หลังจากนั้นก็มีการประดิษฐ์ขึ้น ถ้าไม่ใช่งานประดิษฐ์ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร

ผู้หญิงสบาย ๆ รายงานโยชิดะ ... บาปสำคัญของการรายงานการต่อต้านญี่ปุ่นที่ไม่ได้หายไปไหน
Sound Argument ประจำเดือนตุลาคม 2557
การอภิปรายอย่างเร่งด่วน
นักข่าว Yoshiko Sakurai
นักข่าว Kadota Ryusho
Rui Abiru บรรณาธิการฝ่ายรัฐศาสตร์ Sankei Shimbun
เป็นเรื่องจริงที่ไม่เพียง แต่คนญี่ปุ่นเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนทั่วโลกโดยเฉพาะผู้ที่เกี่ยวข้องกับ UN ด้วยที่ต้องรู้
เป็นความจริงที่ฮิลลารีคลินตันจำเป็นต้องรู้เป็นพิเศษ
คำวิจารณ์ที่มีรากฐานมาดีจำนวนมหาศาลคือ "การวิจารณ์ที่ไม่มีมูล" ...
Abiru: คุณ Sugiura ซึ่งเพิ่งเข้ามาพูดคุยได้เขียนข้อความต่อไปนี้ไว้ในหน้าแรก
'มีการวิพากษ์วิจารณ์ที่ไม่มีมูลความจริงในบางวงการและบนอินเทอร์เน็ตว่าปัญหาของผู้หญิงที่สะดวกสบายเป็นสิ่งที่อาซาฮีชิมบุนสร้างขึ้น'
มีหลักฐานและเหตุผลมากเกินพอที่จะเชื่อได้ว่าไม่มีมูล อย่างไรก็ตาม Asahi เขียนราวกับว่าพวกเขาเป็นเหยื่อ และพวกเขาเขียนว่าพวกเขากำลังจะถอนบทความเกี่ยวกับคุณโยชิดะเซจิ แต่พวกเขาเขียนเป็นตัวพิมพ์เล็กที่หน้าในและไม่มีอะไรอยู่ในหน้าแรก ไม่มีพาดหัวข่าว สำหรับฉันดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการปกปิดเรื่องราวตั้งแต่แรก
คาโดตะ: ไม่ใช่อาซาฮีที่ได้รับคำวิจารณ์ที่ไม่มีมูลความจริง แต่เป็นชาวญี่ปุ่น รูปปั้นของผู้หญิงที่ให้ความสะดวกสบายได้ถูกสร้างขึ้นทั่วโลกและมีการอภิปรายมติประณามในรัฐสภาทั่วโลก
ฉันสงสัยว่า Asahi Shimbun จะตอบที่นี่ได้อย่างไร แต่ในทางกลับกันมันกลับท้าทาย
Sakurai: 'คำวิจารณ์ที่ไม่มีมูลความจริง' หมายความว่าฉันแปลกใจที่คุณยืนยันมากขนาดนี้
เป็นปัญหาที่ Asahi Shimbun ประดิษฐ์ขึ้นประการแรกคือการถูกบังคับเคลื่อนย้ายและประการที่สองการเชื่อมโยงกองกำลังอาสาสมัครสตรีกับผู้หญิงที่สะดวกสบายซึ่งเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันมาก กองกำลังอาสาสมัครสตรีที่ถูกบังคับเคลื่อนย้ายเป็นเรื่องที่น่าตกใจไปทั่วโลกและ Asahi Shimbun เป็นผู้ถือธง
ลองนึกภาพความเป็นจริงของ 'อาสาสมัคร = ผู้หญิงสบาย ๆ ' ซึ่งเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่
กองทัพญี่ปุ่นกวาดต้อนเด็กผู้หญิงที่อาจหรือไม่จบการศึกษาระดับประถมศึกษาไปเป็นหญิงสาวในช่วงอายุ 20 ต้น ๆ และทำให้พวกเขากลายเป็น "ผู้หญิงที่สบายทางทหาร" ตามรายงานของหนังสือพิมพ์ Asahi
การเขียนเรื่องแบบนี้จะทำให้ประชาชนเกาหลีใต้โกรธ
คงเป็นเรื่องแปลกสำหรับชาวเกาหลีที่จะไม่โกรธและเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะโกรธ ระหว่างญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ซึ่งน่าจะดีกว่านี้ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ในแง่นั้นอาซาฮีต้องขอโทษคนเกาหลีด้วยเช่นกัน
Abiru: Asahi ยอมรับว่าได้พบปะกับผู้หญิงที่ปลอบโยนและอาสาสมัคร แต่เขียนว่านี่ไม่มีเหตุผลและมีงานวิจัยเพียงเล็กน้อย แต่นั่นไม่ถูกต้อง
คุณสามารถถามพ่อแม่หรือปู่ย่าตายายของคุณว่า "กองทหารอาสาคืออะไร" เป็นสิ่งที่คุณสามารถค้นหาได้อย่างง่ายดายหากคุณถาม
คาโดตะ: มันเป็นเรื่องธรรมดาคุณก็รู้เพราะมันอยู่ในระดับของเหตุผลทั่วไปสำหรับกลุ่มอาสาสมัครหญิง
พวกเขาประเมินข้อมูลใน "การขายตัวเพื่อโสเภณี" บนโลกนี้อย่างไร?
Sakurai: บทความเกี่ยวกับรายงานของ Uemura กล่าวว่า 'เราพบว่ามีข้อผิดพลาดที่เป็นข้อเท็จจริงในส่วนหนึ่งของบทความ' และ 'เราเสียใจที่ไม่มีการรายงานเชิงยืนยัน
อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่เรื่องราวที่สามารถทำให้สงบได้ด้วยการรายงานที่ไม่เพียงพอ
ในบทความของ Uemura เมื่อวันที่ 11 สิงหาคม 1991 ชื่อของผู้หญิงคนนี้ถูกระงับ แต่สามวันต่อมาในโซลในวันที่ 14 สิงหาคมเธอตั้งชื่อจริงว่า Kim Hak-sun
ในงานแถลงข่าวเธอเผยว่า "พ่อแม่ของฉันขายฉันในราคา 40" “ ฉันถูกพ่อเลี้ยงขายในสามปีต่อมาเมื่อฉันอายุ 17” เธอกล่าว
ต่อมาเธอได้ยื่นฟ้องรัฐบาลญี่ปุ่นและในคำฟ้องของเธอระบุชัดเจนว่าเธอถูกขายให้ Kisaeng เนื่องจากความยากจนของเธอ เป็นคำพูดที่นักข่าว Uemura ต้องเคยเห็น ฉันสงสัยว่าเขาจะประเมินข้อมูลชิ้นสำคัญนี้ได้อย่างไรว่าพ่อแม่ของเธอขายได้อย่างไรแม้ว่าเขาจะเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้มากมายในบทความเด่นก็ตาม
เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 1991 หลังจากฟ้องคดี Uemura ได้เขียนรายงานการสัมภาษณ์กับ Kim
ในบทความนั้น Uemura ไม่ได้เขียนว่าเธอถูกขายออกไปเพราะความยากจนของเธอ
เมื่อพิจารณาบริบทอย่างใกล้ชิดแล้วฉันคิดว่ามันปลอดภัยที่จะบอกว่า Uemura จงใจทิ้งข้อมูลที่ Kim ถูกขายออกไป
เช่นเดียวกับกองอาสาสมัคร
เขาไม่ได้รายงานข้อมูลที่สำคัญว่ากองพลอาสาสมัครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้หญิงที่ปลอบโยน
นั่นคือสิ่งที่ต้องพูด
Abiru: ฉันอยากจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในรายงานพิเศษของอาซาฮีระบุว่าไม่มีการพูดถึง "ถูกขายให้คิแซง" ในเทปที่คุณอูเอมูระได้ยิน แม้ว่าจะเป็นเรื่องจริง แต่บทความของ Uemura ในเดือนสิงหาคม 1991 ระบุว่าเขาถูก "นำตัวไปสนามรบในนามของกองกำลังอาสาสมัคร"
คุณอูเอมูระได้ยินในเทปว่าเธอถูกนำตัวไปที่สนามรบในนามของหน่วยอาสาสมัครหรือไม่?
อาจจะไม่.

ฉันจะต้องบอกว่ามีการประดิษฐ์หลังจากทั้งหมด ถ้าไม่ใช่งานประดิษฐ์ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร บทความเกี่ยวกับ Asahi ไม่ได้ระบุชัดเจน
นิพจน์ "ถูกบังคับเคลื่อนย้าย" ได้รับการเปลี่ยนแปลงทีละรายการในบทบรรณาธิการของ Asahi
คาโดตะ: ในลักษณะเฉพาะนั้นมีการกล่าวถึงหัวหน้าสำนักโซลในตอนแรกว่าให้ข้อมูล แต่ฉันสงสัยว่าทำไมคุณอุเอมูระจากแผนกกิจการสังคมโอซาก้าจึงประสบปัญหาในการเดินทางไปต่างประเทศเพื่อปกปิดเรื่องราวในโซล? มันแตกต่างจากการเดินทางเพื่อธุรกิจในประเทศ เป็นเรื่องไม่สมควรที่จะคาดหวังให้เราเชื่อว่าเขาไม่ได้มีความสัมพันธ์พิเศษกับแม่สามีของเขา
Sakurai: ฉันก็มีข้อสงสัยเหมือนกัน มันเป็นข่าวพิเศษไม่ใช่เหรอ? จากมุมมองของนักข่าวนักข่าวคนหนึ่งคิดไม่ถึงว่าจะส่งเรื่องพิเศษของหัวหน้าสำนักโซลให้นักข่าวคนอื่น บทความเกี่ยวกับคุณอุเอมูระกล่าวว่าเขา "ไม่ได้ใช้ความสัมพันธ์กับแม่สามีเพื่อรับข้อมูลพิเศษใด ๆ " ถึงกระนั้นบทความที่เขาเขียนก็เป็นประโยชน์ต่อคำกล่าวอ้างของแม่สามี ด้วยเหตุนี้คำถามที่ว่าทำไมเขาถึงไม่เขียนข้อมูลเกี่ยวกับการถูกพ่อแม่ "ขายทิ้ง" และทำไมเขาถึงเขียนบทความที่เชื่อมโยงกับกองอาสาสมัครจึงยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น ไม่มีคำอธิบายเกี่ยวกับประเด็นเหล่านี้ในบทความคุณลักษณะ
คาโดตะ: ฉันคิดว่าอาซาฮีเข้าใจดีว่าการถูกบังคับย้ายคือต้นตอของปัญหา มีการบังคับย้ายหรือไม่? มันคือปมของ Sex Slaves ตราบใดที่พวกเขาถูกเรียกว่า "ทาสทางเพศ" พวกเขาจะต้องถูกบังคับให้พาผู้หญิงไปในที่ที่เธอไม่ต้องการไปกักขังเธอหรือบังคับให้เธอมีเซ็กส์กับคนที่เธอไม่ชอบด้วยการข่มขืน
หากไม่มีการ "ถูกบังคับเคลื่อนย้าย" ก็จะไม่เป็น "ทาสทางเพศ" เลย
หากสิ่งนั้นพังทลายลงจะเป็น 'การรายงานข่าวของ Asahi Shimbun เป็นอย่างไร?'
ถ้าไม่มีการบังคับเคลื่อนย้ายฉันคิดว่า Asahi Shimbun จะหายไป
ดังนั้นฉันคิดว่าพวกเขายังคงพยายามอย่างยิ่งที่จะปกป้องสถานที่แห่งนี้และยังไม่ได้ลดธงว่ามีการบังคับให้ทำเช่นนั้น
บทความสารคดีไม่ได้กล่าวถึงพยานหลักฐานสดจากคุณอูเอมูระเองหรือหัวหน้าสำนักโซลมากนัก ในทางกลับกันบทสรุปแบบนี้สะท้อนให้เห็นถึงความตั้งใจของ Asahi ที่จะแก้ไขสถานการณ์และผ่านมันไปให้ได้
Abiru: เมื่อพิจารณาจากบทบรรณาธิการของ Asahi ในราวปี 1992 บทความนี้ถือว่า "ถูกบังคับเคลื่อนย้าย" เป็นหลักฐานเฉพาะ อย่างไรก็ตามเมื่อถูกบังคับเคลื่อนย้ายกลายเป็นเรื่องที่น่าสงสัยมากขึ้นเรื่อย ๆ กองบรรณาธิการจึงถดถอยเป็น ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มเขียนว่า 'ถูกบังคับเคลื่อนย้าย' ไม่สำคัญและในที่สุดคำว่า 'ถูกบังคับเคลื่อนย้าย' ก็ไม่ได้ใช้ในทุกวันนี้
ซากุไร: มันกลายเป็นการบีบบังคับ
Abiru: นี่เป็นการบิดเบือนความจริง ฉันยังคิดว่ามันเป็นการล้อเลียนผู้อ่านของ Asahi พวกเขาไม่พยายามบอกความจริง มันสร้างความไม่สะดวกให้กับผู้คนในญี่ปุ่นอย่างมาก แต่ฉันคิดว่ามันเป็นการตอบสนองที่ไม่จริงใจอย่างแท้จริง
บทความนี้ดำเนินต่อไป

det var trots allt en tillverkning. Om detta inte är en tillverkning, vet jag inte vad det är

