip van Blumenthal was gelukkig.
Aan die einde van die passasie, in Sjanghai, kon die Jode uitstap.
Die Japanse konsessie, Hongkou, het hulle toegelaat om daar te woon sonder 'n visum.
Oorkant die Tuinbrug van Hongkou lê die Bund met geboue van Joodse konglomerate soos Sassoon en Jardine Matheson, wat hul geld uit die opiumhandel verdien het.
Hulle was die Semitiese Jode van die Midde-Ooste (Sephardi) en was koud vir die blanke Jode (Ashkenazi).
In werklikheid is Ashkenazi, wat na Palestina gevlug het, geweier om te land en is hy soms doodgeskiet.
Die enigste plekke wat dit aanvaar het, was die Japannese toegewings in Manchukuo en Sjanghai, wat deur die Kwantung-leër beheer is.
Ongeveer 30.000 mense het daar rondgesluip.
Blumenthal het soveel as vanselfsprekend aanvaar en is in die voormalige Japanse skool wat Hongkou huisves, betree.
Uiteindelik is die oorlog beëindig en kon die gesin Shanghai verlaat, maar die Jode was nêrens te vinde nie.
Na twee jaar van wag, het die Verenigde State hulle uiteindelik toegelaat om die land binne te gaan.
Verbasend genoeg is die Japannese wat goedhartig was in die Verenigde State onder die Demokratiese administrasie as slegter indringers as die Chinese gesien.
Dit was nie 'n omgewing waarin ke kon sê dat hy onder die sorg van die Japanese oorleef het nie.
Die slinkse Blumenthal het die goeie Japan vinnig uit sy geheue gesny en dit weggegooi.
In werklikheid het die Amerikaanse Demokratiese Party na die oorlog voortgegaan om Japan as 'n vyand te beskou en, soos voor die oorlog, die Chinese steeds gebruik om Japan te onderdruk, selfs al het dit 'n Kommunistiese Party-regering geword.
Die CPC het die vals verhaal gebruik van die Nanjing-slagting wat die VSA gemaak het om die Japannese te dwing om hulself te verlos. Met die hulp van die ODA en tegniese bystand het hulle daarin geslaag om die land half te moderniseer.
Dit lyk soos 'n slawe-fabriek vir die Amerikaners en maatskappye het die een na die ander na China gevorder, en die VSA-China-bande was net so sterk soos gedurende die Chiang Kai-shek-era.
Blumenthal, wat 'n rol gespeel het in die poging en homself 'n naam gemaak het, het Shanghai verlede jaar op uitnodiging van die Chinese Kommunistiese Party vir die eerste keer in 'n lang tyd besoek.
By die voormalige Japannese skool in Hongkou, wat nou die Shanghai Jewish Refugee Memorial Hall hernoem is, het hy gesê dat die Japannese leër wreed was en dat hy nooit die vriendelikheid van sy vriende in China sou vergeet nie.
Hy was 'n man wat geen skaamte gehad het nie.
Toe die Wuhan-virus virale geword het, was Israel so vinnig soos die VSA om die verkeer met China af te sny.

Toe het Dai Yu-Ming, waarnemende ambassadeur in Israel, die vrymoedigheid op 'n perskonferensie aan die kaak gestel: 'Hoe durf u China, wat die Jode tydens die Holocaust omhels het, met sulke koue te behandel.' (die tweemaandelikse tydskrif "Mirutosu").
Israel het in die verlede nie eksplisiet Blumenthal-agtige verklarings verwerp nie, maar hierdie keer was dit anders.
'Wat sê jy? Dit was die Japannese wat die Jode gehelp het 'en' Sjanghai was onder Japanese beheer. Moenie geskiedenis maak nie. ' (Mirutosu)
Die waarnemende ambassadeur het die vervaardigde deel op sy amptelike webwerf verwyder.
Die korona werk soms om historiese verdraaiings te verifieer.

Asahi Shimbun początkowo stworzyła historię kobiet zapewniających komfort.

2021/2/3

Poniższy tekst pochodzi z najnowszej książki Masayuki Takayama, Henken Jizai: The Big Bad as Taught by Corona, opublikowanej 15.01.2021.
Ta książka jest również jedną z najlepszych książek na świecie.
To lektura obowiązkowa nie tylko dla Japończyków, ale także dla ludzi na całym świecie.
Każdy obywatel Japonii powinien udać się do najbliższej księgarni i kupić ją już teraz.
Pozwolę reszcie świata dowiedzieć się jak najwięcej.
Wstawiony tekst jest moim własnym.
Modelką „komfortowej kobiety” była gimnazjalistka, która zginęła w wypadku samochodowym.
Flaga narodowa Joseon Korea ma żółto-białe kółko pośrodku ciemnoczerwonego tła.
Była to wspaniała flaga z czarną falbanką.
Jednak obecna flaga Korei ma czerwono-niebieskie kółko pośrodku białego tła.
Wygląda jak flaga Japonii.
Jeśli nienawidzili Japonii, powinni użyć stylu Joseon lub innego projektu.
Jednak zdecydowali się, aby wyglądała jak flaga Japonii, ponieważ tęsknią za Japonią.
W stylu Aki Yashiro jest mieszanka „Nienawidzę cię i tęsknię za tobą”, którą trudno jest przerwać.
Dlatego w ich zachowaniu gdzieś pojawia się „Japonia”.
Szef związku zawodowego, kierujący obecnym ruchem antyjapońskim, jest również nazywany „Rōsō” w stylu Rady Głównej Związków Zawodowych.
Na tych spotkaniach zawsze zabiera głos 87-letni mężczyzna.
Nazywa się Gu Young-chul.
Według „The Truth of Gunkanjima” (wyprodukowanego przez Yasuko Kato), Gu urodził się w skrajnie ubogiej rodzinie w Gyeongsangnam-do.
Jego ojciec wyjechał do Japonii, aby pracować na wyspie Hashima (Gunkanjima) i był w stanie zarobić na życie.
Zarobił wystarczająco dużo pieniędzy, aby sprowadzić swoją rodzinę do Japonii, aw wieku ośmiu lat Gu zamieszkał z ojcem.
Nie musiał już martwić się o jedzenie.
Mógł chodzić do szkoły.
To musiało być jak w niebie.
Pomyślałem, że właśnie dlatego Gu mówił o swojej wdzięczności dla Japonii na spotkaniu, ale się mylił.
Powiedział.
„Koreańczycy w drodze do szkoły żebrali o jedzenie”.
„Widziałem Nakanoshimę z okna mojej klasy. Dym unosił się z pogrzebu Koreańczyków, którzy zginęli w kopalniach. Dym zwiększał się każdego dnia”.
„W dniu zakończenia wojny nigdzie nie było widać 1000 Chińczyków przywiezionych z Mandżurii. Zostali uwięzieni w tunelach, Japończycy wysadzili kopalnie w powietrze i zostali żywcem pochowani. To brutalność przekraczająca wyobraźnię naiwni Koreańczycy. "
Ostatnie zdanie mogłoby być bardziej wiarygodne, gdyby brzmiało: „Nie mogę sobie nawet wyobrazić, jak brutalni potrafią być Koreańczycy”.
W każdym razie Gu powiedział, że mieszkał na piekielnej Gunkanjimie od sześciu lat i był świadkiem maltretowania i zabijania dziesiątek setek jego rodaków.
Z każdym słowem lub dwoma, publiczność jęczała, a wkrótce jęki zamieniały się w okrzyki „Sumida, bijąc Japończyków.
Zaledwie kilka dni temu Gu wrócił do Gunkanjima, a Nagasaki Shimbun wiernie wydrukował słowa żywego świadka piekła.
* W jakim stopniu japońskie gazety, w tym Asahi Shimbun, są gównem? W jakim stopniu jest to masochistyczny pogląd na historię i pseudomoralizm?
Każda rozsądna osoba inna niż lewicowy pedofil byłaby zbulwersowana. *
Ale artykuł był kwestionowany.
Kolega z klasy Gu w National School na Gunkanjima powiedział: „Byli tam Lee, Kim i Chang, ale nikt nie miał na imię Gu”.
Nakanoshima znajduje się na morzu po przeciwnej stronie wyspy niż szkoła. Nakanoshima znajduje się po drugiej stronie wyspy, niewidoczna ze szkolnych okien.
„Gunkanjima była miastem wysoce zmodernizowanym. Każde z nich miało swoje dormitoria i kawiarnie. Dla Koreańczyków były też pomieszczenia mieszkalne i jadalnie. Na wyspie nie było miejsca dla żebraków”.
Na wypadek, gdybyście się zastanawiali, był tam również burdel dla Koreańczyków o nazwie Yoshidaya.
Właścicielem i prostytutkami byli Koreańczycy.
Historia Gu nie pasuje do żadnych wspomnień ówczesnych mieszkańców.
Chociaż był tam od sześciu lat, nikt go nie znał.
Jego nazwiska nie ma w rejestrze szkolnym.
Poza tym zamieścił kłamstwo, że został żywcem pochowany w Chinach.
Nie wstydzi się ranić serc tych, którzy uważają Gunkanjimę za swój dom.
Jun Matsuo, zastępca szefa działu wiadomości Nagasaki Shimbun, który przedstawił historię Gu, powiedział: „Myślę, że historia o mieszkańcach wyspy Hashima jest prawdziwa.
Jednocześnie uważam, że historia poborowego robotnika jest prawdziwa - powiedział.
Więc Matsuo zważył dwie prawdy i zabrał Gu.
Nie sprawdzał wówczas szkolnych rejestrów ani nie słuchał historii wyspiarzy.
Dziennikarz Matsuo powiedział, że ma mądre oko w tym zakresie.
Jest ktoś podobny.
To Daisuke Tsuda, którego Aichi Triennale zatrudniło za 8,6 miliona jenów.
Nazwał posąg kobiety pocieszycielki wykonany przez koreańskiego rzeźbiarza Kim Eun-Sunga i jego żonę sztuką.
Ocenił to jako taką, ale posąg był oparty na incydencie, w którym dwie gimnazjalistki zostały przejechane i zabite przez amerykański pojazd wojskowy.

