Poŝtkarto de mia frato： 兄からのはがき

　　Hieraŭ mi ricevis poŝtkarton de mia frato. Tie orde vicas liaj literoj. En ĝi li dankis min pro informoj de nia forpasinta fratino, kiun mi sendis.
Li skribis jene;
　Hieraŭ neĝis. Vi ne malvarmumu.
Ni ne povas diri, ke vovoj de gefratoj estis ne longaj, tamen ankaŭ ne povas diri, ke iliaj vivoj esits mallongaj. Homoj devas rigardi homojn malaperantajn antaŭ si. Tiel pensante mi estis malĝaja.
Mia vivo baldaŭ finos. Ĝis tiam mi vivos sincere. Mi operaciis kokson kaj tie enmetis feran tableton kaj oston, kiu elprenis de miaj ripoj. Kracisto diris; mi povos pasi post jaro. Mi deziras veni tiun staton al mi.

　Mi kredas, ke skribante la leteron li konsolis sin mem. Ĉar ankaŭ mi konsolis min per skribado.

＊　＊　＊

昨日兄からはがきを受け取りました。几帳面な文字が並んでいました。それは亡くなった姉について書かれたものを私が送ったことへの感謝でした。
　次のようなことが書かれていました。
　昨日、雪が降りました。風を引かないようにしなさい。私たちのきようだいの人生は長いとは云えないが、短いとも云えない。人は自分の前から人が消えてゆくの見ていなくてはならない。そう考えると悲しくなった。私の人生も終着駅に近づいていると思う。それまでは精一杯生きようと思う。私は腰の手術をしました。鉄の板を入れたち、肋骨を取って入れたりしました。医師は1年後くらいで歩けるようになるだろうと云っています。私もそうなってくれるように願っています。

この便りを書きながら彼は自分を慰めていたに違いない。私自身書くことで自分を慰めているのですから。