Trösta kvinnor, Yoshida-rapporten ... den kardinala synd av anti-japansk rapportering som inte har försvunnit
Ljudargument varje månad, oktober 2014
Brådskande diskussion
Journalisten Yoshiko Sakurai
Journalisten Kadota Ryusho
Rui Abiru, redaktör, Sankei Shimbun avdelning för statsvetenskap
Det är sant att inte bara Japans befolkning utan också människor över hela världen, särskilt de som är involverade i FN, behöver veta.
Det är en sanning som Hillary Clinton särskilt behöver veta.
En enorm mängd välgrundad kritik är "ogrundad kritik" ...
Abiru: Herr Sugiura, som just har kommit för diskussion, skrev följande på sin första sida.
"Det har varit ogrundad kritik i vissa kretsar och på internet att frågan om kvinnors komfort är en tillverkning av Asahi Shimbun."
Det finns mer än tillräckligt med bevis och anledning att tro att det är ogrundat. Ändå skrev Asahi som om de var offren. Och de skrev att de skulle dra tillbaka artikeln om Mr. Yoshida Seiji, men de skrev den med små bokstäver på insidan och ingenting på första sidan. Det finns ingen rubrik. Det verkar för mig att de ville täcka historien från början.
Kadota: Det är inte Asahi som får ogrundad kritik, utan japanerna. Statyer av tröstkvinnor har uppförts runt om i världen, och fördömerresolutioner diskuteras i parlament över hela världen.
Jag undrade hur Asahi Shimbun skulle svara här, men tvärtom blev det trotsande.
Sakurai: "Ogrundad kritik" betyder att jag är förvånad över att du insisterar så mycket.
Det är just problemet som Asahi Shimbun tillverkade, för det första som flyttas med makt och för det andra, som kopplade kvinnofrivillighetskorpset och komfortkvinnorna, som är två mycket olika saker. Kvinnornas kvinnofrivilligkorps flyttades med kraft är chockerande för världen, och Asahi Shimbun var flaggbäraren.
Föreställ dig verkligheten "Volunteer Corps = Comfort Women", vilket är en enorm sak.
Den japanska militären tog med kraft tjejer som kanske eller inte har gått examen från grundskolan till unga kvinnor i början av 20-talet och förvandlat dem till "militära tröstkvinnor", enligt tidningen Asahi.
Att skriva den här typen av saker skulle förvärra den sydkoreanska opinionen.
Det skulle vara konstigt för koreanerna att inte vara arg, och det är naturligt för dem att vara arga. Mellan Japan och Sydkorea, som kunde ha varit bättre, skadades det allvarligt. I den meningen måste Asahi också be om ursäkt till det koreanska folket.
Abiru: Asahi medgav att de hade förvirrat tröstkvinnor och Volunteer Corps, men skrev att detta var orimligt och att det fanns lite forskning. Men det stämmer inte.
Du kan fråga dina föräldrar eller morföräldrar, "Vad var Volontärkorpset?" Det är den typen du lätt kan ta reda på om du frågar.
Kadota: Det är sunt förnuft, du vet för det är redan på samma nivå som en vanlig orsak för det kvinnliga volontärkorpset.
Hur i all värld utvärderade de informationen om att "sälja sig själv för prostituerade"?
Sakurai: Feature-artikeln i Uemuras rapport säger, "Vi har upptäckt att det fanns ett faktafel i en del av artikeln," och "Vi beklagar bristen på bekräftande rapportering.
Detta är emellertid inte den typ av historia som kan bringas till vila med otillräcklig rapportering.
I artikeln Uemura den 11 augusti 1991, hölls kvinnans namn kvar. Men tre dagar senare, i Seoul den 14 augusti, gav hon sitt riktiga namn, Kim Hak-sun
, på en presskonferens, där hon avslöjar, "Mina föräldrar sålde mig för ￥ 40." "Jag såldes av min styvfar tre år senare. När jag var 17 år," sa hon.
Senare väckte hon en talan mot den japanska regeringen, och i sitt klagomål uppger hon tydligt att hon såldes till Kisaeng på grund av hennes fattigdom. Det är den typ av uttalande som Uemura-reportern måste ha sett. Jag undrar hur han skulle ha bedömt denna kritiska information som hon sålde av sina föräldrar, även om han skrev mycket om det i sin artikelartikel.
Den 25 december 1991, efter att talan gjordes, skrev Uemura en omfattande rapporterad intervju med Kim.
I den artikeln skrev Uemura inte att hon var slutsåld på grund av sin fattigdom.
När jag tittar noga på sammanhanget tror jag att det är säkert att säga att Uemura avsiktligt tappade informationen om att Kim var slutsåld.
Detsamma gäller för Volunteer Corps.
Han rapporterade inte den kritiska informationen om att Volunteer Corps inte hade något att göra med tröstkvinnorna.
Det är så det måste sägas.
Abiru: Jag skulle vilja säga ett ord om detta. I Asahi-specialrapporten sägs det att det inte nämns något om att "säljas till Kisaeng" på bandet som Uemura hörde. Även om detta var sant, säger Uemuras artikel i augusti 1991 att han "fördes till slagfältet i frivillighetskorpans namn."
Så hörde Uemura på bandet att hon fördes till slagfältet i namnet på frivilligkorpset?
Antagligen inte.

Jag skulle behöva säga att det trots allt fanns en tillverkning. Om detta inte är en tillverkning, vet jag inte vad det är. Asahis funktionsartikel gör inte det tydligt.
Uttrycket "flyttas med makt" har ändrats efter varandra i Asahi-redaktion.
Kadota: I den speciella funktionen nämns det att Seoul Bureau Chief ursprungligen lämnade informationen, men jag undrar varför tog Uemura från Osaka Social Affairs Department besväret att resa utomlands för att täcka historien i Seoul? Det skiljer sig från en inhemsk affärsresa. Det är orimligt att förvänta oss att vi tror att han inte hade en speciell relation med sin svärmor.
Sakurai: Jag tvivlar också på det. Det är en exklusiv nyhetshistoria, eller hur? Ur journalistens synvinkel är det otänkbart för en reporter att överlämna Seoul Bureau Chiefs exklusiva berättelse till en annan reporter. I artikeln om Uemura sägs att han "inte använde sin relation med sin svärmor för att få någon speciell information." Ändå var artikeln han skrev gynnsam för sin svärmors påståenden. Med det i åtanke kommer frågan om varför han inte skrev informationen om att ”säljas av sina föräldrar” och varför han skrev artikeln som länkar den till Volunteer Corps ännu kraftigare. Det finns ingen förklaring av dessa punkter i artikeln.
Kadota: Jag tror att Asahi förstår att det är problemet med att flytta med kraft. Flyttas det med makt eller inte? Det är kärnan av sexslavar. Så länge de kallas "sexslavar", måste de tvingas ta en kvinna där hon inte vill gå, eller begränsa henne, eller tvinga henne att ha sex med någon hon inte gillar genom våldtäkt.
Utan att ”flyttas med tvång” skulle det inte vara ”sexslav” alls.
Om det kollapsar kommer det att vara "Vad var Asahi Shimbuns täckning hittills?"
Om det inte flyttades med tvång, tror jag att Asahi Shimbun skulle försvinna.
Så jag tror att de fortfarande försöker desperat att försvara denna plats och till och med inte har sänkt flaggan att det fanns en tvång att göra det.
Funktionsartikeln innehåller inte mycket i vägen för levande vittnesbörd från Mr. Uemura själv eller Seoul Bureau Chief. Å andra sidan återspeglar denna typ av sammanfattning Asahis avsikt att på något sätt lösa situationen och komma igenom den.
Abiru: När man tittade på Asahi-ledningen, omkring 1992, behandlade artikeln "att flyttas med makt" som ett specifikt premiss. Men när det att flyttas med makt blev mer och mer misstänksamt, måste redaktionen regresseras till att "flyttas med makt måste ha existerat." Så småningom började de skriva att "flytta med kraft" inte spelade någon roll, och slutligen används inte längre termen "att flyttas med kraft" i dag.
Sakurai: Det blev tvång.
Abiru: Det här var en felaktig presentation. Jag tycker också att det är en hån mot Asahis läsare. De försöker inte säga sanningen. Det har dramatiskt besvärat de japanska befolkningen, men jag tror att det är ett verkligt otroligt svar.
Den här artikeln fortsätter.

memang ada bohong. Jika ini bukan fabrikasi, saya tidak tahu apa itu

Wanita penghibur, Laporan Yoshida ... dosa utama dari pelaporan anti-Jepang yang belum hilang
Sound Argument Monthly, Oktober 2014
DISKUSI MENDESAK
Jurnalis Yoshiko Sakurai
Jurnalis Kadota Ryusho
Rui Abiru, Editor, Departemen Ilmu Politik Sankei Shimbun
Memang tidak hanya masyarakat Jepang tapi juga masyarakat dunia, terutama yang terlibat di PBB, perlu mengetahuinya.
Ini adalah kebenaran yang secara khusus perlu diketahui oleh Hillary Clinton.
Sejumlah besar kritik yang beralasan adalah "kritik tidak berdasar" ...
Abiru: Pak Sugiura, yang baru saja datang untuk berdiskusi, menulis berikut ini di halaman depannya.
'Ada kritik yang tidak berdasar di beberapa kalangan dan di Internet bahwa masalah wanita penghibur adalah rekayasa oleh Asahi Shimbun.'
Ada lebih dari cukup bukti dan alasan untuk percaya bahwa itu tidak berdasar. Meski demikian, Asahi menulis seolah-olah mereka adalah korban. Dan mereka menulis bahwa mereka akan mencabut artikel tentang Tuan Yoshida Seiji, tetapi mereka menulisnya dengan cetakan kecil di halaman dalam dan tidak ada di halaman depan. Tidak ada judul. Sepertinya mereka ingin menutupi cerita dari awal.
Kadota: Bukan Asahi yang menerima kritik tidak berdasar, tapi orang Jepang. Patung-patung wanita penghibur telah didirikan di seluruh dunia, dan resolusi penghukuman sedang dibahas di parlemen di seluruh dunia.
Saya bertanya-tanya bagaimana Asahi Shimbun akan menjawab di sini, tetapi sebaliknya, menjadi menantang.
Sakurai: 'Kritik tidak berdasar' berarti saya terkejut Anda bersikeras begitu banyak.
Persis masalah yang dibuat Asahi Shimbun, pertama-tama, dipindahkan secara paksa dan kedua, menghubungkan Korps Relawan Wanita dan wanita penghibur, yang merupakan dua hal yang sangat berbeda. Para wanita Korps Relawan Wanita dipindahkan secara paksa sangat mengejutkan dunia, dan Asahi Shimbun adalah pembawa bendera.
Bayangkan realita 'Volunteer Corps = Comfort Women', yang merupakan hal yang luar biasa.
Militer Jepang secara paksa mengambil gadis-gadis yang mungkin atau mungkin tidak lulus dari sekolah dasar hingga wanita muda berusia awal 20-an dan mengubahnya menjadi "wanita penghibur militer," menurut surat kabar Asahi.
Menulis hal semacam ini akan membuat marah opini publik Korea Selatan.
Akan aneh bagi orang Korea untuk tidak marah, dan wajar bagi mereka untuk marah. Antara Jepang dan Korea Selatan, yang bisa lebih baik, rusak parah. Dalam hal ini, Asahi juga perlu meminta maaf kepada rakyat Korea.
Abiru: Asahi mengaku mencampurkan wanita penghibur dan Korps Relawan, tapi menulis bahwa ini tidak masuk akal dan hanya ada sedikit penelitian. Tapi itu tidak benar.
Anda dapat bertanya kepada orang tua atau kakek nenek Anda, "Apa itu Relawan Korps?" Ini adalah jenis hal yang dapat Anda temukan dengan mudah jika Anda bertanya.
Kadota: Itu masuk akal, Anda tahu karena itu sudah pada level alasan umum untuk korps relawan wanita.
Bagaimana mungkin mereka mengevaluasi informasi dalam "menjual diri untuk pelacur"?
Sakurai: Artikel utama dalam laporan Uemura mengatakan, 'Kami telah menemukan bahwa ada kesalahan faktual di satu bagian artikel,' dan 'Kami menyesali kurangnya laporan yang menguatkan.
Namun, ini bukanlah jenis cerita yang bisa dihentikan dengan pelaporan yang tidak memadai.
Dalam artikel Uemura 11 Agustus 1991, nama wanita itu dirahasiakan. Tapi tiga hari kemudian, di Seoul pada 14 Agustus, dia memberikan nama aslinya, Kim Hak-sun
, pada konferensi pers, di mana dia mengungkapkan, "Orang tua saya menjual saya seharga ￥ 40." "Saya dijual oleh ayah tiri saya tiga tahun kemudian. Saat saya berusia 17 tahun," katanya.
Dia kemudian mengajukan gugatan terhadap pemerintah Jepang, dan dalam pengaduannya, dia dengan jelas menyatakan bahwa dia dijual ke Kisaeng karena kemiskinannya. Pernyataan semacam itulah yang pasti dilihat oleh reporter Uemura. Saya bertanya-tanya bagaimana dia menilai bagian informasi penting yang dijual oleh orang tuanya, meskipun dia banyak menulis tentang itu di artikel utamanya.
Pada 25 Desember 1991, setelah gugatan diajukan, Uemura menulis wawancara dengan Kim yang dilaporkan secara luas.
Dalam artikel itu, Uemura tidak menulis bahwa dirinya dijual karena kemiskinan.
Melihat lebih dekat pada konteksnya, saya pikir aman untuk mengatakan bahwa Uemura sengaja menjatuhkan informasi bahwa Kim telah terjual habis.
Hal yang sama berlaku untuk Korps Relawan.
Dia tidak melaporkan informasi penting bahwa Korps Relawan tidak ada hubungannya dengan wanita penghibur.
Begitulah cara mengatakannya.
Abiru: Saya ingin mengatakan sepatah kata pun tentang ini. Dalam laporan khusus Asahi disebutkan bahwa tidak disebutkan "dijual kepada Kisaeng" dalam rekaman yang didengar Pak Uemura. Bahkan jika ini benar, artikel Uemura pada Agustus 1991 menyatakan bahwa dia "dibawa ke medan perang atas nama korps sukarelawan".
Jadi, apakah Tuan Uemura mendengar dalam rekaman bahwa dia dibawa ke medan perang atas nama korps sukarelawan?
Mungkin tidak.

Saya harus mengatakan bahwa itu adalah bohong. Jika ini bukan fabrikasi, saya tidak tahu apa itu. Artikel utama Asahi tidak menjelaskan hal itu.
Ungkapan "dipindahkan secara paksa" telah diubah satu demi satu dalam editorial Asahi.
Kadota: Di bagian khusus, disebutkan bahwa Kepala Biro Seoul awalnya memberikan informasi, tetapi saya bertanya-tanya mengapa Tuan Uemura dari Departemen Sosial Osaka bersusah payah bepergian ke luar negeri untuk meliput cerita di Seoul? Ini berbeda dengan perjalanan bisnis domestik. Tidak masuk akal mengharapkan kita untuk percaya bahwa dia tidak memiliki hubungan khusus dengan ibu mertuanya.
Sakurai: Aku juga ragu tentang itu. Ini berita eksklusif, bukan? Dari sudut pandang jurnalis, tidak terpikirkan bagi seorang reporter untuk menyerahkan cerita eksklusif Kepala Biro Seoul kepada reporter lain. Artikel utama tentang Tuan Uemura mengatakan bahwa dia "tidak menggunakan hubungannya dengan ibu mertuanya untuk mendapatkan informasi khusus." Tetap saja, artikel yang dia tulis mendukung klaim ibu mertuanya. Dengan pemikiran tersebut, pertanyaan mengapa dia tidak menulis informasi tentang "dijual oleh orang tuanya" dan mengapa dia menulis artikel yang menghubungkannya dengan Korps Relawan muncul lebih kuat lagi. Tidak ada penjelasan tentang poin-poin ini di artikel fitur.
Kadota: Saya kira Asahi mengerti bahwa dipindahkan secara paksa adalah akar masalahnya. Apakah ada yang dipindahkan secara paksa atau tidak? Ini adalah inti dari Sex Slaves. Selama mereka disebut "budak seks", mereka harus dipaksa untuk membawa seorang wanita ke tempat yang tidak dia inginkan, atau mengurungnya, atau memaksanya untuk berhubungan seks dengan seseorang yang tidak disukainya melalui pemerkosaan.
Tanpa 'digerakkan secara paksa', itu sama sekali bukan 'budak seks'.
Jika itu runtuh, itu akan menjadi 'Apa cakupan Asahi Shimbun sejauh ini?'
Jika tidak ada yang dipindahkan secara paksa, maka saya pikir Asahi Shimbun akan menghilang.
Jadi saya pikir mereka masih berusaha mati-matian untuk mempertahankan tempat ini dan bahkan belum menurunkan bendera bahwa ada paksaan untuk melakukannya.
Artikel utama tidak memasukkan banyak kesaksian langsung dari Tn. Uemura sendiri atau Kepala Biro Seoul. Di sisi lain, ringkasan semacam ini mencerminkan niat Asahi untuk menyelesaikan situasi entah bagaimana caranya dan melewatinya.
Abiru: Melihat editorial Asahi, sekitar tahun 1992, artikel tersebut memperlakukan "dipindahkan secara paksa" sebagai premis tertentu. Namun, karena dipindahkan secara paksa menjadi semakin mencurigakan, editorialnya diubah menjadi 'dipindahkan secara paksa pasti ada.' Akhirnya, mereka mulai menulis bahwa 'dipindahkan secara paksa' tidak masalah, dan akhirnya, istilah 'dipindahkan secara paksa' itu sendiri tidak lagi digunakan saat ini.
Sakurai: Ini menjadi paksaan.
Abiru: Ini adalah representasi yang keliru. Saya juga berpikir itu adalah ejekan para pembaca Asahi. Mereka tidak mencoba mengatakan yang sebenarnya. Ini secara dramatis telah membuat tidak nyaman bagi orang-orang Jepang, tapi saya pikir itu adalah tanggapan yang benar-benar tidak tulus.
Artikel ini berlanjut.

daar was tog 'n vervaardiging. As dit nie 'n vervaardiging is nie, weet ek nie wat dit is nie