Dlatego siedzi w gimnazjum na biurku przypominającym krzesło.
Dwa krzesła sugerują „dwie dziewczyny z gimnazjum, które zginęły.
Kiedy próbował umieścić go przed amerykańską bazą wojskową, otrzymał reprymendę i był przechowywany przez długi czas.
Później wynieśli go, by nękać japońską ambasadę.
Teraz została przemianowana na Statuę Kobiet Komfort.
Asahi Shimbun początkowo stworzyła historię kobiet zapewniających komfort.
Poza tym posąg został przywłaszczony.
Jak to może być sztuka?
Zastanawiam się, dlaczego wszyscy ludzie, którzy przybywają do Korei, wyglądają jak Koreańczycy, od tego, jak wyglądają, po sposób, w jaki mówią.
(5 września 2019)

 

Opublikuj ponownie! Dopiero po przeczytaniu książki dowiesz się,

2020/5/13

Poniżej znajduje się artykuł Masayukiego Takayamy, który przynosi cotygodniowe wydanie Shincho z pomyślnym zakończeniem.
Ten artykuł dowodzi również, że jest on jedynym dziennikarzem w powojennym świecie.
Ten artykuł również doskonale dowodzi, że Chiny są krajem bezbożnego zła i wiarygodnego kłamstwa.
Bez przesady można powiedzieć, że Masayuki Takayama jest jednym z największych skarbów Japonii.
Pracownicy Asahi Shimbun mogą być szalonymi mężczyznami, których nie da się już naprawić, ale większość personelu NHK oprócz Arimy itp. Jest nadal przyzwoita, a nawet jeśli trochę się podda praniu mózgu, można je odpowiednio skorygować. Zróbmy to.
Dopiero po przeczytaniu książki dowiesz się, czym jest zbiór danych i czym jest reportaż.
efekt koronalny
Michael Blumenthal, sekretarz skarbu w administracji Cartera, urodził się w 1926 r. W Brandenburgii, północnej dzielnicy Berlina.
Jego żydowscy rodzice posiadali ekskluzywny sklep z odzieżą, ale kiedy miał dziesięć lat, sytuacja rodzinna uległa znacznemu pogorszeniu.
Wschodzący naziści zintensyfikowali wykluczanie Żydów, a podczas księżycowej nocy w listopadzie '38 oddziały szturmowe Goebbelsa rozbiły 267 synagogi oraz napadły i splądrowały 7500 żydowskich sklepów.
Sklep jego rodziców również został zniszczony, a chłopiec Hitler Jugend sam go zaatakował.
Rodzina opuściła rodzinne miasto i uciekła na frachtowiec z Neapolu.
Statek przekroczył Sueskę i zatrzymał się w Bombaju, Kolombo i Singapurze na terytorium Wielkiej Brytanii.
Za każdym razem chcieli schodzić na ląd, ale nigdzie nie pozwalali Żydom lądować.
Mniej więcej w tym samym czasie rodzina opuściła Neapol, St. Louis, niosąc 1000 Żydów, wypłynęła z Hamburga.
Jednak amerykański protektorat Kuby odmówił im wylądowania, a nawet nie pozwolono im zejść na ląd w Nowym Jorku.
Po miesiącu dryfowania statek powrócił do Europy i chociaż niektórzy byli w stanie zejść na ląd w Belgii, naziści wkrótce go zajęli, a większość pasażerów wysłano do obozów koncentracyjnych.
Ale statek Blumenthala miał szczęście.
Na końcu przejścia w Szanghaju Żydzi mogli wysiąść na ląd.
Japońska koncesja Hongkou pozwoliła im tam mieszkać bez wizy.
Po drugiej stronie Ogrodowego Mostu od Hongkou, Bund jest wyłożony budynkami żydowskich konglomeratów, takich jak Sassoon i Jardine Matheson, którzy zarabiali na handlu opium.
Byli semickimi Żydami z Bliskiego Wschodu (Sefardyjczycy) i byli zimni dla białych Żydów (Aszkenazyjczycy).
W rzeczywistości Aszkenazyjczykowi, który uciekł do Palestyny, odmówiono wylądowania, a czasem został zastrzelony.
Jedynymi miejscami, które je zaakceptowały, były japońskie koncesje w Manchukuo i Szanghaju, kontrolowane przez armię Kwantung.
Przytuliło się tam około 30 000 osób.
Blumenthal uznał to za coś oczywistego i wstąpił do byłej japońskiej szkoły, w której mieściła się Hongkou.
W końcu wojna się skończyła i rodzina mogła opuścić Szanghaj, ale nigdzie nie było Żydów.
Po dwóch latach oczekiwania USA w końcu pozwoliły im na wjazd do kraju.
Co zaskakujące, w Stanach Zjednoczonych pod administracją Demokratów Japończycy, którzy byli mili, byli postrzegani jako gorszy najeźdźcy niż Chińczycy.
To nie było środowisko, w którym ke mógłby powiedzieć, że przeżył pod opieką Japończyków.
Sprytny Blumenthal szybko odciął dobrą pamięć Japonii i odrzucił ją.
W rzeczywistości Partia Demokratyczna USA nadal postrzegała Japonię jako wroga po wojnie i, podobnie jak przed wojną, nadal używała Chińczyków do stłumienia Japonii, nawet jeśli stała się rządem partii komunistycznej.
CPC użyła fałszywej historii o masakrze w Nankinie, którą USA wymyśliły, aby zmusić Japończyków do odkupienia się. Dzięki pomocy ODA i pomocy technicznej udało im się w połowie zmodernizować kraj.
Dla Amerykanów wyglądało to na dobrze wyglądającą fabrykę niewolników, a firmy wkraczały jeden po drugim do Chin, a więzi amerykańsko-chińskie były tak silne, jak w epoce Czang Kaj-szeka.
Blumenthal, który brał udział w tym przedsięwzięciu i wyrobił sobie markę, po raz pierwszy od dłuższego czasu odwiedził Szanghaj na zaproszenie Komunistycznej Partii Chin.
W dawnej japońskiej szkole w Hongkou, obecnie przemianowanej na Shanghai Memorial Refugee Memorial Hall, powiedział, że japońska armia jest brutalna i że nigdy nie zapomni dobroci swoich przyjaciół w Chinach.
Był człowiekiem, który nie miał wstydu.
Kiedy wirus Wuhan stał się wirusowy, Izrael był tak szybki jak USA, aby odciąć ruch z Chinami.