Troosvroue, die Yoshida-verslag ... die kardinale sonde van anti-Japannese beriggewing wat nie verdwyn het nie
Klankargument maandeliks, Oktober 2014
DRINGENDE BESPREKING
Joernalis Yoshiko Sakurai
Die joernalis Kadota Ryusho
Rui Abiru, redakteur, departement Sankei Shimbun politieke wetenskap
Dit is waar dat nie net die mense van Japan nie, maar ook mense wêreldwyd, veral diegene wat by die VN betrokke is, dit moet weet.
Dit is 'n waarheid wat Hillary Clinton veral moet weet.
'N Ongegronde hoeveelheid gefundeerde kritiek is' ongegronde kritiek '...
Abiru: Mnr. Sugiura, wat pas bespreek is, het die volgende op sy voorblad geskryf.
'Daar is ongegronde kritiek in sommige kringe en op die internet dat die gemak van vroue as vervaardiging deur die Asahi Shimbun bestaan.'
Daar is meer as genoeg bewyse en rede om te glo dat dit ongegrond is. Nietemin het die Asahi geskryf asof hulle die slagoffers is. En hulle het geskryf dat hulle die artikel oor mnr. Yoshida Seiji gaan terugtrek, maar hulle het dit met 'n klein druk op die binnekant geskryf en niks op die voorblad nie. Daar is geen kop nie. Dit wil vir my voorkom asof hulle van die begin af die verhaal wou bespreek.
Kadota: Dit is nie Asahi wat ongegronde kritiek ontvang nie, maar die Japanese. Wêreldwyd word standbeelde van vertroostingsvroue opgerig, en besluite oor veroordeling word in parlemente oor die hele wêreld bespreek.
Ek het gewonder hoe die Asahi Shimbun hier sou antwoord, maar inteendeel, dit het uitdagend geword.
Sakurai: 'ongegronde kritiek' beteken dat ek verbaas is dat u so baie aandring.
Dit is juis die probleem dat die Asahi Shimbun vervaardig het, eerstens met geweld en tweedens geskuif word, wat die Women's Volunteer Corps en die Comfort-vrouens verbind, wat twee verskillende dinge is. Die vroue van die Women's Volunteer Corps word met geweld geskuif, is 'n skokkende wêreld, en die Asahi Shimbun was die vlagdraer.
Stel jou voor die realiteit van 'Volunteer Corps = Comfort Women', wat 'n geweldige ding is.
Volgens die koerant Asahi het die Japannese weermag meisies met magtiges geneem wat al in die vroeë twintigerjare van die laerskool tot jong vrouens gegradueer het en hulle in 'militêre troosvroue' gemaak.
Om hierdie soort dinge te skryf, sou die Suid-Koreaanse openbare mening vererg.
Dit is vreemd vir die Koreane om nie kwaad te wees nie, en dit is natuurlik dat hulle kwaad is. Tussen Japan en Suid-Korea, wat beter kon gewees het, is dit erg beskadig. In die sin moet Asahi ook die Koreaanse volk om verskoning vra.
Abiru: Asahi het erken dat hy vroue en Volunteer Corps in vertroosting gebring het, maar skryf dat dit onredelik was en dat daar min navorsing was. Maar dit is nie reg nie.
U kan u ouers of grootouers vra: 'Wat was die vrywilligerskorps?' Dit is die soort ding wat jy maklik kan uitvind as jy vra.
Kadota: Dit is gesonde verstand, jy weet dit, want dit is reeds op die vlak van 'n algemene rede vir die vroulike vrywilligerskorps.
Hoe op aarde het hulle die inligting beoordeel oor 'om jouself vir prostitute te verkoop'?
Sakurai: In die artikel oor Uemura se verslag word gesê: 'Ons het ontdek dat daar 'n feitelike fout in een deel van die artikel was,' en 'Ons betreur die gebrek aan bevestiging van verslaggewing.
Dit is egter nie die soort verhaal wat met onvoldoende verslaggewing tot bedaring gebring kan word nie.
In Uemura se artikel op 11 Augustus 1991 word die vrou se naam weerhou. Maar drie dae later, in Seoul op 14 Augustus, het sy haar regte naam, Kim Hak-sun, gegee
, op 'n perskonferensie, waar sy onthul het, "My ouers het my verkoop vir ￥ 40." 'Ek is drie jaar later deur my stiefpa verkoop. Toe ek 17 was,' het sy gesê.
Sy het later 'n geding teen die Japanse regering aanhangig gemaak, en in haar klag sê sy duidelik dat sy weens haar armoede aan Kisaeng verkoop is. Dit is die soort stelling wat die Uemura-verslaggewer waarskynlik moes gesien het. Ek wonder hoe hy hierdie kritieke inligting wat sy deur haar ouers verkoop het, sou beoordeel het, al het hy baie daaroor geskryf in sy artikel.
Uemura het op 25 Desember 1991, nadat die regsgeding ingedien is, 'n wydverspreide onderhoud met Kim geskryf.
In daardie artikel het Uemura nie geskryf dat sy uitverkoop is weens haar armoede nie.
As ek noukeurig na die konteks kyk, dink ek dit is veilig om te sê dat Uemura doelbewus die inligting dat Kim uitverkoop was, laat vaar het.
Dieselfde is waar van die Volunteer Corps.
Hy het nie die kritieke inligting aangemeld dat die Volunteer Corps niks met die troosvroue te doen gehad het nie.
Dit is hoe dit gesê moet word.
Abiru: Ek wil 'n woord hieroor sê. In die spesiale verslag Asahi word vermeld dat daar in die band wat mnr. Uemura gehoor het, geen sprake was van "verkoop aan Kisaeng" nie. Selfs al was dit waar, lui die artikel van Uemura in Augustus 1991 dat hy 'na die slagveld geneem is in die naam van die vrywilligerskorps'.
Het mnr. Uemura op die band gehoor dat sy na die slagveld geneem is in die naam van die vrywilligerskorps?
Waarskynlik nie.

Ek sal moet sê dat daar tog 'n vervaardiging was. As dit nie 'n vervaardiging is nie, weet ek nie wat dit is nie. Asahi se speurartikel maak dit nie duidelik nie.
Die uitdrukking "met geweld beweeg" is die een na die ander in die Asahi-redaksie verander.
Kadota: In die spesifieke funksie word genoem dat die hoof van die Seoelburo aanvanklik die inligting verskaf het, maar ek wonder waarom het mnr. Uemura van die Osaka-departement van Osaka die moeite gedoen om oorsee te reis om die verhaal in Seoul te bespreek? Dit verskil van 'n plaaslike sakereis. Dit is onredelik om te verwag dat ons glo dat hy nie 'n spesiale verhouding met sy skoonmoeder gehad het nie.
Sakurai: Ek twyfel ook daaraan. Dit is 'n eksklusiewe nuusverhaal, nie waar nie? Vanuit 'n joernalis se oogpunt is dit ondenkbaar dat 'n verslaggewer die eksklusiewe verhaal van die Seoul Bureau Chief aan 'n ander verslaggewer oorhandig. Die artikel oor mnr. Uemura sê dat hy "nie sy verhouding met sy skoonma gebruik het om spesiale inligting te bekom nie." Die artikel wat hy geskryf het, was tog gunstig vir die bewerings van sy skoonmoeder. Met dit in gedagte kom die vraag waarom hy nie die inligting oor die "verkoop deur sy ouers" geskryf het nie en hoekom hy die artikel geskryf het wat dit aan Volunteer Corps koppel, nog sterker. Daar is geen uiteensetting van hierdie punte in die artikel nie.
Kadota: Ek dink Asahi verstaan ​​dat die wortel van die probleem met geweld beweeg word. Word daar met geweld beweeg of nie? Dit is die kern van seksslawe. Solank hulle 'seksslawe' genoem word, moet hulle gedwing word om 'n vrou te neem waar sy nie wil gaan nie, of haar moet beperk, of haar moet dwing om seks te hê met iemand wat sy nie deur verkragting hou nie.
Sonder 'met geweld' sou dit glad nie 'seks slaaf' wees nie.
As dit in duie stort, sal dit 'Wat was die dekking van die Asahi Shimbun tot dusver?'
As daar nie met geweld beweeg word nie, dan dink ek die Asahi Shimbun sou verdwyn.
So ek dink hulle probeer nog steeds desperaat om hierdie plek te verdedig en het selfs nie die vlag laat sak dat daar 'n dwang was om dit te doen nie.
Die artikel bevat nie veel in die weg van lewendige getuienis van mnr. Uemura self of die Seoul Buro-hoof nie. Aan die ander kant weerspieël hierdie soort opsomming Asahi se voorneme om die situasie op een of ander manier te besleg en daardeur te kom.
Abiru: As ek na die Asahi-redaksie kyk, het die artikel rondom 1992 '' met geweld 'as 'n spesifieke uitgangspunt beskou. Aangesien die mag egter meer en meer agterdogtig geraak het, moes die redaksie regruk tot 'met geweld beweeg word'. Uiteindelik het hulle begin skryf dat 'met geweld beweeg' nie saak maak nie, en uiteindelik word die term 'met geweld beweeg' deesdae nie meer gebruik nie.
Sakurai: Dit het dwang geword.
Abiru: Dit was 'n wanvoorstelling. Ek dink ook dit is 'n spot van Asahi se lesers. Hulle probeer nie die waarheid vertel nie. Dit het die bevolking van Japan dramaties bemoeilik, maar ek dink dit is 'n opregte reaksie.
Hierdie artikel gaan voort.

畢竟是在捏造。 如果這不是捏造的，我不知道那是什麼

慰安婦，吉田報告...抗日報導的主要罪惡尚未消失
聲音爭論每月，2014年10月
緊急討論
記者櫻井良子
記者角田龍章
《產經新聞》政治學系主編Rui Abiru
的確，不僅日本人民，而且全世界人民，特別是參與聯合國的人民也需要知道。
希拉里·克林頓尤其需要知道這是一個事實。
大量有根據的批評是“無根據的批評”。
阿比魯：剛剛參加討論的杉浦先生在他的首頁上寫下了以下內容。
“在某些圈子和互聯網上，毫無根據的批評認為，慰安婦問題是《朝日新聞》捏造的。”
有足夠的證據和理由相信它是沒有根據的。然而，朝日社寫的好像他們是受害者。他們寫道，他們將撤回有關吉田誠治先生的文章，但他們在首頁上以小字體寫了文章，在首頁上沒有任何寫法。沒有標題。在我看來，他們想從一開始就掩蓋這個故事。
角田：不是朝日受到了毫無根據的批評，而是日本人。全世界都豎起了慰安婦雕像，全世界議會都在討論譴責決議。
我想知道《朝日新聞》在這裡會如何回答，但是相反，它變得反抗了。
櫻井：“毫無根據的批評”意味著您如此堅持，我感到驚訝。
正是《朝日新聞》編造的問題首先是被強行移動，其次是將婦女志願軍團和慰安婦聯繫起來，這是兩個截然不同的事情。婦女志願軍的婦女被強行移動震驚世界，朝日新聞是旗手。
想像一下“義工隊=慰安婦”的現實，這是一件了不起的事情。
據朝日報紙報導，日本軍方強行將可能畢業或未畢業的女童帶到20多歲的年輕女性手中，並將其轉變為“軍事慰安婦”。
寫這種事情會激怒韓國輿論。
韓國人不生氣會很奇怪，而他們生氣是很自然的。在日本和韓國之間，可能會更好，但遭到了嚴重破壞。從這個意義上講，朝日還必須向朝鮮人民道歉。
阿比魯：朝日承認將慰安婦和志願軍混為一談，但寫道這是不合理的，而且幾乎沒有研究。但這是不對的。
您可以問您的父母或祖父母，“什麼是志願軍？”如果您提出要求，便可以輕鬆地找到這種東西。
Kadota：這是常識，因為這已經成為女性志願者隊伍的普遍原因。
他們到底如何評價“賣淫”中的信息？
櫻井：上村報告的專題文章說：“我們發現文章的一部分存在事實錯誤”，並且“我們對缺乏確鑿的報導感到遺憾。
但是，這不是可以用不足的報告來解決的故事。
上村在1991年8月11日的文章中，保留了該名女士的名字。但是三天后，她於8月14日在漢城取了真名金學善
在一次新聞發布會上，她透露：“我父母以40元的價格賣給我。”她說：“三年後，我的繼父把我賣了。我十七歲的時候。”
她後來向日本政府提起訴訟，在申訴中，她明確指出由於貧窮而將她賣給了Kisaeng。上村記者一定是這樣說的。我想知道，即使他在他的專題文章中寫了很多關於他的重要信息，他將如何評估她的父母賣給她的信息。
1991年12月25日，在提起訴訟後，植村秀寫了一篇有關金正日的報導。
在那篇文章中，植村秀並未寫成她因貧窮而被搶購一空。
仔細觀察上下文，我可以肯定地說，上村故意放棄了有關Kim已售罄的信息。
志願軍也是如此。
他沒有報告重要信息，即志願軍與慰安婦無關。
那就是必須要說的。
阿比魯：我想說一句話。朝日特別報告指出，上村先生聽到的錄音帶中沒有提到“被賣給基森”。即使是真的，上村在1991年8月的文章中指出，他“是以志願軍的名義被帶到戰場上”。
那麼，上村先生是否在錄音帶上聽到她是以志願軍的名義被帶到戰場上的？
可能不是。

我必須說畢竟是在捏造。如果這不是捏造的，我不知道它是什麼。朝日的專題文章對此並不明確。
朝日社論中的“被迫移動”一詞已被換句話說。
角田：在特別的報導中，提到的是首爾分社社長最初提供的信息，但是我想知道為什麼大阪社會事務部的植村長先生出差旅行麻煩在首爾報導這個故事嗎？它不同於家庭出差。期望我們相信他與他的岳母沒有特殊關係是不合理的。
櫻井：我對此也有疑問。這是一個獨家新聞，不是嗎？從記者的角度來看，讓記者將首爾局長的獨家故事交給另一位記者是不可想像的。有關上村先生的專題文章說，他“沒有利用與婆婆的關係來獲取任何特殊信息。”儘管如此，他寫的文章還是對他婆婆的主張有利。考慮到這一點，人們更加強烈地提出了一個問題，即為什麼他不寫有關“被父母出售”的信息，以及為什麼他寫一篇將其與志願軍聯繫起來的文章。專題文章中沒有這些觀點的解釋。
角田：我認為朝日明白被強行搬走是問題的根源。是否有被強行移動？這是性奴隸的癥結所在。只要他們被稱為“性奴隸”，就必須強迫他們將一個女人帶到她不想去的地方，或者將她關押，或者強迫她與不喜歡的人發生性關係。
沒有“被強行移動”，根本就不會成為“性奴隸”。
如果崩潰了，那就是“《朝日新聞》到目前為止的報導是什麼？”
如果沒有被強行移動，那麼我認為《朝日新聞》將會消失。
因此，我認為他們仍在拼命捍衛這個地方，甚至沒有降低強迫這樣做的旗幟。
該專題文章沒有包括上村先生本人或首爾局長的現場證詞。另一方面，這種總結反映了朝日打算以某種方式解決局勢並解決它的意圖。
阿比魯：在1992年左右的朝日社論中，該文章將“被強行移動”作為特定前提。但是，隨著被強行移動變得越來越可疑，社論被退為“被強行移動必須已經存在”。最終，他們開始寫道“被強行移動”並不重要，最後，“被強行移動”一詞本身如今已不再使用。
櫻井：變成了強制。
阿比魯：這是一個錯誤的陳述。我也認為這是朝日讀者的嘲諷。他們不試圖說實話。這給日本人民帶來了極大的不便，但我認為這是一種真誠的回應。
本文繼續。

毕竟是在捏造。 如果这不是捏造的，我不知道那是什么

慰安妇，吉田报告...抗日报道的主要罪恶尚未消失
声音争论每月，2014年10月
紧急讨论
记者樱井良子
记者角田龙章
《产经新闻》政治学系主编Rui Abiru
的确，不仅日本人民，而且全世界人民，特别是参与联合国的人民也需要知道。
希拉里·克林顿尤其需要知道这是一个事实。
大量有根据的批评是“无根据的批评”。
阿比鲁：刚刚参加讨论的杉浦先生在他的首页上写下了以下内容。
“在某些圈子和互联网上，毫无根据的批评认为，慰安妇问题是《朝日新闻》捏造的。”
有足够的证据和理由相信它是没有根据的。然而，朝日社写的好像他们是受害者。他们写道，他们将撤回有关吉田诚治先生的文章，但他们在首页上以小字体写了文章，在首页上没有任何写法。没有标题。在我看来，他们想从一开始就掩盖这个故事。
角田：不是朝日受到了毫无根据的批评，而是日本人。全世界都竖起了慰安妇雕像，全世界议会都在讨论谴责决议。
我想知道《朝日新闻》在这里会如何回答，但是相反，它变得反抗了。
樱井：“毫无根据的批评”意味着您如此坚持，我感到惊讶。
正是《朝日新闻》编造的问题首先是被强行移动，其次是将妇女志愿军团和慰安妇联系起来，这是两个截然不同的事情。妇女志愿军的妇女被强行移动震惊世界，朝日新闻是旗手。
想象一下“义工队=慰安妇”的现实，这是一件了不起的事情。
据朝日报纸报道，日本军方强行将可能毕业或未毕业的女童带到20多岁的年轻女性手中，并将其转变为“军事慰安妇”。
写这种事情会激怒韩国舆论。
韩国人不生气会很奇怪，而他们生气是很自然的。在日本和韩国之间，可能会更好，但遭到了严重破坏。从这个意义上讲，朝日还必须向朝鲜人民道歉。
阿比鲁：朝日承认将慰安妇和志愿军混为一谈，但写道这是不合理的，而且几乎没有研究。但这是不对的。
您可以问您的父母或祖父母，“什么是志愿军？”如果您提出要求，便可以轻松地找到这种东西。
Kadota：这是常识，因为这已经成为女性志愿者队伍的普遍原因。
他们到底如何评价“卖淫”中的信息？
樱井：上村报告的专题文章说：“我们发现文章的一部分存在事实错误”，并且“我们对缺乏确凿的报道感到遗憾。
但是，这不是可以用不足的报告来解决的故事。
上村在1991年8月11日的文章中，保留了该名女士的名字。但是三天后，她于8月14日在汉城取了真名金学善
在一次新闻发布会上，她透露：“我父母以40元的价格卖给我。”她说：“三年后，我的继父把我卖了。我十七岁的时候。”
她后来向日本政府提起诉讼，在申诉中，她明确指出由于贫穷而将她卖给了Kisaeng。上村记者一定是这样说的。我想知道，即使他在他的专题文章中写了很多关于他的重要信息，他将如何评估她的父母卖给她的信息。
1991年12月25日，在提起诉讼后，植村秀写了一篇有关金正日的报道。
在那篇文章中，植村秀并未写成她因贫穷而被抢购一空。
仔细观察上下文，我可以肯定地说，上村故意放弃了有关Kim已售罄的信息。
志愿军也是如此。
他没有报告重要信息，即志愿军与慰安妇无关。
那就是必须要说的。
阿比鲁：我想说一句话。朝日特别报告指出，上村先生听到的录音带中没有提到“被卖给基森”。即使是真的，上村在1991年8月的文章中指出，他“是以志愿军的名义被带到战场上”。
那么，上村先生是否在录音带上听到她是以志愿军的名义被带到战场上的？
可能不是。

我必须说毕竟是在捏造。如果这不是捏造的，我不知道它是什么。朝日的专题文章对此并不明确。
朝日社论中的“被迫移动”一词已被换句话说。
角田：在特别的报道中，提到的是首尔分社社长最初提供的信息，但是我想知道为什么大阪社会事务部的植村长先生出差旅行麻烦在首尔报道这个故事吗？它不同于家庭出差。期望我们相信他与他的岳母没有特殊关系是不合理的。
樱井：我对此也有疑问。这是一个独家新闻，不是吗？从记者的角度来看，让记者将首尔局长的独家故事交给另一位记者是不可想象的。有关上村先生的专题文章说，他“没有利用与婆婆的关系来获取任何特殊信息。”尽管如此，他写的文章还是对他婆婆的主张有利。考虑到这一点，人们更加强烈地提出了一个问题，即为什么他不写有关“被父母出售”的信息，以及为什么他写一篇将其与志愿军联系起来的文章。专题文章中没有这些观点的解释。
角田：我认为朝日明白被强行搬走是问题的根源。是否有被强行移动？这是性奴隶的症结所在。只要他们被称为“性奴隶”，就必须强迫他们将一个女人带到她不想去的地方，或者将她关押，或者强迫她与不喜欢的人发生性关系。
没有“被强行移动”，根本就不会成为“性奴隶”。
如果崩溃了，那就是“《朝日新闻》到目前为止的报道是什么？”
如果没有被强行移动，那么我认为《朝日新闻》将会消失。
因此，我认为他们仍在拼命捍卫这个地方，甚至没有降低强迫这样做的旗帜。
该专题文章没有包括上村先生本人或首尔局长的现场证词。另一方面，这种总结反映了朝日打算以某种方式解决局势并解决它的意图。
阿比鲁：在1992年左右的朝日社论中，该文章将“被强行移动”作为特定前提。但是，随着被强行移动变得越来越可疑，社论被退为“被强行移动必须已经存在”。最终，他们开始写道“被强行移动”并不重要，最后，“被强行移动”一词本身如今已不再使用。
樱井：变成了强制。
阿比鲁：这是一个错误的陈述。我也认为这是朝日读者的嘲讽。他们不试图说实话。这给日本人民带来了极大的不便，但我认为这是一种真诚的回应。
本文继续。

결국 제작이있었습니다. 이게 조작이 아니라면 뭔지 모르겠어요

위안부 요시다 보고서 ... 사라지지 않은 반일 보도의 주범
Sound Argument Monthly, 2014 년 10 월
긴급 토론
저널리스트 사쿠라이 요시코
저널리스트 카도 타 류쇼
Rui Abiru, 편집자, 산케이 신문 정치과
일본인뿐만 아니라 전세계 인, 특히 UN에 관련된 사람들도 알아야하는 것은 사실입니다.
힐러리 클린턴이 특히 알아야 할 것은 사실입니다.
엄청난 양의 근거없는 비판은 "근거없는 비판"입니다 ...
Abiru : 막 토론을 위해 나온 스기우라 씨는 그의 첫 페이지에 다음과 같이 썼습니다.
'위안부 문제가 아사히 신문사에 의해 조작 된 것이라고 일부 서클과 인터넷에서 근거없는 비판이 있었다.'
근거가 없다고 믿을만한 충분한 증거와 이유가 있습니다. 그럼에도 불구하고 Asahi는 그들이 희생자 인 것처럼 썼다. 그리고 그들은 요시다 세이지 씨에 대한 기사를 철회하겠다고 썼지 만, 안쪽 페이지에는 작은 글씨로 쓰고 첫 페이지에는 아무것도 쓰지 않았습니다. 제목이 없습니다. 처음부터 이야기를 은폐하고 싶었던 것 같습니다.
카도 타 : 근거없는 비판을 받고있는 것은 아사히가 아니라 일본인입니다. 위안부 동상은 전 세계적으로 세워졌으며 비난 결의안은 전 세계 의회에서 논의되고 있습니다.
여기서 아사히 신문이 어떻게 대답할지 궁금했지만, 오히려 반항적이었습니다.
사쿠라이 : '근거없는 비평'이란 당신이 그렇게 주장하는 것에 놀랐다는 뜻입니다.
아사히 신문사가 처음에는 강제로, 두 번째로 여성 봉사단과 위안부를 연결하는 매우 다른 두 가지를 연결하는 것이 바로 그 문제입니다. 강제로 움직 인 여성 봉사단 여성들이 세계에 충격을 주며 아사히 신문이 기수였다.
'봉사단 = 위안부'의 현실을 상상해보세요. 엄청난 일입니다.
아사히 신문에 따르면 일본군은 초등학교를 졸업하거나 졸업하지 않은 소녀들을 20 대 초반의 젊은 여성에게 강제로 데려가 "군 위안부"로 만들었다 고 전했다.
이런 글을 쓰는 것은 한국의 여론을 자극 할 것입니다.
한국인이 화를 내지 않는 것은 이상 할 것이고 화를내는 것도 당연하다. 더 좋을 수 있었던 일본과 한국 사이에 심각한 피해를 입었습니다. 그런 의미에서 아사히도 한국 국민에게 사과 할 필요가있다.
Abiru : Asahi는 위안부와 자원 봉사단을 합친다는 사실을 인정했지만 이것은 불합리하고 연구가 거의 없다고 썼습니다. 그러나 그것은 옳지 않습니다.
부모님이나 조부모님에게 "자원 봉사단은 무엇입니까?"라고 물을 수 있습니다. 물어 보면 쉽게 알아낼 수있는 것입니다.
Kadota : 그것은 상식입니다. 이미 여성 자원 봉사단의 공통 이유 수준에 있기 때문입니다.
도대체 그들은 "매춘부를 위해 자신을 팔기"에있는 정보를 어떻게 평가 했습니까?
사쿠라이 : 우에 무라 보고서의 특집 기사에는 '기사 한 부분에 사실적인 오류가 있음을 발견했습니다', '확증 적보고가 부족한 점이 유감입니다.
그러나 이것은 불충분 한 보도로 쉴 수있는 종류의 이야기가 아닙니다.
우에 무라의 1991 년 8 월 11 일 기사에서 여성의 이름이 공개되지 않았습니다. 하지만 3 일 후 8 월 14 일 서울에서 실명 김학선
, 기자 회견에서“부모님이 저를 40 엔에 팔았습니다.” "나는 3 년 후 양아버지에게 팔렸다. 17 살 때"그녀는 말했다.
그녀는 나중에 일본 정부를 상대로 소송을 제기했고, 그녀의 고소에서 그녀는 자신이 가난으로 인해 기생에게 팔렸다고 분명히 밝혔습니다. 우에 무라 기자가 본 것 같은 말이다. 나는 그가 그의 특집 기사에 많은 글을 썼음에도 불구하고 그녀의 부모가 팔 았던이 중요한 정보를 어떻게 평가했을지 궁금합니다.
소송이 제기 된 1991 년 12 월 25 일 우에 무라는 김과의 인터뷰를 썼다.
그 기사에서 우에 무라는 가난 때문에 매진되었다고 쓰지 않았습니다.
맥락을 자세히 살펴보면 우에 무라는 김이 매진되었다는 정보를 의도적으로 삭제했다고해도 괜찮다고 생각한다.
자원 봉사단도 마찬가지입니다.
그는 자원 봉사단이 위안부와 아무 관련이 없다는 중요한 정보를보고하지 않았습니다.
그렇게 말해야합니다.
Abiru : 이것에 대해 한마디하고 싶습니다. 아사히 특집에서는 우에 무라 씨가들은 테이프에 "기생에게 팔린다"는 언급이 없다고한다. 이것이 사실이더라도 1991 년 8 월에 Uemura의 기사에는 그가 "자원 봉사단의 이름으로 전장에 끌려 갔다"고 나와 있습니다.
그래서 우에 무라 씨는 자원 봉사단의 이름으로 전장으로 끌려 갔다는 테이프를 들었습니까?
아마 아닐 것입니다.

결국 제작이 있었다고 말해야 할 것입니다. 이것이 제작이 아니라면 그것이 무엇인지 모르겠습니다. 아사히의 특집 기사는 그것을 명확하게하지 않습니다.
아사히 사설에서는 "강제적으로 움직인다"라는 표현이 속속 바뀌었다.
카도 타 : 특집 특집에서는 처음에 서울 국장이 정보를 제공했다고 언급했는데 오사카 사회부 우에 무라 씨가 왜 서울에서 이야기를 취재하기 위해 해외 여행에 수고를했는지 궁금합니다. 국내 출장과는 다릅니다. 그가 시어머니와 특별한 관계가 없다고 믿기를 기대하는 것은 불합리합니다.
사쿠라이 : 나도 그것에 대해 내 의심이있다. 독점적 인 뉴스 이야기 죠? 기자의 입장에서 기자가 서울 국장의 전적인 이야기를 다른 기자에게 넘기는 것은 상상할 수없는 일이다. 우에 무라 씨에 관한 특집 기사에서는 "특별한 정보를 얻기 위해 시어머니와의 관계를 이용하지 않았다"고합니다. 그래도 그가 쓴 기사는 시어머니의 주장에 호의적이었습니다. 이를 염두에두고 '부모에게 팔린다'는 정보를 왜 쓰지 않았는지, 왜 자원 봉사단과 연계한 기사를 썼는지에 대한 의문이 더욱 강해졌다. 특집 기사에는 이러한 점에 대한 설명이 없습니다.
Kadota : Asahi는 강제 이동이 문제의 근원이라는 것을 이해하고 있다고 생각합니다. 강제로 이동하고 있습니까? 성 노예의 핵심입니다. 그들이 "성 노예"라고 불리는 한, 그들은 그녀가 가고 싶지 않은 곳으로 여성을 데려가거나 그녀를 가두거나 강간으로 그녀가 좋아하지 않는 사람과 성관계를 갖도록 강요해야합니다.
'강제적으로 움직이지'않으면 '성 노예'가 될 수 없습니다.
그게 무너지면 '아사히 신문의 지금까지 취재 한 내용은?'
억지로 움직이지 않으면 아사히 신문이 사라질 것 같아요.
그래서 나는 그들이 여전히 이곳을 지키기 위해 필사적으로 노력하고 있으며 그렇게하려는 강박이 있다는 깃발을 내리지 않은 것 같습니다.
특집 기사는 우에 무라 씨 자신이나 서울 사무국 장의 생생한 증언을 많이 담고 있지 않다. 반면에 이런 종류의 요약은 상황을 어떻게 든 해결하고 극복하려는 아사히의 의도를 반영합니다.
Abiru : 1992 년경 Asahi 사설을 보면이 기사는 "강제적으로 움직이는 것"을 특정 전제로 취급했습니다. 그러나 강제로 움직이는 것이 점점 의심스러워지면서 사설은 '강제적으로 움직이는 것이 존재 했음에 틀림 없다'로 퇴보했다. 결국 그들은 '강제적으로 움직이는 것'은 중요하지 않다고 쓰기 시작했고, 마침내 '강제적으로 움직이는 것'이라는 용어 자체는 더 이상 사용되지 않는다.
사쿠라이 : 강압이되었다.
Abiru : 이것은 허위 진술이었습니다. 또한 아사히 독자들의 조롱이라고 생각합니다. 그들은 진실을 말하려고하지 않습니다. 일본 국민들에게 극적으로 불편을 끼 쳤지 만 진심으로 성실하지 않은 반응이라고 생각합니다.
이 기사는 계속됩니다.