Następnie Dai Yu-Ming, pełniący obowiązki ambasadora w Izraelu, potępił bezduszność na konferencji prasowej: „Jak śmiesz traktować Chiny, które obejmowały Żydów podczas Holokaustu, z takim chłodem”. (dwumiesięcznik „Mirutosu”).
Izrael w przeszłości wyraźnie nie odrzucał wypowiedzi podobnych do Blumenthal, ale tym razem było inaczej.
'Co mówisz? To Japończycy pomagali Żydom ”, a„ Szanghaj był pod japońską kontrolą. Nie rób makijażu. (Mirutosu)
Pełniący obowiązki ambasador usunął sfabrykowaną część ze swojej oficjalnej strony internetowej.
Korona czasami działa w celu weryfikacji wypaczeń historycznych.

London Times 1905'te şöyle yazdı: "Japonya'dan ders almalıyız."

2021/7/21
Ayrıca ABD, "Japonya Kore'yi sömürgeleştirdi" diyerek Japonların beyinlerini cehaletle yıkadı ve onları tamamen ifşa etti.
Kore'deki Japon araştırmacıların neredeyse tamamı solcuydu ve memnuniyetle Amerikan aldatmacasına katılıyorlardı.
13.03.2019 tarihinde gönderdiğim bölümü tekrar gönderiyorum.
Gerçekleri ortaya koyan bu özgün tez, Japonların ve dünyanın geri kalanının mutlaka okuması gereken bir eser.
Aşağıdaki bölüm bir önceki bölümün devamıdır.
"Japonya'dan ders almalıyız."
Mançurya Olayı'ndan bu yana, Japonya-Kore Birliği dönemindeki Kore isyanları ve isyanları neredeyse tamamen ortadan kalktı.
Koreliler, bir zamanlar Kore'nin baskın etnik grubu olan Qing Hanedanlığı'nın Mançuları ile eşit hale geldi.
Mançular ve Han Çinlileri uzun süre Korelilere hep tepeden baktılar ve onlara zorbalık yaptılar.
Ancak Japonya ve Kore'nin birleşmesiyle "Biz Japonuz" demek mümkün oldu.
Soşi-Kaimei hareketinin ortaya çıkıp isminin Japonca olması, binlerce yıldır başlarını tutan Mançular ve Çinlilere karşı büyük bir darbe oldu.
Bundan sonra Korelilerin başka ayaklanması olmadı.
"Kore-Japon soyunun teorisi" popüler hale geldi ve Kore ortaokulları, okul gezilerinin bir parçası olarak Ise Tapınağını ziyaret etmeye başladı.
Savaş sırasında birçok gönüllü asker ve birçok Koreli intihar misyonlarının üyesiydi.
Meiji hükümeti sömürgeleştirmeye girişmeme konusunda kesin bir kararlılığa sahipti.
Japonya, Çin-Japon Savaşı'ndan sonra 1895'te Tayvan'ı ilhak etti ve yaklaşık on yıl sonra London Times şunları yazdı.
"Sadece on yıl içinde Tayvan'ın nüfusu birkaç yüz bin kişi arttı. İngiltere, Fransa ve Hollanda isteselerdi Tayvan'ı kolonileştirebilirlerdi ama bunu yapmadılar çünkü toprak, endemik ve bulaşıcı hastalıkların bulunduğu tropikal bir hastalıktı. Dahası, dağların derinliklerindeki yerlilerin yanı sıra, sakinlerin çoğu Çin'den kaçan haydutlardı.Tayvan'ın transferine karar veren Shimonoseki Antlaşması'nın tam yetkili temsilcisi Li Hongzhang, "Biz korkunç bir yaptırım uyguladık" dedi. Japonya'ya yük. Yakında korkunç bir kadere maruz kalacaklar, o yüzden izleyin ve görün. Kendi kendine gülümsedi içten içe. Ancak Japonya, büyük bir çaba göstererek endemik hastalığın üstesinden geldi ve nüfusunu büyük bir hızla artırdı. Batı'nın sömürge imparatorlukları Japonya'nın başarısından ders almalı."
Aynı zamanda London Times'ın Kore'de övdüğü Japon kuralının aynısını da uyguluyordu.
Tayvan birleşmesi 50 yıl, Japonya-Kore birliği ise 35 yıl sürdü.
Eğer savaştan sonra Kore'ye dönen ve Kore'nin ilk cumhurbaşkanı olan Syngman Rhee'nin Japonya karşıtı hareketi olmasaydı, yarımada Kuzey ve Güney olarak bölünmeseydi ve Japonya ile birleşseydi. Tayvan'da 50 yıldır yaptığı gibi 15 yıl daha devam etseydi, Japonya Kore'yle de Tayvan'ınkine benzer duygularla baş edebilirdi.
Bu sadece bir hayal ama durum bu.
Ayrıca ABD, "Japonya Kore'yi sömürgeleştirdi" diyerek Japonların beyinlerini cehaletle yıkadı ve onları tamamen ifşa etti.
Chosun'daki Japon araştırmacıların neredeyse tamamı solcuydu ve memnuniyetle Amerikan yalanlarına katılıyorlardı.
Bunları düzeltmesi gereken saygın bilim adamları ve politikacıların kamu görevlerinden men edildiler.
Korelilerin ülkelerinin Japonya'nın kolonisi olduğunu düşünmeleri üzücü.
Bunun nedeni Amerikan işgal politikası ve Japon solcu kültürel şahsiyetlerin suç niteliğindeki cehaletidir.
Artık asıl noktaya (Reklam Yazı Tipleri) dönmenin zamanı geldi.

W 1905 r. London Times napisał: „Powinniśmy uczyć się od Japonii”.