в конце концов, это была выдумка. Если это не выдумка, я не знаю, что это

Женщины утешения, доклад Йошида ... главный грех антияпонских репортажей, который никуда не делся
Sound Argument Monthly, октябрь 2014 г.
СРОЧНОЕ ОБСУЖДЕНИЕ
Журналист Ёсико Сакураи
Журналист Кадота Рюшо
Руй Абиру, редактор отдела политологии Санкей Симбун
Это правда, что не только народ Японии, но и люди во всем мире, особенно те, кто участвует в ООН, должны знать.
Это правда, которую особенно необходимо знать Хиллари Клинтон.
Огромное количество обоснованной критики - это «необоснованная критика» ...
Абиру: Г-н Сугиура, который только что подошел к обсуждению, написал следующее на своей первой странице.
«В некоторых кругах и в Интернете была необоснованная критика, что проблема женщин для утех - сфабрикованная Асахи Шимбун».
Доказательств и причин считать его необоснованным более чем достаточно. Тем не менее, Асахи писали так, будто они были жертвами. И они написали, что собираются отозвать статью о г-на Ёсида Сэйдзи, но написали ее мелким шрифтом на внутренней странице и ничего на первой странице. Заголовка нет. Мне кажется, они хотели скрыть историю с самого начала.
Кадота: Необоснованной критики подвергается не Асахи, а японцы. По всему миру воздвигнуты статуи женщин для утех, резолюции об осуждении обсуждаются в парламентах по всему миру.
Мне было интересно, как ответит здесь Асахи Симбун, но, наоборот, он стал вызывающим.
Сакураи: «Необоснованная критика» означает, что я удивлен, что вы так настаиваете.
Это как раз та проблема, которую сфабриковала «Асахи симбун», во-первых, насильственное перемещение, а во-вторых, соединение Женского волонтерского корпуса и «женщин для утех», а это две очень разные вещи. Женщин из Женского добровольческого корпуса насильно переселили, что шокирует мир, и Асахи Симбун была знаменосцем.
Представьте себе реальность «Добровольческий корпус = утешение женщин», а это потрясающая вещь.
Японские военные насильно забирали девочек, которые могли или не могли окончить начальную школу, в молодых женщин в возрасте от 20 до 20 лет и превращали их в «военных женщин для утех», как сообщает газета Asahi.
Написание таких вещей приведет в ярость южнокорейское общественное мнение.
Было бы странно, если бы корейцы не злились, а для них это нормально. Между Японией и Южной Кореей, что могло быть лучше, он был сильно поврежден. В этом смысле Асахи также необходимо извиниться перед корейским народом.
Абиру: Асахи признал, что объединял «женщин для утех» и «Волонтерский корпус», но написал, что это неразумно и что исследований мало. Но это не так.
Вы можете спросить своих родителей, бабушек и дедушек: «Что такое Волонтерский корпус?» Это то, о чем вы легко можете узнать, если спросите.
Кадота: Это здравый смысл, понимаете, потому что он уже находится на уровне общей причины для женского добровольческого корпуса.
Как они оценили информацию о «продаже себя проституткам»?
Сакураи: В статье об отчете Уэмуры говорится: «Мы обнаружили фактическую ошибку в одной части статьи» и «Мы сожалеем об отсутствии подтверждающих сообщений.
Однако это не та история, которую можно положить в конец недостаточной отчетности.
В статье Уэмуры от 11 августа 1991 года имя женщины не разглашается. Но через три дня, 14 августа в Сеуле, она назвала свое настоящее имя - Ким Хак Сон.
, на пресс-конференции, где она рассказывает: «Мои родители продали меня за 40 фунтов стерлингов». «Три года спустя меня продал отчим. Когда мне было 17, - сказала она.
Позже она подала иск против правительства Японии, и в своей жалобе она четко заявляет, что была продана Кисэну из-за ее бедности. Такое заявление должен был видеть репортер Уэмура. Интересно, как бы он оценил эту важную информацию, которую ей продали ее родители, даже если он много писал об этом в своей статье.
25 декабря 1991 года, после того как был подан иск, Уэмура написал широко освещаемое интервью с Ким.
В той статье Уэмура не писала, что ее продали из-за бедности.
Присмотревшись к контексту, я думаю, можно с уверенностью сказать, что Уэмура намеренно опустил информацию о том, что Ким был продан.
То же самое и с Добровольческим корпусом.
Он не сообщил важной информации о том, что Добровольческий корпус не имеет ничего общего с женщинами для утех.
Вот как это нужно сказать.
Абиру: Я хотел бы сказать несколько слов об этом. В специальном репортаже Асахи говорится, что в записи, которую услышал г-н Уэмура, не было упоминания о «продаже Кисэну». Даже если это было правдой, статья Уэмуры в августе 1991 года гласит, что он «был доставлен на поле боя от имени добровольческого корпуса».
Итак, слышал ли мистер Уэмура на пленке, что ее вывели на поле боя от имени добровольческого корпуса?
Возможно нет.

Я бы сказал, что все-таки это была выдумка. Если это не выдумка, я не знаю, что это. В статье Асахи об этом не говорится.
Выражение «насильственное перемещение» менялось одно за другим в редакционной статье Asahi.
Кадота: В частности, упоминается, что начальник Сеульского бюро изначально предоставил информацию, но мне интересно, почему г-н Уэмура из Департамента социальных дел Осаки взял на себя труд поехать за границу, чтобы освещать эту историю в Сеуле? Это отличается от внутренней командировки. Неразумно ожидать, что мы поверим, что у него не было особых отношений со свекровью.
Сакураи: Я тоже в этом сомневаюсь. Это эксклюзивная новость, не так ли? С точки зрения журналиста, для репортера немыслимо передать эксклюзивный рассказ начальника Сеульского бюро другому репортеру. В статье о г-на Уэмуре говорится, что он «не использовал свои отношения со свекровью для получения какой-либо особой информации». Тем не менее, написанная им статья была благосклонна к утверждениям его свекрови. Имея это в виду, вопрос о том, почему он не написал информацию о том, что его «продают родители», и почему он написал статью, связывающую это с Добровольческим корпусом, возникает еще более остро. В специальной статье нет объяснения этих моментов.
Кадота: Я думаю, Асахи понимает, что насильственное перемещение - это корень проблемы. Туда перемещают насильно или нет? Это суть секс-рабынь. Пока их называют «секс-рабынями», их нужно заставлять брать женщину туда, куда она не хочет идти, или ограничивать ее, или заставлять ее заниматься сексом с тем, кто ей не нравится, путем изнасилования.
Без «насильственного перемещения» он вообще не был бы «сексуальным рабом».
Если это рухнет, это будет «Что до сих пор освещало Асахи Шимбун?»
Если бы не было принудительного перемещения, я думаю, что Асахи Симбун исчезнет.
Так что я думаю, они все еще отчаянно пытаются защитить это место и даже не спустили флаг, что это было принуждением.
В статье не так много живых свидетельств самого г-на Уэмура или начальника Сеульского бюро. С другой стороны, такое резюме отражает намерение Асахи как-то уладить ситуацию и пройти через нее.
Абиру: Глядя на передовую статью Асахи, написанную примерно в 1992 году, статья трактовала «насильственное перемещение» как конкретную предпосылку. Однако, поскольку насильственное перемещение становилось все более и более подозрительным, редакционная статья регрессировала к тому, что «принудительное перемещение должно было существовать». В конце концов, они начали писать, что «насильственное перемещение» не имеет значения, и, наконец, сам термин «принудительное перемещение» в наши дни больше не используется.
Сакураи: Это стало принуждением.
Абиру: Это было искажение фактов. Я также думаю, что это издевательство над читателями Асахи. Они не пытаются говорить правду. Это сильно причинило неудобства народу Японии, но я думаю, что это действительно неискренний ответ.
Эта статья продолжается.

il y avait une fabrication, après tout. Si ce n'est pas une fabrication, je ne sais pas ce que c'est

Réconforter les femmes, le rapport Yoshida ... le péché cardinal du reportage anti-japonais qui n'a pas disparu
Sound Argument Monthly, octobre 2014
DISCUSSION URGENTE
Journaliste Yoshiko Sakurai
Journaliste Kadota Ryusho
Rui Abiru, rédacteur en chef, Département de science politique de Sankei Shimbun
Il est vrai que non seulement le peuple japonais, mais aussi les gens du monde entier, en particulier ceux qui sont impliqués dans l'ONU, ont besoin de savoir.
C'est une vérité qu'Hillary Clinton a particulièrement besoin de connaître.
Une énorme quantité de critiques bien fondées est une "critique non fondée" ...
Abiru: M. Sugiura, qui vient de venir discuter, a écrit ce qui suit sur sa première page.
«Il y a eu des critiques infondées dans certains cercles et sur Internet selon lesquelles la question des femmes de réconfort est une invention de l'Asahi Shimbun.
Il y a plus qu'assez de preuves et de raisons de croire qu'elle n'est pas fondée. Néanmoins, les Asahi ont écrit comme s'ils étaient les victimes. Et ils ont écrit qu'ils allaient retirer l'article sur M. Yoshida Seiji, mais ils l'ont écrit en petits caractères sur la page intérieure et rien sur la première page. Il n'y a pas de titre. Il me semble qu'ils voulaient dissimuler l'histoire depuis le début.
Kadota: Ce n'est pas Asahi qui reçoit des critiques sans fondement, mais les Japonais. Des statues de femmes de réconfort ont été érigées dans le monde entier et des résolutions de condamnation sont en cours de discussion dans les parlements du monde entier.
Je me suis demandé comment l'Asahi Shimbun allait répondre ici, mais au contraire, il est devenu provocant.
Sakurai: «Critique non fondée» signifie que je suis surpris que vous insistiez autant.
C'est précisément le problème que l'Asahi Shimbun a fabriqué, tout d'abord, en étant déplacé de force et deuxièmement, reliant le Corps des Volontaires des Femmes et les femmes de réconfort, qui sont deux choses très différentes. Les femmes du Women's Volunteer Corps ont été déplacées de force, ce qui choque le monde, et l'Asahi Shimbun en était le porte-drapeau.
Imaginez la réalité de «Volunteer Corps = Comfort Women», qui est une chose formidable.
L'armée japonaise a emmené de force des filles diplômées de l'école élémentaire ou non à des jeunes femmes au début de la vingtaine et les a transformées en «femmes de réconfort militaire», selon le journal Asahi.
Écrire ce genre de chose mettrait en colère l'opinion publique sud-coréenne.
Il serait étrange que les Coréens ne soient pas en colère, et il est naturel qu'ils soient en colère. Entre le Japon et la Corée du Sud, ce qui aurait pu être mieux, il a été gravement endommagé. En ce sens, Asahi doit également présenter des excuses au peuple coréen.
Abiru: Asahi a admis avoir confondu les femmes de réconfort et le corps des volontaires, mais a écrit que c'était déraisonnable et qu'il y avait peu de recherches. Mais ce n'est pas juste.
Vous pourriez demander à vos parents ou grands-parents: «Qu'est-ce que le Corps des volontaires? C'est le genre de chose que vous pouvez facilement découvrir si vous le demandez.
Kadota: C'est du bon sens, vous savez, car c'est déjà au niveau d'une raison commune pour le corps des femmes volontaires.
Comment diable ont-ils évalué les informations sur le fait de «se vendre pour des prostituées»?
Sakurai: L'article de fond sur le rapport d'Uemura dit: «Nous avons découvert qu'il y avait une erreur factuelle dans une partie de l'article» et «Nous regrettons le manque de rapports corroborants.
Cependant, ce n'est pas le genre d'histoire qui peut être résolue avec des rapports insuffisants.
Dans l'article d'Uemura du 11 août 1991, le nom de la femme n'a pas été divulgué. Mais trois jours plus tard, à Séoul le 14 août, elle a donné son vrai nom, Kim Hak-sun
, lors d'une conférence de presse, où elle révèle: "Mes parents m'ont vendu pour 40 ￥." «J'ai été vendue par mon beau-père trois ans plus tard. Quand j'avais 17 ans», dit-elle.
Plus tard, elle a intenté une action en justice contre le gouvernement japonais et, dans sa plainte, elle déclare clairement qu'elle a été vendue à Kisaeng en raison de sa pauvreté. C'est le genre de déclaration que le journaliste d'Uemura a dû voir. Je me demande comment il aurait évalué cette information critique qui lui a été vendue par ses parents, même s'il en a beaucoup écrit dans son article de fond.
Le 25 décembre 1991, après le dépôt du procès, Uemura a écrit une interview largement rapportée avec Kim.
Dans cet article, Uemura n'a pas écrit qu'elle était vendue à cause de sa pauvreté.
En regardant de près le contexte, je pense qu'il est prudent de dire qu'Uemura a intentionnellement laissé tomber l'information selon laquelle Kim était épuisé.
Il en va de même pour le Corps des volontaires.
Il n'a pas rapporté les informations critiques selon lesquelles le Corps des volontaires n'avait rien à voir avec les femmes de réconfort.
C'est comme ça qu'il faut le dire.
Abiru: Je voudrais dire un mot à ce sujet. Dans le rapport spécial d'Asahi, il est indiqué qu'il n'y avait aucune mention de "vente à Kisaeng" dans la bande que M. Uemura a entendu. Même si cela était vrai, l'article d'Uemura en août 1991 déclare qu'il a été «emmené sur le champ de bataille au nom du corps de volontaires».
Alors, M. Uemura a-t-il entendu sur la cassette qu'elle avait été emmenée sur le champ de bataille au nom du corps de volontaires?
Probablement pas.

Je dois dire qu'il y a eu une fabrication, après tout. Si ce n'est pas une fabrication, je ne sais pas ce que c'est. L'article de fond d'Asahi ne le précise pas.
L'expression «être déplacé de force» a été modifiée l'une après l'autre dans l'éditorial d'Asahi.
Kadota: Dans la particularité, il est mentionné que le chef du bureau de Séoul a initialement fourni l'information, mais je me demande pourquoi M. Uemura du département des affaires sociales d'Osaka a pris la peine de voyager à l'étranger pour couvrir l'histoire à Séoul? C'est différent d'un voyage d'affaires au pays. Il est déraisonnable de s'attendre à ce que nous croyions qu'il n'avait pas de relation spéciale avec sa belle-mère.
Sakurai: J'ai aussi mes doutes à ce sujet. C'est un reportage exclusif, n'est-ce pas? Du point de vue d'un journaliste, il est impensable pour un journaliste de remettre l'histoire exclusive du chef du bureau de Séoul à un autre journaliste. L'article de fond sur M. Uemura dit qu'il "n'a pas utilisé sa relation avec sa belle-mère pour obtenir des informations particulières". Pourtant, l'article qu'il a écrit était favorable aux affirmations de sa belle-mère. Dans cet esprit, la question de savoir pourquoi il n'a pas écrit l'information sur le fait d'avoir été «vendu par ses parents» et pourquoi il a écrit l'article le reliant à Volunteer Corps revient encore plus fortement. Il n'y a aucune explication de ces points dans l'article de fond.
Kadota: Je pense qu'Asahi comprend qu'être déplacé de force est la racine du problème. Y a-t-il des déplacements forcés ou non? C'est le nœud des esclaves sexuels. Tant qu'ils sont appelés «esclaves sexuels», ils doivent être forcés d'emmener une femme là où elle ne veut pas aller, ou de la confiner, ou de la forcer à avoir des relations sexuelles avec quelqu'un qu'elle n'aime pas par le viol.
Sans «être déplacé de force», ce ne serait pas du tout une «esclave sexuelle».
Si cela s'effondre, ce sera «Quelle était la couverture d'Asahi Shimbun jusqu'à présent?
S'il n'y avait pas de déplacement forcé, alors je pense que l'Asahi Shimbun disparaîtrait.
Je pense donc qu'ils essaient toujours désespérément de défendre cet endroit et n'ont même pas baissé le drapeau indiquant qu'il y avait une obligation de le faire.
L'article de fond n'inclut pas beaucoup de témoignages en direct de M. Uemura lui-même ou du chef du bureau de Séoul. D'un autre côté, ce genre de résumé reflète l'intention d'Asahi de régler la situation d'une manière ou d'une autre et de la surmonter.
Abiru: En regardant l'éditorial Asahi, vers 1992, l'article traitait «le déplacement forcé» comme une prémisse spécifique. Cependant, comme le fait d'être déplacé de force devenait de plus en plus suspect, l'éditorial a régressé vers «le fait d'être déplacé de force devait exister». Finalement, ils ont commencé à écrire que «être déplacé de force» n'avait pas d'importance, et finalement, le terme «être déplacé de force» lui-même n'est plus utilisé de nos jours.
Sakurai: C'est devenu une coercition.
Abiru: C'était une fausse déclaration. Je pense aussi que c'est une raillerie des lecteurs d'Asahi. Ils n'essaient pas de dire la vérité. Cela a énormément dérangé le peuple japonais, mais je pense que c'est une réponse vraiment pas sincère.
Cet article continue.

afinal, havia uma invenção. Se isso não é uma invenção, eu não sei o que é

Mulheres consolam, o Relatório Yoshida ... o pecado capital da reportagem anti-japonesa que não foi embora
Sound Argument Monthly, outubro de 2014
DISCUSSÃO URGENTE
Jornalista Yoshiko Sakurai
Jornalista Kadota Ryusho
Rui Abiru, Editor, Departamento de Ciência Política Sankei Shimbun
É verdade que não apenas o povo do Japão, mas também pessoas em todo o mundo, especialmente aquelas envolvidas na ONU, precisam saber.
É uma verdade que Hillary Clinton precisa saber especialmente.
Uma enorme quantidade de crítica bem fundada é "crítica infundada" ...
Abiru: O Sr. Sugiura, que acabou de entrar em discussão, escreveu o seguinte em sua primeira página.
'Tem havido críticas infundadas em alguns círculos e na Internet de que a questão das mulheres de conforto é uma invenção do Asahi Shimbun.'
Existem provas e razões mais do que suficientes para acreditar que é infundado. Mesmo assim, os Asahi escreveram como se fossem as vítimas. E eles escreveram que iriam retratar o artigo sobre o Sr. Yoshida Seiji, mas escreveram em letras pequenas na página interna e nada na primeira página. Não há título. Parece-me que queriam encobrir a história desde o início.
Kadota: Não é Asahi que está recebendo críticas infundadas, mas sim os japoneses. Estátuas de mulheres de conforto foram erguidas em todo o mundo e resoluções de condenação estão sendo discutidas em parlamentos em todo o mundo.
Eu me perguntei como o Asahi Shimbun responderia aqui, mas, ao contrário, ficou desafiador.
Sakurai: 'Crítica infundada' significa que estou surpreso que insista tanto.
É precisamente o problema que o Asahi Shimbun fabricou, em primeiro lugar, sendo movido à força e, em segundo lugar, ligando o Corpo de Mulheres Voluntárias e as mulheres de conforto, que são duas coisas muito diferentes. As mulheres do Corpo de Mulheres Voluntárias foram transferidas à força, é chocante para o mundo, e o Asahi Shimbun era o porta-bandeira.
Imagine a realidade de 'Corpo de voluntários = mulheres de conforto', que é uma coisa tremenda.
Os militares japoneses levaram à força meninas que podem ou não ter se formado no ensino fundamental para mulheres na casa dos 20 anos e as transformaram em "mulheres de conforto militar", segundo o jornal Asahi.
Escrever esse tipo de coisa enfureceria a opinião pública sul-coreana.
Seria estranho para os coreanos não ficarem zangados, e é natural que fiquem zangados. Entre o Japão e a Coreia do Sul, o que poderia ter sido melhor, foi gravemente danificado. Nesse sentido, Asahi também precisa se desculpar com o povo coreano.
Abiru: Asahi admitiu confundir mulheres de conforto e Corpo de Voluntários, mas escreveu que isso não era razoável e que havia pouca pesquisa. Mas isso não está certo.
Você pode perguntar a seus pais ou avós: "O que era o Corpo de Voluntários?" É o tipo de coisa que você pode descobrir facilmente se perguntar.
Kadota: É bom senso, sabe, porque já está no nível de uma razão comum para o corpo de mulheres voluntárias.
Como diabos eles avaliaram a informação em "vender-se para prostitutas"?
Sakurai: O artigo principal sobre o relatório de Uemura diz: 'Descobrimos que houve um erro factual em uma parte do artigo' e 'Lamentamos a falta de relatórios corroborativos.
No entanto, este não é o tipo de história que pode ser encerrada com um relato insuficiente.
No artigo de Uemura de 11 de agosto de 1991, o nome da mulher não foi divulgado. Mas três dias depois, em Seul em 14 de agosto, ela deu seu nome verdadeiro, Kim Hak-sun
, em uma entrevista coletiva, onde ela revela: "Meus pais me venderam por 40 libras". "Fui vendida pelo meu padrasto três anos depois. Quando tinha 17 anos", disse ela.
Mais tarde, ela entrou com um processo contra o governo japonês e, em sua reclamação, ela afirma claramente que foi vendida para Kisaeng por causa de sua pobreza. É o tipo de declaração que o repórter do Uemura deve ter visto. Eu me pergunto como ele teria avaliado essa informação crítica de que ela foi vendida por seus pais, embora ele tenha escrito muito sobre isso em seu artigo.
Em 25 de dezembro de 1991, depois que o processo foi aberto, Uemura escreveu uma entrevista amplamente divulgada com Kim.
Nesse artigo, Uemura não escreveu que estava vendida por causa de sua pobreza.
Olhando de perto o contexto, acho que é seguro dizer que Uemura deixou cair intencionalmente a informação de que Kim estava esgotado.
O mesmo se aplica ao Corpo de Voluntários.
Ele não relatou a informação crítica de que o Corpo de Voluntários nada tinha a ver com as mulheres de conforto.
É assim que deve ser dito.
Abiru: Gostaria de falar uma palavra sobre isso. No relatório especial da Asahi, afirma-se que não houve menção de "ter sido vendido para Kisaeng" na fita que o Sr. Uemura ouviu. Mesmo que isso fosse verdade, o artigo de Uemura em agosto de 1991 afirma que ele foi "levado ao campo de batalha em nome do corpo de voluntários".
Então, o Sr. Uemura ouviu na fita que ela foi levada para o campo de batalha em nome do corpo de voluntários?
Provavelmente não.

Eu teria que dizer que houve uma invenção, afinal. Se isso não é uma invenção, não sei o que é. O artigo de recurso de Asahi não deixa isso claro.
A expressão "sendo movido à força" foi alterada uma após a outra no editorial da Asahi.
Kadota: No artigo em particular, é mencionado que o Chefe do Bureau de Seul inicialmente forneceu as informações, mas eu me pergunto por que o Sr. Uemura, do Departamento de Assuntos Sociais de Osaka, se deu ao trabalho de viajar para o exterior para cobrir a história em Seul? É diferente de uma viagem de negócios doméstica. Não é razoável esperar que acreditemos que ele não teve um relacionamento especial com sua sogra.
Sakurai: Também tenho minhas dúvidas sobre isso. É uma notícia exclusiva, não é? Do ponto de vista do jornalista, é impensável para um repórter entregar a história exclusiva do Seul Bureau Chief para outro repórter. A reportagem sobre o Sr. Uemura diz que ele "não usou seu relacionamento com sua sogra para obter qualquer informação especial". Ainda assim, o artigo que ele escreveu era favorável às reivindicações de sua sogra. Com isso em mente, a questão de por que ele não escreveu a informação sobre ser "vendido por seus pais" e por que escreveu o artigo vinculando-o ao Corpo de Voluntários surge com ainda mais força. Não há explicação para esses pontos no artigo especial.
Kadota: Acho que Asahi entende que ser movido à força é a raiz do problema. Está sendo movido à força ou não? É o ponto crucial dos escravos sexuais. Enquanto forem chamados de "escravos sexuais", eles devem ser forçados a levar uma mulher aonde ela não quer ir, ou confiná-la ou forçá-la a fazer sexo com alguém de quem ela não gosta por meio de estupro.
Sem 'ser movido à força', não seria 'escravo sexual' de forma alguma.
Se isso falhar, será 'Qual foi a cobertura do Asahi Shimbun até agora?'
Se não houvesse nenhuma movimentação à força, acho que o Asahi Shimbun desapareceria.
Então eu acho que eles ainda estão tentando defender este lugar desesperadamente e nem mesmo baixaram a bandeira de que havia uma compulsão para fazê-lo.
O artigo não inclui muito na forma de depoimento ao vivo do próprio Sr. Uemura ou do Chefe do Bureau de Seul. Por outro lado, esse tipo de resumo reflete a intenção de Asahi de resolver a situação de alguma forma e superá-la.
Abiru: Olhando para o editorial da Asahi, por volta de 1992, o artigo tratou "ser movido à força" como uma premissa específica. No entanto, como ser movido à força tornou-se cada vez mais suspeito, o editorial regrediu para 'ser movido à força deve ter existido'. Eventualmente, eles começaram a escrever que 'ser movido à força' não importava e, finalmente, o termo 'sendo movido à força' em si não é mais usado nos dias de hoje.
Sakurai: Tornou-se coerção.
Abiru: Isso foi uma deturpação. Também acho que é uma provocação dos leitores de Asahi. Eles não tentam dizer a verdade. Isso incomodou dramaticamente o povo do Japão, mas acho que é uma resposta genuinamente falsa.
Este artigo continua.

es gab schließlich eine Erfindung. Wenn dies keine Erfindung ist, weiß ich nicht, was es ist

Trostfrauen, der Yoshida-Bericht ... die Hauptsünde der antijapanischen Berichterstattung, die nicht verschwunden ist
Sound Argument Monthly, Oktober 2014
DRINGENDE DISKUSSION
Journalist Yoshiko Sakurai
Journalistin Kadota Ryusho
Rui Abiru, Herausgeber der Abteilung für Politikwissenschaft in Sankei Shimbun
Es ist wahr, dass nicht nur die Menschen in Japan, sondern auch die Menschen weltweit, insbesondere diejenigen, die an den Vereinten Nationen beteiligt sind, dies wissen müssen.
Es ist eine Wahrheit, die Hillary Clinton besonders wissen muss.
Eine enorme Menge begründeter Kritik ist "unbegründete Kritik" ...
Abiru: Herr Sugiura, der gerade zur Diskussion gekommen ist, hat auf seiner Titelseite Folgendes geschrieben.
"In einigen Kreisen und im Internet wurde unbegründet kritisiert, dass das Problem der Trostfrauen eine Erfindung der Asahi Shimbun ist."
Es gibt mehr als genug Beweise und Grund zu der Annahme, dass dies unbegründet ist. Trotzdem schrieben die Asahi, als wären sie die Opfer. Und sie schrieben, dass sie den Artikel über Herrn Yoshida Seiji zurückziehen würden, aber sie schrieben ihn in kleinem Druck auf der Innenseite und nichts auf der Titelseite. Es gibt keine Überschrift. Es scheint mir, dass sie die Geschichte von Anfang an vertuschen wollten.
Kadota: Nicht Asahi wird unbegründet kritisiert, sondern die Japaner. Auf der ganzen Welt wurden Troststatuen aufgestellt, und in Parlamenten auf der ganzen Welt werden Verurteilungsbeschlüsse diskutiert.
Ich fragte mich, wie der Asahi Shimbun hier antworten würde, aber im Gegenteil, es wurde trotzig.
Sakurai: "Unbegründete Kritik" bedeutet, dass ich überrascht bin, dass Sie so sehr darauf bestehen.
Es ist genau das Problem, das die Asahi Shimbun erfunden haben, indem sie erstens gewaltsam und zweitens bewegt wurden, um das Freiwilligenkorps der Frauen und die Trostfrauen zu verbinden, die zwei sehr unterschiedliche Dinge sind. Die Frauen des Women's Volunteer Corps wurden gewaltsam bewegt, was die Welt schockiert, und der Asahi Shimbun war der Fahnenträger.
Stellen Sie sich die Realität von 'Volunteer Corps = Comfort Women' vor, was eine enorme Sache ist.
Das japanische Militär hat Mädchen, die möglicherweise Anfang 20 die Grundschule abgeschlossen haben oder nicht, gewaltsam zu jungen Frauen gemacht und sie laut der Zeitung Asahi zu "militärischen Trostfrauen" gemacht.
Das Schreiben solcher Dinge würde die öffentliche Meinung Südkoreas verärgern.
Es wäre seltsam für die Koreaner, nicht wütend zu sein, und es ist natürlich für sie, wütend zu sein. Zwischen Japan und Südkorea, was hätte besser sein können, wurde es schwer beschädigt. In diesem Sinne muss sich Asahi auch beim koreanischen Volk entschuldigen.
Abiru: Asahi gab zu, Trostfrauen und Freiwilligenkorps zusammenzubringen, schrieb aber, dass dies unvernünftig sei und dass es wenig Forschung gebe. Aber das stimmt nicht.
Sie könnten Ihre Eltern oder Großeltern fragen: "Was war das Freiwilligenkorps?" So etwas können Sie leicht herausfinden, wenn Sie fragen.
Kadota: Es ist gesunder Menschenverstand, wissen Sie, weil es bereits auf der Ebene eines gemeinsamen Grundes für das weibliche Freiwilligenkorps liegt.
Wie um alles in der Welt haben sie die Informationen in "Sich für Prostituierte verkaufen" ausgewertet?
Sakurai: In dem Artikel über Uemuras Bericht heißt es: "Wir haben festgestellt, dass in einem Teil des Artikels ein sachlicher Fehler aufgetreten ist" und "Wir bedauern das Fehlen einer bestätigenden Berichterstattung."
Dies ist jedoch nicht die Art von Geschichte, die mit unzureichender Berichterstattung zum Stillstand gebracht werden kann.
In Uemuras Artikel vom 11. August 1991 wurde der Name der Frau zurückgehalten. Drei Tage später, am 14. August in Seoul, gab sie ihren richtigen Namen, Kim Hak-sun
Auf einer Pressekonferenz, auf der sie verrät: "Meine Eltern haben mich für 40 Pfund verkauft." "Ich wurde drei Jahre später von meinem Stiefvater verkauft. Als ich 17 war", sagte sie.
Später reichte sie eine Klage gegen die japanische Regierung ein und in ihrer Beschwerde heißt es eindeutig, dass sie wegen ihrer Armut an Kisaeng verkauft wurde. Es ist die Art von Aussage, die der Uemura-Reporter gesehen haben muss. Ich frage mich, wie er diese wichtige Information bewertet hätte, dass sie von ihren Eltern verkauft wurde, obwohl er in seinem Artikel viel darüber geschrieben hat.
Am 25. Dezember 1991, nachdem die Klage eingereicht worden war, schrieb Uemura ein weit verbreitetes Interview mit Kim.
In diesem Artikel schrieb Uemura nicht, dass sie wegen ihrer Armut ausverkauft war.
Wenn man sich den Kontext genau ansieht, kann man mit Sicherheit sagen, dass Uemura absichtlich die Information fallen ließ, dass Kim ausverkauft war.
Gleiches gilt für das Volunteer Corps.
Er berichtete nicht über die kritischen Informationen, dass das Freiwilligenkorps nichts mit den Trostfrauen zu tun hatte.
So muss es gesagt werden.
Abiru: Ich möchte ein Wort dazu sagen. In dem Asahi-Sonderbericht heißt es, dass in dem Band, das Herr Uemura hörte, nicht erwähnt wurde, dass er an Kisaeng verkauft wurde. Selbst wenn dies wahr wäre, heißt es in Uemuras Artikel im August 1991, dass er "im Namen des Freiwilligenkorps auf das Schlachtfeld gebracht" wurde.
Hat Mr. Uemura auf dem Band gehört, dass sie im Namen des Freiwilligenkorps auf das Schlachtfeld gebracht wurde?
Wahrscheinlich nicht.