2021/7/21
Ponadto Stany Zjednoczone zrobiły Japończykom pranie mózgu poprzez ignorancję, obnażając ich w pełni, mówiąc, że „Japonia skolonizowała Koreę”.
Prawie wszyscy japońscy badacze w Korei są lewicowcami i chętnie zgodzili się na amerykańskie oszustwo.
Wysyłam ponownie rozdział, który wysłałam 13.03.2019.
Ta autentyczna teza odsłaniająca prawdę o rzeczach jest obowiązkową lekturą zarówno dla Japończyków, jak i dla reszty świata.
Poniżej znajduje się kontynuacja poprzedniego rozdziału.
„Powinniśmy uczyć się od Japonii”.
Od czasu incydentu mandżurskiego zamieszki i bunty w Korei w epoce Unii Japońsko-Koreańskiej prawie zniknęły.
Koreańczycy zrównali się z Mandżurami z dynastii Qing, którzy niegdyś byli dominującą grupą etniczną w Korei.
Mandżurowie i Chińczycy Han zawsze patrzyli z góry na Koreańczyków i znęcali się nad nimi przez długi czas.
Jednak wraz z przyłączeniem Japonii i Korei stało się możliwe stwierdzenie: „Jesteśmy Japończykami.
Kiedy narodził się ruch Soshi-Kaimei, a nazwa stała się japońska, był to wielki cios przeciwko Mandżurom i Chińczykom, którzy trzymali się za głowy przez tysiące lat.
Potem nie było już powstań Koreańczyków.
Popularna stała się „teoria koreańsko-japońskiego pochodzenia”, a koreańskie gimnazja zaczęły odwiedzać Sanktuarium Ise w ramach wycieczek szkolnych.
Podczas wojny wielu ochotników i Koreańczyków brało udział w misjach samobójczych.
Rząd Meiji był zdecydowany nie angażować się w kolonizację.
Japonia zaanektowała Tajwan w 1895 r. po wojnie chińsko-japońskiej, a około dziesięć lat później „Londyński Times” napisał, co następuje.
„W ciągu zaledwie dziesięciu lat populacja Tajwanu wzrosła o kilkaset tysięcy ludzi. Anglia, Francja i Holandia mogły skolonizować Tajwan, gdyby chciały, ale tego nie zrobiły, ponieważ kraj był chorobą tropikalną, na której występowały choroby endemiczne i zakaźne. Co więcej, poza tubylcami głęboko w górach, większość mieszkańców stanowili bandyci, którzy uciekli z Chin. Li Hongzhang, pełnomocnik Traktatu z Shimonoseki, który podjął decyzję o przekazaniu Tajwanu, powiedział: „Narzuciliśmy straszliwy obciążenie dla Japonii. Wkrótce spotka ich straszny los, więc obserwujcie i przekonajcie się. Zaśmiał się w duchu sam do siebie. Jednak z wielkim wysiłkiem Japonia pokonała endemiczną chorobę i skokowo zwiększyła swoją populację. Imperia kolonialne Zachodu powinny uczyć się na sukcesie Japonii”.
Praktykował także te same japońskie zasady, które „London Times” wychwalał w Korei.
Fuzja Tajwanu trwała 50 lat, a unia japońsko-koreańska 35 lat.
Gdyby nie antyjapoński ruch Syngmana Rhee, który po wojnie wrócił do Korei i został pierwszym prezydentem Korei, gdyby nie podział półwyspu na Północ i Południe oraz gdyby fuzja z Japonią nie doprowadziła do kontynuowana przez kolejne 15 lat, tak jak to miało miejsce na Tajwanie przez 50 lat, Japonia byłaby w stanie poradzić sobie z Koreą z uczuciami podobnymi do uczuć Tajwanu.
To tylko fantazja, ale tak właśnie jest.
Ponadto Stany Zjednoczone zrobiły Japończykom pranie mózgu poprzez ignorancję, obnażając ich w pełni, mówiąc, że „Japonia skolonizowała Koreę”.
Prawie wszyscy japońscy badacze Chosun byli lewicowcami i chętnie zgadzali się z amerykańskim kłamstwem.
Porządni uczeni i politycy, którzy powinni byli ich poprawić, zostali wyrzuceni z urzędów publicznych.
Szkoda, że Koreańczycy zaczęli myśleć, że ich kraj był kolonią Japonii.
Wynika to z amerykańskiej polityki okupacyjnej i kryminalnej ignorancji japońskich lewicowych osobistości kulturowych.
Nadszedł czas powrotu do korzeni (Ad Fontes).

London Times kirjoitti vuonna 1905: "Meidän pitäisi oppia Japanista."

21.7.2021
Lisäksi Yhdysvallat aivopessi japanilaisia tietämättömyydellä paljastaen heidät täysin sanoen, että "Japani kolonisoi Korean".
Lähes kaikki japanilaiset tutkijat Koreassa ovat vasemmistolaisia ja yhtyivät mielellään amerikkalaisen huijauksen kanssa.
Lähetän uudelleen luvun, jonka lähetin 13.3.2019.
Tämä aito opinnäytetyö, joka paljastaa asioiden totuuden, on japanilaisten ja muun maailman pakollista luettavaa.
Seuraava on jatkoa edelliselle luvulle.
"Meidän pitäisi oppia Japanista."
Manchurian välikohtauksen jälkeen Korean mellakoita ja kapinoita Japani-Korean unionin aikakaudella ovat hävinneet.
Korealaiset ovat tasavertaisia Qing-dynastian manchujen kanssa, jotka olivat aikoinaan hallitseva etninen ryhmä Koreassa.
Manchut ja han-kiinalaiset olivat aina katsoneet korealaisia alaspäin ja kiusaaneet heitä pitkään.
Japanin ja Korean liittymisen myötä tuli kuitenkin mahdolliseksi sanoa: "Olemme japanilaisia.
Kun Soshi-Kaimei-liike syntyi ja nimestä tuli japanilainen, se oli suuri hitti mantšuja ja kiinalaisia vastaan, jotka olivat pitäneet päänsä tuhansia vuosia.
Sen jälkeen korealaiset eivät enää antaneet kapinoita.
"Korealais-japanilaisten esi-isien teoriasta" tuli suosittu, ja korealaiset yläkoulut alkoivat vierailla Isen pyhäkössä osana kouluretkiään.
Sodan aikana monet vapaaehtoiset sotilaat ja monet korealaiset olivat itsemurhaoperaatioiden jäseniä.
Meijin hallituksella oli luja päättäväisyys olla ryhtymättä kolonisaatioon.
Japani liitti Taiwanin vuonna 1895 Kiinan ja Japanin sodan jälkeen, ja noin kymmenen vuotta myöhemmin London Times kirjoitti seuraavan.
"Vain kymmenessä vuodessa Taiwanin väkiluku on kasvanut useilla sadoilla tuhansilla ihmisillä. Englanti, Ranska ja Hollanti olisivat voineet halutessaan kolonisoida Taiwanin, mutta he eivät tehneet, koska maa oli trooppinen tauti, jossa esiintyy endeemiä ja tarttuvia tauteja. Lisäksi syvällä vuoristossa asuvien alkuperäisasukkaiden lisäksi suurin osa asukkaista oli rosvoja, jotka olivat paenneet Kiinasta. Taiwanin siirtämisestä päättänyt Shimonoseki-sopimuksen täysivaltainen edustaja Li Hongzhang sanoi: "Olemme määrääneet kauhean taakka Japanille. He kohtaavat pian kauhean kohtalon, joten katso ja katso. Hän naurahti itsekseen sisäisesti. Suurilla ponnisteluilla Japani kuitenkin voitti endeemisen taudin ja lisäsi väestöään harppauksin. Lännen siirtomaavaltakuntien pitäisi ottaa oppia Japanin menestyksestä."
Se myös harjoitti samaa japanilaista sääntöä, jota London Times ylisti Koreassa.
Taiwanin fuusio kesti 50 vuotta ja Japanin ja Korean liitto 35 vuotta.
Jos ei olisi ollut Syngman Rheen Japanin vastaista liikettä, joka palasi Koreaan sodan jälkeen ja josta tuli Korean ensimmäinen presidentti, ja jos niemimaata ei olisi jaettu pohjoiseen ja etelään, ja jos fuusio Japanin kanssa olisi jatkui vielä 15 vuotta, kuten Taiwanissa 50 vuotta, Japani olisi voinut käsitellä Koreaa samanlaisin tuntein kuin Taiwanissa.
Se on vain fantasiaa, mutta näin on.
Lisäksi Yhdysvallat aivopessi japanilaisia tietämättömyydellä paljastaen heidät täysin sanoen, että "Japani kolonisoi Korean".
Melkein kaikki japanilaiset Chosun-tutkijat olivat vasemmistolaisia ja yhtyivät mielellään amerikkalaisen valheen kanssa.
Kunnolliset tutkijat ja poliitikot, joiden olisi pitänyt korjata ne, kiellettiin julkisista viroista.
On sääli, että korealaiset ovat alkaneet ajatella, että heidän maansa oli Japanin siirtomaa.
Se johtuu Yhdysvaltain miehityspolitiikasta ja japanilaisten vasemmiston kulttuurihahmojen rikollisesta tietämättömyydestä.
Nyt on aika palata alkuperäiseen (Ad Fontesiin).

London Times skrev 1905, "Vi burde lære av Japan."

2021/7/21
I tillegg hjernevasket USA japanerne med uvitenhet, og avslørte dem fullt ut, og sa at «Japan koloniserte Korea».
Nesten alle japanske forskere i Korea er venstreorienterte og gikk gjerne med på den amerikanske bløffen.
Jeg sender på nytt kapittelet jeg sendte ut 2019-03-13.
Denne genuine avhandlingen som avslører sannheten om ting er et must-lese for japanerne og resten av verden.
Det følgende er en fortsettelse av forrige kapittel.
"Vi bør lære av Japan."
Siden den manchuriske hendelsen har koreanske opptøyer og opprør under Japan-Korea-unionens tid nesten forsvunnet.
Koreanerne har blitt lik manchuene fra Qing-dynastiet, som en gang var den dominerende etniske gruppen i Korea.
Manchuene og Han-kineserne hadde alltid sett ned på koreanerne og mobbet dem i lang tid.
Men med sammenslåingen av Japan og Korea ble det mulig å si: "Vi er japanske.
Da Soshi-Kaimei-bevegelsen fant sted, og navnet ble japansk, var det en stor hit mot manchuene og kineserne, som hadde holdt hodet i tusenvis av år.
Etter det var det ikke flere opprør fra koreanerne.
"Teorien om koreansk-japanske aner" ble populær, og koreanske ungdomsskoler begynte å besøke Ise-helligdommen som en del av skoleutfluktene deres.
Under krigen var mange frivillige soldater og mange koreanere medlemmer av selvmordsoppdrag.
Meiji-regjeringen hadde en fast vilje til ikke å delta i kolonisering.
Japan annekterte Taiwan i 1895 etter den kinesisk-japanske krigen, og omtrent ti år senere skrev London Times følgende.
"På bare ti år har befolkningen i Taiwan økt med flere hundre tusen mennesker. England, Frankrike og Holland kunne ha kolonisert Taiwan hvis de ville, men det gjorde de ikke fordi landet var en tropisk sykdom med endemiske og smittsomme sykdommer spredte seg. Dessuten, bortsett fra de innfødte dypt inne i fjellene, var de fleste av innbyggerne banditter som hadde flyktet fra Kina. Li Hongzhang, den fullmektige for Shimonoseki-traktaten som bestemte overføringen av Taiwan, sa: "Vi har pålagt en forferdelig byrden på Japan. De vil lide en forferdelig skjebne snart, så se og se. Han humret for seg selv innerst inne. Men med stor innsats overvant Japan den endemiske sykdommen og økte befolkningen med stormskritt. Vestens kolonirike bør lære av Japans suksess."
Den praktiserte også den samme japanske regelen som London Times berømmet i Korea.
Taiwan-fusjonen varte i 50 år, og unionen Japan-Korea varte i 35 år.
Hvis det ikke hadde vært for den anti-japanske bevegelsen til Syngman Rhee, som returnerte til Korea etter krigen og ble den første presidenten i Korea, og hvis halvøya ikke hadde blitt delt i nord og sør, og hvis fusjonen med Japan hadde fortsatte i ytterligere 15 år, slik det gjorde i Taiwan i 50 år, ville Japan ha vært i stand til å håndtere Korea med følelser som ligner på Taiwan.
Det er bare en fantasi, men dette er tilfelle.
I tillegg hjernevasket USA japanerne med uvitenhet, og avslørte dem fullt ut og sa at «Japan koloniserte Korea».
Nesten alle japanske forskere på Chosun var venstreorienterte og gikk gjerne med på den amerikanske usannheten.
Anstendige lærde og politikere som burde ha korrigert dem, ble utestengt fra offentlige verv.
Det er synd at koreanere har kommet til å tro at landet deres var en koloni av Japan.
Det skyldes den amerikanske okkupasjonspolitikken og den kriminelle uvitenheten til de japanske venstreorienterte kulturpersonlighetene.
Nå er det på tide å gå tilbake til opprinnelsen (Ad Fontes).

London Times skrev 1905, "Vi borde lära av Japan."