Ich muss sagen, dass es doch eine Erfindung gab. Wenn dies keine Erfindung ist, weiß ich nicht, was es ist. Asahis Artikel macht das nicht klar.
Der Ausdruck "gewaltsam bewegt werden" wurde im Asahi-Editorial nacheinander geändert.
Kadota: In der Besonderheit wird erwähnt, dass der Chef des Seouler Büros die Informationen ursprünglich zur Verfügung gestellt hat, aber ich frage mich, warum Herr Uemura von der Sozialabteilung von Osaka sich die Mühe gemacht hat, nach Übersee zu reisen, um über die Geschichte in Seoul zu berichten. Es unterscheidet sich von einer Geschäftsreise im Inland. Es ist unvernünftig zu erwarten, dass wir glauben, dass er keine besondere Beziehung zu seiner Schwiegermutter hatte.
Sakurai: Ich habe auch meine Zweifel. Es ist eine exklusive Nachricht, nicht wahr? Aus Sicht eines Journalisten ist es für einen Reporter undenkbar, die exklusive Geschichte des Seoul Bureau Chief einem anderen Reporter zu übergeben. In dem Artikel über Herrn Uemura heißt es, dass er "seine Beziehung zu seiner Schwiegermutter nicht genutzt hat, um spezielle Informationen zu erhalten". Dennoch war der Artikel, den er schrieb, günstig für die Ansprüche seiner Schwiegermutter. In diesem Sinne taucht die Frage, warum er die Informationen über den "Verkauf durch seine Eltern" nicht geschrieben hat und warum er den Artikel geschrieben hat, der ihn mit dem Volunteer Corps verknüpft, noch stärker auf. Es gibt keine Erklärung für diese Punkte im Feature-Artikel.
Kadota: Ich denke, Asahi versteht, dass gewaltsame Bewegungen die Wurzel des Problems sind. Wird es gewaltsam bewegt oder nicht? Es ist der Kern der Sexsklaven. Solange sie "Sexsklaven" genannt werden, müssen sie gezwungen werden, eine Frau dorthin zu bringen, wo sie nicht hingehen will, sie einzusperren oder sie zu zwingen, Sex mit jemandem zu haben, den sie nicht durch Vergewaltigung mag.
Ohne "gewaltsam bewegt" zu werden, wäre es überhaupt kein "Sexsklave".
Wenn das zusammenbricht, wird es sein: "Was war die Berichterstattung von Asahi Shimbun bisher?"
Wenn es keine gewaltsame Bewegung gäbe, würde der Asahi Shimbun wahrscheinlich verschwinden.
Ich denke, sie versuchen immer noch verzweifelt, diesen Ort zu verteidigen, und haben nicht einmal die Flagge gesenkt, dass es einen Zwang dazu gab.
Der Artikel enthält nicht viel Live-Zeugnis von Herrn Uemura selbst oder dem Seoul Bureau Chief. Auf der anderen Seite spiegelt diese Art von Zusammenfassung Asahis Absicht wider, die Situation irgendwie zu regeln und durchzukommen.
Abiru: Mit Blick auf das Asahi-Editorial um 1992 behandelte der Artikel "gewaltsam bewegt werden" als eine spezifische Prämisse. Als es jedoch immer verdächtiger wurde, gewaltsam bewegt zu werden, ging der Leitartikel zurück zu "gewaltsam bewegt zu werden muss existiert haben". Schließlich begannen sie zu schreiben, dass „gewaltsam bewegt werden“ keine Rolle spielt, und schließlich wird der Begriff „gewaltsam bewegt werden“ heutzutage nicht mehr verwendet.
Sakurai: Es wurde Zwang.
Abiru: Das war eine falsche Darstellung. Ich denke auch, dass es eine Verspottung von Asahis Lesern ist. Sie versuchen nicht, die Wahrheit zu sagen. Es hat die Menschen in Japan dramatisch belästigt, aber ich denke, es ist eine wirklich unaufrichtige Reaktion.
Dieser Artikel wird fortgesetzt.

después de todo, hubo una invención. Si esto no es una invención, no sé qué es

Mujeres de consuelo, el Informe Yoshida ... el pecado capital de la información antijaponesa que no ha desaparecido
Sound Argument Monthly, octubre de 2014
DISCUSIÓN URGENTE
Periodista Yoshiko Sakurai
Periodista Kadota Ryusho
Rui Abiru, editor, Departamento de Ciencias Políticas de Sankei Shimbun
Es cierto que no solo la gente de Japón, sino también la gente de todo el mundo, especialmente aquellos involucrados en la ONU, necesitan saberlo.
Es una verdad que Hillary Clinton necesita saber especialmente.
Una enorme cantidad de crítica bien fundada es "crítica infundada" ...
Abiru: El Sr. Sugiura, que acaba de salir a discutir, escribió lo siguiente en su portada.
"Ha habido críticas infundadas en algunos círculos y en Internet de que el tema de las mujeres de solaz es una invención de Asahi Shimbun".
Hay pruebas y razones más que suficientes para creer que carecen de fundamento. Sin embargo, los Asahi escribieron como si fueran las víctimas. Y escribieron que iban a retractarse del artículo sobre el Sr. Yoshida Seiji, pero lo escribieron en letra pequeña en la página interior y nada en la portada. No hay titular. Me parece que querían tapar la historia desde el principio.
Kadota: No es Asahi quien recibe críticas infundadas, sino los japoneses. Se han erigido estatuas de mujeres de solaz en todo el mundo y se están debatiendo resoluciones de condena en los parlamentos de todo el mundo.
Me preguntaba cómo respondería Asahi Shimbun aquí, pero por el contrario, se volvió desafiante.
Sakurai: 'Crítica infundada' significa que me sorprende que insistas tanto.
Es precisamente el problema que fabricó el Asahi Shimbun, en primer lugar, ser movido por la fuerza y ​​en segundo lugar, vincular el Cuerpo de Mujeres Voluntarias y las mujeres de solaz, que son dos cosas muy diferentes. Las mujeres del Cuerpo de Voluntarios de Mujeres fueron movidas a la fuerza es impactante para el mundo, y Asahi Shimbun era la abanderada.
Imagínese la realidad de 'Volunteer Corps = Comfort Women', que es algo tremendo.
El ejército japonés tomó por la fuerza a niñas que pueden o no haberse graduado de la escuela primaria a mujeres jóvenes de poco más de 20 años y las convirtió en "mujeres militares de solaz", según el periódico Asahi.
Escribir este tipo de cosas enfurecería a la opinión pública surcoreana.
Sería extraño que los coreanos no estuvieran enojados, y es natural que estén enojados. Entre Japón y Corea del Sur, que podría haber sido mejor, sufrió graves daños. En ese sentido, Asahi también necesita disculparse con el pueblo coreano.
Abiru: Asahi admitió haber combinado mujeres de solaz y Cuerpo de Voluntarios, pero escribió que esto no era razonable y que había poca investigación. Pero eso no es correcto.
Podrías preguntarles a tus padres o abuelos: "¿Qué era el Cuerpo de Voluntarios?" Es el tipo de cosas que puedes descubrir fácilmente si lo preguntas.
Kadota: Es de sentido común, ya sabes porque ya está al nivel de una razón común para el cuerpo de mujeres voluntarias.
¿Cómo diablos evaluaron la información de "venderse por prostitutas"?
Sakurai: El artículo principal sobre el informe de Uemura dice: "Hemos descubierto que hubo un error de hecho en una parte del artículo" y "Lamentamos la falta de informes que lo corroboren".
Sin embargo, este no es el tipo de historia que puede descartarse con informes insuficientes.
En el artículo de Uemura del 11 de agosto de 1991, se omitió el nombre de la mujer. Pero tres días después, en Seúl el 14 de agosto, dio su nombre real, Kim Hak-sun.
, en una conferencia de prensa, donde revela, "Mis padres me vendieron por ￥ 40". "Mi padrastro me vendió tres años después. Cuando tenía 17 años", dijo.
Más tarde presentó una demanda contra el gobierno japonés y, en su denuncia, afirma claramente que fue vendida a Kisaeng debido a su pobreza. Es el tipo de declaración que debe haber visto el reportero de Uemura. Me pregunto cómo habría evaluado esta información fundamental que le vendieron sus padres, a pesar de que escribió mucho al respecto en su artículo principal.
El 25 de diciembre de 1991, después de que se interpusiera la demanda, Uemura escribió una entrevista ampliamente difundida con Kim.
En ese artículo, Uemura no escribió que estaba agotada por su pobreza.
Mirando de cerca el contexto, creo que es seguro decir que Uemura dejó caer intencionalmente la información de que Kim estaba agotado.
Lo mismo ocurre con el Cuerpo de Voluntarios.
No dio la información crítica de que el Cuerpo de Voluntarios no tenía nada que ver con las mujeres de solaz.
Así es como hay que decirlo.
Abiru: Me gustaría decir algo sobre esto. En el informe especial de Asahi, se afirma que no se mencionó "ser vendido a Kisaeng" en la cinta que escuchó el Sr. Uemura. Incluso si esto fuera cierto, el artículo de Uemura en agosto de 1991 dice que fue "llevado al campo de batalla en nombre del cuerpo de voluntarios".
Entonces, ¿escuchó el Sr. Uemura en la cinta que la llevaron al campo de batalla en nombre del cuerpo de voluntarios?
Probablemente no.

Tendría que decir que, después de todo, hubo una invención. Si esto no es una invención, no sé qué es. El artículo principal de Asahi no deja eso en claro.
La expresión "ser movido por la fuerza" ha sido cambiada una tras otra en el editorial de Asahi.
Kadota: En el artículo en particular, se menciona que el Jefe de la Oficina de Seúl proporcionó inicialmente la información, pero me pregunto por qué el Sr. Uemura del Departamento de Asuntos Sociales de Osaka se tomó la molestia de viajar al extranjero para cubrir la historia en Seúl. Es diferente a un viaje de negocios nacional. No es razonable esperar que creamos que él no tenía una relación especial con su suegra.
Sakurai: Yo también tengo mis dudas sobre eso. Es una noticia exclusiva, ¿no? Desde el punto de vista de un periodista, es impensable que un reportero entregue la historia exclusiva del Jefe de la Oficina de Seúl a otro reportero. El artículo sobre el Sr. Uemura dice que "no utilizó su relación con su suegra para obtener ninguna información especial". Aún así, el artículo que escribió fue favorable a las afirmaciones de su suegra. Con eso en mente, la pregunta de por qué no escribió la información sobre ser "vendido por sus padres" y por qué escribió el artículo que lo vinculaba a Volunteer Corps surge con más fuerza. No hay explicación de estos puntos en el artículo principal.
Kadota: Creo que Asahi entiende que ser movido por la fuerza es la raíz del problema. ¿Se mueve a la fuerza o no? Es el quid de Sex Slaves. Mientras sean llamadas "esclavas sexuales", deben ser forzadas a llevar a una mujer a donde no quiera ir, o confinarla, o forzarla a tener relaciones sexuales con alguien que no le agrada mediante una violación.
Sin 'ser movido a la fuerza', no sería 'esclavo sexual' en absoluto.
Si eso colapsa, será '¿Cuál fue la cobertura de Asahi Shimbun hasta ahora?'
Si no hubiera sido movido por la fuerza, entonces creo que el Asahi Shimbun desaparecería.
Así que creo que todavía están tratando desesperadamente de defender este lugar y ni siquiera han bajado la bandera de que había una compulsión para hacerlo.
El artículo principal no incluye muchos testimonios en vivo del propio Sr. Uemura o del Jefe de la Oficina de Seúl. Por otro lado, este tipo de resumen refleja la intención de Asahi de resolver la situación de alguna manera y superarla.
Abiru: Mirando el editorial de Asahi, alrededor de 1992, el artículo trataba "ser movido por la fuerza" como una premisa específica. Sin embargo, a medida que ser trasladado a la fuerza se volvió cada vez más sospechoso, el editorial retrocedió a "ser trasladado a la fuerza debe haber existido". Eventualmente, comenzaron a escribir que 'ser movido por la fuerza' no importaba, y finalmente, el término 'ser movido por la fuerza' ya no se usa en estos días.
Sakurai: Se convirtió en coerción.
Abiru: Esto fue una tergiversación. También creo que es una burla de los lectores de Asahi. No intentan decir la verdad. Ha molestado dramáticamente a la gente de Japón, pero creo que es una respuesta genuinamente insincera.
Este artículo continúa.

c'era una montatura, dopotutto. Se questa non è una fabbricazione, non so cosa sia

Donne di conforto, il Rapporto Yoshida ... il peccato cardinale del giornalismo anti-giapponese che non è andato via
Sound Argument Monthly, ottobre 2014
DISCUSSIONE URGENTE
Giornalista Yoshiko Sakurai
Giornalista Kadota Ryusho
Rui Abiru, redattore, dipartimento di scienze politiche di Sankei Shimbun
È vero che non solo il popolo giapponese ma anche le persone in tutto il mondo, specialmente quelle coinvolte nell'ONU, hanno bisogno di sapere.
È una verità che Hillary Clinton ha particolarmente bisogno di sapere.
Un'enorme quantità di critiche fondate è "critica infondata" ...
Abiru: Il signor Sugiura, che è appena arrivato alla discussione, ha scritto quanto segue sulla sua prima pagina.
"Ci sono state critiche infondate in alcuni ambienti e su Internet sul fatto che la questione delle donne di conforto sia un'invenzione dell'Asahi Shimbun."
Esistono prove e motivi più che sufficienti per ritenere che sia infondato. Tuttavia, gli Asahi scrivevano come se fossero le vittime. E hanno scritto che avrebbero ritirato l'articolo sul signor Yoshida Seiji, ma l'hanno scritto in caratteri piccoli nella pagina interna e niente in prima pagina. Non ci sono titoli. Mi sembra che volessero nascondere la storia dall'inizio.
Kadota: Non è Asahi a ricevere critiche infondate, ma i giapponesi. Statue di donne di conforto sono state erette in tutto il mondo e risoluzioni di condanna vengono discusse nei parlamenti di tutto il mondo.
Mi chiedevo come avrebbe risposto l'Asahi Shimbun qui, ma al contrario, è diventato provocatorio.
Sakurai: "Critica infondata" significa che sono sorpreso che tu insista così tanto.
È proprio il problema che l'Asahi Shimbun ha fabbricato, prima di tutto, spostandosi con la forza e, in secondo luogo, collegando il Corpo di volontariato femminile e le donne di conforto, che sono due cose molto diverse. Le donne del Corpo di volontariato femminile sono state spostate con la forza è scioccante per il mondo, e l'Asahi Shimbun era il portabandiera.
Immagina la realtà di "Volunteer Corps = Comfort Women", che è una cosa straordinaria.
Secondo il quotidiano Asahi, le forze armate giapponesi hanno preso con la forza ragazze che potevano o meno essersi diplomate alla scuola elementare a giovani donne sulla ventina e le hanno trasformate in "donne di conforto militare".
Scrivere questo genere di cose farebbe infuriare l'opinione pubblica sudcoreana.
Sarebbe strano che i coreani non fossero arrabbiati, ed è naturale che si arrabbiassero. Tra il Giappone e la Corea del Sud, cosa che avrebbe potuto essere migliore, è stata gravemente danneggiata. In questo senso, Asahi deve chiedere scusa anche al popolo coreano.
Abiru: Asahi ha ammesso di fondere le donne di conforto e il Corpo dei Volontari, ma ha scritto che questo era irragionevole e che c'erano poche ricerche. Ma non va bene.
Potreste chiedere ai vostri genitori o nonni: "Cos'era il Corpo dei Volontari?" È il genere di cose che puoi scoprire facilmente se chiedi.
Kadota: È buon senso, sai perché è già al livello di una ragione comune per il corpo di volontariato femminile.
Come diavolo hanno valutato le informazioni nel "vendersi per prostitute"?
Sakurai: L'articolo di approfondimento sul rapporto di Uemura dice: "Abbiamo scoperto che c'era un errore di fatto in una parte dell'articolo" e "Ci rammarichiamo per la mancanza di rapporti corroboranti.
Tuttavia, questo non è il tipo di storia che può essere messa a tacere con una segnalazione insufficiente.
Nell'articolo di Uemura dell'11 agosto 1991, il nome della donna è stato nascosto. Ma tre giorni dopo, a Seoul, il 14 agosto, ha dato il suo vero nome, Kim Hak-sun
, in una conferenza stampa, dove rivela: "I miei genitori mi hanno venduto per ￥ 40". "Sono stata venduta dal mio patrigno tre anni dopo. Quando avevo 17 anni", ha detto.
Successivamente ha intentato una causa contro il governo giapponese e nella sua denuncia afferma chiaramente di essere stata venduta a Kisaeng a causa della sua povertà. È il tipo di dichiarazione che il giornalista di Uemura deve aver visto. Mi chiedo come avrebbe valutato questa informazione critica che è stata venduta dai suoi genitori, anche se ha scritto molto a riguardo nel suo articolo.
Il 25 dicembre 1991, dopo che la causa è stata intentata, Uemura ha scritto un'intervista ampiamente riportata con Kim.
In quell'articolo, Uemura non ha scritto di essere stata venduta a causa della sua povertà.
Guardando da vicino il contesto, penso che sia sicuro dire che Uemura ha intenzionalmente lasciato cadere l'informazione che Kim era esaurita.
Lo stesso vale per il Corpo dei Volontari.
Non ha riportato le informazioni critiche che il Corpo dei Volontari non aveva nulla a che fare con le donne di conforto.
È così che va detto.
Abiru: Vorrei dire una parola su questo. Nel rapporto speciale Asahi, si afferma che non c'era alcuna menzione di "essere venduto a Kisaeng" nel nastro che il signor Uemura ha ascoltato. Anche se questo fosse vero, l'articolo di Uemura nell'agosto 1991 afferma che è stato "portato sul campo di battaglia in nome del corpo dei volontari".
Quindi, il signor Uemura ha sentito sul nastro che è stata portata sul campo di battaglia in nome del corpo dei volontari?
Probabilmente no.