2021/7/21
Dessutom hjärntvättade USA japanerna med okunnighet, avslöjade dem fullt ut och sa att "Japan koloniserade Korea."
Nästan alla japanska forskare i Korea är vänsterorienterade och gick gärna med på den amerikanska bluffen.
Jag skickar om kapitlet jag skickade ut 2019-03-13.
Denna genuina avhandling som avslöjar sanningen är ett måste för japanerna och resten av världen.
Följande är en fortsättning på föregående kapitel.
"Vi borde lära oss av Japan."
Sedan den Manchuriska incidenten har koreanska upplopp och uppror under Japan-Korea-unionens era nästan försvunnit.
Koreanerna har blivit lika med Qingdynastins manchus, som en gång var den dominerande etniska gruppen i Korea.
Manchuerna och Hankineserna hade alltid sett ner på koreanerna och mobbat dem under lång tid.
Men med anslutningen av Japan och Korea blev det möjligt att säga, "Vi är japanska.
När Soshi-Kaimei-rörelsen ägde rum, och namnet blev japanskt, var det en stor hit mot manchuerna och kineserna, som hade hållit sina huvuden i tusentals år.
Efter det blev det inga fler uppror från koreanerna.
"Teorin om koreansk-japansk härkomst" blev populär, och koreanska högstadieskolor började besöka Ise-helgedomen som en del av sina skolutflykter.
Under kriget var många frivilliga soldater och många koreaner medlemmar i självmordsuppdrag.
Meiji-regeringen hade en bestämd beslutsamhet att inte delta i kolonisering.
Japan annekterade Taiwan 1895 efter det kinesisk-japanska kriget och ungefär tio år senare skrev London Times följande.
"På bara tio år har Taiwans befolkning ökat med flera hundra tusen människor. England, Frankrike och Holland kunde ha koloniserat Taiwan om de ville, men det gjorde de inte eftersom landet var en tropisk sjukdom med endemiska och smittsamma sjukdomar Dessutom, förutom de infödda djupt inne i bergen, var de flesta av invånarna banditer som hade flytt från Kina. Li Hongzhang, Shimonosekifördragets befullmäktigade som beslutade om överföringen av Taiwan, sa: "Vi har infört en fruktansvärd bördan för Japan. De kommer att drabbas av ett fruktansvärt öde snart, så titta och se. Han skrattade för sig själv inombords. Men med stor ansträngning övervann Japan den endemiska sjukdomen och ökade sin befolkning med stormsteg. Västerlandets koloniala imperier borde lära sig av Japans framgångar."
Den praktiserade också samma japanska regel som London Times hyllade i Korea.
Fusionen i Taiwan varade i 50 år och unionen mellan Japan och Korea varade i 35 år.
Om det inte hade varit för den antijapanska rörelsen Syngman Rhee, som återvände till Korea efter kriget och blev Koreas första president, och om halvön inte hade delats upp i nord och syd, och om sammanslagningen med Japan hade fortsatte i ytterligare 15 år, som det gjorde i Taiwan i 50 år, skulle Japan ha kunnat hantera Korea med känslor som liknar Taiwans.
Det är bara en fantasi, men så är fallet.
Dessutom hjärntvättade USA japanerna med okunnighet, avslöjade dem fullt ut och sa att "Japan koloniserade Korea."
Nästan alla japanska forskare om Chosun var vänsterorienterade och gick gärna med på den amerikanska lögn.
Anständiga forskare och politiker som borde ha rättat dem förbjöds offentliga uppdrag.
Det är synd att koreaner har kommit att tro att deras land var en koloni av Japan.
Det beror på den amerikanska ockupationspolitiken och den kriminella okunnigheten hos de japanska vänsterkulturpersonligheterna.
Nu är det dags att återvända till ursprunget (Ad Fontes).

The London Times menulis pada tahun 1905, "Kita harus belajar dari Jepang."

2021/7/21
Selain itu, Amerika Serikat mencuci otak orang Jepang dengan ketidaktahuan, membeberkan mereka sepenuhnya, dengan mengatakan bahwa "Jepang menjajah Korea."
Hampir semua peneliti Jepang di Korea adalah kaum kiri dan dengan senang hati mengikuti tipuan Amerika.
Saya mengirim ulang bab yang saya kirimkan pada 13-03-2019.
Tesis asli yang mengungkapkan kebenaran ini harus dibaca oleh orang Jepang dan seluruh dunia.
Berikut ini merupakan lanjutan dari bab sebelumnya.
“Kita harus belajar dari Jepang.”
Sejak Insiden Manchuria, kerusuhan dan pemberontakan Korea pada era Uni Jepang-Korea telah hilang.
Orang Korea kini setara dengan orang Manchu pada Dinasti Qing, yang pernah menjadi kelompok etnis dominan di Korea.
Suku Manchu dan Han Tiongkok selalu memandang rendah orang Korea dan menindas mereka sejak lama.
Namun, dengan bergabungnya Jepang dan Korea, menjadi mungkin untuk mengatakan, “Kami adalah orang Jepang.
Ketika gerakan Soshi-Kaimei terjadi, dan namanya menjadi bahasa Jepang, hal itu merupakan pukulan telak terhadap suku Manchu dan Tiongkok, yang telah berkuasa selama ribuan tahun.
Setelah itu, tidak ada lagi pemberontakan yang dilakukan oleh pihak Korea.
"Teori nenek moyang Korea-Jepang" menjadi populer, dan sekolah menengah pertama Korea mulai mengunjungi Kuil Ise sebagai bagian dari tamasya sekolah mereka.
Selama perang, banyak tentara sukarelawan dan banyak warga Korea menjadi anggota misi bunuh diri.
Pemerintahan Meiji mempunyai tekad yang kuat untuk tidak terlibat dalam penjajahan.
Jepang mencaplok Taiwan pada tahun 1895 setelah Perang Tiongkok-Jepang, dan sekitar sepuluh tahun kemudian, London Times menulis sebagai berikut.
“Hanya dalam sepuluh tahun, populasi Taiwan telah meningkat beberapa ratus ribu orang. Inggris, Perancis, dan Belanda bisa saja menjajah Taiwan jika mereka mau, tapi mereka tidak melakukannya karena negeri itu adalah daerah tropis dimana penyakit endemik dan menular bisa terjadi. menyebar. Terlebih lagi, selain penduduk asli yang berada jauh di pegunungan, sebagian besar penduduknya adalah bandit yang melarikan diri dari Tiongkok. Li Hongzhang, pemegang kekuasaan penuh Perjanjian Shimonoseki yang memutuskan pemindahan Taiwan, berkata, "Kami telah menerapkan hukuman yang sangat buruk membebani Jepang. Mereka akan segera mengalami nasib buruk, jadi perhatikan dan lihatlah. Dia terkekeh dalam hati. Namun, dengan upaya keras, Jepang berhasil mengatasi penyakit endemik ini dan meningkatkan populasinya dengan pesat. Kerajaan kolonial di Barat harus belajar dari keberhasilan Jepang.”
Pemerintahan ini juga menerapkan aturan Jepang yang sama yang dipuji oleh London Times di Korea.
Penggabungan Taiwan berlangsung selama 50 tahun, dan persatuan Jepang-Korea berlangsung selama 35 tahun.
Jika bukan karena gerakan anti-Jepang Syngman Rhee, yang kembali ke Korea setelah perang dan menjadi presiden pertama Korea, dan jika semenanjung tidak terbagi menjadi Utara dan Selatan, dan jika merger dengan Jepang telah terjadi. Jika dilanjutkan selama 15 tahun berikutnya, seperti yang terjadi di Taiwan selama 50 tahun, Jepang akan mampu menghadapi Korea dengan perasaan yang sama dengan Taiwan.
Itu hanya khayalan, tapi inilah kenyataannya.
Selain itu, Amerika Serikat mencuci otak orang Jepang dengan ketidaktahuan, membeberkan mereka sepenuhnya, dengan mengatakan bahwa "Jepang menjajah Korea."
Hampir semua peneliti Jepang di Chosun adalah kaum kiri dan dengan senang hati mengikuti kebohongan Amerika.
Cendekiawan dan politisi baik yang seharusnya mengoreksi mereka dilarang menduduki jabatan publik.
Sangat disayangkan masyarakat Korea berpikir bahwa negara mereka adalah jajahan Jepang.
Hal ini disebabkan oleh kebijakan pendudukan Amerika dan ketidaktahuan kriminal dari tokoh budaya kiri Jepang.
Sekarang saatnya kembali ke asal (Ad Fontes).

كتبت صحيفة لندن تايمز عام 1905: "يجب أن نتعلم من اليابان".

2021/7/21
بالإضافة إلى ذلك، قامت الولايات المتحدة بغسل أدمغة اليابانيين بالجهل، وكشفتهم بالكامل، قائلة إن "اليابان استعمرت كوريا".
جميع الباحثين اليابانيين في كوريا تقريبًا هم من اليساريين وقد وافقوا بكل سرور على الخدعة الأمريكية.
سأعيد إرسال الفصل الذي أرسلته بتاريخ 13-03-2019.
هذه الأطروحة الحقيقية التي تكشف حقيقة الأشياء أمر لا بد منه لليابانيين وبقية العالم.
ما يلي هو استمرار للفصل السابق.
"يجب أن نتعلم من اليابان."
منذ حادثة منشوريا، اختفت أعمال الشغب والتمردات الكورية خلال عصر الاتحاد الياباني الكوري.
لقد أصبح الكوريون متساوين مع المانشو من أسرة تشينغ، الذين كانوا ذات يوم المجموعة العرقية المهيمنة في كوريا.
كان المانشو والصينيون الهانيون ينظرون دائمًا بازدراء إلى الكوريين ويتنمرون عليهم لفترة طويلة.
ومع ذلك، مع انضمام اليابان وكوريا، أصبح من الممكن القول: "نحن يابانيون.
عندما حدثت حركة سوشي كايمي، وأصبح الاسم يابانيًا، كانت ضربة كبيرة ضد المانشو والصينيين، الذين ظلوا رؤوسهم لآلاف السنين.
بعد ذلك، لم تكن هناك انتفاضات أخرى للكوريين.
أصبحت "نظرية الأصل الكوري الياباني" شائعة، وبدأت المدارس الإعدادية الكورية في زيارة ضريح إيسه كجزء من الرحلات المدرسية.
خلال الحرب، كان العديد من الجنود المتطوعين والعديد من الكوريين أعضاء في المهمات الانتحارية.
كان لدى حكومة ميجي تصميم حازم على عدم الانخراط في الاستعمار.
ضمت اليابان تايوان في عام 1895 بعد الحرب الصينية اليابانية، وبعد حوالي عشر سنوات، كتبت صحيفة لندن تايمز ما يلي.
"في غضون عشر سنوات فقط، زاد عدد سكان تايوان بعدة مئات الآلاف من الأشخاص. كان بإمكان إنجلترا وفرنسا وهولندا استعمار تايوان إذا أرادوا ذلك، لكنهم لم يفعلوا ذلك لأن الأرض كانت مرضًا استوائيًا تنتشر فيه الأمراض المستوطنة والمعدية. علاوة على ذلك، وباستثناء السكان الأصليين في أعماق الجبال، كان معظم السكان من قطاع الطرق الذين فروا من الصين. وقال لي هونغ تشانغ، المفوض المفوض لمعاهدة شيمونوسيكي الذي قرر نقل تايوان: "لقد فرضنا حظرًا رهيبًا العبء على اليابان. وسوف يلاقون مصيرا رهيبا قريبا، فشاهدوا وانظروا. ضحك على نفسه داخليا. ومع ذلك، وبجهد كبير، تغلبت اليابان على المرض المتوطن وزاد عدد سكانها بسرعة فائقة. ويجب على الإمبراطوريات الاستعمارية في الغرب أن تتعلم من نجاح اليابان".
كما أنها مارست نفس القاعدة اليابانية التي أشادت بها صحيفة لندن تايمز في كوريا.
فقد استمر اندماج تايوان لمدة خمسين عاماً، واستمر الاتحاد الياباني الكوري لمدة 35 عاماً.
ولولا حركة سينغمان ري المناهضة لليابان، الذي عاد إلى كوريا بعد الحرب وأصبح أول رئيس لكوريا، ولولا تقسيم شبه الجزيرة إلى شمال وجنوب، ولولا الاندماج مع اليابان. ولو استمر الأمر لمدة 15 عاماً أخرى، كما فعلت في تايوان لمدة 50 عاماً، لكانت اليابان قادرة على التعامل مع كوريا بمشاعر مماثلة لمشاعر تايوان.
إنه مجرد خيال، ولكن هذا هو الحال.
بالإضافة إلى ذلك، قامت الولايات المتحدة بغسل أدمغة اليابانيين بالجهل، وكشفتهم بالكامل، قائلة إن "اليابان استعمرت كوريا".
كان جميع الباحثين اليابانيين تقريبًا في تشوسون يساريين، وقد وافقوا بكل سرور على الأكاذيب الأمريكية.
تم منع العلماء والسياسيين المحترمين الذين كان ينبغي عليهم تصحيحهم من تولي المناصب العامة.
ومن المؤسف أن الكوريين أصبحوا يتصورون أن بلادهم كانت مستعمرة لليابان.
ويرجع ذلك إلى سياسة الاحتلال الأمريكي والجهل الإجرامي للشخصيات الثقافية اليسارية اليابانية.
لقد حان الوقت للعودة إلى الأصل (Ad Fontes).

Die London Times het in 1905 geskryf: "Ons moet by Japan leer."

2021/7/21
Daarbenewens het die Verenigde State die Japannese met onkunde gebreinspoel, hulle ten volle ontbloot en gesê dat "Japan Korea gekoloniseer het."
Byna alle Japannese navorsers in Korea is linksgesindes en het graag saamgegaan met die Amerikaanse klug.
Ek stuur weer die hoofstuk wat ek op 2019-03-13 uitgestuur het.
Hierdie opregte tesis wat die waarheid van dinge openbaar, is 'n moet-lees vir die Japannese en die res van die wêreld.
Die volgende is 'n voortsetting van die vorige hoofstuk.
"Ons moet by Japan leer."
Sedert die Mantsjoerye-voorval het Koreaanse onluste en rebellies gedurende die era van die Japan-Korea-unie amper verdwyn.
Die Koreane het gelyk geword aan die Manchus van die Qing-dinastie, wat eens die dominante etniese groep in Korea was.
Die Manchus en die Han-Chinese het nog altyd op die Koreane neergesien en hulle lank geboelie.
Met die aansluiting van Japan en Korea het dit egter moontlik geword om te sê: "Ons is Japannees.
Toe die Soshi-Kaimei-beweging plaasgevind het, en die naam Japannees geword het, was dit 'n groot treffer teen die Manchus en Chinese, wat hul koppe al duisende jare lank vasgehou het.
Daarna was daar nie meer opstande deur die Koreane nie.
Die "teorie van Koreaans-Japannese afkoms" het gewild geword, en Koreaanse junior hoërskole het die Ise-heiligdom begin besoek as deel van hul skooluitstappies.
Tydens die oorlog was baie vrywillige soldate en baie Koreane lede van selfmoordsendings.
Die Meiji-regering het 'n vaste vasberadenheid gehad om nie by kolonisasie betrokke te raak nie.
Japan het Taiwan in 1895 na die Sino-Japannese Oorlog geannekseer, en sowat tien jaar later het die London Times die volgende geskryf.
"In net tien jaar het die bevolking van Taiwan met etlike honderdduisende mense toegeneem. Engeland, Frankryk en Holland kon Taiwan gekoloniseer het as hulle wou, maar hulle het nie, want die land was 'n tropiese siekte waar endemiese en aansteeklike siektes was. Verder, afgesien van die inboorlinge diep in die berge, was die meeste van die inwoners bandiete wat uit China gevlug het. Li Hongzhang, die gevolmagtigde van die Shimonoseki-verdrag wat besluit het oor die oordrag van Taiwan, het gesê: "Ons het 'n verskriklike las op Japan. Hulle sal binnekort 'n verskriklike lot ly, so kyk en kyk. Hy lag innerlik by homself. Japan het egter met groot moeite die endemiese siekte oorwin en sy bevolking met rasse skrede vermeerder. Die koloniale ryke van die Weste behoort uit Japan se sukses te leer.”
Dit het ook dieselfde Japannese reël beoefen wat die London Times in Korea geprys het.
Die samesmelting van Taiwan het 50 jaar geduur, en die Japan-Korea-unie het 35 jaar geduur.
As dit nie was vir die anti-Japannese beweging van Syngman Rhee, wat na die oorlog na Korea teruggekeer het en die eerste president van Korea geword het nie, en as die skiereiland nie in Noord en Suid verdeel was nie, en as die samesmelting met Japan vir nog 15 jaar voortgeduur het, soos dit vir 50 jaar in Taiwan gedoen het, sou Japan Korea met gevoelens soortgelyk aan dié van Taiwan kon hanteer.
Dit is net 'n fantasie, maar dit is die geval.
Daarbenewens het die Verenigde State die Japannese met onkunde gebreinspoel, hulle ten volle ontbloot en gesê dat "Japan Korea gekoloniseer het."
Byna alle Japannese navorsers oor Chosun was linksgesindes en het graag saamgegaan met die Amerikaanse valsheid.
Ordentlike geleerdes en politici wat hulle moes reggehelp het, is uit die openbare amp verban.
Dit is jammer dat Koreane begin dink het dat hul land 'n kolonie van Japan was.
Dit is te wyte aan die Amerikaanse besettingsbeleid en die kriminele onkunde van die Japannese linkse kultuurfigure.
Dit is nou die tyd om terug te keer na die oorsprong (Ad Fontes).