Devo dire che c'è stata un'invenzione, dopotutto. Se questa non è una fabbricazione, non so cosa sia. L'articolo di approfondimento di Asahi non lo chiarisce.
L'espressione "essere spostati con la forza" è stata cambiata una dopo l'altra nell'editoriale di Asahi.
Kadota: Nella caratteristica particolare, si dice che il capo dell'ufficio di Seoul inizialmente ha fornito le informazioni, ma mi chiedo perché il signor Uemura del Dipartimento per gli affari sociali di Osaka si è preso la briga di viaggiare all'estero per coprire la storia a Seoul? È diverso da un viaggio d'affari domestico. È irragionevole aspettarsi che crediamo che non avesse un rapporto speciale con sua suocera.
Sakurai: Anch'io ho i miei dubbi su questo. È una notizia esclusiva, non è vero? Dal punto di vista di un giornalista, è impensabile che un giornalista ceda la storia esclusiva del capo dell'ufficio di Seoul a un altro giornalista. L'articolo di approfondimento sul signor Uemura dice che "non ha usato il suo rapporto con sua suocera per ottenere informazioni speciali". Tuttavia, l'articolo che ha scritto era favorevole alle affermazioni di sua suocera. Con questo in mente, la domanda sul perché non abbia scritto le informazioni sull'essere "venduto dai suoi genitori" e sul perché abbia scritto l'articolo collegandolo a Volunteer Corps viene fuori ancora più forte. Non c'è alcuna spiegazione di questi punti nell'articolo di funzionalità.
Kadota: Penso che Asahi capisca che essere spostato con la forza è la radice del problema. C'è un movimento forzato o no? È il punto cruciale di Sex Slaves. Fintanto che vengono chiamati "schiave del sesso", devono essere costretti a portare una donna dove non vuole andare, o confinarla, o costringerla a fare sesso con qualcuno che non le piace con lo stupro.
Senza "essere mosso con la forza", non sarebbe affatto "schiava del sesso".
Se crolla, sarà "Qual è stata la copertura di Asahi Shimbun finora?"
Se non ci fosse stato mosso con la forza, allora penso che l'Asahi Shimbun sarebbe scomparso.
Quindi penso che stiano ancora cercando disperatamente di difendere questo posto e non hanno nemmeno abbassato la bandiera che c'era una costrizione a farlo.
L'articolo in primo piano non include molte testimonianze dal vivo dello stesso signor Uemura o del capo dell'ufficio di Seoul. D'altra parte, questo tipo di riassunto riflette l'intenzione di Asahi di risolvere la situazione in qualche modo e superarla.
Abiru: Guardando l'editoriale di Asahi, intorno al 1992, l'articolo trattava "l'essere spostati con la forza" come una premessa specifica. Tuttavia, poiché essere spostati con la forza è diventato sempre più sospetto, l'editoriale è regredito a "essere spostato con la forza deve essere esistito". Alla fine, hanno iniziato a scrivere che "essere spostati con la forza" non aveva importanza e, infine, il termine "essere spostato con la forza" non è più usato in questi giorni.
Sakurai: È diventata coercizione.
Abiru: Questa è stata una falsa dichiarazione. Penso anche che sia una provocazione dei lettori di Asahi. Non cercano di dire la verità. Ha drammaticamente disturbato il popolo giapponese, ma penso che sia una risposta sinceramente insincera.
Questo articolo continua.

今まで自分たちは社説で「『僕だけじゃない』の理屈は通じない」と言っておきながら、自分の過ちには「僕だけじゃない」といっているような話です。

朝日慰安婦報道への検証記事の致命的論理破綻

　櫻井　それこそ朝日の「賤技」だってわけですね。今回の慰安婦をめぐる朝日の検証記事も非常に狡猾です。1992年1月11日朝刊1面の記事「慰安所　軍関与示す資料」という記事に関して見てみましょう。

　検証では「宮澤喜一首相の訪韓」の直前に報じることで政治問題化させることを意図したものではないと朝日は強調しています。しかし、タイミングは訪韓直前でした。今でも覚えていますよ。黒々とした大きな見出しで、「軍関与の資料見つかる」と一面トップで報じたのを。

 

　阿比留　一面に6個も見出しがありましたよ。

 

　門田　すごかったですねえ。

 

　阿比留　あんな大きな記事ないですよ、普通。

 

　櫻井　ところが、「軍の関与」というのはよくよく読んでみると、衛生に注意させるとか悪い業者を取り締まるといった内容でした。

 

　阿比留　西岡力氏がよく言いますが「善意の関与」です。

 

　櫻井　秦郁彦さんも「これはよい関与なのだ」と語っています。こういう関与なしには慰安所の管理はできなかったわけです。ところが、実際の紙面をみるとその関与のイメージが強制連行に重なるような書き方です。

 

　阿比留　そうですね。この日の1面の下の方では「従軍慰安婦とは」とあって「主に朝鮮人女性でその数は8万とも20万とも言われ…女子挺身隊の名で強制連行し」と書いているわけです。たった10行ちょっとの短い原稿に3つも4つも間違いがあります。

 

　櫻井　でも検証では、朝日の報道前に政府も文書の存在を把握していた、だから軍が関与したということを朝日が初めて政府に知らせたのではなく、このような資料があったことを日本政府も知っていたのだから、宮澤さんが韓国に行って動揺して8回も謝ったのは朝日の報道の責任ではないと言っています。これは本当にずるい逃げ方だと思いますね。

 

　阿比留　当時の内閣外政審議室の資料を読むと、この朝日の報道で政府内が蜂の巣を突いたような大騒ぎになったという記述があります─政府の一部でああいう文書は当然当たり前の事実として把握していた人はいたのかもしれませんが─朝日の記事のような書き方で大変な騒ぎに陥ったことは間違いないのです。

 

　櫻井　「済州島で連行」したとする吉田清治氏についても、朝日は済州島でも取材し裏付けは得られなかった─と書き、吉田証言が虚偽だという確証がなかったと言っています。「だから真偽は確認できないと表記した」と言うのですが、吉田清治の証言内容について、現地の人が誰一人「そういうことがありました」と言わないということは、吉田清治証言が本当ではないということの証拠ですよ。「吉田清治が言ったことは嘘です」とは言わなかったかもしれないけれども、「女性が連れていかれた、トラックでやってきて200人も無理やり掠っていった」といった話はないと言っているわけです。

 

　ということは、吉田清治の書いたことは存在しなかったのですから、これは虚偽だということになりますが、ここも朝日は非常に苦しい言い訳で、「吉田清治の証言が当時は虚偽だということの確証がなかった」としています。一方で、いま証言は虚偽だと判断し、記事を取り消しますという結論を出しています。では彼らは虚偽だといつ判断したのか。それがこの8月5日でなければ、何年前だったのか、何十年前だったのか、その間彼らは何をしていたのか。全く言及がなく、さっぱりわからない。

 

　阿比留　しかもこの記事がずるいのは、少なくとも16本の記事を書いてそれを取り消すと言っておきながら、具体的にどの記事を取り消すのか。記述がほとんどないことです。自分たちがどんな報道をしてきたのか。何を取り消して、何を残すのか。今の読者にはわからない形でこっそり取り消すわけですね。

 

　櫻井　自分たちの間違いをなるべく知られたくない。出来るだけ隠したいという心理が読み取れますね。

 

　門田　朝日新聞の特徴は、日本だけが悪いといえることを書く場合はとても一生懸命ですが、例えば今回の米軍相手の慰安婦122人が韓国政府を6月25日に提訴した出来事に対しては─これなどとても大きな出来事だと思うのですが─扱いは小さかったですね。

 

　慰安婦のような存在はさまざまな国の軍隊で歴史的にありました。昔の十字軍には売春婦部隊がついていったというぐらい、すごく古い時代から古今東西存在しているわけです。それを日本だけのものであり、日本だけが悪い、と読者に思い込ませる報道をしてきたわけです。

 

　阿比留　しかし、今回の特集で朝日は致命的な論理破綻を来しているのです。それは何か。今まで彼らは社説で慰安婦問題に関して、他の国にも同様な事例が仮にあったとしても、他の国が謝罪してないからといって、日本がそれで済ませていいわけはないと書いているんですね。しかし、今回彼らは「他紙の報道は」という欄でわざわざ他紙の報道を並べて「うちだけじゃないよ」と言わんとしていたわけですよね。

 

　門田　それが今回の特集では「僕だけじゃない」といっているわけですね。

 

　阿比留　そう。今まで自分たちは社説で「『僕だけじゃない』の理屈は通じない」と言っておきながら、自分の過ちには「僕だけじゃない」といっているような話です。

こういう関与なしには慰安所の管理はできなかったわけです。ところが、実際の紙面をみるとその関与のイメージが強制連行に重なるような書き方です。

朝日慰安婦報道への検証記事の致命的論理破綻

　櫻井　それこそ朝日の「賤技」だってわけですね。今回の慰安婦をめぐる朝日の検証記事も非常に狡猾です。1992年1月11日朝刊1面の記事「慰安所　軍関与示す資料」という記事に関して見てみましょう。

　検証では「宮澤喜一首相の訪韓」の直前に報じることで政治問題化させることを意図したものではないと朝日は強調しています。しかし、タイミングは訪韓直前でした。今でも覚えていますよ。黒々とした大きな見出しで、「軍関与の資料見つかる」と一面トップで報じたのを。

 

　阿比留　一面に6個も見出しがありましたよ。

 

　門田　すごかったですねえ。

 

　阿比留　あんな大きな記事ないですよ、普通。

 

　櫻井　ところが、「軍の関与」というのはよくよく読んでみると、衛生に注意させるとか悪い業者を取り締まるといった内容でした。

 

　阿比留　西岡力氏がよく言いますが「善意の関与」です。

 

　櫻井　秦郁彦さんも「これはよい関与なのだ」と語っています。こういう関与なしには慰安所の管理はできなかったわけです。ところが、実際の紙面をみるとその関与のイメージが強制連行に重なるような書き方です。

 

　阿比留　そうですね。この日の1面の下の方では「従軍慰安婦とは」とあって「主に朝鮮人女性でその数は8万とも20万とも言われ…女子挺身隊の名で強制連行し」と書いているわけです。たった10行ちょっとの短い原稿に3つも4つも間違いがあります。

 

　櫻井　でも検証では、朝日の報道前に政府も文書の存在を把握していた、だから軍が関与したということを朝日が初めて政府に知らせたのではなく、このような資料があったことを日本政府も知っていたのだから、宮澤さんが韓国に行って動揺して8回も謝ったのは朝日の報道の責任ではないと言っています。これは本当にずるい逃げ方だと思いますね。

 

　阿比留　当時の内閣外政審議室の資料を読むと、この朝日の報道で政府内が蜂の巣を突いたような大騒ぎになったという記述があります─政府の一部でああいう文書は当然当たり前の事実として把握していた人はいたのかもしれませんが─朝日の記事のような書き方で大変な騒ぎに陥ったことは間違いないのです。

 

　櫻井　「済州島で連行」したとする吉田清治氏についても、朝日は済州島でも取材し裏付けは得られなかった─と書き、吉田証言が虚偽だという確証がなかったと言っています。「だから真偽は確認できないと表記した」と言うのですが、吉田清治の証言内容について、現地の人が誰一人「そういうことがありました」と言わないということは、吉田清治証言が本当ではないということの証拠ですよ。「吉田清治が言ったことは嘘です」とは言わなかったかもしれないけれども、「女性が連れていかれた、トラックでやってきて200人も無理やり掠っていった」といった話はないと言っているわけです。

 

　ということは、吉田清治の書いたことは存在しなかったのですから、これは虚偽だということになりますが、ここも朝日は非常に苦しい言い訳で、「吉田清治の証言が当時は虚偽だということの確証がなかった」としています。一方で、いま証言は虚偽だと判断し、記事を取り消しますという結論を出しています。では彼らは虚偽だといつ判断したのか。それがこの8月5日でなければ、何年前だったのか、何十年前だったのか、その間彼らは何をしていたのか。全く言及がなく、さっぱりわからない。

 

　阿比留　しかもこの記事がずるいのは、少なくとも16本の記事を書いてそれを取り消すと言っておきながら、具体的にどの記事を取り消すのか。記述がほとんどないことです。自分たちがどんな報道をしてきたのか。何を取り消して、何を残すのか。今の読者にはわからない形でこっそり取り消すわけですね。

 

　櫻井　自分たちの間違いをなるべく知られたくない。出来るだけ隠したいという心理が読み取れますね。

 

　門田　朝日新聞の特徴は、日本だけが悪いといえることを書く場合はとても一生懸命ですが、例えば今回の米軍相手の慰安婦122人が韓国政府を6月25日に提訴した出来事に対しては─これなどとても大きな出来事だと思うのですが─扱いは小さかったですね。

 

　慰安婦のような存在はさまざまな国の軍隊で歴史的にありました。昔の十字軍には売春婦部隊がついていったというぐらい、すごく古い時代から古今東西存在しているわけです。それを日本だけのものであり、日本だけが悪い、と読者に思い込ませる報道をしてきたわけです。

 

　阿比留　しかし、今回の特集で朝日は致命的な論理破綻を来しているのです。それは何か。今まで彼らは社説で慰安婦問題に関して、他の国にも同様な事例が仮にあったとしても、他の国が謝罪してないからといって、日本がそれで済ませていいわけはないと書いているんですね。しかし、今回彼らは「他紙の報道は」という欄でわざわざ他紙の報道を並べて「うちだけじゃないよ」と言わんとしていたわけですよね。

 

　門田　それが今回の特集では「僕だけじゃない」といっているわけですね。

 

　阿比留　そう。今まで自分たちは社説で「『僕だけじゃない』の理屈は通じない」と言っておきながら、自分の過ちには「僕だけじゃない」といっているような話です。