倫敦泰晤士報1905年寫道，「我們應該向日本學習」。

2021/7/21
此外，美國也對日本人進行無知洗腦，將其暴露無遺，稱「日本殖民朝鮮」。
幾乎所有在韓國的日本研究人員都是左翼分子，他們很樂意附和美國的騙局。
我正在重新發送我在 2019-03-13 發出的章節。
這篇揭示事物真相的真實論文是日本人和世界其他地方的必讀之作。
下面是上一章的延續。
“我們應該向日本學習。”
自從滿洲事變以來，日韓同盟時期的朝鮮騷亂和叛亂幾乎消失了。
朝鮮族已經與清朝的滿族平起平坐，滿族曾經是朝鮮的主體民族。
滿族和漢族長期以來瞧不起、欺負朝鮮人。
然而，隨著日本和韓國的加入，可以說「我們是日本人」。
當「宗志開明」運動發生後，這個名字變成了日本人，對幾千年來一直低著頭的滿族和漢族來說是一個沉重的打擊。
此後，朝鮮人再也沒有起義。
「韓日血統論」盛行，韓國初中開始將參拜伊勢神宮作為修學旅行的一部分。
戰爭期間，許多志願軍士兵和許多韓國人都是自殺任務的成員。
明治政府堅決不搞殖民統治。
1895年甲午戰爭後，日本吞併了台灣，大約十年後，倫敦《泰晤士報》發表了以下文章。
「短短十年間，台灣人口增加了數十萬人。英國、法國、荷蘭如果願意的話，本來可以殖民台灣，但他們沒有這麼做，因為這片土地是熱帶地區，流行著地方性傳染病。而且，除了深山裡的原住民外，大部分居民都是從中國逃亡的土匪。決定轉讓台灣的《馬關條約》全權代表李鴻章說：「我們強加了可怕的日本的負擔。 他們很快就會遭受可怕的命運，所以拭目以待吧。 他在心裡暗自竊笑。 然而，日本經過努力，克服了地方病，人口突飛猛進。 西方殖民帝國應該學習日本的成功。”
它還在韓國實行了倫敦時報讚揚的日本規則。
台灣合併持續了50年，日韓合併持續了35年。
如果沒有戰後李承晚的抗日運動，如果沒有李承晚的反日運動，如果沒有戰後返回朝鮮並成為韓國第一任總統，如果沒有半島分裂為南北，如果沒有與日本的合併再持續15年，就像在台灣50年一樣，日本也能以與台灣相似的感情來對待韓國。
這只是幻想，但事實就是如此。
此外，美國也對日本人進行無知洗腦，將其暴露無遺，稱「日本殖民朝鮮」。
幾乎所有北韓問題的日本研究人員都是左翼分子，他們很樂意附和美國的謊言。
應該糾正這些錯誤的正派學者和政治家被禁止擔任公職。
可惜的是，韓國人開始認為自己的國家是日本的殖民地。
這是美國的佔領政策和日本左翼文化人士的無知犯罪所造成的。
現在是回到原點（Ad Fontes）的時候了。

伦敦泰晤士报1905年写道，“我们应该向日本学习”。

2021/7/21
此外，美国还对日本人进行无知洗脑，将其暴露无遗，称“日本殖民朝鲜”。
几乎所有在韩国的日本研究人员都是左翼分子，他们很乐意附和美国的骗局。
我正在重新发送我在 2019-03-13 发出的章节。
这篇揭示事物真相的真实论文是日本人和世界其他地方的必读之作。
下面是上一章的延续。
“我们应该向日本学习。”
自满洲事变以来，日韩同盟时期的朝鲜骚乱和叛乱几乎消失了。
朝鲜族已经与清朝的满族平起平坐，满族曾经是朝鲜的主体民族。
满族和汉族长期以来一直瞧不起、欺负朝鲜人。
然而，随着日本和韩国的加入，可以说“我们是日本人”。
当“宗志开明”运动发生后，这个名字变成了日本人，对几千年来一直低着头的满族和汉族来说是一个沉重的打击。
此后，朝鲜人再没有起义。
“韩日血统论”盛行，韩国初中开始将参拜伊势神宫作为修学旅行的一部分。
战争期间，许多志愿军士兵和许多韩国人都是自杀任务的成员。
明治政府坚决不搞殖民统治。
1895年甲午战争后，日本吞并了台湾，大约十年后，伦敦《泰晤士报》发表了以下文章。
“短短十年间，台湾人口增加了数十万人。英国、法国、荷兰如果愿意的话，本来可以殖民台湾，但他们没有这么做，因为这片土地是热带地区，流行着地方性传染病。 而且，除了深山里的原住民外，大部分居民都是从中国逃亡的土匪。决定转让台湾的《马关条约》全权代表李鸿章说：“我们强加了可怕的 日本的负担。 他们很快就会遭受可怕的命运，所以拭目以待吧。 他在心里暗自窃笑。 然而，日本经过努力，克服了地方病，人口突飞猛进。 西方殖民帝国应该学习日本的成功。”
它还在韩国实行了伦敦时报赞扬的日本规则。
台湾合并持续了50年，日韩合并持续了35年。
如果没有战后李承晚的抗日运动，如果没有李承晚的反日运动，如果没有战后返回朝鲜并成为韩国第一任总统，如果没有半岛分裂为南北，如果没有与日本的合并 再持续15年，就像在台湾50年一样，日本也能以与台湾相似的感情来对待韩国。
这只是幻想，但事实就是如此。
此外，美国还对日本人进行无知洗脑，将其暴露无遗，称“日本殖民朝鲜”。
几乎所有朝鲜问题的日本研究人员都是左翼分子，他们很乐意附和美国的谎言。
应该纠正这些错误的正派学者和政治家被禁止担任公职。
遗憾的是，韩国人开始认为自己的国家是日本的殖民地。
这是美国的占领政策和日本左翼文化人士的无知犯罪造成的。
现在是回到原点（Ad Fontes）的时候了。